장음표시 사용
151쪽
forico m. epistola, ut vocant, coeca, honesto homine indigna , mordere coepit. Longo septennis intervallo , quod fluxit ab anno MDCCXXXUL quo liber Plantamurae prodiit in lucem , ad hune currentem I7 3. restim fiam ho ninis iram existimabam; sed locta Claustrali vita , ferventius. despumare , & ardentiores in flammas erampere conspexi Magisrum tam instratim. Audi quam modesto, pacatoque animo scribat vel in ipso Disser . tationis Praeloquio pag. 4r s. Quum primum haec sensa in Plantamur a legi haud temperare me valui, quominus exclamarem: Vah pervicacis imgenii imprudentem renat: rus Huccine partium studium adduxit obscurum hominem .... ut parentιssimo mendacio veritatem vertissimam obnubilare , t nebrisque obruere suduerit λ Tantam huius hominis audaciam non feram, non
sinam, non patiar . Obscurus homo Plantamura . Clarissimus vero Magifer Claustralis. Verax hic, mendax ille . Hic modestus, ille audax. Pergit humanissimus vir extollere suum peculii Magistrum Pornasium encomtis transcriptis, inquit, ex viris Religiss in celeberrima Tholofana Provincia, mne peculis visentibus Getola, oe Echardo. Rerum ordinis eruditionem tibiisque redolet Claustralis Author . Quetifius & Echardus, noti Thuofanae, sed S. Liadmisi Provinciae alumni sunt, in qua itidem sine pocatio vivitur.
IV. Alterum effugium, quo se recepit, ut argumentationem Plantamurae ex authoritate Pornasii arcessitam eluderet, omnem fidem superat. Praeel
tissimus homo iste in suae Vitae Clauseratis calce denuo edidit P. Raphaelia Pornasti opesiam duorum aut trium filiorum . Quisque expectabit Editionem hanc Ueronensem eruditis animadversionibus illustratam prodiisse. Id stilicet . Non reformidavit Criticissimus homo hac nostra aetate in totius
Litterariae Reipublicae conspectu opellam rima nam a se editam turpiter corrumpere, interpolare, detruncare. Neque tantum verbum aliquod ex e dem expunxit, aut aliud substituit; sed integram sententiam, a qua totum pendet negotium , suppressit. Ut crimen enormis interpolationis evidenter appareat, ex uno latere transcribam genuinum Textum Pornasianum Bene-Ventanae editionis anni I723. quain nobis obiicit. E regione opponam te
tum essitionis Veronensis, prout est in Vita Claustrali.
152쪽
I34 Defenso Decretorum Concilii Trid. m. TEXΤUS TEXTUS
Genuinus Pomasii iuxta editione .
. A Dvertendum est, quod alitern poteli & longe aptius serva is 6 talis communitas in Monasteriisse divitibus, &reditumiis, quam in se pauperibus , & Mendicantibus tis nam in illis cujusmodi erant illi Lis quibus B. Augustinus Regulam scri-- psit , scilicet Canonicis Regulariis bus, esset nimis vitiosum , quod
se aliquis vellet sibi ipsi providere, ἡ & aliquid penes se particulariteris Consemare , cum Superior possit,
ἡ & velit in omnibus etiam minutis fi necessitatibus providere , & onus se provisionis totaliter sibi ipsi rese
se vat. IDEO INTER ILLOS HAEB RETUR PRO PRAECEPTO ἡ EXPRESSO, vel PRAES P -- SITO , quod quidquid uni datur, se in COMMUNE ponatur, ut dicitis Regula . Nimis enim emi iniu- ω stum, ut habens unam vestem susis cientem sibi a Praelato collatam, se sibi retineat aliam ab extraneo da-ἡ tam, quia sibi debet sufficere unam k sufficientem provisonem habere . nriminii interpolatus a P. Magistra, Vita Claustralis ..is A mertendum est , quod aliterri potest & longe aptius serva-- έ totaliς communitas in Monasteriis si divitibus ' quam in pauperibus,&is Mendicantibu r nam in illis , qui se de redditibus gaudent, sicuti erant si illi, quibus S. A ugustinus Regulam si stripsit, scilicet Canonicis, fuisset, . ἡ & esset nimis vitiosum, quod aliis qui s. voluisset , & vellet sibi ipsi is providere , & vellet penes se ali-
- quid particulariter retinere ,, eum
si Superior vellet, & velit in omni- . bus etiam minutis necessitatibus is providere, & onus provisionis to-- taliter sibi ipsi assiimere,. & suum
se retinere .. Nimis enim. hoc fuissetis iniustum, ut habens. unam vellem se sufficientem sibi a Praelato tollari tam, & sibi etiam. retinere ab exis traneo. datam , quia sibi debebath sussicere unam lassicientem provi-- lionem habere.. V. Si quaeras a R. P. Magistro Vitae Clostralis, eur integram hanc Periocham ure inter illos habetur pro Praecepto expressis, vel praesupposito, quod quidquid uni datur, in commune ponatur, ut dicit Regula, Rinquam quaeras
153쪽
eut integram hanc periodum detruncatam suppresserit, reponet forte, se ignorasse alia via sol gere argumentum factum a Plantamura . Nam poli Concilium Tridentinum Conventus sunt reddit uarii, abundant landis, & redditibus. Secundum Pomasium hac facta hypothesi habetur pro Pr.erepto eου- me , vel praesupposito, quod Fratres astricti sint exactae communitati r ergo de medio praecidenda erat periodus illa , ut ex opella Pornasii emolumentum , non praejudicium eruere posset. VI. Absit, ut iniquae fraudis, malique doli Authorem Vitae Claus His arguam. Quin ha re quippiam vellem , unde illum a tam invidiosa nota vindicarem . Verum omnia artis Criticae argumenta adversus illum militant. Et primum laudatum Textum Pro Praecepto expresso , vel praesupposito . Nummicolis objecit Carolus Antonius Plantam a litteris grandioris characteris in eis. D 1s. 1. cap. XII pag. I 27. ut quisque legere potest. Ignorare ergo haud potuit ejusmodi textum Author Vita Claus alis. Textus ille totius controveritae caput est . Quid ergo obtrudit Num editionis diversitatem y At hoc effugio elabi minime valet. Siquidem pag. 4I6. Vita Clauseriis sub initium dissertationis VII. Apologeticae pro tuo Pornaso,
grandioribus characteribus editionem Beneventanam peractam I7a3. ovans ostentat, opponitque. Porro in editione Beneventana pag. 3 r. habetur lauis datus textus ab illo averruncatus. Quid plura Habetur idem textus in prima opellae Pronasia in editione Veneta Laetari de Mardis anno tueo . Alteram editionem posteriorem Taurinensem indicatam ab EIcardo non vidi. Id tantum scio illius editionis Authorern titulum a Pomasio suae opellae impressum variasse , aliumque omnino diversum substituisse . Primae editioni, Venetae an. I o3. titulus hic est: Tractatus R. in Chriso F. Rapta lis is
Pomaso O. P. S. Theol. Prosi quod Religiosi non possint habere proprium. Haec Veneta prima editio habetur in hujus M. Rosarii Collegii Bibliotheea.
Titulus Beneventanae editionis est : Tractatus de communi o proprio RHAgiosorum. Editionis Taurinensis titulus hic est: Tractatus de paupertate va
is utilis R. ae desissimi viri Magdbi F. Raphaelis de rimaso O. P. in
quo evidenter ostenditur, quia Fratres Moderni habentes libros, indumenta, ac peculium aliquod in particulari, non dicuntur Proprietarii , quod talis m dus vivendi fuit ab antiquo in Ordine de facto servatus etiam quando Fratres scientia ρο vita ac miraculis toruscabant. Hunc Titulum exscripsit Author Vita Clau balis . Plantamura praefatae editionis Authcri improperavit
154쪽
r3 6 Defensio Decretorum Cone Iii Trid. m.
illius tituli suppositionem, indeque collegit, qua ratione supposuit diversam Epigraphen, eadem potuita adulterare libelli textum . Et reapse illum inpluribus corrupit. Clauseratis noster ubique criticam ostentat artem vel in ipsa libri fronte rubris & grandioribus chara teribus praeserente OPUS CRITICOMISTORICGTHEOLOGICUM . Critices leges postulabant, ut
varios hos titulog.expenderet : ut plures variantes lectiones inter editi nem primam Venetam , & Taurinensem conciliaret: ut Editorem lautii ah interpolationis macula vindicaret . Sed quid aliorum postulo desensi nem Utinam haberet unde semetipsum ab enormi Pornasiani textus in ipsius controve siae capite corruptione se se purgare posset. Ultra non urgeo argumentationem, ut illius pudori parcam. Suam, si valet, criticen defendat, quod Periocham gravissimam: EX PRAECEPTO EXPRESSO m. a Plantamura obiectatam, in prima Veneta, & in ultima editione Beneve tam extantem truncaverit, deleverit, expunxerit. Et hic est ille P. Maria sim Claustralis, qui per summam iniuriam adversario suo textuum interpolationem objicit, quin tamen vel unicum textum minus sincere adductum iamedium afferre ille potuerit VII. Libenter quoque scirem, quo iure, qua auctoritate Commentarii Hia sorico- οAgetici sub Eomine Plantamura evulgati Authoris , quem ipse verum arbitratus est, nomen & agnomen prodiderit λ Iusta interdum oecurrunt r/tionum momenta, cur suppresso proprio nomine Authoreet libros suos Uant. Eruditi omnes pro illiberali scriptore habent, & honestatis violatore eum, qui privata auctoritate ius sibi usurpat occultum prodendi hominem, nisi ratio peculiaris urgeat . Quod non idcirco haec impropero , quasi Plantamura publicam reformidet lucem; sed ut novum argumentum Le
155쪽
α Regula Augustiniana detraneata, oe Guareanta Flamma narratione.
L D Auess expediam quae Claustralis Author commentus est, ut evincat O. P. repudiasse illam Regulae Augustinianae partem , quae exactam
rerum communitatem praescribit. Primum itaque constituit pag. 42o. D. D minicum eam paupertatis formam elegisse, ac praescripsisse, quae viris p ica tione addictis apprime conveniret; minime vero quae in Regida S. Augustalaxacta rerum communione definita es: ae propterea Augustini Regulam quam tim ad rerum eommunionem temperasse . Hanc putidam fabulam , ae impo- sturam universo ordini injuriosam exscripsit Claustralis noster ex suo Magistro Pornasio. Eam funditus labefactavit Plantamura. Synchronos, iuratosque Testes produxit, adfirmantes S. Patriarcham PLENE & INTEGRE Regulam servasse , servandamque a Fratribus curasse . Lege Plantamuramo pera. a. pag. 6 II. Respondet Magister Claustralis pag. 422. Fallitur Plantamura, ratus non aliam heis Regulam quam S. Augustini indigitari . Nulius ex omnibus usibus, quos asseret Ecrnardus Guidonis, Regulam S. AMUini nomina t.
Nullus nominavit Regulam S. Augustinit Quae disputatio esse cum homine potest, qui talia scribit' Omnes historici Iordanus, Humbertus, Constantinus Ur vetanus, eaeterique tum antiqui, tum recentes testantur, S. Patriarcham cum sexdecim Fratribus in cato Spiritu Sancto Rettium S. Amassisi elegisse: & quasdam arctioris v itae Constitutiones eidem Regulae se uandas addidisse. Claustralis noster Regulam servatam a S. Patriarcha non Augustini, sed Praedicatorum suisse. At quaenam erat Regula Mey Regula FRPraedicatorum .... Regulam hane fuisse ipsasmet ordinis Constitutiones aperte innuit Stephantis m. . . . Sed demas Ardeliori s ita honeste alloquitur suum, quem sibi fecit adversarium J Augusini Regulam Mine intelligendam esse. Haec rescripsi, non ut consulem, sed ut Claustralis eruditionem prodam , & h nestatem. Concilium Lateranense prohibuit novam aliquam condi Regulam . Illius legis violatorem traducere audet Claustralis n3ster suum ipsum PF Tom. II. S
156쪽
I38 Defenso Decretorum Concilii Trid. me.
triarcham S. Dominicum, quasi novam ediderit Regulam, suisque Fratribuaservandam praescripserit. III. Demonstravit Plantamura ordinem confirmatum suilla a Sede Aposto.
Itea sub Augustini Regula. Quo posito, in potestate ordinis non remansit eam Regulam in potissima & principe parte truncare absque Summi Pontificis indulto. Proserat , inquiebat Planta mura , Pornasius super hoc , privit
gium. Respondet Author Claustralis pag. 423. Privilegιum, quod a Pornaso posidat Planta ra, ridiculum es. Supervacaneum quippe erat, ut post Ordianis confirmationem a Romana Sede feret indultiam , quo Regulam eruncaret, mel limitaret S. Pater . Plurima alia consarcinat , quae me pro illo pudet transcribere. Concluditque pag. q24. Limitata, oe temperata per has GULtationes Regula S. Augusini, sequitur satim au exactam rerum communitarem, quam praescribit Regula , non teneri Professos Praedicatora. IV. Haec scribere non reformidat in plena luce Author Claustralis λ Umitata suit Regula per Constitutiones ordinis Tantum malorum suadere potuit pecuniarum amor. At Constitutiones ipsae haec sabulosa reiiciunt commenta. Clamant quippe Diss. r. cap. I rex. ro. Professis sua eum c Novitium obligabit ad tria vota, paupertatis scilicet, easitatis, σοbedient ae s cundum Rutilam B. Augustis, obsitutiones FF. Praedicatorum. Clamant vel in ipso Prologo in Glossa ad tex. I. Ad communitatem autem rerum ex
ipsus Regulae praecepto adstringimur. Verum ineptirem ipse, si singulas in ptias persequi vellem. Relinquendus est Claustralis iste ordiniς Ferulae, sub
qua dignas luat poenas ob intentatam universo ordini maculam, dum tam ridicularia de eo commenta evulgavit.
In Guel uaneum Flamma. V. Qua confidentia Magister Vitae Clauseratis peculium constitutum in Apostolico Collegio per omnes Sacros ordines perpetua saeculorum serie ad haec usque tempora perduxit, eadem illud primis sui ordinis Patribus assinxit, & perpetuo obtinuisse in erdine contendit vir mirificus . Pauca eiusdem verba transcribamus ex Di s. VII. cap. V. pag. η s. se Iam vςr is cum histor a , & publica monumenta , privatum peculium, & non e M
157쪽
is diam vitam communem ea ordinis aurea aetate exerto veluti digito oste is dant, exploratum est a primordiis usque ordinis Maiores nostro; privato si peculio usos fuisse. Age igitur sincera haec historiae monumenta. proferais
UI. Antequam monumenta promit, locum indicat unde eruta sunt , Ω Amicum, cuius diligentiae eadem assequutus est. Vetustissimus subditi biisse dem Ordinis nostri Scriptot Gualismus Flamma in suo Chronico Ordini et D praxim primorum Patrum exhibenς ea adfert, quae apertissime ostenduntis peculii usum in more positum suisse. Extat MS Galvanei e ex Romae se in Bibliotheca Casa tensi, ut huius Ηιblisti eae Praefectus DIE MDCCXL.
me certiorem per Epim im fecit , oe monumenta quaedam rem meam spε- si fiantia ex eo exscripta misit. VII. Ut haec sua monumentae undequaque firmiς roboret argumentis
Epistolam describit P. Praefeeii Bibliothecae Casanatensis , qui codicem α- scripsit fidem summa, illumque misit peculii Monastici Menori iam inde ab anno x M. Epistolam P. Bibliothecarii, s ici qua emicat eruditio in dignoscenda cuiusque taculi characterum forma nobis exhibet Magister Claustralis cit. pag. 443. estque tenoris sequentis. se Nesia Biblioteca fanatenseis συυι uu codice in Pergamena di carattere det secolo XIV. ebe dice PAutoreis suo D se prime pariae . In nomine Patris &C. . . . . Librum indicantem se observare ordinem ad unguem suscipite magis devotum, quam curiosumis Notis quel librum indicantem observare ordinem dcc.,, mpo narrata la Ianta Visa , e pretiosa Marte dei P. S. Domeniso HP,, anno Iaar. e la venula a Bougna δει P. Gloriam, perclia fatio Prmin. ἡ ciale di Lombardia, rasa svre la strata a raccontare ι'ammirabile, e fantifiti silvia Vita de' primi Figli det Santo Padre, e nostri primi Padri. - Nunc quia iam dictum est de Conctitutionibus & ordinationibus ordinis is f tulte faue es temps dei P. S. Dominico e che P Autore comincia GV anno is I 22o. cia Capitola Generati famoso, nes quale id S. P. rivomib alis misses is sumi, e fere attre Costitutioni J locus requirit, ut modum vivendi Fra- is trum describamus f si che fa con 27. M. dicendo esse , che INNAMO-ἡ RANO. is Scire ne aves, amice Lector, quae sint haeest Gye ehe INNAMORA .Audi quae continuo Epistola Bibliothecarii prodit . Pol segnita con qMesca dire.
158쪽
is Circa Fratrem, qui mutabatur de Conventu contra suam voluntatem, is totus Conventus lacrimabatur. Eum utque ad portam associabant. Alius
- PECUNIAM illi dabat, alius satulares, alius librum, Mi se conforarentur. se Numquam Fratres illius Conventus ab oratione cessabant, donec Frateris suus fuisset in Conventu repositus, R restitutus. is Circa infirmos totus Conventus Prior, Lector, Clerici , Conversi imis desesse ministrabant , de nocte vigilabant . Proprias pecunias , s quem
is comisisti habere, propivaban/ . Prior potius Conventum pectantia carm , re per unum mensem sinciat, quam quod Frater infirmus aliquo india se guisset, sive conversus, sive Clericus . Ac postea aliis M. rem hanc ab., solvit. Pol sepulta immedratamente. Postquam, Deo dante, complevimus is quomodo Fratres nostri in principio ordinis servabant Constitutiones B. o Dominici, nunc videamus qualiter Regulam observabant totis viribus . Eis la fimma ipendenta tali' autorita det Superiore δ in pia tu hi residentifissima. Inui: nune redeamus ad hi storiam . Cosa A GHee ebe dat Iar 2 - , tιra brevemente H I 233. ,, Hactenus P. Bibliothecarius.. VIII. Unum, quod dispiciendum hic occurrit, est consediarium, quod tm de colligit Author Clauseratis pag. 446. - Εx hoc a Gualvanei historia d is prompto monumento apertissime dignoscitur in primordiis ordinis , eius.
- . que aurea aetate vitam communem at Plantamurae criterium exactam iquae cuiusque peculii expers fuerit, in more non fuisse postam, sed pr. se vatis Fratribus permissam fuisse pecuniam. Ix Parcendum vix est Authorici bal quod laudatum GuxHanei Flammae documentum in lucem produxerit. Nisi enim ex contextu aut anto
cedenti , aut subsequenti aliquid boni sensus accipiat, ea prodit, quae nec Ianelitati illorum Patrum, nec historicae congruit veritati. Quid ρ Quaudo Frater alio mittebatur, alius pecuniam illi dabat, abus satia res, ut se eum consilarentur λ Haeccine illius primae aureae aetatis sanctitatem redolenti Non Obedientiae meritum , non animarum raris , sed pecuniae illorum Fratrum tristitiam, molestiamque ob discessum ab uno Coenobio conceptam leva- . bant. Sed missis. coniecturix, penitius rem discutiamus. Magistec Claustralis noster scribit pag. 4ro. Apostolos ubique terrarum dissusos imitatus es P ter Hispanus . Apodoli teste Evangelista Lum cap. 9. neque peram , neque panem, neque pecuniam in via serebant. Quid , quod ri. Stephanus Pro
viaci lis Lombardiae, qui ab ipso Patriarcha habitum Religionis an I9- suscepit,
159쪽
suscepit, fuitque VII. iuratus testis in processis Canonietationiς S. P. DoLminici, haec deponit apud Ekardum tom. r. pag. 3I. Sicut B. Dominiculamaverat paupertatem in D, se amatis eam in Fratribus suis: unde Anium xit eis , ut vilibus usibus uterentur , ut in VIA num)tiam PECUNIAM portarent , o hoc fecis in sua Regula , seu Constitutionibus scribi. Erat nune RR. Magistri cum suo Guamaseo Flamma ad detipiendos impetitos, illis inlusiurantes, imponentesque primos ordinis Santissimos Parentes peculiares habuisse erumenas . Cui nam fides adhibenda. Iurato, ae oculato testi , socioque Sinctissimi Patriarchae : an Gualvaneo Flammae integro &lius post taculo scribenti Quid, quod omnes Synchroni Historici me lium, quod ex Flamma erui contenditur, damnant, execrantur, ut ostensiun est in dissertatione Praeli minari . Scripsit Gualvaneus Flamma circiter medietatem saeculi XIV. quo tempore omnes Mendicantium ordines ad Disciplinae laxitatem declinarunt. Quare non mirum , si pro more sui laculi disciplinam metitu st. Consule quae dicta sunt Diff. I. cap. XI. σαο. II. cap. VI. , IV. Plurima adiicere possem, quae codicem Flamma indiscrimen vocarent. Sed satiust duxi eadem praeterire. x Haee dicta sint, ut R. P. Bibliotheeario, & Magistro Claustrali mo,
rem geram, illorumque vano interpret mento sermonem accomodem. Caditerum si textus Flammae mente a pecuniarum praeiudiciis Vacua expenda iactur , non plus ex eo, quam ex U. Bedae Capsela peculium eruitur . Illa omnia, quae collata a Fratribus narrantur, de communi collata fuisse diei potest. Alioquin prevaricatores fuissent Fratres illi, ut Humbertus V. G neralis Magister , conceptis verbis , testatur locis supra citatis . Melioctetaitteraturae commercium duobus m. Magistris precor.
, ea, qua de perenni traditiora pecuniosa in suo Ora atque de Congrega --- Institutione scribit Aut&ν Claustralis. I. Laustralis Uitae Magister capite quinto Dissertationis suae septimae Paean sibi canit atque triumphum, quod aurea argenteaque aerar
160쪽
r a Defenso Decretortim Concilii Trid. m.
se crumenae privatae usum Maioribus suis asseruerit, & quasi e vadis eme fa oratio esset, ad peculium aetatis aereae , ferreaeque , & luteae accedit. Sie enim scribit pag. 433. Aurea argenteaque nostri ordinis natibus privatum p eulium Maioribus nostris permissum o tendimus e longe facilius es, hoe ipsum in aetatibus aerea ae ferrea . Maioribus suis aureae aetatis per summam imiuriam peculium assinxit. Quod porro in aetate aerea, & ferrea penes Fratres propriae immemores prosessionis , reperierit peculium , verum habet . Propterea ne licitum p Licita hac via evincere posset furta, adulteria, semnicationes , caeteraque scelera, quae nullo desuere saeculo. II. Hanc perpetuam traditionem pecunigma cuiusque saeculi manifestae falsitatis evincunt omnes Provinciae, & Congregationes, quae nunc ad aureae aetatis Disciplinam resormatae spicndent in o. P. Dicat sodes Provinciae, & Congregationes Italiae, Poloniae, Galliat, &Hispaniae , quae obse
vantes, seu Resormatae nuncupantur , non ne exactam rerum communit
tem pulso peculio servant Claustralis ipse lapius adfirmat. Porro omnes praefatae Provinciae, & Congregationes pellantur, se a peculio privato a horrere, cur ' Quod propriae professioni repugnet. Quia D. Patriarcha D minicua vetuir, quod aurea aetate ut pestis exesavit ab Ordine , quod denique omnes antiquiores & Congregationes, & Provinciae communitatem servarunt, peculio pulso. Alibi distinxi duplicem traditionem: alteram fidei r alteram morum . Haee perennis morum traditio omnium Resormat rum Congregationum, & Provinciarum evidentem atque ineluctabilem eff-cit demonstrationem solos relaxatos FratreS privati peculii propugnatores
III. Pag. 434. de . more o Plantamura quaedam rescribit , quae Congregationum originem spectant, suis tamen fabulis, & dicteriis immixta gregationis nomen, inquit, sero in Ordine ncsbo caditum es .... Quae res, ut te in Oriane nova nonnullas Ra mundo molestas intulit . Videbatur enim hae novitate Ordo , εω eatenus individuus fuerat , utcumque sub rigidioris
Disciplina rato , presectioris vitae specie dividi, ae discerpi . Fallitur Clau- erat, noster. Congregationes non rigidiorem , aut perfectiorem disciplinam quampiam amplexatae sunt, sed illam ipsam , quam S. Patriarcha Dominicus praescripsi, quam omneς eius ordinis prefitentur, & qui eamdem non servant, a propriae prosessionis debito desciscunt. Pergit Claustralis Magist . Pino adeo necessaria visa es Plantanistrae hae cingregat num se uris, Ut fi