장음표시 사용
281쪽
&.M. princ. Et apud Cic. ad Att. V, 4, X, 1 , occurrit Funisulanus . observante Ernest. MS. End. & Puteol. l. gunt. Hi misimus p pro quo irrepsit vulg. Famifulanus. ibid. I. 36. Calavius Sabinus , GDisius Freinshem. Cons.
Pq. t 62. I. et . Prodita infrequentia h. e. ut Fretrishem. vult, detecta. Malimus tamen proditur.
itid. l. io. Arsamosata Sic ed. pr. & restituit Rhenanus pro leEL Puteol. Ber. Alc. Asamosata. Numus musei Medicet Arminata. quod & habet Polybius. ibid. l. I 4. M instantem Vt necessitatem vult Ernest. ibid. l. a I. Nihil mutato consilio, sed vi Faern. sed deleti
Pag. i6q. l. 23. Ubi par eorum numerus viscereιur Sec.
Sic libri vett. quos sequimur cum Rychio S I. Grori. pro
Vulg. adipisceretur. Intelligent autem lectores attenti nobiscum sententiam hunc in modum : quanto maius rari que decus id soret, ubi numerus eorum, qui ob servatos cives honorema scerentur, par esset numero eorum, qui salutem accepissent. Μaius prosecto decus, servasse plures, quam singulos; maximum, servare parem numero exercitum, atque eo fortitudinis laude augere, quod qui servati pari numero fuerint, sibi ipsi aeque consulere potuissem. Nescio autem, quare Lipsius pro vulg. visceretur, quod laudi & honori proprium est, voluerit adspiceretur, in quo nulla h. l. vis. cessere quidem Lipsit coniecturae Pichena, quamvis me litis apiseretur in Cod. Flor. vidisset, ac Freinsh. a Berneggero socero dissentiens. Restituit enim Bernegg. ante vulgatum; sed Rychius tandem simplicius illud, Tacito aliisque auctoribus non minus solemne, primus dedit; a quo Ernest. iterum discessit ad vulgatum. Est vero vi cor verbum Graecae originis ab antiquo απω, unde απος, quod Eustath. ad Eurip. Phoen. bene exponit καματον, laborem;& α ria, quod etiam Latini adhibuere pro ligare, h. e. sudiose rem ad aliam accommodare. 'Aπω o, visor, & compos . adipiscor, notat eum labore invenise. Continuanti Iah rem tandem contingit consequi rem, inde parti c. aptus, assecutus & aptus rei, s. ad rem, qui sese studio & Iah re ad illam accommodavit, aptumque dicitur, quidquid bene congruit. Inde etiam, apes, laboriosum insectorum genus, apex, summitatem notδns, quam labore assequimur.
282쪽
Ignoscant lectores digresso ad haec ludicra & apinas. Ernestius vero in ipsa Taciti sententia acutius quid latere
putat, quod non ad vivum resecandum sit. Acumen, inquit, quaesitum est in eo, quod etiam servati quodammodo servantium honorem consequuntur ; quod habet aliquid παραδοξου.
Ego in hisce nihil intelligo: ac sane Tacitus sapientior,
quam qui paradoxa venaretur. Pergit vir doct. Ceterum offendor etiam eorum, quod melius abesset: an Tacitus dedit, eam, vel coronam i Sed nefas sit quidquam mutare. Pag. I 6 s. l. 4. Ut Corbulonem) MS. Flor. Bud. & ed. pr. habent aut Corbulonem. Puteol. dein aut metu Corbulon. Sed Rhen. bene correxit aut in tit, expunxitque metu: quod seqq.
edd. praeter Berneg'. qui revocavit lectionem Puteol. ibid. l. 7. Numantino populo) Vulg. Italico populo; at appositio talis prorsus redundans & indigna. Et uti Caudinam cladem intulere Samnites, sic alteram unius urbis populus. ead. Ac Parthis) Vulg. aut Poenis. Freinsh. desiderans auctores Numantinae cladis volebat aut Hispanis, ut Rom. imp. aemulis, nempe Parthis) quam emendationem adiuvandam duxit l. F. Gron. aut Hispanis, quam Parthis R. imp. aem. Nostra lenior est. ibid. l. 8. Validam quoque O laudatam antiquitatem &c. Sc. meminisse poterant Auli cum Romano exercitu a Iugurtha sub iugum missi; quo dedecore is, armatus, potiuS, quam manu salutem quaesivisset. Sall. Iug. c. 38 & 39. ibid. l. 9. Contra daret MS. Bud. contradiceret. ibid. l. al. Quo de Armenia cernerent) Vulg. quid de Arm. eem. MS. Agr. & ed. pr. quod.ead. Dignum Arsacidarum Forsan regno Ars & intellige Armeniam. Cf. infra 24. Alias locus vel ipsi Lipsio desertus haud bene explicetur.
ibid. l. as. Et si qua Caesares in Hoc e MS. Flor. O si quaees - invenit Pich. rec. Berneg g. & seqq. Antea se qui duces. Pag. I 66. I. 4. Flamini Arsaniae MS. Flor. & ed. pr. Amfanisti; Puteol. Arsameli. Lips. Dione usus inde deὸit -- funiae etenim; Rych. & Ernest. omittunt bene etenim. ibid. l. s. Iter experientis Expedientis coni. Grotius, Visumque in duobus MSS. rec. Brot. quem sq. Ernest. NO-
his experientis, h. e. tentantis, haud ineptum videtur.
ibid. l. 2o. Et proximus quisve regem) Vulg. regi. Sed quaestius illud ex MSS. Fl. Guel f Agr. & ed. pr. dederunt I. Gron. & Ernest. iamque olim praetulerat Gruterus.
283쪽
PH. I 67. l. a. composita, fle reliqua Frei hem. mavult composia snt, reΓqua. Pag. I 68. l. 7. Frumentum publieum ὶ Ursini Codex coris rupte frumentum pusi. unde is pariterque Muretus & Broter. praeserunt publicum vulgatae plebis. ibid. l. 9. Securitatem annonae sustentaret Lips. Iudendo dedit Asentaret. quod verbum nihili vocat Ι. F. Gron. sed
in Disp. Cod. Mir. rediit ad ostentaret, quod iam aliis placuerat ; idque edidit Rych. e Cod. Agric. Feratur tamen vulg. & sustentaret sit h. l. fulciret. ibid. l. I 6. Iustos reditus anteissent Forsan auxissem. ibid. l. 23. Quos adoptaverant. qui Qui h. e. patres veri Ernestio omisium, quod absit a Flor. & ed. pr. At Puteol. habet, idemque retinuit Pich. quos sqq. edd. omnes. Pag. 169. I. as. De aestimatione singulorum Sic omnes edd. praeter Ernest. qui voluit existimatione . quod Puteol. habet extimatione. Sed & Liv. IV, 4r: non militis de Imperatore aestimarionem esse , sed populi Romani fuisse. Igitur aesAmatio & h. L notet iudisium. Par. I . l. 9. Ambitio cohibebitur Ita Lips. voluit ac rec.
ibid. l. II. Abnuentibus Consulibus ea de ne relasum h. e. relationem novam. Priorem enim egressus erat Thrasea. ibid. I. I 8. Et motu terrae Motus haud recte volunt Ι. F. Gron. & Ernest. Promis h. l. ut neutrum adhibetur, uti
Val. Argon. VII, 6ω, vi molis O ira proruit. Idque postulat castis primus Pompeii. ibid. l. 3o. Antianae religion4s MSS. fluctuant. Flor. Ain reae. D. princ. acciacae. Puteol. Attieae; quod inde fluxit in omnes edd. Lipsius coniecerat Actiacae, sed non in eo perstitit; idque tamen recepere Broter. & Ernest. Grotius melius vidit Amiatis l. Antiatinae, quod & placet Ryckio. Propius a vero iam ante Muretus Antianae, quod derivm tum habet Plin. Hist. L. III, c. 6. Antium, patria Neronis, Domitiae gentis, urbs olim ampla, dein colonia, Fortunae templo celabris, Νeroni grata; ibique recens ei nata erat filia. Quid igitur ad externa aberremus Pag. I a. l. Io. Cincio ML Flor. Cicio. MSS. Agr. Guelfed. pr. Citio. At Pighius leg. censet cesso, prob. Rych. quod
284쪽
ibid. I. Io. Simul ut eonsilio terrorem adiiceret, Me stanas Armenios, qui primi a nobis defecerant, pellit &c. Sequimur Freinshemii emendationem. Vulgo: Simul cons tere. aesic re, O Meg. - pellit &c. Pag. IV4. l. 3. Neque infamia Paeti angebatur' Sic Rhen. correxit lect. Put. augebatur quod reddit Pich. eumque secuti Lips. in ultima, Fretnsh. sqq. ibid. l. 8. Minister bello datus Pich. suspicabatur eurus; quod nemo probat. d. Viviantis MS. Flor. ed. pr. Vinianus. Probant I. Gron.& Ernest. ibid. l. Ir. Honori eius Sic Lips emendat honore, idque rec. Pichena; & nobis placet. Pag. I7s. I. 9. Cuncta in maius attolens Sic m. Flor.
ibid. l. 3o. Feminarum Alustrium Senatorumque) Rhenanum offendebant seminae ili. in arena. Itaque inseruit filiorum post Senat. Lipsius id expunxit, seminasque in arenam reduxit. Sed quibus hoc propugnat testimoniis, ad haec tempora non pertinent. Gruterus iterum pudori sem. consulturus pro sem. ili. legit famisiarum illustrium, & intelligit Equises , quibus quasi cognomen fuerit Alasnis. Nos serimus vulg. Cf. XIV, is, & infra c. 37. Pag. 177. l. I. Divum Augustam atoum Rych. abavum ex monitu Ruperti Ep. LX ad Rei nec & Vales. ad excerpta Dionis, qui contendunt fratrem suisse M. & L. Sil. Augusti abnepotum supra XIII, I. ibid. l. 4. Quin eum libertos habere Put. legit qui ne ignobiales haberra. MS. Bud. qui ne innobiles h. unde Rhen. corrigendo dedit quin rem nobitis hab. quod est vulg. At talia est vox nobiles; qualibus ne quidem Principes ad haec ossicia usi sunt, sed servis & libertis. Igitur expungi voluit Lipsius, vel substitui nonnullos; I. F. Gron. putat domi sib. Γ-bertos & laudat infra XVI, 8. Rychius dedit homines; quod stiset. Nos Gron. aut potius ipsum Tacitum sequimur. ibid. l. 29. Haec atque tata plebi volemia fuere Volentia, h. e. grata s. Placentia; cons. Hist. III, 14, & Sall. L. IV fragm. hist.
Pq. I 8. l. II. Multarum tractu navium) Vulg. aliarum in navium, sine sensu; unde actuariarum coni. Ernest. Nobis viis detur multarum; cuius prima litera in finali praec. latet.
ibid. l. as, cui nomen Pythagorae Sic & Sulp. Sev. L. II.
285쪽
Hinc erravit Sueton. qui Doryphorum vocat, iam mortuum.
Cf s upra XIV, 6s. ibid. l. a . Visi auspices) Ante Rhen. male missi
eis. Dos Sic Lipsius vidit ex Sulp. Sev. ΙΙ, 28; habetque M S. Flor. Male olim duo. Pax. I79. l. 13. Fessa aetate senes Sic vetus Cod. Ursino laudatus. In vulg. omissum senes. Cod. Agric. fessa fenum,
ibid. l. 18. Pars mora Sic MSS. Flor. & Reg. at Puteol. edidit mrs moraris , quod Vulg. ibid. l. 26. Diurni inopes victus Vulg. male diurni quoque victus. Unde Brol. haud acute esumo quoque victu. Ernest. lain suasit diurni inopia victus. Pag. I 8o. l. 2I. Nec dum posito, metus redibat haud imis: O rursum pagatus ignis &c.ὶ Locus in MS. & edd. varie fractus, ita ut de eius restitutione fere desperandum sit. Sensus tamen haud obscurus. Quippe ex lapide prisco docuit Lipsius, novem per dies arsisse urbem. Suetonius quidem in Νer. c. 38 sex dies septemque noctes ea elade Devitum ait: & Noster, sexto die finem incendio factum. At hoc primum suit incendium gravissimumque. Alterum ex ruinis urbis revixit, trium dierum, quod h. l. resert Tacitus. Sic
autem habet MS. Flor. Necdum ρ' metus aut red bat lebis i. rursum pessatus ignis. Iac. Gronov. in duobus aliis MSS. Flor. invenit eadem verba plenius: Medum post metus aut rediebat levis &c. Puteol. nedum posito metu satis credebatur: eum levis rursum gr. i. Rhenanus Vero, nescio an ex Codice suo, reposuit Necdum posito metu redibat. Dias edit. Gryph. Levius in rursum p. i. Cui lectioni Lipsius notam inuist, & verba direxit: - rediit. at levius rursum grassaturus ignis. Pich. Rhenani lectionem retinuit; ita ut punctum eximeret post ressibas, & hoc verbum a metu disiungeret; & sic exstitit corrumpendo magis, quam corrigendo vulgata, quae hodie obtinet editiones: Nee dum posito metu, redibat levis rursum M. ign. Neque enim aptum , sex die um cladem dicere metum, metus futurorum est, non praesentium); neque levis erat ignis, qui denuo per tres dies grassabatur. Itaque praeserenda videatur lectio Agricolae, quam & Rychius edidit: Medum msto hoc est, sedato scit. incendio metus redibat non levis O rursum M. i. Nihil opis huc affert MS. Guel f in quo binae lectiones,
286쪽
altera ex Flor. immutata, altera Puteolani, iunguntur: Necdum post metus aut residebat levis: nec dum posito metu sa-tIs credebatur, cum levis rursum &c. In priori lalsum prorsus verbum est. Re ebat enim omnino ignis, rursum grasis rurus. Broterius tandem ex vestigiis MS. Flor. & ed. pr. textum sic instruxit: necdtim posito metu , reaebar haud levis
metus , O rursum grassatus ignis. Νos ob causam supra dictam cum Rychio Agricolam secuti sumus, nisi quod ex vestigiis Cod. Flor. magis videretur havd. Verum haec ipsa vestigia sorsan permittant: Necdum penitus desaeviebat eludes, O rursum grassatus ignis Sc. Ohel iam satis est.
Pag. I 8 I. l. o. Et incorrupta Credamus: igne corrupta ;quae tamen reparari poterant.
ibid. I. I 3. Meminerint) Retinemus lect. MS. Flor. a Pich. redditam sed a Bernegg. & sqq. postpositam coniecturae
ibid. l. 16. Alii eo inque cura progressi sun 0 Inr. scriptores. ibid. l. I9. Usus es patriae ruinis, exstruxitque domum Infra cap. set dicitur spoliis civium exstructa domus ; cons. Suet.
Ner. 38. ibid. l. 29. Squalenti litore h. e. ariis. Pag. I 8 a. l. s. Quae domuum supererant - erecta Vulg. quae domus supererant - erectae. Lipsius malebat quae domus
perrerant; idque probat Freinsh. Sed Pich. haud male primum post supererint intelligebat erigendae, dein versus ad argutiam Salinerit, quam & probat I. F. Gronov. quasidietum : quae Urbi post occuparum regia immensa ovilum reliqua fecerat Nero. Ryckius, quem seq. Ernest. hanc senten- 'tiam iuvit edendo domui. Sed MS. Guel f habet domuum, quod Ernest. Tacito non alienum putat, & ed. princ. mox
erecta. Itaque correximus, ut sensus sit: quod ceterum Umbis erat, ex iis, quae domuum supererant s. ex reliquiis, exsilucta aedificia , non ut - sed.
ibid. l. 23. Custodeo Lipsius & I. F. Gron. explicant pereastellarios s. praefectos aqvarum captillis. Sed Freinsh. totum locum planiorem fieri vult legendo: Iam aqua, priv. G. intercepta, largior O pl. locis in publicum flueret; cinodes O DU. - quisque haberet. Ipse autem custodes intelligit servos insulis ob latronum aut ignium metum appositos custodes, quos dicebant insularios. Pag. I 83. t. a. Mox petita Diis piacula) Vulg. a Diis.
Sed I. F. Gron. deleri praepositionem vult, prob. Rych.
287쪽
& expunxit Ern. Sensus igitur est: Quaesta piacula, quae Diis ferent. ibid. I. . Sellistemia Sic e Codd. Flor. Bud. recte rec. Rych. I. Gron. & recenti. reiecta vulg. quam dedit Put. lectistemia. Circa altaria enim instar mensarum, imagines Deorum in lectis, Dearum in sellis collocabantur, veluti epulandi causa. Cf. Valer. MaX. II, 1, 2. ibid. l. 2I. Igitur primo eorrepti) Ed. Wetsten. sine dubio auctore I. Gronov. dedit eorrupti; sed sic & legendum foret, qui faterentur.
ibid. I. as. Ut ferarum tergis contecti &c. Cf. Sulpic. Sev. L. ΙΙ Ηist. c. 29, Taciti verbis paululum immutatis usum. ibid. l. 3o. Vel curriculo insisens Vulg. circulo. Lipsius praeceperat eurriculo, idque ex Cod. Agric. bene rec. Rych.& Ernest. quos sequimur. Pag. I 84. I. 9. Prospere Prospera re Acides. & Heinc prob. Ernest. ibid. l. ra. Meundo Carinate MS. Flor. Guelf. Caminare. Sed Lipsius ex Iuven. VII, 2 3 sq. nomen adducit Rhetoris, Meundi Carinatis; quem tandem Athenae inopem vis
ibid. l. I 4. Ore tenus exercitus Ore tenus abest a Cod. Bud.& expungi voluit Rhen. Sed ferri possit de homine, qui
artibus ingenium exercuerat, non an num induerat, aut qui illarum, maxime eloquentiae, specie utebatur.
ibid. I. 26. Qui custos aderat Sic m. Corb. & Cod. Agr. Vulg. Messet.
Pag. I 8 s. l. 9. Sidus cometes, sanguine illustri semper Neroni expiatum crotius delebat semper, quod rarum sidus fit semel ante sub Neronis imperio visum esset; cons supra XIV, 23. Ernest. mavult deleri Neroni, aut pro eo legi
r Us, quod consentit cum Suet. Ner. 36. Tentabat quis iungere semper - Neroni.
ibid. l. 18. Silsius Nerva) Silanus Nerva Heins. Perizon. &Noris e fastis & lapidibus. ibid. l. 28. Comi sermone O eongressu Ernest. malit comis
sermone &c. Nobis placet communis ; quae vox cum illa se pe confunditur. Et Corn. in Attico 3, communis infimis. Exemplum talis constructionis desideramus in voce eomis. Pag. I 86. l. I 4. manus aemulationis Vul E. Manus assimulatione. Sed nostrum recte praecepit Lips. Utanus iam v
288쪽
Iuerat vana a uti ac dein Freinsh. propius a vulg. --nissima aem.
ibid. I. 17. Afranias Quinctianus ΜS. Guel f. edd. vere. plures Quinctisianus. Pag. I 87. l. 6. Maximus Scaurus Mamercus M. Spanhemius vult. Maximus cognomen nusquam alibi tribuitur
ibid. I. I 8. Aut eum ardente domo per noctem hue illue cum sanet incustoditus Interpretes nugantur in verbis arae domo explicandis. Corrupta enim sunt. Et nugatur Muretus c*niiciendo aurea e al. in domo. I. F. Gron. melius quid vidit: eum madens vino per n. sed egressus est vestigia lectionis. Quidni credas, Tacitum pro indignitate Neronis dixisse: eum madens homo per n. h. i. cursaret incustoditus P Cf.
supra XIII, as. ibid. l. 3 i. chisianehus MM. Gugis & al. Nauarchus, quod& exhibent edd. quaedam. Pag. I 88. LII. Neque se iactare , quod inane esset: sed provisum Restituimus locum, cui nihil opis attulere Criticorum curae. Ita autem Puteol. dederat: Neque Senatui quod inane esset: sed prov. Dein Rhen. quasi emendandi causa expunxit sed; male. Tum Lipsius expressit scripturam Cod. Vat. Neque Senatui quid Farnes. quod manere: sed - & hanc quamis
vis corruptam retinuere editt. sqq. Qui vero in ea emendanda ita elaborarunt, ut retinerent Senatui, nihil viderunt. An enim nominare potuit Senatum, quae neminem coniuratorum edidit i Ac soli Modius & Acid. inde decerpserunt se, cetera non acu tetigerunt. Num nos tetigerimus, penes prudentes sit iudicium. Proxime certe absumus a lect. Puteol. qui Cod. Genuensi usus est. ibid. l. 24. Cuius amoentitate) Pich. quo eius coaluisse putat in quoius, ex eoque exstitisse vulg. cuius. Lipsius vero mox legi volebat erebro eo; cedere tamen videtur Pichenae in Disp. Cod. Mir. Quidni demus creber eo, pro vulg. crebro prig. I 89. l. 8. Ne ad libertatem moveretur Cod. Flor. ne ad libertate moreretur; quod Pich. secundis curis correxit in ne ad I bertatem moveretur. Et Cod. Vat. Agric. ed. pr. habent ad libertatem moraretur. Sequimur emendationem Pich. reiecta vulg. ne a libertate moveretur.
ibid. Lar. Corpore ingens Ante Rhen. vigens, quod placet. ibid. l. 22. Ut quisque audentiae habuisset Rhen. male olim
lectionem Puteol. quae & est in Farnes audaciae hab.
289쪽
eiecit, deditque ex MS. Bud. audivisset. Sed Lips reddidit
ibid. Las. Temnio Salutis, sin Etrurial Quae uncinis inclusimus, Ernest. bene putat in textum irrepsisse e nota addita verbis Ferentano in oppido. Cluverius quem sequuntur Rych. & Broter. ex Sueton. oth. 1, corrigit mox
ibid. l. 27. Gestabatque) h. e. adamabatque s. maxime colebat. Nec tentandum cum Lips. servabatque l. iactabatque. Mox MS. Fl. magno operis. Unde al. magni operis. Forsan magnopere. εις I9o. l. 3. Aut inanem ad Dem) Sic dedit Pich. e vestigiis MS. Flor. aut inane avit ipem; cum antea legereturo inane, aut ipsi Ant. unde iam Agricola fecerat acute atitinari spei Antoniam; quod rec. Rych. ibid. L et r. Parare Gndem Milichum Sic puteol. edidit sorsan ex Cod. Genuensi . MS. Flor. partiebatque eundem. Bud. I artiebatur. Ed. princ. Partiebatur. ibid. l. et s. De consequentibus Int. scriptoribus. ibid. l. 3o. Metum intentabat) h. e. vehementius i. saepius intendebat s. augebat. Pag. I9I. l. 22. Ut sese) MS. Flor. corrupte Iasisse: unde Pich. secit ut sese. Acid. maluit cuius se. Antea ex Puteol. Vulg. adi. crimen visum se - facere. εις I92. l. a. Simul arguendi promtio' Vulg. male peritior. ibid. I. 33. Intacti tormentis Sic volunt ΜSS. Ante Lipsum male legebatur in tantis tormentis. g. I93. I I 3. Laetatum erga comuratos) h. e. non modo hilaritas, qua in illos quandoque usi erant, sed & fore. se . Mox pro sed Beroald. dedit se; at illud revocavit Ernest. Possis vero etiam legere laetatum - O fort. s. OLoce. si &c. Pag. I94. L 2o. Nomen multaris Arria Galla MS. Guelf. ed. pr. Puteol. Atria. ibid. l. et t. Domitius Silus Ed. pr. Silius. Rhen. sqq. ΜS. Guel f SitSus. Pag. I96. l. 33. Cuius si memores essent f bonarum artium J
Faernus deleri volebat voceS bonarum artium; recte, ut
ibid. l. I . Famam tam consantis amicitiae Ernest. delenis dum putat tam. Nos suspicamur, illi per comp. scribendi
ibid. l. 23. Paululum adversus praesentem fortitudinem molliis Diuit ipso by Cooste
290쪽
ias Sequimur lectionem Cod. Flor. a Pich. restitutam, reiecta vulg. s. Puteol. in qua erat formidinem; quam retinere frustra moliuntur Lipsius anceps legendo vel O paul. adv. pr. form. mollitam scit . uxorem rogat; vel asi. praesentia formidine mollitus rogat &c. l. F. Gron. ais. Praesentenis uxorem formidine mollitus &c. tandem Ernestius: paul. ado. Praesentem formidinem de uxore molitus &c. quam licet satis versam rec. in textum. In Senecam non cadebat formido metus permanens magnusque , neque Latinis dicitur formido esse de aliquo. At cum is contra quam invictum ani- mi se ostenderat, paululum amore uxoris molliretur, quod nec a sortibus alienum est, itatim ad se redit, rogatque
uxorem, ut temperaret dolori: nec aeternum susciperet.
PV. I97. l. 14. Invertere supersedeo h. e. verbis commuta tis L meis dicere. ibid. I. I 6. Inhibere mortem Sic Pich. ex Cod. Flor. quem seqq. omnes praeter Ernest. qui veterem Puteol. lect. inhiberi mortem imperat frustra revocat. ΜSS. Flor. Bud. ed. prinon habent imperat. ibid. l. 26. Durante tractu Int. sanguinis.
ibid. i. 3I. Frigidus iam artus) Sic MSS. Flor. Bud. ed. pr. & Puteol. & inest Graecismus. m. frigissis iam artibus. Pag. I98. l. 4. Exin balneo illatus Scit. Laconico. ibid. l. II. opera Pisonis Ante Pich. ope; quod dederat
ibid. l. 13. Quasi insontibus, claritudine virtutum, ad summum o Dium delecto) h. e. quasi ab insontibus crimine necati Neronis 3 delecto ad L. f. ob claras virtutes. Vulg. s. Puteol. insonti; sed MS. Flor. insontib', & ed. pr. insontibus nostram firmant lectionem. ibid. l. 19. Aeeensis indicibus MSS. Flor. Guel f edd. pr.& Puteol. ceti. reddunt post accensis quoque. Id ut in eadem oratione redundanter repetitum Lipsius primus tacite delevit, eumque sequuntur omnes praeter Ernest. ibid. l. 22. Renidens Scevinus) Εω. ante Pich. male: renitens. PV. I99. l. D. Incomtos, sed vasidos Ernest. dedit O - Γdos, contra Rhenani, Lipui ac Pich. monita, & exemplum e Livio IV, 4I - oratio incomta - ceterum h. e. sed
militariter gravis. Sed scribitur quoque in MSS. set; unde ex voce praec. facilis lapsus in o. ibid. l. II. Qua visa Flauius Vulg. quam H. Sed Puteol. legit quavis ; unde Freinsh. nostrum invenit. Tacit. Vol. II. T