장음표시 사용
501쪽
sio I p. Si quemquam vel in ac urbo regia, vel in caeteris provinciis quae in toto orbo diffusae stantii ad Episcopatus gradum provehi Deo auctore contigerit, puris hominum montibus, nuda electionis sentcntia sincero omnium iudicio proseratur. Nemo gradum sacerdotii pretii venalitate me tur. Quantum quisque mereatur, non tantum dare sussiciat estimetur. Pros toenim quis locus tutus, et quae causa poterit esse excusata, Et veneranda Dei templa pecuniis expugnentur' Quem murum integritati, aut vallum fidei providemus, si auri sacra fames penetrabilia veneranda proserpit ' Quid denique cautum emo terit, aut securum si sanitas incorrupta corrumpatur' Ce set Altaribus imminero profanus ardor avaritie a sacris aditis repellatur peculiaro flagitium. Ita castus et humilis nostris temporibus eligatur Episcopus, ut locorum queremnque pervcnorit, omnia vitae propriae integritate purificet. Non pretio, sed precibus ordinetur Antistes. Tantum ab ambitu debet emo positus ut quaeratur cogendus, rogatus recedat, invitatus es- fugiat. Sola illi suffragetur necessitas excusantis. Profecto Onim indignus est sacerdotio, nisi suerit ordinatus invitus. Cum sane quisquis hane sanctam et venerandam antistitis sedem pecunio interventum subisse, aut is qui alterum ordinaret, Vel
eligeret accepisso detegitur, ad instar publici criminis et leso magestatis accusatione proposita, a gradu sacerdotis detrahi. Nec hos solum deinceps honoro privari, sed perpetuo qum infamiae dampnari decernimus, ut quos facinus coinquinat et aequat, utrosque similis paena comitetur. Data VIII Idus Martii Conss. Zenono et Mauro.
Pervenit ad nos quod quaedam recclesiae ac monasteria, decessorum nostrorum inmunitates habentia, multas insest
tiones patiantur, a quibusdam, nec per easdem inmunitates ullam defensiunis tuitionem habero valeant, propter hoc quod ab inmunitatum temeratoribus dicatur, non plus inmunitatum nomine Complecti, quam claustra monasterii vel aecclesiae. Cae-
502쪽
terio quoque quamVis ad easdem mcclesias vel monasteria peditineant, extra inmunitatem esse. Propterea volumus atque dinceruimus, ut omnes intelligant, non solum claustra monasterii, vel aecclesiae, atquo aedificia ecclesiarum sub inmunitatis defensione consistere, verum etiam domos, villas, septaquo villarum et piscatoria manu facta, ot quicquid fossis aut sepibus, vel aliquo clausurae genere pri cingitur, eodem inmunitatis nomino contineri, et quicquid huius munimenta adversus earumdem ecclesiarum, Vel monasteriorum pertinentia a quolibet homine nocendi vel damnum serendi causa, spontanea voluntate Committitur, in hoc facto inmunibatis iura fracta iudicentur. Quod Vero in agris. vel campis, ac silvis quae sine laborationibus sunt et nullomodo munitione cinguntur, casu sicut solet fieri, a quibuslibet hominibus aliquod damnum: factum fuerit, quamvis idem ager, vel campus, vel silva ab ecclosiam vel m0uastorium praeceptum inmunitatis habentia pertineant, non tamen in hoc inmunitas fracta vindicanda est. Ideoque non DC solidornm compositione, sed secundum legem quae in eodem loco tenetur, is multandus est, qui scandalum vel dampnum in tali loco secisse convictus fuerit.
Si quis Episcopo aliquam iniuriam aut iniustam dehonorationem secerit, do vita comporuitur, et Omnia quae habere visus tuerit, ecclesiae cui praeest soci euturi et nobis in triplobannus nosteri idest LX solidos persolvatur, aut ipso in servitio vel fisco nostro serviturus semper societur, usque so redimere in triplo iuxta uueriget dum suum potuerit. Sancta enim tecclesia in sacerdotibus constat, iccirco magna plena pletendi sunt, qui Episcopis, Presbyteris, Diaconis iniuriam vel contumeliam secerint. Nam detractio eorum ad Christum pertinet. Igitur sanguis effusio in aecclesia lacta, cum suste si presbyter fuerit, in triplo componatur. Due vero partes eidem presbytero, VP socclesiae profredo, et insuper baunus noster. Similiter de diacono iuxta compositionem eius, ot de subdiacono
503쪽
et reliquis clericis iuxta compositionem, et tannus noster. Similiter per omnia de ictu sine sanguinis effusione, et insuper bauniis noster. Et qui non habet unde persolvat dodat se in servitium aecclesiae, usquedum totum debitum persolvat In eisdem. De proh term et de uniuscuiusquo ordinis clero secundum suam compositionem in triplo persolvatur, et tannus noster si aliqua iniusta vis eis illata suerit. In eisdem. Presby--ter vulneratus aut cegus si mortem ovasorit, vitae compositio cedat pres toro. Si vero mortuus suerit, altari cui serviebat pars una, altera Episcopo, III' parentibus solvatur.
Qui subdiamnum occiderit CCC solidis componat. qui diaconum CCCC solidis, qui Presbyterum DC. Qui monachum CCC solidis componat. Item in eisdem cap. III. Volumus ut
pro ecclesiastico honore, et pro illorum reverentia sacerdotes advocatos habenti .
In Evangolio. Nolito condemnaro et non condempnabimini. In quo enim iudicio iudicaveritis iudicabimini. Si sciretis quod ego misoricordiam volo et non sacrificium, nunquam condempnassetis innocentem. In actibus Apostolorum. Non est consuetudo Romanorum donari aliquem hominem, priusquam is qui accusat presentes habeat accusatores locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina. Iohannes Evangelista. Κarissimi nolito omni spiritui credere, sed probate Spiritus quiox Deo sit. quoniam multi pseudoprophetae exierunt in mundum. Iacobus. Iudicium sine misericordia illi, qui non fecit misericordiam, superexaltet autem misericordia iudicium. Paulus ad Titum. Sine praeiudicio nichil facias tu aliam partem declinando. Clemens. Omnes legum divinarum violatores, et sacrarum institutionum perturbatores ecclesiastica indignos regula et sancta communione iudicamus. Anactetus. Transgressores sponto legis suae apostata nominantur. Omnia enim apostata
504쪽
resulandus est, ante reVersionem suam, non in adcusatione recte agentium, aut testimonio suscipiendis. Accusationes face
dolum nonnisi ab idoneis et probatissimis viris, qui et suspicionibus et sceleribus careant fieri debent. Idem . Omnis oppres sus libere sacerdotum si voluerit appellet iudicium. Idem. Do-teriures sunt qui doctorum veritas moresque corrumpunt his qui substantia aliorum praediaquo diripiunt, et ideo iusto infames sunt. et merito ab ochlesia extorres fiunt. Evaristus. Accusatorum sacerdotum discutiatur Suspicio. fides, temeritas vita vanagloria, inimicitia cupiditas. Idem. Absque certa probatio quisquam non credat. Alexander. Accusatores Episcoporum perpetua notantur infamia, et exilio digni iudicantur finitimo. Idem. Pessimum est da suspicione, aut extorta consessi in ne quemquam iudicare. Idem. Si quis erga Episcopum vel actorem Ecclesiae quamlitat querelam habere iustum crediderit, nisi prius primates aut alios adeat iudices, quam ipsum a quoso laesum estimat, conveni ut familiariter, non semet sed sepissime. Si autem secus egerit. c0mmunione privetur. Idem. Ἀ-lione moretur qui fratribus foveam parat. Item idem. Crucifigunt Dominum qui eum in sacerdotibus suis persecutitur. Xystus. De inimicorum dono prodeuntibus, non est credentibus. Culpantur qualiter circa fratres seger, intra quam huius sedis rectoribus placere cognoverinti Telesphurus. Accusatores et accusationes quas tmes saeculi non admittunt et nos summinuemus. Pius. Qui iussa Apostolicae Sedis libenter tran gressus merit. infamis essicitur. Eleuther. Proditoris nec vox nec cal mnia audiatur. In provincia in quam consistit illo qui pulsatus 'suas exerceat actiones. Iudicalitem oportet cuncta rimari et ordinem rerum plena inquisitione discutere. Interrogandi ac proponendi adiciendi quo praebita patientia ab eo. ut ibi actio ambarum actionum limitata sit pari Wr. Victor. Quam vera sint, non tamen tredenda, nisi quae mauisostis indiciis comprobantur, nisiqitae manifesto iudicio convincuutur, nisi quae iudiciario ordino pubiscantur. Zepherinus. Accusatum discutientes Episcopum, non aute sententiam proserant finitivam, quam apostolica sulti auctoritate, aut reum se esse profiteatur, aut per innocentes et
505쪽
regularitor examinatos instes convincantur. Absensp nemo iudicetur. Nullum sententia anto suo iudice dicta constringat. Duodecim iudices Episcopus arensatus si necesse est eligat. Ad suorum primo conventum Episcoporum causa audiatur,snis vero eius causae ad Sedem Apostolicam deseratur. Iudicos conveniant ubi sunt tosins singulorum qui oppressi sunt. Ca-listus. In accusati no sacerdotum non recipiantur, et in testimonio dubii ha antur, quorum fides, vita et libertas nescitur. Per quamcumqtio scripti iram restimonium reflas non proserant, nee de aliis causis testimonium dicant, nisi do is quae in
praesentia eorum acta esse noscuntur. Accumtoris consanguinei adversus extraneos testimonium non dicant, nec familiares, vel de domo prodeuntos, nec accusatores vel rastes suspecti recipiantur. Fabianus. Dui non probaverit quod obiectam penam, quam intulit ipso patiatur. Si quis iudicem adversum sibi senserit, Vocom appellationis exhibeat. Pulsatus ante suum iudicem causam dicat. Accusatus non alibi quam in foro suo audiatur. Peregrina iudicia salva in omnibus apostolica auctoritato prohibemus, quia indignum est ut ab exlarnis iudicetur, qui Novinciales et a se electos iudices debet habero, nisi fuerit appellatnm. Cornelius. Nullus sacerdotum causam suam Hieno committit indicio, nisi ad sedem Apostolicam fuerit ampellatum. Stephanus. Neganda est criminatis, licentia criminandi priusquam se crimino qud premuntur exuerit. In Ἀ-mes eas personas dicimum qua statuta aecclesiastica coninm-pnunt, sures, sacrilegos, capitalibus criminibus irretitori sepulchrorum violatores, qui adueraus patres armantur, incestuosos, homicidas, periuros, raptores, maleficos, veneficos, adultoros, de
bello fugientes, et qui indigna sibi petunt loca lanere, et ut sa-
cultates socclesiae abstrahunt, et qui fratres accusant, et non probant, et omnes pro suis sceleribus ab socclosia pulsos, et quos ecclesiasticae et saeculi leges insumes pronuntiant, hos non Ordines nec servos ante. libertatem, nec digamos, vel qui curiae serviuns, vel qui non sunt integri corpore, aut sanam non habent montem, vel intelligentia in aut inobedientes sanctorum decretis existunt, aut suriosi manifestantur. Acciuationes quas
506쪽
- 48I leges sarer uti summovent et nos summovemus, mi prascripta nulla accusatio suscipiatur. Ium anathematigatos esse quos Episcopi sui scriptis anathematigaverunt, aut eorum statuta anathematigant. Absens nec accusatori nec accusari potest. Ac uintus accusatori non respondeat priusquam a suo iudico
regulariter vocetur, locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina. Felix. Intra IIII vel V aut VII mensos iuxta possibilitarem accusatus fuerit dentur indutio. Si accusatorum persono in iudicio episcoporum culpabiles apparuerint, ad arguendum non admittantur nisi pri prius causas asserero non tamen criminales vel ecclesiasticas voluerint. Infamis persona
nee procurator, dobet esse vel cognitor. Eulichianus. Quisquis illo est qui crimen iii tendis. in iudicium veniat. nomen rei indicet, vinculum inscriptionis arripiat custodie similitudine habita tamon dignitatis estimatione patiatur. Nec fore sibi licentia noverit mentiendi. cum calumpniantes ad vindictam poscat similitudo supplicii: Insanies sunt. qui ad magos sortilegosque cucurrerint. Nulli infami aut sacrilego liceat adversus religiosum Christianum testimonium dicero, vel qualibet actiono impetero, vel inscriptione. Gaius. Expoliatis omnia sunt legibus redintegranda, quae eis ablata sunt. Alioquin nullum erimen eis obici potest. Et indutio illis post integram restaurationem anniversariae post VI menses cum indulgendae sunt, ut sua Omuia absque impedimento distanti Marcellinus. Non licet imperatori, vel cuiqua in pietatem custodienti aliquid contra divinitatis mandata praesumere. Quaere supra in hoc eodem libro cap. XXX. Marcellus. Qui sponte Romanam sedem conveniunt Epigoopis absque ulla custodia, aut excommunicatione, vel dampnatione libero iro concedatur. Omnia comprovincialia negotia per sanctam Romanam 2Ecclesiam sunt retractanda, si
huius Ecclesiae Pontilax praecoperiti Eusebius. Episcopis oppressia prius oportet omnia legibus redintegrari. Tantum temporis spatium Episcopis indulgeatur, quanto exspoliati vel expulsi esse videntur, antequam ad synodum vocarentur.' Qui aliena iuvadis non exeat impunitus, sed cum multiplicatiqne Oninia restituati Silvestor. Nulli omnino clerico licere causam
507쪽
in publico examinare. nec ullum clericum ante iudicem laicum claro placet. Testimonium clerici advorsus laicum nemo recipiat. Clericus inferioris ordinis non det utiquam accusationem adversus potiorem. Iulius. In fames rem censemus, Omnes qui suam aut Christianam praevaricantur legem, aut canonica postponunt auctoritate. Nemini de se.consesso credi potest super crimen alienum. Merito nos causa respieit, si silentio faveamus errori. In re dubia nunquam iudicetur certa
sentia sol. Iudices alii esse non debent. nisi quos impetitus elegerit. Quere in I libra cap. XVIII. Nullum iudicium nisi ordinabiliter habitum teneatur. Non credatur accusatori, absente adVersario, ante utriusquo discussionem. Felix. De indutiis minus quam .VI menses non repperi, quia et laicis haec indulta sunt. Induti e non sub angusto tempore, sed super longo spatio concedendo sunt, ut accusati se pleniter armari valeant. Nullae cuiusm a iudicibus aecclesiasticis audiantur, quae legibus non
continentur, aut quae proibitae esse noscuntur. Nec a communione prohibeatur accusatus, nisi ad electorum iudicium omninnice convocatus, infra III aut VI vel plures menses venire distulerit. Excommunicati, homicidae, maledici, suros, sacrilegi raptores, Venefici, adulteri, et qui raptum secerint, vel salsum testimonium dixerint, seu qui ad sortilegos, magosque cucurrerit, nullatonias accusationem Vel testimonium sunt admi, tendi. Iudices et accusatores tales esse debent, qui omni careant suspicione. et ex radice caritatis suam desiderent pmmoro sententiam. Damasus. Iudas quia non est praesentialiter damnatus, non est eiectus. Nisi canonice fuerit episcopus vocatus suo tempore licet venerit ad c0uventum, nisi sponte voluerit, suis non respondebit insidiatoribus. Per se sint accusat res, per se testes, per se iudices. Ante perscriptiones nemo debet iudicari, nec dampnari. Primo semper fiut inscriptio ut taliono calumpniator accipiat, quoniam saeculi leges haec eadem retinent. De quibus omnibus vera semper fiat aequitas, quatinus a censationis et testificationis et iudicii mercedem per veritatem gestorum consequi valeant. Criminum discussio ibi agitanda est, ubi crimen admissum est, salva tamen in omni-
508쪽
bus apostolica auctoritate. Syricilis. Nec accusationes, nee testimonia ullus per scripta potest perferre nec de aliis negotiis quicumque testim0nium dicant, nisi de his quae sub praesentia eorum acta esse n0scuntur. Similiter qui accusare alium elegerit, praesens per se, et non per alium accuset, in-κriptione videlicet praemissa. Innocentius. Alieno coelesto clericum ordinare aut iudicare nullus usurpet. Quotiens probi a populis aut a turba peccatur, quia in omnes propter multitudinem non potest vindicari, inultum solet transire. Bonifatius. Confitetur de omnibus quisquis se subterfugere iudicium dilationibus putat. Si adesse noglerit dilationem sententiae de absentia non lucretur. Iaro. Sedis Apostolice minoratio ac temperantia servant ut serius agat cum obduratis et veniam cupiat prae correptis. Quiae patefacta sunt querere, quae persecta sunt retractare, et quae diffinita sunt convellere. . Quod aliud est quam de adeptis gratiae non ferre ' Cum ad nostrum iudicium Lupicinus provocasset, inmerito eum pendente , negotio a communione Videmus esse Suspensu in. Quia
universo vim domini misericordiae et veritas, cogimur ad Sedem secundum apostolicae pietatem, ita nostram temperaro sententiam ut utrutinato pondere delictorum, quod Constat unius esse mensurae quaedam definiamus toleranda, quodam penitus amputanda. Inseriorum ordinum culpae ad nullos magis reserendo sunt, quam ad desides neglegentos doctores. Hylarius. Quod quis commisit illicito, aut a decessoro invenit admissum, si proprium vult Vitare periculum . damnabit. Simplicius. Priviligium. meretur amittere, qui permissa sibi abutitur potestato. Gelasius in regesto. Convenit ut in alio aliquo cogatur inpactus is qui sponto lacere quae sunt recta contempserit. Constat eum qui caelestem militem pulsat, non nisi eiussorum debere sectari. Gregorius Iohanui Larisseo episcopo apite XLVI. Qui sacris nescit obedi re canonibus, nec sacris administrare, Vel comunionem capere sit diguus altaribus. LXXVII. De accusatione episcopi Corinthiorum clam pacata cum clericis ea quae sunt dicta indiscussa manere non patimur ne sortasse horum sit corparata mucordia. Quod si quod absit non
509쪽
ex caritato sod ex pri mio facta constititur m niori emondatim no plectendum ost. LXXVIIII. In rebus ambiguis absolutum non debet osso iudicium. Grave satis et indecens est iit in rodubia certa dicatur sententia. XCIII. Sin odoria in sententias s
quentes, minores culpas quin negantur ulcisci recusamus. Presbiteri qui in obiectis sibi capitulis contumaciter respondero temptaverint, volumus ut eis post II et III admonitionem tuam ministerium sacri interdicas ossicii. CXCIIII. Qui pro deserenda
accusatione sacros ordines acceperit, eisdem ordinibus privatus esse atque ita sicut depositi sunt volumus permanere, ne unquam sub qualibet excusationis specie in sacros ordines revocari decernimus. Nam nimis indignum est, ut timore quem non ex meritis sed pro sceleris porcepero sungantur, sed in ordine locoquo suo unde ad saeros ordines promoti fuerant vo lumus revocari. Commo da vero sua secundum locum et ordino in quo quisque eorum est, sicut erat solitus accipere, ita accipiebat. Illi consessioni credendum est, quam subtilitas 'xaminis eicit ox hoccultis. Ea vero quam velle incias niflictio extorquet, agit super equitate, ut noxium so lateatur innoxius. Illi solent manibus excedero, qui in sensu et lingua deficiunt. Turpe est desimilero quod prius non constititur iustum esse.
Nulla ratione patitur, ut in bis quae pro utilitato generalitatis aliquis impendis, aliquod sustineat iniusto dispendium.
CCIII. Accusatum symoniacum necesse habuimus summopere per scripta nostra prohibere missarum sollemnia co-lebrare debuisset, donec quod esse verius potuissemus addi-secro. Personis religiosis si sorte ut assolet aliqua quomodolibet fuerit nata suspicio, et electorum desideraverint sorte iudicium, subvia executione eligendi fas habeant cognitores non lor apud suspectum litigando videatur praeiudicium sustinere. CCLXXXIII. Ne qua do his quae dicta suerant in te suspicio remaneret. ad plenissimam te satisfactionem ad sacratissimum corpus beati Petri distracta sepimus sacramenta praebere. Qui non corrigit resecanda committit. CCCLXI. Si quis contra quemlibet clericum causam habuerit, ipsius episcopum adeat, ut aut i e cognoscat, aut certe ab ipso iu-
510쪽
dices deputentur. Ad personam in primo loco positam respicit, quicquid a minori committitur. nisi sollicito coguoscatur. Gregorius comonitorium Ioli anni defensori eunti Hyspaniam.
Quere retro in libro IIII capitulo . LXXV, LXXVI. LXXVII.
Hysidorus. Loges saeculi habent, ut accuκatis primo permittatur res familiares eorum libero Pt diutius ordinare. tum deindo respondero Obiectis. Antiochenum concilium, capito XIIII. Cum episcopus a suis compro incialibus iudicatus, ab aliis innocens ab stliis reus estimatur, metropolitaniis a Vicina provincia alios episcopos convocet, ut cum eis et suis coepiscopis controversiam tollat. Calcedon. cap. VIIII. Clericus adversus clericum habens negotium, apud opiscopum proprium vel consilio eiusdem apud quos ambo voIuerint iudicentur Alioquin correptioni subiaceant. Quod si adversus proprium vel adversus alterum episcopum causam habent apud synodum provinciae. Vel si clericus aut episeopus adversus metropolitanum, apud primatodiocoseos iudicentur. Item concilium Calced. Cloricos aut laicos accusantes lyiscopos aut clericos adcusationem recipi non debere, nisi prius eorum discutatur Opini in Cartagin. Cap. VIII. Qui aliquibus sceleribus irretitus est, vocem adversus maiorem natum non habeat accusandi. Item in eodem cap. XV UII. Quis episcoporum accusatur, ad primatem provinciae ipsius causam deserat accusator. Nec a communione suspendatur cui crimen intenditur nisi ad causam suam dicendam electorum iudicium dio statuta litteris ovocatus minimoe occurrerit, hoc est infra spatium mensis ex ea die qua eum litteras accepisse constiterii. Quod si aliquas veras necessitatis causas probaverit, quibus deum occurrere non potuisso manifestum sit causae suae dicendae intra alterum men .som integram habeat facultatem. Verum tamdiu post mensem secundum communicet, donee purgetur. Si autem ad concilium universale anniversarium occurrere noluerit, ut Velibi causa eius terminetur, ipso in se damnationis sententiam dixisse iudicetur. Tempore sano quo u0Π communicat, nee in sua ecclesia vel parrochia communicet. Accusator autem eius si nunquam diebus causo dicendo desuerit, a communio-