장음표시 사용
251쪽
ibid. l. 16. Placida illuvie) Eluvie Gronov. qui & sic alLiv. I. , legi velit pro alluvie. Sic infra XIII, 37, e&vies maris. Et placet tamen magis h. l. alluvie. Pag. 62. l. 8. Prolapsae. in seruitute; sa consensisset, pro libertis haberentur V uig. corrupte: prolapsa in servitutem fusi consensisset, O qui nati essent, pro libertis haberentur. Cum a Cod. Bud. absint verba O qui nati essent, Rhenanus Iectionem veram divinavit, nisi quod prolapsa relinqueret. Ε Cod Farn. eandem non invenit, sed) firmavit Lipsius legendo tamen - liberta haberetur. At Cod. Flor. teste Pich. MI. Gron. pluralem habet, uti Bud. MS. reg. Agr. & .cl. pr. Unde sic & edidit Rych. Sed l. Gron. correcitus pro- lanae; eumque seqq. edd. recenti. Cf. tamen ea, quae de SC. hoc Claudiano disputat Ian. Vinc. Gravina Origg. iur. civ. de Legg. n. XXXI. Is vero humaniorem sententiam amplexus stat pro vulg. nisi quoci levi mutatione legere malit: pro liberis habeantur. Cf. Gundlingiana Partic. XXXVI, p. 1 - II. ibid. l. 38. Et fixum est aere publico) Ernest. pro aere publia eo legendum suspicatur: foro D. Iulii.
ibid. l. et s. Postquam C. Caesari haud obtemperatum esset; e mia caede eius P sedata. manebat metus cum hunc, in omnibus edd. misere fractum & turba'um, bene nobis sanasse videmur. Ed. princeps sic dederat corrupte: - po' quam eo rita caede edus haud obtemperasset. Monebat metus &αPlura dein vestigia lectionis aridi te expressit Puteol. POMquam e r. caede eius - haud obtemeratum esset. Sed manebat
met. & sc sqq. edd. ante quam Rhen. ex coniectura omitam sed vestigium veri delevit, deditque quod in omnibus
edd. male obtinet: po'. e n. caede Cail, h. obri esset. mane
bat metus Sc. Inde & lacunosum magis credidere, quam erat; & plerique, ut Rhenanus ipse, & qui in lectione ab ipso subdita s. deturiata laborarunt, Faemus, Lipsius , Ηeinsus, I. F. Gron. Ernestius aliique haud satis prospere tentarunt locum. Quem inserto C. Caesari, tum sed diducto in sedata, denique restituto verborum ordine, quem rei ratio iubet, intelligibilem secimus. Tacitus vero, qui haec pluribus in libris de Cato deperditis narraverat, h. l. strictim repetit, quae & Hist. V. 9, memorat: Dein iussia c. Caesare es idem eius in templo locare , arma potius sumsere.
quem motum caesaris mors diremit. . Dissili do by Cooste
252쪽
did. l. 3 i. Ita divisis Intellige partibus . aut cum I. F.
Gron. lege divisae scit. provinciae. Pag. 63. l. 2I. Tmxobore) Sic MS. Flor. Vulg. s. Puteol. Trojobore. Ε4. pr. Aresiboro. Cod. Vat. Arofoboro. Pag. 64. l. 8. Claudius triremes Lipsius & Acid. censent, numerum ex Dione reponi debere, scribique cutissius centum triremes. Sed Marc. Donatus ex eodem auctore cum
Suet. Claud. 2I collato melius colligit, ambas, & non utramque, cialIes L sere L XLVIII naves, dimidiatim triremes & quadriremes, habuisse, & hunc navium num rum numero armatorum XIX millium convenire dicit. ibid. l. ii. Ae tamen spatium amplexus) Videtur amplius. ibιd. l. 23. Quamquam inter sontes Puteol. insontes, pro quo an Beroaldus aut Rhenanus reposuerit sontes . nemo obsiervavit. Sed Dio expresse observat καταδεδικασμενοι ἶσαν. Insontes poterant alias videri; conser Cic. Quaest. Tusc. II, i 7 extr. Pag. 6 s. l. 2. Convvllis ulterioribus MSS. Oxon. & Guel Lia enoribus addunt sublicis. ibid. l. 3. Aat fragore O sonitu exterritis h. e. motis s ut Ue hum deterrere est repellere, adeo ut quis cedat. ibid. l. Io. Gloria enitescenti Sic Cod. Flor. & rec. Alein mannus, Vulg. Utesceret; neque opus Grosl Otiano notesceret. ibid. l. ia. Aliaque haud procul a fabulsis vera facunde exsecutus in Antea secuti eramus emendationem Rhenani alsiaque haud procul fabusis vetera facunde exfetitvs cum omnibus
edd. praeter Rychium; qui quod olim Lipsio Sc Acid. visum erat, ex Cod. Agr. recepit vertim facunde. Νunc autem lectionem Cod. Flor. indeque Reg. & edd. anti. amplecti non dubitamus: aliaque haud procul a fabulis vera facunde exsecutus. Ac sane, quae Nero pro Iliensibus dicebat, repetita ipsi fuere ex ea antiquitate, in qua fabulis vera confinia sunt, humana divinis miscentur. Et Noster, qui supra IV, 38, de peritis coelestium dixerat, patuisse breve confinium artis O falsi, aeque norat, in antiquis breve confinium fabularum & veri esse. Tum quis nescit, ab iis,
qui causas tuendas suscipiunt, etiam eloquentiae ostende dae causa, salsa, vera, aut maiora vero miscerit Supra XLao, dixit: vera exsequii. Puteolanus dederat: vera sacvnaetate.
ibid. l. 13. Perpetras, ut Inenses Sic MSS. Flor. Vat. Guelf.& al. apud Broterium, ed. pr. probatque Lips. Sed Puteol. immirat, quod Vaeg.
253쪽
ibid. I. 39. Apamensibus Sic dedimus cum Ernest. vel potius ex MS. Flor. Al. Apamsiensibus, & Ryckius Apameensibus. Varie enim id, notante Em. formari potest, ab Apama, L. Apamia, L. Apamea, urbe, quam Rychius h. l. Phrygiae
ibid. t. 29. dissimamque sortem Put. & Vulg. indigna forte. Sed ed. princ. MSS. reg. & Agric. indignasque sortes; unde Heinsius coniecit inrignasique sordes, quas rec. Ernest. AC sordes quidem suscipiunt rei 1. deponunt. Sed sortem s. -- sum toleramus. perpetimur. Sic insta XVI, s. Pag. 66. t. 7. Qui Aegrato prae erem h. e. eos, qui in provinciis minoribus simul agebant vice praesidis, ut Lipsius in exc. ad h. l. ibid. L i8. Quae viserant, Sic Cod. Flor. ed. princ. Puteol.& sqq. ut ad studia reseratur. Lipsius vero tacite reposuit da nisi id vitio irrepserit. Ernest. denuo verum restituita
ibid. l. 27. Coeum, Latonae parentem Hanc emend. Μerceri, Lipsio iure laudatam, Pich. primus rec. Pro Vulg. cum Latonae parente; & Flor. habet parenum.
Pag. 67. l. 4. Tantum Dei ministram i. e. solius Dei. Ante
ibid. l. I9. Simul vehendo eommeatui opportuna mnente Pich. eommeatui dedimus pro eommeatu, antiquo dativo. quem poetae amant. Quod semel monemus ob eos, quibus antiquitas illa, quamvis dubia aut obsoleta, etiam iri minimis una curae cordique est. Cons. Gellium IV, i 6 , MPerletonium ad Sanct. L. I, C. VI. ibid. l. 27. Parum insa locorum utilitate Recipimus emendationem Lipsit, quam probat Pichena. Neque enim vulg. praevisa accommodari potest. Cons. Geis. ad Hor. Serm.
ibid. l. 29. Vis piscium innumera, pontum ΜS. Flor. at edd. vett. vis Asium lax Metapontum, quod feliciter Correxit Lipsius, ut nunc habetur. Pag. 68. I. 7. Signa ae tentoria AI. una enim ae tent. O Ievit enim Ernest. quod abest a MSi Flor. & ed. pr. ibid. l. o. Suis Detus iasitus Vett. edd. ante Lipsium De
tam editum, quod is hene correxit. Neque opus est. Cum Ern. revocare veterem Iemonem, quam ipse non probari
ibid. l. I 8. Domitia Lepida, mulsiebrisus ea sy Sic optime Lipsi coeptam emendationem perfecit Pich. ex vestigiis Cod. Flor. in quo est Dotalia is multuribus.
254쪽
UU. I. I9. Minore Antonia genita Sic iam supra IV, 44. Contra Suetonius madorem innuit. ibid. t. m. Augusto Apininae sobrina prior Forsan : -- gusto Agrippina, sobrina, prior h. e. propior. Sobrina est Glia consobrinae, oc erat Agrippinae iun. mater Agrippina sen. consobrina Lepidae. Quid vero Agrippinae iun. pr piorem diceres Lepidam, cui maior Domitia soror etiam superstes fuit Sed alia tangunt Freinshemium, qui velit sobrina, priori que mariti eius sorori offendebatur nempe Frein hem. quod vulgata Agrippinae maritum priorem tantum praenomine notet, quod insolitum ipsi visum. Sed vide, quae contra eum monuit Rychius in Animadv. ad
ibid. l. 3o. Quae silio dare imperium Freinsh. addi vult v luat. Sed I. F. Gron. e sq. intelligit quibat. Par. 69. I. I. Coniugium Principis i. e. ut Lipsius ait, eo luem Princ & sic legunt MSS. Flor. & Reg. Quidni igitur hoc reponatur pro illo ibid. l. 9. Pares iterum Me sanes eausas esse Suspecta sunt sqq. Lipso, Pich. & Freinsh. e quibus hic remedium quaerit , abolendis, quae uncinis incitamus & pro flossis hahemus ad principium spectantibus. Sic certe sensus procedit, nihilque redundat. Rychius commodum sensum ex iis
hunc in modum emendatis fluere putat: pares iterum ae
fandi eausas esse, si Nero imperitaret i. e. destinaretur sucia cessor Britanniso Deessore milum Prines, metum sic odi
vius Ferrarius coniecerat ex meritum . At novercae ins &c.
Verum quis putet imperitare dictum pro heredem imperii destinari Iudicent cetera lectores prudentes. Pag. m. l. I9. Dum res Armando MS. Hor. dum res I reni sim. Edit. pr. MS. Bud. & Agr. dum, quae res forent Sc. id certe planius instar interpretamenti sit.
PV. 73. e. I. l. 3. Patratur Hoc malunt Aurel. Frein ..& Rych. quam vulg. paratur, quod h. l. non aptum vidit
etiam Ernest. nec tamen muta it.
ibid. l. 4. Exilitum irritaverit Ernest. ex Guele & Puteol. reddidit irritaveras . eumque secuti Lallemant & Brot. Sed
255쪽
ea non fuit vera aut certa causa, quae indicative enuniatiaretur. Itaque retinemus vulg.
ibid. l. q. L. Silano Hoc puteol. praenomen dedit, comveniens cum historia. Al. c. Si Pag. 74. l. 4. Helius) Vett. edd. Elius. Inde a Lipsio Aritias. Sed Rychius e Suet. Ner. 23, & Dione voluit Helitis, quod & dedit Ernest. ut nomen Graecum liberti. 'ibid. l. 34. Rarum in societate 'otentiae) concordes) MS. Flor. quocum fere consentiunt ΜS. Reg. & Agr. ed. pr. γ partim in societate potentia O conc. Unde Boxhorn. selicius invenit lectionem, quam probant I. F. Gron. Heiris S Ern. ac post Rych. S Bror. damus. Puteol. dederat in pari societate potentiatique. DeleVit inde Rh . que, S Lips recit potentiae. Sic lalia viggata prodiit. ibid. l. 22. Malae dominationis) Sic ed. pr. Ber. Sed Puteol. malit, quod alii secuti sunt, ut proprie magis reserendum ad cupidines. Sed S dominatio alia crudeliS eri, alia moderata.
ibid. l. 26. Infra servos ingenium Vellei. II, 83 : infra sem
Pag. 73. l. ra. Quibus otiosum est Ex quo hanc MS. Flor. iectionem, quam & habent Guelf & ed. Pur. praetulit Pich. vulgatae & faciliori otium; secuti sunt omnes edd. Est vero similis locutio illi vacuum es; cf. Hist. II, 38. Pag. 76. l. I 4. Λὶ designatis Quaestoribus) Vulg. ne de
gnatis quidem Quaesi. quam partic. Ursino & Aeid. recluna dare visam, expunximuS, ut male ex sq. linea retractam. ibid. l. 18. Obditis a tergo foribus Quod Lipsi melius lindicavit, quam vulg. abditis. ibid. l. i9. Auditum non assimeret Edd. ante Freinshemium omnes aditus; quod Lipsius correxit in auditus; Richena maluit auditum. Lipsium seq. Freinsh. & nos Pich. Pag. 77. l. 7. Multarum rerum experientia) Cod. Corb. mul-ιa; prob. Ernest. ibid. l. io. Pluraque in summa fortuna Sequimur. quod Puteol. & quaedam MSS. habent, probantque Ursin. Et Brol. V uig. enim est ex emend. Rhenani, ellipsin quaerentis praeter necessitatem, pleraque.. ibid. Li . Admoveri Pich. & Acid. sic monent pro vulg.
ibid. l. 19. Antiochum MS. Flor. & Puteol. Leehum, al. Loehium.) Lips. ex historia mutilum nomen resarsu; idque
256쪽
ibid. l. 22. Solemo Εd. pr. Sohaemo, & Dioni dicitur ΣοM-μος. Nostrum prob. Lips. ex XII, 23. Ceterum Soliemus hic, alius suit, quam ille, quem Noster XII, 23, defunctum memorat; sed idem, qui Ηiit. II, 8i, & V, a recurrit ; cf. Rychium ad h. l. Pag. 78. l. 6. Quadratum Vmmissium) Al. Minidium; cf. su
ibid. l. i8. Specie in animum validus Puteol. speeis inanium valiae quod, reiecta Rhen. s. Cod. Bud. lectione spe ina. nium, Lips. restituit, inde in omnibus edd. vulgatum. Sede MS. Flor. quod habet inanimum, divortio facto pulchrior provenit sensus, Corbulonem - etiam specie validum fuissise in animum cuiusque. Sic supra III, 24: valida Augusto
in Remp. fortuna. ibid. l. aa. Ex eommodo Merc. Lips & Pich. ita emend. Vulg. ex aequo modo. Et iis favet MS. Flor.
ritis l. Hostorius. ibid. l. 26. Priore de eausa, adito rege) Repetimus vel rem lect. quam Muretus vertit in - prior, ea de causa, adiato rege; quod inde a Pich. receptum editoribus. Quid autem dixi fiet sone missum priorem, qui prior omnino adfuit Sed missus, forte non de hac, sed de priore causa. ibid. l. 3o. Ne Lutius externi P Al. scr. & edd quod ne ditiistius exi. Nostrum nititur MSS. Flor. Bud. ed. pr. Rhen. sqq. Pag. 79. l. ao. Recepti sunt inter reos Sic I. Gron. ex MS.
Uid. l. 3o. Clementiam suam obstringens h. e. confirmans s. testans; cc XIV, 31. Pag. 8o. l. 9. Penitus irre erat Sic MSS. & edd. vett. Post Lipsum irrepserant; qua correctione non opus fuit;
cf. XII, 4s : - Praefectus - centurio praeerat. ibid. l. 22. Senecaeque permitteret MS. Flor. stacte seque nece Farn. seque neci & in margine Senemque. Contentit alic. seque permisteret, addito superius mei. Recte igitur invulg. abiit Senecaeque cuius amicissimus fuit Ann. Serenus Permitteret. L F. Gron. minus bene Voluit Senecaque permitteret. Neque Rych. & Ernest. vere dederunt seque Senecaepe . Nobis permittere dictum videtur absolute L elegantius,
plane ut Ter. Ad. V, 9, 38: Tibi pater, permittimus, plus scis, quid facto opus es.
257쪽
Broter. ferocia mulieris. ibid. I. ao. Ire Padiantem, ut Huraret Int. regnum, Cuius arbitrum agebat. ibid. l. 22. Paresque rationes cum Repubsica haberet h. e. non ut paria cum rationibuS faceret, pecuniam, quam rationes indicant, repraetentando; sed compensandis operis
Reip. praestitis cf. Colum. Ι, 8, 13, & XI, 1, 24 de virulico paria cum rationibus domini faciente faciebat pares
ibid. L 31. Ituram eum illo Int. Britannaco. Pag. 82. l. i. Auaretur hisc Ex parte hac, scit. Bitiann es. d. Indae. visis rursus &c. h. e. ex parte Neronis. Habet vero MS. Flor. Reg. & ed. princ. indebilis; unde Puteol. dedit inde visis rursus B. quod certe probabilius, quam quidquid Lipsius. I. F. Gron. aliique dein tentarunt. Freicishem. Lipsit coni. inde debilis rursus rec. Tum Ernest. omisit inde. Broterius vero rursus. Nobis vilis rursus coniungitur, Mest ad pristinam vitiorem conditionem repulsus, uti Seneca δε- mio exsul, uterque iam frustra summam rerum expostulaturi . ibid. l. 6. Irrita Rhen. in hac Voce, quae rasa erat in Cod. haerens dubitabat, an legendum india. Alii non hae rent. Nos verbum desideramuS, forsan iurare pro irrita. Pl cet magis Acid. qui Verba ot irri sac. male huc recidisse ex superiori loco coniicit, & verbis suum venef. suhiungit. ibid. l. io. Levi quidem experimento Recipimus coniect. Freinshem. pro Vulg. ut F idem. Et primam syllabam levi facile absorpsit ultima praeced. indole.
ibid. l. a 3. Regnum lusu sortientium MS. Flor. & al. item . pr. habent R. Ro) regnum; quod valet Lipsio Romanum rem. Agric. melius legit Romae, quasi illis diebus Romae lusus ille fuerit. ibid. l. is. Ubi Britannico lassii Acid. voluit uni Brit. .haud indignum, quod recipiatur. ibid. l. eto. Rebusitie summis COd. Bud. rebus sine copula: hinc Rhen. appositive dictum putat. Ernest. mavult fias pro summis. ibid. I. 24. Neque iubere caedes fratris Iubera pro glossa deleri vult Acidal.
ibid. l. 26. Pararique venenum Vett. edd. Parari. Cum C
pula e m. Flor. primus expressit Pich. dein omissam redis
258쪽
Pag. 83. I. u. . Quo prima ab infantia θ Sic pro vulg. primum Acidal. hene rescribit. Freinsh. Velit plurimum. Pag. 84. LII. Insociabile regnum aestimantes Puteol. si- mantes; pro quo Rhen. rescripsit missimantes. Pich. dein e Cod. Flor. dedit extimantes, quem seq. Freiush. Sed I. F. Gron. reponit Missimantes; & Ernest. resuscitat aestimantes. In his magni sunt Critici, neque conveniunt.
ibid. l. 13. IEufum isse) Sic Lipsius. ΜSS. & edd. illusum esse ; Rhen. illusisse.
ibid. l. I 6. Ad complexum sorori Εd. pr. sororum; unde
legatur sororium. ibid. l. 2o. A maioribus institutum Bene h. l. Ernest. expunxit id. v ibid. l. 28. Villas, id temporis Sic MS. Flor. I. Gron. tesse, pro villarique, ac mox praedam pro Praedas.
Pag. 8 s. l. 4. Quasi in subsidium, corripere Ε Lipsit mo
ibid. l. io. Olim . tum o ut matri Reddimus Lipsit emend. Pich. Frei h. I. F. Gron. aliisque receptam, quam Ry- Chius, cum Broterio, & Ι. Gron. cum Ernest. diverse immutarunt. Puteol. dederat soli, tum o ut matri; sed piget referre aliorum errores; e quibus levior videatur, solitum , ita matri S c. Ferri certe potest. ibid. l. i8. Νω suis vi UM) Sic edd. vett. a quibus Lipsianae & sqq. aberrarunt in rixae. Scit. fama pol. Agrippinae nixa erat vi Neronis, dum illi ut matri obsequeretur; non propria. ibid. l. 28. Et virbitatis Ex orbitate Ernest. velit.
ibid. l. 31. Iturium) Titurium Lips. & sic infra XIV, Ia,
Cod. Agr. Pag. 86. I. I. Audsita deferens Cod. Hor. differens. ibid. l. s. Condugioque eius O imperio) Puteol. & vulg. corrupte etiam imperio. MS. Flor. etiam perio, unde Pich. fecit S dedit etiam pacto: sed nemo ipsum secutus. I. F. Gron. O iam imperio, quod prob. Ernest. Alii aliter errant. Nostrum & facilius & MSto propius videtur. ibid. l. I 4. Luxus 'inspis intendere Sic vett. edd. ante Rhen. qui dedit lusus Principis. Lipsio tamen probante luxus , id rec. Pichena & sqq. quos sequimur rectius, quam Ernest. qui Rhenani lusus praesert. Luxus aeque bene intendi, h. e. augeri & adiuvari, dicitur, ac cupiditas, laetitia. Et luxus h. l. maxime est epulanum laetitia. Tacit. Vol. II. R
259쪽
ibid. L 23. Cluvius Vett. edd. clivius, male; cons. Plin. L. VIII.
ibid. l. 26. Νos eo ensum auctorum secuti Ernest. restituit ex MS. reg. & ed. princ. pro Vulg. secuturi, quod Puteol. dedit. Pag. 87. l. 2. Rufutare tenebras Burrus, postquam Neroni exterrito & interficiendae matris, quasi iam reae &convictae, avido promisisset, si facinoris coarguta foret, eius necem, ea addit, quae ad fidem indicio derogandam metumque Principis leniendum valerent, ne Parricidium porro iubeat. Inquit eo, matri defensionem tribuendam esse, quae cuique delato permittatur, accusatores non adis esse, aed insidiantem susurrum , hominem Domitiae inimici. ias cum Agrippina agentis, qui tenebras & comissationis tempus elegerit ad criminandam l. opprimendam matrem; delatorem sic struere insidias matri, immo ipsi Neroni, quem incautum subito & atroci inὸicio percellere insuefraudem iuducere velit. Prudenter & clare haec proposuit, sed Lipsius haeret in verbo refutare; & mavult Pro eo reputaret , ut sit: reputaret inero tenebras O vigilaram concivis noctem , omniaque temeritati O lamentiae propiora. Verum refutare aptissimum videtur h. l. Quippe notum est, in isto verbo inesse vim reprimendi, reiiciendi, non verbis solum, sed & facto; quam ultimam notionem Gesnerus in Thesexemplis firmat, e quibus duo afferre liceat. Cicero pro Rabir. Post. 44 : Quam quidem vos, ' iudices , in novo genere
bonitatem inusitatam claris ac praepotentibus viris, non modo non aspernari ac refutare, complecti etiam O augere debetis. Et Quinctil. X, 6, 6: Refutare temporis munera h. e. quae ante non cogitata in mentem veniunt ex tempore, aspernari, iis uti nolle stultissimum est. Itaque non opus est, cum Ernestio correctionem Lipsit veram credere; sed retinendum censemus refutare se tenebri neque tumeri repugnamus, si quis malit: refutaret ipse Nero ten. &c. ibid. l. 3. Inscientiae MSS. Oxon. Guelf & ed. Putea id habent, praefertque I. F. Gron. Vulg. inscitiae, quod edd. Rhen. Lipl. Pich. sq. dedere. ibid. I. 4. Et luce orta) Et Ernestius delendum putat. Viae L 24. At ex at Sic Puteol. & male Rhen. rescriaui; quod inde vulg. Al. tit. Iam Acid. reposcit nostrum lat. ibid. l. 26. Vivere ego, Britannico potiente rerum , poteriam'
Vulgata sic legit & aistinguit: Vivere ego Brisanesco potien-
260쪽
re rerum poteram : as si Plautus aut qssis alius Rempub. iudicaturus obtinuerit, desunt scilicet mihi accusatores, qui &c. In his verbis interpretandis viri docti diverse versati sunt, quos vide in Gronoviana editione. Pertaesum vero est eorum errores referre, qui signum rogandi, post poteram a Lipsio suasum, reiecerunt. Quis enim post ea, quae Agrip-Pina, cum iniuria Britannici privigni, pro Nerone filio fecerat, dubitet, quin illa, Britannico rerum potiente, in vitae discrimen ventura fueriti Pariterque ea facilius, filio Principe, pericula effugiebat, quam se Plautus, aut quis alius Remp. iudieaturus obtinuerit. Miror, quod etiam haec locutio plures, novissime Ernestium, offenderit. Rem iudieare certe formula etiam Ciceroni solemnis est pro iudicem esse s iudieare simpliciter. Ita Rempublicam itidieare erat Principis , qui munia Senatus, magistratuum , legum in se traxerat. Obtinuerit denique sive absolute & elliptice dicitur uti Sall. Iug. 8o nulla uxor pro socia obtinet; & illud consuetudo obtinet); sive potius ad Rempublicam referatur utrumque iudicaturus obtinuerit. Sufficiat haec dixisse ad mentem lectionis nostrae aperiendam. ibid. l. 27. Ae si Plautus Ex Puteol. ae reponimus pro
ibid. l. 28. Rempublieam iudicaturus Hanc vulg. optimam haud in melius tentarunt Lipsi Acid. Grotius cet. Vid. supr. nor. ad lin. 26. Pag. 88. l. 29. Νomina retrahebat Sic hene monet Ι. F. Gron. legendum pro vulg. monimenta retrahebat; & rec. Εrnest. & Alemannus. Certe sic explicanda soret vulgata. Pag. 89. l. io. Venestiori exposita Vulg. ad venssitionem.
Sed a Flor. abest ad; & ed. princ. cum MS. Guelf venaei-rioni a quod Ernest. probat, neque recepit. ibid. l. 12. Exciperet ictus Vaeg. acciperet, quod contra MSS. & edd. vere. in Lips. & sqq. irrepsit. ibid. l. 18. Iulius quidem Montanus Quidem abest a MS. Bud. & Guel . sed est in edd. prisc. Lips quidam dedit l. consulto l. vitio, seqq. Pich. & Freinsh. Sed I. F. Gron. reddit quidem. ibid. l. ar. Deinde agnitum oraverat Deinde O I. Gron. Sed Rych. quod Cod. Bud. habet . adag tum. ibid. l. 27. Fautores histrionum Nolis cum Acid. mutare in favores. Histriones h. l. sunt pantomimi, quibus aderant famores. Pulsos illos mox dicit, & redditos scenae; sed sa-