Idea principis christianopolitici symbolis 101. expressa, á Didaco Saavedra Faxardo, equite, &c. Ab innumeris priorum editiorum mendis expurgata

발행: 1660년

분량: 667페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

impensis & sumptibus opus fore. Centimani Briarei Principes sunt, qui si quinquaginta

accipiant manibus, centum a iiis iterum debent expendere. Nee ullum Regnum tam opulentum . ut erus divitiae manui alicui prodigae sint satis.

Nubes una hora effundunt vapores, quos multorum dierum spatio collegere. Th sauri illi, quoῖ natura multis etiam saeculis in secretis

montium aerariis coegerat, immoderatae Romanorum Imperatorum profusioni minime tufficere potuerunt. Et solet id plerunque accidere Successoribus , qui thesauros jam collectos reperiunt: inutiliter enim consumunt, quod absque labore iis obvenit . &mox aerariorum diruunt aggeres , ut status suos deliciis inundent. Non integro adhuc triennio sexaginta sex auri militones prodegit Caligula,etsi id

temporis scutum unum vale rei tantum, quantum nunc decem. Fatua est potentia. dc ideo opus habat, ut corriga- . tur a prudentia oeconomica rabsque hae enim mox ruunt Imperia. Romanum inclinare

visum et . eκ quo profusionibus immodi eis de sumptibus nimiis Imperatorum thesauri illius coeperunt prodigi. Armis & opibus mundus hic regitur. Istud in praesenti Em- hiemate gladius tignificae, deTamus aureus, quo, supra terrae orbem brachium sustinet. ad innuendum nimirum, utroque illo universum hoc gubernari , alludendo ad illam Virgilii fabulam de AEnea, qui utriusque adminiculo ad infernum usque penetravit, e D-. 69. iusque monstra ae furias domuit. Non sauciat gladius, e jus acies aurea non est, nec suffieit animi fortitudo abG

que prudentia oeconomica, neque armamentaria sine aerariis, adeoque bellum decerne re Princeps prius non debet, uam cum animo suo expenerit, num suffcientes ad id

vires & media suppetant. Ei rei proderit, si IErarii Praefectus una etiam a consiliis fiePrincipi: ut in consultatione referre possit, qui ae quanti

sint reditus Regii. quaeve m dia ad arma capessenda sese offerant. Cauta admodum reeircumspecta esse debet potentia , considerare diligenter . quid moliatur . aut agat. Quod in fronte praestant oculi, id in animo prudentia oeconomica emeit: si haec Regnis,& Rebuspublicis desit, coeca erunt, adeoque sicut Polyphemus , amisso semel per vlyssis astutiam unico suo frontis o culo , in vanum saxa iaciebat. ut sese ulcisceretur et ita illa quoque divitias suas & th sauros inutiliter prodigerit. Sat

multos hae nostra aetate consumi vidimus absque fuctu e κinani aliquo metu in distrahendis hostium eonsiliis. in exercitibus laustra conscribe dis, in suscipiendis bellis. quae

aut amica compositione , aut

dissimulatione potuissent evitari , in subsidiis pecuniariis male collocatis, & aliis inutilibus sumptibu, , quibus principes potentiores le fore a tumabant , & contra accidit. Ostentationes comminationesque auri intempestive re imprudenter profusi seipsis evanelaunt, neque eossunt postera ros

492쪽

steriores prioribus esse pares , eo quod una aliam enervet. Vires facile instaurantur; at divitiae semel inaniter effusae re cuperari nequeunt. His uti non portet , nisi ubi necessitas postulaverit. Occurrentibus primis monstris non aureum ramum I eas objecit , sed gladium. a Carripit hie subita trepidus formidine ferrum

2Eneas. strictamque autem v nientibus geri.

At postquam vidit nee precibus, nec pactione Charontem moveri posse, ut sese in Oppostam fluvii ripam trajieeret, aureum ramum protulit sabditum hactenm & occultatum l& munere isto iratum illius animum b placavit.

c Si te nulla movet tanta pie tatis imas , At ramum hune fuerit ramum, qui veste latebat JAgnoscas. Tumada ex ira tune corda residunt. Nec plura his, ille admirans venerabile danum Fatalis virga longo pos tem

pore vi rem,

Camisam advertit puppim. In eam ergo curam incum

baritPrincipes, ut illos prudemtiae oculos, supra sceptrum collocatos, claros semper habeant di perspicaces, neque oecon miam dessignentur r ab hae

enim salus illorum dependet& conservatio , di ipsi subdiatorum suorum patresfamilias sunt. Magnus ille Augusti animus boni publici causa eo usque se demittebat i quemaia

. Virgil,

nu sua adnotaret aecepta Mexpensa redituum Imperii. Si

in Hispania minus prodigum fuisset bellum , di pax magis

oeconomica, jam pridem uni verso orbi dominareturi. V Tum Persi incuriam . quae ple rumque 'magnam potentiam

comitari solet, opes illae, quae Hispaniam inexpugnabilem

reddere potuissent, nunc ad alias Nationes transiere. Asmplici Indorum gente rerum vilium permutatione eas

e mimus; & postea nos ipsi, aeque simplices ac illi, sinimus , ut extari rursum eas a nobis alio asportent, & c sprum fortassis . aut plumbum pro iis restituant. Castellae. Regnum fuit , quod viribus suis de fortitudineMonarchiam evexit, interim triumphantalia , ipsum vero inopiam pa ne Patitur, neque recte uti no vii tot ingentibus thelauris, qui peregre advehuntur. Ita plaeuit Providentiae divinae

tentias attemperare inter se, ad aequalitatem aliquam reducere. Grandioribus vires largita est , at non industriam, contra ac concessit minori bus. Verum ne detegere solum vulnera videar, se non etiam

iisdem mederi. indicabo hie

paucis causas eorum & rem dia. Neque tamen haec e Tquinta erunt essentia , ut i quuntur , neque eκ arbitrio

solum speculativo, quae Primum eum admiratione suspieit noVitas , postea cum damno recteit experientia et sed ea . quae ratio suggerit naturalis, dia tanquam vulgaria contemnit ignorantia. Potissimae divitiae ac opes terrae fluctus sunt. Tec

493쪽

Nee ditiores in Regnis isdinae , quam Agricultura. N rant illud AEgyptii , qui scem rum sic eflormabant, ut in-Drne in vomerem aratri desineret , volentes innuere , in eo potissimum potentiam ita liu fie amplituainem consi stere. Plus emolumenti acclivia montis Vesuvii inera a ferunt, quam Polosus mons eum intimis suis visceribus, licet argentiferis. Non meroeasu natura tam liberaliter omnibus orbis pallibus is ctus impertivit, aurum vero argentumque in imis terrae penetralibus abdidit. Data opera communes illos feeit, de s Pra terram palam exposuit:

a Maxima enim para traminum . terra vivit, ct frae tibus in innis , ista vero metalla in pro. fundo eonclusit , ut labore opus emet ad ea eruenda ex purgandaque, ne copia eorundem n eret mortalibus , si plus suppeteret,quam pro quotidiano commercio de negotiatione , quae loco permutationis mercium, moneta nunc latent confiet, sciret necessi rium. E solis paene terrae fructibus tam opulenta de locu-

Castellae Rex servabat, tot bellis intestinis distractus. de majore Regnorum illius partea Mauris occupata. Et sunt inter Auctores . qui dieant, in ista Canella pro hello latro adversus Christiani nominis hostem centum peditum mirulia . decem millia equitum ex nationibus exteris confluxis se , curruum . impedimentis portandis fuisse sexaginta millia , de praeterea a Rege Aiaphonis Tettio militibus ominnibu,, Tribunis & P incipibus pro cujusque munere ac a nitate stipendia in dies singulos annumerata. Sumptus illos ingentes & provisi ines , quarum veritas vix hoc tempore fidem invenit, sola praeliare Castella , de insuper exercitus hostium multo etiam eo piosiores alere potuit, nec tamen thesauros tune expectahat extraneos , temporum i

juriis fle hostibus expositos. utque dum Cantabro cuidam

per mare vastum oberranti , applaudente fortuna , Videre licuit , de designare novum aliquem orbem,aritea incognitum, aut certe ab antiqui S o livioni traditum , d loriae Ludovicus temporibus , Restis Alphon si Imperatoris Toletum veniens , aulae illius magnificentiam & splend rem fuerit admiratus, negaveritque se curiam similem in Europa de Asia, quas Provineias praesens obierat, quo tem-zre sacram expeditionem su-epit, unquam vidisse. e Tantum splendorem unus tunc

e Idem uia. Misp. lib. ιι. ω334ris , obitum potitus delirie tionibus . quas ille fecerat , Promittere ausus fuit, ostenissurum se reipsa , non absque rei veritate detecta, fuisse Provincias illas tam remotas . nec absque causa ab ipsa Nais tura interjectis undarum montibus , tam longe politas. Communicavit hoc consilium

suum eum Viris quibusdam principibus, ut subsidio eorundem tam arduum , tamque

494쪽

gredi liceret ; Uerum nemo re

pertus fuit, qui tantae novitati fidem haberet. Quod si ex

Irovidentia quadam factumuisset , & non potius ob denegatam fidem . prudentiae laudem promereti potuissent, quam consecuta olim fuitRe publica Carthaginens,, quando jactantibus se coram Senatu quibusdam Nautis de inventa quadam Insula opi-hus deliciisque affuente s Hispaniolam fui me credunt in interfici eos jussit, existimans hane talis Insulae detectionem Reipublieae plus detrimenti quam commodi aliaru-ffam. Recurrit denique Columbus ad Reges Catholicos, Perdinandum Ze I sabellam , quorum generosi animi , plurium orbium capaces , uno solo contenti non erant, quiroinde cum fidem illi tri-uissent, & sumptus in iternecessarios, immensis Oceani fluctibus sese commisit, de post diuturnas di longinquas navigationes . in quibus non minus a sociorum disside tia, quam incognitis maris vorinticibus fuit periculi, cum n

vibus auro argentoque Onustis in Hispaniam rediit. Ad miratus est populus ad ripam

Baetis pretioso , illos 'terrae partus, Indorum sudore protractos in lucem, re nostra a vectos audacia atque industria. Verum totum hoc invertit postea tantalum opum possessio & abundantia. Si tit illico aratrum agricultura,& iam sericum induta mollius habuit callosas a labore manus. Mercatura altiores sumens animos mensas arge

tarias commutavit in ephippia , de per plateas publieas

otiosa vagari ecepit. Artes fastidivere instrumenta mecha esca. Monetae aureae argeri leaeque omnem aspernatae sunt

mixturam, & exclusis aliis metalli, , purae manserunt de sincerae , adeoque a Nationi bus aliis per vias varias eπρο- titae fuerunt te conquisitae. Res omnes in superbiam se extulera, & vilescente jam au ro argentoque pretia sua a cenderunt. Aeeidit nimirum

Regibus, quod Neroni Imperatori , quem homo quidam Afer in fi audem induxit, 3actitans in fundo suo ingentem se reperisse thesaurum , quem Regina Dido ibi des

disse crederetur, aut ne divitiarum amuentia vitiles subditorum suorum anim S ene varet, aut ne aliorum forte cupiditas arma in Regnum suum pellicerer et quod quia Imperator tanquam certum & exploratum habebat . a sliscebat

interim luxuria spe inani , eoam sumebanturque veteres opes, quas latis quas multas per annos

prodigeret. Quin o inde iam

pertatis erat. Eadem spe delusinos Ru que nobis persuasimus , non ultra opes esse fiκ is& statis aerariis; sed sussicere mobilia illa & incerta clansium , nec satis expendimus, potentiam hane nostram h Ventorum tempestatumq: d pendere arbitrio, quomodo viatam populi Romani ex iisdem dependere arebat Tiberius, eo quod sustentationi necessaria Provincias transmarinae iis sub a Tat. lib. I 6. a nau

495쪽

a submitterent; quod periculum Aletus ponderabat perinsuaturu, Gofredo, ut li suscepto bello sacro desisteret.b Da i ventu dianque si viverina dipe alia 's. Et quia de facultatibus e suis amplans , quam in his est . ple runque flerant hominea , crevit fastus de pompa regis, aucta sunt salaria , stipendia , & alii Coronae sumptu, e fiducia de

exspectatione extranearum

Pum , quae male dein administratae, aut non satis consewatae , tantis impens s minime potuerunt lassicere,& occasionem dederunt aei i alieno contrahendo , hoc vero usiuris de cambiis. Ingravescente Por-IO necessitate, majoribus in dies sumptibus opus fuit. Sed nihil bono communi plus nocuit. quam permutatio Monetarum , quodque animadvez- sum non suerit, non minus ac

ipsam Religionem , c in sua

& Reges Alphonium Sapientem , Alpho sum Undeciamum, & Henricum Secundum , qui eas immutarunt,

de Regnum & seipsos in gravissimum conjecisse discrimen , quorum damni docu-Inerito nobis es e deberent; sed quando fatalia mala sunt, nec

experientiae movent, nec e

empla. Su: dus i laque ad haec monita Rex Philippvs II1.

in duplrim auxit valorem monetae aeι - , quae ad ea usque

e g. iu fraudem iustitui. quibus

di causis ma a

tempora contemperata sic suerat, ut leUium rerum deserviret mmercio, de tamen mon tae majoris pretium exaequaret. Innotuit Nationibus e teris aestimatio, quam monetarius Regis marculus vili istimateriae tribuerat, de mox illa ipsa in negotiationibus uti coe Iete , siquidem cuprum ela oratum .inveVere in Hispaniam, asportatis inde auro, argento, aliisque mercibus. Quare plus attulere damni, quam si serpentes omnes & anim lia venenata Afrieae sparsissent

per Hispaniam , Ee Hi sipani; qui alias irriserant Rhodios,

quod cuprea uterentur mone

ta , i Nationibus aliis risui fu runt de ludibrio. Impeditum fuit commercium gravi illo de inutiliti metallo. Crev runt rerum pretia , Et mercessensim desuete , sicut temporibus Regis Alphon si sapientis. Cessavit emptio de venditio , atque una imminuti sunt reditus Regii, adeoque

necesse fuit nova tributorum& exactionum adinVenire media : unde porro factum , ut interquiescentibus jam eo merciis Castellae opes cons merentur, Ec eadem ren V rentur incommoda, subortis alii, ex aliis, quae circulum s cere perniciosum, majoremque nunc . minitantur ruinam , ni tempori adseratur remedium .ec pretium monetae illius a reae ad valorem suum intrinsecum reducatur. Quis igitur non existimasset, auro novi illius orbis mox hune alterum

acquisitum hi t de vidimus

tamen , plus antea eflectum fuisse solo animi robore ac sortitudine, quam postea tantis

divitiis:

496쪽

Tacitus a observavit. Illa ipsa damna ex Indiarum detectione mox experta sunt, alia et

iam Regna & Provinciae exinterae , ob fiduciam tantarum opum , & passu eodem , quo in Castella , ascendit in iis rerum pretium , & accrevere sumptus, ultra quam proprii

ferrent reditus , unde etiamnum iisdem conflictantur incommodis , & tanto quidem majoribus, quanto Provinciae illae absunt longius , es incertius est auri atque argenti r medium , quod advehitur ex

Indiis,& ab Hispania iis communieari debet. s. Haec incommodae sunt ,

quae Indiarum detectio secum attulit, de incognitis eorunde

caussis, facile cognoscuntur reis media . Primum est, ut ne negligatur Agricultura spe illarum opum: eae enim , quas e terra colligimus, magis nat rates sunt, certiores & magis omnibus communes;quare Α-gricolis privilegia concedere oporteret, eosque ab oneribus belli aliisque eximere. Secundum est, ut scum res quaelibet in integrum restituatur per media contraria iis,

a quibus destructa fuit, sum

tusque majores sint,quam metallorum illorum spes & exspectatio j procuret Princeps . tanquam bonus Paterfamilias; id quod Neroni suaserunt, Senatores, ut reditus publici excedant potius quam de

ficiant sumptus orvinarios , moderando supei fluos, ad imitatione Antonini Pii Im- Peratoris , qui mpendia & Ω- Iaria Imperii non necessaria omnino sustalit, quo modo

eadem etiam eorrexit Alein xander Severus Imperator, diacens Tyrannum esse Princi-Pem,qui suarum Pruvinciarum visceribus ea sustentaret. Deplorent pauci ejusmodi eo rectiones, non ipsum Regna. Quod si abusus, re providentis defectus ditarunt offitia, femunera tam pacis, quam belli : si ea introduxit vanitas titulo magnificentiae, cur eadem non emendet Prudentia cumque quanto majores sunt Monarchise , tanto abusus illi majores sint, ita majores quoque erunt essectus hujus remedii. Nullum tributum , nullus reditus amplior, quam vitate sumptus. Aurum quod effusium est semel, non rebe titur. Aggeribus oppositis erescunt fluviorum fonte . Attinere pecuniam, est sistere a gentum vivum , & lapis Philosophicus maxime pmbatus

ac locuples. Unde certum mihi est , si Rex aliquis per mi nistros suos probe inst ructus

de sumptibus: qui terra marique evitari possent, eos moderditur , reditus illius tam fore liberos, ut sufficerent ad solvenda debita, ad minuenda tributa , de ingentes thesauros accumulandos; quomodo fecit e Rex Henricus III. quicum patrimonium regium

graviter obaeratum animadverteret; eoactis generalibus Comitiis , cum Procleribus deliberavit de remedio , ne-

497쪽

que aliud commodius visum , quam quod hic proponimuS , aes militare scilicet & pens nes ad antiquas priorum Re Ium rationes revocandas , deum plus superfluos tollendos

esse. Qtia in re curandum P aeterea . ut ne tot sint aerarii

publici Quaestores , Magistrixationum , & Exactores , suis ut alibi dicimus ) arenae quaedam sunt Libycae, ubi

exarescunt & consumuntur omnes redituum Regiorum xivilli,qui illae transeunt. Μ gnus Turcarum Imperator,

tametsi ingentia habeat vecti- salia , pro iis tamen colligendis non nisi duobus utitur supremis aerarii Praefectis r uno in Asia, in Europa altero. Rex Franciae Henricus Quar- tu, non minus oeconomiae Peritus , ac fortis in damnum istud agnovit, adeoque Pec niae Regiae Ministros ad sum

cientem minoremque mime-xum reduxit.

Tertium remedium est, ut

a quantum plerumque inverecunda petentarem inhabitatione est fr1nguntur Principes , ut eιiam moti concedenda tribuant, privilegia , immunitates & gratias Gerario Regio perniciolae revocentur , si praesertim eae

concurrant caussae, quae alias

ad similia beneficia Regis

Henrici IV. revocanda ira quadam lege moverunt RegeSCatholicos. Nam ut in alia 1ege dixerunt) b κε eonvienea

mensuando la Corona Reat, ni is

Reai Dunldad. Et si aut necessitas , aut negligenti a Prine pis illud non considerarit, p Rea parandum est remedium. Eam ob caussam , cum Rex Ramiru; Aragonius Corona se abdicasset, rescissae sunt donationeS omnes , quae Regni vires exhauserant. Idem fecere Rex Henricus Secundus, cognomento Liberalis, & Regina Isabella. Rex Ioannes S eundus revocavit privilegia de immunitates, quas ipse & ejus A ntee effores quibusdam i dulserant. Principibus nempe usu venit, quod idolis Babylonicis, e quorum coronis, te Re I eremi a , Sacerdotes a rum algentumq; subducebant. '& eonvertebant in usuS e proprios. Illud eum intelleximet Rex Henricus TertiuS , prae cipuos Regni Proceres captivos detinuit, dc reddere jussit, quod e Coronae reditibus usu paverunt , quo facto , & bona vectigalium regiorum admin, stratione insentes in arce Μ dritens thesauros congregavit. Remedium ultimum t quod primum esse debuerat ὶ illud est, ut nimirum Princeps ipse tam circa se , quam suam familiam sumptus vitet superfluo , si quidem velit, ut e de etiam Status sui defugiant, quorum emendatio uti aje-

bat Rex d Theodatus in ab ipso

Princia

498쪽

Principe inchoari debet, ut pupillae sunt oculorum Reipue ectum habeat. Sanehu, Lu- blicae , quae sine ostensionedovicus Franciae Rex Filium manibus tangi se non sinunt, suum Philippum admonuit, adeoque satius videtur inlaetas

daret operam, ut impensa modera- S relinquere, quam usum anta essent. O rationi eonsentanea. tiquum immutare. Nullum

a Malum ex eo oritur, quod tantum est judicium, quod Principes ad animi magnitu- praevertere queat incommoda diriem pertinere arbitrentur, si omnia , quae ex quacunq; ill sumptuum rationes nunquam rum novitate subnasti solent in ineant, & quod profusionem donec experientia ipsa ea d pro liberalitate habeant . nec prehendat: cum enim sint ve- satis eonsiderent, defieienti- luti regula & mensura contrisbus opibus , contemptos se ctuum , iis variatis patiuntur

fore , veramque magnificen- omnes, perturbantur commeristiam non in eo conisistere, cia , de Respublica ipsa quasi quod multa inutiliter prodi- extra se ponitur. Eam ob rem gantur . aut in solemnitatibus postquam nex Petrus Secunia publicis, aliisque ostentati dus Corona se abdicasset, pruinnibus , sed quod arces pro- dentissime statutum suit ab pugnacula sumetentibus in- Aragoniae Regno . ut omnes structa sint praesidiis , & con- deinceps Reges ante,quam adserventur exercitus. Carolus sceptrum admitterentur, jure inlinius Imperator in Comi- jurando se obstringerent nitiis Valli soletanis ossicia & hil se cire a usum & materiam Ripendia Palatii sui modera tus est. Vera Principum magnanimitas in eo est posita, si liberales sint erga alios, in s metipsos parci re moderati. Propterea Hispaniae & Fra etae Rex Sisenandus f hoc titulo eum compellavit Cone lium Toletanum Quattum dicebat Reges esse debere

dia ista dissicilia sint & ardua;

et iam tamen, ut cum Petrarcha hoc dicam,c Multa scriba, non tam mi faculo meo prosim, -- Ius Jam desserata mi 'νια est ,

quam ut me ιpsium conceptis ex

nerem, o animum seraptis fur. I. De monetarum remediis

vi κ ausim aliquid dicere, quia

a Beli. in vita S. Ludov.

B L. a. del. prol. del. fuer. Ita. .s Deum. monetarii immutaturos. Hae Principis est obligatio , quo modo ad eundem Regem Petrum perscripsit Innocentius III. Pontifex, cum Regnum illud adversus ipsum tumultuari inciperet, cujus rei illa videtur ratio, quod Princeps juri gentium subiectus se. ω tariquam eustos fidei publicas

cavere debeat, ne monetarum natura immutetur, quae in materia, forma & quantitate con-sstit: neque potest bene constitutum esse Regnum, ubi ilia larum deficit puritas. Verum ne hane materiam tam Reipublicae utilem omnino silens praeteream , duo solum di-

eam e primum est,tanc mori

tam iustam fore, de ab incommodis liberam. cum ad va ore rius intrinsecum sola sigri arat exterior accesserit , &auti

499쪽

a gentique inter se contempnatio convenerit cum mi X- tura simili aliorum Princi-Pum : ita enim fiet, ut o Regno alio non transportentur. Alterum est , ut monetae eOdem pondere & Ualore eo nent, qua monetae aliorum Principum . permittendo insuper ut extranearum etiam Symb. o

usu, sit; supremo Principis imperio quicquam derogat, si in

sua ditione typo monetario &insignibus alieniS utatur, quae solum pondus & valorem metalli illius attestentur. Atque hoc commodissimum videtur in iis Monarchiis , quae com mercia & negotiationes cum Nationibus variis exercent.

Ori fert consortes Imperium , nec dividi se sinit Najestas : fieri enim non P test , ut eorum quilibet uno

eodemque tempore mandet

simul re pareat , praesertim

cum potestas & casus occurgentes tam accurate inter

duos dispertiri nequeant, aut ambitio tam servari in aequili-hrio , quin alter altero velit esse superior. aut quin invidiare aemulatio perturbent co cordiam.

a Nulla fides Regni seciis, omnisque Mestas

Impatiens censoνtis erit.

Impossibile videtur , ut jussa di imperia duorum , qui simul

praesunt, non sbi invieem adversentur. Moyses & Aaron germani fratres erant, & t men , cum Deus hunc illi socium adjunxisset, oportuit adhuc , ut amborum assisteret Iabiis , & utrique ostenderet, 'uid agendum esset, ne qua inter eos dissenso b oriretur.

Q Unum est Reipublica ramu ,at De adeo unius animo regen-

m. Etiam Regem dignitateriectum Reκ alius in Regno

suo ferre non sustinet. Hane excusationem attulit Lusitaniae Rex, cum Regem Petrum a fratre Henrico profugum

nollet admittere. Sane m trimonii vinculo, quo corpora pariter uniuntur ac volunt

tes, insigni item prudentia Regis Feldinandi & Reginae I sabellae conjugis opus fuit. nequid incommodi nasceretur ex eo, quod junctim Castellae

Regna moderarentur. d A duum nempe est , eodem loci potentiam ct concordiam esse. Et

tametsi Diocletianum inter &Maximianum , qui una Imporium gubernabant, aliqua fuerit umo, ea taineri in comm dis suis & ostensionibus m tuis omnino non caruit. Eam ob rem in Republica Romana Consules alternatim impe

rabant.

Verum si pluribus, quare uno principe opus fuerit; pra

stat esse tres potius e uniuS e nim auctoritas aliorum duorum ambitionem coercebit.

Factio habere locum non potest , ubi nequit esse aequali tas,quae caussa fuit eur Trium- Uiratus Caesaris , Crassi de

Pompeii, Antonii item Lepidi di Augusti aliquanto temporg, Idem M. ε, Annati

500쪽

eririeo Tertio , dum in minori aetate esset, tres alii assi-Rebarit, recte Regni illius suc-eessit gubernatio. Eandem quoque rationem prae oculis nabuit Rex Riphonius Sapiens, quando statuit, a ut durante pupillari Regum aetate aut urius, aut tres ut quinque, aut septem Regni gubernacula a Har. Hist. Hisp. lib. Is. s. a.

administrarent. Id quia In siis mili aetate RegisAlphon si XI.

factum non fuerat, magnos motus experta est Castella. ab infantibus Ioanne & Petro administrata, adeoque necessci fuit, ut Consilium resium Regni procurationem susciperet. Quanquam semper Violentum erit Imperium, quod ab uno solo non dependet, sed in va-

SEARCH

MENU NAVIGATION