장음표시 사용
551쪽
Liber Secundus bbatibus, ut etiam Diaconibus, Epi copo Iebitas hu-nor m pen dathr e et i a nullo contumeli/m pati di-deatur, quan ocumque contigerit eam iuxta Canoni
cum siententiam si itare μή m Parochiam, Hgne eam , si cipiant m prosi habuerint aut ratio permi erit, illiorestarent quae fuerint nece aria. Ita Concilium Suesia C,.es.
Atque ut Presbyteris renerentiam in visitato res Episcopos, ita Praesulib his modestiam ac continentiam prisci semper Canones tuas erunt; ne Presby teri comitatu ingenti Episcoporum vexati , non tam diuinioris gratiae ac sanctioris doctri nae diribitorem aduenisse sibi exultarent, quam raptores ac praedones in peculium suum inuolas sequererentur. Hinc Pelagius circa annum quingentesimum septuagesimum, moderate vivendu Episcopis Dicecesses visitantibus admonet. Vetat enim prandia enormia feri,' ecundu mediocritatem uniuscuiu ueloci Episcopo ad consignationem /υenienti praeparari conuiuium . Concilium Cab ionense eis risub Carolo Magno Canon. i . compescendas decernit iniquas Praesulum exactiones atque oportere Epitcopos in lacris animarnm potius quam in aepraedandis critoliandis hominibuό scandanaan disfratribus operam dare. Merito itaque stupuerunt subsequensa iacula ib&auaritiam & incontinentiam Ioannis Rauennatensium Archiepiscopi, qui Dioeces es sibi subiectas epius lustrando sordida tributorum exactione , & Clericos ad inopiam cogebat, ae suam
552쪽
Liber secunnas. scrmidetur. Videlicet ut quatuor Presisteri ad licum et G quintu3 dent, copus residet, plebes suas de quartio, partibus adduc re studeant ; una tuisque eorum decem panes, dimidium modio m vi i, C ri bingam de quatuor denariis, . pullos o os, Croua decem, stymodium unum de annona ad cabalias, in subsidium bene-drcitans gratia praesentet Epi copo. E similiter quintus, in cuiui donis Epi copus residet, faciat. Nec amplius ab eo exigatur, ni siserte ligna m vi ciba in opus ministerj commodet. Quapropter Epi capvs Prouid at, ne domus aut spes illius a Ministris va tentur. Apertius & dis in istius Conc. Ticinense sub Ludovico II. capit eis. Episcopi hui semodi culpensa contentisi, t. Pa-
nes centum,' chingas quailsor, vini siextaria quin ilia' innia, pullos leptem, oua quinquaginta , agnum etnum, annonam ad caballos modios siex ,frni corbes tres, mel, oleum, ceram,quodsi sicit. Deinceps itaque plurimae leges circa visitationem Parochiarum institutae, quas ordine recensemus.
Constitutum est Toletano Concilio primo
vel ut alii volunt quarto, aut certe si Burchardo dei uoni creditur Concilio Triburiensi, ne Episco- pi mansiones sibi debitas cogant plebanos redi mere: hoc est, ne c um abstinent a visitanda Dice cesi , cessantque ab annua & solita lustratione, iubcant tamen Parochos impensas & sumptus
quos facerent in rcceptando Episcopo, in eius coridis H
ia iam . Valentilia sub Carola
dem aerarium inferre. Eandem constitutionem: Π nouauit Conci l. Valentulum sub Carolo Cal- quRO, GP. Vctat enim ne Episcopi,si prouinciam '''
553쪽
10, De Iuribus sensibus Epistoloruim adeant, quicquam exigere possint pros mitis a suis Presby teris , di de Aruitio Presbyterorum erga Viscopos conseiudo , ut nobis di detur, valde reprehensibilis amputetur , ut stilicet, quoties Epistopu statuto tempore misitationem praedicationem per eosdemsacerdotes non exercet, nequaquam ab eis pro solito sto tutio pecunias exigat: Idipstro statuit ac definit Concilium La
: ..' in sexto,edixit ne Archiepiscopi possint procu
cansibit . rationes exigere ab aliis, quam a locis visitatis. Secundd, prospectrum ne procurationes plures uno die recipiant Itaque non tot procurationes 'quot Parocliue debetur ex antiquo iure, sed quinque Presbyteri sumptus communes in unam procurationem conferunt, ut liquet ex catitulo . TVotium. Capitularis Tolosani, tona. 3. Conc. Galliae Syr-I diis.' mundianae sylloges. Apud Innocentium tertium
lib. 1. epistola . legimus Episcopo Venetensi pro- , et o curationes assignatas super Parochiis Monasterii
o Rotonensis , ea ratione, ut a sex Eccle)iis quatuor procurationes praestarentur , quarum unam perciperei in
Parachiati Ecclesia de Roton, illam in Eodem de San- L Godoalis; aliam in Ecclesia de Brem. γ Hiam in Ecclesia de Langon. Ita videlicet quod Abbas Pris- res ipsarum Ecclesiarum tres partes , oe Capellani quam tum partem in procurationibus sto ponant, oe a duabus. Rcclesiis, sicilicet de Bremaria , oesancti Petri de Rotonqμ tuor selidos prosingulis procurationibus, ad Ableuationem bisam recipiant Cappellani. Ex quibus patet eos, ter , qui parochias Monasteriis insitius
554쪽
Tib r sicuntas. 173 regerent, non fecisse omnes sumptus ac impensas procurationum, sed partem ex aerario Monasterii desumpsiisse. Vnius autem procorationis sinoulis diebus su
mendae legem confirmauit Boniracius 8. cap. F re cor
ticis Recordationis. De censiibus, In texto. Gon licet, si inquit, disitanti nisietnam procurationem recipere inadie ,siue locum num visidauerit, siue plura , etiamsi locus aptilibet ab illo disitatus su siceret ad procurationem integram persoluendam. Tertio. cautum est antiquitus, ne liceret permutare pecunia procurationes , hoc est , loco victus & cibariorum . nummariam pensionem fur 1hhιρ- . mere. Ita Innocent tertius Cap. Romana eccles. : P.Rφ' De Censibus iri sexto. Bonifacius cap. Felicis Recor. Censbii, gdali nis ibidem, Concilium Prouinciale apud La ' fges , Concilium apud Castrum Guntherii anno Concilium.1uei apud Bocherellum lib. s. tit. 13. Attamen Con- stium G:αcilium Tridentinum ses Σ cap. 3. Decreti de re- formatione, morem & instituta Prouinciarum tym tib qui oportere decernit, ac Vbi pecunia exolui 1olent procurationes, ibi quoque in nummis esse recipiendas. De toto hoc negotio procurationum M. cap. iconlulat lector benevolus Clementinam ad no-RMm:. 'strum de Censibus & exactionibus lib. 3. tit. is. ''' ca. 2.& extrauagantem Benedicti m. quae incipitetas et Aronis, Vbi taxantur procurationes pabula charitatis, & subsidium charitatiuum. Nunc dicamus breui quaenam Ecclesim procurationes de- b eant.
555쪽
suprema Monasteria quaedam illustrauit. Apud
eundem quippe Gregorium lib. 7. ep. i I . alias ciet. ω3Eiis . legimus Vigilium summum Pontificem pri- r Iullegio ornasse Monasterium quoddam intra pomerium urbis Arelatensis a Chil deberto Franco - runi' Rege constructum : Eadem epistolare uerentiam praedicat, quam fideles exhibent priuilegiis Pontificum. l dem Greg. ep. ia. lib. 6. priui- ε
legium tradit Monasterio sancti Cassianisub Re L liba pecta Abbatissa Massiliae constructum. Praeterea ' ' epistola 18. lib. datur priuilegiuin Monasterio sanctorum Ioannis re Stephani in ciuitate Classi-
Vertim animaduertendum priuilegia eiusce. modi summorum Pontificum , nunquam coer cuisse potestatem spiritalem, quam obtinet Episcopi in Monasteria , sed tantum authoritatem quandam, seu dominium temporale, in res & bona eorundem. Quippe primis illis temporibus res omnes Ecclesiarum in ditione ac potestate Episcopi versabantur, adeoque fas erat ipsis prae dia , opes &census Ecclesiarum ac Monasteriorum pro arbitrio moderari,&quae illic erant oblata aut relinquere aur asportare. Quamobrem Monasteriorum fundatores,ut rebus accommOdis Monachorum conseserent, facerentque, nzliceret ab eorum dominio quaecumque donata aut oblata essent, auellere, solebant aut a summis Pontificibus, aut ab ipssmet locorum Episcopis priuilegium emereri, quo bona de res Monach
556쪽
rum subducebantur ditioni & administrationitam Episcoporum, quam Archidiaconorum. Se cundo , cum ex iure communi, sit penes Episco pum societates omo es, quς cumque caussa Religionis & pietatis coalescunt intra fines suae Dic cesse .s, regere , aut eisdem praeficere Rectorem, siue ex ea societate sit , siue aliunde accersatur:
aduersus eam potestatem priuilegia impetrabanta summis Pontificibus, a quibus libertas dabatur Monachis,eligendi e suo sodalitio Abbatem.Tertio cum posset Episcopus pro suo nutu quos vellet in Clerum tollere, etiam inconsultis Abbatib.
imploratus est aduersus eam authoritatem Pontificum fauor, ac cautum ne sine licentia ac permissione Abbatis, Monachi in Clericorum ordi'nem adsciscantur. His tribus praerogatiuis includuntur omnes priuilegiorum gratiae ante nonu aut io. saeculum. Adde summotos e Monasteriorum alta pace litium ac controuersiarum strepitus , interdictum
ne inii s placita fiant siue ab Epistopis, siue a Comitibus,sive ab Archidiaconis, quae omnia quartum caput priuilegiorum possunt effcere. Haec vero quae dicimus patent ex epistolis eiusdem Gregorii, nam Monasterio sancti Casia sani priuilegium indulget de electione Abbatissae de de sola administratione rerum Monasterii. Priuilegium Monasterii Arelatensis solam rerum &opum Monasticarum securitatem spectat, prohibbet enim Pontifex ne facultates Monasterii am
557쪽
r Ibi Secungus seramur. priuilegium datum Monasserio sanctorum Ioannis&Stephani in ciuitate Classi tana, eo tantum spectat ut liberam habeant Monachi eleiactionem Abbatis, & ut res Monasterii administrent. Atque ut pateat a iure visitationis non fuin se propterea exemptos, referendi sunt oculi ad postrema huiusce priuilegii verba, quibus monet
Episcopum Rauennatem Marinianum, Ut continenter ac modeste se gerendo inter visitandum, Monachos, faciat,ut ab iis desideretur, non fugiatur. Si, inquit, charitatis officium illic impleat Episcop/ι , ramen gravamen aliquod Monasterium non incurrat, vel ram quoque fraternitatem praedictas Abbas non solum non metuat ad Mona*rium frequenter accedere, sed etiam de Derabiliter concupistat.
Apud Aubertum Miratum in Codice Donationum Belgicarum legimus priuilegium datum
Monasterio Elnonensi a Martino Papa circa annum 611. At priuilegium istud solas spectat res temporales, earumque stabilem penes Mon chos possessionem.
Prima ergo priuilegia, quibus Monachi ab
onere procurationum, siue Circatarum sunt e
empti,ab ipsam et Episcoporum beneficentia originem traxerunt. Ita Landericus Parisiensis Episcopus exemit Ecclesiam facti Dionysij, ab omni pensione synodorum & Circatarum : Quod priuilegium, Antiquitatis peritissimus Syrmundus vulgauit tomo primo Conciliorum. Ita Ber-
refridus Episcopus Ambianensis indulsit Corbi
558쪽
1 g De Suri ira Censibus Di coporum. ensibus Monachis priuilegium, quo quidem c uetur ne liceat Episcopo aut Archidiacono More. nasterii lustrationem instituere , nisi vocantibus S in uitantibus Monachis. Apud Innocentium tertium lib. Σ. epistolaris. Viterbiensis Episcopus relaxat procurationes sibi debitas a Monasteriis sancti Laurentii, sanctae Mariae & sancti Angeli de Spatha. Aliqua eius generis priuilegia repe
riuntur in Promptuario Antiquitatum Trecen-rtompxv sium editarum a Camus alio, ut priuilegium Ab
censis ι, taris Lanctae Mariae de Summa uera &de Braux ro-lior α. priuilegium trium altarium de Lademiaci Corte, Dodiniaca Corte, ReginiIca Corte,& pluribus aliis, quibus in priuilegiis hoc annotandum,
nempe consuetudines. procurationes, Cimatas, Synodos sic altaribus praefatis remi stas, ut tamen Episcopi Trecenses in earum pensionum Iocum annuum centum sibi soluendum retinerent.
rum Alema micarum P. a. ial. λ8.
Neque vero existimet aliquis post ea priuilegia atque exemptiones, Monasteria non amplius cognitioni & potestati Episcoporum, quoad res spiritales fuisse summisia: Nam ut antea notaui, istae exemptiones solummodo spectabant immunitatem ab onere pensionum temporalium. Et co firmatur amplius ex Privilegio Monasterii sancti Galli, quod extat tomo primo rerum Alemanicarum parte prima. In eo quippe post praefatas immunitates disserte exprimitur Monasterium subiacere Episcopo , quoad spiritalia. Sic enim compendio eius loci p roga;iuae notantur o It
559쪽
mi deinceps nullam potestatem E scopi in rebas eiusdem: Monaster i haberent, neque in cen- , neque in ulla alia prater sipiritalem tantummodo Episcopalis . Pii di nitatem: dcc. Vnde a vero Vt opinor, b sunt qui Ca-nonem Toletanum , Canonem Ilerdensem volunt Monachos a potestate Episcopi , seu Dice ce- sana lege liberos asserere Propterea quod istis
Canonibus remittitur Monachis pensio Cathe - dratici, & solutio tertiae partis oblationum. Istis quippe Canonibus Patres non tam studuerunt auctoritatem Episcopalem minuere, qua aerarium Monasticum augere. Unde frustra se torquent alii, confingendo nouum discrime inter legem Dice- Vide disseri
ce lanam, &legem iurisdictionis. Eodem quippe pedet
omnino sunt,&imperium Episcopale significant: δε' ς- illai, Cuius plurimae fuerunt partes & notae, quarum una fuit res Ecclesiarum moderari& tertiam p blationum percipere. Hanc vero partem suae potestatis commodo Monachorum studentes E
piscopi remiserunt, ut annona largior &splendidior illis familia suppeteret , quos Deo penitus
macipatos,& solius aeternitatis amores agrantes, necesse erat aduersus Vitae incommoda certis ac honorari.
560쪽
linquitur quid Cathedratici nomine praesulib. solueretur, ante tempora Concilii Braccarensis 1. quo rebus Episcoporum auctis in eum modum, qui sustinendae dignitati sussceret, decretum est Pne Episcopi a Parochitanis presbyteris quidquam in posterum ro honore cὶhodi praeterquam duos solidos su merent. Placuit ut nullus Episcoporum, cum per Dioce essiuas umbulant, praeter honorem Cathedrae sug. i. duos Alidos aliquid aliud di r Ecclesias tollat. Hanc sanctionem sequentibus saeculis Patres & Conci- t. lia firmarunt Pelagius ep ad Crescontu illustrem, resin. LiConcilium Toletanum 7. Canone . ubi Mona steriorum Basilicae ab hac pensione eximuntur. φ : ΚGelasius Papa episto. ad Fabianum Episcopum, '
Desbium vero an penso haec grandis fuerit anmoderata, quod ex notitia monetaria petendum. Certum est ergo solidum monetam fuisse. usu receptam, etia sub Adriano Imperatore: Eius enim i h
mentio fit in Edicto Praetoris compolito per Iu- rilianum, uta poena olidorum decem imponitur effuderint
ei, qui in suggrudio subtus quod iter fieri solet ali ' ε'
quid posuerit, cuius casus possit nocere ambulanti. Nomen autem solidi nactum est istud mone- tae genus, qu od caeteris longe perfectius esset, nempe auri obryZi, hoc est,exquisite percocti. Vale solidorum non idem semper fuit ac similis. Antiquissimis temporibus ex una auri uncia sex solidi fiebant, unde solidus sextula dictus est, ut ait Isid. in originibus, & liquet cx trito versu Fannii,