Auli Gellii Noctes atticae

발행: 1688년

분량: 835페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

Au LI GELUIC A p. v. Servi Tauri philosophi de modo atque ratione toleranis

-- desoris secundum Stoicorim decrera ,

ianum Delpho ad Pythia coirventumque totius

serme Graeciae visendum plutosoplius Taurus irris nosque ei comites essemus .inoue eo itinere Lebadiam veni lemus, quod est oppidum antiquum in terra Boe tu Lastertur ibi ad Taurum, amicum ejus quempiam nobilem in Stoica disciplina philosophum aegra valet dine oppressum decumbere tunc omisi itinere, quod alioquin maturandum erat, relictis vehiculis, permeum propere videre nosque de more quem in locumcumque iret sequuti sumus. ibi ad aedes, in quis ille

aegrotus erat, pervenimus videmus hominem doloribus cruciatibusque alvi, quod Graeci colon dicunt, in febri simul ad rapida assiletari gemitusque ex eo compressos erumpere, spiritusque Manhelitus e pectore ejus evadere, non dolorem magis indicantes, quam pugnam adversum dolorem Poli deinde quum Taurus S medicus accersisset, colloquutusque deficienda medela esset; cum ipsum ad retinendam patientiam testimonio tolerantiae, quam videbat, perbibito stabilisset; egressique inde ad vehicula mad comites reditemusci Vidistis inquit Taurus, non sane jucundui spectaculum, sed

cosnitu tamen utile, congredientes compugnantesque philosophum4 dolorem.faciebat vis illa iacitra morbi quod erat suum , distractionem cruciatumque membrorum faciebat contra ratio & natura animi, quod erat aeque suum t per 'tiebaturis cohibebat coercebatque intra sese violentias estienati doloris nullos ejulatus, nullas complorationes, ne ullas quidem voces indecoras edebat signa tamen quaedam , sicut vidistis exsilebant virtutis e corporis de possessione hominis pugnantium. Tum

362쪽

Tum e sectatoribus Tauri juvenis in disciplinis philosophiae non ignavus, si tanta, inquit, oloris acerbitas est, ut contra volui tem contraque judicium animi nitatur, invitumque hominem cogat ad emendum c stendumque de malo morbi saevientis, cur dolor apud Stoicos indisserens esse dicitur, non malum iu delata

aut Stoicus homo cogi aliquid potest , aut dolor eogere, quum dolorem Stoici nihil cogere, de sapientem nihil cogi posse dicant' dea Taurus vultu iam pro in modum laetiore, delectatus enim'videbatur illelebra litaniso Si jam amicus, inquit , hie noster melius valeret, gemitiis ejusmodi nee rios a calumnia de findisset, de haere, opinor, tibi quaestionem ditat vis

me autem scis cum Stoicis non bene convenire, vel cum Stoica potius disciplina est enim pleraque sibi x nobis Mongmens sicut libro, quem seper ea re composuimus, declaratur sed, ut tibi a me mos geratur. dicam ego indoctius, ut ajunt, ct apertius: quae fuisse, dicturum puto sinuosus atque sollertius,siquis nunc ades.set Stoicorum nosti enim, credo, verbum illud vetus pervulgatum, αυαλειριν πως με, σαφέςερον λεγε. Atque hinc exorsus de dolore atque de gemitu Stoipi aegrotantis ita disseruit Natura inquit, omnium renim, quae nos genuit, induit nobis im levitque in ipsis stitim principii , quibus nati sumus, amorem nostri , caritatem ita prorsus,ut nihil quicquam esset carius pensitas lite nobis, quam nosmet ipsi atque hoc esse fundamentum rata est conservanda hominum perpetuitatis, funusquisque nostrum, simulatque editus in lucem ret, harum prius rerum sensum assectionemque caperet.

quae a veteribus philosophis is necis , ψύαν appellata sunt ut omnibus scilicet corporis sui commodis gauci et ab incommodis omnibus abhorreret postea per incrementa aetatis exorta e seminibus suis ratio est &Mendi costii reputatio, lunepatis utilitatisque verae

363쪽

Aia et Gai GL 3 Ioanteinplatio, subtiliorqueo exploratior commodorum

delectusci atque ita prae caeteris omnibus enituit iraesellit dee vi honeu dignitas ac , si ei retinendae. . tinendaeve incommodum extrinsecus aliquod obstaret, contemtum est neque aliud esse vere Mimpliciter bonum nisi honestum , aliud quicquam malum nisi quod

turpe esset, eristimatum est reliqua omnia , quae in medio forent , ac neque honesta essent neque turpia, ne- me bona esse neque mala decretum est productionestamenin relationes suis quaeque momentis distincta divisaeque sunt, quae προηγή QS si προηγουμα ipsi

ocant; propterea voluptas quoque de dolori, quod ad sinem ipsum bene beateque vivendi pertinet, in m diis relicta, neque in bonis iaeque in malis judicata sunt. Sed enim quoniam his primis sensibus doloris

voluptatisque, ante consilii lationis exortum , recens natus homo imbutus est voluptati quidem natura conciliatus , a dolore autem quas ab gravi quodam inimico abjunctus alienatusque est iccirco assectiones istas

primitus penitusque inditas ratio post addita convellere ab stirpe atque exstinguere vix potest pugnat autem cum his semper exsultantis eas opprimi obteritque , parere sibi atque obedire cogit itaque vidistis philos

plaum ratione decreti sui nixum cum petulantia morbi dolorisque exsultantia colluctantem , nihil cedentem , nilii confitentem, neque, ut plerique dolentes solent, hejulantem atqite lamentantem, ac miserum sese Min- felicem appellantem sed acres tantum anhelitus is bustos gemitus edentem, signa atque indicia non victi neque oppressi a dolore, ted vincere eum atque opprimere enitentis. Sed haud scio, inquit, an dicat aliquis i-psum illud'ubd pugnat,qubd gemit, si malum dolor non

est,cur necesse est gemere ' pugnares quia enim omnia, quae non sunt mala, molestia quoque omni non carent

364쪽

Noc T ATTICAE. Lib. Ita 29 et quia non sunt turpia contra naturae tamen mansuetudinem lenitatemque opposita sunt, infesta, per obscutam quandam dc necessariam ipsius natura consequentiam haec ergo vir sapiens tolerare cunctari potest ;non admittere omnino in sensum sui non potest. ἀναλγηriti enim atque α- εια non meo tantum . inquit, sed quorundam etiam ex eadem porticu prudentiorum hominum , sicut Panaetii gravis atque docti viri judicio improbata abjectaque est. Sed cur contra voluntatem suam gemitus facere cogitur philosophus Stoicus, quem nihil cogi posse dicunt nihil sane potest cogi vir rapiens , quum est rationi obtinenda Iocus.

quum vero natura cogit, ratio quoque a natura data cogitur Ouaere etiam, si videtur, cur alicujus manu ob oculos tuos repente agitata invitus conniveat cursurugente coelo a luminis acti non sua sponte4 caput &oculos declinet cur tonitru vehementius facto sensim vescat cur sternumentis quatiatur; cur aut in ardori us solis aestuet , aut in pruinis immanibus obrigescat. Haec etenim, pleraque alia non voluntas nec consilium nee ratio moderatur' sed naturae necessitatisque decreta sunt sortitudo autem non ea est, quae contra naturam, monstri vicem , nititur , ultraque modum

ejus egreditur, aut stupore animi aut immanitate aut quadam misera necessaria in perpetiendis doloribus exercitatione: qtialem suisse accepimus serum quemdam in ludo Caesaris gladiatorem qui, quum vulnera ejus a medicis exsecabantur, ridere solitus fuit sed ea veri proba sertitudo est, quam majores nostri scientiam siudixerunt rerum tolerandarum4 non toleraudarum per quod apparet esse quaedam intolerabilia, quibus sortes viri aut obeundis abhorreant, aut sustinendis Quum haec Taurus dixisset, videreturque in eamdem rem plura etiam dicturus, perventum est ad vehicula, de conscendi min.

365쪽

2ρα Au LI GELLII A P. VI.

De aenigmate.

Quae Graeci dicunt aenigmati, hoc genus quidam

e nostris eteribus sirpos appellaverunt quale est, quod nuper inveni miri per hercle antiquum, eaque Npidum, tribiis versbus senariis compositum aemgma: quod reliquimus inenarratum, ut Iegentium conjecturas in requirendo acueremus Versus tres hi senti Semel minusne an bis miniu, non sat scio: An utrumque eorum, ut quondam audiri dicier. 7or ipsi regi noluit concedere. Hoc qui nolet diutius apud sese quaerere, invenietis fidsit in M. Varronis de sermone Latino ad Marcellum Iibro secundo. A P. VII. Quam ob causam Cn. Dolabella proconsul ream mulierem veneficii confitememque ad Areopagita rejecerir.

AD Cn. Dolabellam proconsulari impcfo provinciam Asam obtinentem deducta mulier Smyti ea eri eadem mulier virum talium eodem tempore venenis clam datis vita interscccrat atque id secille se con- si rebatur diccbatque habuissescfacicndi causam, quo niam idem illi maritus S filius alterum filium mulieris ex viro priore genitum adolescentem optimum N innocentissimum exceptum insidiis occidissent idque ita esses ctum controversa non erat. Dolabella retulit ad consilium nemo quisquam ex consilio sententiam ferre in causa tam ancipiti audebat quod consessum veneficium, quo maritus filius necati forent, non admittendum,m poenitum videbatur, & digna tamen poena in homines sceletatos vindicatum filisset Dolabella eam remi Athenas

366쪽

Athenas ad Areopagitas , ut ad judices graviores exercitatioresque, rejecit Areopagitae cognita causi accusatorem mulieris. ipsam, quae accusabatur, cecitesimo anno adesse justerunt sic neque absolutum mulieris veneficium cli , quod per eges non licuit neque nocens damnata poenrtaque, quae digna venia fuit Scripta lige historia est in libro Valerii Maximi factorum de dictoruna

memorabilium octavo.

Reditiones ingratiam nobilii tirorum memoratu dignae.

Ρ Africanus superior MTib. Gracchus, Tib. M.

Gracchorum pater, rerum geliarum magnitudine. honorum atoue vitae dignitate illustres viri distenserunt saepenumero de republica S ea, sive qua alia reci non amici fuerunt ea simultas quum diu mansisset, solemni die Jovi libaretur atque ob id sacrificium senatus in Capitolio epularetur sors fuit, ut apud eamdem mensam duo illi unctim locarentur tum quas dis immoris talibus arbit=is in convivio Iovis optimi maximi dexteras eorum comi scentibus, repente amicissimi facti neque solum amicitia incepta, sed assinitas simul instituta nam P. Scipio filiam virginem habens jam viro maturam, ibi tunc eodem in loco despondit eam Tib. Graccho quem probaverat elegeratque exploratissimo judicii tempore. dum inimicus est. Amilius quoque Lepidus MFulvius Flaccus nobili genere amplissimisque honoribus iummo loco in civitate praediti Lodio inter sese gravi simultate diutina conflictati sunt postea populus eos simul censores facit atque illi, ubi voce praecon: renunciati sunt, ibidem in campo statim, nondum dimissa conci ne ultro uterque pari voluntate conjuncti complexique sunt exque eo die S in ipsa censurari postea jugi concordia fidissime amplisiimeque vixeruui. 3 CAP.

367쪽

as Aur I GALLI OC A P. IX. Rue dicantur vocabula ancipitia , ct quod hono is quoque pocabulum ancipiti sententia fuerit. Est plurifariam videre atque animadvertere in veteti.

Abus scriptis pleraque vocabula; quae nunc in sermonibus volgi unam certamque rem demonstrent, ita fuisse mediari communi, ut significares capere poss)nt duas inter se res contrarias; ex quibus quaedam satis nota sunt, ut tempestas, valetudo , facinus , dolus, gratia industria haec enim fere jam volgatum est ancipitia esse, utroque versus dici posse periculum ellam, ocrenerium, de contagium, non, uti nunc dicuntur, pro malis tantum dicta esse , multum exemplorum hujusmodi repetias sed honorem quoquc mediam vocem fuisse. ita appellatum , ut etiam malis honos diceretur, Ἀ-gnificaret injuriam, id profecto rarissimum est Quintus autem Metellus Numidicus in oratione, quam de triumpho suo dixit, his verbis usus est sua in re quanto tint-τersi me unum anti latu tanto vobis quam mh majorem injuriam atque contunielitam facit, Quirites ei quanto probi injuriam facilius accipiunt, quam alteri tradunt ;tanto ille vobis quam mihi pejorem honorem habuit nam me injuriam ferre. ros facere viat, Quirites ut hic conquestio, istic vituperatio relinquatur honorem, inquit, priorem vobis habuit, quam mihi cujus verbi sententia

est, quam ipse quoque supra dicit majore vos assecit

injuria o contumelia quam me. Praeter hujus autem versi notionem adscribendam esse hanc sententiam ex ora

368쪽

C A P. X.

nod aeditumus verbum Latinum sit. V Ditumin verbum Latinum est & vetus,ea sermi 1x L . dictum,qua initimin degitimus sed pro eo a plerisque nunc adituus dicitur nova commentitia uis surpatione quasi a tuendis aedibus appellatus Satis hoc se potuit admonendi gratia dixisse , praeter agrestes

quosdam Mindomitos certatores, qui nisi uictoritatiabus adhibitis non comprimuntur M. Varro, in libroseaundo ad Marcellum de Latino sermone editumulis dici oportere censet magis quam editkiινιι quod ait rum sit recenti novitate siclum, alterum antiqua origine incorruptum Laevius quoque, ut opinor, in Pro

resilaodamia Lii ritumum dixit, qui claustri ianuae praeesset eadem scilicet figura, qua aditumum dici videbat qui aedibus praeest. In Verrem M. Tullii in exemplaribus siletissimis ita inveni scriptum , aditum custodesque mature sentiunt in libris autem hoc vulgariis, aditui scriptum est. Omivini fabula Atellana est, quae ita inscripta est , Editumus, in qua lito ver sus est:

Qui ps quam tibi appare atque aditumor in templa

tuo.

Titus autem Lucretius in carmine suo, pro , adituit, edituentes appellat.

A P. XI. Errare istoc, quisse Iducia utendi peccent quum tebra peccati perpetua nuda sit: ct super ea re Peregrini philosophi sermo ex Sophocli poeta siententia. ΡUilosophum nomine Peregrinum, cui postea cognomentum Proteus factum est, virum gravem at

que constantem vidimus, quum Athenis essemus, di-T versantem

369쪽

- ... Ru L GEL Lirversantem in quodam tugurio extra urbem quumque ad eum frequenter ventitaremus, multa hercle dicere eum utiliter ωhoneste audivimus in quibus id fuit, Guod praecipuum auditum meminimus. Virum quidem sapientem non peccaturum esse dicebat, etiamsi peccasse eum dii atque homines ignoraturi serent non nimicenae aut infamiae metu non osse peccandum , sed

justi honestique studio & officio si qui tamen non essent tali ingenio vel disciplina praediti, uti se vi sua ac sponte

facile a peccando tenerent, eos omnis tunc peccare

proclivius cxistimabat, quum latere posse id peccatum putarent, impunitatemque ex ea latebra sperarent atii sciant, inquit, homines nihil omnium rerum diutius posse celari , recressus pudentiusque pec abitur propterea versus istos Sophocli prudentissimi poetarum in ore esse habendos dicebat: Alius quidam veterum octarum , cujus nomen mihi memoriae non est, Veritatem Temporis siliam esse dixit. A P. XII. Faceta restonsio M. Ciceronis amolieni vase crimen manis sit mendacii. HAE quo quodisciplina rhetorica est, callide di cum

astu res criminosias citra periculum consteri ut si objectum sit turpe aliquid , quod negari non queat. γsponsione joculari eludas, . em facias risu magis dignamquam crimine sicut fecisse Ciceronem scriptum est, quum id , quod inficiari non poterat, urbano sacetoque dicto diluit nam quum emere vellet in palatio domum is pecuniam in praesens non haberet a P. Sulla, qui tum reus erat, mutuum fel tartium viciens ta

citu

370쪽

Noe T. ATTICAE. tib. Ita 19

eite accepit ea res tamen, priusquam emeret , pro sita est. in vulgus exivit objectumque ei est, Quod pecuniam . domus cmendar causa, a reo accepisset tum Cicero, inopinata opprobatione permotus, accepisse se negavit, ac domum quoque se emturum negavit at-ue adeo , inquit, verum lit accepisth me pecuniam, si omum emero sed quum postea emisset, hoc me dacium in senatu ei ab inimicis objiceretur, risi satin asque inter ridendum , γ sινο νοηται , inquit, homines estis , quum ignoratis prudentis cauti patrissamiliastae, quod emere volit, emtunam sese negare, propria competitores emtionis. A P. XIII. Intra kalendas lituus dicitur, quidsignificet , viris ante kalendas, an kalendis, an utruvuiue atque imbi vis in oratione M. Tullii, intra Oceanum, O intra montem Taurum , ct in quadam epistola, intrari

dum.

Quum Romae a Consulibus judex extra ordinem

datus pronunciare intra Kalendas jussus essem, Apollinarem Sulpicium doctum hominem percunctatus sum, an his verbis. intra halandas, ipsa quoque halendae tenerenturi dixique ei me videlicet datum kalendanque mihi prodictas, ut intra eum diem pronunciarem. Cur, inquit, hoc me potius rogas, quam ex istis alia

siue peritis studiosiisque juris, quos adhibere in consilium judicaturi soletii tum illi ego ita respondi: Si aut

de vetere, inquam, iure, aut rccepto, an controve

se fambiguo, aut novo constituto discendum esset; issem plane sciscitatum ad istos quos dicis sed quum verborum Latinonum sententia, usus, ratio exploranda sit scaevus profecto .ccecus animi forem, si quum

taberem tui copiam, issem magis ad alium quam ad te. Audi igitur, inquit, de ratione verbi ouid existimem.

SEARCH

MENU NAVIGATION