장음표시 사용
341쪽
63 Au LI GELLI et hic demoratur P Atque id voce magna ter quaterque imclamavit bovinator 1L Commtirmii ratio sieri coepta est a plarisque, qui aderant, quali monstrum verbi ad mirantibus. At ille laetin & gestiens , Non enim Lucilium, inquit , legittis , qui tergiversatorem ο- vinularem dicit. Est autem in Lucilii undecimo versi hic: 4s tricosas, Orin.rtorque ore improbus daro. VIII. uid sens rit dixeritqste M. Cato de Albino qui homo' Tontanus Graeca oratione res Romana, veniasib ante
ejus imperitia petita, composuit. Uste venusteque admodum reprehendisse dicitur R. Albinum M. Cato. Albinus, qui cum L. Luculla
consul suit, res Romanas oratione Graeca scriptitavit. In ejus historiae principio scriptum est ad hanc sentem. tiam Neminem succensere sibi convenire, quid in his libris parum composite aut minus eleganter scriptum reti nam sum , inquit homo Romanus, natus in Latio Graeca oratio a nobis alienissim cst ideoque veniam gratiamque malae existimationis, quid esset erratum, postulavit. Eam quum legisset M. Cato; Naditu, inquit, Aule nimium nugator es, quum maluisti
culpam deprecari, quam ill pa vacare. nam petercv niam solemus aut quum imprudentes erravimus , aut
quum compulsi peccavimus. Tibi , inquit, oro te, qui perpulit, ut id committeres , quod , priusquam faceres, peteres ut ignosceretur Scriptum est hoc in i
bro Cornelii Nepotis de illustribus viris.
342쪽
Nocet ATTI a. Lib. II. 2 9 A P. IX. Distoria de legatis Mileti se Demosthene rhetore in Ibris
CRitolaus scripsit legatos Mileto publicae rei causi
venisse Athenas , fortasse an auxilii petendi gratia; tum qui pro sese verba facerent, lucis visum erat adu cavisse advocatos, uti erat mandatum: verba pro Mi-Hns ad populum secisse Demosthenem Milesiorum postulatis acriter respondiste, neque Milosios auxilio dignos, neque ex cpublica id esse contendisse rem in posterum diem prolatam; lcgatos ad Demosthenem venisse magnoque opere orasse, uti contra ne diceret reum pecuniam petivisse de quantam petiverat abstulis. se postridie, quum res agi denuo coepta esct D mosthenem lana multa collum cervicesque circumvolutum ad populum prodisse. dixisse se synanchen pati reb contra Milesios loqui non quire tum e populo unum exclamasses, non synanchen, quod Demosthenes pateretur, sed argyranchen esse. Ipse etiam Demosthenes, ut idem Critolaus refert, non id postea concelavit quin gloria quoque hoc sibi allignavit nam quum interrogasset Aristodemum actorem fabularum : tantum C cedis, uti ageret, accepisset: Aristodemus talentum respondisset: tego plus, inquit, accepi ut tacerem. i ilud C. Gracchiuinoratione sua historiarasu rascriptam Demitd rhetori, non D: mostheni attribuit verbaque ipsius C. Gracchi elata.
OUod in capite superiore a Critolao scriptum esse
diximus super Demosthene id C. Gracchus in --tione, qua lege in Ausetam dis luast, in Demadem contust
343쪽
contulit verbis hisce: Nam, vos, Quirites, si velitu sapientia atque virtute uti, si quoiti neminem no-itrum invenietusine pretio huc prodire omnes nos qui ver basacimus, aliquid petimus neque ulliin rei causa quisquam ad vos prodit, nisi ut aliquid auferat ego ipse, qui apud vos verba facio, uti vectigalia vestra augeatis, quo facilius vestra commoda ct remp. administrarepsitu, non
gratis prodeo rerum peto a vobis non pecuniam, sed bo nam existimationem atque honorem qui prodeunt dissua suri, ne hanc legem accipiatis , petunt non honorem a sebis, verum a Nicomede pectiniam qui suadent ut accipiatis , hi quoque petunt non a vobis bonam existimationem, verum a Mithridate rei familiaris sua preciam ct praemium. ιιi aurem ex eodem loco atque ordine placent, hi vel acerrimi sunt: nam ab omnibus precim accipiant, iamnis fallunt. Vos, quum putatis eos ab his rebus remotas esse, impertitis bonum existimationem Legationes autem a regibus , quum putant eos sua causa reticere, sumtus atque pecunias maximas praebent uti in terra Graecia, quo in tempore tragoedus gloria sibi ducebat, talentum magnum ob unam fabulam datum esse e homo eloquent imus civitatis sua Demades ei res Ondisse dicitur Mirum tibi ridetur, si tu loquendo talentum acquisivisti P ego, ut rac rem, decem talenta a Rege accepi. Idem nunc isti precia Maxima ob tacendum accipiunt.
A P. XI. Verba P. Nigidii, quibus disserre dicit mentiri ct men- dacium dicere.
Et ba sunt haec ipsa P. Nigidii , hominis in studiis
bonarum artium priaecellentis quem M. Cicero
ingenii doctrinarumque nomine summe reveritus est. Inter mendacium dicereis mentiri distat qui mentitur, ipse non fallitur, sed ali crEm Dilere conaIur . quν uendacium
344쪽
NOCT ATTICAE. Lib. II. 27 Idanum dicit, ipse fallitur. Item hoc addidit Qui me nia , inquit, fassit, quantum in se est item hoc quoque super eadem re dicit Virdom, inquit, praestare
debet, ne mentiatur prudens ne mendacium dicat: H-terum incidit in hominem, alterum non Varie mehercle
lepide Nigidius tot sententias in eandem rem quasi aliud atque aliud diceret, disparavit. A P. XII. cor fini philosophus omne verbi iamliguum dubia ae e se dicit Diodoris contra nullum verbum ambiguum esse putat. CHrysippus ait omne verbum ambiguum natura esse.
quoniam ex eodem duo vel plura accipi posscint. Diodoriri autem, cui Crono cognomentum fuit, Nullum, inquit, verbum est ambiguum nec quisquam ambi-riam dicit aus sentit nec aliud dici videri debet, quamqvod se dicere sentit is, qui dicit at quum ego, inquit, Hilersens , tu aliud accepisti, obscure magis dictum quam ambigue videri potest ambigui enim verbi natura illa essed buit, ut qui id diceret , duo vel plura diceret nemo au-im duo vel plura dicit, qui sesentit unum diore. A P. III L id T. Castricius de verbis deque sententia quadam C. Gracchi existimaverit , quodque esse eam sine usi sensus emolumento docuerit.
APud T. Castricium disciplinae betoricae docto rem , gravi atque firmo judicio virum, legebatur oratio C. Gracchi in P. Popilium in ejus orationis
principio collocata verba sunt accuratius modulistiusque , quam veterum oratorum consuetudo sert.
ea verba s:cuti dixi composita haec sunt Eua vos cupide
345쪽
mere repudiaritis, abeo non potest, quin aut elim qide appetisse, aut nunc ternere repudiasse dicam im Cursus igitur hic sonus rotundae volubilisque sententiae eximie nos&unice delectabat, tanto id magis clud jam tunc C. Graccho viro illultriis severo ejusmodi compostionem fuisse cordi videbamus sed enim , quum cacem ipsa verba saepius petentibus nobis lectitarentur. admoniti a Castricio sumus ut consideraremus , quae vis quodve emolumentum ejus sententia seres neque
y teremur ut aures nostra cadentis apte orationis in
cis eblanditae animum quoque nobis voluptate inani perfunderent quumque nos admonitione ista attentiores secisse , Inspicite, inquit, penitus, quid cff-ciant verba haec et dicatque mihi quaeso aliquis inrtim, an sit ulla hujusce sententiae aut gravitas aut grati, Qua vos capide per hosce annos appetistis atque voluistis ea temere si repudiaritis, abesse non potest, quin aut olim cupide appeti se , aut nunc temere repudiasse dicamini. ii cnim omnium hominum in mentem non venit id prosecto usu venire, ut quod cupide appetieris, cupide appetisse, , quod temere repudiaveris, temere repudiasse dicaris at s opinor , inc it, ita scriptum esset Quae vos per hosce annos appetistis atque o-liustis, ea nuncs repudiaritis , abesse non potest, quin aut olim cupide appetise, aut nunc temere repudiasse dicam ait si,'nquit, ita diceretur, gravior scilicet solidiorque seret sententia , .acciperet aliquid justa in arrdiendo
exspectationis nunc autem verba haec cupide dic me, in quibus verbis omne momentum rei est , non inconcitidenda sententia tantum dicuntur, sed supra quoque nondum desiderata ponuntur:&, quae nasci oririque ex ipsa rei conceptione debebant, ante Omnino, luam res postulat , dicuntur nam qui ita dicit Oilici feceris , cupide fecisse dicerisci rem dicit sensiu
346쪽
No et Troci a C AE. Lib. II. 73 alicuiuis ratione collectam de consectam qui vero ita dicit , si ii pide seceris, cupido fecisse diceris i non longe secus dicit, atque si diceret, si cupide feceris, cupide seceris. Haec ego, inquit, admonui, non ut C. Gracch vitio darem dii enim mentem meliorem mihi nam, si quicquam in tam fortis secundia viro vitii vel erroris esse dici potest, id omnes auctoritas ejus exhausit. vetustas consumpsit sed uti caveretis. ne vos facile perstringeret modulatus aliquis currontis facundia sonitus: atque ut vim ipsam rerum virtutemque verborum prius pensitaretisci de si quidem gravis atque integrari sincera sententia diceretur, tum , si ita videretur, gressibus quoque ipsis orationis S gestibus plauderetis si vero frigidiis leves futiles senses in verba apte numeroseque posita includerentur , non esse id si cus crederetis , quam cum homines insigni deformitate ad facienda ridicula imitantur histriones & gestiunt. A P. XIV.
Sobria, pulaberrima Romuli regis restonsa circa pini
S Implicissima suavitate de rei de orationis L. Piso Frugi usus est in primo annali, quum de Romuli regis vita atque victu scriberet ea verba, quae scripsit ,
haec sunt: Eamdem Romulum dicunt ad coenam Pocatum,
ibi non multum bibisse, quia postridie negotii 'aberet. ei dicunt Romule, si istuc omnes homines faciant, vinum vilius sit is restondit: imo vero carum, si quantum quisque olet, b:bat: nam ego bibi quantum olui.
347쪽
Aux Ga L Lit A P. XV. De ludibundo ct errabundes, atque id genus verborum productionibus ei quod Laberius sic amorabundam dixit ut scitur ludibundat errabundari atque iam ibi , quod istam per hujuscemodi verbum nora
LAberis in lacu rem mulierem amaninusitatius facto, amorabundum dixit.
Cisellius 'index in commentario lectionunt in l inrum ex sgura scriptum dixit , qua ludibunda, ridibunda , Merrabunda dicitur, ludens ridemsin errans. Terentius autem Scaurus, divi Hadriani temporibus grammaticus vel nobisissimus, inter alia quae de Caesellii et rubus composuit, in hoc quoque verbo errasse eum scri psit; qud fidem esse putavelit, ludens ludibundi, nisdens ridibunda, errans Merrabunda nam Iudibunda, inquit, ridibunda, ct errabumis ea dicitur, qu ludentem vel ridentem vel erramem agri ac mular Seiaqua ratione Scaurus ad luchristit, ut Caesellium incor prehenderet , non hercle reperiebamus non est enim dubium, quin haec genere ipso dismtaxat idem signiscent, quod ea demonstrant, a quibit producuntur quid esset autem ludentem agere vel imitari, non intelligere videri maluimus, quam insimillare cum tanquam ipsum minus intclligentem. Qis magis Scaurum oportui commentaria Caesellii criminantem hoc ab co praeteritum requirere, quod non dixerit, an quid & quantulum distet retra ludibuudo latius, rid ibi id ridem .d errabundo errans, caeteraque eorum similia ; an a
principalibus verbis paulum aliquid distarent, inuam omnino vim haberet particula haec extrema ejusmodi vocabulis addita hoc enim fuit potius requirendum in istiusmodi sigurae tractatu, sicuti requiri solat in vinolen
348쪽
No CT ΑΥΤ IC a. lib. I r. 7sis Mutulantain turbulatim vacuane minanis sit isti haec productio, cujusmodi sunt, quae me&γωγάς Graeci dicunt; an extrema illa particula habeat aliquid suae propriae significationis Quum reprehensionem autem illam Scauri notaremus , in memoriam nobis rediit, quod
Sisenna in quarto historiarurn ejusdem figurie verbo ita usus est Populabundas, inquit , agros ad oppidam per νenit quod scilicet significat, quum agros popularetur
non, ut Scaurus in consimilibus verbis ait, quin populantem ageret ves quum imitaretur. Sed inquirentibus bis , quae nati latio Motigo esset hujuscemodi figura . populabandus, 'errabandus', itabundus, ludibundus, multorumque aliolum id genus verborum αεmtολως hercle , Apollinaris noster sibi videri ait particulam istam postremam, in quam verba talia exeunt, vim & copiam 3 ouasi abundantiam rei , cujus id verubum csset, demotaurares ut tabundus is dicatur qui abunde Laetus sit, de errabandus qui longo atque abundanti errore stri caeteraque omnia ex ea figura ita dici ostendit, ut productio literi extremitas largamae fluentem vimin copiam declararet.
A P. XVI. Quod Graecorum quorundam verborum , dis illima est in
Latinam linguam mutatio, velut quod Graece dicietur
Al jecimus saepe animum ad vocabula rerum non
paucissima, quae neque singulis verbis, ut a Graecis, neque, si maximὰ pluribus eas res verbis dicamus, tam dilucide tamque apte demonstrari Latina oratione
Possunt , quam Graeci ea dicunt privis vocibus. Nuper etiam'titim allatus esset ad nos Plutarchi liber, ejus
Iibri indicem legissemus, qui erat λυτααγμοσυνης .percunctaAt cuiliam, qui litterarum iocum Grae a carum
349쪽
carum expers fuit, cujusnam liber et qua de re scriptus esset e nomen quidem scriptoris statim diximus rem, de qua scriptum fuit, dicturi haesimus ac tum quidem primo , quia non satis commode opinabar interpretatu rum esse, si dicerem librum scriptum esse de negotiositate, aliud institui apud me exquirere, quod, ut dicitur. verbum de verbo expressum ess t. nihil erat prorsias, quod aut meminissem legere me aut, si etiam vellem fingere, quod non insigniter asperum absurdumque esset, si ex multitudine iegotio verbum unum compinge rem scuti nuutijuga dicimus .multicolora multiforama sed non minus illepide ita diceretur, quam si interpretari voce una velis λυφιλlae , aut λυποπιαν,
aut 'πλυοθUM . quamobrem quum diutule tacitus in
cogitando victis, respcndi tandem, non videri mihi signiscari eam rem posse uno nomine Se idcirco juncti
oratione, quid veste Graecum id verbum, pararam dicere ad multas igitur res adgressio, earumque omnium rerum actio, λυπυγμοσυνη, inquam, Graece dicitur,
de qua hunc librum compositum csse inscriptio ista indicat. Tum ille opicus verbis meis inchoatii de inconditis adductus vii tutem esse πλυπυγμοσύνles , Hortatur,
ita luit, nos prosecto nescio quis hic Plutarchus ad negotia capessenda4 48 res obeundas plurimas cum industria de celeritate nomenque ipsius virtutis, de qua loquuturus estet, libro ipsi, sicuti dicis, non incommode praetcripsit. minime, inquam, vero neque enim ista omnino virtus est, cujus Graeco nomine argumentum hoc libri demonstratur neque id , quod tu opinare, aut ego me dicere sentio aut Plutarchus facit deterret enim nos hoc quidem in libro, quam potest maxime, a varia promisc que non necessaria rerum cujuscemodi plurimarum
cogitatione xpetitione sed hujus, inquam, tui erroris culpam esse intolligo in mea scilicet infacundia, qui ne
pluribus quidem cibis potuerim non obscurjssinae di-
350쪽
NOCT ATTICAE. rib. i. cere, quod a Graecis persectissime uno vel bo planis . sitne dicitur. A P. XVII. Guid significet in veteribus pratorum edictis, quodsumi . O retanda publice redemta habent. Dicta veterum praetorum, sedentibus sorte nobis in bibliotheca templi Trajani, Maliud quid requirentibus, imm in manus incidissent, legere atque cognoscere libitum est. Tum in quodam edicto antiquiore ita
scriptum invenimus lI. LuMINA RETANDA
RIT NON FECISSE. tanda igitur quid esset quaerebat Lu dixit ibi quispiam nobiscum sedens amicus meus, in libro se Gavii de origine vocabulorum septimo leuisse et etas vocari arbores , quae aut ex ripis fluminum eminerent , aut in alveis eorum exstarent, appellatasque esse a retibus , quod praetereuntes naves impedirent & quasi irretirent idcircoque sese arbitrari manda flumina locari solita oste, id est, purgandari ne quid aut morae aut periculi navibus in ea virgulta incidentibus fieret. A P. XVIII. Qua paena Draco Atheniensis in legibis , quas popias Atheniensi scripsit, fures assecerit , o qua postea S , Ion , qua item - visi noctri , qui x II tabulas scripserunt atque inibi adscriptum , quod apud RI-ptios furta licitari permissa sunt , apud Lacedaemomes autem cum studio quoque assectata ct pro exercitis
titili celebrataci ac reterea M. Catonis de poeniendis
furtis digna memoria sententia. DRaco Allieniensis vir bonus multaque esse pruden- . tia existimatus est i jurisque diviniri humani peri-His suit. Is Draco leges, quibus Athenienses uterentur.