Ioannis Cantacuzeni Eximperatoris Historiarum Libri IV. Græce et Latine

561쪽

πλείστου γὰο ἐποιεrro το τους ἀνθισταμένους εἶναι βασιλ- ῶζεφὀβον ναρ κατακρας πατριαρχος τε καὶ οἱ αλλοι των Bπραγμάτων ρχοντες, πολλὰ καταφευδομενοι βασιλέως , και 5επειθον ἐκείνην αἱς, εἰ τροπι δο τινι Βυζάντιον ἐκεῖνος

ωποποιησαιτο , αυτῆν αυτικα κα παῖδας ἀποκτενε των βρεων νεκα καὶ των αλλων κακων των εἰς ἐκεῖνον καὶ τους

συγγενεῖς γεγενημένων μονομενος διο προ τον εἰρηνον ἡδο καὶ αυτὴ n δειλίας συμβατως εἶχε, καίτοι βασμroλέως ἀεὶ δεομένου καὶ γραμματα πατριαρχη περ τῆς εἰρῆ

νης πέειποντος, α οἱ γοντες παρα τον του πατριαρχου θρόνον α αλλοθι που, ενθα μαλιστα ου ἐνον λαθεῖν, λαθρα ερριπτον ἐρχομενοι ἐdεδίεσαν γαρ φανερως παρέχεσθαι, oves μέρους ἀμοιβὰς δεχομενοι των πρεσβειρον, κἄν cI5ἐκεινος ταναντια πραττεν εἰ, τον πολυιον ως μάλιστα ἀνον ἀνάπτων. Ἀα-τζης μεν ουν ἐλπιδων ουτω μεγάλωνενεκα πολεμεῖν αυθις Θρειτο βασιλεῖ, καὶ προς το -δίας σατραπην ἐριφας, τε κατα συριμαχίαν στρατιαν βασι-V. 53oλευς δε ἐπελτα καταχατατέην ου ηγνοε , πολλῶν παγγελμαολοντων, Καλοθετον τον πρωτοσόβαστον ἐμφας κατηγγυρε τὴν iaγνωμοσυνον καὶ τον ἀποστασίαν, ἐπεχειρει τε πειθειν, μοτοιαυτα κακουργεῖν, ἀλλὰ τηρεῖν τους ορκους τους προ αυτὸν - τας συνθήκας, ηκειν τε προς anτον ἐκέλευεν ως πάντα πραζων, ων αν δέοιτο Βατατέης δε ἀπηγορευε το νυν ἔχον

Praestituram spopondit. Gaudebat enim etiam atque etiam, inventos esse, qui CantacuZeno auderent possentque obsistere Patriarcha enim aliique archontes multa in illum mentientes vehementissime eam te Tubant, et persuadebant, si quo modo retantium ille subiugaret, ad ulciscendas contumelias atque iniurias in ac cognatosque mulatas, eontinuo ipsam cum liberis perempturum. Iucirco quamvis Pacem semper peteret, et ob id ad Patriarcham scriberet, ipsa tamen iam prae timor ab ea paciscenda abhorrebat. Eas litteras qui serebant, principio iuxta patriarchae thronum aut alibi, ubi minii ne latere poterant, clam proiiciebant. Quod enim praemia parum mitia exspectabant, palam eas reddere non audebant. Semper, inquam , ille ad patriarcham scribens pacem petebat, etsi ille contra perpetuo faceret bellumque quam maxime poterat accendoret Balatae igitur, cum ad spes ita ingentes exarsisset, iterum cum imperatore armis contendere instituens, a satrapa Lydia auxilium petebat. Imperator quoniam quid cuderet atatZes, multian intiantibus, non ignorabat, o Calothetum protoscbastum ingratum animum et desectionem ei exprobrat et a scelere doterrerenititur, hortans, ut quae sibi iurassot, ea servaret et ad se veni- Dipitia i Cooste

562쪽

: a 3έφηκειν πρὸς αυτορο δεδοικέ, α γαρ ἀπερισκήπτως - καἰ D χωρῖς ορκων προς αυτον ἐλθεῖν ουδὲ γαρ uηρνεῖτο το τῆ βασιλιδι περ του προσχωρεῖν αυτῆ διαλεχθῆναι, μετα μικοονδε ἐπηγγέλλετο προς βασιλέα πέμ*νειν ορκους revom ἀμπιπστιας περὶ τῆς ποστασιας ταυτα δε σκῆφεις κα προτά-sσεις ἰσαπι αλλὰ τὸν ἐκ -δίας περιμένων στρατιὰν τενακιζειν ἐπεχειρει, χρις οὐ δυναπιν κτησάμενος βεβαιαν, πο- λυιησε προς ἐκεῖνον φανερως βασιλευς δε ποιουμενος περιπλειστον Βατατ ην χειν, ην γαρ ορο αξιος ὁ νη , οὐ συνέσει μονον, αλλὰ και ἐμπειρια καὶ τολμη τῆ κατα τὰς ψμάχας, καὶ πασαν σποοδῆν ἐπιδεικνυσθαι δεῖν A/eενος του ιη Πατατύην προς τους πολε ιδεο αποστῆναι, τοῖς - ἐν Βυζαντιω ουσιν αρχουσι πολλην συν δει τολμίαν κα απει- P 66 θιαν κατῶ τας ι άχας κ φορον πεμπεν αυθις τον--τυιτον, ς τὴν μεγάλου λογοδ δεου στερον τετιαητο Iίαν, s

23. μεν m. M. ret, acturum, quae rogaret omnia Batatae se exeusare, quod Inconsiderate et sine autione iuramenti illius venire metueret: nam eum imperatrice de sua ad illam transitione egisse haud negabat pauloque post ad imperatorem missurum et aer mentum super oblivione discessionis suae petiturum promittebat. erum hic tantum sucus erat: etenim e Lydia copias praestolans, verba ei dare conabatur, donec certo constat exercitu bello eum eo aperto decerneret. Imperator nihil tam cupiens quam aratrem secum habere, erat si quidem vir ille non prudentia modo, sed experientia, item et bellica sortitudin memorabilis, e omni diligentia eurandum censens ne cum hostibus sese coniunzeret, qiii enim erant Byranti administratores imperii, eos timidos et ei militaris rudes esse cognoverat, Nicophorum elochiten, qui magnilogothetae postea dignitatem obtinuit, riirsum misit iuramentum ἀμνοορέας et alia promittentem , quae illo petiturum se consirin rat. At Metoehites, quod perspiene selehat, natatae ab imperatore descivisse, iam enim manus Persica pro subsidio ab illo evocata Teristasi ex Asia transierat, eitissime reversus ei desectionem nam rat, et iam Porsi eo fidentem auxilio ad bellum aggredi imperatori calamitas redintegrari videbatur una enim eum Baiatae non paucae Dipitia i Cooste

563쪽

IIISTORIARUM III. 90.

νεσθαι δεινά --απέ- σαν γαρ αυτίκα Βατάi κα πόλεις A c. 3έ6ου ολθαι Θρακικαὶ ων οἰ ἐκείνου ηπον συγγενεῖς βασιλέως ἐγκεχειρικοτος τὰς ἀρχάς' ἔμως ἀναγκαίως καναατὰς παρεσκευάζετο προ μάχην, καὶ πέρις α μετεκαλεῖτο τους

5στρατιωτας ἐκ των πολεων, I ησαν ἐγκαθιδρυμένοι αυ-

τὸς δὲ ἐσκέπτετο , et χρὴ διαθέσθαι τα κατὰ τὸν πρὀ Bα-

τατζην πόλευον, καὶ το πεπρεσβευκοτι προς ἐκεῖνον διελέγετο κηφόρ ν τῆ Μετοχίτη ἐπ κλίνης ἀνακείμενος νυσταξας δὲ πλώιαρον, υπν ν κατεληφθη εταζ διαλεγόυενος περί

OBατάτ η ἐδόκει δε οραν κατα τους πνους νεανίσκους cδυο τινας καλλίστους κάλλει, πέπλον φοινικουν χειν, lχρυσους ἐντετυπωτο σταυρος ἐπ τα τέσσαρα διοκων κρα. εγέγραπτο δε καὶ πεο τον σταυρον γραuuασι καὶ αὐτοῖς

χρυσοῖς ' ποσους μεστὰς νικα. φ φέροντες οἱ νεανίσκοι i5περιεκάλυπτον τὰν βασιλέα ταυταυιεν ουν ἡ βασιλευς εορα κατὰ τους πνους, καὶ ζυπνος γενόμενος διηγεῖτο τοῖς παρουσιν ἐδόκει δε αυτοῖς τε κα βασιλεῖ, αγαθου τινος τὀν νειρον εἰναι ηνυτὴν - ἐλέγετο δε ιυς τῆς αυτῆς ορας Βατάτζης νηρητο υnkIΠερσων - ουτω γαρ ἐξεταζοντι uv-2oετο στερον τε βασιλεῖ ὁ γαρ ατάτζης, ἐπε οι Πρσαι παρΠσαν, στι εν-Dὀς Καντακου 7νὸν τὸν βασιλέα πολεμον

ἀνηρητο, ου ἐδήλοπι τουτ δε μόνον φασκεν, ὁ ῆγήσοιτο ἐπὶ λεηλασία, ἰουενος, εἰ ἐπαγάγοι ταῖς πὀ βασιλέα πόλεσι Dκα ἐπιδείζοι διεσκεδασμένους ἀνθρωπους κα βοσκηματα

urbes Thraciae, quas imperatoris auctoritate eius cognati regebant,)desciveranti Nihilo minus se quoque bello necessario instruebat, militesque e praesidiis advocabat et qua ratione d bellum administraret, tacitus secum volutabat cumque icephoro elochite, qui legationem obierat, in grabatulo requiescens disserebat. Aliquamdiu autem inter olloquendii dormitans, somno consopitus est quo visus est videre duos adolescentes Puleherrimos, tenentes vestem stragulam, colore Phoeniceam , Nper qua expressa eruRaurea, ad quatuor eius angulos pertingena Circum crucem scriptum erat litteris aureis Iesus Christus vincit. Eam vestem asserentes illi adolescentes imperatorem dormientem cooperiphant. Hoc visum experrectus adstantibus refert, qui ut etiam ipse honi quippiam portendere hoc somnium coniectarunti Ferebatur porro . Ba latκen ea ipsa hora a Porsis interfectum, ut indaganta postea imperatori significatum est. Etenim ille Persis iam praesentibus, ac bello Cantaenzeuum Persequi non indicarat hoc solum dixerat, eos ad Populandum velle ducore, putans si ad urbes impora toris illos admovisso hominrsque t reor sparsa ostentasset, ripiditate.

564쪽

ἀνδραποδων, οἱ βαρβαροι ἀγανακτησαντες προς τῆν ἀπα-την, στι ηδὲν εἰδότας ἐπὶ βασιλέα παγε, κα δοπε- μωραναντες πω ἐκείνου Βατάτ ' ἐν ἀποκτείνουσιν aurAio

s. μον M. ret τε P. s. παρέωσαν P. eum sesellit opinio. Ut enim apud Garellam opimam hominum

Peeorumque praedam eis Oucessit, Persae quaesierunt, ecquid sub Caniscvgeno esset illa regio. Balatae quod celarat apertente hoditanteque, ne essent curiosi, ae quantum libere mancipiorum rape rent, harbari oboraudem stomacho exardeseentes, quod insei contra imperatorem duxisset, et propter eum indignati, omiui mox ferro vitam eripiunt, et Romanos eius militea ad unum si mulque silium cantivos abducentes, suhiectisque imperator oppidi nihil damnorum dantes, domum reeeduuti Baratete igitur tali poes scelus suum expiavit Civitates apostatrices post eius quoque moriem diu restiterunt i In his qui Empyriten tenebant praesidiarii, r.e sectum suum Archontitχen nomine comprehendunt et eum ipso ea stello imperatrici dedunt, adeptique impunitatem, domos abeun At Ioannes Apocauchus, magni ducis frater, noete praeter opinionem adveniens Rhegium proditione capit et imperatoris praesidium eiicit. Idem, congregato iam qui adversus Balateten colligebatur e '

565쪽

βασιλεῖ σκοπος δὲ - αυτ 7, να μὴ δοκοίη διὰ φοβον ἐφέλκεσθαι εἰκῆ καἰ-άτον ποος γὰρ στρατείας παντάπασιν

ἀν κητοι ἐκεῖνοι ησαν κα ουδενος uεινον διακειαενοιτων οὐδὲ Lτι ποτέ εἰσιν εἰδοτων ὁπλα. βασιλευς ὲν ουν Ioτοιαυτον γνωMον χων, ἐκέλευε Παρασπονδυλω ηδένα των τριρον ἐκείνων γειν ' ἐκεῖνος δὲ, ως λεγεν αγνοων θεν εἰς τουτο ἐν θει', ον ραποπουλον, καδεο νοσουντα νοσον

δεινὸν, ἐρυσιπελας γαρ γῆν, γνάγκασε συνέπεσθαι o ἐδων ὁ βασιλευς ιατριβοντα τῆ στρατοπέδον Παρασπονδυλον,

25κατογορει προς οργον ου ἀπείθειαν ονον, αλλὰ καὶ μοτντα, τι νοσουντ ανθρωπον ουτ δεινως γε προς τὸ στρατοπεδον, καίτοι κελευσθεῖς ηδὸν παρενοχλεῖν. ὁ δε την τε πείθειαν uολογει καὶ συγγνωuης τυχεῖν ἐδελτορ ηδὲ γαρ εἰδέναι, θεν κινηθείη προς το τοιουτον καί- Daoτοι τῆς στρατεια ἀφεθῆναι πολλὰ δεοuενον, πεσθαι καταναγκάζειν βασιλευς δὲ τῆς νοσο τον Φραγγόπουλον οἰκτείρας, ἐκέλευε τοῖς συνουσιν ἰατροῖς προνοιαν αυτο ποιεῖ

σθαι, αὐτος δὲ παρὰ την τῆς μυηλον ἐφορα ἐλθων, αυθις ἐστρατοπεδευετο α διελέγετο κρυφα τοῖς δε Βυζα

eohortem praesidiariam geritomiano adducens, et Paraspondylus reui mamiavit imperator, ut quantum esset militum Adrianopoli, dueeret praeter Branum , Mugdupham et Phrangopulum, primo ib dem seditionis auctores, multorumque imperatoris studiosorum interemptores consilium fuit, ne timore tantum frustraque ae t mere non tam duci, quam trahi viderentur nam ad militiam omnino inexercitati erant nec multum eorum dissimiles, qui ne seiunt quidem aliquando arma exstitisse. Hae itaque mente imperator tres Ilios relinquere paraspondylo praecepit. Is ignorans, ut aiebat, unde Instinctus Phrangopulum, tametsi gravi morbo, nempe sacro igni, tortum, aequi coegit. Quem in astris intuitu imperator, Parais spondylum non de inobedientia solum , sed insuper de crudelitate obiurgavit, qui hominem tam vehementer aegrotiam, et quidem iussus nihil ei molestiarum exhibere , in castra deduxisset Para- spondylus et inobedientiam confiteri et veniam precari neque enim scire, quomodo haec sibi mens iniecta fuerit sed quamvis expeditionem multis deprecantem sequi compillisse. Imperator Phrango-Pulum morbi causa miseratus medicis praesentibus curandum com

566쪽

ποιλου προτερον εἰδως καὶ τὴν προς αυτον φιλίαν , και νοω- σας προθυuοτατα συναγωνιεωθαι προς τὴν ἐπιχειρυσιν - τιῆ, ἀπεκάλυπτεν αυτίκα το ἀπορρηττον, κα παρα μεν inro ἐν Βυζαντίω λεγεν ἄρχοντων πεπεῖσθαι ἐνθάδε ἐκειν μγάλα ευ ποιησειν ἐπαγγειλαυένων ' δηλγηριον δε εχειν ιν' εἰ δυναιτο ανέλοι βασιλέα προσαγαγών. εκτο δ ηδο- να in τουτε προσταλαιπωρουντα μηδέποτε καιρου ἐπιτυχειν. νυν δε αυτον ἡ προσεδρία καἰ χ καρτερια τοῖς ἄγειροιςi SV. 53 ἐντάζασα του βασιλέως καιρον παρέχει το σπουδαζόμενον

νος εῖναι ος τῆς σπέρας ido ταυτης τυ βασιλέως δείπνωao τὰ σαοuακα κερασων. iaci ou βουλεσθω καὶ προς-ὐ- ζάντιον ἀποδιδρασκειν, παρηγγει τε συνέπεσθαι κα αυτολουταο εν ων ἐκεῖνος ἐξεῖπε τὸ ἀπορρχπονι ἐχθραίνειν δε

et cum amicis, qui erant Byzantii, de urbe albi tradenda, si seri posset occulte egit. Illi portam Xylo rei dictam multi abhitie

annis obstructam, perfossuros eumque introducturos receperunt. Post intervallum temporis quemdam familiarem suum ByEancinum in castris conspicatus Phrangopulus quid eo venisset et quamdiu esset, ex quo Byzantio discessisset, sciscitatur. Ille et pristinum Pheatigopuli odium in imperatorem et egregiam erga ae fidem haud nesciens, existimansque manibus et pedibu conatus suos a tuturum, atatim arcanum eum eo communicat, ab archontibus, qui essent Byzantii promissis uberrimis illectum huc a contulisse, heroque veneficium, quod, si posset imperatori admovere, eum eue- earet. Sextum iam mensem in hoc misere laborare, ne unquam perficiundi occasionem invenire. Nunc autem perseverantia in actolerantiam suam, quae in eoquos imperatoris eum allegerit, ad rem tanto studio quaesitam semel transigendam occasionem offerre. Ideo albi gratulari vehementer, eum ita ceeiderit, ut ipse sibi subservire queat et paria apud archonta promereri beneficia , ae paratum esse vel illa ipsa vespcra pharmacum imperatori in eoena miscere.

567쪽

ΠlSTORIARUM III. l.

πραξιν ἔδεσθαι καὶ βουλεσθια καὶ συνεπειν ' ἐδεδεο τε κα αυ- Λ.c. 1346- τα φαρμακα ἐπιδεικυναι ὁ δ' ἐπεδείκνυεν αυτικα ουδεν περι ἐκείνου φαυλον πωπτευκως ἐπε δε εῖχεν ἐν χερσὶν ὁ α C

5οπερ ἐν ἐξηπατῆσθαι καὶ δεισας, ιο λω ἀπεδι δρασκεν αυτικα. ραγγόπουλος ὁ τα φάριιακα ἔχων, ηκε προ βασιλέα κα ἐπιδεικνυέ τε καὶ διηγεῖτο, οἷα περ του πραγματος συι βαιο, ἰσχυριζετο τε , αἱ ἀσχοληθεὰ περ τὰ φαρμακα τον ἐπιβουλευοντα ἐωο διαλῶναι βασιλευς δε την Ionερ αυτον κηδεμονιαν του θεου θαναασυς, τι καὶ α δόκει Παρασπονδυλος δεδρακεναι ἀπειθῶν, ταυθ' n λου τῆς εἰς υτον ενεκα προνοια θῆκονομητο, καὶ πολλὰς της σωτηριας χαριτας ὁμολογήσας, τα φαρριακα - ἐκέλευε κατ

ρυττειν, να εχ τις ανθρωποι j κτονεσιν π αύτου βλάβη Di 5προστριβει n. ραποπουλον δε ηΠειβετ ευεργετησας ἀθως τῆς ευνοίας. . Πραξ δε ην μεν εἰ δυσνους βασιλεῖ, τοτ δὲ τὴν P. 667 στρατοπεδον ἐπιτετραμμένος φυλακην, ἐπεὶ μετὰ του n Bαυτον λοχον ἐγγυς διενυκτερευε Βυζαντίου, τους ἐνάλλους -ἀφῆκε στρατιωτας φυλαττειν ἀγρυπνουντας, αυτὸς δὲ ενατων οἰκετω εχων, στις τῶ ἀπορρητα αυτ p συνήδει, Βυζαντίου τε ἐγένετο εντος καὶ διαλεχθεῖς τοῖς ρχουσι καὶ ἐπαγγειλάuενος ἀποκτείνειν βασιλέα, δ' ἐζελλον, αετα

aurugere Sic ille seereta sua enuntiabat, quod Phrangopulum odio imperatoris assectum credere Phrangopulus simulare rosa re-que, ut et sibi venenum ostenderet qui consestim nihil infiduin suspicans ostendi Phrangopulus ubi pharmacum in manibus habuit, reposcenti non reddidit. Venescus ratus id, quod erat, se deceptum, et timens, ne caperetur, extemplo suga se subduxit Phrangopulus venenum imperatori demonstrat quid contigisset, memorat,auirmans se illo consideraudo occupatum insidiatorem elabi sivisse. Imperator Dei erga ae tantam curam admiratus, quod et quae Paraspondylus immorigerus fecisse videretur, eadem sua in ipsum providentia ita moderatus sit ac dispensarit, de salute conservata gratias multas agit, et pharmacum, ne cui homini aut pecudi estifer eius contactus Doeeat, humi defodi iubet, et in Phraugopulum,

pro eo ac eiusdem henevolentia merebatur, munera consertisi. At vero ierax perpetua quadam in imperatorem malevolentia suffusus, tum mandatis sibi castrorum excubiis, quoniam eum agna in suo prope Byχantium pernoctabat, excubitoribus relictis,il,se uno amulo socrotorum conscio prosequente, urbem subiit, et collocutus cum archontibus pollieitusque Imperatorem necaturum. regressus inde, cum aliis militibus suis in castra venit. inperatori

568쪽

A.αε346 τέ- λλων έκε στρατιωτων εἰς το στρατ/πεδον 'χσιλει ao φίλοι τὰ περι Πρακος αυτίκα ἐποίουν δῆλα, ως ταντος τῆς κτος ἐντος γένοιτο Βυζαντιο καὶ τοῖς ρχουσι διαλεχθείη , παρηνον τε φυλάττεσθαι τον ανδρα βασιλευς διαέγετο αντον ἐξηπατῆσθαι, φασκέ τε προς ους ἐθωρδει cis τοιαυτα, o τοις αρχουσι προς ἀπάτην ὁ περ Ἱερακος διαδοθείη λογος, τερον τινα εἰσαγαγουσιν, D' i αυτον ἐγὼ διάθωυαι κακῶς πυθοι ενος, ἡ ἐκεινος δείσας περι αντον

ἀποσταίη προς ἐκείνους. ως δὲ οἱ φίλοι ἰρχυριῆοντο εἶναι ἀληθῆ τα εἰρηαμα, τῶν προτέρων πων νεμίμνησκεν Io

σιλίδι προσχωρεῖν, μὴ λάθρα, ἀλλἀ φανερῶς συνταξάμνον

ἀναχωρεω υ γαρ αυτὸν κωλυσειν προς ουδέν. αυτίκα uis ἐκεῖνος iam φρικωδεις ορκους, μηδεν αυττ των κα πορον-Di ενων συνειδέναι, αλλὰ τοις τε προτέροις ορκοις μυενειν ἀκριβως καλταις συνθήκαις, καἰ το αυτω συνειμε του αν- τος τιμασθαQ πλείονος δε ἀσφαλείας νεκα ἐν του παρδεντεκα του μεγάλου του χριστου μαρτυρος εἰκονα παρείχετο Γεωργίου πίστεως χορον κα τῆς περι αυτὸν ἀδολου γνωμης. βασιλευς μι- ουν ἐπαυσατο αυτικα ποπτευων Ἱέραδ

δε μετὰ ικρον αυδις καιρον ἐπιτηρήσας ηλθε προ Buζάντιον eo αυθις τοῖς ἄρχουσι διαλεξόμενος. τῆς αὐτῆς δε

dum sellieet nocte praecedente intus cum archontibus sermovenaeontulerit, monentes, ut caveret sibi ab homine. Imperator in salii ratus , ait iis , quorum in talibus fidem exploraverat, ab a chontibus versute rumorem sparsum esse, ut eo audito, ipse in illum exempla ederet, aut ut ille sibi timens ad eorum partes transiret. Sed postquam amici eadem eonfirmarunt, Imperator, i race accito , dictorum pactique a iuramenti, quod dedisset, nihi se sceleris de etero acturum admonuit eamdemque quam Prius optionem proposuit, hortatus, si vellet imperatrici militare, ne fumtim a se, sed palam valedicens Tecederet nullo enim modo impediturum. Statim illo tremendiim aeramentum dieit, nihil eius sibi esse conseium , quod obiiceretur, paetumque ac iuramentum Prius servare sedulo, et ut imperatori adhaereat, in eo sibi esse omnia Illic imaginem praeclari martyris Christi Georgii fidei suae sitie raeque erga imperatorem voluntatis quoddam pignus dedi nitie imperator mox suspicionem deposuit. Hierax non diu post tertim captata oceasione, Byrantium tim archontibus denuo colloquendieausa intravit. Eadem nocte Paraspond3Ius alius a praesecto dri

569쪽

νυκτος, Παρασπονδυλος τις ερος παρα τον ποντα τῆς A.c. 3έ IἈδριανο τῆς ὁμοίας νεκα αἰτίας προς Βυζάντιον ἀφῖκτο τοῖς ρχουσι διαλεξῆμενος ' ἐν γαρ καὶ προτερον διειλεγμένος κρυφα ερ του βασιλέα ποκτείνειν επε δὲ καὶ Ἱεραξ P. 6635αφῖκτο κατὰ τυχην κα ετ α πυλα ἰσαν κεκλεισμέναι, 'Πραξ ιεν κα αλλων πολλῶν παροντων ου διέγνω Παρασπονδυλον - ἐκεῖνος δεχθονήσας Πρακι του τοῖς μοίοις π χειρεῖν καὶ προδιδόναι διανοηθεὶς λαθρα προσελθιον τῆς Ουρας ἀπδεεμι του anno τρίχας, D ειν σαφως ἐλέγχειν ioἐπὶ του βασιλέως δεῖγιι φανεnον τῆς κακουργίας τας τριχας

πορεχομενος. ετο γαρ προς ἀμφοτερα αυτ ii λυσιτελήσειν τῆν ἐκείνου προδοσίαν 'μακα τε γαρ υκέτι Πειν ἀνταγωνιστὴν περ πραγματος ουτα μεγάλου, διεφθαρ μένον υπὸ βασιλέως , καὶ αυτος ἀφυλακτοτέρω μαλλον ἐντυχεῖν τω βα-

15sιλει δια τὴν δοκουσα ευνοιαν, κα ραον κατεργάσεσθαι-ον Bφόνον διενοεῖτο γαρ ως ἐλέγεrο, πνουντ επιτίθεσθαι βασιλεῖ καὶ ἀποκτείνειν Ἀμα δε ἐμερα ι τε φιλοι βασιλεῖ ἐμήνυον, ως αυθις Πραξ εισέλθοι Βυζαντιον τῆς νυκτὸς καὶ τοῖς ἄρχουσι διαλεχθείη καἰ Ιαρασπονδυλος μοίως aoτήν τε ἀποστασίαν ἐμήνυεν Πρακος καὶ τὴν ἐπιβουλὴν, καὶ τίς τριχας ἐπεδείκ- του ἔλπου, φασκε δε αἱς nonτευσοιμὸν καὶ προτερο αυτὸν, δείσας δὲ μὴ καταφευδοιτο αυτου, μὴ ποπτευων ἀληθῆ, παρὰ τὴν Βυζαντίου πυλο α κέοθαι καὶ τοῖς αλλοις συνεῖναι ἀγνοουμενον ' ἀγκομένου δι Ποα- c

venit: nam et antea clandestine de nee Imperatori inserenda eum illis egera Ubi autem fortuito et Iliora assuit, portis adhuc clausis inter alios multos Paraspondyluin non agnovit. Is vero ieraei simile lacinus molienti invidetis illumque prodere statuens, clamaecedit pilos de cauda eius equi praescindit, ut sic hominem, apud imperatorem signum facinoris conspicuum pilos illos proserendo.

mauisest coargueret cuius proditionem sibi bifariam commodatu-xam credebat: nempe ut Hieracem in re tanti momenti tamque ardva amplius antagonistam non haberet, ab imperatore vita mul. taliam scilicet, et ob tam insigne enevolentiae suae documetitum Iiberius securum adire , atque ita tacilius eum iugulare posset cogitabat enim , ut perhibebant, in dormientem stricto ense irruere. Prima luce amici iterum imperatorem faciunt certiorem Hieracem noctu ingressum denuo Byaantium, cum Archontibus sermonem miscuisse. Paraspondylus ipse noquc desectionem ieracis et insidias nuntiat, et pilos caudae quinae ostentans autumat, se etiam priuasi spectum habuisset sed ne sorte ex salsa suspicione mentiretur,

timuisse, ideoque ad portam Byzantii hi isse, et inter alios ignotum latuisse. Eodem Hieracem venisse, seque pilos audae iumenti Cantiacueterius II. 36Dipitia i Cooste

570쪽

A. Qi3έμος, αυτον μὲν ἀνεπαισθητως του Ἀπου τὰς τρως σελισθαι, νειο τεκμηριον ἐναργές ἐκεινον δὲ των πυλων ἀνοιχθεισων, ἐντος γενομενον, αὐθις ἐζελλιν βασιλευς δὲ ἐπεὶ τοια- ἡκουεν, ἐσκέπτετο περι Πρακος ,τι χρῆσαι το πτομένω δι--ληγγέλλετο, ως νωντιο ἐξελθουσα τραδτι συμπλακείη τισὶ των βασιλέως. ατῖνοι γαρ λιγο τι

νὲς ἐκ Γερμανων ἐν Βυζαντίω διατριβοντες , ξε-ντες τισὶ των βασιλέως περιδεοχον, is οἷς καὶ Πρα καὶ μάχης

συναφθεισος, υτε των Ῥωμαίων, ουτε τω -τινων,

λοις και πονηροῖς εργοις ἐκδιδοί εαυτον, ειασε τραυματι- σθοναι. ὁ δ αυθις τα ισα τοῖς προτέροις ἰσχυρι το , ως ἀδίκως ποπτευοι το νυκτος δὲ ἐπελθουσος, ἐπε facturio V. 53 οὐκ αγνοουμενος, 'χετο ει Βυζάντιον ἀποδρας ἐρωτωμε-

νος δὲ τον αἰτιαν, ω ην - τελέσειε τα πεσχημένα, ini 6 μὲν φασκεν ἐπιχειρεῖν, καιρον δὲ Ουδέποτε τετυχηκέναι φυλαττομένου βασιλέως, σπερ αν εἰ συνίδε αυται - λ γισμους καὶ δεδοι-- ιο κατάφωρος γενοπινος που ora.

elus pro vident Indicio, ita ut non avnimadverteretur, absinusse. Ipsum portis reclusis, cum intus suisset, rursum exivisse Bia a ditis, quid Hieraci faceret, apud animum disquirebat imperator. Di quirenti nuntiatur, globum Byzantio erupisse, ni eum aliquot de eius exereitu confligat Latini siquidem ex Germanis quidam pauci, Bytantii manentes, in quosdam meeratorio egressi ineiderant, in

quibus et Hierax consertisque manibus, ne de Romanis, nee de Latinis quisquam aut ecidit, aut vulneratus est solua ierax duobus acceptis vulneribus equum amisit, et quin caperetur, Parum abfuit quem postea supervenientes imperatorii servarunt, sauciumque in castra perduxerunti Ad cuius tabernaculum accedens Imperator, videret, monebat, ne sorte Georgius Christi martyr inscia se insolentem temeritatem eastigans quod cum sponsorem dedisset, rursum se vitiose et improbe saetis astringeret vulnerari perin, suse Iue idem quod ante assirmare, iniuria in se suspieionem commoveri. Nocte sequenti, quoniam se proditionis manifestam videbat Byzantium aurugit ubi interrogatus, cur promissa non pedisecisset, respondit, conatum quidem nunquam, opportunitatem aem-