장음표시 사용
441쪽
Nee δε-λυ o serta se Non enim estis causa injuriae. Hinc meri iuria eivilis est, se quod dominus ex delicto servi erviliteris teneatur, stri Inst. de n-at. are Noe alii, qui 'insunt ,, sic π. g. po non tenetur ex delicto famulorum.
Nisi aliquid in ipsis vitiosum hare- is Uti si non prohibent, cum prohibere,, possunt, vel si male eligunt. a Quibαν rectorer atrorum in crimen veniam is Adeoque Auctor hic quaestionem t ractat, ,, quando quis ex delicto eorum, qui ρο- is testati nostrae subsunt , teneatur. Patientia, o receptu ν ,, In genere diari cendum, participare eos de poena, quanis do causa sunt iniuriae.
Et rec prus se in quo vide g. seq. i scit delinqui, qui prohibere potes ,
o tenetur, nee prohibet ,, Adeoque qua is tuor requiruntur ad hoc, ut ex delictori eius, qui potestati meae subest, puniriis possim : I. ut sciam, delictum commit- ,, ti: a. ut prohibere possim , 3. ut te δε near prohibere, ut omiserim prohi- is bere. Viae L. a. e. 47. g. 7. Cicero ,, Uerba haee reperiuntur quo-
is que apud Maercellinum L. 27. cap. 23. M Tum. λμο ρ si ento hasei αν γ is Casus est, is ubi quis ancilim vendit ea conditione, is ne prostituatur,si eontra fiat, licitum sere,, Venditori manus iniicere, fle eam abd is cere. L. T. C. si mane. ita ven. Si vania is ditor seeuta prostitutione non abducit, is sed accepi a pecunia manus inrectionem is vendidit. Hadrianus constituit, ut proinis stituta libera esset ; quia cum venditoris possit eximere, & non eximit , i pie is eam prostituere videtur . L. . 1 Qui sinori mannm. laedeque in poenam non exi menisse iis, venditio illa nulla declaratur Ipse enim videtur dominus occidi se ,, Isis enim vera causa homicidii est, tum is quia mandavit fieri, tum quia servus is aliter facturus non fuisset . Domi-Iciente , , Ubi prohibere servum is potuit, ει debuit. in diximus , , Vid. n. 2. cultas miselendi ,. Aliud enim est.' ,, auctorem esse servo delinquenti, aliud , is pati delinquere et quae sunt verba Deis D 3. F. N . Oct Hinc no. tenetur domi-1, nux, qui cum servus noxam committe-
,, ret, in altera stetit ripa, nec prohab M re potuit. L. q. F. 6α act. Scientiam, eum pumri 'Mων, arripἰ pro
ri prohibendo impedire & potuisset , diri debuisset. Sereneiam aeripis his rem mussis J A L. 4.is F. Noat Ara. Adeoque non fossicit , si dominum vidisse, si prohibere non P is tuit, ibid. Si dominum eontemserit is Adeoque nonis obstante prohibitione noxam commiserit. Otita eulpa vaeat , , Non enim tune se causa dici potest noxae. Sic parentes tenemur ex delicto filioram γ , si prohibere potuerunt, uti si pater filium,
is quem in potestate habet, patitur uxoremis ducere intra annum luctus: L I. M. quiis eam , me. f. his, qai notan . in . I. II.,, ios eod. vel si bina sponsalia eius no- , , mine, quem in potestate habet, con. A trahit. d. L I. in L II. g. I. eod.
suos halent in pore re is Adeoque itiis quos prohibendi jus habent Non tenebuntne , nisi oe seroretur - Stri enim nescivere, nec prohibere potuerunt; , , adeoque ipsi usa actuς diei nequeunt.
is terea prohibendi facultas. seme omnia ad staditos pari ratione βα referenda Quaeritur, an subditi obligetitur ex delit o magistratus ' Amrmat Auctor, quia subditi prohibere debuissent ; quod si omittunt, ipsi eausa sunt criminis. At sallit haec ratio in subditis, qui prohibendi jus non habent. Distinguendum igitur est inlevsactum Principis notorie injustum, uti si st tum evortit, & quod dubium saltem est. Posteriori exsu subditi neeessarici tenent uvsequi prinei pis iudicium . 8c iactiun eius a Pinprobare, illudque pecunia, de manu suadesendere; adeoque subditi participes sunt delicti, eoque causa iniuriae. Priori causa subditi non tenentur sequi iudicium princiapis. qui extra fines imperii agit; sed eum
prohibere possunt, utpote enm desinat omne imperii ius, quod solum causa erat cur cibos teneantur. Si igitur poprius non Prinhibeat princinem. tune eorum culpa CO currit . & hactenus ex suo delicto rene ntur. A itio .is Alibi iam dixi, populum etiam iniri.,, Iur a notoria, seu quae populo notoriati videtur, sequi judicium priue i pis dc u .is Nam
442쪽
M Nam si princeps neget notorietatem inisis juriae , populus aurem affirmer , quis, , iudex eritὶ Non populus , utpote quin omne ius suum. omneque judicium in is principem transtulit . Veniant enim ex naturali iura - Cuius in ratio non consistit in eo, quod is, qui se stit, & non prohibet, teneatur ex deliis is cto alieno: sed quia populus tequi imia dicium principis, ejusque facta vi priis mae delationis ayprobare tenetur. ω Coaecisio communι γ , , Non vi summae M potestatis , sed Qx pacto. Vada fur. I. D I. c. 3. g. T. n. a. I orum eras , estem Agamemmuem ,, Hoc easu, ubi imperium non uni dela- tum est, sed communi concilio . ve-
is rum est, hoc & potuisse, & debuisseis Agamemnonem Proh: bene; quod eum D concilium omitteret, merito suae culpae M pcenas luit. Illoriam paream in se venis - Ιn hoeri casa sutriliti non renebantur ex delictois principis, sed principes ex delicto subisis clitorum. Alibi enim dictum est , nonis statim jus belli obtinere si subditi vita. is no principi. vel eius subditis, injuriam is inserunt I sed eo casu requirendum esse . , principem subditi laedentis, ut is puniatis reum . Si nolit, ipse causa est Imurrae ,
Si I-s paritur perpetrari Quia eum is prohibere possit, Ne debeat, nec tamenis prohibet, causa est delicti. Se insilii ,, Non publico eonsilio. Mid. is pr. h. g. uiae is Adde supra L. R. C. ID
que enim probibebat ,, Cum iure linis perii prohibere debuisset. ε suae conspicua sunt , qua frequoria, o Immo id non ex praesumtionibus diiudi- ,, cari debet ; sed is, qui allegat alterum ,, scivisse, id probare, di altero id negante se bello res decidi debet. Iure ei vili eminis regulae, ex quibus scientia tollicitur, se statutae sunt, quas refert Te . B. Iam pareremur a re hostiia i , Nam se Scopa, de Dori machus, regi Hiolorumis Aristoni astinitate iuncti, connivente re
B ge, non advocata Istolorum eone ione, 'naque expectato magistratuum iussu, nee
is iure aliquo servato, Macedonibus bellumis intulerant emittendo piratas, qui navem,
is & cectores MAcedonum ceperunt, & vem se diderunt, eorum socios depraedarunt , &e. miro. i. q. c. a. se. I. in f Et eorum , qui talia facerem , principerbonori r Orna em scopam enim , quiis omnium it arum iniuriarum Auctor erat, is ducem non tantum elegerunt , sed Mis legati munus ei decreverunt.
AD g. III. ALTERAM G .e tu is Prima enim
is erat patientia. Vis. g. a. m. 2. IUt aure dia tis ,, Lib. 2. - ΣΟ. g. 3.is f. 7. m. a. s. s. re. E. s. lo. Nasuriatur calvis emere Iiret se Latem hunc errorem resutavimus supra l. I. c. M 4. g. 2.
i nulι smiis oblita pres ,, Si objieiis smile potes, laesum eo ipso superiorem
esse laedente , putat, vid. f. E. M aos. I. is s. v. u. a. Quod refutavimus ibidem .
is non esse a natura, sed Φx pacto homi. is num , statuit. Quod oppugnavimus supram L. t. c. 4. I. z. t. a. e. m. ς. . . LAM dissimulanda in ri Sciliem, in eashm, in quibus civitas dissimulare potest ι de quiis bus artum late est L α. c. m. f. a I. M.,, sane, an praeiudicium eorum, qui laesse sunt, dissimulare nequit.
Itis ram plenum J A Ur se ilicet ei vitati. ,
is bus pro arbitrio punienda. aut dissim is landa relinquerentur delicta talia. Iuli )- Civitatibus, nimirum , earum. que rectoribus. I. deIictis, quς ad foetetatem ἔumanam aliquo modo Pertinenι ., Adeoque quae ili is rum cietum, seu civitatem proprie nouis spectant. In illis enum ius vindicta in suisse mendi non rectori tantum, sed universo is humano generi licere, in praecedentibusti dixit. L. Me. ΣΟ. g. M. u. I. Quod ad-
is mitti non potest . Nam praeterea quod non si existat talis societas humana, indeque in is id, quod non est, delinqui non possit, is alibi probatum dedi, diviso humano ge
is nere In civitates, imperium cuique ei viis tali competere intra fines illius civitatis, is & omnes extraneos ab eo imperio Mino eludi. Solius ergo eivitatis, eluique re is ctoris est, imperii actus exereere ς interis quos praecipuus est poenas statuere.
Qua persequi ira civitatibus aliis, Ge.
443쪽
tus es, quomodo in eisitatibus singvitis actis datar popularis ὶ Uti igitur in singulis citivitatibus cuique ex civibus jus est injuriam toti civitati illatam actione persequendi, ita in magna illa ei vitate gen iis humani cuique membro jus esse , ait, iniuriam societati humanae illatam armis vindicandi. Gq. l. a. e. aci. g. 4o. At toties diximus, verum non esse, cuique licere iniuriam aliis illatam vindieare. Actio. nes populares legibus Romanis introductae sunt, & poena non ab actore infligebatur, sed id salte in actione instituta petebat actor :adeoque admitti nequit quod Auctor ait, pactis demum ei viratum saetum esse ut civitas, ejusque rectores delicta puniant. De quibusaam delictis se Quae securita. is tem publicam turbant, adeoque ubi in. se iuria ad singulos quoque pertinet, tot.,, tit. F. de popuI. AEI. Multo mi s plenum arbitrium habeue in Glimi, quibus alia eisitas peculiariter a est ,, Adeoque si cives nolim civit is iis vicinae civitati , vel eius rectori inis iuriam inserunt, non est in arbitrio no-
is strae civitatis punire delictum , vel illudis dissimulare ; sed ex hypothes Auctoris,
is civitas laesa Iure naturae punire reum
is etiam in aliena civitate potest ; idque is demum iure gentium mutatum esse ,
Er quo proinde nomine ., Scilicet, pro. - pter delicta, quibus alias civitas , aut ,, eius rector, peculiariter laesus est. lue ,, Sci l. rector laesus . III e scit. civitas laesa. dignitatem , aut Iecuritarem Dam iurhabent poenae exigenis Auctor utilitatem is eius, cuius interest non peccatum esse, is in eo sitam esse, dixit, ne posthac taleis patiatur; id enim tendero ad dignitatem, . - - securitatem , viae fustri cap. ao. g. 8. Hunc igitur poenarii in finem etiam obisis tinere , putat, si alia civitas a nostro
is cive peculiariter laesa est ἔ atque ideo is civitati illi ius pumendi nostrum civema, competere, ait. At verum non est, ci- ,, UItλIem Iaesam nostrum civem puniren Irasse, sed π.oduin procedendi in taliis casu exposuimus in Disi. prooem. IX. g.
Hoc ergo ius ειυitas impetre nou duet J. Immo iure impedire potest ne puniat ei. vitas laesa s Id enim ius tantum magistrari tui civis laedentis competite si hic repari rare iniuriam recusat , iusta eum illisis belli causa est. ι M. f. Iep
git qui culpae est compertur, alterum facere debeat ,, Immo id non tequitur ex prinis et piis ab Auctore positis. Si enim quiis libet extraneus ius Ams sumendi habetis ab alterius civitatis cive , potius diis cendum, hane civitatem impedire nonis posse vindictam extranei ς nee allegariis posse quod non expediat civitatem alisis ter m armatam in alterius civitatis fi-- nes intrare : hic enim utilitat:s praeis textus, aut metus , Ius nλtura cuique
is laeso quaesitum auferre non potest. Ainis paret e reo, consilium hoc, quod gentiis bus Auetor suppeditat , esse ipsum iusis naturae I hoc enim iure rector eivitatis is requiri ab extraneo laeso debet , ut velis puniat ipse, vel dedat ; quem naturaeis processum non tantum in Differt. prom. - IX. g. 167. sed de late supra L I. c. 3.
Pro merito puniat nocentem no casuis causae cognitio tota est rectoris illius ei. ,, vitatis; testes ei sisti, de ab eo exami- ,, nari debent; ipse sententiam pro nunc4ar. o Quanquam hodie vel commune iudicium se constitui, vel arbitri eligi , vel saltem is Observator aliquis iudicio iungi soleat .
Aut ut eum permittat arbitris interpellantis γ,, Quo easu interpellans iudicium soris mat, dirigit, ea usam cognoscit , tellesn examinat, Zce. Vid. d. g. 6. Hoe enim illud est dia re, qαοd iis his His saepissme oecurris Roniani depol ce-- bant Demetrium Pharium, bello victunt, is a Plia lippo Macedonum rege, ad quem is confugerat. Liv. I. 22. e. 3ῖ. Aleganderis dedi tibi vult duces, & oratores, quo- ,, rum fiducia saepius rebellaverant Athenien- ,, ses. IV. ii. 4. Legatus Galliae Elisabeis tham rogat , ut perduelles , ae patriae se proditores dedat. Thuan. ι. 33. p. 65y. - Andreas Doria a Solymanno petiit, ut is sibi dedatur famosus ille pirata Diagutes. ,, Thuan. I 7. Polus ex Anglia promgus, A 8c a Papa ad Henr. VIII. missus, ab hoc
se dedi sibi postulatus est. Gratian de C is M. iliosti, Rubri de Reginaldo Polo. μ
444쪽
m. 2 9. Laurentes dedi sibi postularuntis propinquos Regis Tatii, qui legatos il-
is lorum pulsarunt. Lis. tib. I. cap. 14.2 Sis CGarem Germanis 3 is Catonem studio is cauta consiliuni id dedisse, probavit Au M ctor supra L I. c. 3. g. s. N. 4.3 O uis fracto J si Nam imperium illius
se rectoris in personam civis , eiusque is actus fundatum est ἰ extraneus autem se nullum ius in civem illum habet : n is que delictum ei vis imperium tollit ;omnium minime autem illud in laesum
Sed Mi diximus J A Adeoque alternative.
Nee animadverιeres , nec reos dederent
se Nam haec quoque est species animadis versioniῆ , reos dedere.
Disiunctiυa obligatio 3 - Cujus estectus is est , ut sufficiat praestare alterutrum .is Vid. Dd. ad L Ia . 1. V. L Ad alteram eonfugere ) M Quia ob dissi. is dium inter civitates dedi eriminum reiis Don solebant.
- stionem , an dediti a tua civitate cives m maneant, late explicavit B. Parens in ,, Disp. d. piniiminis in pare Via. I. M DUP. yag. Iay. g. II. usque ad 3. 28. Be nos explicavimus in Dissert. 'mem. is XII. g. 748. u. 8. Publius Musius se Diisputantur haee ais Scaevola in ι. M. F. is legat. Lanea d
Expulis ex sua eisitate videtur ) se Idque se ob delictum commissum. Cum aqua . . igni interdiceret se Mari xime deditio, 6t illa interdictio , disse. ,, runt. Haec enim statuitur a solo supe- , riore, εe statim enectam habet, ex quo se super tot interdicit: tua autem fit eon. M sensu ei vitatis. quae laesa est ; illi enimis injuria facta est, eique fit deditio: quae se proinde si non vult recipere, itu perseis cium est negotium. Brutus Jis In ι. 4. q. est. ει posti. Non tamen proprie J I inmo ex sola illa ratione. Deditio in actus inter duos, Zetanditio ei inest si deditus ab altero recipiatnr: quamdiu igitur alter non aeceptat, negotium imperfectum est. Atque ita argumentatur ICtus in L J Jacq Por balle, Iibertas non amitti iur dum civis deditur, sed dum ab hoste aceeptatur. 8e ita eapitur . Non enim servus diei hostium potest,
quia non est in hostium potestate ; in ho.
stium enim potestatem nemo pervenit nisi occupatione, Sc acquisitione hostili : non ergo sola deditione, nisi acceptatio hostis sequatur; uti res donata non pervenit in donatarii potestatem , nisi ab ipso accepte-rur . Viae β' ι. Σ. e. o. f. a. Quod est a gumentum Ciceronis. Cererum , longe alia quaestio est Scaevolae , 8e Bruti in ι. 4. eapt. postl. ibi enim non quaeritur, an deditus , 8t non receptus ab hoste maneat ei vis ; sed an deditus, 3e m. ab hoste receptus, sed postea reversus , recipiat ius civitatis postliminii iure, si a civitate sea non recipiatur Quod recte negatur, quia non videtur reis versus ad limen civitatis suae , si ab ea
non recipitur. Nam actus donationis perfectionem non
habet, nisi ex duorum eo sensu se Auctor, , rationem Ciceronis refutaturus da steremis tiam inter donationem , Et deditionem, is hane ponit, quod actus don tionis nonis habeat persectionem, nisi uterque conis sentiat; deditio autem in solo facto emis dentis consistat. Tale iactum autem nutuis tum ius dare, vel adimere , ait, quisse saltem nermittit alteri ut de dedito piciis lubitu statuat. Si proinde altera civitas, , concesso iure non utitur , deditum eois esse loto, ait, ut a suo magistratu pu .is niri possit; ius civitatis enim non amitisse ii ipso facto, sed accedente demum d is creto, aut iudicio. M At verum non est, actum deditionis cons stere in solo facto dedentis : deditio
is enim aeque , ac donat io, requirit accepi se tionem eius , cui deditur . Sane, uti resis donata non transit in potestarem, ac c
is stodiam donatarii, nisi hie acceptet; ita is deditus qui in servitutem transire debet
is non constituitur in alterius dominio, nisiis is, cui deditur, recipiat et invito enimis non acquiritur . nec jus in re transit nisi is apprehensa possessione corporali. Adeo. se que deditus, ει non receptus, manet e M vis; priorem enim statum hactenus non
Nihil allia est, quam eiυem alterius Is res.1ν is permittereJ, . At haee permissio elle-- ctum non habet si alter permissione nonis utitur. Res ergo manet in pristino statu me autem permissio ius nullum dar γ Scilitet ei, cui deditio fit. Nam ex hyri pothesi Auctoris, ius puniendi jam ei comisis petiit, de jure gentium executio saltem
445쪽
is impedita fuit ob rationes politi eas . Vi
ri n. I. Hoc vero impedimentum secutari permissionecessere. ait.
Aur adimit Quia potuisset suo iureis puniret , ut membrum magnae societ ,s tis. Meetitionis tantum impedimeatam tollis lis Sensus ergo est, quod jure naturae laetati ante deditionem quoque competat iusis puniendi ; hoc ius autem exerceri nonis potuisse ideo. 'uia laedens suit in alienari potestate : hoc impedimentum tolli, ait, is per deditionem. At cum verum nrin sit, is tela ius puniendi unquam competiisse , certum est, per deditionem demum id vi ius ei tribui: adeoque verum non est , is deditione illa executionis saltem impedim mentum tolli. si alter po piatas conrasso iure non utatur, oris is deditur ea loco , ut a mΡlo Ao , me. si deditus non recipitur , manet
,, in iure, & potestate prioris populi, quiis punire civem, Ac reum porest, vel remitis vi tererinam si casus est remissibilis. Quod in Cladis Corsit dediso in is Hie tu is hem eum Corsis inivit pacem , adeoque is tines mandati imperii excessit; unde m is rito qua civis suae civitati tanas dedit. Ut mira fune deIitia, in qMi s ut misvis Frei mis is V d. sup. i. a. cap. 2I. ω g. a1. M.
M J M I. e. ex sola illa permissione eivi. is talis. At sallit hae regula , quia bello is captus ipso iacto ius civitatis amittit ,
Ur oe iura, Mna Hia se Immo ali. is quando haec quoque ipso facto amittun. is tur, ut specincauone , pereeptione stu- is Muin ex re aliena, &c. Sed deerreo atiquo, au/ iudicis ,. Atquiri hosti deditur, ex decreto civitatis in sediis vitutem hosti osse itur; adeoque, positari sententia Auctoris, vi hujus decreti ci. is vitate privaretur, quia servus civis esse ,, non potest . Certum igitur est, decretori huic inesse conditionem si reeipiatur ,
, adeoque deditum non amittare civitatem,m nisi per receptionem alterius populi actu es fiat servus . Ut proinde res semper ad se Ciceronis redeat rarionem , qtiod isti do. natis , ita γ' deditio sine aereptione nonis possi intelligi. me denique modo Et illo principio, is quod civitas non amituitur iacto ipso . D bona si diaita, nee .stoepta sint, main
nebunt euius De W ὶ is Uera ratio est . is suia nusorium ante acceptationem estri imperseetum, & omnia manent in priose ri statu .m si deditio aerepta sit . postea eas
ahquo reversus D is, qui fuerar deditus, is civit non eris G smmo erit per ex- ,, pressam dispostionem legis 4 ff. docvr. - 'sae r . ubi postliminium est inde. is ditis.
Nisi πουο beneseis Immo reversus o pristina iura recipit iure postliminii . Quo sonsu verum est, quia Modestimo dederiso respondit in se Immo simpliciter id
verum est, Ec absque restrictione . Non tantum ad eos pertinent, subdis ἐδευεν fuemur eius, apud quem πω. re rιuntur se Adeoque in quos originarium. - & perpetuum jus habet rector civitatis, is a quo deditio flagitatur. Verum etiam ad eo , qui post erimen commissum aliquo eonfugerunt Uidimus enimis supra, fundatam esse tetritorii iurisdi-- ctionem etiam in advenas, quamdiu in is illo territorio sunt : adeoque rector il-- lius territorii in hos quoque advenas is animadvertere , vel dedere eos potest , se Ee debet. Exemplum resert Grou. h.
mit, unicuique civitati licere alterius civitatis subditos punire, hoc adeo verum esse, ait, ut nec asyla laedentibus prnsint, sed necessario puniendi sint si aliquid commiserunt. quod aut societati laumanae, aut civitatibus aliis fit iniuriosum . At diximns, verum non esse unicuique civitati licere alimrius civitaris subditos delinquentes punire adeoque frustra hae enus quaeritur, an hoe ius etiam obtineat in asylis. Rectius quaeritur. an magistratus punire delinquemem in suo territorio possit , qui ad alnum eonfugit, i. e. ad locnm aliquem sanctum, ut in aedes legatorum , in empla, in loca, quibus lege publica talis D. evritas est promissa Bemerito a stirmatur. Equidem negari nequat, templa, leg I rum que aedes excintos esse iniuriis hominum 8e sine maximo scelere violari non posse et
atque hinc merito loca illa sancta. 8c in violatalia dicuntur : at inviolabilotas illa nin insem
446쪽
inser praesidium malitiae, & refugiam criminum. Sana , nec I ploeum sacerdotum , nec legatorum sanctimonia extenditur ad impunitatem facinorum . nediam loca lacra , vela legatis habita. Salomon abstrahi iucsit ab altari bum , I. Reg. 2. Ioiada Athaliam , a. Reg. Ir. Meleager dux Ate. xandri M. in templum confugit ; at loci
relleione tutus non fuit . Curt. ι. IO. a. s.
a. nae. Facitus est e multis templis tri rasan istas est , in ιιν fur esse iuvi a L . Ann. I. I. c. 62. . i. 4. e. I 4. Dion in Caesa. re octavio ait , Romanos ui Deo unis quam tribuisse , rex inimisit eausa ad eius aram eonfugere iaceret, e. 42. Idque consi matat exemplo asylorum a Deo ipso in. stitutorum , quae toties securitatem Indu1.ent , quot lex perseeutio vitium aliquod
abet, vel qaod innocens est reus , vel quod is, qui reum persequitur, non habet ius puniendi . Immo princeps non potest tale asylum statuere, quo impunitas delictis eo editur, quia remissio renae tenderet in praeiudicium laesi. Idque late probat
Neque obitat s. asylum Romuli . qnod impunitatem spe religionis dedit supplieibus
Dion ι. 47. Lιυ. i. r. Halle. z. I F. Resp. speetatissima fuit ratio ut rempublicam nascentem civibus augeret. & contra vicinos
defenderet, adeoque excusari potest specie necessitatu publicae . obstat L nullum fore asylorum essectum, quia innocentes etiamin.locis non sacris contra injurias defendi debent. Resp. Sanctimonia in eo consistit, quod gravior statuatur pina in eos , qui laedunt asyla, quae speciali sanctione ab iniuriis hominum exemta sunt. Sed de specialis effectus in eo est , quod vi ex loco
illo extrahi non possint et si nocentes , sed postulati dedi debeant.
Additis se Plenius haee explicantur a B. Parenteis in Disp. de immutabilitate iuris natu- ,, rae. Vol. I. Disp. p. 98R I. II. & i . is his verbis. CUM rerum Crearer Deus ades detestetur fratera , ω erimina , inprimis homicidia ,
quibus nutis moas parcendum voluit, aaulinx'ia . quae, severi a in Hebraeis sanctissumis punita, ut ui ιιι magis cuna eo pugnem, is non horreat eorum morem, qui homis
it , in pessimistim Ie Ioram reis impunita-xem romistunt, ae praestant ea iere . si ad rum religiosem transeam. Adeo iuvenisur
tio, ut cum Deus I veri e justeris p in ri Deiora , inprimis vero 'ofutierit εα muιdiis gratiam facera , exem a satis fi quantia Amicidariam hodieque με, qui profugi ad mon seria eorumis is criminibvia com iugerunt, mutataeque religionis pretio sina uia
ιa poena dimissi , Bonoribusquo aucta sum s
Nee minxs Misendum es, ab iisdem esegi in templis scelerum Q a , quibus in ians Dera, admittenvi selaerosos, in debita sti plιeia Dei emes; cum ea sit sacrinrum rario, ut inde se ventuν, 'inigentών profani , nedum Deire si , Mi facinorum Do m im
Nilia ergo indign/αν , quam quod sanctisar
is euntur , quia supplices ad Deos consu-- giunt. μου. GN. ι 27. c. 17. Unde disse. se runt a supplicibus. qui clementiam ho. is stis implorabant, te poenam precibus his vitare cupiebant. Quales suppliees tam se in pace , quam in bello dari , Auctoris ait L 3. I. g. 3; ubi late de hosteis supplice agitur. tii immerito odio laboraue se Adeoque is qui non ex proposito delinquunt . Nou qui comminero, quoa Deierari Emman . ore. ,, Frustra de tali crimine quat
,, ritur, cum non detur locietas humana.
u. 6ominibus aliis sit injuνiosum J - Quia
A lanctimonia asylorum securitatein praestatis contra injuriam ; non vero criminibus is indulget , vel facinorum impuniIatem
No accusest fortunam J - Vid. Gνοο. h. si Sub sortiana vilem continerur quoque is culpa. Nam Laeo opponit fortunam duo is malis . quem Athenienses admiserunt , is dum decretum secere iniustissimum deis syracusanis in servitutem redigendis .
Demosthenis di m - Ηie itidem soris tunam opponit malitiae I & sic non ex. is cludit culpam. Supio
447쪽
is dolose aliquem percumt, a proximis R-- Enatis statim ut invenirent, & ut appreis henderent , iugulari poterat. Num ys. M V. I P. . at s modo percussus statimis mortuus suerit , istae. v. 6. Deut. Ist. ,, v. II. si enim percussus suri exit , &se superbatulum soris ambulavit, innocensis percussor fuit. Eoae El. v. 19.
Cum vero ultores sanguinis doloreis stimul xti vix examinare soleant, an dolo, M an culpa, an casu quis percussus fuerit, se facile contingere potuit, ut innocenet ais vindIee sanguinis occideretur. Hi ne utriunis que, & proximi, & occisoris securitatiis prospicere volens Deus, asyla in vieinia se constituit , quo fugere innocenres , &is vindictam vindicis sanguinis evitare pos-M sint. IV. 2o. υ. t. Sane, ipsius vindicisse curam habuisse Deum , vel exinde na- is tet, quia si innocentem, & qui mortis is reus non invenitur , antequam ad asy- , , tum perveniat, in via occidat, ipse san- ,, guinis reus fit. Deus. 19. v. 6. lo. Hinc se si homicida in locum asyli se recepit , , , causa inter vindicem sanguinis , dc -- cisorem, praesente populo ventilabatur. Num. 33. V. 1 a. in IV. 2o. υ. 4.- 6. γ p. - Si causa cognita apparebat, fugitivum
is dolo alterum percusi; sse , se mores arri-- mebant reum de loco effugii , eumqueri tradebant in manus vindicis sanguinis, is ut morti tradere ur , Drue. I9. v. m. M ab altari avellebatur ut moriatur . σου. is 2 I. v. I . et si is , qui percussus est , se ser Uus suerit. Ex d. at. υ. ro. EI. is Ultor sanguin:s remittere vindictam nonis potuit, nedum pretium accipere, Num. ,, 3 s. v. yr , expiari enim sanguis non
potuit, nisi vieissim effuso sanguine rei ιD N m. ys. v. 33. Dext. I p. v. Iyr Me is ut remissa a vindice rina , iudicia oris dinaria successerint , niden. de juri macis L 4. c. r. . a.
is Si eu a. vel easu homi eidium factum,
,, rum occidsse probχtur, adeoque si Deus is ipse laesum in manus occisoris tradidisseis videtur, homicida liberabatur de ultoris manu , & ex decreto populi reduceb se tur in urbem, ad quam confugerat, ea is tamen lege , ut ibi maneret usque ad is mortem magni sacrificatoris, Num. 3s.
se terim ei dabant habitationem , IV. Gis aQ. U. q. Si proinde extra fines habitari tionis inveniretur percussor , impune abis ultore sanguinis occidi potuit , Num.
A Quid si appareat, easu alterum percusis is tum esse, merito quaeritur , an percus. sor exilio mulctari, & si fines asyli egre- is ditur. a vindice sanguinis oecidi potum se rit 8 Equidem id statui lege Mosaica viis detur; nam lex illa praecise loquitur deis occisore, qui nolens sanguinem fuderit ,
is qui sortuito, & absque odio, ac inimi is citia id seeerit , ibid. v. 22. & exem- , , plum affertur in eo, qui eum amico in o lylvam ad ligna eaedenda abiit , & euiis in succisione lignorum securis fugit mari nu , ferrumque lapsum de manubrio a. is micum percussit, & occidit. Deut. c. I9.
, , At verror est sententia, hanc legemis supponere eulpam eius, qui atrum Oeci. is dii , adeoque formulas illas opponi ei, is qui ex proposito sanguinem alterius e si fundit . Nam custa quodque rin λm meis retur , adeo ut illa aliquando ad ino se tem extendi potuerit , exemplo , quod
is occurrit . Exod. ai. v. 29. Sane . sis quis culpa occidit , casus ille provideri se potuit, & debuit: factum igitur est il-o licitum , quod talionem meretur; talia κis autem ab ipso numine exilio mensura-
tur. Confit mant ut haee ex ipsa iustitia is divina : nulla enim ratio dari potest , D cur homo , cui nihil imputati Mye, i, Meoque qui nihil mui egit, exilio mul-
448쪽
si mri , & s fines asyli egreditur , occi- is statuas principi confugiebant. Via. V. G. A di possit . Rabbinorum sententia est , o g. T. F. Pam. Decisa haec res est in Nin1. x
is Semores talem Percussorem liberum is c. 7. Ioi : Neque homicidis, meqωe a Lis dees arasse . & percussorem dimitam is υris , neque virginum raptoribM desis
is fuisse . . Vid. Session ruri nar. I. q. c. I. is moribus terminorum custodies e telam ;
Ied etiam inde extrahes , edi supplicium is Carterum . vix exstant exempla , ubi is eis inseres , Ge. Templorum e tota nonis vindices sanguinis privara auctoritate is nocentibus , sed laesis din ν a De. ; in is poenas a reo lumsere, quia facultas illa ,, non erit modiis , iatriamque tu ri eatiuia se admodum restricta fuit . : indeque metu ,, Derorum iocorum , O udentem , oe Mis., ne excedant in vindicta , & ipsi san- ,, βοι. Tiberius sustulit morem asylorum. A guinis rei fierent, deterrebantur: tutius is Suet. Tib. cap. 77. Add. Selianum de I. igitur duxere, ossicium iudicis implora- N. I. 4. c. a. A x. ab Alex. Gen. dier. L
Servis quoque perfugium dabatur J A Uid. Instar Deorum es in si Quorum quippeis in s. t. p. c. 7. g. 8. ubi locum Deut. Σῖ.υ. ,, imaginem gerunt. Ie. IL explicavimus. Tales er3s a,t oriendi , adit dedendi I His ne ipsum sanct -- Dei altare pa- , , Hoc enim esse in arbitrio ejus civitat introeinabatur J A Sed causa cognita , & is ad quam eoniugiunt rei , dictum estia sententia desuper lata . reus tradebatur is I, o v iudici sanguinis . Dor. lv. v. 6. Exem. πιι certe amomenἀ is Ego id non is is pia retulit B. parens initis hujus f. se ficere, puto. Nam is, eui iniuria facta Nee aliter Graeei antiquiorer J P.iusanias is est, ad eius reparationem agere potest, is Graeciae proditor eonfugiens ad asylum is requirendo magistratum eius , qui inju.n fame expugnatur . Nucta. I. I. Ad . Miriam fecit; Et eum inagistratus officium M euia. I. 4. P. m. 26 I. is sit ius reddere , non potest diei ossi eici Saris se purgaveras se Vid. Gran. 6. At o suo satisfecisse s reum amovet : non e se bene notandum est , exemplum hcie ae- ,, ni In hoc modo injuria reparatur. o que, ae ea, quae Auctor in notis as- Circa ea demum crimina usurpasur J si Itaia fert, non pertinere ad eos , qui ad a. ,, Palhul a rege Sueciae sub praetextu, quod is sylum confugiunt; sed exempla ella lo- is in staram Publicum eommiserit , postu- is quuntur de his, qui ad extraneam civi. is latus , a rege Poloniae deditus est . Eri tatem profugiunt : & quaeritur , an ei. ,, com rario Κmgi Anglus la Brabantinis is vitati cives reciamanti dedi deberat λ is dedi noluit , etsi inllante acerrime re- se Hor casu vel dedi debent omnino, vel ,, se Angliae. Neque Soli mannus piratam is causa cognosci ab eo , ad quem consu- is Dr ut Andreae Doria dedere voluit .is giunt 2 quod ultimum ab Achivis sa- ,, Thuan. i. 7. p. asy. Hine etsi aliquanis is esum est . ,, do remitti rei hodie ad forum delim Ara miserisordiae Hee saltem eis , is soleant, id tamen saltem est urbanit,
is qui vel iniuria vim patiebantur , vel ,, tis . Gau. de pace 'bl. I. I. c. I 5. u. go. une proposito mali aliquid patrabant, Nd. p. 3. yμ. IIo. n. II. Santa. d eis, , securitatem praestabat . Unde Calli. Fris. I. ι. .
stratus , qui spe impunitatis ad ἰeam Minora mutua d/ssimulatione transmisitis confugiebat , criminis psnam 2 passus invaluit J is Immo nec in maioribus, nee est , reserente Aii ret de ara illa mi- ,, in m. noribus criminibus remissio est , is sericordiae . vide Diore si s. l. tr. Sta. is vel olim suit, necessitatis. Sed ει olim. tivm Thebaid. ia. Claud. beu Geld & hodie motis est , aut dedere talem
is lex. ab At x. Gen. I. c. 13. v d Tes , , reum, aut punire.
M mar. 5. Nisi foederis legibus propius quiddam eo Bonitas eisium infimis tam J A Quam venerit J - Tiae paetum inter Elemres
m etiλm laudat Iustinus ι. a. e. 4. is Brandenburg .cos , & Duces Pomerariae, De maleficis 3 is i. e. 'Qui laesus commi. is resert Termarus h. M serunt, de ad aram profugerunt. Recte recipi, ac defiussi J se Ponamus , eremonias D una γ se Vid. Gron. f. is piratam, qui pluribus gentibus injuriam
is Loquitur autem Tuitus de iis, qui ad is secit, se cuiusdam regis potestati
449쪽
is ex lege subiicere, ne ulli eorum , quos , , laesit, dedatur , addita promissione , seis quoque inposterum ab omni depraedati ne destiturum . Auctor putat, hoc casuis piratam aliis eum ad poenam deposcen-- tibus dedi non debere ; quia negotium , humani generis utiliter geritnr , dum se pirata hoc pacto, cum aliter non possit, is a maleficis revocatur. Ego talem quoque praedotam ad in- , . stantiam eius , qui iniuriam ab eo pas. lus est, dedi, vel puniri debere , Dm- nino existimo; quia reparari iniuria de- ,, bet , eaque lex naturae est .HNeque alisse legari potest , utiliter per receptionem, , piratae geri negotium humani generis , is quia paucissi inae, & vicinae saltem genis res piratae illi iis iniuriae expositae sunt , o adeoque negotium hoc generis humaniis plane non est. Sane , promissio pirataeis de non ulterius delinquendo ius puniem, , di laetis auferri nequit; & cum Auctor
se ad fateatur circa re rarat tonem damni , is eadem ratio ob incoit circa poenas.
Parnam quod ratι et J - Nam quod rei ablatae restitutionem attinet , omnino is obligatus m1net iis, quibus iniuria abis stulit. Nos idem Obtinere, diximus, inis Irina , lita iniuria alias factit reparariri naturali natione debet per pallionem tanis timdem mali, quantum fecit. Interim dis fm justitia c*gnoscitur,
Ofendi funiis r J se Dixit Auctor , popa.
tum non praecise teneri ad dedendum , is g. 4. n I ; sed vel ad dedendum , vel se puta: dum. Posteriori casu exuta prius se cognosci debet , quia populus iudicisis otticio fungitur e & quaindin reus deis claratus per semen iam non est , abis eo , ad que in confugit , contra vim , postulantis defendi debet , o. g. tu Ir. ibi e not. Exemplum est apud o Livium tib. I . ea o. ubi Magius , is qui ab Hannibale vinctus a i statuam is regi x Ptolemaei confugit , causa cogm-- ra liberatus suit : quo iure , alibi vi-- di ii K. IAI imp trabis Causa cognita justi, bi dicetur. Vi quidem hine nou absrahes ,. sed ,, interim. & pendente processu , contrλis vim tuam defendetur. Non sit vetitum jure natiuae , aut gen-
iam in is si enim crimen est aure natum vetitum , Ius gentium non agnosci
ein Commentar us,, mus 3 diiudicari res debet ex prineipiisse iuris naturae, i. e. ex sola ratione.
Res diiudieanda erit ex iure civili popu-ti Nam euin delictum commissum sitis e tra leges loci, unde profugit , illudis reparari debet iuxta leges ejusdem l is ci .
A D g. VII. AUT Hieribus i. e. Qui originarie ,, N perpetuo nobis subjecti suere. & adis alios consuῆerunt. Vid. g. q. n. R.
Atit a mis I ri Qui aliis subiecti suere, & profugi ad nos se recipiunt. d. n. S. In rectores transeat J se Vid. g. a. n. Σ.- Quod fit si vel dedere reum , vel pu-
Visi sim a Iumina potestare in sti Miror eulpa ransibit J is Confundit Auctor tres quae-
stiones: I. an subditi teneantur ex ealbo pa principist quod supra f. et . a stir ma- vimus.' a. an teneantur subditi si iussuis principis mali quid egerunt & a stirnaa- is tur, quia tunc ex proprio quoque deli- cto tenentur : an singuli ex delictois civitatis teneantur Distinguendum hieo est, an publice factum illud , quo im,, juria infertur, approbetur ; tune enim M pars minor quoque tenetur ex factois maioris partis ad iniuriae illim reparati is nem, quia rota civitas reparare debet. is Si singuli delinquunt, etsi plures ex cia, , vitate, reliqui non tenenmr, quia et v, is tas non fecit iniuriam, sed singuli. Π in erimen Dbditi co-senserint ὶ Uti si impedire potuerunt, de debuerunt, uri de bent si notoria sit injuriae si vero dubia est iniuria. subditi tenemur iudicium regis sequi, ne illud opibus suis, & operis rueri ; adeoque tunc consensisse an crimen cen.
Additis. - Alibi iam diximus, distinctionem interis iniuriam notoriam. N non notoriam, is effectu carere: quid si enim princepsis neget injuriam notoriam esse, quis να-
dex erit i Sane, subditi, qui omne suum se iudicium in principem tritia stulerunt, fa- ctum eius seinper defendere tenermur sis adeoque ex iniuria eius obligantur Imperis Si tamen resistere huic imperio non potuere, de lactum solius principis
450쪽
is Diximus . iudieium semper esse prin-M cipis, an quem populus omne ius tuum
Aur Aou J - Tune enim ultro sa- ciunt, & sic ex proprio facto illicito te.
Ad sinuros , oui consenserunt J is Non
autem consensere singuli, nisi I. conuo. calis singulis membris , a. delinquendiis consiliuni publice initum sit. Non ergo se Iulficit, sono tubae, vel campanae, conis vocatos cives , & hoc modo deli elumis cominissum esse , Mooeo. inbitr. causM 398. n. I s probari enim tune debet , , , ci Ues singulos aelu deliquisse. Non ad eos , qui alioram sentenιiis viarii μοι J se Quia non sunt causa iniuriar. , Si tamen illi, qui contradixere pubicisis edictas, pallea haec e quantur, tenen-- tvr ex hoc facto illicito quanquam ge-- nerosi hostes parcere illis soleant I uti se exemplo Antenoris , & Rneae constat.
Lιυ. I. I. c. r. A . amata iaci rubri assi hine sextam. Dipιnfia enim fune poena sinourrem. nniυενmaris I Bene Auctor distinguitis inter tanas universitatis, & interrinas M singulorum . poenae universitati infitetaeis etiam singulis nocent, uti si civitas di Dis. solvitur, ii iudicia, leges, moenia, &c. ei auferunt ni hic singulis quoque prae-- iudicium fite quod in nocentibus est pue--, na, in innocentibus calamitas. At sin- ,, gulis inflictae poenae aliis non debentis nocere , qui criminis non sunt partici-
se tollat. Mors eisitatis eveni J - Quia per ever-M iionem omnia iitra civitatis tolluntur. Velot morte sntei Cum enim omnia se iura ei vitatis intereant , etiam ususseu,ri eius tollitur.
Singula in servitutem, circ. J ,, Md. fur
'a L. II. c. p. l. 6. Exceptis lus, qui de reto exuendae foetet.rtis εontradoream J Quos vide apud PD- ,, ear in Aiax Teitatur Amanus, Pin- , dari familiam exceptam fuisse, item Sa. , Cerdotes. 8c Macedonum holpites, Viaeis Plin. I. f.'. 29. De Capua vide non diu similia apud Liv. 26. i 3. Servitutem civilem iis provinciam redacta
is d. c P. I. o. Singuli sua bona amittMur eonfisa sisno IM Adeoque servitus illa civilis non insertis privatronem bonorum ad singulos spe se elantium, sed ea demum tolluntur coli.,, fiscatione. Civitati adimi staret quae taber commmula a is Exempla punitarum civitatum ex is habet Menoch. ata. Os syου. n. aT. Ita se Antiochensibus insigma , & ornamentari publica abstulit Marcus Vulcatius in Rui. dio Callio. Idem iacit Severus Buzanti.
,, mnibus Privilegiis, immunitatibus, triis buum , & societatum iuribus , iurisdio elione , &e. privavit. Iratianus I. 4. Mis Mus. 1347. ρ. 8ῖ. IIa Burdegalenses priis vilegiis omnibus , decurionatu , conci-- lii, ac sigilli iure, iurisdictione , Pecu- is nia communi , post ilionibuς publicis . ,, &c. mulctatos legimus apud Thaan. l. s.
in Uum est J Quia singuli non reccaveo runt, sed universitas.
AN poena Ob desictum universitatis sm. per exigi possit J i. e. An obligatio reparandi etiam ad successores universi xtis transeat e Eqn dem de reparatione damni Id indubium est, quia hactenus non tantum civitas obigatur, sed & territorium ; adeoque haec obligatio non desinit eis singia icives mutentur e adeo ut licet unus tan,
tum supersit civis , tota obirgatio in eo haereat, nisi vel civitas ipsa tollatur : de quo late egimus supra c. p. g. 3. scyAt de peua, seu de testane , aliud dicendum . Nam quando de poena univeritatis agitur , Omnino ea n et successoribus, quia pars sunt eius civitatis, quae deis liquit. Si vero singuli puniendi lunt tunc nocentes ab innocentibus probe sunt distinguendi: & horum successores neque ex suis bonis tenentur, neque iis servi us imis poni pareit. Quia idem corpus manet J ,, Qtanquamis particulis succedentibuς . Singuli enimis non debent, sed eorpus, quod n a. miat M tur etsi aliae personae corpus id constri Aa M. se Viae L 75. F.Iud. Inaedam vari nisi Gez:υatiano as viis dΚIh a. D u. tae