Ioannis Cantacuzeni Eximperatoris Historiarum Libri IV. Græce et Latine

571쪽

IuSTORIARUM III. l.

ἐδεχθη μέντοι παρα βασιλίδος ἁλιστα δέως καὶ των κα A..c. 1346

δειχθη μετὰ μικρον δὲ φωραθεῖς καἰ Ιαρασπονδυλος ἐπιβουλευων βασιλει, ἀπεδίδρασκε προ βασιλίδα, αὐοὶ τὰ 5βασιλέως δεδον πρασσοντες, ηνυθείσης τῆς ἐπιβουλῆς, δείσαντες καὶ αυτο ἀπεδίδρασκον προς βασιλέα. βασιλεις δὲ Δεὶ ὁ τε ενδον πεφωρατ εργασια, καὶ ἐκτος ουδεν ἐν υ, τι λυπήσει Βυζαντίους, ἀνεζευγνυεν εἰς Σηλυιιβριαν ἐκεισε Βει παρασκευασάμενος καὶ στρατιωτας τριακοσίους χων ἐπι- 1ολήκτους, νυκτος φικτο προς 'Dρυν, τὴν κατα το στω του Ποντο κειυἐνον πολιν, ἐπαγ ouενος καλκλιαακας. os ενδεναεντο ουδεῖς συνέπραττεν αυτοῖς, ἀλλὰ καθ' εαυτους Πε- χείρουν τῆν λωσιν τῆς πολεως λαθυντες δε τους ενδον τα τε κλίuακας ποοσνγοειδον τοις τείχεσι καλαυτῶν ἀνέ-

i5βαινον ου ὀλίγοι. ἐπε δε ενδον ησαν, τὴν νίκην διέφθειραν α' αβουλίας δευτε γαρ φίσταντο τοις τείχεσιν, δειαν παρεχοuενοι καὐτοῖς λλοις ἀναβαίνειν, ουτ' ἐπε κατέβαινον ενδον ἀπο των τειχων, διανοιγνυναι τα ηυλας καὶ τοι αλ-λοις στρατιλαις θεντο διὰ σπουδῆς, αλλὰ πάντων των δε-zoὀντων duελήσαντες τρέποντο ἐφ αρπαγὰς οἰοώενοι βεβαιως ηδο τὴν πολιν εχειν. o ενδον δ' ἐπενῆσθάνοντο τους ορ- θουντας ὀλίγους ντας et αυνοντο ἀναθαρσοσαντες καὶ ἀναβάντες ἐπ των τειχων , τας τε κλί/ιακας ἀπεσκευαζοντο συνθλῶντες, λείους τε ὀλίγοις ἐπιοντες ,α εγχωριοι προς

per sibi demisse, imperatore non secus sibi avente, quam si cogitata eius perspiceret et metuisse, ne deprehensus anguine poenas daret Augusta illum cupidissime suscepit, urbiumque stiraciae, quae cum Balata ab imperatore desciverant, praefectum de-elaravit. Non multum intercessit spatium, eum et ParaspondFlus insidiarum in imperatorem compertus, ad imperatricem transfugiti Qui vero intra moenia erant, ab imperatore tantes, detectis vicissim eorum machinis, perculsi ad cum confugerant qui quod intus parabatur intellecto, quia foris, unde Byzantiis aegre esset, scrinilii Poterat, Selybriam est reversus. Illi instructus eum trecentis selectis et scalis noctu Hierum ad Ponti fauces situm pervenit: oppidanorumque adiuvante nemine, per se urbem capere aggrediu tur: ac latenter scalis ad muros applicitis non pauci accudunt. Intus iam cum essent, victoriam stulte crdiderunti 'eque enim in moenibus tantisper consistebant, dum et alii tuto ascoudissent: neque eum in oppidum descendissent, portas sociis reserare laborabant sed partibus suis neglectis, putantes se urbem pro certo iam obtinere, ad praedam discurrcha ut Indi petiae, animadversa Pra datorum Paucitate, ad defensiouem recipiunt aut Oa conaceusisque

572쪽

A. c. 1346ID-ς, κατέστησαν δε χρ κινδυνον. μως οἱ βασιλέως ευ-

ρωστως ἀμυνομενοι, ἐβιάσαντο τε τους γεοειους ποος τῆνανοδον κα διεξέπιπτον ἀπο των τειχουν, fi καστος συν--Dχοι διακινδυνευοντες, καὶ 7 πολις με τουτον τον τροπον διεσώθη των βασιλικῶν δε εἶ μ ἐν ενδον πεσε μαχομενος Sετερος δε τοῖς αλλοις συνεκπεσων το σκέλος ἐτελευτησε

συνθλάσας οἱ δ' αλλοι πάντες διεσωθοσαν βασιλευς δε ἐπεῖ διέφυγεν 4 πολις, ουτως ἐγγυς άλωνα γενομένη, ἐκεῖθεν ἀναστρέφας πανῆκεν εἰς Ἀδριανουπολιν.

φεσθαι, ἐπεὶ κα πατριαρχος ὁ τρον Ἱεροσολυμων παρῆν αυ- τω καὶ των ρχιερέων αλλοι υκ λθοι καὶ χρυσοχοοις Βεπιτρεφας rέμματα κατασκευάζειν, καὶ ταλλα οσα ἐπιτο-δεια προς τὴν τελετην, ἐπεὶ πάντα ησαν ηδ' παρεσκευασμένα, ἐστέφετο πο α αρου του τοὐν Ἱεροσολυμιον πατριαρ- Is V. 535χου κατῶ μιονα δῖον, ηνικα καὶ Κωνσταντινου του με - λυο α Ἐλένος τῆς ιν ρος των ἰσαποστολων βασιλέων ii μνημ' γίνεται. στεφε ε κα αυτος κατα το θος ιρηνην βασιλίδα τὴν γαμετὴν καὶ παντα σα ειωθεν δεελεδε οσον

ὴάλιστα ἐξῆν ἀπόδεσμοι τε γαρ fριπτοντο ἀργυρου καδεο

muris scalas eonfractas deiiciunt, a plures in paucos, incolaeque in advenas irruentes , ad praesentissimum eos discrime redigunti Nihilo minus imperatorii resistentes sortiter, ad muros repellendis Iliorensibus perveucrunt inde se, qua cuique sors obtigit, non sine periculo deiecerunt. Urbs hoc modo servata est. Ex imperatoriis unus pugnando intus occubuit alter cum aliis desiliens, diffracto erure periit reliqui inues incolumes evaserun Imperator ut vidit urbem Paeno captam non potuisse capi, Adrianopolim se reccpit.

m. Iam vero placuit tiam imperatorum moro coronari, quandoquidem et patriarcha Hierosolyniorum et episcopi complures coram ad casotit. Cumque mandasset artificibus, ut coronain, et aliis ut alia ad eam celetiritatena eremoniamque acconrmodata conficerent, paratis omnibus a Lazaro patriai cha Hierosolymitauo mense Maio, quando Coustantini magui et eleuae matris eius, apostolis Coin Parandorum memoria colitur, coror induitur Coronat autem et ipse, ut inos tenebat, renen coniugem suam , mutaque solitis

ritibus quam maxime fieri potuit, peracta sunt. Nam et argeutea atque aurea numismata pargebantur: et convivia oculorumque

573쪽

ΠISTORIARUM iii. m. 565

αυτ τολυωντι, ἐπεῖ καὶ παρα τῶν is Βυζαντίω ρχιερέων, A.c. 1346εν ταῖς οἰκιαις προῖτοι διῆγον, ἐπετρέποντο προτερον αποσχέσθαι τῆς ἐκείνου κοινωνίας ἐπεὶ ἐδοκε πῶσι καλιυς ει ἀφίστασθαι ἐκείνου κα ἐπεφηφιζετο καὶ ὁ βασι-5λευς των ἱερων πάντων ε χθον την ἐκεινου νηuην, καὶ

πασιν πείρητο ἐκεινον et γεῖσθαι πατριαρχην, καἰ εκ των

βασιλείων uοίως η ἐκείνου νουν ἐυβάλλετο. ετὰ τουτοοὶ ἐν τέλει πάντες κα τῆς στρατιας οἱ hyεuονες, Παδε καλὴ στρατια, προσελθόντες βασιλεῖ, ἐδέοντο α Ματ PIo2αειν τον ιυν ἀποδεικνυναι βασιλέα, ν ειτι περ αυτὸν συμβαιο, καὶ τροπω δη τινι ε ἀνθρωπων γένοιτο, βασιλευ- Oeno vn αύτου ' τοῖς γαρ πολεαιοι οὐθαδρεῖν, ἐξαρχῆς τε προ αυτους δυσυένειαν οὐ τὴν τυχουσαν επιδεδειmένοις, καἰ ἐχρι νυν τὴν σην Πωυην διατηρουσι. βασιλεν δὲ 15αλοῖς τῆς ἐν ευνοίας νεκα τῆς εἰς αυτον χαριν Πολυ- γει δικαιά τε φασκε καὶ προσηκοντα αλεῖν, δεοιιένους τονωἱον ἀποδεικνυμι βασιλέα - πορρω δὲ πανταπασιν εινα τῆς ἐκεινου διανοιας ουτ γαρ ζαοχῆς τοῖς βασιλέως παισίν

προς τοι παῖδας βασιλέως ευνοιαν ἀπέβαλεν, ἀλλὰ τοτε διεν, ἐκεινων πολλῶ συκοφαντιας πλασαμένων καὶ διαβολὰς

ai. EnΩπεν P. Invitationes ad dies plurimos frequentabantur. Congregatis illieir

Pter diem festum hunc episcopis, de Ioanne patriarcha quaesitum est, ecquid eius sacerdotium revereri et cum illo ommunicare oporteret quando tam scelerate egisset et ab episcopis etiam, qui

Byzantii in aedibus interdicto accessu oercebantur ab eius communione abstinendi potestas Iam ante concessa osse Postquam visum universis, ab eius societate penitus recedendum, eamque sententiam suffragio suo imperator comprobavit, e sacris omnibus eius nomen expunctum est, et decretum laetum ut ne quis de

cetero illum pro patriarcha agnoscere E palatio similiter eius profligata memoria. His actis, proceres et duces omnes atque adeo totus exercitus imperatorem orare, ut Matthaeum filium imperat rem designaret, ut si quid ipsi humanitus accideret, ab eo rcg rentur: non enim sidendum hostibus , qui ab initio non vulgare illius odium prae se tulissent et nunc eodem essent animo Imperator de amica in se voluntate gratias agit, petendoque filium imperatorem declarari, eos haud iusta nec eonvenientia petere ait. et istuc a cogitationibus suis esse remotissimum. Neque enim ab initio, quod siliis imperatoris insidiaretur, arma sumpsisse neque usque ad illum diem, quamvis adeo dira ab inimicis perpessum, beni-guum erga eos animum exuisse. Sed tum quidem illis multa mea Dipitia i Cooste

574쪽

A.c. 13 6 και βασιλίδα προς το πολευον κεκινηκοτων κα ζζουντων ἀναιρεῖν ξ ιδεμιας αἰτιας, - ἐπιθμια Ἀξης βασιλικῆς, καὶ βασιλέως γαρ ετ περιοντος , εχειν , εἰ ἐβουλετο, ζῆν,3 ουτ απληστία κα πλεονεξια νωιιης, ἐπ το βασιλευει ἐκεν ἀλλ αυτων πολλὰ δεηθέντων, ν καταλιπεῖν ἐν καιροῖς κιν-5δννων τὴν προστασιαν, μηδ' ωσπερ κυβερνητ' ἐν κλυδωνι

καὶ σαλε των οἰάκων ἀποστῆναι, ου αλλον τῆς αυτου σα ντοριας ενεκα et ἐκείνων προς ταυτον ἐλθεῖν τῆν επιχείρησιν, συνοριυντα, ο ετέρως - εστι διασώζεσθαι. νον o ἐπειλος παρέσχετο των πεπολμηκοτων ὀφθῆναι κρείττους, δεον toτον παιαν Nouo περ του βασιλέως παιδας διασωζειν, ἴνα ε δοκι-εν τοτε ἐν ἐξαπαταν μὴ πολευεῖν τοι μοι-

λέως λέγοντες παισὶν, ἀλλὰ τῆς ἐκείνων αλλον καὶ κοινῆ

ειν ηνίκα ετ την του περιέσεσθαι δηλον ἐλπίδα εἴχουεν is νυνὶ δὲ Θ ntiis περιεστιν ἐκ των πραγ-ατων λεηχον διδο- ναι τῆς νωι ης ἐναργῆ τἀναντία τοῖς προτερον ἐλέσθαι. τοιγαρουν οντε προτερον τῆς αρχῆς ποστερεῖν τον βασιλέως C εἰλοιιον παῖδα, υτ νον ιρῆσοιιαι, ἀλλὰ πάντα τροπον ἐπιχειρησι συνδιασωζειν ἐκείνει την νην. εἴτε γἀ πο-eto λωφ Βυζαντιου τε κρατησω καἰ αυτου βασιλέως , εἴτε προς

a3. περιγένοua P. dael, alumniasque comminiseenubtiis et imperatAeem ad euum exstimulantibus ac se Insontem perimere quaerentibus, nec desiderio augiistae malestatis, qua adhuc vivo imperatore frui potuisset, si voluisset, ne inexplebit opum cupiditate ad imperandum acce sisset verum ipsis impenso rogantibus, ne periculosis temporibus procuratione abiret, nec ut insidus gubernator, iurauctibus et salo clavum dimitteret, non magis suae, quam ipsorum salutis causa ad

hoc munus aggressum eum intelligeret, allic eos servari non posse. Iam quoniam divino eoneessu hostes debellarit, antiquam erga liberos imperatoris onservandam esse pietatem , ne fraude usus videatur, cum tune professus sit, non se bellum adversus imperat ris filios gerere, sed ob eorumdem Romanorumque eommunem uulitatem potius imperare velle, quando adhuc in incerto erat spes victoriae nune vero eum saeuitas sit re ipsa huius propositi palam testificandi, contra quam pollicitus sit sacta Proinde neque antea suum imperatoris Imperio spoliare cogitasse neque nunc spoliaturum , sed id omnimodis ei conservaturum. Sive enim armis Daulium eum ipso imperatore capiat, sive pacem illi cespiant seque eertis conditiovibus imporatoris ollogam patiantur sive alio quodam modo lucat, pateruo eum priueipatu non epulaurum, sed

575쪽

HISTORIARUM III. α 567

ρως γλυκα, ιδ δια τον ἐρων ἀγνωμοσυνον κακος αυ-Dτος καὶ ἀχαριστος πεδε τον ἐμοὶ φίλτατον ἐκεῖνον βασιλέα καἰ τους παῖδας ποδείκνυσλι. -υτω δὲ τουτων κεκριμένων παo ἐμοi, o ἀδυνατα α&εῖτε, συνοραν ἐδε καἰ μῖν ro ἐσται. οὐ γαρ δὴ λυῖον osnερ βασιλέων ἀποδε οιιεν, ἀλλ' η μηδένα ἔτερον εἶναι βασιλέα δέον η καὐτὰν οντα

rursus imperatorem Romanum, filia gna in matrimonium e data. secum esse permissurum. Nec siue solum rised etsi contigerit ilium aliam ducere, bello longius extenso scilicet, aut filiam suam ante nuptias in sata abire, non aliter sacere, nec propter aliorum improbitatem nequam so et ingratum erga imperatorem demortuum, sibi carissimum , eiusque filios ostendere decrevisse. Bis apud se fixis, illos posse cognoscere, quomodo petant, quae ipse praestare nequeati Non enim profecto instar segetum creandos imperat es sed aut nullum alium esse imperatorem, aut qui est, eum oecidi oportere. Noe autem se facere neutiquam posse, demonstratione non egere. Certo enim sibi persuadeant, si omnes, quotquot Gra eis et barbaris per orbem terrarum imperitant, venirent, unanimesque promitterent, se ipsi subiectos ore et ommunem omnium mortalium regem salutaturos sub ea eonditione, ut Ioannem imperatorem adolescentem interseeret, electurum potius vitam perpetuo pauperrimam obseurissimamque degere , quam adeo improba et scelerata in animum inducentem, omnibus hominibus iura darer idque non solum propter patrem eius imperatorem , sed etiam propter ipsum, qui in causa belli adversum se suscepti nullo modo fuerit. ob aetatem enim infirmiorem nihil adhue publie muneris

576쪽

an iam γνω/ιης χοντα, μηδ' αιτο πειρασθε των δεδογμένων -- νειαν - δ αρα αλλως ἐγνωκατε μεις καὶ μηκέτι δουλευ- ειν ἐκείνω βουλεσει, Ἀλλ',ερον τινα τον αρξοντα uin ἐπιζητειτε, παο ἐμοὶ ιεν ου ραδιον ευρεῖν, μαλλον δὲ δυνατον αποστασι ει μου, τα κατὰ γνωμην ζέσται πρ--Sτειν ' αυτος γαρ υ μονον ου συνίσγομαι προς την ἐπιχειρη- σιν μιν, ἀλλὰ κωλυσω κα τὰ δυνατα ' τοιαυτα με ὁ βασιλευς προς τους ἐν τέλει διειλέχθ' καὶ την στρατιὰν, ἀζιουντας τον ιο αποδεικνυναι βασιλέα. Ἀκεινοι δε ἐπει ut πειλιν ειχον, ἡσυχασαν , θαυμάσαντες τὴν βασιλέως nuLio κειαν καὶ ιεγαλοφυλιαν, τι μετὰ τοσουτους πονους καὶ iν

ao. ἰσχυοντας om P. administrasse, ut id saeere potueriti ni igitur ita ipse statnerit, ne se a sententia detorquere conentur; si sorte aliter ipsi sentiant, ne heredi legitimo subesse in futurum velint alium alitem quae rant, qui ipsis imperet apud se quidem illum haud facile aut omnino nunquam inventum iri. Si a se desciscant, pot statem habituros iaciendi, quae libuerit se tamen molitionem illorum noumodo non secuturum, sed quantum iu se sit, etiam prohibiturum. Haec ad proceres et exercitum imperator, cum filium eius imperatorem designari peterenti Quem ut permovere noquiveruut, petitione destiterunt eius modestiam animique Praestantiam suspicientes, quod post tot casus et discrimina rerum non magis consanguineis, quam imperatoris clancti liberis imperium tradere

93. Sub idem tempus populus Thessalonicensis multos cives oecidit ex tali quadam causa Magni ducis filius Ioannes Apocauchus, dignitate magnus primicerius , et praesectus Thessalonicae,

ne trie sic erat eomparatus, ut contra eos, qui Cantaeu Eeni partium videbantur, sureret, neque amo aperte eoru in studia adiuvabat. Cernens autem non modicam elotarum potentiam, et eos urbem totam per se gubernantes, sibique inane praesecti nomen relictum,

577쪽

ΗISTORIARUM III. 93. 56

ουν φανερως ἀντικαθιστασθαι ποος πολεμον ου ἐδοκιμαγν.5ἐδεδι ει α πολλου οντας τους πλωτὰς καὶ τὸν δῆμον ἀ- γοι ενον n' ἐκεινων, αλλως θ' τι καὶ ὁ πατηρ ἐκείνιν ετιε 7. ἐσκέμ- δε τρυπω δ' τινι τερω διαφθειρειν καὶ τὴν ἀρχὴν παπαν ἐφ' εαυτον μετάγειν των πραγμάτων, αἰτους μαλιστα αριστους καὶ τὰ Καντακου 'νου δοκουντας Ioiρῆσθαι του βασιλέως υπεποιεῖτο καὶ προσπταιριζετο, συνομιλιο ξδέως κα παραφαινων iaυδoως, ω τῶ σα καὶ αυ- Bτος αυτοῖς ωροῖτο. ἐπε Π ἐκεῖνοι αστα προσεχωρον καισυστημι ἐν περι αυτον ου ἀγεροῖς, ἐπεβουλευεν εοθέως αΠοκτεινειν τον συναρχοντα. συνεξωρμων δε μάλιστα αἰ βοι φιλοι, ἀπεχθως περ ἐκεῖνον μετα πάσης χοντες Περ- βολῆς. ουδεν γαρ παροινια καὶ Deριας ἐκεινος προ αυ-

τους ἐνέλιπε κατα τον του πολέμου χρονον , τα τε ισιας δομευων καὶ δεσμωτηριοι κατακλείων κα υπεροριον πομων του πλειους, καὶ πῶσαν κακια ἐνδεικνυμενος περβο-

φλην. ἐν γα μάλιστα χων υφυως περὶ το κακουργεῖν, καὶ μικρεις νεκα αἰτιας καὶ ποσνια μονος ιεγάλας δίκας ἀπαι- των ἐπε δε ἐδέδοκτο ἀποκτεινειν, κα υφίστατο τ εργον Cτι των προτερον vin ἐκείνου πολλὰ κεκακωμένων , 'Anόκαυκος τους περ αυτον χων πάντας ενδον ωπλισuhους, ista

om. i . oo m. P. Zelotarum aput eiusque in praefectura collega, acciualitate magistratus minimc eontentus sed Plus sibi arrogans vehementer eum cruciabat cui vi et armis resistendum non putabat, cum Zelotas tam multos et plebem quae ab illis regebatur pertimesceret. Accedebat, quod pater adhuc vivcbat. Alium itaque modum circumspiciebat, quo illo disperdito, praefecturam solus obtineret ob id optimates potissimum, et qui Cantacuetono studere videbantur, ad auctoritatem suam alliciebat, sibique socios adiungebat iucunde eum illis onfabulans, seque earumdem esse partium subinsinuatis. Ubi illi nullo negotio in eius fidem concesserunt, et honorat crimcomitatu cinxerunt, statim collegae per insidias caedem moliri instituit. Quo eum simul ami ei, Palaeologum capitali odio prosc-quentes, maximopere incitabant, quod per tempus belli omne in eos acerbitatis ac petulantiae suae virus essu icrat, faculta tr eorum publicando ipsos in ea recrem compingendo, multos in exilium iiciendo , et omnem donique sceleris modum exsuperando. Erat enim ad male faciendum natusci et levi de ausa atque ob suspicionem dumtaxat atroaca poenas exigebat. . Postquam de eo interimendo

578쪽

ως κοινωνησο της βουλῆς ὁ δὲ μηδὲν ἰδιος των ε ausa ρηαενων ὀλιγον εχων περ αυτον, ηκε προς ἐκεῖνον λογιον

δε ἀμφιβόλων κεκινημενων ὁ Παλαιολογος, οἷ δὴ προτερον uis του περέχοντος τοι αλλοις ἰθεσμενος μιλεῖν, καὶ τοτετρα τέρας τὰς ἀποκρισεις ἐποιεῖτο - οἱ δὲ μῶλλον ζεπίτνους γρόθιον τρεπομενοι προς βρεις. d. ποπτευσας io οπερ ἐν νεωτεριζειν βουλεσθαι ἐκεινους, ωρμητο μεν ρ'ς φνγῆν, τα πατα διαθοσειν ἀπειλουν φθάσας δὲ ἐκεῖνος ὁ το

σεν ἐν γα ουδὲ προτερον καλως διακειμενος περι τους 'I-P. 674τας ἰσαν γαρ μοιως κα περ τὰ θεῖα οσπερ καὶ πεgi ro ἀνθρωπινα βριζοντες καὶ πολλον ἐπιδεικνυμενοι τὴν μοχθηριαν. -υ μονον γαρ ηδίκουν δεῶς καὶ διεπορειον ἐν χωραν ἐπιοντες, καὶ τὰς κοινὰς συμφορας ἀφορμὰς ποι ψομενοι ἰδίας ευπραγιας, ἀλλὰ κα κατὰ τὰς ἀγυιὰς δεξαι μνάς τινας δατος πληρουντες, εἶτα καὶ ωφάπτοντες κηρονς, τινὰ των τα Καντακου γνου ηρῆodHι δοκουντων βασιλέως σολλαμβάνοντες, οντας ἐκ το δήμου, ἀνεβάπτιζον es an

eonvenlt et quidam de iis, quos mire vexaverat, hoe sibi miseris

depoposcit, Apoeauchus cum stipatoribus suis, omnibus intrinsec armis contectis ne quasi res novas molirentur, deprehendi possedi, ad regionem civitatis in primis solitariam secedit, populi motum εο tumultum ex aede oriturum veritus simulataque deliberatione de re publiea, ollegam, ut eum eo sententiam collaturus, accersit. Qui meditatae sibi necis ignarus paueis omitantibus accedit. Cum m biguus sermo texeretur, Palaeologus antea in congressione ob magi atratum astuosior , tune quoquo asperius respondit. Illi de indu- atria conviciis hominem magis irritare. Tum rem ipsam suspicios' attingens, eos videlicet novi quippiam machinari, ad fugam eum minis dirissimis effertur. Quem praeveniens qui eaedem augeePera gladio in viseera adacto eum interfici Zelotae subito e medio Meedentes, latibulis se condunt. Eius morte populus nihil doluit, alioqui etiam a Zelotis alienus siquidem divina et humana iura contumeliose a seeleste violabant. Non enim dumtaxat absque ullo metu irrogabant iniurias, regionemque devastabant, et ex com m avibus miseriis suas sibi selicitates omparabant sed et per vie

urbi , soliis aqua repletis, et cereis accensis, quosdam de plebe, Dissilia ' Cooste

579쪽

μ- ιένους τ βαπτισμα διὰ τῆν ἐκεινου κοινωνιαπι τους A. i is παριοντας ἐκέλευον γυοιον nro κατα θεσθαι εἰς τὴν εορ- την. και η ἀνάγκη πραττειν κατα τὰ ἐκεινων κέλευσμα, η V. 538

λουντων των κεραυνων. ων την τοπιαν ισησα κα ὁ δῆμος, προτερον τε ἔκ τινων αἰτιων κεκινημένος, των κηλω- Io των τινας ἐν os τῆς θεοτοκου τῆς χειροποιητο τειιένει

τους εν ἀπέσφαξαν ἀνηλεως, να δὲ καὶ δια τῆς ἀγορας

κατέσυραν, λίθοις θαλλοντες καὶ ξυλοις τοῖς προστυχουσιν,εως ἀπέπνευσε συροφιενος καὶ τοτε υδ ηγανακτησε διὰ τον Ιαλαιολογου φονον, ἀλλα δῆλος ην ηδυιενος ἐπ τω I5ἀποσκευαζεσθαι τους 'λωτας. μακαυκος δε ηδ' πῶσαν Cεχων τὴν ἀρχὴν αυτος, παρρησιας τε ιιετέδωκεν ου τῆς τυχουσης τοῖς τα βασιλέως πραττουσι, καὶ αυτος ἐν φανερος et ἐκεινο ρ ρημένος καλτων Ζηλωτων, σοι αεν ἐν λογωησαν, κα ἐκλεισεν ἐν δεηιωτηρι , προς Πλαταιιωνα- χνας Γλοκαiτα αλλας πολίχνας, σαι υ αυτω ἐτέλου H τον δε αλλον συρφετον ἐζολασε τῆς πολεως ἐκεινος δὲ εἰτε τον πατέρα δεδοικως, εἰ, τοῖς συνουσιν ἀπιστων, προς τῆν ἀκροπολιν ἔλθω διῆγε κα Θεσσαλονικέων, σοι τα βασιλέως ζαρχῆς iρουντο, ον- ωπεστέλλοντο , ἀλλἀ ετ παριχησίας προσι.

ao. ιλλων P. qui Cantaeueten favere videbantur, omprehensos, velut qui per Clus communionem aptismum eiurassent, denuo lustrabant ac Praetereuntes constitutum pretium ad ferias agitandas iubebant persolvere. Qui si abnuerent, statim in auspicionem cantacuχenismi incidebant, et Iudibriis illis offendi putabantur. Praeterea in cau- sonis usque ad ebrietatem perpotantes, liristianis mysteriis illudeisant, patiente et fulmina contiuente divina iustitia. Quorum ne- sanda scelera populus exosus , et antehac quasdam ob causas exa-ecrbatus Zelotas nonnullos in Dei parae non manu et templo absque misericordia occidit unum per sorum traxit, lapidibusque et lignis obviis tamdiu impetivit ac contudit dono animam expiraret. Tuuc Itaque ob occisum Palaeoloeum haud rascebatur sed libere et Palam propter summotos Mota laetitiis incedebat Apocauehus solus iam praesectus, amicis imperatoris non parvam libertatem impertiebat, ipseque earumdem se partium esse non dissimulabat, et Zelotas insigniores ad Platanionem atque ad alia oppidula iuris sui mittens, in carcerem tradebat, reliquam colluviem ex urbe exterminabat. Deinde vero sive patrem timens, sive dissidens suis, areiae redit, et Thessalonicenses, quotquot ab initio ab imperatore Dissilia ' Cooste

580쪽

γυρολόγει τους πλουσίους, αντακουζηνισtiis ἐπικαλῶν. s

τέρα δεδοικώς, μὴ διὰ τὸ πλαστὰς καθηρηκέναι καὶ τ βα-ro σιλέως δοκεῖ Θρῆσθαι, ἐξελαυνοιτο της πόλεως, ἐμφαντος

κρίνετο αυθις φρονεῖν τὰ βασιλίδος, ι, ἐν ταυτω χρημιατι-οιτο τε καὶ παραιτοῖτο τὴν πον υπὸ ων ἐδοκει προσκεκρουκέναι με δε αεταξυ του χρονου τριβοφάνου γγέλλετο is

ρῶς τὰ βασιλέως ἔπραττε καὶ πρός τε ἐκεῖνον πεμπε τους μονυσοντας, eo αυτὰς ἐκ πολλου τὰ ἐκείνου ηρηυένος, μόνον διὰ τὴν ἐπιεικειαν τῶν τρόπων καὶ τὴν hia ερότητα καὐτὸ μόνον αξιον γεωθαι Ῥωμαίων βασιλευειν, ἀλλ' oτινκαὶ - πατρὶ πολλῶ συν δε σεσυκοφαντοκότι καὶ ἀδικως πολεMησαντι, πάλαι μῖν βουληλίη ἀποστηνα πρὀς αυτὀν μετώ πρωτοστράτορος του γ ιβρου, τὴν σον καὶ ιι α καἰ

faciebant, nihil iam reformidantes seeure se illi iungebant cuius auctoritate et opera, quid quisque de imperatore seutiret, Publice

ostendebat. Cum iam omnes explorate nosset, repente mutatus, divites obiecto Cantaeugenismo pecuniam poscit. Qui cum negare Non possent, quod semetipsi prodiderant , quo a culpa absolverentur, mulctam definitam pendebant tenuioribus molestus non erati Et cum tantummodo priorem de imperatore sententiam mutasse videretur, id secus erat. Etenim patrem metuens ne illo sibi Pr Pter Zelotas occisos et quam sequeretur imperatoris actionem irato urbe per aliquem submissum polleretur . aut dirum aliquid Pateretur rursum se imperatrici addictum fingebat ut eodem gotio et pecuniam acquireret et iram eius propter commissa mitigare Ceterum ubi tempore intermisso nuntius illi de patre in Constantini palatio a vinctis interempto venit, omisi simulatione deposita, se ab imperator esse, saetis propalam declarat atque ad eum mittit indieatum , se eius partes iampridem am Plexum, nota solum ob morum ipsius acquitatem ac mansuetudinem, quodque inum illum Romano imperio diguuin arbitraretur sed etiam, quod multis alumniis a bello iniusto a patro exasitatum circi, cum,