장음표시 사용
181쪽
I 6 Tir. II. Coss. II. g. IV. qui de insubsistentia praesumptionis non
iudicet. s. Hinc resolutive procedendo, dicimus in sensu a S. Patriarcha intea to sub praecepto de non equitando com .
prehendi,& prohibitionem quadrigandi,& bigandi: & hic sane valet regula a m
nori ad majus. Minus autem est eo praecepto expreise interdictu ; idcirco & majus per aequipollens vetitum esse censendum. Io. Ponderandum est, prout com muniter Canon istae , quod legis mens magis est attendenda, quam verba, ut ex I. mrest . de legib. quae vero fuerit mens,& intentio illius praecepti, omnibus con stat; quod esto dirigatur expresse ad cohibendam equitationem , interpretan dum tamen a fortiori est, etiam quadrigasin hujus generis arte facta esse vetita; ita enim mens,& legis intentio servatur, ut patet ex terminis. Dices. Regula communis inter Doctores est, ad sensum regulae 49. iur. iu σ. quod lex odiosa non sit extendenda; praeceptum allegatum odiosum esse patet, quia inducit peccatum mortale in aequitantes: ideo extendi non debet ad bigan,
182쪽
PRAgcEPTA REGULAR . I TII. Resp. Quamvis regulariter non admittatur extensio legis ultra natura. lem verborum proprietatem I tamen Extensio tunc est necessaria , quando nisi lex extenderetur, redderetur elusoria; ita Doctores,quos allegat,& sequitur Diana
cap. Si Civitas de excom. iv 6. In quo Interdictum Civitatis, & Castri extenditur ad suburbia, nὸ vilipendi valeat sententia Iu-terdicti. Ad quod facit alia regula ibi s .
in ordine . cum quid una via prohibetur alicui, ad id alia non debet admitti. Ubi Glossa considerat, quod, cum aliquid prohibe.tur, habito principaliter respectu ad prohibitum, non ad viam, Vel modum, quo prohibetur , tunc susticit prohibitum una via, vel modo, ut ad id in ejus frau- dem alia via, vel modo admitti non de.
Ia. Constat au tem, si praeceptum de non equitando , non extenderetur ad prohibendum iter facere, tum cum rhe-dis uno,duobus,vel pluribus equis tracti ;tum super mulis, asinis, vel camelis, tale praeceptum eluderetur , quoniam Fratres in fraudem illius aliis in itinere, equis ne .glectis, uterentur. Κ a I 3. Ul.
183쪽
I 8 ΤPr. II. Corus. II. g. IV.I3- Ulterius, lex quoque poenalis
tunc extendenda est ad alium casum, si eadem ratio in eo, etiam militet, ut notavit Glossa in cap. Si postquam de electan 6. verb. mente Etenim ubi est eadem ratio ,& omnimoda similitudo, debet eadem esse juris dispositio, etiam in poenalibus ;tunc enim non dicitur proprie fieri extensio, sed quaedam declaratio , per Glosi
Italica, ibi. Concordant Doctores, quos ibi cumulat Diana, asserentes, quod ubi est eadem ratio, ibi idem est casus formalis ex mente juris, licet non sit eadem materia. Eadem Vero ratio prohibitio. nis intrat, sive equo, sive rheda, sive mulo , vel simili animali iter peragatur. 14. Quinimo , dato etiam dictium
praeceptum, prout consideratur poenale, non esse extendendum, tamen titulo,quo latum est in favorem observantia: Rega lae,& animarum, esse extendendum inde patet,quod etiam lex poenalis extenditur, dum in favorem animarum lata est, ut probant Hostiensis in eap. penula. qui filii sint legitimi. Et Fagnanus in I. ad eap. 2 8 innitaris de constit num. 223. Illud autem praeceptum esse a Sancto Patriarcha da
184쪽
tum in favorem animae nefas est dubi
Instatur. Ita discurrere, aliud non est, quam Iglossare Regulam a S. Francisco in suo Testamento Fratribus prohibitum . Instantia non urget: non enim Fra tres tenentur sub mortali ad Testamen. tum S. Fundatoris, prout declaravit Nicolaus f. Caeterum Sancta. I A. Verum, ut objecto satisfiat, non gravamur adnotare, cxpositionem aliam
esse Grammaticalem , Litteralem alteram .
Grammaticalis aliud non dicit, quam nudum sensum verborum,& dictionum, prout verba liter sonant: quae ab aliis appellatur Littera Donati, seis Prisciani , qui Grammaticae Principes fuerunt . Saepe sensus Grammaticules esse falsos probant Expositores Sacrae Sripturae 3 ad quos re mittimus Lectorem . Et hoc etiam in nostris terminis verificatur : Nam in Re gula dicitur et Regula, o Vita Fratrum Mianorum hac est: scilicet Mo Chrissi Sanctum Evauelium observare. Haec grammaticaliter usurpata sunt falsa;quoniam Fratres non tenentur totum Evangelium observare, sed in iis tantum, quae in texin Re
185쪽
1so ΤPr. II. Corus. II. g. IV. gulae specificantur, ut idem Nicolaus deis
claravit intellectum . I 6. Litteralis vero expositio praeter sonum, & significatum materiale verborum respicit, seu includit intentionem dicentis: quae proinde describi solet: qua
ita verborum, O dictionum signidicationem attendit, ut d Legislatoris, O vguia Datoris intentione non recedat, sed potisimum eam respiciat, O declaret . Etenim , ut docent Jurisperiti: anima legis est intentio Legislatoris. Et Hyeronimus scripsit. De putemus in verbis Scripturarum esse Dei Evangelium , sed in fensu, non in superficie, sed in medulla, non in fermonum foliis , sed in radice
I 3. Hinc expositiones illae, & interpretationes interdicuntur, quibus,vel para Authoris Regulae intelligentiat alteratur, vel ejus intentio in distortos sensus trahitur ; reprobaturque eorum conatu S, qui intentionem Fundatoris non attendunt , sed respicientes privilegia relaxativa purae observantiae, ea conscribunt partim , vel nihil textui congrua ; non vero vetari censentur expositiones Litterales, per quas sincerus verborum Regulae sensus, puraque Fundatoris voluntaS,
186쪽
PRAECIPTA REou LAI Is x intentio simpliciter, & ingenue manifestatur. Cujus generis est nostra, de qua hucusque sumus loquuti. 18. Remanet nunc respondere pari- . tali de ratibus, & cymbis equis, & aliisve animalibus tractis, cur sub eo praecepto non complectantur, bene vero curru S, &Thedae ; super quo dicimus patens discrimen reperiri, & non squari cymbas cum
rhedis ; quoniam per accidens est rates, &naves animalibus trahi: lex autem non considerat, quae sunt per accidens, ut communiter dicatur; etenim per se remis, α velis moveri petunt 3 quando currus, αihedae per se animalibus ad motum exercentur, & agitantur.
Haec digressio videbitur prolixior; sed, necessitate premente, factum est, ut quorumdam hallucinatio in hac facti
specie ex integro rem VeIetur. I9. Ideo ad alia redeuntes:circa Idem de non equitando praeceptum resolvimuS , necessitatem ad equitandum , vel alio utendum animali in itinere faciendo , dcbere esse manifestam . Haec vero
suboriri potest. I. Ratione prolixi itineris ex Obedientia a si mendi. II. Titulo loci, di temporis; ut, si flumen pedibus T trau-
187쪽
Isa ΤPr. II. Coss.IL S.IV. transiri non valeat; vel copia nivis Iter praepediat. III. Occasione negotii urgentis brevi expediendi,adeo ut quis pedester ambulans, vel loco praesens esse nequeat, cum oportet, vel, nonnisi gravi delibmcnto. Semper tamen praesupponenda est causa legitima, quae necessitatem imducat. Quare si quis, vel sola recreatione, aut ex mera libertate se itineri committat, est transgressor praecepti, si equo
Advertendum, quod si necessitas sit urgens, & cogens, nec possit haberi praeqsentia Superioris pro licentia obtinenda , ex praesumpta illius licentia iter equo peragi potest. Regulariter necessitas debet
ex Innocentio a Praelato approbari. ao. Quantum ad infirmitatem. Gu- sa sufficiens, ut infirmus equo ad iter ut tur, est, dum ad locum habitationis, vel infirmariam debet accedere, aut reVerti, aut, dum debet aerem mutare; vel Opu Sest exercitio, vel recreatione ad salutem
corporalem conducCnte. a I. . IV. abd Fratres vilibus induantur ,
ex cap. a. Judicium vilitatis Superioribus reservatur, ut dictum est titi praei. consil. S.
188쪽
Distinguendi sunt termini, super. suum, euriosum, σ pretiosum. Superfluum, idest, quo sublato, reliquum commode sufficit ad usum moderatum; ut, ubi duo habentur, si unum sussicit, alterum suis perfluit. Pretiosum est, quod ultra valo. rem rei sussicientis ad usum moderatum, quaeritur: ita, ubi susticit lampas stam-nea, procuratur argentea , ct ubi sussicit
pannus Valens IO. quaeritur Valens Io.
Curiosum est, quod sit ad delectationem immoderatam sensuum 3 ut picturis ornare aedificia, cellas, &c. Vestimcntis colorem alium addere, quam lanis naturalem a
Modo. In rebus, quarum usum 'penuriosum teneremur habere, ut vilitatem vestium, tunc,quod excedit a praedicta vilitate, dicitur pretiosum , aut superfluum respectu talis usus stricti. In rebus autem aliis, quarum usum penu riosum non tenemur habere, sed usum moderatum, id solum, quod cxcedit numerum , qualitatem, aut convenientem quantitatem ad usum moderatum , est superfluum, pretiosum , aut curiosum , non vero, quod excedit numerum, &quantitatem requisitam ad usum penu Iiosum. Ut
189쪽
Ut autem usus aliquis respectu nostri sit, & vere censeatur moderatus, sunt considerandae circumstantiae locorum , personarum, & temporum V g. tempore infirmitatis, aut Festi, vel carnis privii lautior, & abundantior usus reputatur moderatus, qui alio tempore esset superfluuS.
22. V. Ruod debeant jejunare a Festo
omnium Sanctorum, usque ad Nativitatem
Domini, oe in sextis feriis O cap. 3. Hic observandum, quod si Nativitas Domini Nostri Jesu Christi occurrat in feria sexta , Fratres non liberantur eo die a praecepto jejunii ; nam tenentur ex Regula qualibet sexta feria jejunare. Et sequitur ex textu in eap. Explicari de ob fervatione jejunii, in quo Honorius III.
decrevit esse omnibus licitum carnes manducare, si Nativitas, feria sexta Occurrit, eXceptis, qui voverunt, ein qui regulari observantia adstricti sunt abstinere, ut dixi caul. Confess. liba .cap. I 6. num. I9. Ideo relinquendus est Sanctoro comment. in stat.
stat. Is .cap. s. versattamen, aliter sentienS. Petitur . I. An Fratres teneantur jejunare sextis feriis, quae Iunt ab Epiphania us que ad communem quadragesimam i Dubium
190쪽
PRAECEpTA REGULAE. IS SexcItatur a nonnullis,ex quo Regula non
importet pretccptum jejunii, sed in libertate Fratrum relinquat jc una re Quadragesimam, vulgo Benedicta, quae complectitur quadraginta dies ab Epiphania numerandos ; adeoque in sextis feriis in ea occurrentibus ieiunium non imponat, sed solum in aliis, quae occurrunt Extra tempora ibi enumerata, hoc est , extra Adventum , & Quadrage 1Imam communem , quae in Regula cum Benedicta fuerunt expressa; prout est sensus verbo.
Tum οῦ aliis autem temporibus non teneantur,
nisi fixta feria jejunare. 23. Resp. Assirmative . Nam licet
Fratres non teneantur ad jejunium Benedicta, praecepto tamen ligantur ad illud in sextis feriis, etiam eo tempore occurrentibus . Ratio est, quia vere continentur sub dictione discretiva aliis: Et sensus est: extra Adventum, & Quadragesimam communem sin quibus, etiam tenentur)debent sexta quaque feria , etiamsi Be - nedictam non servent jejunare. Quinimo, si dictio aliis deberet excludere ferias sex, tas Benedictae, viderentur exclusa, etiam
jejunia Quatuor temporum, oc Vigilia, Ium, quae occurrerent extra Adventum,