장음표시 사용
261쪽
cris certaminibus prohibitos legimus XIV, ax; cons. &supra I, 77.
Pag. 9o. l. 6. Sed Consules, relationem incipere non ausignaro Principe, Descripsere tamen consensum Senatus: ille au-hor constitutionis feret Restituimus sic locum turbatum in edd. S a Criticis non intellectum. MSS. Flor. Bud. edd. princ. & Puteol. Senatus. Ille an auctor Sc. & sic dederiacit edd. ceterae ante Lipsium. Is quamvis praeeunte, Credo, Agricola aliam suaderet interpunctionem, & legendum Senatus illi, an auctor - ; in ipso textu tamen retinuit veterem meliorem , sed omisso an. Secuti sunt dein edd hanc lectionem Senatus: ille &c. usque ad Rychium, qui denuo ab Agricola seductus dedit Senatus illi, an auctor &C Atque hanc interpungendi rationem, in qua το illi parum opportunum invenit locum, recepit quoque Ernestius. Broterius ex MS. reg. nam cuique tua placent dedit Semitis, ille iam auctor. - Atque hoc tamen priore melius. Nos vero το an putamus ex seq. VOcis male a librario lectae initio ortum, sed errore viso missum, ac denuo integram vocem auctor scriptum fuisse; cuiusmodi menda plura in MS. Flor. reperiuntur, & supra ad IV, 6s, notavimus. Itaque, omisso an, veterem lectionem & intercisionem repetivi mus. Perser fere nimirum Consules consensum Senatus, h. e. in hac discordia Senatus ibant ad principem , rogantes, ille auctor feret. Sic infra XIV, 49: At Consules perficere Senatus decretum non ausi, de consensu scri ere. Ille - rescripsit. Sic omnis dissicultas loci a Lipsio tentati, ab aliis perversi aut minus prospere expositi, tollitur. Neminem vero novi, qui consensum Senatus discordis in ea, quorum Prinis ceps auctor futurus esset, aut quam is sententiam probaret, illustraverit.
nid. LII. Vt ne, an aesto cum Patronu iure agerent, sese tentiam eorum consultarent, ac verberibus manus ultro intenderent, ' impulere vel poenam suam dissuadentes Locum , quem Lipsius occisum dicit, ipseque post alios, & Μuretus, &Acid. & Grotius, & Harlaeus, & I. F. Gron. & Huetius,& vir doctus ap. Ernes . tentarunt, non restituerunt, lenius λrte corrigendum credimus: - eo Prori se . ut, vinean aequo cum Patr. iure agerent, sententiam coram consultarent tae verb. man. ultro intenderent. Sed haeremus cum aliis in
verbo impulere, cui nomen subesse videtur an impuniti, an mulctum vel poenam suam Hssuadentes. Sed videamus potius
262쪽
magnorum virorum tentamina. Rhenanus: Vi an aequo cum patronis iure agerent, sententiam eorum confutarent, ac verberibus ultro manias intenderent, implere vel poenam suam dissuadentes. Ferretius Ictus: ut ne aequo cum patronis iure agerent, sententiam eorum conculcarent: ac verberibus manus ultro intenderent , impellerentve, poenam suam dissuadentes. Vertranius, Rhenanum & Ferretium operam lusisse putans, magis abludit: ut iam aequo cum patronds iure agerent; sententiam eorum conculcare, ac ut verberibus manuae ultro intenderent, impellere vel poenam suam dij suadentes. Lipsius de loco desperans conficiendi gratia facit: ut iam nee aequo cum patronis iure agerent. Sententia eorum consultari, an verberibus manus ultro intenderent impune vel poenam suetam dissuadentes. Mu- retus ultima nimis deformat: ut nec aequo eum patronis iure agerent, sed iam coram consultarent, ae verberibus manus ultro intenderent impune, vel mena sua gaudentes. Acidalius, verba an verberibus ingesta esse putans, a vero proximus esse sibi videtur, legendo: ut non, tanquam aequo cum patronis iure, agerent, sed iam raram insultarent, manus ultro intenderent,
impune vel menam suam despicientes. Ex utraque Mureti &Acid. mixta est, quam Ernest. in exemplo Gryph. adscriptam invenit: ut nec sed iam coram insultarent ac verbis manus ultro int. impune vel p. s. gaudentes. Grotius vim facit traiectione: vi an aequo cum patronis iure agerent, an ver beribus manus ultro intenderent impellerentis, sent. eorum cou fultarent, poenam suam dissuadentes. Harlaeus decerpta ex prioribus sic iungit, ut nee iam aequo - agerent, sent. eon minu tarent, aut verb. m. v. intenderent impune vel p. suam dissuadentes. I. F. Gronov. sic legit, & ultima verba, quasi disi suadentibus Patribus, obiecta plitat: nne an aequo cum Pa tronis iure suo agerent ρ sententiam coram confutarent, an Ver beribus manus ultro intenderent ρ pellere poenam suam dissuadentes h. e. nihil aliud agere adversantes, quam ut arceia fiant poenam suam, & in se ruinam trahant.) Ryckius, a sectione vulg. quae est Cod. Flor. minus recedit, sed mavult confutarent s. conculcarent, quam eonsultarent, & ex Cod. Agr. pro impulere cupit impudentes. Broterius Ilvetii Correctionem secutus: ut aequo iure &c. i. e. ut iam se ue- quarent patronis. Ernestius, quamquam sapientius a nova coniectura abstinens, iudicat tamen ex verbis eo prorupisse necessarium esse ut, deinde cum adversus Gronovit emendationem monuisset, non potuisse timeri, ne in curiam
263쪽
irrumperent liberti quippe eorum ignari, quae in Senatu per egressionem relationis dicerentur verba insultarent &impune probat; quem in modum Acidalius. & Gryphianae censor voluere. Quod ad nostram tandem attinet, quam supra protulimus, nolim post tot virorum maiorum errores ab errore immunis videri. Putem tamen , illa, via ne an aequo dissuadentes, minus recte a plerisque ad praesentem in Senatu dissensum trahi; sed iis significari iniurias, quas domi a libertis patiantur patroni querentes., Liahcnorum irreverentiam libertate coalitam eo prorupisse, ut, vi an aequo cum patronis iure agerent, sententiam h. e. quid ipsi statuere debeant) eorum spatronis eonsultarent s. deliber
rent , ac verberibus ultro manus intenderent impune, vel poenam
suum dissuadentes. Uti supra L. III, 36, Libertique etiam aeservi patrono vel domino, cum voces, cum manus intentarent, ultro metuebantur: ita h. l. coram consultantium voces, manus etiam ad verbera usque intentatae, accusantur. Postulat autem pronomen suam, ut dissuadentes non alios credamus quam libertos, qui, ab ipsis principibus alti, patronos ab actione ingrati deterrebant. Quamvis enim ex lege Aelia Sentia sub Augusto lata ingrati liberti ad Iapiacidinas damnandi fuissent, libertorum tamen potentia cum maloνum Principum dominatione eo gliscebat, ut iam pariatem Reipublicae se secisse viderentur, cf. Nostrum Hist. I, 6 eoque patronis metum saepe iniicerent. insidias &pericula struerent, denique variis modis illuderent. Ita vix ullum laeso patrono supererat, quo ingratum Iibertum
ulcisci liceret, praeter relegationem: atque haeC non con cedebatur nisi in speciem, cum lautiores ex relegatis pulcherrimam Campaniae oram sibi legerent. Postulabant hine pauci ex Patribus, sententiae plurimorum adversi , fortius aliquod telum, h. e. ut retrahi eos in servitutem liceret. Verum & sic liberti quasi separandi erant a Republica. ne telum id denuo eluderetur. Id, credo, innuunt contra disserentes cap. seq. Si separarentur libertini, manifestam fore penuriam ingenuorum. Late enim iam tum susum erat corpus libertinorum per Senatum, decurias Equitum, Sacerdotum collegia, tribus, cohortes ceti. Nescio an in dictis aliqua sint, qliae ad verum lectionis faciant. Rem iuia dicandam relinquo harum rerum peritioribus. istae l. Is . Vicesimum ultra lapidem centesmum scribendum putat Gronov. cum Lipsio.
264쪽
εις. 9 I. l. 7. Derogarent in Vulg. derogent. . ibid. I. I 4. A Praetore in vincula ductos Vulg. ante haec verba inserit O. Sed omismus, quod abest a MS. ap. Brol. ibid. l. i6. comprobavere Patres) Int. factum Praetoris; &sic nihil corrigendum cum Urs Mur. non probavere. ibiU. l. W7. Obultronium Sabinum Ita Rhenanus rescripsit pro Obutronium. Sed MSS. Oblatronium. I. Gron. verum
Pag. 92. l. 26. In ensa tot Imperatorum malitia) Amicitia malebat Lips Malitia non offenditur, sed offendit. Pag. 93. l. 8. Specie magis, quam vi Forsan quam re. ibid. t. sto. Lurius Varius sic e MS. Flor. rescripsit LGron. pro vulg. Lusius, quod Rhen. dederat. Agric. Ursin. Μur. Acidal. Ernest. velint L. Varius. ibid. l. 26. Insonum nuntiavis Pronuntiarit Ursin. Mur. Acidal. ibid. l. 29. Per quadrasenta Minos . Lipsit emend. reliculam quatuordecim, receperat Pichena; sed seqq. edd. rursus dimitere. Pag. 94. l. 3. Caesar traxit h. e. distulit; eoque interpunctionem direximus. ibid. l. I 6. Oratorem Collatim Ed. Grypta auctorem cor vinum; pessime , ut ait Lips Pag. 9 . t. 8. Munda Romanorum Munia armorum cornFre sita prob. Rych. Par 96. l. 7. Priores auderent Vulg. adirenis male, ut ait Pich. Nostrum Lipsius invenit e Vat. & annuit Flori ibid. l. ao. Inque ea consumesia detenti Fere uti supra XIa, in omni flagitio obstricti; & infra XV, 44, in erimine eonvista ibid. l. 26. meque o illae Sic Lips. & I. F. Gron. volunt pro Vulg. hae quoque O illuc.
Pag. 97. ι 2. Quasi proditore) Vulg. subdit sui, quod abesta MS. Flor. ibid. l. s. Infecti) Ante Pich. Utai; melius ed. pr. In-sehi. L Gron. Insochi ibid. L dio. Nihil in summam paeis Praeeunte Mur. sic dein die Ern. pro summa; uti Freinshemius H. II, I 6. ibid. I. 28. Maiorem asserri Ferri, i. e. concedi vult L
Pq. 98. l. 11. Quasi eadem legio Eadem omissum in M Guel LPq. 99. l. 7. Pari undique motu) m. metu.
265쪽
Pag. Ioo. I. s. Priatissione eomuum Drobo Sic Lipsi emendat , & favente M S. Flor. rec. Pichen. & sqq. Sed Ernest. haud bene repetit lect. Rhen. produmor eomu in . Et Puteol. habet productiore. tibiae l. 21. Et sola adaequata ErnestiuS rec. ex ed. pr. Pro
Pag. Io I. I. I. Tectis tenus Vulgata olim tecta hamnus; S Pichena e MS. Flor. - extra, toctis hactentis. 6υ -.Frei h. & sqq. rec. tectis tenus, ex emendatione Lipsi. ibid. l. i4. Quis aevina colerentur An bene vidit I. Gron. in MS. Flor. esse eoierent Z quod reC. Ernest. Pag. Ioa. l. IO. Domi partam I. Gronov. id vidit ex umsigio MS. Flor. G partam. Puteol. dederat olim , quod Lips& Pich. verterunt in diu. Sed S hoc redundat ob veterem. ibid. l. I . Urbana crimina Sic Ernest recte emend. v v Ig. suburbana, cuius prior syll. ex ultima praec. Videtur orta.
Et cur non recepit Sic & Cicero in Verrinis distinguit
praedonem iuris urbani a vexatore provinciarum. Pag. IO3. l. 4. Aviae acceperant Sic MS. Flor. teste I. Gron. & rec. Brol. Iam ante Freinsh. e Vulg. avi acceperant . coniecit aviae e erant.
ibid. I. 28. Libissini seposita Vulg. libissine. ibid. l. 29. Ex qua succensus Sic restituimus leα ει- ctam Cod. MS. Flor. O qua sim census. Ed. PrinC. O qua
sui eostis. Puteol. dedit vulgatam male o quesu incensus. Nos offendit nimia copulae repetitio: O pars - O quesu O aecur. - cubiculoque. Questus etiam sunt irarum inanium , iris succedunr, non praecedunt; ex iisque iteratis post Concessas voluptates metuisset fortassis Pontia nihili metuens . Sed ex amore seu libidine ira. Ex notat successionem. Er- nestius tentabat atque ita infensus. Nostrum propius abest neque, credimus, friget. Pag. Iod. l. 8. Et lege de scariis lege malit Ern. Edd. Vett. ante Rhen. addunt Cornelia, quod non est in ΜSS. Flor. Bud. Oxon. aliisque ap. Brol.
ibid. l. II. OEla Cod. Farn. teste Lipsio, Elsio ; idemque legit Agric. inde Acid. vult Aelio. ibid. l. a . Rusi Crispini Vett. edd. usque ad Lipsium
Pan Ios. l. 6. Sili concessam dictitans Lipsius hic mendum notar, quod ego non sentio, ait Pichen. Et superse-
266쪽
deamus versutis aliorum emendo. quibus ad melius non proinficimus. ibid. I. 3I. Tiberio abusque Sic Lips e Cod. Vat. cui conissentiunt Flor. ed. princ. ceti. abusque; cf. XV, 37, Oceano abusive. Vulgo a Tiberio usitie. Pag. IO7. l. 3. Quibusque auis Romana continentur h. e. . res Romana continetur; quod & Lips voluit. ibid. l. I9. Vectualia omitti) h. e. Moliri. Pag. IO8. l. I. Leges cuiusque yubsici in Formulae conductionis vectigalium, unde constaret, de quibus rebus &quantum pendi deberet vectigal. Uid. I. 2. Prosicriberentur h. e. pubi arentur.
Pag. a o9. I. 8. Aelius Gracilis) Quidam MSS. Aelius Grae-ehus. Sed nostrum habent edd. pr. & Puteol. & sqq. omnes. ibid. l. I 2. Quo plerumque proiubentur conatus honesti Pich. e compendio scripti in MS. pro quo elicit quomodo. ibid. l. 22. Dubius Avitus Vibius Auitus Lips quem sequitur Broter. g. IIo. l. I 4. Ansibarii Εd. princ. An arii, & infra Ammisarii. ibid. l. I9. Boiocalus Εd. pr. Eoiaculus. MS. Guelserb.
ibid. l. 26. Receptos gregibus Intra homsinum famam Lipsi Voluit exceptos greg. inter hom. famem. Bernegg. ex coni. Heinsh. dedit receptus - famem. Sed uterque Vertunt vulg. in deterius. Serva illam, & corrige inter in intra a ut sit ab
hominum nunc viventium memoria.
ibid. l. 3I. Quaeque vacuae) Quidam addunt simi. Pq. II I. V. 4. Et commotus his Avitus) Lips vertere cinpit O in nee. Sed commotum ad iram credas. Neque dein opus cum Lipsio rescribere imperia est. Diis &c. ibid. l. II. Deesse nobis terra in vitam) MS. Flor. Guel fiterram vivam, unde I. Gronov. terra in vitam. Bene: & dictum puta, in vitam deesse non potes terra, in qua moriamur. Recipimus in textum minori licentia, quam qua Rhen. ausus est terra, in qua vivamus, in qua mori Ac tamen ea est vulg.
cuius prior pars falsa fuit, neque est homine forti & desperato digna. ibid. l. sto. Asiena pericula defendent ibus) h. e. a se repellentibus. Sic vero est in MSS. Flor. Bud. & ed. princ. Igitur rescribimus, quod melius est vulgato, ex Rhen. coni. de
serentibus. Diuiti ou by Cooste
267쪽
Pq. I I a. l. 9. cunsia victa Pι- placuit Danelio, Faeris no , Lipsio. I. F. Gron. volebat euncta viai. Sed ferri debet vulg. ibid. l. ro. Civitas Iahonum Ita dedit Puteol. eosque Clu-ver. ponit in Ducatus Bergensis parte austr. Sed MS. Flor.& Guel f Vibonum; ed. pr. tibionum; hine minc Alting. Cellar. & Spener. volunt Ubiorum. Pichius Lipsit amicus censebat mionum; sed Lipsius potius in ipsa Germania, non Belgica fuisse putat. Wustemannus Witeberg. de Hesem duris vult illos horum vicinos, & Tubones legendum, eosdem cum Tubantis Ptolemaei. Sed cuncta sunt incerta. ibid. l. I 3. corripiebant M. pr. arripiebant. ibid. l. 36. Aut quo asio humore Puteol. addit niterentur. Oxon. uterentus. Verum abest a MS. Flor. & eo. princ. Ita-rue delendum illud. ut perperam additum, censuit Picta elevitque Ernest. Reguntur hi casus a verbo exstingui. ibid. I. a. i. Profana O usu polluta PuteoL ante polluta addit ollisia; probatque Lips. Sed ed. princ. & Cod. Bud. non habent. ibid. l. 24. Atque triginta Vulg. O quadraginta. Sed Lipsi ex Chronol. vidit O triginta, quod Fretnin. correxit in a que triginta, ut pateret, quomodo inde vulgatum fluxerit.
esse Taciti pibid. l. II. Verum an imum ' timeri Erric. Memmius &Faern. Voluere uterum annuum timeri; quod probat Ursin. At Lipsius resutat, ut acutum magis, quam verum. Et
Lipsi auctor est distinctionis vulg. Verus animus est assectus
268쪽
P . II S. I. 2. Agrippinam ardore relinendae potentiae sic MS. Cor i. Sed in editis omnibus durior structura: ard
ibid. I. Is . Seu concepitὶ Vulg. conceperit. g. II 6. I. I 8. Acciperetque Agrippina Ante Freinshem acciperetque Agrippinam, quod Pichen a correxit deriperetque r. prob. Lipl. & Ernest. Sed audi Fre insti. qui veterem Ieci. in melius rectam, hodie vulg. bene munivit. Sensum V is aeriperet h. e. auaeret rumorem illustrat diversa sententia Hist. I. I9. ibid. l. ao. Obpius in litora Pich. malit litore. εις II . l. 12. Ex quis Crepereius Vulg. ex quibus. ibid. l. I 4. Acerronia) Sic ex ed. princ. & Suet. Tib. 73rec. Ernest. Vulg. Aceronia. ibid. l. I9. Eminentibus lem parietibus) Lipsius in Disp. Cod. Mir. reponendum censet arietibus, qui sunt tigna obliqua, aliis obnitentia, in modum λ; alias evreoli; cf. Caesar de B. G. IV, i ,& Ge . ad Varron. R. R. III, 3, I 3. ibid. l. a 3. Visum detine) Sic Cod. Flor. ed. pr. & MSS. secundaria; deditque Rhen. pro vulg. olim a Puteol. russum ;quod iterum placuit Pichenae. Sed suadente Freinshem. lectionem Cod. reddiderunt Rych. I. Gron. eosque secuti. Pag. II 8. I. 2. Lenuneulorum Ita MS. Flor. εἰ edd. vettiante Rhen. qui edidit primus lembunculorum. Rychius Verum restituit. Est vero lenuneulus navis piscatoria. ibid. l. 3. Vecta, villae suae infertur Sic e MS. Flor. edidit Pich. quod iam legitur in ed. Gryph. is si Puteol.& Lipsianae habent vectam - inferunt. ibid. l. Io. Intelligeretur. misitque libertum Agerinum Vulg. male intelligerentur: - lib. Ag. Unde interpretes inanem operam posuerunt in conciliandis, aut corrigendis quae perverse legebantur. Nos verissima emendatione contulimus textui: & ipse Cod. Flor. ed. princ. ac Puteol. habent misitque. Cf. Ann. I, II: At Patres, quibus unus metus, s intelligere viderentur &c.
ibid. l. 23. Quod contra subsidium sibi) Εd. pr. suffragium;
unde recte coniiciunt suffugium. Viae l. 26. Nisi quis Burrus O Seneea reperirent Ed. princἰηυ - evertes. MS. Flor. ex p gens. Puteol. expergiscerenturς quod vulg. sed sensu caret. Igitur corrigunt alii expurpent,ai. expiairent, al. expromerent, quod dedit Rych. Nostrum vestigiis ed. pr. vitae magis.
269쪽
ibid. l. 27. Incertum an O ante ignaros ) Ernest. omisit 5, nescimus an consulto & tacite, at certe t. mittendum est, vel pro vulg. ignaros legendum Maros. Nunc certe erant ι gnari; an O ante, dubitat Tacit. Pag. II 9. I. I. Ac s scitaretur Freinshem. maluit ne sciscitari, quod rec. Ernest. Sed qui S credat, Senecam clare interrogasse, an caedes r. imp. esset pPag. Iao. I. I. Aliam fere litore faciem nune MS. Flor. &ed. pr. aliam fore lateret faciem. ΜS. Agr. aliam fere latere faelem, nunc. LocuS corruptus, neque a Puteol. auctore vulgatae bene emendatus. Rych. coniicit aliam ante fores faelem ἰ Brol. alsiam fores ante rerum faciem. Nobis in mentem venit aliam portendere faciem &c. ibid. l. Io. Ium in mortem Sic lenius corrigunt Faernus& Grosl. vulg. nam. Iam Vero respondet τω prior; ει faepius cum illo permiscetur in MSS.
men praetulit Pich. ibid. I. I 8. Et luisse eam Int. Agrippinam. Ambiguum vero relinquit ..ipsa se, an alius iussu suo eam occiderit. ibid. l. 23. Posteaquam supra optata MS. Flor. & Farn.
ablata. Εd. pr. ablatu. Puteol. oblata. Lips vero Romanam temonem optata suasit, quam Pichenae probatam Freinsh.
ibid. l. eto. Sine cura Deiam Int. de salute Romana. Deorum cura opponitur irae. Hist. I, 3, curam & ultionem di-vcrsa facit. g. 123. t. 9. Praegredi exposcunt Quod Grotius coniecerat, vidit in Cod. Flor. I. Gron. reposuitque pro vulg. progredi ex sitim. ibid. l. 18. Vetus illi eopia Sic MS. Flor. & ed. pr. Sed Puteol. inde secit eura, quod obtinuit ad Lipsium usque, qui reposuit copia, quamvis pro eo mallet cupido. Et hoc magis aptum videtur, quam cura ab Ernest. reddita. Sed eopia h. l. est studii, quo Princeps agitur; comites, licentia , inde facultas seu peritia, tum quae his convenit abundantia equorum cet. Sall. Cat. c. IT: quibus in otio vel magnifice, vel mollSter vivere copias erat. Νeronis vero maiores
aurigandi studio arsisse , constat ex Suet. c. 4 sq. Gallus diceret : II avolt la passim de ses ancetras, vetus copia.
270쪽
tibid. I. 27. Ne utraque peruiseeret Sic e Cod. Flor. consentit ed. princ. rescripsit Pichen. pro vulg. utroque, quod Puteol. dederat. Lipsius pro hoc maluit utrumque. Sed utraque, int. libido, ferri potest. εις. I 24. l. 4. Ratusque dedecus molliri Habet hoc Flor. Praeserique Lips. vulgato amoliri, & probant Freinsh. ac I. Gron. Puteol. dedit amolliri, unde vulg. Ernest. non meminerat , & supra XI, a s, in fine dici ignominiam mollirent. ibid. l. 8. Nam O eius flagitium est Ed. princ. non habetnam; quod Puteol. expressit, ac serendum est. ibid. l. 27. Nedum h. l. notat tantum abes tit; & sic se-ximus impers seq. quod Ernest. tentat. ibid. l. 29. Postremo ipse senam incessit, multa cura tentos citharam, O praemestans assistentibus. Facies aeresserat γ Vulg. auctore Puteol. inepte: - O praemessitans assi lentibus fami- Iiatibus. Accesserat &c. Veram lect. servant Codd. Farnes. Guel f & ed. pr. - O pr. assistentibas facies. Accesserat &c. Nec aberrant MSS. Vat. Bud. nisi literula una absistentibus facies. Neque tamen adhuc id receptum , quia non intellectum interpretibus; eoque varie tentatum. Lipsius ex Iacies fingebat facibus: Muretus fonascis s. phonascis; & lac. Gron. coniiciebat usisenti histrionum aciei. Tales ludos meditantur Critici. Subvenimus vero nos distinguendo vocem assistentibus a facies, quod cum Verbo accesserat componendum erat. Suetonius in Νer. 2I narrat rem his verbis:
intravit ordine suo, simulque Praefecti praetorii citharam sustinentes: ms Tribuni misitum, iuxtaque amicorum intimi. Utque constitit, peracto principio, Nioben se eantaturum per cluvium Rufum pronuntiavit, O in horam fere decimam perseveravit Sc. Ludis igitur , Principe quamquam indignis, facies tamen accesserat principalis ex milite praetoriano, Burro Praef. maerente & laudante Tribunis, Centurionibus. Facies ac radere dicitur, ut Cic. Phil. VIII, 23: Senatus enim facient secum attulerat auctoritatemque Reip. Et Noster supra I, 41 de Germanico in uxoris abitu: incedebat muliebre O miserabile agmen , profuga ducis uxor - lamentantes circum amicorum
coniuges - Non florentis Caesaris, neque suis in eastris , sed, velut in Urbe infra, facies -. Verba quodammodo respondent in hac quasi tragoedia, & illa Neronis comoedia, cui similem dedit XVI, 4. A stentes autem qui sint, quaeri potest. Tales quidem di alias dicebantur, qui audiendi causa tantum adstabant, v. g. Iudici, oratori, uti a d Quin-