Comoediae;

801쪽

Haereo hic. Scio quid sit, rere rinam in liis rebuM; Ue-Tum non placet. Olim putaueram legi posse ταυρος Ve-Tum nunc tirum videtur. Qiramobrem alii videritit. Fiaber. τοιρος. allem ταουρος Vt ν νηκει μου ταυρος deni sit quod οἰ o αταπιριύτη διάγω τον βίον ut loquitur in Lysis tr. 218. Bergi. D ηκει μοι ταυρος Inepte Uulgo ου ηκει μου πονρος, quod Faber vertit, non enit mihi Drina. i- feret me puella δiσουρία lahorantis nec tamen scio quid sit oesooe saltem scripsisset τουρον. Quid in re venerea

ταυρος significet, ipso ostendit Conaicus hoc versu , qui est in Lys. 17. ἴκοι δ' ταυρώτη διάξω o βιον. Qui plu-Ta cupiet, Ualchsenarium consulat ad Inmonium P. o. Briarach. μου ταιρος i. e. ἔταιρος aut μου ταιρος. Est ex Euripide procul dubio Reis . cuius praeClaram emendationem confirmauit Od. RRV.

9 8. 9I . r. καὶ τἄλλ' ουδῖν μετὰ ταυτα Haec est scriptu-T Cod. In evit. B. Iulitae additae furit duae voces δεῖ λέγειν, in coteris vero sic legitur hi versus :Mαὶ τἄλλ' i'δόν με ταυτα δεῖ λέγειν.

Sincerum est με r ταυτα, quo admissso, duarum, Cum ad ditamentum sponte Ilia resecari se patitur Brunc . 95ὶ οὐθαγόραν. entularia arroCtam, cat fritto e ab ὀρθῆς et λειρω. Faber. Interpretatur Chol. ο ιδοῖον nesCio quani bene diana apud Platonen in Protagora P. I S. C. HSt. . . . 167. et L. Orthagoras OCatur aliquis, qui optime tibia canebat. Tetetetes vero ad LyCo-Phron. R. hae habet: ρθήν ς, δαίμων πριαπώδης παρὰ τῆ Mooδίrdii. Hoc loco melius mihi videtur intelligere tisiciner illum et brem Palmer. Quasi dicat κάλει τινὰ, ρίλον ro αἰδοῖον χοντα. o videtur voluisse Schol. cuni scribit: ρθαγόραν δῖ, o αἰδοῖον qui forto scripserat: ὀρθόν τλαι δοῖον χοντα alit simili modo Bergi.

Viae Hesychii interpretes ad glossas ρθάνης, ὀρθαγορί-

955 τον ποῦ'Iωνίας τρόπον. Vide Adr. Iun. 1 g. Cent. I. 19. Auster.

802쪽

78 COMMENTARII

Aliam viam iniit Rei sigius I. p. 32O.: NE ANIE.

βουλομένη σποθεῖσθαι b. καπι της κλίνης φιν C.

95 . κνησιοῦς, ruris. Eiusdem originis sunt κατακέκνησμαι et κνζσμος in Pl. 975. Erunch. s56. λάβδα κατα του A1σβίους Alludit ad foeditatem se hiam. Tanta mihi prurigino videris Correpta, ut vel medium virum lictere, tanta iri orare, possis. Fortasse id etiam Eo dictum ost, quod eam divaricatis cruribus decum-hentem videret Faber Pro λειχάζειν κατά τοὐς εσβίους i. e. εσφάζειν propter prirnam literar a Bergi Vide Veis 15 6 et not ad Ran. 15o8. Erunch. Cf. Oup. Em. ii Suid T. II. μ 168 sq. α Scripsi ταῖς pro vulgata, Monacini quoque Ithri scriptura, ταῖσι Deinde μηρούῖς X Exunckii S pro vulgato μηρίοις, mio etiam significatu ineptum est. Reifg. δ Antistropha re versus et licet accommodari strophae possit mutando αποβάλοις in ἀποβάλοι ex sententia Hotthii, quale mendum in caligeri vel ex libro versatur paullo post, ωφαρπάσαις pro φαρπάσαιο, tamen id ipsimi noluisse videtur AristophanEs, ne concinnitas in reli Cui conuelleretur: et ἀποβάλοι testatu Suidas quoque Rei g.

803쪽

D. Q Deprauata esse vorha ἐβηκε καὶ τἄλλ' υδεν μετα ταυταδεῖ λέγειν. non metrum solum sed ipsa sententiae obscu-Υitas videtur conuincere. Quaenam enim sunt ii a alia non digna commemoratu 3 Expuncto igitur καὶ post βεβηκε, et τἄλλ' in αλλ' mutato , εδέν με ταυτα reuocaui ex antiquis libris quihusdam sin his S. onam iam supra laudatiam, P. 225. βέβηκεν autem Posui EXΜS. OnaC. Praeteio retiam Fabri verborum πως σαυτης κατόναι' emendationeIN, ουτω οντως σαυτης κατόναι, probatam BrunCkio, ein- dorsioque annotatione admoratii Satiras, . 531. Reifg. M odium ἰκετευομαι codicis Rau.J nolo vocari in controversiam. νομάζετο edium tuetur Erfurdius cum BrunChio in Sophocl. Oed Tyr. 3 12. et κετευοντο VOTO TOἰκέτευον non improbauit Gesselingius in Horodoti libro III. P. 22O. g. C. 8, 15 Schweigh. at huius loci nulla auCto-Titas.J, quam rem a Schaefero accepi. Euri'. HerCtale F., 12o6.s facilius assentirer eidlero, si voluisset ικετε μαιμῶν - scribi: ἰκετεύομεν με - ab eo propositum P. 564., de vers. Doctim. meis quidem certe aurihus parIlmula

804쪽

78I COMMENTARII Quae numeris Romani in margine appositis notata sunt, ea libera est Vivit responsione antistrophica. 96o. Hunc Versum et seq. retulae potius tribuerim Bergi. Eodem modo Iohia eager in Classical Ioiarna di I . . O9. qui sequentia ii personis di

Possit, παμώκυψ ῶσπερ, etc. Faber assentitur Bergi. παράκm tui oὶ γαλη. Mendose in impressis παρία φῶoah γα . i. In Od et in edit. B. Iuniae παράκυς ως dici in inde facile fuit sinceram lectionem restituere. L uin h. Fabri παράκυφθ' , Odic Rau. confirmatum, iure probat Reifig. I. p. tu qui runchii scripturae opimitii Atticos in Vulgari sermone οὐ pro ῶσπερ non videri dixisse. S. Monac. apud Reisig. αράκυφρ' Aon ερ 962. e Hunc rersum Adolescentulae potius tribuerim Bergi. οἴκου, ἐα ἐκψομέν γε Aliter, atque Schol. accipio. Qui lipe adolescentula dicit a ce de ad te a/niator ati tec Mara ad nil forta se Viti deni,

sed ot secaris. Puella respondet: irmn Profecto quoa set, 'adole loeus Giet cust sm, ω απρα, ante te σε r. ciber. Into ad auferendum siquid

Οἱ 9ώμενοι. Sicut in luto v. OO8 ubi cum vetulacere fateor. Propter sonum hoc nolim improbari. Vide Aeschyl. Choephor. 8 8 Stant Antiphari in Behher AneCd. Ι. 455 I. Aristopharai vere, ut arbitror, restituit esurdi. Koenigsh Archi ΙΙΙ. a. Rei g. e 962. 963. Nescio an in toto Aristophane versus ullus sit

posteriori deprauatior. Tu lege, ικοτ ε εὐφρόνην γες καινόν γ' ω σαπρά. O δῆτα Tr αν υ γραι τα κοίνεονῆς γ ελοι. Vulgatum ἐκφορα defendere videtur Hem stertius ad lut 1 oos. Quo nollem DCtum. erus enim Error est. Quod ad τα κοινά in re Venere frequentatum, hene orsonus intellexit cognatam OCem κοινωνίαν in Phoen. 16. Confer et Ion 358. τα κοινά χαίρων G. Eusegoss. Praefat. ad Euripid Troad P. XVI cI.

805쪽

IM ARISTOPHANIS ECCLESIAZUSAS. 785 dixisset de Adolescente, qui ipsam lucri causa amaro

96 . 9 2'. r. Vulgo legit Urs τί ἀρών γραυο εὐ- λοι, Od λέγοι Frigidum est istud τάλαινα, quod ii eo

genuitium esse videtur illud enim non agnoscit cod. in qu scriptum. τί γαμ α γραῖς μαινά τις λέγοι Mulierem initiine in furorem actam μαινεχθα non Tarra BD-pellant poetae. Sed etia in si soccus appellationem hanc adniit teret, metrua hi repugnat. καπρῶσα suhstitui emolitro in luto v. O2έ. λλ' nigr&ro γραος καπρώσης τα*όδια κατεσο δειν Arunc Id. Satis bene Ra-

τὶ μοι προς ἐμαυτόν. Bergi. 968. 4ηρ. Debuit fuisse aliquis paulo grandior, et pauperculus Taber. Loci huius meminit Suidas . Φης. us Schol. Verba apposuerunt Bergi et

969. δείξει γε και σοι. B. Iunia δόξει pro δεiξει:vitiosior etiam in hac remonac. S., δόξη sed scribo: δείξει γε καυτός. Reifg. I. P. XVI.

97S. πολυ σου μεῖζον φρονω. Arguta sententia. Adolescentula recedebat, ne videlicet illius δελεάσματι, Captus amator, qui ipsam ad fenestram vidisset, fores Pultaret, et interim e lege Senatus auliebris Coge1etur Cum Vetula rem ante habere quod consilium ubi Persensit-vetula, ait: Ego pariter Onsed hic ut me multo sapientiorem agnoscas quam sis. Aliter Schol. Tab .

806쪽

784 co MMENTARII9 4-932.1 mos Versus Hermannus Elem doctrimetr. p. 695. ac descripsit:

V. . Vulgo διασποδισαι ἀνάσinoa n. At in scoliis huiusmodi, ultimis syllabis non conceditur λαδιατορία nisi ad inciri

systematis. Rem illam coimprobabo, Cum Lyrica fragmenta alligero. Bene igitur Porsonus ad Hez. oo et Orest.

Ponitur a Suida 'Aνάσιμον per αμοριον, o logo allegat O. Bene quod ad sententiam, at secus Ilio ad vocis etymologiam. Etenina ἰμos est proprie lia lities lata et mulocclivis hinc usurpatur de nare pressa, de ventre non urvato, et de latere collis iliclinati et plani sitio sensu pro- Iarno habet Comi us in Lys. 38. hi apud Schol. citantur Nostor in Babyloniis Νίσην ρειδε πρός το ἰαον et Πλάτων. μκαις si pinu Corrigit Elmsi ad Ch. 577. Τουτὶ προσαναδηναι το σωον δεῖ ' verum ibi ruo significat rem muliebrem cauae plana esse solet, Elte uidici: Quam a figato planus u pectore snter et salie cimi illa signifi-Catione o Cis οἰμον bene conuenit et ρειδε vid. col. 616. et Thes 488. Et προσαναβηναι vid. Pierson ad AI 'Dr. P. S. hi Granimatici aduocantis Nostri Thesmoplior adis Ἀναβηναι την γουναῖκα βουλομαι. Bene igitur ne hic re-Posuisse arbitror o σίμον ii sensu eodem ne male pro-Ptes sententia 11exum mutasse οἰμώζων ρα Hi δία in Gh, ἴδ' εἰ τραγονηδυα eterum Non grauius aliPH Venerem

Teprimere solet, quam aliis odor; quo maXiin entinebhircorum genus. f. aC. IS. τραγομάσχαλοι quam V Cena plane faciana, sicut τραγίνηδες, exponunt cliolia per δυσοσμοι. f. quoque ACh. 852. O ων κακον των μαoχάλων πατρος ραγασαίου unde firmatur mea Omectura ζ'

εἰ i. e. εἰ ζε quod verbum egregie restititit orsonus ad Hom. Oδ. E. 55. Cratet apud Athen. p. 69o. . . Ausege . in Classical Iournal r. XXVIII. . 2 28 sq. M μηδέν. ElmsIeius in illa crit Cantabrig. V. CO aigit μὴ 'δεε. Hanc coasiecturam nuper repetiit ad Eurip. Medeam P. Is

807쪽

εστι δίκαιον εἰ δημοκρατούμεθα ra . 985. εἶχομαι ποθων πάλαι. In Od. ποθῶν πάλιν. Vulgo inversus est ordo o Cum ερχομαι παλαι ποθῶν. Brutich.

i πρεσβυτερον Versus exposcit πρεσβυτίραν notr. πρεσβυτέραν etiani Reisig. . . I95. M D. Porson ad Eurip. Ηec . Sos. στος, recte repugnante Roisig. Ι. P. 195. ἐ Σαριξίνης Charixenam ετηθη καὶ μωρὰν γυναικα fuisse testantur Scholia. Allusiim fortasse est ad χάριν et ξενος. Non es quod hic quidpiam ad gratiam geri putes omnia od summum ius exiguntur. Faber. Egregie ad hunci locum Etymologus 36τ, i. d. 'Eπὶ παριξένης αυλητρὶς Ἀαρι ξέν αρχαία, καὶ ποιητρια κρούματωπι οἰ δε μελοποιόν.ωεοπομπος δειρῆσιν, υλεῖ γαρ απρα αυτ γε κρουμάτια ταεπι αριξένης Αριστοφάνης Ου τα καrά μισθον, ἀλλ' olo νωα αλλα τινά. Hae ultima sunt Corruptissima. Nam post vocent υριστοφάνης subiecerat procul diibio tymologus locum hunc Ariltophanis ex Eccles. οὐ γαρ etc. Sed his Nescio quo casu eiectis, alia illuc intIusa fuerunt, qua minime pertinent ad articulum ibi propositum, sed potius ad vocem πιχειρα, quae apud Etγmologum proxime sequitur. Sed hae obiter Hesychius squem etiam Bergi. et Brunch. laudantJ Ἀπὶ Σαριξένης ἐπὶ μωρίας η αριξένη διεβεβόητο, αρχαία υσα ενιοι δε καὶ ποιήτρια αυτζν ἐρωτικων λέγουσιν. ε στι δε καὶ παροιμία, οἷα λεπὶ Σαριξ νης. iror haec loca non fuisse obseruata ab Erasmo Iunio, aliisque prouerhiorurn Graecoxum Compilatoribus.

Vide Etiam Eustath ad Il. f. p. 526 lin penuit et Suidarii V. αριζίν' ser. - Ηio versus senarius est, cuius vulgo soluti Dint numeri :fic in impressis fertur ἐστὶ δίκαιον, εἰ δημοκρατουμεθα. In Cod est εἴπερ δη-- et sensus et metrum εἴγε flagitant. Brunck. Recte Fracinus ἔστι δίκαιον, ex lege VerIus do- cliniuiui, qualis hic est Hotib.n 989 - 1o2o. Legendum:

Comm. in Aristoph. T. V. M a

808쪽

s99. στρ. Idas eodem ordine respondent antistro

Φίλον. Ἀλα εἴσω πληκτίζεσθαι μετά τις ' π:1γῆς etC. Viagatae: την υρ αν τήνδ' ει δε μη, καταπεσων κεῖσο μαι, versuum prior hypermetro, posteriore peruerso roram qui huic quidem respondet ii stropha, martifesto iambiCus est dimeter. ι δε Ellipsi elegarat dicitur pro εἰ δε η CL Sophocl. mitig. 22. d. Bruti L. Rarius versuique Congruera καταπεπτως formae tritiori cessit. In sequentihus vulgo ita legitur αλλ εν τω σοι βουλομαι κόλπω πληκτίζεσθαι μετά της σῆς πυγης Corruptis ενχω, vel, qUO Peius etiam εν ω σω, adstriptum κολπω, quomodo haud scio annusquam loquuntur in re simili 1 ob scriptores, τω πλ ωτίζεσθαι vero non intelle to addidere βουλομαι. ετὰ instrumentum indicat, ut saepius, proindeque nihil absurdius quam ipsum iuuenem velle πληκτίζεσθαι latibu non .suis, sed puellae. Imo, infiiaitiuo posito pro imperativo, haec iubetur illud fac re, quo nihil opus esse coniugistis Roma iis videbatur Lucretio de rerum nat. , 127 I. ισω, Vt ενδον infra o8I In antistropha a. τέ post ρυφης Xui

809쪽

IM ARISTOPHANIS AECCLESIΛZVSAS. 787989- 992. Stroplite Valde corrupta Luit quae sic coiistituenda videiatur:

Dubitari potest, an φίλου μόν et δευρό μοι rectius I Cum commutent, quia ita in antistropha pedes dispositi sunt Her ncinnus Elem. OCtr. Cir P. O 2. Rei sigius I. p. 5 2. haec sic descripsit, ut ultimi στρ α . et si . Vtrinque versus responsione liberi sint:

V. . Vulgo χειν. Dedi ἔλκειν. f. Theocrit. 11. 17. ἹDγξ ἔλκε τυ τηνον ἐμον ποτὶ δωμα τον ἄνδρα. Sic et itidius natale fotuu dulcedine tiptos Ducit et Horatius, Quo me, BaCChe, rapi tui Plenum. V. 19. πυγος ineptirari sis vidit et Hotthius : qui bono monet nihil posse a tirdius quiam ipsum iuuenem s/elle πληκτίζεσθαι natibus puellae. Reposui igitur σπαθης. esych. παθητόν γυναικεῖον lege ταθὴ, τυ γυναικεῖον. iii intelligas iocum in uti. 5. εἶ γυναι λίαν σπαθας. O mulier ales percrassion et teris. V. D. Vulgo ἐπὶ ταύτην. At επὶ est interpolata lectio et ταυτη Corrupta pro τοῦ δε vid. orlati ad Phoen. 1597.

V. 29. Ita Suid in Θάιδαλόχειρ et ρυφις. G. Burges . iii Classical Iournia v. XXVIII. P. 29. 2SO-

810쪽

p τν, ευφροσύνην. Ita omnes quas vidi: egendum censeo τὴν ai φρόνην, id est, noctem Bergi. την ευς ρόνκν Sio Cod. Inepte vulgo την εὐφροσυνον BrunC . την υτρόνον etiam Dawes Misc. p. 311. 55R. idd. Benilei. p. idcLToup. Em in Suid T. III. p. 87. et Reislius IcM. Verti quasi fuisset criptum ιocii, vel Attice coe

Carmen παρακλαυσίθυρον, Vt GraeCi voCant siue Carmei . quod amantes pro foribus anuCarum caner solebant, iii

tromitti a illis cupientes. Tale Carmen etiam legitur apud Thoocrit. Idyll. III. lautum Curcu I. I. 2 6 sqq. Propert. I. 16, 17 sqq. Tibull. I. a 9 sqq. Ouid. I. Amor. El. I. E alios .aus. ν καταπεσων κείσομαι. Sio p. Theocrit. III, 53. eundem Jo Cum asset Erunc caprarius ad antrum Amarylidis ah soluto Carmino παρακλαυσιθύρω inquit: κεισευμα δε πε- σων. Huc spectat illud Horat. Lib. III. Od. X. Ouid. Lib. ΙΙΙ. de Art. Amandi v. 581. Ante fores iaceat et . Sed quid adtinet in re obuia et clara plura loca congerere Aust. Abresch. Lecti Aristaenet. p. O . citat Rei'. a ἐν misi; Sic cod. Vulgo articulus omissus Brunch.