장음표시 사용
181쪽
incertas, quae ex industria, labore, & concionibus acquiruntur: tae pen- .sonem, seu censium, quem vitalitium vocant, seu vitae statris reservantis censum respondentem, comprehendit . Aliis verbis: pruna crumena colligit pecunias, seu bona mobilia : altera pecunias ex bonis immobilibus perceptas conservat . Ex his habemus Regulares, di potissimum Mendicanistes, qui vel hanc sua nomenclatura summam praeserunt paupertatem, per totam vitam duplici marsupio munitos. VIII. Porro, si ingentem istarum crumenarum summam deprehendere quis avet, audiat elogia , quae in Monasticum peculium pangit Professor. Regius pag. 97. is Optarem tamen, & summopere quidem, ut noster Amia
is cus serio perpenderet . . . innumera nempe bona ex Monachorum pecunse lio, seu deposito in dies Ordini provenientia, eaque seni im, aut sauis tem universm ex benignitate Superiorum permittentium Monasticum de is positum . Ab antiquis retro temporibus ad hane usque diem est obserois vare, ex reservato a Monachis peculis suisse ornatas , perpolitas, ada se eias, optimisque libris decoratas pauperum Conventuum bibliothecas ... iis ει Fratrum deposuis erecta rem piciuntur , vel perpacita mammoreae Ara , is nobilesque Capelli , Ecclesa itιdem aut ornata, aut is cata . . . Ex peris misso peculis es in praesentiarum siservare Gerstas perpolitas, optima satira
fi suppellectili ornatas, argenteisque vasis redundantes.
IX. Haec est bonorum descriptio, quae ex peculii Fratrum proficisc.
docet Magister Theologus . Momenta nunc, quae Fratribus calcaria adde re, eorumque animos urgere ad conquirendas, cumulandasque pecunias re
censet Vindiciarum Author, exscribenda sunt. X. pag. 99. is . Haec inquam omnia ex depositis Monachorum velutiis ex proprio limpidoque fante saluberimi rivuli, prodierunt. Quandoquidem is eo eX momento collecta , Iemata , adaactvat pecuni rum sutima fuitis non sine magna oeconomia in praefata opera expensa : qua ste nis sis suisset in rem commianem redacta, certo renitis fuisses iatasa, vel in ali se Uus disposita : praesertim ubi Superiores aut non pollent industria, autis redundant imprudentia aliove ex capite nesciunt bonum communeis promovere. Adde itidem o primiorem Mitisce rei causaem, vetati fontalem is originem tanti boni, iamirum presiliare judium colligendi ex momenro P - ω videndi; quia nimirum permisitur id agere Monacis adquirenti , quod ini, commmem pommodum vergit. Quare, s Me beentia denegaretur, or NUL
182쪽
itu Defenso Deeratorum Concilii Trid. m.
A LATENUS ita in darem, avit certe non ita improbum enocerem laborem, is quo videlicet tanta nece stati occurratur.
XI. Non ergo desuvarent Monachi comparandix pecuniis, si hae in rem communem russigeretitur' Amor pecuniarum cumulandarum est illa altissima caritas , quae allicit Fratres Mendicantes ad comparandas augendasque pecunias. S. haec licentia den*metur sibi reservandi pecunias γ -t NULLAT EA US ita insudarent, aut certe nota ita improbum exercerent laborem Haec sane optime quadrant iis, quae Augustinus scribit in sua Regula, quam tae professas est: Nullas sibi aliqatd operetur, sed o ire opera instra 'in tinum fiam majori studio , o frequentim alacritate , quam se istis sngub propra faceret I.. Charitar erum, da q- μψrum es, quod non quaerit qua sua sunt,
se mis tur, quia commuma propriis , non propria communibus anteponis iaEt ideo quanto amplius rem communem, quam propria vesta curaverisis, tauro vos amplius proficere noveritis , ut in Ommtas, quitas usitur transitoria necessstita, super meast qua permanet charitas. Verum opponit Regius Prosesi , quod si pecuniae privatorum Fratrum in rem communem redigerentur, in nihilum diperis evanescerent. Cur quia, inquit, res uis Mariatas, S. extincto charitatis ardore, Nummorum. igniculi accendere Fratrum, Mendi mium animos debent ad cumulandum aurum, & argentum: Alioquin
NULLATENUS ita instidarendi. Nae tae eximia Claustralium laus, & seris ventissima charitis, in qua Monastici status sita persectio est λ Isthue neptiriinent Monacharum , M Fratrum Mendicantium vota Ideo ne Mundo, Parentibus, divitiis solemni votorum professione nuntium remisere , ut in Coenobiis NULLATENUS Deoe inservirent, nisi mammonae stimulis premerenturi Nae Tu egregius Regularium Vindex. NULLATENUS ne Monachorum Sanctitati haec tua scribendi, ratio detrahit An non vides quam infamiae hinem aspergas Regularibus omnibus RXII. Bona, quae peculia consequi comminiscitur, aut fictilia sunt aut frequenter plurium flagitiorum pinventus. FIane rancidulam cantinetam, quam ex aliis peculii defensoribus nunc, ceu recoctam erambem, obtrudit Adoversarius, penitus Imfligavit Author Disciplinae Apoμοα-- seisi dos. 4. cap. Io. Ex plurimis, quae ibi all/ta sunt , in umentis, tum ex scripturis, tum ex Patribus , & ab si is experientia arcessitis, lubet unicum textum isthuc transeribere ex Cl. V. P. Ioanne Nyder ordinis Praedi eatorum , qui m trin. δε rom. Gaustralium cap. 13. haec scrib. . is Ad quartam decimam objγ
183쪽
h ctionem iam respondendum est, ubi refomari recusant, eo quod per iari spensationes, & modos vivendi hachenus a longinquo tentos, iacilius, utiis dicunt, procurantes res Religioni necessarias, ut puta, potitianum in in- is dine Mendicantium, libri plurimi, & in omnibus Conventibus, & M - nalteriis multae ad habitandum domunculae , quinimmo aulae plerumquαλ n agnae , quae vix aut nunquam piscuratae fuissent de communibus, seari iacilius aedificatae appropriatis Monachorum. aut Fratrum pecuniis. Simia is liter de multis pictaris , & de multis Sanctorum tabulis , & similibus.. Respondetur simpliciter negando totum . Quia olim ante lapsum ordia is nem , & hodie apud refcirmata loca talia , prci. quanto saltem Religioniis. Congruunt, si piosius procurata sunt, & hodie procurantur facilius. Lis videt, testimonium perhibet de iis, quoad omnia pene, quae sunt in Ale mania resormata Monasteria, ubi quotidie librorum. coacervatur numerus, is aedificia reficiuntur ruinosa , quae apud deformata corruunt Monasteria νω di favor accrescit populi, augetur personarum valens numerus, & decosis multiplicatur sacrarum vestium. Qui autem domunculas ast inhabitandum. . se erexisse gloriantur, si de hoc tacuissent , sortassis Philosophi suissent , is quia per haec omnis Religionis destructio suborta est. Nam in talibus,, privatis habitaculis fiunt comminationes, ebrietates, & rerum comm is nitatis dispendia, ubi quilibet noci communia propriis, sed, propria conbis munibus anteponit. Ibi inepta solatia ,. chori neglectus , ibi detrectatio. nes, & contra Praelatum. murmura. Seminaria ibi inchoantur discordiae, is & conspirationum vitia. Et utinam non plerumque ibi forent L si pMis fies sedi deberet i soraleationes, & voti, castitatis praejudicia . Hae suntis Camerulae, quae in Monasteriis nonnullis iam commune destruxerunt doris mitorium , A regulane resectorium , cessas evacuant, & quod deteriusti est, destruunt Oratorium, quia omnes ibi , quae sua sunt, quaerunt, non quaeis Iesu Christi. Ad nihilum ergo valent speluncae istae lumnum, nisi ut is mittantur soras,. & conculcentur per eos , ad quos spectat. Audiatur prae is terea Patrum san lorum sententia de materia pmposita . Dicit enim ex is ore Isaac Cassianus in Collaticinibus Patrum: Quidquid necessitatem victus is quotidiani, & inevitabilem usum carnis excedit, ad saecularem definieruntis curam, di sollicitudinem pertinere, ut V. G. cum duarum sufficiat veri lamen tunicarum, trium, aut quatuor fieri procuramus. Cumque unias , is sive duarum sciliciat habitalia ccllularum, ambitione saeculari, atque
184쪽
, plitudine delectati, quatuor, sive quinque cellas, & has easdem requisti,, ornatus, & capaciores , quam usus desiderat, extruimus: quod non sineis instinctu daemonum fieri manifestissima nos experimenta docuerunt. Et, ponit ibi exemplum de Sanctissimo Patre, qui vidit fratrem pro curiosaeis cellae extrumone lapidem durissimum daemonis astantis instigatione do. is lare: & cum cessare vellet Frater, daemon ignitis facibus eum reaggre-- di opus persuasit invisibiliter. Tandem admiratus Pater cellam intravit, is eique dixit: Quid operatus es Respondit ille o Laboravimus contra d is rissimum lapidem, vixque potuimus illum aliquando conterere. Ad haecis Senor Bene dixilli, potuimus; non enim solus eras, quando illum caed is bas, sed fuit alius tecum, quem non vidisti, daemon tuus ad hoc vio- is lentus impulsor. XIIL Quae latius disputata sunt, in pauca contrahamus. Tria, alia i ter, docet Regius Prosessor, quae nedum Theologorum spongia delenda, sed, ut mea tenuis praesert opinio, severa censura mulctanda sent . ERROR PRIMUS est , quod relaxanda sit paupertatis Monasticae lex, peculium.
que concedendum , non modo ob vel privatam necessitatem, aut publicam utilitatem, verum et Iam ob privatam commoditatem. Primum docent omnestum Patres, tum Theologi. Augustinus laὶ Rogo vos, Fratres charismi, ad vigilias matutinat Iurgue , ad tertiam , ad sextam , ad Nonam ante omnia moenite. Nullus a S. Opere se subtrahat, nus quem infirmitas, aut publica utilitas, aut forte certa, O grandis neruptas renueris occupatum. D. Bernar
dus laquens de utilitate , quae sit justa dispensandi causa , inquit: Ubi ne eesstas urget, excusabilis dispensatio es: tibi utilitas provocat, dispensatis lati datilis es. Utilitas diu COMMUNIS, non PROPRIA. Nam eum nihia harum es, non plane fidelis dispensatio, sed crudelis distolis es. b Qui plura cupit, legat D. Thomam, c omnesque graviores Theologos . Si nec ab ipsa chori frequentia quempiam eximit Augustinus , nisi propter
ut publicam utilitatem, aut privatam grandem necessitatem; relaxabit ne solemne paupertatis votum ob privatam utilitatem se Regius autem Prosese sor duplicem crumenam eoncidendam Mendicantibus contendit ob PRI.
185쪽
VATAM COMMODITATEM. Si subditorum commoditas privata iusta
relaxandae legis causa foret, actum conclamatumque esset de legibus , vo tisque omnibus. Quaenam lex, quodnam votum, quod homini non incommodet Hic ergo secundus error, cui potissimum innititur Vindiciarum doctrina, severa, nisi me omnia fallunt, proscriptione de medio tollatur
XIV. Tertius ERROR In eo est situs, quod congeminatum marsupium invectum Herit Prosessor Regius ad bonum, quod sanctius, quod divinius est, custodiendum promovendumque . Bonum hoc sanctius , atque divinius quodnam est i Commoditates , oblectamenta & recreationes honestae Fratrum, inquit Regularium Vindex. Hoc est peculium illud, quod e carit iis vena pro uxit. Hoc est illud peculium, quod Fratrum caritatem , mutuam pacem, toncordiamque reciprocam fovet. Theologi omnes permisesum peculium quandoque docent, aut ob veram necessitatem alendae vitae, publicamque utilitatem , nunquam vero ob privatam tommoditatem , ut indieatum est. Docent seculium permitti vel ob vitanda scandala, & maiora mala. Clamant omnes, rem esse periculi plenam, atque Regularis o servantiae relaxatae distidiorum, funultatum , invidiae , odiique praecipuam causam. Idque evideris , & diuturna experientia testatur. FU. Quartum ERROREM illum existimamus, qui in tertia, quam o trudit, permittendi peculii causa, continetur. Revocanda sub oculos sunt ejusdem verba. Tertio inquit: Ne occaso daretur Afratis , Hemrssibus, ignatas , otiosis inso Mescendi in propria segnitis, o deliciandi ex Icelere, iussissime factum est , ut eis non denegarentur necessaria ad victum , ves tkm , sed eis emerent commoditatibus, qua IURE SUMMO non otiosis, sed laborantibus respondo debent . Dum enim in Comentibus iactatur illud Imbi, alio quippe ex momento siriptam: Boveς arabant, & asinae pascebantur ἰnon ne desides permanent in otio reportantes eommodum ex delicto λ in ergs resiliam a tormis, in resipiscant diis, eis debet Religio denegare eommodum,
quod SUMMO IURE praefatur Rudissis. Heu ubi sunt Basilii, Augustini,
Benedicti, Dominici, Francisci, omnesque Patriarchae Sanctissimi, qui Regulas, vel Constitutiones Monachales ediderunt Audiant nunc Regula umsuarum peregrinum eommentum . Iasib e , inquit Theologus Neapolitanus , constitutum ab illia est, ut discoli, socordes, ignavi , otiosi , insordescentes icneantur servare sanctissimam illam Apostolicae communitatis legem,
186쪽
I68 Defensio Deci elorum Concilii Trid. O .
quae necessarium victum, atque vestitum subministrat. Quid Apostolus pauis ius dixit I. ad Tim. 6. Habentes autem alimenta, oe quibus regamiar , his contenti sumus P pro discuis, dc infordescemisus, atque Ociosis haec Sanctum
Apostolum dixisse docero 4ebet Doctor Theologus, qui preter victum , de
indamenta, crumenas duas concedit omnibus strenue laborantibus, quamvis solemni paupertatis voto astricti sunt. A communi quippe vita, victum &vestitum necessarium dumtaxat subministrante, exemptos contendit Regul
res omnes , qui improbum laborem sustinent aut in excipiendis fidelium consessionibus, aut in eoncionibus ad populum habendis, sed potissimum Laureatos Magistros, verbo dicam , omnes , qui non fuit discoli , .gnavi, ocios , o infordescentes in segnitie . Non me latet , Regium Prose rem responsurum fore , se a lege Apostolicae communitatis eximere dumtaxat sudisses: Illi enim s inquit ille I sunt Emes aerantes: Caeteri vero Fratres, alia Religionis munia obeuntes, sunt Asnae, quae pascuntur in campis Mag strorum , & Concionatorum. Ridicularia haec sunt, & publica indigna luee. Et tamen hi sunt eardines, haec sundamenta Vindiciarum. An non videt Professor doctissimus, quam inducat in Coenobia confiasionem , pertu bationem, invidentiae, ambitionis, fastus, luxus, vitiorumqμe .mnium soatem y Apostulica communitas a discolis, ab infordescentibus, ab oe ins dumtaxat servanda λ Quorsum hoc P in vitam assequantur aeternam Minime gentium. Quid ergo i in restiant a torpore , ut respiscant ocios , eis debet
Religio denegare commodum. quod SUMMO IURE praestatur stadissis. Tum experrecti, factique stidios, studere totis iacertis poterunt pecuniae, studere gloriae, studere dignitatibus comparandis. Tum IURE SUMMO debetur eis
crumena duplex, depositum, &istaeuium, ut tunc valeant deliciare, ut inquit Mag ster noster, non ex scelere, sed summo iure ex laboribus, ex agon bas scholas ιis. Nomine quippe studiosorum, non omnes ille comprehendit, qui strenue est enterque munia sua obeunt, ut qui chorum frequentant , negotia gestiunt Conventuum ; sed Magistros , Baccalaureos , Lectores , quorum tantum Laureis, & Cathedris appendit peculia duplicata, ut in linco sui ipsius verbis dicturi sumuς, & ex recensitis textibus exploratum est. Quartus hie ERROR iam satis superque compertus est, quin plura addere opus sit . Illud dumtaxat obiter indicamus, in Regulis, &Constitutionibus cujulque Re Igionis poenas, quibus plectendi sunt ignavi, socordes, torpidique, constitutas eIse . Praecipitur quoque , ut duiribuatur, inquit Augusti
187쪽
mus in Regula, unicuique vestrum a Praeposito vordiactus, σ tegumentum,
non qualiter =mnibus, quia non qualiter vilitis Γλmnes , sed potius unicuique,seur cuique opus fuerit : μ enim legitis in actibus Apostolorum, quia erant illis omnia communia, σῶ ribuetiatur unicuique, sicut cuique opus fuerat . Pro. visio inaequalis secundum inaequalem valetudinem facienda est . Quia non aequaliter valetis omnes. Non a gradu, vel persem dignitate, sed a dispari valetudine, debilitate, & necessitate arcessenda est provisionis diversitas.
Sit infirmus Clericus, si emeritus Magister , si plus aliis eget , plus alii
illi providendum. Et quoniam qui scientiarum studiis vacant , non solent sicut coeteri valere; ideo si reapse minus valent, iuxta maiorem , aut minorem indigentiam providendum est illis, secus si sortes snt, minimeque indigentes. Haec porro inaequalis provisio ex communi patrimonio prestanda est: Quia sie legitis In actibus Ansularum. Verum plura de hoc infra. XVI. Alios errores in allatis textibus serpentes praetereo, alibi excutiendos. Illud dumtaxat obiter addo , non in doctrinae sanae integritatem modo, verum etiam in prudentiae regulas graviter Doctorem Theologum d liquisse . Dicat quaeso quantum prudentiae , iudicii, & maturitatis emicet in his paucis, quae ex ipso hactenus recensuimuς ρ Prudentis ne viri est,
publicis typis prodere, concedenda Regularibus duplicata peculia , ut deliciis, commoditatibus, & recreationibus fruantur. Prudentis ne viri est, paginis sere singulis ventris , & saucium causam promovere, atque pro asserendis Mendieantibus deliciis, & solatiis, quam maxime sollicitum, acerri mumque bellatorem sese habere/ Fervet animus, piumque comprimere dolorem nequit: Quoniam nemo ignorat, quantum ansae haec scribendi ratio Haereticis porrigat calumniandi Monastica vota. Caeterum, quod ipsis etiam Regularibus, qui aut in litterarum studium sedulo incumbunt, aut in commune bonum magnopere dilatigantur, toncedenda snt congrua solamina: quod cum iisdem ramittenda sit legis severitas, habita semper propriae professionis & flatus ratione, nemo prudens repugnaverit. Quin addo, Regulas ipsas Monachales, & Regularium Constitutiones praescribere, ut non Magistris modo, & Iubilatis, verum etiam omnibus Fratribus, qui aut st machi debilitate gravas , vel ob insolitos labores eongruo solamine indigent, iuxta cuiusque neeessitatem provideatur. Illud nos in Vindieiarum Authore improbamus, quod litteris pubblicis prodiderit enarrata commenta : quod pro lege constituerit duo peculiorum gentra , alterum vitali- Tom. II. Y tium,
188쪽
g7o Degensio Decretorum Concilii Trid. cte.
tium, alterum adventitium , quibus Fratres valcant sibi solatis , ct comis
CAPUT IV. ERROR A INTUS, SEXTUS, ct SEPTIMUS.
Professis Regius in titulum disciplinae Amytilis Monastica imvehitur . Negae
communitatem Regularium ab Apostolis originem diacere . Duplicem disinguit Gommunitatem: alteram Aposolicam, alteram Regularem.
ergo pramotatis, ut propius ad palaestram accedam, & citius in arenam descendam , Oportet . Uerum .... prius miserium Tituli seu Epigraphis adhibere lubet , ut ad lydium .lapidem plene probatum , cujus sit pretii dignoscatur H - Quodnam criteraum quaeso secum defert titulus , ut illud adhiberi valeat in palaestra , & in arena P Fortasse sensus illius animi est, se velle ad critices leges libri titulum exigere . Eiusmodi autem titulus est:
II. DISCIPLINA APOSTOLICO MONASTICA . Vox illa sola φο
solica materiam illi praebet tam prolixae disputationis , ut viginti praeter propter sui parvuli opusculi paginas in eiusdem insumat examine , seu reiter . Omnes, quas infarcit animadversiones, reserre piget . Quasdam levi manu delibabo, ut intelligat lector, quibuscum nobis conserendae manus sint. His itaque verbis suum auspicatur eriter inm . is Speciosam eerte Epigraphensis At quaeso cur Apostolieam dixit hanc Monasticam disciplinam Fortasse, ,, ut inde inserret necessitatem observandi exactam communem vitam, quam is pro aris, & focis ipse propugnat, &necessaria Monachis adstruat ad sal is tem l Numqnid ne , ut indioecabiti praeceptum vel in ipso operis ibis tuto indigitet Τ Toto ostio errat Amicus, si ita contendit. is III. Nec ostio, nec via Amicus errat, quia nec praeceptum indispensabiis, nec necessitatem observandi exactam ccmmunem vitam vi illius vocis infert. Quid itaque sui libri titulo illam inseruit Τ Pigere illum deberet talem tallis tuere quaestionem, cum id notum compatum lue sit vel his, qui primotariar s
189쪽
bus labris res Theolagios delibarunt λ Quapropter nolo nune illius satis mcere interrogationi. Sed alta, quae subdit, transcribere iuvat. - IV. Fuisse quidem Monasticem fundatam persequitur ibidem pag. Io si & Monachos ab Apostolis inititutos contenderunt non pauci veteresis Theologi Historicique , vel ex Philonis monumento non bene pensato vis vel ex testimorato vulgati Dio sit Areopagitae. I aliique nimirum pr. a- se dicati adseruerunt, etiam sub initium Ecclesiae floruisse Monachos &α is Verum gerras . nemo ei in praesentiarum , qui inscias eat, cum is longe post Apollo orum excessum IU. circiter labente saeculo Monachris florere coeperunt , & diu post per vota se obstrinate runt ad Resaiaremm m estmmunem vitam , quae in Coenobiis observatur . Nulla igitur es Apostolica institutio . Nullum eorum praeceptum circa exactam communem Vitam, quam noster Sodalis Apostolicam dicit. U. Nar ille emunctae naris Criticus ' Quid haec, amabo te , ad titulieriticen Istorum ne in titulo mentio P Si tituli eriterium se adhibere iactat, in tituli examine sustinere gradum debuisset. Praeterquam quod, asseruit m Author disciplinae Apostolis Monusicae vel in toto opere, nedum in ejusuem epigraphe, ab Apostolis institutos Monachos Quin cap. VI. paucis verbiuexplicat , qua via ab Apostolieo Collegio sequentibus Saeculis in Coenobia
immigraverit bonorum eommunitax. Extraria ergo. est hore illius eruditio,& nimium inopportuna. Sed illatio, quam heine eolligit, sub examen v niat . Nulla igitAr , inquit, es Apostolica Institutis . Error hic est manis sus, utpote Dei verbo aperte contrarius . In Apostolico , quippe Collegio institutam, servatamque suisse bonorum communionem tollatur Lucas Adia
& ille ipse concedit pag. 12. Cur ergo asserit, nullam esse Apollolicam Inst tutionem ρ At subdit, nullum suisse ab Apostolis impositum praeceptum. Quis hoc asseruit ' Non eerte Author disciplinae Apostolic Monasti Cur ergo
Uulierem dixit bonorum communionem l . t . MI ι.
VI. Priusquam satisfacio interrogationi, aherum illius textum transcribere lubet ex pag. 2o. - At quaeso, si Aristolica, cur non obstringit etiam laicos, is quibus fuit indicta' Si Apostolica, cur non obligat Chricos, quibus ex prinis fato Actorum monumento fuit iniuncta Conclusio legitima est , n is potest ei obsistere qui vel solas famnet incas Regulas didicit. VII. Argutissime, & ad Regulo fiammulisteas exactum ratiocinium. Α diat tandem responsum. Non tenemur hici, nec Clerici laevare honorum
190쪽
r a Defensio Decretorum Coneilii Trid. m.
communionem, quia paupertatis votum non ediderunt. Eidem communitati. astricti sunt Monachi, & Regulares, quia voverunt Paupertatem, non ethnicam , non phantallicam , seu hominum opinione invectam sed evangelicam, sed Apostolicam, quam scilicet Chrillus non praecipit, sed eonsu- Et, quaeque primitus in Sancto Apostolorum Collegio viguit. A postolica e
go nuncupatur, quia Apostoli omnium primi illam servarunt , quam , im quit Angelicus a. a. quaest. I 88. art. 7. Chrisus docuis suo exemplo. Sed etiam DisiiDli ps Resurrectionem, a quibus omnis Religio sumpsit exordium , pr ria praediorum consemabant, oe didribuebant illa, prout cuique opus erat. Intra asylum suarum summiasicarum Regularium illum hoc adorior dilemmate. Aut concedit votum paupertatis Monasticae, bonorumque communitatem deseriptam in Regulis Sanctorum Patriarcharum ab Apostolis originem ducere , aut secus' Si negato ad Novatores declinare videtur . Si concedit.
ergo iure Amsestea in libri fronte inscripta suit. Quid ne suppetiarum illi afferunt Regulae suae Ium-vice, ut elabatur P Inquiet, ne non fuisse sub praecepto impositam fidelibus Iam responsum est , neque in libri titulo,
nec in universo opere Disciplinae Apostolic Monasticae errorem hunc contineri. Soli Haeretici, Apostolici nuncupati, quos tempore Augustini secutus est Pelagius , ut animadvertit Cornelius a Lapide in cap. 4. AB. & postea Ambaptistat, hanc haeresim docuere, consilium Evangelicae paupertatis Ioco praecepti. obtrudentes . Catholicorum autem nemo hactenus docuit, communem vitam praeceptam ab Apostolis fuisse Christianis . Docent Patres, primaevos fideles, & potissimum Apostolos, paupertatem, quam Ierosolymis servabant, vovisse. Ammia inquit D. Thomas a. a. quaest. 88. a. q. ad 3. intelligaeritur vovisse pertinensia ad persectionis satum, quando Christum relictis omnibus scis Bisti . Si plura cupit , legat Cornelium a Lapide eap. s. M. Cardinalem Bellarminum de Monach. lib. 2. eap. 1o. ubi fula evincunt, unaanimi Patrum consensione , primaevos Ierusalem Christianos una cum Αρο- stolia paupertatem vovisse, solosque I utheranos, & Calvini ancis, Monasticae Prosessionis, votorumque osores id pernegare . Quis porro hinc deduxerit, caeteros posteriores fideles voto paupertatis astrictos esse' Si enim vota ediderunt, spontanea, & ut dieitur , pers alia filere , quae nullo modo ad posteros descenderunt. Ut ut autem res ita sese habeat, scito, nos pauperta tem Monasticam appellare Apoesicam, non quia Christus, aut Apostoli eam praeceperint . sed quia Regulares non vovent paupertatem proprio cui Ruς