C. Cornelii Taciti Opera ex recensione Georg. Christ. Crollii

발행: 1792년

분량: 311페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

221쪽

A. U. accePit, spe , eXterritum Thraseam scripsisse , pri82O quae claritudinem Principis eXtolleret, sciamque famam dehonestaret. Quod ubi non evenit, vultumque R spiritus M libertatem insontis Ultro eratimuit, vocari Patres iubet. Tum Thrasea inter proXimos consultavit, tentaretne defensionem. anas sperneret. Diversa consilia asserebantur. Quibus intrari curiam placebat, securos esse de constantia eius. dixerunt: nihil dicturum, nisi quo gloriam a geret. Segnes c, pavidos supremis suis fecretiam circumdare. Ad piceret populus virum . morti obvium: audiret Senatus voces, quas ex aliquo numrne, supra humanos: posse istis miraculo etiam Νeronem permoveri. sin crudelitati inflateret. disingui certe apud posteros memoriam honesi exitus ab ignota per flen-26 tium pereuntium. Contra, qui opperieracliam domi

censebant, de ipso Thrasea eadem: sed ludibria bcontumelias imminere. subtraheret aures conviciis se

probris. Mnsolum Ggsutianum aut Eprium. ad Icelus promtos. super esse . qui forsit animanus ictusque

per immanitatem auderent. sed etiam bonos metu δε-qui. Detraheret Eotius Senatui, quem perornaruisset, infumiam tanti flagitii; ex relinqueret incertum, quid. viso Thrasea reo, decreturi Patres fuerint. Ut mronem sagitiorum pudor cape:ret, irrita De V, tari: multoque magis timendum, ne in coniugem, in familiam. in cetera pignora eius saeviret. Proinde intemeratus, impollutus, quorum vesigiis ex Iudiis ui- tarn duxerit. eorum gloria peteret finem. Aderat consilio Rusticus Arulenus, flagrans iuvenis , Acupidine laudis osserebat, se intercessurum Senu- ε

222쪽

ANNALIUM LIBER XVI. m

e consulto: nam plebis Tribunus erat. Cohibuit A. in spiritus eius Thrasea, ne vana O reo non profutu- ra. intercessori exitiosa, inciperet. Sibi actam aetatem . se tot per annos continuum vitae ordinem non

deserendum: illi initium magisratuum, O integra. quae supersint. Multum ante secum expenderet, quod. tali in tempore. capessendae Reipublicae iter ingrederetur. Ceterum ipse, an venire in Senatum de- Ceret, meditationi suae reliquit. At postera lu- 27

Ce, duae praetoriae cohortes armatae templum

Genetricis Veneris insedere. A3itum Senatus glo-hus togatorum obsederat, non occultis gladiis :disperiique per fora ac basilicas cunei militares. inter quorum adspectus D minas ingress curiam Senatores. Et oratio Principis per Quaestorem

eius audita est. nemine nominatim compellato, Patres arguebat, quod publica munia desererent, eorumque exemplo Equites Romani ad segnitiam uterentur. Etenim . quid mirum, e longinquis provinciis haud veniri, cum plerique, adepti consulatum D Sacerdotia. hortorum potius amoenitati inservirent Pquod velut telum arripuere accusatores. Et ini- 28tium faciente Cossutiano, maiore vi Marcellus, summam Rempublicam agi, clamitabat: contum cia inferiorum lenitatem imperit tis deminui. AD

mium mites ad eam diem Patres, qui Thraseam deiciscentem. qui generum eius. Helvidium Priscum. in iisdem furoribus . simul Paconium Agrippinum. paterni in Principes odii heredem. O Curtium Montanum. detestanda carmina factitantem . eludere impune sinerent. Requirere se in Senatu consularem.

223쪽

111 C. CORNELII TA CITI

A. V. in votis Sacerdotem. in iureiurando civem et nisi con-82O temnens instituta O caerimonias maiorum . prodit O-- rem palam 5 hosem Thrasea induisset. Denique ageret Senatorem, er Principis obtreritatores protegere solitus veniret, censeret . quid corrigi. aut mutari vellet: facilius perlaturos singula increpantem, quam nunc flentium perferrent omnia damnantis. Pacem illi per orbem terrae. an victorias fine damno exercituum, displicerest Ne hominem. bonis publicis mae- sum, ex qui fora, theatra, templa pro solitudine haberet . qui minitaretur exsilium suum. ambitionis pravae compotem facerent. Non illi confulta haec,

non magistratus, aut Romanam urbem videri. Abrumperet vit m ab ea civitate, cuius caritatem Olim, nuncas ex ad pectum exuisset. Cum Per haec atque talia

Marcellus verteret torvus Sc minaX: VoCe, vultu, oculis ardesceret: non illa nota, M celebritate periculorum sueta iam Senatus maestitia, sed novus M altior pavor, manus 3c tela militum cernentibus. simul ipsius Thraseae venerabilis species obversabatur: ia erant, qui Helvidium quoque miserarentur, innoxiae, linitatis poenas daprarum.

quid Agrippino obiectum, nisi trilatem patris fortunam β quando c, ille, perinde innocens. Tiberii faeuitia concidisset. Enimvero Montanum probae iuventae. neque famos carminis. quia protulerit ingenium. 3o extorrem agi. Atque interim Ostorius Sabiniis, Sorani accusator, ingreditur, orditurque de amicitia Rubellii Plauti, quodque Proconsulatum siue Soranus. pro claritate, sibi potius accommodatum. guam ex utilitate communi egisset . alendo seditiones

224쪽

ANNALIUM LIBER XVI. 213

civitatum. vetera haec; sed recens D quod discri- A. U. mini patris filiam connectebat, quod pecuniam Ma- ελοgis dilargita esset. Acciderat sane pietate Serviliae, id enim nomen puellae fuit:) quae, caritate

erga parentem, simul imprudentia aetatis, non tamen aliud consultaverat, quam de incolumitate domus. cir an placabilis Nero. an cognitio Senatus nihil atrox asserret. Igitur accita est in Senatum, steteruntque diversi: ante tribunal Consulum, grandis aevo parens ; contra filia , intra vicesi- , mum aetatis annum, nuper marito, Annio Pollione , in exsilium pulso, viduata desolataque; ac ne patrem quidem intuens , cuius onerasse Pericula videbatur. Tum interrogante accusatore, an 3Icultus dotales, an detractum cervici monile, venum de

disset . quo pecustiam faciendis magicis sacris contra heret β primum strata humi, longoque fletu Scsilentio, post, altaria D aram CompleXa, nullos. inquit, impios Deos, nullas demtiones, nec aliud infelicibus precibus invocavi. quam ut hunc optimum

patrem tu, Caesar. vos. Patres, servaretis incolumem.

Sic gemmas. er veses, o dignitatis insignia dedi. quo modosi sanguinem ex vitam poposcissent. Viderintisi. antehac mihi ignoti. quo nomine l. quaS a tes exerceant: nulla mihi Principis mentis . nis inter numina, fuit. Νescit tamen miserrimus pater: Os crimen es. sola deliqui. Loquentis adhuc ver- 32ba excipit Soranus, proclamatque: non illam inprovinciam secum profectam. non Plauto per aetatem nosci potuisse: non criminibus mariti connexam: nimiae tantum pietatis ream separarent. atque sese

225쪽

A. U. quamcunque sortem subiret. Simul in amplexus oc-ουλο currentis filiae ruebat, nisi interiecti lictores utrisque obstitissent. MOX datus testibus locus i Sequantum misericordiae saevitia ac tisationis permoverat, tantum irae P. Egnatius testis concivit. Cliens hic Sorani, k tunc emtus ad opprimendum amicum, auctoritatem Stoicae sectae Praeferebat , habitu & ore ad exprimendam imagianem honesti eXercitus, ceterum animo Perfidiosus, 1 ubdolus, avaIitiam ac libidinem occultans. Quae postquam pecunia reclusa sunt, dedit Exem. plum praecaveridi, quomodo fraudibus involutos aut flagitiis commaculatos, sic specie bona-3 3 rum artium falsos & amicitiae fallaces. Idem tamen dies k honestum exemplum tulit Cassii As.clepiodoti: qui, magnitudine ossim praecipuus inter Bithynos, quo obsequio florentem Sor

Dum celebraverat, labentem non deseruit: exutusque omnibus fortunis, k in exsilium actus; aequitate Deum erga bona malaque documenta. Thraseae Soranoque D Serviliae datur mortis Ἀ-bitrium. Helvidius & Paconius Italia depelluntur. Montanus patri concessus est, Praedicto, ne in Republica haberetur. Accusatoribus, Eprio DCossutiano, quinquagies sestertium singulis, Ostoexio duodecies. D quaestoria insignia tribuuntur. 34 Tum ad Thraseam, in hortis agentem, Q Uaestor Consulis missus, vesperascente iam die. Illustrium virorum feminarumque Coetus frequentes

egerat, marii me intentus Demetrio , Cynicae in stitutionis doctori: cum quo , ut coniectare erat

226쪽

ANNALIUM LIBER XVI. 111

intentione vultus, Sc auditis, si qua clarius Pro- A. o. loqDebantur, de natura animae, k dissociatione spiritus corporisque inquirebat. donec advenit Domitius Caecilianus, ex intimis amicis, k ei, quid Senatus censuisset, exposuit. Igitur flentes

quoritantesque , qui aderant, s ere propere Thrasea, neu pericula sua miscen t cum sorte damnati, hortatur. Arriamque, tentantem inariti suprema Sc exemplum Arriae matris sequi, monet, retinere vitam. Iliaeque communi subsidium unicum non adimere. Tum P gressus in Porticum, illic a 3 Quaestore reperitur, laetitiae propior, quia Melvidium, generum suum, Italia tantum arceri cognoverat. Accepto dehinc Senatusconsulto, He vidium D Demetrium in cubiculum inducit: po rectisque utriusque brachii venis, postqUam cruorem effudit, humum super spargens, Propius vocato Quaestore, Libemus. inquit, IOVI LIBERATORI. Specta, iuvenis. O omen quidem Dii

prohibeant; ceterum in ea tempora natus es. quibus Ismmare animum expediat consantibus exemplis. Post, lentitudine exitus graves cruciatus asserente, Ob versis in Demetrium

Tacit. Vol. II. P

230쪽

IN ANNALIUM LIB. XI.

PV. 6. e. I. I. I. Nam riderium Mallium M. mne lunum me κεφαλον esse, ne moneri quMem meus es. Desunt autem, a fine T. VI ad huius initium , res gestae annorum circiter decem. D. quctus C. Caligulae principatus in universum , O claudiani imperii primores anni sex perierunt. Lipsibid. I. x. Adulterum eius) Int. Poppaeae.

Od. Credidit Int. Mesallima. ibid. l. 7. Valersi MS. Farn. eauri, cum e recentius superpicto; unde edd. primae e eri; sed Lips voluit auri; idque in Flor. legi resert Pich. primae literae negligens, forsan obscurae & rec. edd. seqq. donec I. Gron. restituit eaveri, pro quo Ernest. eavere. Sed monuit h. l. est δε- cuit, eique lic non aptum eavere. At Lipsit ratio redundantior est, quam opulenti, iique non minus boni concedant ; neque auri vis h. l. arridet. Itaque ex corrupto cauri

melius quid eliciendum. Placet nobis Valerii; quem insera- sum Principibus, uti ante C. Caesari, ita nunc Claudio, statim fit significatio. Cf. Gess. N. A. VIII, 3: Phil pus -

essius vim atque arma toti Graeciae cavenda metuendaque &c.

- Ε vestigiis Cod. Farnes. euviri, quo nihil melius esse in Cod. Flor. persuasum mihi habeo: nutant enim consultores Codicis, Pich. auri, I. Gron. caveri repertum dedimus nomen Valerii, quod compendiosius scriptum in fraudem impulit. Quamvis autem nostrum iam satis bene firmasse mihi videat contra Lipsit aliorumque rationem et elacet tamen quaedam in cumulum addere. Addendum sui sese cuique videbitur nomen viri, ita animati, ut ex ipsius vi atque opibus timendum esset. Neque enim solum opulentia, sed & inopia hominum malorum metum facit. Catilina certe ex inopia audax suit: & Tigellinus ait XIV, π, Sullam inopem, unde praecipuam audaciam. At vim auri, Pod Lipsius voluit, praeterea h. L ubi non agitur de au-

SEARCH

MENU NAVIGATION