Ioannis Cantacuzeni Eximperatoris Historiarum Libri IV. Græce et Latine

591쪽

ναυάρχων, διακεκινδυνευιιένα siti it ἰσχυριζὀuενοι ἐπει- 346M ου ἐπείθετο, Ino ντ ἀνάγκη καὶ γενοι ἐντ προ τον ναον κα τὴν μυσταγωγίαν τὴν θείαν ἐκτελουν τι ἐπῆλθεν

χον, ἐπε τους Πέρσας ιδον ἐπιοντας πατριαρχος δε τονιεοὰν στολην ἐνδεδυ-νος ἀπεσφάγη πο των Περσων και Μαρτινος α αλλοι τῶν ἐπιφανων ὀλίγοι ἐν δὲ τοῖς an

νοις τουτοις κα των ἐν Γε-ουα ευγενων τινες δυο αἰroτριμκοντα πληρωσαντες οἰκείοις Ἀναλο-ασι τριηρεις ἐπ D

πλεοσαν τῆ Mus ista ἐπολιορκοσαν χρο- ου ὀλίγον, καὶ

Plum, olim metropolitanum, Ingredi et illi sacris operari iussi

que milites armatos sequi. Martinus et alii navarchi factum hoc, ut periculo non arens, dissuadebant. Dum necesaitati parere uouvult et in aede saeriseium facit, murius eum armatis supervetiit. Et milites quidem Latini cernentes Persas invadere ad castellum suum confugientes, mortem evaserunt patriarcha vero sacris inlutus vcstibus una eum Martivo paucisqii nobilibus a Persis obtruncatus est. Per idom tempus Genuenses nonnulli nobili loco nati, duabus et triginta triremibus sua impensa instructis, Chium navigarunt eamque non parum diu obsederunt et muros saepe admotis etiam machinis, valide oppugnarunti Verumtamen Chiis sortiterae tuentibus, nihil aut parum profecerunt. Cum autem victus inopia Premerentur nullumque a Romanis auxilium adventaret, Latinorumae potestati permittentes, urbem coacti tradiderunt imperatrix qua inquam Chio obsessa mirisie angoretur, serre tame opem nequibat . nam nee pecunia contra tantas vires in promtu erat, ut classem Latinorum classi aequalem compararet, et honum ae peritum eius du

592쪽

σιλιδι, ο καὶ τα κατα τον Ποντον παραθαλασσίοις ολεις διιοντες επεισαν αποστῆναι βασιλέως καὐτῆ θασιχιδι προ ῖο

earceribus attinebantur. Nihilo minus archontes aliquot triremes armantes Phaceolatum collegam, qui Cinnam mystici uxoris sor rem habebat in matrimonio, iis praefoeerunt non quidem ut e Latinis , quibus longe esset in serio , obiiceret, sed ut commeatumi insulam, si quo modo posset, importaret Phaeeolatus ut Chium captam audivit, illico iter relegens et onerariae Genuens oecu rens aeri pugna eam vicit et complures Latinos occidit pecuniamque diripuit Fama Galatam ad homophylos perlata, publieo, eret impunitatem proposuerunt, si quis eum ubicumque iugularet, et usque ad mortem eius tamquam hostem oderunt Augusta ut solam Constantinopolim sibi relictam vidit, aliae namque urbe. ferme ad unam in Cantacueten auctoritate erant, a quodam p 'liee. Carbonae prinei pe, per legatos auxilium petit Is, legatione e nigne admissa, Theodorum et Tomptoti tram ratres enm mille sele et is militibus suppetias mittit: qui et maritimas ad Pontum urbe transeuntes, eas ab imperatore ad Augustam monitis et consiliis suis revocabant sperabant enim illos nescio quid magnum felic ecusara praestituros. Imperatri eos admodum benevolo et honori

593쪽

HISTORIARUM III. 6.

τῆς ' Mαιων στρατιάς. ὁ δε την τε οἰκείαν εχων κα τὴν LC. 346 Παίων πεστρατευσε Σολυιιβριανοῖς, βασιλέως σιονιιο- τείχω ἐνδιατριβοντος Φακρασὴς ὁ ο πρωτοστρατωρ ποβασιλέως ἐν Σηλυμβρια καταλελειuuένος Moos TDατιας εχων

5καὶ τους Σηλυιιβριανους, συνεπλεκετο τοῖς περ I απροτί- των ελ ν κα δείκα κατα κρατος. πειρος γαρ ων ὁ μπροτιτζα των χωριων στρατῆγησε κακως, εἰς ταφρονέκα στενοχωρίας καὶ unέλους τους ἱππέας Μαλωπι ειν Dηττηθέντες ὀλίγοι ἐν ἀπέθανον κατα τῆν άχην, αλωσαν

αἴπρος την επιγαίαν, ἀλλὰ προσηπως τε κανημέρως τοῖς ne

gium sociata , ducem eum Romani exercitus creavit, qui suas copias cum Romanis coniunctas, imperatore Didymotio degente, in Selytirianos duxit Phacrases autem protostrator ab imperatore Selybriae eum praesidio relictus Selybriani adiunctis, egressus oppido Tom- protiisam eximia virtute devicit. Imperitus enim ille loeorum equitatum Per fossas et angustias et vineta ducebat unde superati In eonuictu pauci cadebant multi capiebantu et vix aliqui e glebant. Captorum lustriores vincti ustodiis mandabantur, alii spoliati dimittebantur , propemoduinque et Tomprotitaas ipse captus est. Sed fugae commoditatem nactus, cum ignominia redii Post eam cladem ipse Byaantii, iam uxore Romana potitus subsedit ac pro dignitate ab imperatrice traetatus est Theodorus frater eum reliquiis militum domum romi gravit. Secundum haec Orchanes, ad im- Peratorem Inissis oratori luis cinctiliam uxorcm poscita qualia si litienter dederit, eontra quemvis Romauorum hostem auxilia promittit nec tam ora emero fore socium et amicum, quam silium, impigreque illi eum Omni-

594쪽

καὶ φίλον ιυβαιον. βασιλευς δε κα προς -- πρεσβείω

πω νας, εἰ δοκοιη βέλτιον εῖναι καὶ αυτῆ τὴν θυγατέo στροοικιζειν ἐπυνθάνετο 'Oπάνη. ὁ δὲ ἄριστον ήγεῖτο καὶ στροιο εβουλευε δέχεσθαι το κῆδος. μάλιστα γαρ αλῆ λυσιτελεῖν τὴν φιλιαν καὶ τον οἰκειότητα του βαρβαρο μεγάλα δον

c G, προς τους μορον δυνάστας εχ σεσθαι τῆς Περσικῆς ὁ νάuεως, πολλὰ et δικηκοτα κα πολλὰς πολεις καὶ χωρας τῆς

'Pωμαιων παρασπασαμιένους. εἰδέναι μεν ουν φασκεν ως

λα αλλοτρίας προ αυτον οντα γῆς ' πάνη δὲ τον ἀντι-

ομένους M. hus copiis suis tibi voluerit, inserviturum Imperator neque legatiovem sprevit, neque extemplo assinitatem amplexus est, sed leuiter o placide legatos allocutus ac donis etiam prosecutus, Paulo PQ missa legatione Orchani se responsurum promisit. Si legati abie

runia Imperatore familiares et procere super eonnubio filiae οπιε alente, omnes nasi ex omposito Orehanem socium et armcum

sidelem habere, perniagni interesse dixerunt. Id ipsum dein per e gatus ex muri quaesivit qui matrimonium istuc, ut optimum, Pprobavit assinitatemque minime repudiandam ensuit Amicitiam enim et propinquitatem stan harbari, qui adversus hostes Roma norum multum posset, maximopere ipsi profuturam. Etsi enim RPraesentia ad bellum contra homophylos iam depressos et adorsi alendum imbecilles harbarorum ope non egeret, at certe a totiu3 imperii Romani potens fuerit eontra vicinos dynastas, qui avi ultro detrimenta dedorint, multasqne urbes a regiones a prin i Datu Romano vulacrint, Persico robore opus habiturum. Assirin 'hat igitur, scire se Orchanem neutiquam omnino iam effusam ia

imperatorem benevolentiani navaturuin, quam ipse vavasset: eter

595쪽

ου ὀλίγοι Σκυθαι καλαλλοις τισὶ βαρβαροις τὰς πατερας D

προς την παραίνεσιν. μιας δὲ πρεσβείαν προς ' χανην, την τε θυγατερ κατ πηυατο, αὐστραπιων ἐκέλευε--πειν, ητις ζει τὴν γυναῖκα προ αυτον. ὁ δ' εnεtinεν αυτίκα i5ναυς τε τριάκοντα καὶ ἱππέας ου oλθους κα τους ἐπιπανεστέρους των ωn αυτον. βασιλευς τε ετ τῆς στρατιυς P. γέ' tiαίων σο ν ηκεν εἰς ΣολυMβρι--ετὰ γυναικος της βασιλίδος καὶ των συγατέρων, κα ἐκέλευε προ τῆς πολεως ἐν τεο πεδίω προκυφιν ποιεῖν ἐκ ξυλων, D' ἐπ αιτον η βα-χοσιλέως isti φευοαένη θυγάτηρ στασα πῶσι γένοιτο κατα να-νης' Ῥυτω γαρ εθος εἶναι τοῖς βασιλευσι ποιεῖν in ταῖς θυγατραοι προς Ῥαον γοαέναις. 4πειτα ἐκέλευε καὶ το βασιλικὴν σκηνὴν ἐγγυς ισταν ἐπε δὲ ησαν παρεσκευασMένα,

α βασιλὶς ἐν πιτα των πατερων ἐπ τῆς σκηνης ηὐλίσατο

enam provinciam multa eum dissicultate ad eum veniendum siti et qui sibi continentem e regione Thraciam respicientem subdidisset, nullo labores, quando vellet, opem allaturum. Has ob causas, qtiamvis alioqui non ita liberet, assultatem, ut Romanis utilissimaran, eum eo iungendam suadebat addens , in nullum crimen ideo incursurum, siquidem non pauci superioriar temporum imperatores, quo subditorum rationibus providerent, Scythis et aliis quibusdam barbaris filias suas despondissent. Hoc filii Amuri consilium. Cuius animi modestiam admiratus est imperator, tio conlateretur, Orchanem se ipso amplius prolaturum, et siueerum caudidumque Pe-'etris, quod quae conducere putabat, non tacuisse Itaque comple-etoris eius sententiam , per legatos Orchan filiam despondet hortaturque , uti timerum militarem mitteret, qui spousam adduceret. Qui naves triginta et e lilitum magnam vim atque e provinciasna viros nobilissimos illico misi Imperator eum loto exercitu Bomano, eumque uxore et filiabus Selybriam prosectus, in planitie ante urbem tabulatum ligneui excitari iussit, super quo nupta rasilia oonsisteus eonspicero ur ab omnibus Huue enim morem

596쪽

A. c. GUτον ήκτα, παι ὁ βασιλευς ετ τῆς στρατιας εἰς τὴν στεραίαν δὲ βασιλὰ μὲν μεινεν ni τῆς σκηνῆς πιτα των ἐπιλοίπων διο θυγατέρων, εοδωρα δὲ γ -αφευotirim ais τὴν προκυφιν ἀνῆλθε, βασιλευς ει εἱστήκει φιππος μονος

οἱ δὲ ἄλλοι παντες πεζοί. υτω δὲ των παραπετασ-τωνS

C θυγατρασιν - Ἀφευομέναις, τήν τε στρατιῶν καὶ τους ἐν τειλε πάντας κα ' συαιων καὶ βαρβαρων ὁ βασιλευς εἱστίαis ἐφ' iuέρας Ουκ λιγας επειτα ἐξέπεμε τὴν θυγατέρα προς

τὴν ἐν τω πολιτευεσθαι παρείχετο. ου ονον ἀρ ἐκ τῆς συνδιατριβῆς ἐκείνων παρεβλαβ' κατα την πίστιν οὐδεν, καθωτοι γε πολλὰ πολλάκις ἐπιχειρουντων ριεταπειθειν, ἀλλἀ και πολλον των προς την ἀσέβεμιν παχθέντων ἀνεκαλέσατο ὶ

imperatores servabant in liabus eum ad nuptias abdueendae es- seu Deinde et impcratorium tabernaeulum prope statui mandavi: Quibus paratis , imperatrix et filiae ibidem, imperator in astris noctem egit. Postridie imperatrie eum inis filiabus in tentorio

mauente, sponsa Pheodora inbulatum eonseendit, solo imperatore equo insidente, ceteris ad unum adstantibus. Tum peripetasmat si circuitu ablatis, erat enim tabulatum appensis ex omni paris aulaeis sericia et auro intertextis ornatum. sponsa consPecta eat, dextra laevaque acernat lampadibus, quas eunuchi in genua subsis dentes euehanti Besonabant tubae et tibiae ae sistulae plurimum, et quaecumque ad aures obieetandas ab hominibus instrumenta musica excogitata sunt. Ita taeentibus, an odia a poetis laudes in sponsam compositas modulabantur. Finitis solentithus universis, quae imperatorum filiabus, eum nuptum arrntur, sebant, imperator militibus et proceribus Romanis a barbaris omnibus ad dies conr-Plures epulum dedit atque ita demum filiam ad sponsum mulioga idio eam suscepturum misi qua quamquam barbaro nupta, sic vitam suam instituit, ut a maiorum suorum gloria non degeneraret . Nec enim solum ex illorum hominum convictu Consuetudineque nullum in religione damnum fecit licet multum ae saepe aliud ei perfnadore coiiarontur, sed et multos ad impietatis diverticula impulιoc ad verilatis semitam arguitieutomin vi uvoca in

597쪽

ΗISTORIARUM III. 96. 589

γοις πείθονσα προ τρο αἴρεσιν τῆς ἁλμείας. χυτω δε ιερι A.C. 1346 τὴν πίστιν ἀσφαλιος πολιτευσααένη καὶ τορο ις αντον η- κον υπὸ αυτῆς προκινδυνευσασα πολλάκις, ουδὲ των αλλων Π

5εἰπουσα, τὰ ore τοῖς πένησι διεδίδου, κα πολλους των Di δουλεια παρὰ των βαρβαρων ἀποδιδοuένων ερρυεῖτο, χρυσίον αντη παρέχουσα, καὶ πασι σωτηρίας η λιuην τοῖς V. 546 τυχουσι Pestiαιων καὶ δεδουλωαένοις υπὸ των βαρβαρων, τὰ συγχωρησιν θεου ἐκείνη ἐν Ουν ουτα προς ἄπασαν

ἐμιτηοεία ὁ δε αυτους προσῆγε βασιλεῖ κα τὴν δείαν - πήγγελλον, ω ῆν τοῖς σφετέροις ἐπἐuφθησαν πολίταις βασι- Σολεως δε ηὐρως χρηαατίσαντος αυτοῖς καὶ ευ 72γετηκοτος, - πε ἀναχωρεῖν προς τὴν Δάα ειιελλον των βασιλείων ἐξι- οντες, ρωσι τινα δε βασιλείοις διατριβοντα, ἡ ἐν Βυζαντί pC

Cum autem itod ad fide mysteria attinet, tam eonstanter se gereret a pro sua parte requenter eum periculo pro ea Propugnaret, alia interim virtutis decora non negligehat, sed omnes delicias ae magnifieentiam valere iubens facultates egentibus distribuebat, multosque barbaris in servitutem venditos lytro persoluto ipsa redimebat, et Romanis omnibus incommoda fortuna utentibus atque in servitutem a harbaris, Deo permittente, redactis, portus salutis era Si igitur illa quamdiu luter barbaros vixit, vitam suam ad omne geniis virilitis composuiti 06. Paulo post ex urbibus omanorum ad Pontum, Heraclea, et Amastride, saeerdos quidam eum monacho ad exercitum imperatoris speetilandum, quantus tandem esset, qui Byzantium te aretissime obsidere posset, emissi sunt. Hi ut Selybria in venerunt. Contophre, eui eum protosebasto amicitia intercedebat, hospitio sunt accepti , isque ad imperatorem eos adduxit, et quamobrem a civibus missi essent, indicavit. Cum imperator benigne ipsis respondisset et benefecisset, iam palatio egredientes, ut domum redirent,

598쪽

βολῆν. κοιλοτοτας δέ τινας - ἀντιλαβῶς χουσα κατὰ ra

πλάγια, I φαραακα ἐνέκειτο τάχιστα διαφθειρει το ποοσ--ιλησοντα δυνάuενα ἀνακρινομενος δὲ ὁ ἄνθρωπος, 'Mβοτλοιτο αντον ξ άχαιρα ἐκ των ἐν Βυζαντίων φασκεν arto

-ἐνον ῆκειν. πέντε δὲ iti ερας ni δέκα εχειν ἀφιγMενον, ἐν nM εὐπορήσαντα ἐπιτηδείου προς το εργον χρονον,αυθις ἀποσχέσθαι δείσαντα τῆν βασιλεως ἀπειλήν. ἐσης γαρ φασκε νυκτος, βασιλέως ἐπιδεδοαοκόπος βασιλείοις, mi

δε καιρον,οuίσαντα διῶ το σκοτος καὶ προσιοντα, βασιλέα - δινα προσεγγιζειν προσειπειν ως καὶ αυτον τὴν μάχαιραν κατε- χοντα. ο πυθοιιενον αυτον καὶ δείσαντα ἀποσχέσθαι τῆς DUD 'P 68λλῆς ἐρωτωιιένου δε βαπιλέως, ει τι τοτε περ τῆς ἐπιβουλῆς vnω-nτευκεν, οὐδε εἶπεν ἀλλὰ τῶν αλλων θορυβουντων κα ωσπερ δεδοικοτων περὶ αυτου, ἐμευτραnελίας εἰδει θυρρεῖν προς αντονς

mysticum ex arehontibus unum, secreto loqui viderunt, moxque ad Contophron de homine retulerunt hortantes, uti causam adventus eius exquirere Quem Contoplites perterrere volens statim et audacius pallio apprehensum hue illuc rapi Et eis sub eius veste sica, ipsa ei et cuspide longe omnium acutissima in lateribus quasdas avitates et ansas abons, nihil venenum erat allitum: quo qui eas outigisset, celerrime interire Examinatus autem, quid sibi eum sim vellet respondit se a quodam arehonte Byzantii

inductum ad imperatorem ea vulnerandum adventasse. Et iam quintum decimum ire diem , ex quo venisset quo tempore semes naetum oceasionem perpetrandi facinoris metu tamen minarum imperatoris abstinuisse Media enim nocto di bat, eum imperator, palatio praesens adesset et lumina per tempestatem ventus ex siluxisset alios quidem iis reaceendendis studiosius et tumultu aius oecupatos suisse. Tune se ratum venisse tempus Propter te nebras accessisses Imperatorem contra exclamasse, ne quia sibi di Propinquaret, se quoque sicam habere. Quam vocem tibi audieriti et extimuerit insidias omisisse. Interrogatus porro imperator, eo

quid tum de inaldiis quidquam auspiratus esset, nihil inquit: Dipitia i Cooste

599쪽

HISTORIARUM Iil. 6. 59i

περι αυτον των πραγμάτων ρχοντες, ἐπεὶ παρα τε τῆς --5σων συμμα α καὶ των αλλων νηντο οὐδὲν 'Oρχανην τε ὀδυνατον εωρων μεταπείθειν προς Καντακουζονον τον βασιλέα πολεμεῖν διὰ το κῆδος , τραποντο ἐπὶ το πείθειν σερον τινα των βαοβαρων συμμαχεῖν αιτοῖς. καὶ ποιμναντες Ια-B

ἐπὶ Φιλαδέλφειαν πολυν χρονον του πατρι συνδιατρι ραντι,)ἐδέοντο σφίσι βοηθεῖν καὶ ἐυπειν κατὰ βασιλέως στρατιαν. δε αυτίκα τε ἐπείθετο α συνεξέπεμπε τω αγαοι Mi νδυνα ιιν χιου δὲ, ως πυθετο τὴν Σαρχάνη στρατιὰν e i5ρουσαν κατα βασιλέως, δεινὰ ἐποιεῖτο καὶ ἐπίνοιάν τινα σκέπτετο, δι' ἐς ἐξέσται τῶ φιλω βοηθεῖν καὶ ἀπολεξάμενος δυο των παo αυτω ἐπιφανων, ουι δε μάλιστα τὰ κατὰ γνω- μην πραζοντας, Ἀζέπεμπε καὶ δισχιλίους στρατιωτας παρα- Cσχομενος, ως αμα τῆ Σαρχάνη στρατια περαιωθοσηιένους χοπρος την Θράκον εθος γαρ τουτοις τοῖς βαρβαροις, τανει λεηλασιαν ιωσιν, αν τινες ε ετέρας σατραπείας ἐθέλωσι, συνέπεσθαι, μὴ κωλυειν, ἀλλὰ καὶ εἰδέναι χαριν ως φιλοις καὶ συμμάχοις. ἐκέλευε δε - ου τοῖς - εαντο πυ-

aliis turbantibus et quasi eius causa metuentibus, locabundum dixisse , considerent, sibi quoque sicam esse. Insidiae hoe modo in apertum prolatae sunt, et imperato eum comitatu suo magnas Deo gratias egit, qui e tam gravi periculo ae liberavisse Ceterum Anna imperatri quique apud ipsam erant administratores eius, postquam Moesorum et allorum auxilia nihil promerunt, videruntque, nunquam fore, ut Orchan aliud persuaderent eumque ad Cantacuaenum socerum oppugnandum indueerent, ad alius barbari societatem et auxilium implorandum aes converterunti Itaque Georgium Tagarin magnum stratopedarcham, ad Sarchanem, Lydiae satrapam, ei familiarem, quippe qui cum patro ipsius archanis Philadelphiae diu versatus fuerat, mittunt et opem adversu imperatorem flagitant. Is confestim flexus Tagari copias tradit. Amurius, ut ad eius aures venit, archanem contra imperatorem mittere militem, iniqua mente tulit et quiddam commentus est, quo amico opitularetur. Delectis enim de avis duobus illustribua . nos sibi inprimis obsecuturos norat, iisque attributis duobus millibus, simul cum archanis cohortibus in Thraciam traieeturos misit. Erat enim apud barbaros istos sollemne , cum populatum irent, si ex

alia satrapia essent qui sequi cuperent, ne prohiberentur quin et Dissilia i Cooste

600쪽

αυτους αποκαλυπτει το ἀπορρητον, ἀλλὰ μετὰ των αλλων

προς το βασιλέα ἐκειν αν δ' ἐθέλωσι νώκεινοι πολεμιν os DGληθῶς, κρυφα ποιμναντας προς βασιλέα παραινεο vri. ἀντικαλσταοθαι προς-άχην τοις βαoβάροις. 4πειδῶν δεωσι παρατεταχυένοι καὶ 1δη μέλλωσι συuπλέκεσθαι,οτασθαι προς βασιλέα καὶ χωρειν κατα τῶν βαρβαρων ετῶ τῆς ἐκεινου στρατιας τοῖς ἐν Ουν αρχουσι τῆς στρατιἀγο

i8. καὶ om P. gratiae, ut amieis et sociis haberentur. Imperavit autem ducibus auis, ut, si archanis copiae imperatori reconciliarentur, arbitrari enim se, eum ex hostibus sibi amieos et auxiliares redditiirum, ne ipsi areanum enuntiarent, sed eum aliis ad imperatorem trans Tent. Sin illum serio oppugnare vellent, elam mitterent et ad harbaris resistendum hortarentur. Dispertitis porro ordinibus imgruente iam eonflictu , ad imperatorem trans sugerent et eum illius agmine in barbaros impressionem sacerent. Talia ducibus praecepit Amurius, quae reliquos sallebant omnes Milites vero, omissa uri sitate, ducibus per omnia obtemperare iussit. Qui secus secisset. Cum genere suo periturum. Huiuscemodi dolum machinatus Amarius eum aliis auos emisit. Tagaris eum omnibus persis Hellespo tum traiecit. Imperator ubi exercitum transvectum et simul d Ctotes amicos ae familiares esse accepit, per Loedoritem et Athi num motrilit, uti bello contra se superaederent di quod ut a tuis obtineret tentabat omnia. Alii igitur duees, quae eupere satrapin frium nossent, non Praetermittebant, ver siquidem contra Canta- geuum missi erant. Verumtamen spem ouam da uti atravera

라틴어 텍스트