장음표시 사용
121쪽
Io2 Defenso Decretorum Concilii Trid. Od.
is morum unitatem in Deo, ac Vallantis Per multa amoris in unum colle
. ctionem Hinc ergo dicit S. Pol fidius: Factus Presbyter Monaste-ἡ rium intra Ecclesiam mox instituit, o cum Dei servis coepit visere secum ἡ Gm modum, o Regulam sub Sanctis Apostolis constitutam e maxime, ut se nemo quidquam proprium in ilia societate haberet, sed essent eis omnia com-- nia, o duiribueretur unicuique , sicut opus erat. - Particula ista Mu-xime importat habitudinem fundamenti. Hinc dicit Auctor ille ineognitus de S. Fulgentio. Dicebat frequenter, me debere, nec posse Monachum Dinca ri, cui volantas habere Privatum PECULIUM persuaserit . . . is Hinc idem
si ille Fulgentius in suo Ruspensi Eremitico Monasterio Disciplinae Coen si Malis Ordin m custodivit illesum NEMINI DANS LICENTIAM ρω-
, , vionis Sanctae Regulam praeterire . Sed principa iter hoc observandum M is nactis tradens, ut nullus eorum quidquam sibi propcium vindicaret, sed essent, omnibus omnia communia. Hoc erat punctuin principale &c. si Quare concludit Lupus lautor dico Buthses, vitales census, alias si que id genus vitae communis 'umas Augustini in, Etuto hostiliter repugnare.
. Si plura cupis, legesis eumdem locis citatis. Quid ad haec Magister Visa Clauseratis P Reponit pag. 373. Inpum sev rissimum in haι re fuisse Aristarchum, neminem fugere. Ricorilla ergo apud R. Magiitium audit Lupus in hac re Dum Probabismo favere videtur, quid audiet Quid audiet Augustinus, qui, ut suo loco vidimus, clariore sermone hane exactam victus, & vestitus communitatem non in pecunia, scd in spoεie praecipit ' Sed quid in authorem istius rei innocentem saevio p
Ludovicus Thomassinus. Magister Rua Claustralis pag. aos. & alibi, veritus minime est, ut alibi adnotavimus , Clarissima Thoma ci enormem impingere dicam , quod tacitus vir somniaverit , permissum suisse in Apostolico Collegio peculium. Et ut tantam eidem actingat impos uram, nonnulla verba ex p. m. Meus Dis p. lib. I. cap. I. n. . decerpta, in erroneum plane sensum detorquet. Sed audiat Claustralis noster quid Thomassinus de communis vitae obligationc
scribat Tom. i. lib. I. cap. a I. pag. 69a. ubi fuse rem hanc versat. --. Primum
122쪽
primum Regulas Auguaini , & Benedicti : post Concilia Generalia Lateranensia, N. alia plura Provincialia , & Ioannis Gersonis Traefatum adve sus vitium Pecudit vitae communis transgressores fuso sermone in medium. promit. Deinde accedit ad Concilium Tridentinum his verbis: si Num. X. Jam vero Concilium Tridentinum, cum vetuisset, ne Regu- se lares bona ulla possiderent, sive mobilia , sive immobilia etiam nomineis Conventus: pronuutiat denique non po se illis a Superioribus permitti meis usum, nec administrationem, nec commendam ullius bovi satilis: Adminiis stratores bonorum Monasterii omnium ad beneplacitum revocabiles se se per esse debere M .is Concilium Cameracense anni I 365. cum cavisset, ne Monachis dareturis quidquam pecuniae ad vestem , cibumque e mandavit Superioribus &c.
Recenset in hunc eumdem finem alia Concilia, Mediolanense, Meesiniense, Rotomagense, Burdigalen sed deinde haec subdit: ,, Num. XI. Uisum est Navarro caput Monachi de sat. Morach. conce- se dere peculium Regularibus cum licentia Superiorum . Visum est etiamsi illi nihil ei capiti derogatum esse a Concilio Tridentino, vel iuri comis mus . Sed re serio pensata , capite Monachi non conceditur pecidium , nisse iis, qui administiationes gerunt, ubi ad expensas, & utilitates communesse Monasterii ita necessum est: Tunc vero peculium iam non est , seu b se num proprium, & peculiare. Congregatio quoque ipsa Concilii hoc re se iecit peculium, eT Navaria sententiam exsibilatis pos Concilium Triden-- ιinum. Ha It tamen illa postea sequaces & approbatores peculii Mois nachorum cum Superiorum licentia . Prolixe Fagnanus eam pertractavisse quaesiisnam , ct adversus molles ignoosque hos Caninissas demon navit, si nihil esse in jure communi, ρο Decretalibus, γοd eis suifrastetur: refragase ri autem vehemensi si me Concilium Tridentis- . se Sit ne , Thomassino judice, inter molles unaetosius Casu istas eollocandus Author Vitae Claustralis, ipse viderit . Plurima ibidem adiicit Thomassinus ex Clemente VIII. ex Sac. Congreg. quae brevitatis gratia praetereo . Et R. Magistrum nostrum
Claustralis Vitae non puduit Thomas sinum allegare in favorem peculii in ipso Collegio Apostolico serpentis
123쪽
Celeianimi Caninissa , qui post Concilium Tridentinum Monastio.
Pecutio improbato exalta commumtatis observantiam propugnam.
CAnoni starum taculi decimi septimi facile Principem si dixeris Prost
rum Fas nanum, a veritate non aberrabis . Insignem illius is li C, nonici iuris Prosessorem ipsum appellat Joaunes m at Gallus tib. s. cap. 9.cuius intenti perspicaciam, eruditionemque inter coecitatis incommoda exintollit . Absolutissima , inquit, in quinque libros Decretalium commentaria emisit sub annum i 66o. in quibus erudite ac subtiliter ius commune Ca
Tanti Viri sapientiae, probitatis rerumque gerendarum dexteritatis specumen habere si cupis, paucis dabo . Illum anno secundo aetatis suae supra vigesimum Pontifex Summus Paulus V. Sacrae Tridenti ni Concilii Congre gationi loco Francisci eius Patrui a Secretis suffecit. Caeteri Pontifices eiusdem vigilantia, doctrina, morum integritate, caeterisque animi dotibus spectatis, eumdem in Congregationibus Episcoporum , & Resormationis Regularium occuparunt. Uitam produxit ad annum usque nonagesimum teristium, quo denatus est . Unum supra septuaginta a Secretis filii in praes iis Congregationibus septem Pontificibus Summis r nimirum Paulo U. Urbano VIII. Innocentio X. Alexandro VII. Clementi IX. Clementi X. &Innocentio XI. Sola coecitatis infirmitas obfuit, quominus S. R. E. Cardin, lis renunciatus suerit. Haec pauca eo dicta pertinent, ut heinc colligas , quo in pretio Cano nistae istius habenda authoritas sit. Congregatio Concilii Tridentini ad resolvendas, quae super Canonum , Decretorumque eiusdem Concilii intellia gentia quaestiones occurrere queunt , instituta a Romana Sede est , caeteris omnibus ficultate interpretandi Concilium istud sublata. Quis itaque melius, quis Frenano sncerius exhibere nobis germanam Tridentinarum Sanctionum
124쪽
interpretationem potest, si a Secretis 7 I. annos fuit illius Purpuratorum Coulegio, quod est legitimus eiusdem Concilii interpres Probabilimum acerrime confutavit Fagnanus, iccirco Anti probabilissis tratus , invitus Probabilistis, qui R/ρο m eum insimularunt. Non minoris pectoris sortitudine peculium Monasticum insectatus est ma. p.3. lib. Decri cap. Monach. Primus omnium post Tridentinum peculii M nastici quaestionem a suis repetiit principiis . Adversari tum veteri, tum novo iuri evidenter demonstrat. Navarri aberrationes castigat , Calaistarum molliorum laxitates repellit , ut animadvertit Cl. Thomassinus . Gravissimae exactae communitatis legi astrictos Claustrales omnes tanta argument rum copia evincit, ut soli Sophystae pecuniarum amore capti repugnare
Anima esto in Magisrum Visa Clauseratis. Fagnanus mollionis ethlees cultoribus Rigorisa inaudit , quod Probabilismum ab Alexandro VII. & Innocentio XI. mortaliter sauciatum acriter exagitaverit. Quibusdam Claustralibus Rigorisa Fagnanus est , quod premtium Monasticum solemni paupertatis Voto , Iuri Canonico tum veteri , tum reeenti omnino contrarium luculentissime demonstraverit , ignavis, Iaxioribusque Cano stis , & Moralistis penitus devictis . Illud est istiua saeculi dominans genium, ut quae carnalibus appetitionibus non favent Rigorismi praetextu reiiciantur.
Magister vita Claustralis a. p. Dissert. 4. pag. 333. haec scribit. is Gers ,, nem, FAGNANUΜ , LUPUM seversimos in hae re suisse Aris rebuis neminem fugit .... Reliquos vero in uretium nimirum , Tamburinum, is Bartholomaeus a S. Fausto, Antonium a Spiritu Sancto, Gymanum, &ri tandem bona venia Caramuelem, cuius sunt, habeat, per me licet. Si exis Theologorum auctoritate, & testimonio causam suam orare vult Daniel, is alios quaerat, alios in medium asserat. is Quis non miretur novi istius Magistri ausium dixerim, an institiam Fagnanum Romanae Ecclesiae Praelatum, cuius doctrina, opera, & studio septem Pontifices Summi usi sunt, ut severissimum aerisarchum contemnendum, rejiciendumque exhibet y An non videt laure Tom. II. O tus,
125쪽
Ios Defensio meretorum Concilii Trid. m.
lus, aut proxime laureandus in Theologia Magister , quod per latus Fagnani ipsos Summos Pontifices impetit , eosque imprudentiae postulat , quod Ieterissimum Arismilum in gravi ilanis Ecclesiae negotiis transigendis septuaginta annorum intervallo adhibuerint Putatne hane suam insolentem censuram nullas daturam poenas. Rigidissimi Ariliarchi illi sunt Gersonitis, Farnan s , Lupus P Rigidissimi Aristarchi illi sunt Vasqueetius , Tamburiis nus, Gymanus, Caramuel, Castropalam, caeterique omnes, qui lateri suo crumenam avellunt 3 Alios exposcit Theologos Quos quaeso Dianam, Escobar, Bimorer, la Cruet Uerum nee illi, hisque similes, erroribus il-hus suffragantur. Quos ergo λ S. Apostolos , Patriarchas Basilium, Augustianum, Benedie um, Dominicum, Franciscum, Caietanum, Ignatium λ Hi sunt benigni Theologi, quos marsupium, census vitalitios, choclearia argentea, arculas argenteas, pecunias in ludis exponendas liberalissime Mendicantibus Claustralibus impertiri propugnat novus hic Clatisralis vita Assertor. Nec nos refellere, nec lectores perferre ineptias, & somnia haec convenit : iccirco silentio contemnenda.
Eminentissimus Cardinalis Petra. Neque hic doctissimus Purpuratus teli Clati bacis nostri ictum evasit. Peculium non repugnare Tridentino Concilio illum declarasse in promio Constitutionis Clementis XII. contendebat visa Claussalis Magiser . Quam accusationem injuria iumma tanto Cardinali impactam supra explosi . P lam ibidem feci, Cardinalem Petra doctrinam Fagnani , substantia spectata, propugnare , peculium Monasticum ab Eeclesia vetitum , damnatumque ostendere. Quare ne M a reagam paucis indicare sufficiat Eminentissiamum Petram, Tom m Commensariis in Consiturionem V. Benedicti XII. fH. a. docte , eruditeque peculii causam versare . canoniuarum, & The logorum sententias sub criticum inducit examen. Temeritatem Dianae, ali
rumque Moralistarum , qui nauci faciunt Purpuratorum Collegii Coneilii Tridentini Interpretis declarationes, iure vellicat, &compescit. Peculium denique vetitum ab Ecclesia potissimum a Concilio Tridentino Regulambus evidentissime palam facit. Quid, urgente necessitate, quum Coenobium victum s
126쪽
rictum , vestitumque necessarium non suppeditat, agendum si, prudenti moderatione explicat.
digerus Bernardus Uanespen. Prae caeteris Canonistis peculii Monastici causam discussit Uane speniugo Litterarium super hac controversia certamen sustinuit cum duobus Augustinianis Lovaniensibus Clenaeus & nanis , quos propriis ipsorum legibus& Constitutionibus prostravit. Sophi sinata omnia Peculiaristarum convellit,& peculium Monasticum omni argumentorum genere vitio proprietatis ins Elum perspicue ostendit, nulla suffragante Praelatorum potestate , iisdem, ad hoc quod attinet, ab Ecclesia adempta, necessitatis casu excepto. Celebris istius Canonistae vix ac ne vix quidem meminit Magister vita Clauseratis, prout colligere potui . Illum ut rigidi Ilarum Aristarchum respuit Magister Vindex.
Anactetus Reisse Quel. n. 3. lib. 3. titia. 3 s. de satu Monachorum f. r. ηt. UL . Nullus Relbis giosus snisi sit inicialis, aut administrator bonorum Monasterii pro ut, is litate eiusdem etiam de licentia Superioris potest habere peculium I is mobile, seu administrationem bonorum immobilium , nec annuos reddi- ,, tus, seu provisiones annuas , etiamsi non sint superflui, & revocabiliter B concedantur expendendi interim in usus honestos, & licitos pro utilitateis vel necessitate v. g. ipsius Religiosi . Ita latissme , ae solidissme F D g mus, Hostiensis, Ioannes Andreas, Ancharanus, Felinus, &plures citatin a Fagnano &c se Probatur Conclusio ulterius ex Concilio Trident. ses et s. de Regia. B cap. a. ubi pro Conclusione statuitur. Non licent deinceps me. Ex quibus B Verbis plane evidenter apparet , quod etiam de licentia Superioris nubm lus, praeter ossiciales, bonorum immobilium administrationem , vel usum
127쪽
Io8 Defensio Decretorum Concilii Trid. m.
is fructum eorum habere possit . . . idem est de redditibus, & provisionibusti annuis, eo quod redditus annui inter immobilia censeantur a iure, ut dies-
is tur Clem. I. 3. cumque annui de v. S.,, Nec dicas cum Navarro & aliis per Concilium Tridentinum tantum is prohiberi, ne Superiores peculium lare sumptum aliis praeter officiales se concedant sine causa rationabili , vel ad usus profanos aut illicitos, autis irrevocabiliter : non item prohiberi , quod eisdem concedant ex causa se rationabili ad usus licitos pro veris necessitatibus ipsius Regularis. Nam is contra est: tum quia Concilium indistincte loquitur , consequenter indi, stincte intelligi debet, cum ubi jus non disinguit , nec nos di inguere δε- is beamus, per vulgaria: tum quia gratis tantum & absque ullo fundame is to ad proprium sensum interpretari videntur adversarii textum Concilii. . Nec enim valet quod Navarrus adducit, videlicet, ut Concilium Tria is dentinum concordetur cum Concilio Lateranensi relato cit. cap. a. quia is uti ex num. s. & ad longum demonstrat Fagnanus, Concilium Laterane se se .... non id quod adversarii , sed quod nostra Concluso dicit , asseritiis tum quia ex hac interpretatione sequeretur , quod ossiciales possent honais Monasterii ad usus superfluos vel illicitos applicare, eum Concilium Le. -- ω eialibus concedat quod caeteris negat: ergo si caeteris solum negat admi-- nistrationem bonorum ad usus illicitos aut superfluos, hanc ossicialibus comis cedit: nam exceptio firmat Regulam in aliis. . Tum etiam quia contrarium novissime statutum habetur a Clementeis VIII. &e. & ab Urbano VIII. in sua Constitutione 28. &c. . Probatur denique pluribus Declarationibus Cardinalium S. Concilii Inter. is pretum editis contra adversarios pro nostra Conclusione, quas vide apud is Fagnanum Donatum, Quaranta. V. Casus reservatus.
Animadverso in Magiseros Vitae Claustralis, & Vindiciarum . Eorum errores at omnibus tum Theologis tum Coonisis improbantur. I. Ultimo loco Anactetum Reissensues modernum Canonistam allegavi .
Hie benignissimus est Probabilista . R R. Magistri adversarii reiiciunt F
gnanum, Vanes perium, Lupum, caeterosque graviores Theologos, ut rigidissimos Arisarchos. Cedo. Quo in loco reponent hunc ultimum Canoni stim
128쪽
sum λ Si inter laxovis, ut verbo utar Magistri Vitae Claustralis: ergo tum severi, tum laxi, census vitalitios labe proprietatis aspersos improbant, damnantque. Qua quς- sodii inmuncula eludent istius ultimi Caninistae auctoritatem Hic tametsi ad benignitatem propensus, ut ex illius Morali Theologia compertum est, Doctrinam Fagnani, Felini, Ioannis Andreae, Vane Uenii, Lupi, aliorumque ambabus ulnis suscipit , eamque defendit. Alios Recentiores Canonistas reserre possem, quos brevitatis gratia praetereo. An reponent, alios Canonistas recentiores oppositum docere. Vel unum alicujus nominis, non librarium, non collectorem, sed qui data opera Decreta Tridentina & Summorum Pontificum Constitutiones expendat, designent . Ex omnibus, quos lustrare potui, nec unum invenire licuit . qui ex professo rem discutiat , quique peculium absolute licitum defendat. Barbosa, qui, ut legenti constabit, alter Diana est in re Canonica, quorumdam Calaistarum, & Canonis arum opiniones stringit in fascem nullo adiecto examine. Navarrus, & caeteri eiusdem exscriptores& proletarii, ex causa gravi permitti posse peeulium docent.
II. Ex iis, quae hactenti et dicta sunt, necessario tuo consequuntur. Primum Theologos sive Probabit illas sive Anti probabilii as communi consensu pec lium Monasticum absolute improbare, tamquam voto, & Ecclesiae Constit tionibus adversum, & severissima lege vetitum. Alterum errores adversario rum omnium Catholicorum sensu diris devoveri. Quippe nemo unus Theolog rum , quem ego viderim, ausus adhuc est eo usque delirare, ut Apostolici Collegii alumnos privata habuisse peculia asseruerit. Nemo unus somniavit nullum absolute latum ab Ecclesia praeceptum in favorem communitatis , & adversus peculium. Ad summum peculii usum propugnarunt in sola hypothesi, quod Conventus non porrigat necessaria ad victum, & vestitum. Ergo errores utriusique Magistri Clauseratis & Vindicis communi Catholicorum doctrinae adver.
Sancta Maria Magdalena de Paetetis.
Postquam reeensionem Theologorum tum antiquorum tum reeenti rum dedi, consentaneum duxi sanctas quoque Virgines in tantae veritatis testimonium, praesidiumque advocare. Ex plurimis duas seligo auctoritate summas a
129쪽
rio Defenso Deeratorum Conesssi Trid. m.
mas . Prima sit S. Maria Magdalena de rizzis, quae ex Divina revelatione, ut ejus Acta prudunt, ingentem animarum multitudinem in insernum descendere ob violatam paupertatem cognovit, seriptumque reliquit. Ο Sorellet D non in rendo, pervi i Religiose missam eon Mona cincienda aver entrate particolari. O G sis mis fatemi patire ogni pena, perchὸ tame Spose a Mi emfacirate s divo amassa ossemaneta dei viso comMne. Quae sic latine verto. Heu Sorores Per pore ego haud valeo, qui feri pust, ut, eonscientia salva, Regulares redditas haheant peculiares. Heu mi I ES , fac, in poenam qnamlibet perferam , quo tes ponsae tibi consecrara se se ad communis vitae observantiam diapextant.
Sancta Mater Theresia ex Religiosorum relaxatione gravissima in Dei Ecclesiam mala, & flagella derivari asserit. Haee Seraphica Virgo , quam merito sui sexue prodigium appellare possumus, quod non mulierum modo, sed etiam virorum Μonasteria ad pi stinam revocaverit Disciplinam , plurimaque de Claustralium reformatione seripserit. Mirum haud esse, illa docet, si tot in Dei populo mala, & see. tera aspiciamus, cum illi, qui sunt in virtutis, & sanctitatis exemplar electi, tam longe vivunt a paupertatis , & Sanctitatis spiritu . Quae haee Coelestit Heroina hoc de argumento scripsit, longiore didicit experientia. Pauex isthue transcribo ex his , quae habentur Actorum suorum eap. VII. italice scripta, quaeque latine verto fide integra.
Amasenium mulierum relaxate viventium scopulsu potius est infernaeis nai fragii, eis maxim/, qua ad malum prona sunt, quam eammdem desectuum , aedelictorum remedium. me de meo accipias nolim. De aliis sermonem habre, qua novi, o vidi, quorumis infelicem deploro sortem. Ut enim portum teneam fa- Iutis, non unam υocationis gratiam, sed gratiarum planitudinem, non semel, sed sequentius elargiatur illis Deus oportet. Adeo squidem in luerunt abusur, e que mundani honoris, ac profanarum appetitus vanitarum processet , ut vix , Mne vix idem Monastici flatus vestigium appareat. Et faxit Deus , ne peccarum i um virtutis Aeo halintin, ut mihi sepius merit. Hocce antem Uerum esse, ut illis suadeamu, iuudque percipiant adeo difficiis es, ut Divinae OmH'tentiae dextera opus D. Neis consiliis acquiescere F vellem genitores , isti er
130쪽
res, quoniam nolunt iis in Monoseriis collocare filias Das, in quibus via pors ctionis precurritur, sed uri maiora, quam in mundo pericula ossunduntur ; us mislint eas in Matrimonium dare ipsis inferioris fortunae viris , quam statibus remererire Monaseriis; aut saltem domi cusodire. Ivfelicitas deploranda multarum est, quae mundi pericula evadere, DeoqMe infervire cogitantes , Monasserium i gressa, non unius , sed derem smia mundorum laqueis cis Nepta irretito reperiuntur. Quo autem se vertant, quote se recipiant , ignorant . Enim vero iuventus, sensis, o damon provocant, urgentque ad ea, qua mundi sunt, amplectenda ; quod videam istis, ceu licita, ct Mnesta, ut ita diram, reputari. Quare smiles mihi videmur quibusdam haereticis , rerumque miserrima sortis participer, qui ex animi sententia occaecant se se, atque suadere enituntur illud bonum esse. quod ipsi amplectuntur, ρο itase credere estiunt, quin tamen sncere credant. Quoniam intimi sensus dictata, Hud esse malam inclamant. Heu maximum ma iam ' Heti Stimmum Religiosorum malum i Nee enim plus de mulieribus, quam de visis dico, qui Regulas, o Constitutiones Das non observant Poris adeo occlusa es regesaris observantia via , ve pius Mi eavere debeant monialis, σ fratre, qui feris vocationis Da pensum Deo solvere velint , plusque pertimescere eiusdem Mona ierii fratres , ae forores , guam omnia infernalia Daemonia. Atque maiore sagacitate, o dissemulantia utantur fas es, ut de Divinis rebus,
Deique amore sermonem harire valeant, quam in colloquiis promum assectioniam . maliumque amicitiorum, quas nutrit Darmonis Monasariis . Quapropter omniano Vncire, eur miremur, s tot mala in Ecclesia Dei grassari perspiciamus 2 ρα niam illi, qui speculum, atque exemplar virtutum, o imitatianis ecteris se probere deberent, penitus fere delevere Cessis persectionis imaginem, quam Spiritus Sanctorum Patriarcharam in Religionibus depinxerat. Utinam velit Deus itiis, quod necessarium agnoscit, remedium apponere . Amen . Haec serio pe
perdant Magister Claustralis, Magister Vindex. & Magister Censor . Num
reposituri sunt, zelum S. Matris Theresiae non esse secundum scientiam 'Omnes
quippe,' qui illorum peculium damnant, imprudentiae accusant.