장음표시 사용
141쪽
reta Defensio Decretorum Concilii Trid. σα
excusationem , qua aliqui effutiunt se non posse propriae saluti consulere. amoliatur. Ratio autem , quae evincit transeundum ad Conventum exactae communitatis , videtur luculentissime omnibus Theologiae principiis conissentanea. Quoniam quisque declinare astringitur occasionem proximam vici. Iandi sive votum, sive praeceptum ellactae communitatis. In Conventu laiaxioris Disciplinae hoc praeceptum non impletur . Ergo, quoad fieri potest, evitanda est eiusmodi occasio. VII. Multi reapse reperiuntur utriusque sexus Regulares, qui nequeum Conventus observantiae Regularis petere vel ob aliquod ministerium , onciumque, quod exercent, vel ob naturae imbecillitatem, vel ob alia imp dimenta. Antequam enim quis cogatur pedem e proprio Conventu rese re , ut asylum quaerat exactae communitatis, plura spectanda , & ad pr dentiae leges exigenda. Hanc sententiam de transitu a Religione relaxata ad observantem fuso, calamo demonstravi in Disciplina Apostolic Monastica Dis. V. cap. XI. a pag. 233. Et quamquam rationes ibidem allatae snt evidentes , nihilos cius hanc sententiam carpere ut nimis rigidam ausi sunt Adversarii Anti- probabilistae. Quamobrem lubet hic obiter allegare, praeter citatos antiquos
Theologos, alios ex Recentioribus etiam Probabilissiis , ut istorum saltem auctoritate aliquo sensu assiciantur Author Clauseratis, Magiser Vindex, &eorum Assiectae. P. Franciscus Suaro tom. q. De Relig. lib. I. cap. 9. N. I9. haec scribit. Tertio modo eontingit Regulam non servari ex abusu , σplava consuetudine , quae non excusat a culpa vel PROPRIA vel Rm
LARI, o tune non Iuum licite, sed etiam suo modo necessaria es illa muratio, si quis expertus si, se moraliter non posse visere, nis secundum illam renoetudinem ; quia tunc non es professus secundum regulam fio violatam, sed secumium Regulam observandam : GT ideo quaerere DEBET satum ω- vendi modum, in quo moraliter id facere possit . Tune autem A in Religione mi Monaseria, ubi Regula feriatur, o in eis firmiter, o flabiliter man
re potes, nec si periculum , quod aliquando rogatur redine ad Monaseria r laxata ; tunc imis mane, TENEBITUR , nee poterit totam Religionem relinquere propter laxiorem , t idest mitiorem, sed observantem quia revera professus es secundum observantiam talis Regula , quam tenere potes , o fe r tenta es perfectio satus. P. Suareet docet, teneri Regularem transire ad Ca nobi a resormata , si Regulae obstoantia coli ipsa st, solum quantum λή
142쪽
puncta, quae non obligant ad culpam proprie dictam, sed solum ad eulpam Rutilarem. Quanto districtius ergo tenebitur, si Regula relaxata si in se,
stantialibus , nempe in exactae communitatis praecepto , quod obligat natura sua ad culpam proprie dictam. Addit Doctor eximius, quod si in propria Religione desint haec Coenobia Resormata, tunc poterit Regularis tram sire ad aliam Religionem laxiorem, idest mitiorem , sed observantem propriae Regulae, ut evitet laxitatem Religionis, quam est professus, & deci,net ab occasione violandi praeceptum communitatis . Si tamen esset firma spes, quod proprium Coenobium, aut tota Religio resormaretur, tunc tuta conscientia posset permanere in propria Religione collapsa, sed resormanda. Haec sunt verba Suareet, quae ibidem statim adjicit. In hoc etiam terris modo ec uetudinis locum habet quod Ioames Andreas adit e si quis habeo spem , quod permanendo in Resigione res abitur , non petes illam dimittere
propter laxiorem , quod es quidem seri simum supposta praedicta spe , quiarum illa consuetudo non impedit pers liorem vitam , imo praebet occasonem peris persecta charitatis , ut es reformatio propriae Religionis . Tamen illa spes in primo , σ secundo modo relaxationis NULLA PROFECTO EST moraliter loquendo , o in postremo eris rara : unde ex hoe capite raro etiam pri bitur ptiis iacta libertate. Plus severitatis haea produnt, quam qnae ipse docui. Plura alia huius gravissimi, ac piissimi Theologi praetereo. P. Fra riscus Rotarius mitissimis Probabilista lib. 3. cap. g. punct. 3. n. 6. huic sententiae subseribit his verbis: Suareet addit, non solum posse, sed etiam TrNERI transire ad Comentus observantes, se videat extra E s moraliter υλ re non posse , nis juxta illam malam eonsuetudinem , qtia observantiam mingula ιn substantialibus violatat . Omnes ad unum Theologi , & Canoniis docent, exac am re um communitatem esse unum potissimum punctum substantiale propriae Regulae. Ubi collapsia est observantia huius exactae eommunitatis, vix aliquis moraliter vivere potest absque privato peculio : ergo necessarius est transitus ad Coenobia Resormata . Possem alios innumeros textus ira ascribere ex Thoma Sanchez , Castro Palao, Laymano , Busem
bau, Tamburino, Rei Tenstuet, lassio, Felice Potestate, aliisque Probabili-
sis, qui omnes ea principia tanquam certissima constituunt , e quibus ne cessario haec sententia consequitur . Quae ideo dico , ut omnes intelligant,
me non aliam sive in disciplina Apostoli e Monastica, sive in hoc opere doctrinam tradere, nisi quam communiter Theologi , & Cisonistae, & ipsi
143쪽
IEq. Defensio Decretorum Concilii Trid. m.
benigniores Probabilistae defendunt. Quia vero occurrere causae valent, quae ejusmodi transitum impediant, ideo sequentes regulas tervandas designo ab iis, qui in Deformatis Coenobiis degere coguntur. VIII. Regula Pina. Leges Depositi adamussim observent. Pecunias nimirum numquam apud se retineant, sed in communi arca reponant, non
aliquas, sed omnes . Nihil ipsi expendant, sed officiales, nisi rationabilis
causa oppostum suadeat. Quoties opus suerit licentiam petant. IX. Regula secunda . Ea dumtaxat sibi comparent , quae sibi a Convem tu praeberentur, si exacta vigeret communitas. Α ludis, a vanis ornamem iis, a vestitu splendido, a lautiori vi Elii omnino abstineant. X. Regula Tertia . Animo parati sint oportet ad reformationem suscipiendam . Debent insuper adlaborare , quantum eorum seri conditio , ut re ipsa , ablegatis peculiis , exacta rerum communitas introducatur . Qui r sistunt , continue peccant, Theologorum nemine dissentiente . Haec rei ctantia opere , quam verbis frequentior est. Vix est qui ore neget, se
velle communitatem : & tamen re major sane pars eam respuit , execratur, ut evidentissimis argumentis ostensum est.
XI. Futurae infirmitatis pericula, inquiunt, prae oculis habenda. In dies
necessitates occurrunt, quae sine pecuniis reparari nequeunt . officiales Conventuum privata Fratrum negotia peragere recusant : nec semper prindentia sinit eorum fidelitati, aut diligentiae pecuniarum expensas remitter . Quare recensitae conditiones executioni mandari minime possunt. Et re ipsa communis consuetudo obtinet, quod singuli Fratres suas peeunias ex meant, & aliquas apud se retineant. Omnes student, ne aliquo tempore madisupium sit omnino vacuum . Quando dumtaxat summa pecuniarum sit imgens, haec sola in arca collocatur, parva retenta crumenula in rectatas impendenda .
XIII. Nemo nunc non videt, quam dissicillimum sit deposita suis eircumscripta legibus servare . Difficultatem instaurandae communitatis ubique obtrudunt. Et tamen longe facilius est communitatis , quam depositorum kges exequi. Manus abstinere a pecuniis: eas omnes in communi arca deponere : sola Ministrorum dextera expendere r & quod potissimum est , levata propria urgente necessitate , quod reliquum superest confundere cum redditibus Monasterii ; quis est, qui haec omnia executioni demandet ' Et tamen hae sunt depositorum conditiones, quibus deficientibus , scelus prin
144쪽
prietatis eontrahitur. En quam verum sit id, quod Patres, quod Theologi omnes adfirmant, η videlicet, pauciores in Coenobiis deformatis Paupertatis votum observare. Quid ergo depositorum latebra vitium proprietatis obtege' re student ρ Quid sibi illudunt, quasi pauperes Christi essent, propterea quod maiorem crumenam in futuros usus sub triplici clavi eustodiendam deponunt Quid illorum proprietati suifragantur deposita, si paucissimi inister eos sunt, qui depositorum conditiones a legibus praescriptas servent RPeecant ergo quod legem communitatis violant. Peccant, quod peculii permissi conditiones adjectas transgrediantur.
G riores, Magi ri, oe Baccalaurei potissimum in causa sunt, cur
pulsis pectiniis exa ia rerum communitas non viget. I. CI Navis recta portum non petit , Nauclerus , qui clavum tenet, in causa est. Chori dissonus cantus in praecentorem, exercitus confusio in Imperatorem veluti in potissimam causam communiter revocatur. Hac ratione Patres, Theologique uno ore testantur omnes, disciplinae Monastiacae relaxationem a Praelatorum potissimum vel oscitantia , vel ineptitudiis
. ne , aut malitia proficisci. Mihi sepe numero si quit piissimus Abbas Setia
vatius Latruelet in Optica Regul. specul. 3. ponderanti Nonaseriorum euo rumdam satum depravatum , m requirenti inter quotidianas meas lectiones , atque inter fetus oe lacrimas uberas Deum roganti , Mi miti Mjus morbi fontem simul , o remedium panderet ; non occurrit aliud verius , ni fallor, quam illud veridiei vatis Hierem. Cap. ult. Quia stulti egerunt Pastores &Dominum non quaeserunt. Propterea Omnis grex eorum dissipatus est. Omne caput Ianguidum, & omne cor maerens. Isai. c. I. Nolite mihi succensore , Patres Venerandi : Apud vos odium parere non debet , qui υeritatis interris estis Vicarii . Stulte egerunt pleri Ne nostrum , quia vitiis suis gregi Monastico ad eadem sectanda viam sectrum. Scitum est enim illud Poeta: Regis ad exemplum totus componitur orbis. DominAm non exquisierunt, quia mereν grex pretioso Chrsi cruore respersus . Non
145쪽
ras Defenso meretorum Conrilii Trid. m.
Non curaverunt: quid dico non curaTerum immo potius curarunt, ut praeceps in Hemam abyssi voraginem rueret .... Ωκia Marsupia propria sibi in totius Uylitae Insiturionis detrimentum fabricazerum . Hinc retrorsum abierunt,
quia paupertatis votum retro projecerunt .... Radix enim omnium malorum,
Noverca Religionis es illa Proprietas , quam in ORDINEM hujusmodi
II. Facile mihi esset omnium patrum testimonia in hujus veritatis eo firmationem allegare t at ea nunc praetereo. Unius & alterius benignioris Probabilistae verba dabo . P. Bartolomaeus Mastriuς disp. I mi. I. n. ΑΠ ex alterius suis ordinis nimirum P. Fabri auctoritate haec scribit: Et quiadem rationabiliter Doctores allati hanc Superiorum obligationem exagerant, quia, ut inquit Faber noster disp. 43. n. II 8. quaerens unde prodeuiat, quod in quibusdam Religionibus Vita communis non servetur, nec introduci possit, quamvis hoe proveniat ex nonnullis Religiosis privatis , o subditis , qMi partim Deum rimentes , O sua 'Uriptoris immemores , volant pecuniis pro voluntate uti PRINCIPALIUS tamen, maiori ex parte, ex imperfectione, σ culpa SMperiorum maiorum pravenit, ut ibi cum Navam csendis. Citainuis enim extris fere sanctitatem, o sermonibus ph&icis, oriunationibus e ' factis qui&ιsdam emternis , Religionis Reformationem , o Vitae communis reparationem praetendere videantur; intrinsecus autem sum Lui rapaces , σ nonnisi pecunia inhiantes, o munera eapientes a Religiosis dignitates, o disseia amitentibus, quamlumvis indignis dignioribus praetermisss. Et Me quotidiana experientia demonstrat .
III. Rigorista ne Mastrius Rigoristane Faber Qua ratione in praelatos potissimum, eadem in Magistros & Baccalaureos relaxatio disciplinae relanditur. Siquidem isti Superioribus Majoribus assistunt, Capitulis interveniunt, favore Praebiorum fruuntur, immo Praesecturis obtinendis proximi sunt ratque adeo valent Inferiorum ambitioni succurrere, elientibus patrocinia i Care, pecuniasque conquirere, ut suas expleant appetitiones. Fusius in disci, plina Monastica ostensum est, removendos eiusmodi tum Praelatos , tum aD sistentes ab ordinis regimine, ut impedimenta instaurandae communitatis au serantur. Stupent omnes, cur Ecclesia duorum praecipue saeculorum inter vallo tot Constitutionibus, tot severisianis poenis resormationis opus at qui haud potuerit in pluribus ordinibus. Verum evanescet admiratio, continuo, ac serio reputabimus animo, ianuam, per quam expelli peculia, & introduci communitas debet, esse Praelatos, eorumque Consiliarios. Nisi isti spiritu pauperta
146쪽
ptitatis serveant, quodlibet Resormationis studium inane est. In Resormanada ergo Monastica disciplina primum omnium videndum est, num ordinum Generales eorumque allistentes seu socii pecuniis inhient num peculiis sint assueti, & exactae rerum communitati re, sin verbis, insessi. Isti omnel a Regimine repellantur , aliique Monasticae paupertatis cultores substituantur. Lege sis disciplinam Apostolico. M asticam a. p. dis. I.
Quam focilis sit exacta communitatis Resarmatio. Quam &excusabiles Classeratis, qui huic reformationi reapse refragant .
cilitas suis calamo ostensa est in disciplina Apostolic Monastica, tum
prim pari. dis. I. cap. II. tum 2. parti di . a. eap. o. quae latius ibidem disputata sunt, paucis hic perstringam. II. Paradoxon videtur haec resormationis facilitas, cuius executio vigila tiam , studium, ultimosque Ecclesiae conatus duorum saeculorum intervallo frustravit, elusitque. Facilis est exaetae communitatis instauratio , quam tot Decretis, Constitutionibus, poenarumque severitate assequi Ecclesia minime
potuit Non facilis modo, Verum etiam facillima est , si quae in hune finem praescripsit Ecclesia ipsa , accurate executioni demandentur . Unicum instaurandae communitatis remedium, ab Ecclesia Divino perfusa lumine praescriptum a duobus saeculis, est saluberrimum illud interdictum reeipiendi Novitios in Coenobiis Deformatis. Nihil facilius executione, si fraudes &doli tollantur: nihil ad assequendum finem potentius, si revera morbo me dicina isthaec paretur. III. Quid ergo in causa fuit, cur hactentas frustraneum remedium hoc fuerit Falsae attestationes , quibus Sacro Purpuratorum Collegio repraesentaris det, exactam vigere communitatem, universaeque Regularis Disciplinae observantiam in professionis emittendae Coenobiis: cum alioquin in iisdem, non communitas, sed peculiorum pestis grassetur e non Regularis Disciplinae cultus sincerus, sed species quaedam , & smulacrum Monasticae observantiae. Ne multa . Attestationes, licet iuramento firmatae, faciam publicitus evia denter falsum narrant. IV. Res
147쪽
128 Defensio Decretorum Concilii Trid. O .
IU. Res odii invidiaeque plena est. Loquatur Prosper Fagnanus in a. p. 3. Decret. cap. cum iarum n. so. is Porro in Ordine Fratrum Minotum deis observantia S. Francisci paulo post initium Pontificatus Urbani VIII. ora' dinatum fuit, ut de caetero non admitterentur Novitii in Provinciis Cismonti tanae familiae, & Fratribus ad certum numerum decedentibus illorum Con-' ventus traderentur Fratribus resormatis, seu strictioris observantiae ei Ddem ordinis, a quibus tantum reciperentur Novitii: & in huiusmodi' probatione multos annos perduratum est. Et utinam polo diutius perfe-ratum fuisset: nam ubi numerus Fratrum reformationis multum excre-
' Visset, pavet in familia superstites , deposita iam spe vestiendi Novitios, ἡ & majores dignitates assequendi, facile ad reformationem transiissent r' ,tque nulla esset in Religione divisio, vel scissura, sed tota ad primum, institutum, & Regulae puritatem redacta suissent. Verum Fratribus Reis is formationem pollicentibus , laudaem oportuis illis ad vestendes Novitios adon tum aperiro . Docuerunt enim ordinariorum attestationibus se adimplevisse. eonditiones Hi praescriptas, σ legatis annuis in Grais Episcopatibus sol - mestre remor asser o se tributa siit illis licentia vestenri usque ad rer- tum miserum in stagulis Provinciis praefinitum. Nobis tamen , quantum se per modessem licuit , semper resinantibus , prout haec omnia plenitis tantι' neniar in Decretis desuper editis, ut videre est iu Bullario tiom. 4. pag. & notavi in Capitulo nimis prava, n. 13. infra de excessu Pra ' Iatorum. Memini etiam Regem Christianissimum superioribus annis sus plicasse S. D. N. ut in Regno Gilliae de caetero non vestirentur Novis' ut , nisi in Resigionibus, in quibus vere servatur regularis disciplina Iuxta' primitium institutum. Quod tamen etsi sanctissimum seret, nihilominus se magnopere haesitatum est , ne prohibitio tam generalis motus magnos excitaret , ita ut postea sustineri non posset . Cum tamen satius sit legem
e ridere , zm eonditam protinus abrogare . Multo se .&
is laictuosus haec praestari possent in Generali Concilio, quemadmodum fa-M ctum legimus in Concilio Lugduntnsi sub Gregorio X. in patet cap. tim ., eo de Relig. D m. lib. 6. V. Aliud saluberrimae mediemae impedimentum est, quod Novitu non semper in reformatis Coenobiis, in quibus prosessionem emittunt, commorantur. Quare ad laxioris Diseiplinae Monasteria transeuntes , crumenas uas re
148쪽
- Clemens VIII. aliquos Conventus Regularis ob motiae, initis , tan basim, o fundamentum reformationis, praemisit duo Decreta, quibus f νis interditat, ne gris deinceps ad hMitum, Professonem reciperetur, nisi in Conventibus, uti praefertur, designatis, vel in pserum defignandis per ii sinas sub forma Erevis, sub poena NULLITATIS receptionis, oe Proseis ius inde se vita: viatiitque, ut se recepti in eisdem Conventibus annum pro Milonis peragerent, re pose profesonem per aliquot annos detinerentur in Professoriis. Verum ex his Decretis non prodiit fructus, gia sperabatur. Nam et βNmitii primo in Conrentibus se designatis, ac deinde m Professoriis in Rogtilari disci ma probe instituamur e tamen pinea inde exeuntes, o ad alia Monaseria laxioris observaemia demigrantes , In communer Religiosorum ab fus, ere relaxationes incidunt.
UI. Itaque, ut Decreta Pontificia plenum assequantur effectum, in solis Provinciis aut Congregationibus vere reformatis recipiantur iuvenes. Ut periuriis, & falsis attestationibus aditus praecludatur, seligantur Visitatores ex ipsis vere reformatis Congregationibus seu Provinciis, qui haec iuramen ta invectae communitatis peculiorum vacuae praebeant . Facile decipiuntur extranei, quorum plures communitatis, & observantiae Monasticae vix pri mas tenent notiones . Exempla plura darem , nisi invidiae essent & odii plena. Illud verum habet, illos dumtaxat , qui exactam communitatem servant, & in hac causa apprime versati sunt , esse admittendos in istius facti testes. Si eorum, quae dico, periculum fieri velit, visitentur Coeno-hia designata pro Novitiatibus. Conserantur iuramenta Sacrae Congregationi super Disciplina Regulari exhibita, cum Disciplina Monastica eorumdem Ct-nobiorum. In illis, paucissimis exceptis, peculia privata serpunt: non plus in iisdem, quam in caeteris deformatis Conventibus aut communitatis, aut observantiae Regularis. Quaedam externa dumtaxat differentia , caetera nihil. Iuvenes Noestiatus anno a carnibus abstinent, pecuniat in Magistri manu deponunt, indusia lanea induunt , nulla toto illo anno lege obligam te . Professione emissa , votis Deo nuncupatis , laneis venditis indusiis , libnea comparant, carnibus frequentius vescuntur, suas crumenulas lateri aD figunt . Monstrosa haec paradoxa videntur , di tamen totius mundi oculis
VII. In solis ergo exactae reformationis Provinciis recipiantur Novitii . Ad collapsae Disciplinae Coenobia non transeant. Sed cum Numerus con rim. II. R gruus
149쪽
In illam Clausolis Dissertationem, quae sic inscribitur: DISSERTATIO UIL.& peculiarisia
Adversus Carolum Antonium Plantamuranr Commentarii duplicis personatum Scriptorem, qua primo ei detrahitur larva: deinde ab eo intentatae se phaeta a Pornaso criminationes dispelluntur a & integro ora. . P si ιωram peculitim adferitur, o vindisatur ..
INdiciam hane Auctoris Vitae Clauseratis Dissertationem praeterirem,
nisi enormis detegendar iraudis necessitas pauca verba iacere compelleret . Quo Claustralis noster suos dirigat conatus, ultima Tituli periocha patefacite Integro Praedicatorum ordini peculium adseritur, er vi dicatur. Hanc peculii imposturam Sacro huic Ordini impactam iam Dissere. Presimis. eap. XI. penitus profligavi. Fabellas plurimas , quibus constata Dissertatio est, utpote a Plantamur a in antecessum labefactatas , alta pariter flentio obvolvam. In pauca dumtaxat puncta Animadversiones Anti- criticas adornabo, quae mirum in modum , quis si Authoris pro crumena sua. ruenda servor, & zelus,, mnisestabunt ia
150쪽
Madister Vitae Claustralis enormiter inter laetis P. Raphaelis de Pomasio opesiam, quam suo operi nmiter editam attexuit.
L D Raphael de Pornaso scriptiunculam duorum , aut trium ad is . . A mum soliorum exaravit circiter medietatem saeculi XU. pluribus sabellis, & doctrina quoque errronea consarcinatam. Sexaginta aurea scuta in peculium privatum D. Thomae assingit: reiectam asserit ab Ordine Praedicatorum illam Augustimanae Regulae partem, quae exactam rerum communitatem praescribit. Sandiam rerum communitatem a Christo, & ab Apostolis institutam iurgia, disssidia, litesque serere, scripturire ausus eli, inclamans Qui ponitram ne, ponit litem . Quae omnia invictis argumentis conlatavit, attrivitque Carolus Antonius Plantam a. Author ci solis Poena sit librarius simuI, &
vindex, nec uertam fecit, quo a -unsitic erroribus Magistrum hunc suum vim
dicaret. Illum ut sapientem, eruditum, iurisque Canonici peritum extollit Scriptum vero , quod nobis reliquit , nullius litteraturae virum illum fuiss: luculenter evincit. Nec alicuius momenti sunt Historicorum elogia , quando partus genuini Parentis obscuritatem produnt. Verum haec dicis gratia. u. neditam Pornalii opellam edi curarunt peculii Fautores , rati non parum praesidii se quaesituros crumenae suae . Sed frustra . Quoniam licet Poenalius, qui circiter saeculum ante Concilium Tridentinum scripsit, eo cedat Fratribus Mendicantibus ob inopiam Conventuum , ut vaIeant staxomparare vestitum propria industria; tamen continuo subd t, gravissimo praecepto astrictos Regulares esse exactae rerum eommunitati, peculio pulso, 6 Coenobia redditus, & landos possideant, uti reapse possident post Tridendentinum Concilium . Quare Carotas Antonius Plantamura evidenter demonstravit, perperam Nummiculas ad Pornasii authoritatem confugere, ut peculium defendant . Textum Pornasti illis obiecit Plantam a Dissere. 2.
III. Ut hoc se expediret nodo Author Vis Clauseratis , qua usus arte esit Duo prestitit more suo. Primum maledictorum tempestate obruit AG Versarium suum Planta mura, quem, vix in lucem emisso Commentario Μ- sorico