장음표시 사용
661쪽
1 primo agente propter v niuersalem regulam,quod ad primum agens pertinet determinare secundum, ouando ne a se, nec ab aliquo alio determinari potest, quia ad secundariu hunc enectum,qui est expulsio talis Padus,neque ab actione tali, necivea tali tepore,vel tali parte subiecti .circa qua operatur determinari potest,sed h. ec omnia adhuc indinserentia manet ad expulsionem huius, vel illiu gradus, ideo necesse est determinaria primo agente,quamuis ad talem actione,& talem et ectum primari vina tali tempore dcterminentur caeteris praesuppostis.
QV AESTIO, II. . n possit naturaliter reproduci vel resurgere Mem
ianis et morauus. Ffirmati pars probari potest primo, quia post mortem Iax hominis permanet eadem numero materia cum eadem inclinatione, appetitu naturali ad recipiemiam eamdem animam permanente quoque cum eodem appetitu naturali informandi Mergo necesse est dari in rerum natura virtute activam naturalem alicuius eauis emcientis secundae,vel saltem primae,
per quam pomi reuniri eidem materi*quia cuicumq; potentiae passiuae naturali debet correspodere naturalis activa, qua positi reduci in actu,& sit in eas isto non datur,permanebit anima separata a corpore, priuata appetitu insormandi in statu violento, perpetuo quide,eu sit ipsa incorruptibilis,& ita aliquid violentum erit perpetuum Secundo,quia quaelibet res naturalis potest naturaliter cosequi proprium finem naturalem;ergo pecaliquod medium naturale,quia media debet esse proponionatanni,sed non potest homo mortuus consequi proprium fine naturalem, ni Sper blum medium resurgendi in eadem identitate
numerica tergo resurrectio naturaliter est possibilis; ideo re- productio eiusdem rei .Probatur minor,quia finis naturalis hominis,que naturaliter appetit,est beatitudo saltem naturalis in eo ponta,quod habeat omnes nutu naturae proportionatum, Meareat omni malo ei de naturae contrario; sed hanc beatitudinem non potest consequi naturaliter in hac vita praesunti innumeris plena miserii Mergo naturali rer debetur ei altera, in quae consequaturriqua constat habere non posse iam mortuu, nisive reunionem animae ad corpus, cx qua resultabit de num cronomo,quare reproductio eius naturaliter erit possibilis. Quod videtur sentire plures ex sanctis patribus, niversaliter asseremtibus resurrectionem corporu debitam esse naturae hominum.
662쪽
6si Lib. II. De generatione ct corrupi.
x Communis tamen sententia Seholae a nobis tenenda asserie resurrectionem hominis vel seproductionem eius in eadem numeriea identitate non esse possibilem per virtutem natura- Iium causarum,etiam Dei,ut causae primae naturalis.Ita sentiui scholastici omnes in . l. 43.&44. D. Tho. Ricard Dura . Palud. Sotus,& alij,Henrie quodlib. . . IS. Agld theorem. 2.& probari posset testimoniis sacrarum litterarum in sanct rum Patrum,nisi Philosophicum instituturn excederet.Id tameegregie praestitit P. Suarius 3 p.disp. 4 sec t. s. probatur Vero tribus argum ex tribus etiam capitibus desumptis.Primum ex parte materiae ho modo , unitas numeri ea compositi physieitumitur ex hae materia,& ex hac forma;sed repugnat naturaliter mortuo homine iterum informari materiam eius ab anima propria;ergo repugnabit naturaliter hunc hominem reproduci. Probatur minor, quia ut eadem numero materia iterum informetur ab eade anima,necet se est ita coniungi partes eius,
ita applieari simul agenti naturali, ut possit denuo organizari,& omnino disponi pro introductione eiusdem animet,sicut sitit organizata,ae disposita in prima generatione hominis:sed talis coniunctio,in applicatio,ialis organi ratio,tali' dispositio naturaliter est impossibilis permi reproductio eiusdem
hominis.Probo iteru minorem,quia materia hominis per continuas transmutationes naturaliter dissipatur, atque etiam diuiditur,4 eommiscetur aliis & a diuersis Armis informatur,& quod certissimum est,ad remotissimas dispositiones, Tormas transit respectu earum, per quas disponi debet ad reeipie:-dam eandem animam, ita ut non detur agens naturale potenseam ab his remotissimis dispositionibus,, sermis reuocare,npossit recipere proximas, ut consideranti mortem hominis , itatum corporis eius post eam in dies magis remotam ab ea dispositione quam habuit in prima generatione eiusdem hominis,satis erit per se manifestum.1 Secundo probatur ex parte dispositionum, nam etiam si eadem numero materia pollici applicari agenti naturali modo
eonuenienti,repugnat naturaliter,quod agens easdem numero dispositiones inducat in eam repugnat etiam naturaliter,e-dem animam rerum reuniri eidem materionisi eisdem numero dispositionibus organietate ,ergo naturaliter repugnat talem munionem fieri. Probatur minor, i, non possunt produci ab agente naturali eaedem numero dispositiones, nisi per eamdem numero actionem,sed non est postibile naturaliter redire eam dem numero actionem: per quam disposita fuit materia in prirna generatione hominis, quia identitas numerica acti nis
663쪽
niteorporeae,ac naturalis dependet a tali tempore determinato,quo variato non est eadem numero,sed alia Pergo nec pos sunt redire eaedem numero dispositiones. Quod vero sit ne-tellat nul easdem redire,& non furneiant aliae numero diuersae, manitestum et ii quia naturalis est correspondentia inter generetionem substantialem,& alterationem,ac dispositiones prae- requisitas in materia pro introductione eius, ita ut sicut talis forma numero postulat talem numero generationem, per quam producatur,vel uniatur materiae,ira talis generatio tales numero praeexigat dispositiones,sine quibus non possit naturaliter fieri nee talis serma introduci. Ex his autem duabus ra 3 tionibus colligitur tertia desumpta ex modo operandi Dei, ut agentis cum causis naturalibus,Deus ut auctor naturae nihil in rebus operatur, nisi secundum exigentiam , quasi debitum naturalium eausarum;ita ut, quod praeter hanc exigentiam efficit, pernaturale,aut miraculosum dieatur,sed reunio animae, produ tio eiusdem hominis non est secundum exigentiam, .debitum alicuius causae naturalis ergo nee est factibilis a Deo naturaliter. Minor probanda est, dilcurrendo per quatuor genera causarum, non est enim debita materiae, quia licet habeat potentiam uniuersalema remotam ad recipiendam eamdem animam, non tame proximam, determinatam, ad quam
determinatur per tales dispositiones,quas probauimus naturaliter impollibiles,nec reunio debita est formae , nempe eidem animae, quia licet naturalem habeat in linationem ad in se mandam hane materiam, non certe, nili ut talibus dispositionibus praeparatam.Cauta vero efficienti nulli debetur,quia si- eiu non potest easdem numero dispositiones emcere in materia,ita nee potest reunionem animae attingere, quare nec eam
dicitur exigere naturaliter Nee tandem est debit eausiae fina 3rli,quia sola cesteitas, vel beatitudo naturalis potest este debita naturae hominis, quam in operando secundum perfectam virtutem posuit Aristoteles et .lib. AEthi .e io haec enim sola finis naturatis eius est,& eum homo sit ex propria natura corruptibilis, non est ei debita adhuc ista beatitudo perpetua, sed pro tempore vitae eins, ut docet expresse idem Aristoteles eodem cap.atque his verbis. neri igitur id uia qOritur ipsisHiciteν-quepe fotam vitam:femper enim vel mapcime omrrum ea aget, eontemptabitur.aua sunt fecundum virtutem Animae vero separatae,quia per riua est ex propria natura debetur etiam beatitudo naturalis in actibus parsectae virtutis consistens:persectis. sma vero beatitudo, quae in aggregatione bonorum omnium, ιε in carentia omnium malorum uniuersaliter loquedo posita
664쪽
est,non est homini, aut animae eius naturalis, nec naturalitre debita, sed ex gratia Dei supernaturali consequenda, ad quam nuccllaria erit reunio animae,& resuriectio corporis per supernaturalem virtutem efficienda. Ex quibus intelligitur naturali fini hominis solum esse debitam impersectam illam beatit dinem,secundum totum quidem hominem temporalem δε secundum animam,aeternam, ad quam patet reunionem animae
non esse necessariam, sed solum ad beatitudinem persectam,
atque perpetuam,quae supcrnaturalis est, & ideo ne q. homini, nec an ianae eius naturaliter debita, sed ex supernaturali gratia Dei,atque ex meritis proprijs adultis, paruulis vero ex ineritis Christi tribuenda, consequenter nec retinio ad eam habendam secundum integrum hominem necessaria, erit naturaliter debita,sed supernaturalis censenda.
, Et ex toto hoc discursu facile soluuntur duo arsumenta iacontrarium proposita,nam ad primum distinguendum est anteccdens: quantum attinet ad potentiam naturalem materiae
pro recipienda iterum anima,nam de uniuersali,4 remota verum est eam habere: sed haec communis est,& aequaliter respicit omnes formas,& ideo non magis animam, quam habuit prius materia, quam caeteras, cum constet non posse nataraliter aliquam ex caeteris recipere, nisi praeparata sit per tales dispinlitiones,ita debet esse certum de anima sed non potest ab agen-ic naturasti praeparari eisdem nun iero dispolationibus, quas habuit prius, per quas dicitur habere proximam ac determinam tam potentiam ad eandem animam potius luam ad alias:ergo
nec poterit naturaliter eam iterum recipere, nec tenebitur Deus,ut author naturae ad reuniendam ei animam, D cui nostro
modo loquendi teneri dicimus ad eam uniendam in instanti generationis,quia tunc est sufficienter disposita habetque prinxiniam,ac determinatam potentiam ad recipiendam hanc animam potius qxiam alias sormas, ideo debita est ei naturali-33 ter introductio eius. Ad secundum de fine eonstat solutio exvltima nostra ratione.Ex qua intelligitur,quod etiam si anima
numquam rouniretur corpori, non diceretur habere statum violentum quia violentiam est a principio extrinseco passo non conserente vimul definiuit Aristoteles, constat vero ani mam habere naturalem potentiam visi separata corpore, quia ex una parte est perpetua,& ex altera est forma corrupti bilis corporis, cui euidens est uniri unione non solum natura
liter dissblubili,sed naturaliter di soluenda:ex cuius dissoluti
ne sequitur animam habituram aliquando naturaliter statum separationis Mideo non violentum inrod vero naturalem habeas
665쪽
habeat appetitum informandi materiam,non probat, quod separata sit in statu violento, quia cum limul habeat potentiam ad latum separationis , videtur natura eius tamque statum complecti, ita ut quilibet per se sit quasi inadaequatus ei. ehoe latis ect ut neque in uno,neque in altero patiatur viole tiam, sed de hoc agemus ex professo Deo adiuuante in nostris commentariis ad libros de anima. Quod vero aliqui exsanctis patribus allerer videntur,rcunionem animae ad corpus, vel resurrectionem nostram Lbitam ei humanae naturae . de debito pro cong,a; rata μccipiendum eii, non pro necestuare
M perpotetitiam cita solutam eadem numero respem
manem semel corrupta re producipossit.
DE solis rebus permanentibus quaerit titulus quaestionis, 3 quia de successivis, quales sunt motus, tempus agendum erit quaestione sequenti non de potentia naturas, de qua egimus quaestione praecedenti, sed de absoluta Dei. Vnde
ideiri est ac si inquiratur, an eamdem rem permanentum iam corruptam reproduci in eadem numerieiunitate, Quam prius habciit,implicet contradictionem, vel non,sed iactibile sita Dec per absolutam potentiam. Et imprimis praesupponenda est veritas Catholicae fidei docens eosdem numero homines iesurrecturos in fine mundi: aliquando etiam eumdem numero hominem ad vitam fuisse reuocatum, ut ex historiis sacrae paginae constat. Ex qua veri. tate refutatur error multorum existimantium impossibile omnino eue,quod eadem res numero semel corrupta reproducatur. Quod imprimis videtur tenuisse Aristo cap praesenti negans in continui, atque perpetua generationum serie easdem res numero redire potis, quod vero ipse reputaui impossibile per virtutem causarum naturalium contradictionem implicare absque dubio intcllexit, eum non cognouerit aliam poteratiam praeter naturalem. In eodem fuit errore Plinius lib. 1. historiae naturalis c. . lib. .c. cri idemque fuit error Stoicorum, Epicureorum, ut refertur Actorum T. qui Paulum resurrectionem hominum laedicantem ocarunt nouorum daemoniorum annuntiatorem.Idem tandem lenierunt Saducaei cx Iudaeorum natione,ut restitur Matthaei Aciorum 13. Hae
666쪽
61 6 II. De generationes compti
Hae igitur veritate fidei praesupposita. refutatis ex ea erroribus,prima opinio Catholicorum tenet,hominem quidem reprodue posse,sed praeter ipsum nihil aliud,ita Duran.in .d. 43.q. 3. ru .Vltima huius libri,Ioanes de Neapoli, quodlib.
3 .q. s. qua non videtur dissentire D. Tho.in .d. 4. q. .art.
1aluaestium evi 2 ad primum. 3.E 3.p.q.77 art. .nam in primo loco asserit,ideo hominem semel mortuum posse eumdem numero redire, quia permanet non solum materia eius,
sed anima, cuius es communieatur toti homini, Mideo per mortem ait non interrumpi es hominis, sed semper durare, propterea iterum produci posse per diuina potentia, non in men res alias, quorum esse omnino periit ipsis pereuntibus,'eosequenter interrumpitum quare redire non potest ullo modo. In seelido vero loco nesae uniuersaliter rem semelanthilatam a Deo,redire posse eamdem numero. Sed probat Duran. Primo,quia ea quae non possunt produci per eamdem numero actionem sed necessario per diuersam, non sunt idem numero , sed diuersa:quia eum actio sit depem dentia effectus Leausa, necesse est diuersas actiones esse diuersas dependernias, per quas repugnat procedere eumdeminu mero effectumsed repugnat eamdem numero actionem semel trafactam redire, sicut repugnat redire idem tempus iam transactum, quo identitas numerica eius dependet: ergo non mi nus repugnat redire eumdem numero effectum.
Secundo,qui repugnat eamdem rem bis esse, aut duplicem habere durationem,uel duplicem existentiammam iam non esset eadem, sed diuersa sed tae eadem sequuntur,si eadem res numero reproducaturi ergo impossibile censendum est Minorem probat,qui priusquam eorrumperetur, fuit, post eorruptionem iterum producitur,ergo iteru est,nam secunda pro ductio non minus ordinatur ad esse,quam prima Fuit etiam heti,& erit die erastina, eum tamen hodie non sit, duo autem dies interrupti sunt duo tempora, cum sint diseontinuaverso
habebit duplieem durationem in hine sequitur habere duplicem existentiam, quia duratio non est res Eistincta ab existentia rei,ut multi asserunt. Tertio,it Deus ageret ex necessitate natur sicut ignis agit, ac non liberet, non foret potentia eius minus infinita, ae est modo,cum libertas nullam potentiam Deo eonserat, sed infinitam praesupponat, sed Deo agente ex necessitate naturae implicare eontradictionem eamdem numero rem eorruptam
iterum produci vergo eodem modo erit impossibile, etiam si libere operetur Minor probatur, quia agere ex Meessitate
667쪽
naturae est agere ex determinatione ad unum:ergo id quod hoe inodo agit, vel unum numero producit semper, ves numquam, sed semper diuersum , quare non poterit modo diuersa producere, modo eadem, quia hoc ex libertate dependet Ied in tali casu rroduceret saepe diuersa numcro , ut per se est manifestum Dergo numquam potiet reproducere idem numero iam
Secunda opinio assirmat non solum eumdem numero homi 3 nem semel mortuum, sed quamlibet aliam rem permanent semel extinctam polli eamdem numero reproduci per potentiam Dei absolutam.Ita sentiunt omnes sere Scholastici in .d.
s.cap. 82. 4.contra gent. p. I. Libidem Feria.Henm.quod- lib. .q.46. Egid.theorem. I. P. Suarius 3 p. tom.2. disput. 44. seca.6.4 caeteri omnes tam antiqui, quam recentiores, estque communis,& vera Probatur primo,quia eamdem rem numero
iam extinctam iterum produci non repugnatQx parte diuinae potentiae, nec ex parte eiusdem rei sed neque ex parte eiusdem actionis, vel temporis:ergo ex nullo capite repugnare potest,&ideo censendum est posse fieri. Antecedens probo , quia post quam Deus aliquam rem creauit,& extincta est,eadem numero permanet in potentia diuina, quae integra permansit, postquam rem produxit, non minus , quam erat ante productionem. Et hinc desumpserunt sancti patres praecipuum argum .ad probandam hanc communem sententiam, praesertim Aug. xx. lib. de ciuitate Dei cap. 1o. Ierm. Is de verbis Apostol ubi ita ait, Scin nihilum rediremus,facere Demso erat, ut essemuου, sicurseite cum antea numquam fuissem. m. Atque etiam Greg. homil. I 8 .in Evang. his verbis Longe minus est Deo reparare, quodfecit, quam ereasse, quod nonfuit. Quod vero non repugnet ex parte ipsius 3s rei iterum producendae, probatur, quia vel producenda est per creationem, vel per eductionem de potentia materiae: si primo modo,nullam potest habere repugnantiam ad essendum iostquam ad nihilum reducta est, magis quam habuit, priusquam crearetur, quia in se nihil est, tolum potest esse in potentia
adtiua Dei, ex parte cuius nulla potest esse repugnantia, ut iterum fiat.Si vero producenda est ex potentia materiae,nec ex hac parte potest esse repugnantia, quia etiam est euidens in potentia materiae contineri, non minus postquam extincta est, quam continebatur prius quam produceretur, cum potentia materiae non sit aliud,quamentitas eiusdem materiae, quam constat non
esse diminutam, ex eo ν quod semel educta fuit eadem res ex
668쪽
118 Lib. II me generationes corrupi.
eius potentia sed tandem probo, quod non repugnet ex parte actionis, vel temporis, quia licet Deus agens per causas secundas a tempore dependentes,suam actionem quae non est alia ab actione ereaturae tempori accommodet, per se autem agens non dependet in sua actione a tempore ,quare poterit eamdem rem extinctam iterum producere per eandem actionem , qua eam primo produxit, mala propria eius actio non indiuiduat a tem re, neque ab aliqua duratione, atque etiam nego existimo poterit id praestare per diuersam actionem,prout libiti euerit,quia si non repugnat Deum simul applieare plures causas totales, Madaequatas ad producendum eumdem numero estectum, per plures numero actiones,ac dependentias adaequatas, ut x. lib. Physicor probauimus, multo melius poterit ipse pluribusactionibus eumdem effectum,nune,& postea producerc,ω reproducere mee repugnabit, quod pluribus dependentiis ab eo dependeat. Seeundo probatut argum.euidenti ad hominem contra primam opinionern ex resurrectione hominis , per quam fide eat holica eonfitentur pationi eius eumdem numero nominem reproduci.Ex quo sic arguo, siue resurrectio hominis sit eadem actio cum prima generatione eius, vel diuersa numero ab ea, sequitur non munus posse Deum reproducere quamlibet aliartitem. Probatur consequentia, qui assi est eadem Dergo per eamdem numero actionem potest Deus producere, leproducere eamdem rema si vero sit actio diuersa, poterie et diuersas,
mero actiones eamdem rem numero producere, ac reprodueere. Discrimen ex illud inter reproductionem eiusdem hominis,ac euiuscumque alterius tei, nullius momenti et , quia licet esse rei, vel existentia eius interrupta fuerit per anillilationem, vel desitionem aliam, permanet tamen esse iam extinctum in potentia diuina, hoc sufficit, ut reproduci possis per creationem, vel alio modo, quia diuina potentia ex nullo praesuppotito potest idem esse reproducere: sicut primo illud produxit ex nullo praesupposito. Ad primu Durandi concessa maiori, distinguenda est minor desidentitate numerica actionis,nam attio est agentium depenis dentium a tempore,qualia sunt Physica uam indiuiduationem accipiunt ab illis tribus, vel qnatuor,nempe subiecto, termino, temporc Magenre,in actio etiam Dei eum his agentibus corporeis concurrentis cum sit eadem cum actione eorum ab eisdem indiuiduatur,in ideo non potest eadem redire tra acto tempore & dc hac actione loquebatur Aristotelas,quia non cognouit aliam. Sed Duus agens per se stac bis causis,no dependet in sua
669쪽
iti sua actione a tempore nec ab eo indiuiduatur,sed ex sua propria entitate sine respectu ad tempus,quare bene potest eamdem. suam actionem reperere, per eam producere camdem rem, iam extinctam reproducere. Ad secundum neganda est maior, quod repugnet eamdem rem bis esse, & habere plures durationes;nam ex hoc non sequitur,quod habeat plura esse,vel plures existentias, sed solum eamdem diuersis temporibus repetitam, in quo nulla est implicatio contradictionis. Nam neque existentia, nec actio Dei,per quam primo producitur,& iam extincta reproducitur,indiuiduantur a tempore, propterea nee r pugnat utrumq habere distinctas durationes, quia istae extrin- sicae prorsus eis sunt. Quod vero de distinctione durationis ab existentiis rerum dicitur,non est verum de tempore,quod eoncedunt omnes distingui realiter ab existentia rei permanentis
unde non sequitur ex duplici tempore duplex existentia. Dubium vero solum esse potest de distinctione propriae duraticiis nis euiuscumque rei ab existentia eiusdem, ut arui ab existefitia Angeli, de qua probaui lib. Physicor. distingui ex natura rei, deo non potest sumi argum ad probandum plures existentias ex pluribus durationibus, quia non implicat contradictionem has multiplicari illis non multiplicatis, eum distinguantur ab
Ad tertiu neganda est maior, quod si Deus ageret ex necessi 4 tate naturae, non esset virtus eius minus infinita,ae modo est Iiberer agens, nam repugnat Deum esse virtutis infinitae similietiter, agere ex necessitate naturae,quia ad virtutem infinite perfectam pertinet posse agere persectissimo modo,qui est cum I bertate in ideo non potest intelligi virtus infinita simpliciter
agens ex necessitate natum ad summum ergo potest intelligi, quod si Deus ageret ex necessitate natur laberet infinitam vi tutem solum ieeundum quid hoc est solum infinitam ad ce
tum genus operandi ex determinatione ad unum,per quam bene probat argum .quod non posset eamdem rem numero repro 'ducere. Non tamen probat, quod habeas virtutem infinitam simpliciter, hoc est ad quemlibet modum agendi veste vera habet j non possit rem seme extinctam reproducere. Et quod tandem dicitur operationem liberam non conservo Deo potentiam , sed eam praesupponere, verum est, quia operatio libera Dei ni Ut reale addit supra substantiam eius,sed solum conno rationem rei extra productae quod est esse fundamentum relationis rationis ad illam posse tamen libere operari virtutem Idolem,&intrinsecam dicit in Deo ex qua habet substantia eius
670쪽
sgo Lib. II. e generatione est corrupi.
vel omni modo infinita, rideo quod possit idem numero iam extinctum in quocumque genere,vel specie reproducere. Et ad D. Tnom respondeo testimonium exes p. bene posse intelligi de potentia Dei ordinaria, atque etiam duo priora, in quibus etiam si clarius negaret, quod possit Deus de potentia absoluta reproducere quamlibet rem, standum esset posterioribus testimoniis a nobis adductis duplici de causa. Prima quidem , quia ex prosella de hac re disputans clarissime explieat
mentem propriam: cum tamen in aliis locis obiter tantum verba illa proserat. Secundo vero , quia testimonium ex sumisma contra gentes posterius est aliis, quae ex quarto sententor feruntur,in ideo ei standum esset.
Hamo per qua meus eamdem rem numero uerum
produceret, set naturalis , ct eiusdem speciei
cum prima eluaeproductione. . I Ton intelligitur dub de actione,per quam reproduceretuet in res in alio statu super rurali, qualem habebit homo re-
productus per generalem resurrectionem, nempe statum immorralitatis, nam de hac suo loco docent Theologi , quonam modo sit supernaturalis actio, sed solum intelligitur de acti ne per quam reproducitur in eodem statu, qualis fuit actio perquam Christus Dominus,& sancti eius mortuos ad vitam reuocarunt mortalem, hoc est iterum morituros De qua duo quaerimus. Primum, aurit naturalis,vel supernaturalis Secundo,an sit eiusdem,vel diuersa speciei, eadem vel diuersa numero eum prima productione eiusdem rei. Et circa primum videtur ex una parte talem actionem esse supernaturalem, quod sic probo supernaturale vocamus illud, quod non potest per virtutem naturalem fieri s sed talis est re- productio eiusdem rei, ut quaestione praecedenti probauimus: ergo erit actio supernaturalis. Sed ex altera parte probatur esse naturalem hoc modo:naturaliς dicitur actio, per quam produeitur res naturalis;sed illud, quod reproducitur,habet esse Physicum,4 naturale, cum sit compostum ex materia, Forma, sis substantia corpore , vel naturalem habeat inhaerentiam in subiecto,si sit accidens:ergo naturalis est actio,per quam reproducitur. Praeterea, aestio per quam reproducitur, est eadem numero cum prima productione eius ded de prima productione constat