Idea principis christianopolitici symbolis 101. expressa, á Didaco Saavedra Faxardo, equite, &c. Ab innumeris priorum editiorum mendis expurgata

발행: 1660년

분량: 667페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

omnes tamen in Germama id grati agnoscunt, neque cogitant , sua caussa id accidisse g. Experientia igitur tam in piopriis , quam alienis

damnis cautiores reddere nos

potest in commiseratione , &I romptitudine ferendi auxiala aliis. Quoties nos ipsi perdidimus , atque una amicum,

quia amictae illius fortunae

ultro . nec considerate satis . remedium adferro voluimuS, quem ingratum pro tanto be-

meficio postea expelli sumus Quoties in Principis incurrerunt odium etiam ii , qui noctes , Ee dies elaborarunt in eo . ut singula aliqua ei praestarent obsequia. Germanicus Tiberio adoptatus erat in filium, destinatus ut eidem in imperio succederet, tam cultui ejus addictus , ut cum legiones ipsi offerrent Imperium , pei inde illud acciperet , a quasi scelere eonta-

manaretur ; cumque urgeretur

instantius ille moriturum potius , quam fidem exueret , cla- mi itans ferrum e latere diripuit , elattam que deserebat in pectus et

di quo se gerebat in omnibus fideliorem , eo minus placebat Tiberio. Illa ipsa, ejus solertia , quod pecuniarum Iargitione Pannonicas legi mes composuismi, Tiberii animum habebat , sollicitum. Pietatem ejusdem in reliquiis

Vari & militum legendis , junisque persolvendis, Imperii

ambitionem ι ille interpretabatur. Misericordia uxoris

a Tacit. lib. t. Annal.

ipsius Agrippinae milites V stientis, dominandi videbatur 4 cupiditas , euncta Ger manici in deterius trahenti suboluit odium istud Germani- eum , dc quod honoris specie

a Germaniae gloria arceretur et quare e quanta summa spei pra-pιον , tanto ille impensius pro Tiberιο niti coepit: hoc ipsum tamen magis eum Adidae bat exosum donec oppressa tandem ab onere obligationis gratitudine , f navis Promin elis impositum dolo simul, o e mus ob ectaret , ubi Pisone pitulante venenum ei porrexit . suam arbitratuI prosperitatem mortem illius, qui e

lumna s Imperii ejus fuerat.

Nonnulli Principes velut idola sunt, quorum oculi fui advertit Ieremias j h pleni sunt

pulvere a pedibus introeuntium .

ad cultum iis exhibendum. nec agnoscunt obsequia ; requod pejus est , nec vinci iis

volunt, nec libertatem suam subjectam esse merito , ade que variis procurant artificiis , ne eam cuiquam o

strictam habeant. Qui marori exhibuit obsequia , et nescio

quae non crimina imputant, ut loco 'eratae compensati

nis purgatione delictorum p tius opus habeat, adeoque in praemio numeret, s a culpa immunis declaretur. Prae se ferunt insuper , non satiS factum si br iis obsequiis, quae tamen ipsi' intus Ze in animo vehementer probant; eo solum

302쪽

Ium nomine, ne obligati m neant , aut ea mandatis suis tribuunt. Ex quo fit intemdum , ut illud etiam ipsum , quod tantopere cupiebant, &fieri jusserant, obtinuisse eos poeniteat postea , immo graviter succenseant ei, qui ad ea

suam contulit operam . tan-

Τuam si auctoritate propria id

bile . pelagus profundum , &varium , quod a caussia eadem effervescit hodie , a qua heri

summe tranquillum erat. Α-nimi bona, Se fortunam, opes ει honores nunc recensent inmeritis, nunc injuriae, &criminis loco b habent. Di

ligentia sedula facile illisereat fastidium. Quin & penes Deum periculosia fuit illae orae, cum labanti arcae suos sub iceret humeros et nam morte ipsa factum hoc luit. Quid i quod Principes magis

fere officia neglecta remunerari soleant, quam curata probe & gnaviter; sicut de plerumque majori eum honore prosequuntur, aut minus obis sequiis suis id eit promeritus. obligari aliis , servitutem autumant, & minus oneri ducunt ingratitudinem , quam gratiarum ' redhibitionem a promptum serviendi studium, re liberalitas . quibus Iunius Blaesiis erga vitellium Imperatorem usus est, gratiae loco

ti Nobilitas , oper. omisit Iesique

honores pro erimine . er ob virtuιearenissimum exurum. Tacit. lib. I. c Extendit OV manum ad aνeam Dei . o tenuis eam: quoniam easciis erasama soυet, declinaverunt eam. Irat usque est Daminus indignatione emιra Ogam, in pereus it eum fui restemrertate et re mortuus est iis Iuxta Dei. a Reg. 6. 6.

odium illi d peperere. Abiit insignis ille heros Rogei ius ,

Militiae Μagister, gente Catalaunus , qui Fadrico Regi Siciliae fuerat auxilio , evoca tus sub Andronico Imperata ut ejus tueretur Imperium. Et vero egregie illud praestitit, cum forti sua Catalaunorum natione. licet numero exigua. Hostiles Turcarum incursiones represserunt , di ecce cum tantarum victoria

rum ipse sperat praemium, jubet illum Imperator Ievissimam ob eaussam supplicio assici. Ita saepe numero mi- .nima aliqua ostensio , aut i ritatio plus potest , quam maxima etiam beneficia r squidem gratitudini: onus lini imeoni existimat animus ; vindicta vero bilem exonerat. Isthaec infelicitas est in famulatu Pi incipum.

ut e nesciat homo, utrum amore.

an odio di nus sit. Et si eneo. quod Historiae nos docent, Mex damnis, quae ob promptant serviendi voluntatem Oepe Incurrimus . formanda nobis esset Politica aliqua , Opus foret distinguere inter virtutes , ut sciremus, quomodo uti illis oporteret . absque nostro dispendio . considerando quod etsi omnes existant in nobis, tanquam in subjecto

suo proprio , non tamen omnes intra nosmet operentur rquaedam enim exercitio suo foras in apertum prodeunt;

Μ 3 aliae

303쪽

aliae vero intus & in solo animo vim suam Exerunt. Ta-Ies sunt Foltitudo. Patientia , Modestia . Demissio . Religio . & aliae et e quarum numero aliquae ita pro nobis sunt solum , ut ad eas illae ,γuae foras tendunt, nihil con- erant aliud, quam securitatem pro humana societate, de existimationem propter suam praestantiam , uti in Demissione animi , in Modestia , de in Benignitate accidit; at que adeo quo virtutum istarum persectio fuerit major, eo magis aliorum nobis conciliabit animos, de plausum merebitur, modo decorum servare noverimus. Aliae istatum Virtutum , etsi intra nos operentur in easibus propriis , exercitium tamen e xum etiam ab actionibus alienis dependere solet, uti Fortitudo , & Magnanimitas. In

his nihil est periculi , si eas

moderetur prudentia , quae ratiam , de modum Viitutius tribuit: nam gravitas ni mi a de imprudens commodis nostris plerumque ossicit. dum specie eκistimationis, di gloriae nos ipsi perdimus, de interim praemium de plausum ferunt alii , cui in obsequiis praestandis Tempori, Iecessitati, de Assentationi

magis servierint. In illarum Virtutum exercitio , quae circa alienum bonum versantur , quales sunt Generositas , de Misericordia,

semper fere periculi aliquid est , aut damni r neque enimiis respondere solet praemium Plincipum , neque favor , de benevolentia mutua Amic Tum , IuInve, qui nobis sanguine conjuncti sunt : immo dum certo confidimussore , ut Amici nostra aestiment obsequia , Ac vicissim nostris in periculis vita , is tunisque tuis nobis auxilio sint , in errorem istum nos induxit obligatio propria, cui ut faciamus satis, nostri saepe obliviscimur exitii. Interim si in calamitatem aliquam nos incidere contigerit, su ducunt sese illi, de nos destituunt. Ad Iobum cum Omni malorum genere acerbe conflictantem loli tres amici

inviserunt, de quidem a Deo

a moniti, nec opere tamen .

Ze reipsa eidem venere subsidio . sed verbis duntaXat, de monitionibus asperis, quibus patientiam ejus egregie

exercebant. Postquam Uero Deus eundem iterum respexisset benignius , de bonis

omnibus denuo coePisset cumulare, undique ad eum con currerunt non consanguinei

solum . sed ii etiam , qui eum non nisi a facie noverant, Z mensae ejus accubuerunt, ut tantarum prosperitatum parti-eipes b fierent.

Eiror iste sub specie boni ,

Be auxilii mutui, ac Obliga- ἡtionis multos in ruinam dedit praecipites, qui cum bene cia inter alios seminassent . non nisi ingratitudinem Modia

a tua amici Iob omne

304쪽

odia messuerunt postea . hoste, experiundo , quos amicos ante habuerant , ita ut viverent deinceps , & mo Terentur infelices. Spiritus sancti divinum oraculum est ra Fili mi, si 'oponderis pro amico tuo . doxisι apud extraneam

manum tuame aliaqueatus es ver

bis oris tua, θ evιωs proprias sermonibus. Nosque exhortatur , ut oculos semper apertos habeamus, Sc emeamus nobis ab

amici manibus, quomodo sibi cavet damula . aut avis a manibus , Venatoris. Be ne age , O eave tibi, Caste Ianum proverbium est, ab ex perientia natum. Non hoc illorum est , qui sibi solum vivunt, nec Misericordia aut Charitate moveri se sinunt, ut malis alieniS remedium adferant. obsurdescunt penitus . re coe ei fiunt ad gemitus alio- tum re infausto, casus , Omnem fustentes occasionem s

se illis immiscendi , quo fit,ut a curis &molestiis imi nunes sint ac liberi, di si novos sibi

non conciliant amicos, servant tamen e S, quos habent. Non ine larescent ex eo, quod

in aliorum faciunt gratiam , . sed quod facere intermittunt potius, nam alii id prudentiae

tribuent. Praeterquam quod Communiter pluris aestimare soleamus eum, qui nostra non Gget opera, nosque despiciens, sua ipsus sorte contentus Vivit. Unde perspectis ordinariis hominum moribus , consultius sorte videri posset, calamitates aliorum otiose

isectare intum , & dissimul

a Piov. s. a

b Aroere quasi damula de manu .

re , ad utilitatem propriam animum semper reflectendo , nec illam periculis de casibus alienis commiscere. Uerum isthaee Politica contraria e set obligationi Christianae, humanae eharitati , de aliis pluribus honestissimis virtutibuS , qtiae propius nos ad Deum faciunt accedere. Ista, inquam, Politica omnem dissolveret civilem iscietatem .

quae in eo p sita est , ut qui Gque & sibi vivat, de aliis. Virtus exterioribus signis detestimoniis non indiget, e Mbamet pulcherrima merces. Quiritanto amplius ejus perfectio enitescit . di gloria , quanto minus ei rependitur mutuum: nam bene fatere ob intam spem retributionis, avaritiae

quaedam species est a & si illa obtineri non possit , gravi

dolore conficitur animus. Illud ergo stimulo nobis sit, quod nobis ipsis debemus. uti & eκemplum Dei infinite boni , qui sua semper dis.

pertit beneficia, in e S etiam . . qui minus gratos se exhibentia Prudentiae tamen est tempori advertere , ubi & quando be- .nevolentia reciproca sperari non potest r infelix enim est,

qui postquam grandes fecitiumptus , & difficultatibus ac periculis alienis sese obiectavit , parem piaestolatur gratiam , & non ni si ingratitudinem reportat. Qui naturam , & more, hominum ordinarios noverit , et id mininime mirum videbitur aut insolens , eumque ante illud praeviderit , adversus hunc ictu in muniet animum , ne fraudi sibi ea res esse possit. '

Μ 4 s. Nunc

e Silius i. 13a isili co by Cooste

305쪽

g. Nune illud etiam dili- enter considerandum, num re amici siti nee ne , si eius defensionem velimus sisset pere: interdum enim plus ossicimus hae nostra opitulandi promptitudine , quia aut im- Portuna est, aut imprudens, dum placere aliis cupimus ,

di ossiciosi videri, qua re il-Ios iuκta ac nos perdimus. Hoc placendi stuatum suo Plerunque auctori noxium. Compescuit Τhraseas i etsi in

suum id est favorem in in

Rustico Aruleno , a ne vana , o res non profutura . intercesseri exitiosa luciperet. s. Nec minus imprudens ,

di periculosus est et elus boni ublici , & ierum 1 Principe

ene agendarum, rum praesertim, cum nec ex ossicii obligatione , nec certa spe remedii. non rogati immiscemus nos ejus negoti S accommodis, cum evidenti nostro periculo. Non ego illud nunc Nolo, ut damni alieni otiosi spectatore, simus, nequoe ut si lentium nostrum , aut quies tyrannidi. & tempori turpiter serviat a sed ne impiuden-

ter nosmetipsi perdamus , de ut Lucii Pisonis insistamus vestigiis , qui temporibus difficillimis, & maxime calam

tosis semetipsiim tanta prum dentia eonseivavit, b ut nul-ιias servilis sententia stente ara tor . O quoties neeυι rasinis

. Saepe in antecessum consilia . damuS de iis quae ad nos non pertinent , persuasi iis i Ilis re- 'medium malorumCamblicorum consistere; nequo advertimus tamen, nos facillime decipi amore propxis nostrarum opinionum , absque ΠΟ-titia particulari earum ratio num , quibus ducuntur Plinia lcipes, quaeve in ipso iacto oc- eurrunt. Nihil magis pericu losum , quam aliis Velle tori-silia dare. Etiam qui eu ossicio tenetur, vitare illud de- . bet. si non rogetur: consilia enim ex eventu aestimari solent , qui pendet k casibus futuris , quos prudentia Praever-

tere non potest , de quod succedit maIe, Consiliario triabuitur e non illud vero, quod

feliciter evenit.b Idem I. 6. Annal.

QVam ab armis instructi

sunt Principes adversus ex tecnos hostes t quam inermes adversus domesticos lInter tesos satellitum enses

eos comitantur, nec advertunt tamen. Isti adulatores sunt, & assentatores r nec minus periculi est ab eorum blanditiis. quam ab armis honium. Plures sane Principes adulatio, quam ipsa vis in tui-mam impulit. Quam regiam purpuram non ari Odit ista tinea t ecquod sceptrum teredo illa non exedit In altissimam etiam cedrum sese insinuat, dicorrosa sensim eius medulla . eam denique humi sternit. Damnum est, quod non nisi ipsa ruina sese prodit. Pitus enectus illius incurrit in oculos, quam ejusdem caussa. E- mentitus bombyx , qui dea

306쪽

rata Palatiorum laquearia incolit. Stellioni stellis variis per dorsum distincto.& ven nato pectore eam Emblema praesens comparat. sub steli to Zeli pallio, quo perniciosos suos fines contegit, se exhibet a Principi. Illud sciat inprimis , non omnem lucem Naturae optimae esse indicem: a Va qui diciιὰ malum ιonum , cr

sim, in istam tenebrM. Isa.I. o. nam & In sacra seriptura te prae ea b signum est. Et ligna putrida lumen aliquod sub noctem solent fundere. E perniciosa mente aliquae boni striis cturae emicant. Interdum intra ipsa severitatis viscera, quaelibertatis est amica,& contra ria Principi , serviliter sese ab-

307쪽

ar dit ostentatio. Valerius Messalla sic fecit , quando auctor fuit, ut quotannis obedientiae sacramentum innovaretur Ti- herio et rogatusque cujus jussu ista proponeret: a stonte daxisse, Restandit . neque in iis qua

ad Rempublicam pertinerent, ceu

Filio ni mo usurum, vel eum perseula sensionis , qua sola spe-eres adulandi supererat. Huic non longe absimilis fuit adulatio illla Ateii, quando accusato Lucio Ennio , quod a genteam Tiberii statuam de-Ηruxisset, ut valia supellectilia inde essingeret, nolente que ipsoTiberio accusationem admittere, palam sese illi o Posuit, dicens : b non debere

eripi Patribus vim statuendi; neque tantum malefieιum impune habendum. Sane lentitis ausus dolore esset; Reipublica amurias

ne largiretur.

g. Stellio pellem mutat in annos singulos: cum tem pine consilia tua adulatio , quoties nimirum PrincepS voluntatiS suae affectum variat. e Regi Alphonis Decimo Ministri ejus primum auctores fuerant, ut Reginam Violantem ob inso cunditatem abs se dimi teret , matrimonium irritum

caussati, quod postea iidem

mutatis sententiis ratum habuere, suaseiuntque Regi , ut eandem ad thori societatem

. revocaret.

I. Nullum animal magis fraudulentum quam stellio; inde & Iurisperiti omne delictum ex fraude crimen stellionatus appellant. Ecquis majoribus utitur dolis, ac assentator, qui nunquam non

a Tac. l. I. Annal.

Dmb. 4s. voluntati ponit laqueos , nobilissimae hominis facultati, tamque principali, ut sine illa sensus omnes sub jugo servitutis sint. I. Non enecat eum Ste lio, quem inficit, sed torpore solum omnia ejus membra corripit , eumque a seipso

quodammodo avocat. varios in eo affectus excitando. Α-dulatori hoc proprium est , qui varia boni specie fascinat oculos, & deeipit aures Principis, aut eum quasi extra se abripit , ut rerum Veritatem dispicere nequeat. Stellio tam hominibus insensus est , ut cum pellem exuit, eam ipse devoret, ne cuiquam con

tra comitialem morbum usiui& remedio sit. Adulator ferre non sustinet, ut Princeps ab erroribus suis convalescat: e roris enim agnitio filia est veritatis : haec vero assentationi

inimica odulatio prosperitati inbus Prineti pis invidet, eumque execratur, & odio habet, tanquam qui potentia sua de necessitate quadam istud adulationis , dissimulationisque imponat iugum,& cogat quodammodo aliud clauium g rere in pectore, aliud ore proloqui. s. singulari prudentia o pus est in Principe , ut ad lationem sciat discernere et ea namque in laudibus con stit, quas Princeps audiet interdum ab iis etiam , qui abam mandi vitio quam longissimo absunt. Illud discriamen est , quod adulator promiscue honesta atque inhonesta , proba ac improba lavindare soleat; ii alii vero id solum . quod rectum ac bonum

308쪽

est. Si ergo viderit Princeps, ea sibi adulatorie tribui, quae

aut aliis debentur, aut casua evenerunt e laudari res leves , quae laudem non merentur et ea , quae voluptari sunt potiuS , quam honori ; ea , quae 1 negotiorum molestiis sevocant Principis

animum et ea , quae magis commoda ejus propria spectant, quam bonum publicum ; & tamen sic laudantem . non seipsum rite moderari: non tristitia assici, nec commonere Principem , si

quid indecens . & persona sua

ac majestate indignum eum committere viderit r immo

errores ejus , ac vitia excusare e magis deinde suae propriae studere fortunae , quam obse-uio Principis r omnem illiusissimulare offensionem, &fastidium , ut individuus co mes lateri semper haereat: Non adjungere se te ad viros se veros, de boni publici ama tes et laudare eoS, quos judicat erga se gratos fore, dum eos o

Principi, gratia exturbare non

potest e postquam vero de hae securus fuerit. & Principem in sua habuerit potestate, elaborare, ut aliorum sibi conciliet animos , Omnes

meliores successus sibi tribuendo , & inculando Principem , quod consiliis suis noluerit obsequi r jactare item majoris auctoritatis comparandae caussa apud extraneos , se errata riuq reprehendisse, cum interim in secreto ea excuset, laudet reprobet; facile hunc talem non

nisi adulatorem esse licebitasnoscere, qui fugiendus Principi haud secus, ac pestilentissimum venenum , & sinc in isti amori, qui ei debetura subditis omnino b con

trarium.

Verum tametsi haee indiacia satis sint manifesta , solet

tamen amor proprius tam es se caecus, ut adulationem

haud agnoscat; sed capi se si

nat suis laudibus , quae nescio quam suavem in sensus exemeent tyrannidem , adeo ut nulla tam sit enormis, quam Principes non credant suis deberi meritis. Aecidit hoe interdum ex remissa quadain& segni bonitate , quae assentationis damna non satis expendens eam tolerat; quinimmo submissionem inte pretatur, & affectum optimum. e Quo in genere pe carunt Reκ Galaeciae Ferdinandus, suis omnibus invisus, quod assentatoribus nimis faciles aures daret; & Rex Alinphonsus Nonus , qui eandem ob caussam virtutum suarum.& pnaeclare factorum gloriam haud parum obscuravit. Advertant igitur Principes, se ite ab amore proprio , aut innata bonitate sic decipi, ut datis etiam sum cientibus indiciis, adulationem agno

scere nequeant, atque aue O .ut in notitiam illius veniant, seseque ab ea liberent, hi

storias suaserim evolant .& observent in Antecessbri biis suis aliisque artificia ista& fraudes, quibus circum

venenum. sua cuique utiliι.M. Tac. l. i. Histor.

309쪽

venti fuerunt ab adul toribus. damna , quae incurrerunt . di considerent deinde. Num eodem modo secum quoque Munc agatur. Vnica sola vice, cum Assuerus Rex noctem insomnis traduceret, juberetque annales suorum temporum sibi praelegi , mox illi

aperuerunt; quod nemo alio

rum fuisset ausus, intelleNi que technas & Urannides amici sui Amani, a quem unice ferebat in oculis di praestita a Mardochaeo fidelitatis obsequia a illas quidem per

adulationem hactenus occulintatas ς haec vero per malitiam pressa silentio et tunc autem re comperta unum supplicio iussit assici , alterum Praemio. Attamen in hac ipsa etiam Iectione attendant oportet, ne fors adulatio larvam induat; legant ipsimet historiast fieri enim posset, ut si legeret alius, silens praeteriret eos casus, qui erudire deberent Principem, aut clausulas quarudam & verba immutaret. Ο infelicem Majestatis sortem, quae nec secura esse potest de veritate librorum , qui tamen

amici hominum habendi sunt fidelissimi. g. Iain illud etiam curat Princeps, ut si qui eontra

eum libelli infames eduntur in lucem , ad suas manuS perveniant et etsi enim illos dictet malitia, veritatem tamenseribunt, & reperie: in iis , quae aulici solent silentio premere , evadetque prudentior

sua propria infamia. Videns aliquando Tiberins , quam in eo fuerit deceptus, quod SN ani malitiam cum terπο-a Esid. c. e. Dmb. 48.

re penetrare non potuerit .

b aua ab haredibus occultata ,

publice recitari jugit e patientiam libertatis aliena Ostentans .

oe ee temptor sua infamia; an se

terum Sesani dare nescius , mox quoquomodo di Eia vulgari male bat , veritatisque , eui a latis

.Fcit per probra saltem gnarus feri. g. Non semper actiones suas contempletur Princeps in speculo eorum , quoS circa se habet: alios extraneoS pOtius consulat viros Zelosos &severos, & attendat, num una eademque omnium si approbatio : nam assentationis spe eula ob varias & inconsta tes sormas nunquam species

osserunt oculis, quales ipsae sunt in se , sed quales esse optaret Princeps ; & c melius es a sapiente eorripi , quam stu

torum adulatione decipi. Ad eum

finem necessarium est , ut nunc hos . nunc illoS interro get, & verecundia omni, ac metu liberet, ponendo eis ob oeulos obligationem , quaveritatem eloqui teneantur.

Etiam Samuel libere edicere ausus non fuit coram d Heli sacerdote, quae Deus ipsi prae ceperat , donec ipse fuisset e sciscitatus. g. Consideret se porro Princeps etiam in vulgi speculo , in quo ne minima inest

macula , quae non confestim appareat ; nescit enim dissimulare multitudo. Ludovicus

310쪽

eus Quartus Franciae Rex ementito habitu vulgati ple-heςulae sese commiscebat, ut audiret, quae de suis actionibus & gubernandi ratione illi

dicerent. In compita publica prodeundum est, ut veritatem invenias. Rem unicam palatio suo deesse querebatur Ludovicus XI. Franciae Reκ, veritatem nimirum. Nimis modesta ea est, nec apta ad mores aulicos r quin has ipsas aulas refugit, ne confundatur in praesentia regia. Ea de caussa Rex Saul Pythonis ain consulturus mutavit habitum, ut tanto sibi responderet liberius, atque adeo ille ipse qua Rionem ei froposuit, nec alterius fidei rem istam comis mittere α voluit. Idem Ieroboamus quoque observavit. quando uxorem suam able

gans ad Prophetam Achiam. ut intelligeret de infirmitate filii, eidem praecepit vestimenta commutare , ne si se sari eam agnosceret, aut non responderet , aut Veritatem

non b diceret. Cum ea igitur intra privata Principum conclavia reperiri non possit, inis diistria opus est, ad eam alibi indagandam. c Guria Regum, iuvestigare sermonem. Rex Philippus II. famulo utebatursbi in paucis charo,per quem rescisceret omnia, quaecunque de se intra & extra palatium alii loquerentur. Illud tamen observandum, populi

c Prov. 21. Ea

sermones, qui Principe absente fiunt, licet e vero sint, si

tamen ad aures ejus perfera tur, vanos fore , & adulat rios a imrvo in caussa cur cc eo quodam modo vitiorum. suorum sequatur impetum, eκ

communi illo applauta sibi persuadendo actiones suas probari ab omnibus. Nullius gubernatio magis tyrannica unquam fuit, quam Tiberii; nullus Plineipi familiarior majori in odio , quam S ea nit, ; & tamen cum Capreis essent , d erebris preeibus est

sitabat SenatuS , visendictui es Dam facerent. Neionem se

misere deeipiebant populi

adulationes , ut plane crederet , eum absentiam suam ab

urbe Roma ferre non posse; imaginabatur sibi nimirum

e vadisse eivium maestos vultus , audire secretas querimonias, quod tantum aditurias esset iter, cujus ne modicos quidem egressus tolerarent . sueti adveνsum seriuita Ueetia Principis refoveri ; qui alias tam invisus erat, fui S natus , o primores in interio

essent, proeul, an eoram atrocior haberetur.

I. Essent praeterea & alia media ad agnoscendam adulationem; sed pauci Principes iis uti cupiunt, quia affecti bus eorum & appetitui natu rati sese illa accommodat.

Ita videmus in monetarum adulteratores animadverti a-.cerbiuS,quam in assentatores,

tametsi hi magis noceant et nam illi quidem monetarum Ieges violant a hi vero eaS. quae vitia prohibent, faciun

SEARCH

MENU NAVIGATION