장음표시 사용
411쪽
Romana potestiatem sis Iarem , O rus in ipsos Imperatores , O Roges 'si vinciis res, o νώ, e quas imperii ιeges fore t , quae de/nisi in Costis j ris canonici collecte Itine . Quaemiatariones patiet. exponendae stim. Primiam enim eum iure eommiavi omnes ε nisi θρει nisi essent. Meo ut nee Mantehaei qui-ὰ - exrapti fuerint , l. p. C. de haeret. mra jure eanonico omvis haeret iri a septin rura recles se ea eri usi sunt . e. s. x. de haeret. e. a. eod. in 3. e. ra. X. de sep tur . Id vero inbiaminum nimis, Ae impium in itire merito taberiae r d. l. s. ver3. hu manum, & pium esse putantes . Satis r.
nim is monsevatum es, hae em in se erimannon esse , sed propter ea , ruae 'Naucioquo
vita est . me vere poena ignis iure eanoniis eo non qui m expressa AHι . qmia eanones poenas evitates . O janguinis non insidi. ham , per brachium seculare os exeriseebana , e. penult. X. de haeret. e. r. mo. in ε ; arquo aiso tradia σαnι Lererisus θῶ
Porro iure canonim in genere haererisi suis At salitia , o elisiam .ncapaces , O nectora tigo , nec aecusare , Nec vere , nee restari, n e atios desurire possunt , c. I ς. f. credentes X. de haeret. Eorum stibilis sui fi les a vinetira , o inreiuranda , e. sn. eod. Iiberi a perest te eorum δε
si uulti ν, e. r. X. de schismat. Din ipssero omnes stim infames, tot. e. I. f. ere dentes. Cui mori eonsistitiones smώι , ---m tempore , e, iisdem ferro me,sis σου - λυ μ GHetis II. Constit. de satur. & eon. sua . contr. lib. eecl. I Garraro f. de l. credentes 8. in entiri. 1 o. in fine Corpori
412쪽
ianas , omniam toto orta atratissima , min atroeissimum erimen Iara , in rererem quiaque, Nium eum cAlpa caret, non enim
qne iurium dιυόσο m , O sumano non cons jus , eius id opse Mi Dmmum imp rium in re bliea lialis . Ita Me itis fuit Imperatoriam . Grations , ν tintiniani , o Toeiaini in l. i. g. i. C. de sum m. Trinit. ibi. divina primum vindicta , post etiam motus animi NOSTRI , quem ex coelesti albittio NB. sumserimus, ultione plectendos . Eυο ει Chris anusmι Imperatores volant ea sui an 13m motu . quem ipsi sem-serint, haeresi s uso plectemros. Mod ad mTheodositis , O Vatintini avi ersam is ip- Iiam Papam Hormisdam νυcra ianr in l. q. s. i. a. C. eod. usa eum leges Papa Hmstent, ibus agi in hinesteas υ/IIona , in russis. Ient tia cleries eiici nitio . Misi anassemaιι. πιηιών , secuntum ea , a tint , quae iam a NOSTRA divinitate sunt constituta ;ω mox e seeundum NOSTRAM legisl tiovem . Ttim amistio aliis pruribus Iane/ιis , a Friiante haec igitur tua magna scenistia sequens , NOSTRE religionis sco pum otii eruare, & esse elui dare studebit . Ira alia m l. a. C. de haeret. Omne a , iuquιώnι , vetitae legibus divinis , & NB. imperialibus constit ut ionibus , haereses pedi
psime aiatiiant, i nunc anciuiae tinias Lunt. An vero pias causae , quam ιαm gentiatis
qu. persequenai λο Eandem quaestionem illustravit B. Pa.
Iu enim e contraria rartam os . nutium eo imperiam in consciantias , O omniam
413쪽
ippus Arabs Christiantis Dis , Cuspin ran. in Philipp. Aiab. sed sera impe ii , quod
fuere, quam ipsi, ira m epso a nuncupat ria operibus tuis praemissa seribis : Experientia satis ed hi sumus , serrum , flammas , exsilia, proscriptumes , irritasse po-trus , quam sanari morbum menti inhaerentem: ad quem proinde curandum non
iis , quae in corpus tantum penetrant, sed Merina . & sedula institutione , quae in animum leniter instili xta deseendit , opus
esse e stlia quippe omnia pro arbitrio civitis mkgistratus, atque adeo Pt ncipis sanciuntur; ista religio non imperatur , sed ex praecepta Veritalis opinione, Meedente divini Numinis gratia , bene praeparatis mentibus Infunditur . Ad eam erueiatus nihil viaent , qum obfirmant potius ani. mos . quam flangunt , aut persuadent equod de sua illa lapientia tam magnifice
Praedicavere Stoici, hoe nos multo rustius de religione dixerimus. Et in sequentibus Halias rebus it sis id commonstrat , inm ex Augustino rem pro νe ae eis , ex quo in camnes id relatiam est e Minde ex more , sevientia primaevae Melesiae , quae comen. ea fata exeluas haeret eos ab Tecisse . idem demoπ'at , ostenditque . quam ista, oe pii eius Opi, ae inter eos B. Martinus auem sulpi eius Severus libr. a. histor. saer cirisca an Chri q86. virum di it plane apo. stolis censerendum ) antae ashorruerint iatam in ea a Pri ciIliani exaltabi is aeo. Mrι- -ctoris . in quantopere fae iam νε
verba exhiaec: eum vero ex furialium istorum episcoporum tententia . Naximat rum imper or postea decrevisset trib nox summa potestate armatos ad Hispaniax mittere , qui haereticos inquirerent, deprehensis vitam, & bona adimerent , idem B. Martinus apud eum tenuit, ut decretum revocaretur. Deinde Siapictam μυ-- d. l. a. eirca finem suae aeratis ense Porum vi sentiam , Ie rasque inde in ereisse , ermisera plebe Dei calamitares deplorautem , d. l. h. circa fin. exhibet , . inde aer seir inmaasinem tempstrum piseruiae suae t sub Henrie. I II. Hinc laudat Fredinaudrem Lut opimisimum principem, qui pacem Heronis sane strit I ram indicit in ea, γα contra Vatienses , fomines innocentes , --plicei , in eo erantrae Da tenaces, horreri. sa immanita , or eructioni me acta fuere, pluraque aua lectu perduoa in eam rem affers vir Hur, aec comatus, cir ingenuus , qtabus vim a conscie is abesse debere , e
πω persuasi is stia religione, ei Pe zelo acincens fueνε. quia Iove plus causae ipsit Dit
conveniat, quia inter eos, qui quatuor csu Gιιε eathoticis , quae verae , ae sincer ecclesiae catholisae , post Dei verbum , renicanorma , sic regula sunt , edi iuro habentur,
ritate hominis, vel ona , quam ae cultu
Sane, quam ιηυisa res ea sit ipsi sanctissmo.
414쪽
S d d ibusdam dubiram , a r omane γis Ad eoque qui singularem haeresin , seu is opinionem ei rea religionem Christianam
is doctritis de missa, d. mn lubstantia tione, is de gratia, Alc. Et ab an 'ias Chris mis non eundem in modu--t exposi se Adooque ubi eum, , ratione dubitant, aut errant. Periesque faciu- Quia credere non ,, est res arbitrii, ad emus renae in impossi. is bilia stare tenta . - cuia inendum o ea , qua anto dixi-mMr ,, Nimirum, g. 48. quia pleraque capita religionis Chrinianae nituntur rebus
tacti, & iam perantiqui r uti historia de Messia, de re turrectione Christi, &e. Qui re triobant dogma resumG-ὼγ - Α-- nimaeque immortalitatem negabant.
rissimam quidem J A Equidem resuria rectionis dogma argumentis mere natuisse ratibus probari non potest: pro immorta se litate autem xnimae argumenta ex ratio. se ne desumta non desunt . Vid. me. adis prolet. g. H. Non nin osseuro , . sis νενα- ί-iam cris A Verum est, in laga insis tempo. raria saltem praemia, A rinas ad haneis Vitam peti nantes eontineri . Ratio in is apri eo est, quia Moses suae reipublieaeis reges dedit , adeoqua non nisi poenas is temporales statuere potuit. Ceterum , is dogma illud de immortalitate animae ais paucis saltem sadducaeis in dubium vo- is catum fuit ; plerique vero Iudaeorum,. Pharisaeorum sectae adhaerebant , di ipsi is reges eam doctronam prefitebantur, teste M S tomone, qui xit , αὐ- spiriatim M dominum , fia' tim dederat. Nequa ina n pune Sadducaei a communiAhac Iudae
rum religione dissentiebant , quia abis officiis, Sc honoribus publicis exelude.
QMid si v m gravior sit error . m. ,, opponere solent violenti illi reformato M res, errores circa religionem aliquando is esse graviores, & eum homines convinis ei facile possint, malit ae indietum esse se s resistant, indeque vi ad astensum adi- ,, gi debere. Quanta βι vis inolitis Uinis is 1 Vid
is mus enim, homines quosdam opiniones, is monstrosas manime, ad martyrium usque is i usti n nisse.
se inprimis in materia religionis verum est. M utpote quae plerumque non otione, sed ,, assectu diiudieatur. Vιὰ.6'. 3, 47. u. y. -do illuminaeionis , in ama animi
uis sitionibur, quaa homina us pernoscere ustae est datum - Sensus est: quosdam minori , inteIligentia a Deo praedit ox, vel stupi-- diores esse, indeque minus peccare I eas is que circumstantias, cum pernosci ab hω,, mino non possint, non esse punitii ies . Himerisαι AvU- is Veram definitio. ,. nem haeretici exposuimus h. g. n. r. via is haeret leos esse diximus , qua dissentiunt ,, a quatuor conciliis seumenicta. Cons Can
De Mauiebais γ is oui intes alios errore is duo prinei pia eoaeva statuerunt, alterum se bovi, alterum mali e a Manere Persao dicti Manichaei, de quibns alibi. In hosis haeretieos prima mortis rena sub Hono-- tio, & Arcadis statuta est, I. I. g. I. l. 2.is C. desumm. Trinit. i. I. C. de haereri Prima in eam 4uenter . m. ) - μα- Gmnov. h. Caeterum , in Arianos nonis eodem modo saevitum est: nam Arianiis episeopi damnati in secundo contilio satiis tem in exilium abire jussi sunt i Gu Morier.
Buomui erisionem A Vid. Granis. h. - Bo milius inearnationem negabat &- baptismum aeque, ac sacram csnam sper
Erroris p tuam es, doceri ,, Error eis ni m non vi erui, sed rationibus debet.
415쪽
ogiosi Iuni Quaeritur , an gens ideo M alii genti bellum punitivum inserreis possit , quod irreverens sit ia Deum . Auctor id affirmat exemplo Lacedaemo- se niorum, & Philippi Macedonis : verum, is cum ex illa irreverentia non redundetis iniuria in homines, maxime extraneos, is illi exulam Dei vindicare non possunt; M aue que eaedem latones hic obtinent . is uuas supra, eum de atheis quaestio es-- let, at lcgavimus. Inter eate aι A Nam praeeipua causa is afferebatur controversa de Sagunto .is Ibd. Ἀμν. c. aa. s. I.
D a m lippo ,, Vid. IAAn. I. 8. c. 2.M Sed hic vindex injuriae religioni illataeis simile facii legium in eodem bello eom- is misit. IUια. lib. 8. cap. 3. Certissimo in. dieio exuta belli nee ipsi iustam visam is suisse. statim poena sequitisr po sacrilegium J,. At gentes , quae urbem obsidebant , se non vindicabant hoc sacrilegium , ne- is que ideo bellum gerebant ι sed Deusis ob hoc crimen Assyrios hostium pol si stati tradidit. Augustinus Epistola S. Marcellinois scripta . Quia eordi illis Diore, quamvis falsa r
luis is Pietatem Romanam maxime commis m dat B. Parens in oratione. Num 1 ,, A b magis , qaeam armis respiastica δε-
Etsi non νο ipsa , tamen pro viso tenemrent i is Id est , ea, quae pietatis sunt , is intentione , & proposito egerunt , et uis in modo erraverim. Qualiacunque , quae purantur , numina , aera. J is Quia quanquam sub falsis notis,
is generali tamen complexione numen com. is prehenditur, ideoque verus Deus in suam se injuriam id factum interpretabitur , His c. II. g. II. Exempla, ubi post sacril se gium poena secuta est, refert Gronovius is Dic.
Seneca se Hic non loquitur de poenais in sentes ita tuenda, seu de bello p ., nitivo; sed de poenis civilibus, quae eis is quoque instigi possunt . qui per falsos o Deos jurant, dc de his verum est , quod si opinio sua illos obliget pinnae. Plato Hoc itidem de poesia in su is ditos statuta loquitur, non vero de i ,, re puniendi gentes.
I. Pςna quomodo transeat ad eos , q idelicti sunt participes.
II. Communitas , aut rectores , tenentur
ex subditi delicto , si adsit scien
tia, is non prohibitio, eum probibere pusint, is debeant:
III. Item ex receptu eorum, qui a ibi δε- Iiquerunt . IV. Nisi aut puniant, aut dedant: quod exemρIis Uustratur. V. Jura fustylicum ad infortusatos , non
au nocentes perridere: cum exceptionibus .
VI. Defendi tamen suppBees dum de causa cognoscatur: σ ex quo iure facienda cognitio .
VII. Quomodo dericti rectorum nartiemes, set subditi, vut communitatis bi , ut eius membra sunt: is quomodo disserant paena communitatis , ἐν minna Meulorum . VIII. Parnae ius in uni tersitatem quamdiu duret. IX. An fine delicti communieatione pς
X. Distinctio eius, quod directo infertur, is in consequentiam Penit. XI. DVianctio ejus , quod fit ocea ne
416쪽
XII. Proprie loquendo neminem juste puniri ob delictum alienum De Paenarum estvi munἰeat one
XIII. Non ius ob parentum delicta . XIV. Respondetur ad Dei facta vel
potius, ad obiectionem petitam ex Dei factis eirea Mios noeeutum .
NU. Blulto mamus cognatos arios.
XvI. Posse tamen liberis, is eo alis no centum aliqvIa nerari,quod alioqui
habere poterant, cum exemptis.
XVII. Neesubditos promte puniri pos. se ob reaeis de Actum: XVIII. Nee fingulos, qui non consens
runt, ob delictum vari Gratis . XIX. Haeredes ad poenam, qua poena. est, non teneri r cur XX. T eneri tamen si poena in aliud δε-biti genus transierit Φ r. C Voties de poena eommunicanda quaeritur aa , aut de iis quae- . . - Πtur, R qui delicti sunt participes , aut de aliis. Qui delicti participes, . non tam ex alieno, Φ quam ex suo delicto puniuntur. Hi qui sint, ex his, quae I upra de damno in inria dato dicta sunt , intelligi potest. Ferme enim Φ Hidem modis in delicti partem quis venit, quo in damni dati: Φ non tamen semper, ubi damni obligatio est, etiam delictum est. sed tum demum, Φ si qua malitia notabilior accesserit, Φ cum ad damni dati obligationem ' saepe qualiscunque culpa lassiciat. a. Ergo b ρ qui tactum vitiosum jubent , - qui consensum requisitum adhibent, e . qui ad Iuvant, s Φ qui receptum praestant, aliove modo in ipso crimine participant: φ qui consilium dant, i ' laudant, assentantur: qui cum G R O N O U I I.
1 D. Hii, 3 Quibustum eulpa non e -- municata , communicatur maena. n. p. Non tam ex alieno 3 Non tam ob id . quod auctor peccavit, quam quod illi pee cato ejus adstruxere. 3 Ma de damno 3 a. II. 6. 4 Gi damni Qui tenetur ex damno ad reparandum, potest etiam eonveniri ad poenam ex delicto.
eterdum, Ir. Edre o Theuderari. c. I L .
d receptum massant ὶ meronymust aut quisquis alius scripsit opus illud . Pag. 3. Di Tomo v M. EL RH. in e. v. super Parabobis r non fur solum . seu illa
417쪽
. est iure pmprie dicto teneantur velare 1 non Vetant, aut eum teneantur Φ ex simili iure Φ opem ferre injuriam pallanti A non serunt: st qui non dissuadent eum dissuadere debeant: ' qui factum reticent, quod notum sacere . ex jure aliquo tenebantur; hi omnes puniri possunt, Φ si in ipsis talis sit malitia , quae ad meritum poenae sussiciat, secundum ea, quae proxime tractata sunt AII. t. Φ Exemplis res fiet illustrior. Φ Communitas ut alia, ita de civilis . non tenetur ex facto singulorum, τ Φ sine secto suo, Φ aut omissione. Bene M D m enim a Augustinus; aliud est, quod in ρος si quisque habet peccarum proprium , q' β' aliud uod eommane , quod uno animo fit, una vomutare ad ariquid mutir-tudine comparata eommittitur . Hinc in formula sederum est: h Si defexit pu-ι Lib. bliso eonfra. Locri apud Livium b Ostendunt senatui Romano, culpam des xxix. c. ctionis procul Φ a consilio publico adsuisse. Narrante eodem , .c Zeno pro Magnetibus deprecator apud T. mintium dc legatos , qui ei aderant . ' stens petebat, ait Livius, ne unius amentiam civitarι assignarent; ν suo quem- Η ' .uo neficuti furere. Et Rhodii apud senatum publicam caulam a privatorum: Apud eausa segregant , d dicentes , nullam esse civitatem, quae non improbos cives arie ud m quando , ct imperitam multitia inem Iemper bubeat . st si e nee pater ex deis ιν y licto liberorum tenetur, ρ nec dominus ex servi , . nec alii, qui praesunt, o nisi aliquid in ipsis vitiosum haereat - . . . a. Ex his autem modis, ' quibus rectores aliorum in crimen veniunt . duo sunt, qui maximum usum habent, dc diligenti consideratione indigent: ho . patientia , Φ dc receptus. De patientia ita habendum est, . qui scit de-- linqui, qui prohibere potest, dc tenetur, nec prohibet, eum ipsum delinqueis ' se . Cieero e in Pisonem : neque vero multum interest , praesertim in Consule .s Ep. lv. utrum ipse pernicios legibus , improbis concionibus rempublicam vexet, an alios a Brut. .exare patiatuν. Brutus ad Ciceronem: f arienae igitur, inquies , eulpae meo P ' ν um facies e prorsus alienae , fi provideri potvit ne existeret . tam νῶ -πλημι - ir, is uἡ κωλυων -ς πλη-λῆνως, ait Agapetus ad Iustinianum i a par
a D. Pae. ag. a usi facinorosum ellans horretur, pro faciente habetur Ie a Lanxo- lardua. libro I. tu a x. f. as. vide quae ex Philone di Iosepho mox proseremus ad x Mn visam ) Chrysostomus i. ad verissas Judaeos: mo vi. p. 33α3 -'rae M
Prohibet. teneri quasi vulnerasset . ait idem ChrYsostomus x. ad Cin. c. mo. Tomora a. p. 61ν.
. venerit. aut aliquid sitiendum neglexerit.
privatim insanisset , ipsum luere debere . Cie. 3. de I eg. ro. suo periculo pro redi.
418쪽
ε. U. De Poenarum eam munkatiane. 4r IU AEtam xere , ct delinquentes non probibere. Quisquis patiar peste are neeeanis rem, v vires submini rat audaeiae, ait b Arnobius. In ectu mari est ut hptobibeat, subet Vr ' non probibet admitti , ait i Sal vianus. Augustinus v re qui de iς obviare eum potes, eonsentit. 1V p 9. a. Sie cui O maneipsum cum possit eximere prostitutum esse patitur, ι .
st Iro qui tuente habet ur k Romanis legibus. Si lirvus sciente domino oc tidis.cidit , I in solidum dominum obligat: Φ ipse enim videtur dominus ei dic ' )9 lege 'p'ia in 'minum animadvertitur , in si servus o domino es:
sciente alienum servum subduxerit. Ea. B
.' 'ν ut ' di muβ , Praeter δ' scientiam requiritur. lacultas prohibendi. : EO. D. Et hoc est , quod asunt leges , Φ scientiam, n cum puniri jubetur , accipi, A
eonsilio ideoque non teneri dominum si servus ro in libertatem proclama
is mum, ' q habent in potestate. Vicissim, etiamsi in o S restate habeant, & alioqui prohibere potuerint, a Φ non tenebuntur nisi '& 'ν ἡ
: teneat ur; ' V quae omnia λε ad subditos pari quicratione lum referenda . . veniunt enim eκ naturali acquitate. R
q. Egregie t Proclus ad illud Hesiodi , Oper. dx Dier. vers. a o ael
Πολλακι δ ξυμπασα πολις xari ανδρος επava Saepe tuis populus poenas antas ini v , ait: - εξο πωλυειν, μη κωλυουσα τῆν πυ ἰώς πωρ a, ut qui eum prohibere posit. Vr. -- non prohibet unius motitiam. Sic in exercitu Graecorum , ubi Agamemnon aer.
te, α alii Φ concilio communi superant, non immerito: u
nus vendidit hie eonditione . ne prostitueretur, atque ut ipse . si prostitueret emptor, manus Injectionem habere . id est . citra ut Iam in jus vocationem ad se domum abducere posset. non reddito Preti .
4 Scientiam 3 Eris, cujus est Persequi . .. Dc Punire comnusia . si non Panierit. i. . is Scientiam aceι Scientiam intellite s. ejus, cui liberum fuerit secum consulere . M.tis de cogitare, velletne cura Potat Prohabere . . Horapan nollet. 16 In ιibertatem proclamaυerie vin dicaverit, & ingenuum, liberumve demonstraverit judicio recuPeratorio . Sueton.
Vespas. 3- .r Non prohibitis Cellatio a prolithiis
is Ad subditos pari Ut inter patres . de filios . servosque , ac dominos statuta sunt jure ei vili Romano e ita dc jure gen- ,um valent inter eos , qui Praesunt . de Iubjector.
419쪽
ω k Ipsorum enim erant cogere Agamemnonem , ut γ laeerdoti filiam redaderet . Sie post eorundem classis exusta narratur aer
I Unius ob eu am, furias Assacis Oilei , qua de re Ovidius metam. XIV. vers. 468.
Quam mervit poenam stas , digessit in omnes; quia caeteri non impedἰ erant, ne virgo sacerdos raperetur. Apud Liv Ium est: Propinqui regis Tarii legatos Laurentium pulsant . Cumque Lati νentes 1 mitire gentium agerent , atuae Tatium gratia suorum, pretes plus potuerunt. Vitti ν aa Φ ἐύorum poenam in se me νιit. Huc proprie pertinet illud Salviani r de regibus: m Potestas magna . oe potentissima , quae probibere Deus maximum ρι' sest . o fi probat debere feri fcrens patitur perpetrari. Et apud Thueydidem est: a s δυναμεος παλτιυ , magis iue furit, qui potes pνοhibe . . sie apud Livium ι Veientes, dc Latini e Romanis se excusant , quod CROTI I. .
aios sibi dedi. 11 Illo ure poetam 3 Ipse passus est, quod illi debebant.. GRO.
420쪽
. II. -IR De Pagnarum est mnian ear one. 4 Igquod hostes eorum a subditis suis adiuti essent, Φ se insetis. Contra d . Teutae 1 mi si
Ieginae Illyriorum non aecipitur eκcusatio , quod diceret, non a se, sed a subditis piraticam exerceri: in neque enim prohibebat. n Olim ab Amphictyonibus damnati Scyrii, quod tuorum quosdam piraticam exercere pati
6. 33 sciri autem facile est ut praesumantur ' quae eonspicua sunt , quae frequentia. τὸ ἰκ Irouων συussatiro , ἀνάγκη μηδένα ἀγνοῶν ' id quod a muItis fit, necesse est a nemine ignotetur, ait Dion Prusarensis e Rhodiaca. Ttolos a pae. raviter reprehendit f Polybius, qnod cum hostes Philippi videri nollent , suos tamen Φ palam paterentur agere hostilia , . & eorum, qui talia sae irent, principes honoribus ornarent. e. 1 III. r. Veniamus ad quaestionem Φ alteram de receptu adversus poena . Poenas , st ut ante diximus, Φ naturaliter as cuivis, Φ cui nihil stamile objici potest, exigere licet. Φ Institutis civitatibus id quidem convenit, ur singulorum delicta, quae ipsorum coetum proprie spectant , ipsis, ' ipsarumque rectoribus pro arbitrio punienda, Φ aut dissimulanda relinque
r. At non etiam ρ ius tam plenum Φ illis eoncessum est in delictis , qua ad loci erarem humanam aliquo modo pertinent, Φ quae persequi ita civitati-hus aliis, earu inve rectoribus ius est, quomodo in ei vitatibus singulis Φ de quibusdam delictis R. actio datur popularis: Φ multoque minus illud plenum arbitrium habent in delicti , quibus alia civitas, aut ejus rector peculiariter Iaelus est; . & quo proinde nomine . ille, ρ illave, Φ ob dignitatem , aut securitatem suam jus habent poenae exigendae, secundum ea , quae ante r x et xx. diximus, φ Hoc ergo ius ei vitas, apud quam nocens degit, ejusve rector , impedire non debet o IV. I. Cum vero non soleant civitates permittere ut eIvitas altera armata intra fines suos poenae eκ petendae nomine veniat, neque id expediat, Φ seinquitur, ut civitas, apud quam degit v qui culpae est compertus, 37 alte rum facere debeat, aut ut ipsa interpellata in pro merito puniat nocentem , Φaut ut eum permittat arbitrio interpellantis; p st hoc enim illud est dedere,
mitur in illis . quae in oculos incurrunt νει saepe factitantur. 24 Ut ante diximus 3 1. 2, 3. 3c γ.is Cuivis, cisi nihiι Cuicumque dumtaxat innoxio, ejusdem, aut paris, eriminis quemvis nocentem. 26 Actis popula νM In qua evivis. de Populo agere civiliter permittatur; nan criminales, sive publieae, aliud genus sunt . Ut de sepulcro violato , ae term/no moto ναe albo eorrupto, Re. libro r. Digest. α -
n olim ab Amphicyronibus damnati Se νii Plutarchus Cimone, pag. 483 . C. νο xuι eulpa est eomp retus 3 Deditionem ennn praecedere debet causae cognitio : non decet λεώ. - , homines ded/re eain nou cognita . Plutare,us Romulo , c pag. it. C. Rex Seotiae apud Ca--μm in anno is xxv. ait Elisabethae , transmissurum se in Angliam Feruihusium, immo ec an cellarium , ii prae ita te securitatem Vi ἀlasse, vel eaedem conscisse , liquidis, & legitimis probationibus convincerentur. ν me enam ιιlua est de ore , quod in historιu apissime Oecurrit Mithridatem a Ti-φrane popost it Lucullus, de non dedenti bel Iuin intulit 3 Appianus Mittit .datico, P. 218.