장음표시 사용
271쪽
ctil. IX, a, 76, XI, I, 68. At sorsan h. l. sint, qui cum
Principe in scenam incesserant, vel aderant canenti Principi , sociantes citharae eius suas chordas. Praemeditari autem dicatur, quod alias est praeludium L praecentio. Meditari certe de carminibus modisque & aliis usurpatur. Sic Virg. VI, 8 : tenui meditabor arundine Musam. Et Plinius in Paneg.
dicit messitatum carmen. Sed in mentem quoque Venit Prasemoderans. Gellius id verbum in re simili adhibet I, xx: G tenses quoque proelia ingredi solitos memoriae datum est, praeeianente ac praemoderante cithara pessisus. Νeque Noster duhitat verba ad res fingere; ut insta XIV, 4 I, praeumbrare. Pag. Ias. I. I. In spe potentiae Μur. in delet, prob. Erisnest. Forsan O. . ibid. l. II. Nee dum insignis aetatιs nati, considere ut &c. Locus corruptus, quem neque Lipsius, aut Muretus, neque l. F. Gron. tentando restituerunt. Si legas nobiscum. necdum insignia arte conati eonfidere sim. &c. & cogites , Tacitum h. l. describere ludos poeticos, quos cum sodalibus fecit Νero, ut allato versu reperiret alius eum, qui illi connecteretur, ceti. omnia satis plana sunt. ibid. l. x . Utque contraria asseverantium ἄiscordiae eruerem . tur) Cod. Flor. teste Pich. utque contraria asseverant tum esscordsiae rueret. Sed Ι. Gron. Vidit rueretur; & Cod. Bud. tesse Rhen. ruerentur. Εd. pr. rueret ς Agricol. erueret ; Puteol. eruerantur. Beroald. eruebantur, quod reiecit Lips & I. F. Gron. frustra restituit. Ernest. velit riderentur. In hac incertitudine nihil definias. Addimus hisce contrariis & nostrum: ut qui contraria asseverarent, in discordias ruerent. Oh-Ιectabatur, credimus, Nero magis in spectaculo litigantium philosophorum, quam in vero, cuius inveniendi ratio ista
Pq. I 26. I. 24. Et elegantia uterque eam elariorem effeta Credo, me bene sic correxisse vulgatam Puteolani: O elegantia vitae; quam clariorem &c. cui quamvis corruptae nemo ex consultoribus Cod. Flor. Opem attulit. Lipsius traiicere tentabat O quem elegantia vitae clariorem esseeit; quod nescio an peius sit. I. F. Gronovius vulgatam tuebatur,
quasi Tacitus dixisset: O elegantia vitae Servilii quam elariorem esseeit Domitius , ut par ingenio. ita morum diversus. Quamvis hanc verissimam putat Ernestius explanationem, qua omnes aliorum coniecturae inanes reddantur, ossem dit tamen nos arbitraria illa Varietas nominum, quae sub-
272쪽
audiri vult Gronovius: tum nihil in ea videmus, quod nativum sit & simplex. Tacitus cum Domitium Afrum & Μ.
Servilium eloquentia claros, singulos per se alterum ordiorem , alterum & historicum notasset, utrumque comparat: O elegantia uterque eam teloquentiam) elariorem effecit, ut par ingenio, ita morum aeversus. Similia Noster iam attulerat Ann. IV, sat Afer primoribus oratorum adestus, Avulgato ingenio, o secuta asseveratione Caesaris, qua suo iure dissem tum eum anellavit. mox capessendis accusationibus, aut reos tando , Prosperiore eloquentiae quam morum fama fiat: nisi quia aetas extrema multum etiam eloquentiae dem sit, sim fessa mente retinet silentii impatientiam. Utrumque etiam Quinctilianus laudat; Domitium quidem XII, i I, 3: Viae ego longe omnium, quos mihi cognoscere contigit, summum oratorem , Domitium Afrum valde senem, quotidie aliquid ex ea, quam meruerat , auctoritate perdentem, eum agente illo, quem principem
fuisse quondam fori, non erat dubium , alii riderent, alii erubescerem: quae oecasio illis fuit dicendi , malle eum deficere, quam desinere; & alibi ob urbanitatem, dictorum Venustatem,& maturitatem orationis. Μarcum autem Servilium idem nominat Servilium Νonianum al. Novianum in X, 1, ΙΟΣ,& post Sallustium Liviumque in numero principum historiae reponit, hoc encomio: Clari vir ingenii, al. elatus inringenio ) O sententiis ereber, sed minus pressus, quam hisoriae auctoritas postulat. Pag. 127. ι. 3. Ne, β eonfideret Rychius auctore Agric. ne hic inseruit primus, idemque mox ante spectaculorum delevit, ut loco motum. Secuti sunt illum I. Gron. ed. We sten. Emest. Idem voluerant Danesius & Muretus. Resta. gatur tamen Pich. ibid. l. s. Praetores ederent Ante Lipsium edd. habebant P. R. sederet. Sed is ex MSS. vestigiis Praetor sederet & sic quoque ed. princ. ac Puteol. dedit lectionem, quae hodie est vulg. ibid. l. 6. ceterum abolitos h. e. decrescentes s. sublapsos. ibid. l. Ia. Ut proceres Romani Particulam ut inserimus , hene iubente Acidal. ibid. l. 16. An iustitiam augures &c. Sic emendamus corruptum , quod in omnibus est, an iustitium augurii &c. Lipsius nihil attulit, dicens: vitium, cui medendo imPar ego. Haud igitur probabat coniecturam Vertranii an ius augurum, neque illam Faerni an ius augeri, O dee. Eq. Piche-
273쪽
na sanare se credidit vulnus, cum augeret Iegendo an ia-pitrutos Augustanos O dee. Eq. putans derisionis causa ad Auia sustanos Equites alludi, de quibus supra cap. Is . Eundem in modum voluit Acidalius. Pichenae assurgunt Ι. F. Grois nov. & Rychius. Verum sane non video, quid illi Augu-
sani hic rerum agant; sed quam ineptum sit, illos iungere decuriis Equitum iudicibus , si, quod Gronovius vult, in has decurias legendi fuerint, intelligo. Neque Broterius
Iectioni subvenit transponendo copulam: An ius. augurii decurias Ερtiitum O egri tuae munus expl. Nobis quidem , qui augurii in augures leniter mutavimus, praesidio sint, quae de augurum iure tradit Cicer. de L g. II, I 2. Maximum autem, inquit ille, O praefantissimum in republica ius est Augurum , O cum auctoritate coniunctum. - Quid enim maluae est,
si de iure quaerimus, quam posse &c. Sed lege potius reliqua apud ipsum. Iustitia ergo L iuris ratio quaedam summa, humanas res divinis alligans erat peneS Augures; uti iudicandi munus penes decurias Equitum. Pag. I 28. l. 2. Consurgeret ac simeretur Vel potius δε- frueretur. Sic invenit Io. Ad. Nodeli in criti observati . lia bello, Campae I 78I edito. ibid. l. iet. Ae ne modica quidem h. e. humisia, magisque etiam modesta seu serenda, quam procerum studia prava. ibid. l. i . Quia per eos dies) Sic Grosl. Voluit pro vulnquos. Pichena e vestigiis MS. maluit quomodo. Perinde sit
ibid. l. 39. Tanquam mutationem regris portendat Regnis cepimus cum Broterio ex emend. Bentieti. Vulgo regis. Viae Lai. Anquirebant) Sic I. Gron. rec. ex ΜS. Flor. eumque secuti Brol. & Ernest. Vulg. inquirebant. ibid. l. 22. Rubellius Plautus celebrabatuo I. Gron. re . celebratus. Nos Pich. sequimur.
Pan I 29. l. 4. Consiae et quieti Urbis Sic pulchre emendavit Pich. e vestigiis Flor. Vulgatam olim consuleret sibi Oturbis: neque audiendus Lipsius, qui etiam dein a priore sua ratione sibi O urbi abire nolebat. Sed tandem lectionem sibi. O turbis &c probare Videtur in Disp. Cod. Μir. ibid. l. 12. Corpore lotoὶ Sic Lips. & Heins. Graev. Ern.
ibid. l. 3o. Fines suos praetergredientem Flor. Praegrediantem. Spernit I. Gron. sed rec. Ernest. & Brot. Perinde sit. Notastrum clariuS.
274쪽
Agr. quod verius videtur, quam ex Flor. Tatiratistium. Puteolanus dedit Taurauntium . pro quo sqq. Durantium, sor te operariam vitio, certe a Gryphio propagato. ibid. l. et . A ris) Aggeribus Rych. prob. Ernest. Pag. 13 I. l. IO. Aversos animis Vulg. animi. Sed e Flor.& ed. pr. nostrum rec. Ernest. Uid. l. et r. Equitum alae. O quo facilius novum regnum tu retur, pars Sc. Equitum aliae, quo faciI. n. r. tueretur. Pars
Sc. Freinsh. prob. Rych. & Ernest. ibid. l. 23. Pharasmani Polemonique Ita nomina fracta in edd. pars lique primus feliciter restituit l. Fr. Gro nov. prob. Rych. & Ern. Recepit Broter. Pharasmanes Iberiae, Polemo Ponti, Aristob. Armeniae minoris, S Antiochus Comagenae reges fuere. ibid. l. 3I. Tarentum O Antium) Cod. Bud. Antium omitistit, quod tamen est in aliis MSS. ac Puteol. & a Sueto
Pag. I 32. l. 23. Fratris opibus Puteol. olim dederat fuisitis favore. Sed e vestigiis Flor. Pich. invenit nostrum; &alii MSS. Lipsio laudati habent opibus. ibid. l. 26. A. Didius Vulg. Avitus. Sed supra XII, 4o, vocatur A. Didius, & in Agr. I 4 Didius Gallus. monente iam Lipsio. Itaque rec. Ern. nisus quoque vestigiis ed. pr. adiutus. Pag. 13 3. l. Io. Adversus breve litus Noli vocem litus delere cum Broter. quod absit ab ed. pr. & MSS. secundariis apud ipsum; cf. supra I. 7o, Vl, 33. Od. Sie pedes Sic e Flor. I. Gron. pro pedites; & mox
I. F. Gronov. vult vada, quod Ernest. contra Rychium tuetur, sed non rec. ibid. l. et . Rex Icenorum Prasutagus Ed. pr. Phrasuretus. Sed eadem male legit Tigenorum, uti Puteol. Venorum.
Pag. I 34. l. 3. Boadicea) puteo l. Boodicia, quod seqq. habent ad Pichen. usque, qui expressit Boudicta; & sic eam Tacitus denuo vocat infra 37. Sed in vita Agr. 36 Gadi ea. Ita legendum sit Boadlaea; quod seq. Rapinus Hist. Angi. ibid. l. io. Et qui alii nondum servitio facti Ante Pichen. obtinebat lectio Puteol. assuefacti. Is dedit e Flor. fim; &sic ed. pr. aliique MSS. Sed Agr. legebat facti; quod placet. ibid. l. 18. Quasi arx Vulg. ara primus correxit Freius- hem. in arx, quod rec. Burn. & sqq. ibid. l. 26. Feminae in furorem turbatae ) Sic Faernus voluit& Lipsius in marg. edidit pro Vulg. furore. Tacit. Vol. II.
275쪽
ibid. I. 3o. Tamesar subversae colon De Hanc lect. Pichen. seliciter e vestigiis ML Flor. tam ese suis. est. restituit. lAntea ex Puteol. male editum erat notam esse s. c. Pag. I 3s. ι. 6. Tutela templi feri h. e. semo te IE. Cet Yum loco aliis suspecto meliori distinctione subvenire consultius, quam verba ipsa tentare. Post manus igitur pum ctum reposuimus, deiecto quod erat post feri. idia. l. io. Iuventus sola restitit. Ita Sc. Vocis refluis ultima absorpsit forsan particulam ita, quam Acidalius desiderat. omissam in vulg. reddimus. ibid. l. 27. Satisque magnis documentis Potius forsan sit:
ibid. l. 3I. In parum agminis occiperat Vulg. acerperet quod falsum vidit Acid. nostrumque suasit. Pag. 136. l. 4. Praestarique militarium Militardus Pich. Prob. Ernest. ibid. l. I x. Tanquam reddituri s plicium Lipsius frustra voluit reddhuris. ibid. l. xa. Praerepta interim ultione Forsan promti interim ultioni. Cf. XI, 32. Neque enim partic. prael. hene comvenit cum futuro reddituri. Sed & interim nos movet. ibid. l. ip Vexillariis vicesimanis Vulg. vissimariis. Nostrum voluit Acid. & rec. I. Gron. ac sqq. Pag. 437. I. I. confectum verberibus corpus Al. MSS. &edd. eonfectum.
ibid. l. 26. certus eventus Putea eventu; sed melior G. sus secundus. ibid. l. 29. Deerto iactu Vulg. certo iactu nemini h. l. placere potest; & sine dubio Pich. verum vidit, cum velletine rio; quod in MSS. scribi solet ieento . Frei h. qui. dem id non convenire ait cum propius suggresso hocte. dirum vel non ita prope suggreuum putes, ut iactus esset rertus, vel incertitudo tribuenda aliis causis, quae in hostem imprudentem cadunt. Lipsius locum hunc invertendo, voluit suggressis hostibus , eerto Sc. Pag. I 38. l. 26. Omni aetate ad bellam versa M. pr. vensos. Unde Ern. coniicit omni aestare ad bellum versos. Pag. I 39. l. s. Prospera ad fortunam Reipublicae Ed. U-psio Romana dicta prospera fortunae, sed MS. Flor. fortunam; Bud. ad fortunam ; & sic edd. princ. ac Puteolani; qui etiam pro 'sius, quod huc ex antec. repetitum legitur in MS. rescripsit Reip. Ernest. id omitti posse putans
276쪽
Cupit: prospera fortunae ref Cf. Agr. c. a': iniqui ima taee Bellorum conditio es: prospera omnes sibi vinescant: adverca und
ibid. l. 18. In mollius relata h. e. quod a vero flexum esset. ibid. l. I9. Detentusque rebus Drundis Suetonius) Demotusque Faern. idemque mox delendum vult post ante paveas; prob. Ernest. Sed cod. Bud. habet perpaucas. ibid. l. 3 i. Vinieto Rom) MSS. Flor. Oxon. Bud. Agr. Guelf ed. pr. Vincio. Puteol. Vicio, quod est vulg. Rhen. Mercer. Faern. corrigunt Vinicio; & ex monum. antiquis notat Ryckius, Rontis cognomen esse Viniciorum, nec tamen rec. Ernest. Nos recipimus. Pag. Iclo. l. I9. Additur Senatusconsulto) Al. Scium, contra Codd. MSS. & ed. pr. ibid. l. as. Amore exoleti infensus h. e. ob amorem. Puteol.
haud bene reposuerat amori. Pich. autem malebat amore incensus.
Pag. 241. I. II. At quem dignitas sua defendet &c. optime se habet vulgata ex Puteol. emendatior At - profuerit ; neque ei obesse credimus minutas MSS. & ed. princ. discrepantias, quas retulit Ernest.
ibid. l. I9. Animum sumsisse in Frustra Rychius & I. Gron.
resuscitant insumsisse ex vett. edd. quod Rhen. pridem cor
Pag. I 42. l. 2. Multa sceleris indicia praeveniunt. 3 Punctumh. l. ex edd. priscis, ac praeeuntibus monitis Mureti, Acid.& Freinshemii bene reposuit Ernest. cum id a Rhenanomale verbo serui postpositum fuisset. ibid. I. ra. Nam O ex fuso exemitu Intellige : pereant sane. Et tum, ex sententia l. F. Gron. procedit lectio fida MS. Flor. & ed. princ. ceti. nixa, pro qua Puteol. dederat: Num O ex δευμ - frenui non sortiuntur Z Atque hanc illi praetulit Pich. secitque vulgatam. Rychius & Ι. Gron. restituere antiquiorem; eosque sequitur Em. Verum nos movet repetita in eodem commate coniunctior Nam O etiam '. Itaque forsan legendum : Nonne ex fuso exere. etiam '. sortiuntur ρ haec certe vox acrius dicente Cassio haud indigna. Pag. 343. l. a. Q. Voluso Cod. Vatic. & ed. pr. Vol
ibid. I. as. Tum primum revocata ea lex: credebaturque &c. optime sic emendavit Freinsh. vulSatam corruptam, quam
277쪽
reiicimus, lex eredebatur, quae haud - gloriam quaesint. Mox interc. tribun. tela est Caesaris, qui sic pararet sibi gloriam clementiae, uti supra XIII, II. Et huius denuo ossentam dae facultatem ipti quaerebat accusator.
Pq. I 44. l. II. Eo Privatim miseriorem Sic Lips. ει Mur. Volunt pro miserior; & rec. Ernest. Pag. I s. l. 6. Talius Geminus T. Altius Mur. nec spernit Rych. ibid. l. 16. In se tumescentibus tumescentibus Μur. pro Ernest. ibid. l. 17. Impedito meatu, spiritum Aniebat Immesto meatu spiritus, finierat, maVult Ernest. Finire simpl. pro mori di xit Tacitus VI, IO. ibid. l. 29. Sofonium Tigellinum Vett. edd. usque ad Lips. Ossorium I. Osonium. Pag. I 46. l. 3o. Abavus tuus, Augustus Al. atavus; male. g. 14 . l. 6. Et quibus γ Sic ΜS. Flor. Recep. Pichen. a Freinsh. neglectum repetit I. Gron. Sed Ernest. denuo ex ed. princ. & sq. reddit e quibus. ibid. l. I 3. Tales hortos instruit) Flor. exstruit; sed non mutavit Pichen. ibid. I. aci. Infra tuam magnitudinem iacent Al. iacit, &mox incumbit, ut reseratur ad invidiam.
ibid. l. 28. Quorum fulgore praestringor Vulg. perfringor. ibid. l. 3o. Nixum fastigio regimen Vulg. nixum ed. pr. Usum fastigii regimen. Utrumque non sanum. Correximus igitur Diligio, h. e. imperatoria dignitate. Sic supra Noster
XIV, I: Nero - vetustate imperii coalita audacia. Et Hi R. Ι,16: Nero, quem longa Caesarum serie tumentem M. Add. Hist. II, 76: caia, aut Claudii vel Neronis fundatam longo imperio domum.
ibid. l. 3I. Possumus seniores amici quieti respondere MSS.
Vatic. & Bud. corrupte quietem; & sic ed. princ. Sed Puteol. dedit quiste, quod ut Vulg. retinuere Pichen. ει sqq. Nos scribimus quieti hoc sensu : Senioribus ex amicis tuis conveniat quies ; S hunc sensum postulare videntur sqq. me
quoque S Pag. I 48. l. 2. Qui O mossica tolerarent Sic ed. princi at Puteol. cum asseclis tolerarunt. Priorem lect. restituit Rhen.
quae sanior est & vulg. ibid. I. 6. Abavus meus, Augustus Sic Lips pro vulg. avtis ibid. l. et s. clavdio postponis Al. p aeponis, quod Lipf. m.
278쪽
rari voluit in postponis; & hoc in MS. Flor. vidit Ι. Gron. indeque rec. proter. quem sequitur Ernest. ead. Sed quantum Broter. corrigit vel quantum aut O qu.ciam Acid. quod placet Ernest. ibid. I. 28. Ornatumque robur Ante Pich. legebatur inornatumque. Sed & is non bene explicavit ornatumque. ConstrUQ - revocas regisque impensius robur omatum subsidio. Subsidio non regitur, sed eo ornamur, augemur.
I 49. 23. Praesentia) MS. Flor. praesentiora idemque ed. pr.) unde Lipsius voluit, praesenti opera, nec tamen improbat vulg. Freinshem. praesenti eura, & sic legit Agr. deditque Rych. Sed ferimus lectionem Puteol. quam ει Pich. praetulit.
ibid. l. as Nec minus suspensos Recte sic rescribit Lips. pro Vulg. suspectos.
mg. I o. l. II. Ne elari atque insontes interficerentu Sic Puteol. edidit pro ut clari, quod est in ed. princ. Ac MS. Guel f in textu habet ne, in margine ut. Quis prinaum reposuerit si, quod est vuls.) ne imus, nisi Rhenanus id
tacite dederit. Et minus offendit nostrum. ibid. l. I Transisse. Vana taee Sc. omnes edd. inde a Rhen. transisse una. mee -. Sed Ernest. a transisse puncto disiunxit una; quod corrigimus in vana. Voluerat id Box- horri. probatque Broter. ibia. l. I9. Otium, suffugium, O magni nominis mserationem MSS. & edd. omnes habent haec merito suspecta Lipso& Pichen. neque ab iis correcta. Agric. legebat ocii; unde Heinsius secit odii sti fugium. Sed quid hoc ad mentem Amtistii facit Audeo igitur ocius su sfusium esse magni nom. mis Respondet illud & segni morti, & sqq. reperturum bonos. Cf. quod apud Sall. Catil. cap. 4o Allobrogum legati queruntur: miseriis suis remedium mortem exspectare ἰ & quod iis responsuin ab Umbreno: At ego, inquit, vobis, si modo viri esse vobis, rationem ostendam, qua tanta issa mala cludatis. ibid. l. 24. Quae ad usque bellum malescerent Quoad usue
b. e lesceret Rhen. Is a. l. 3. Coenianum Lips. e Senecae Ep. 66 con-ucit Claranum. Viae l. 4. Constantiam opperiendae mortis petendae mom
279쪽
UM. LI οὐ Gravioribus tamen lassibriis Iam pro tamen viniuit Freinsh. & habet Cod. Agric. Pag. I sa. l. 8. Hu auditis Nero, tanquam poendtentia βα- ρύ) Fracta est vulg. auet. Puteol. His haud quaquam Neromen. μ Cod. Agric. His motus Nero, an Poen. quod Lips S Acid. ingenio Agr. tribuunt: at Rych. reC. ΜS. Flor. & Cod. Bud. pro quaquam habent tanquam ἰ sed in C
. teris non subveniunt. Et Nero certe loco motus est; & a ditis truncatum in haud. Ita , quem in modum iam voluere
Rhen. qui Nero omisit & Acid. qui post flag. reposuit
propior sit a MS. Flor. emendatio, qua textui contulimus. ibid. l. io. Deosque laude venerantia' Sic correximus. quod corruptum vidit Lipsius, neque emendavit, De que tandem
ven. quod est vulgatum. Sic Tacitus XII, 37 : Principem lamdibus patibusque venerati sunt. ibid. l. Id. Repetitum ' venerantium Sic MS. Flor. ed. pr.& ex Cod. Bud. redditum a Rhen. Neque enim bene Puteol. dederat reperitum venerantur. Multa inde coniiciendi licentia. Cod. Agric. expetitur venerantibus , quod rec. RYch.& BroterJ Tum Grotius maluit repetitur veneratio. Hari. repetita veneratione; tandem I. Gron. prolapsus in re eritu venerantium. Venerat in mentem, haec verba loco mora &hoc ordine legi posse - statuunt, repetitam venerantur. Bur etiam &e. An verior videatur emendatio Ios. Nerii Anal. I, 3, quam secutus Mulierus interpres Germ. ut aptam Conseqq. remtitum venere Antium. iamque' O - ρ Vix credam
itum eue Antium, ubi Nero agebat. Ingressi erant acci mantes palatium, quod Romae erat. Eligant lecti. ibid. l. x7. Turbam disiecere Sic MSS. Reg. Corb. ed. pr.
Male vulg. turbatos disiecere.
ibid. l. 3I. An, quia veram progeniem penatibus Caesarum datura fit, malle populum Romanum tibicinis &c. Editio princ. inepte prorsus turbat lectionem - mallet P. R. quam tibic&c. Cave autem inde cum Ernestio elicias aliud tanquam verius vulgato. Ille sic instruit: an quia veram progeniem minnatibus Caesarem datura sit ' immoὶ malle populum R. scit veram progeniem Caesarum quam tibicinis Aegistii sub lem imperatorio fingis indues. Broterio haec non displicent.
Nobis tantum sapere non datum. Invidiosius sane in populum Octaviae cupientem ad Neronem dixerat ac deindicir, quam ut Vulgatam, per se claram, atque melioribus MSS. nixam, spernamus.
280쪽
. Pag. I 3. l. I . Quaesisnibus ancillarum elusa erat Vuls. eluserat. Nostrum vero voluere Iac. Lectius Lipsio laud tus, Faernus, probatque Pich. sed spernit frustra Freinsh. Tandem rec. Ernestibiae l. 16. Malorum facinorum Ex MS. N. rec. Freinsita Pro Vulg. gra torum fac.
Pag. Is s. l. 6. Cressitus est Vulg. erestum est. Nostrum est in Cod. Flor. editumque a Rychio & Ernest.
Pag. a 37. I. est. Per silentium haud modici Int. haud mo-Hee accendebat, & facta incisione verbum querendo male pri ribus in edd. omnibus connexum , reser ad sqq. Sic nil mutandum cum Beroaldo & Broter. qui dederunt aut modice querendo P. &c. quod & voluerant Mur. Acidal. Rych. S Ernest. minus rine.
Pq. 138. I. 3o. Vettio Bolano Sic MS. Flor: & ex lapide scribi voluit Lips pro vulg. Vetao ς quod reiecere Ryciu& I. GronoV. Pag. IS9. l. 9. Congestu arenae abdsist) Sic ed. princ. &Rhen. At alii male obesidit, quod recipere non debuit Rych. ibid. l. I 3. Occupaverat Tigranocerta omnes edd. ante haec inserunt qui, quod non est in MS. Flor & ed. princ. omissumque Ernest. ibid. l. 3o. Omitteret potius inius Lips & Faon. Protianus Boxhorn. Utrumque probat Ernest. Sed vulg. non improbat Pichen. Pag. I6o. l. Lo. Pabuli inopia MSS. Oxon. & Guel f diarimunt ab antecedentibus, & habent pabuli ino iam. ibid. l. II. Exorta vis locustarum ambederat MS. Flor. &
ibid. l. I s. Otattere Tigranocerta Tigranocerta ante cap. s& supra XIV, 24, sem. generis erat; h. l. autem & dein ut neutrum usurpatur Tacito. Incertum igitur est genus. Cf. Cellar. Not. O. A. T. II, p. 392 sq. ibid. l. I 8. Magni e extollebant) Sic ex Puteol. reddidit Ernest. pro vulg. O magnifica. M. princ. tantum habet pam