Confessio fidei exhibita inuictiss. imp. Carolo 5. Caesari Aug. in comicijs Augustae. Anno 1530. Addita est Apologia Confessionis diligenter recognita Philippus Melanthon

491쪽

cucullum accipimus,aut alios calceos,aut alia cinci

gula. Miberabile est in Ecclesia tales Pharisareas, imo Mahometicas uoces legi dis audiri, uidelicet, persectis nem Euangesi j,regni christi quod est uiis tu aeterna, in hiis stultis obberuationibus: uti iam, finium nugarm collocari Nune audite Areopagitas nostros quam in dignam sententiam posuerint in confutacione. sic aiunt SACRIs LlTERIs EXPREssvΜοὶ Nonasticam uitam, debita obseruatione custodiatam, quam per gratiam Dei, quilibet Monasti custodire polyunt,mereri uitam aeternum, Cr quidem multo austiorem christus eis promisit,qui reliqueririmi domis aut fratres tare. Η ο sunt uerba aduersariorum, in quibus hoc primini impudentilliis me dicitur, s se ris literis expressum sit, uitam monastieam mereri uitam aeternam, Vbi enim loriquuntur sacra literae de monasticas sic agunt causam a uerserit citas: scripturas nihili homi-hes, erum nemo nesciat monasticam recens excogis tutam e , tamen allegant autoritatem scriptμωή.

quidem dicunt hoc sum Denium expressim se in script*rii. Priterra contumelis, afficiunt

492쪽

thristum, eum dicunt homines per monticani mereri uitam aeternam. Deus ne suae quidem Icgi hune honorem tribuit,s mereatur tritam aeternam fout clare dicit apud Ezechielem cap. zo. Ego dedi eis praecepta non bona, er iudicia in quibus noli uiuenti Prmin hoc cert est, s uita monari pica hon meretur remi)gionem peccatorum , sed hanc fide gratis accipimus, ut supra dictu est. De inde propter christi , per misericordiam dolia. ur uita aeternis,his qui side accipiunt remigiolicui. nec opponunt merita sua iudicio Dei, sicut CrBernardiu grauisme dici, Necesse est primo om. biura credere, s remi mem peccatorum haberebon ρέθ, nict per indulgentiam Dei. Deinde snihil pro Uiu habere queas operis boni, hisi erhoc dederit ipse. Postremo s aeternim uitam ni 14 iis potes operibus promereri, nisi diutis detur o caetera quae in eandem sentcntiam sequuntuἡ supra reeiitdusibus. Addit dulcm in sine Bernarisdus. Nemo se seducat, quias bene cogitare uolu erivit,inumiet procul dκbis, s nec eum decem milairibus posset occurrere ei qui cum uiginti millibili

benit adsie cum autem nec diui mi lcges opellibu. mereamur remisionem peccatorii aut uit4m aete ta

493쪽

nionasticis, cum sint inerae traditiones humanae, tribuenim est hic honor s mereantur remi)ysenens peccatoris, aut uitam aeternam. Ita simplicites obruunt Euangelium de gratuita remisione peccatorum, Cr de apprehcndcnda misericordii promissa in christo , qui docent monasticam uitam mereri Temisionem peccatorum, aut uitam aeternam,Crfiduciani debitam christo transferiint in illas stutatus obseruationes. Pro Christo colunt suos cucuiatos, suas sordes. cum autem ct ipsi egeant mi eria: cordia, pie faciunt, s fingi t merita supererogationis, eas aliis vendunt. Breuius de his rebus dicimus,quia ex his qui supra de iustisicatione , e poenitentia,de traditionibus humanis diximus, saritis constat uota monastica non ese preciam,propriter quod detur remisio peccatorum Cr uita aeterrina. Et eum christus uocet truditiones culi inuti ies,nulla modo sunt perstato Eua gelica.. . t

Verm aduersarij uideri uolint astute derari uulgarem perseuasionem de per ea ise. Nerigant monasticam uitam perfictionem esse, sed di c ni stat esse acquirendae perfectionis.Belle diis ci est, Er ii minimus hanc correctiossem extare api s

494쪽

ὸpra Geryn . Apharet enim prudentes uiros offensos immodicis illis encomijs uitae monasticae,

em non auderent in totum actrahere ei Ludem

yesctionis, addidite baiic ε vos ba: ist, s sit status acquirendae perst tionis. Hoc si secquimici nihilo magis erit monastica status perfictionis; qgam uita agricolis aut subri. Navi hi quoq, sun

status acquirendae perfectionis. Omnes enim homianes is quaeunt uocatione perfictionem expetere debentibοe est,crescere in imore Dei, in fide, hi dilectione proximi er similibus uirtutibus 1 iritualibus.Extaut in historijs Eremitarim excmpla Antonii Cr alioram, quae ex quant genera uitae, scribitur Antonio petenti, ut Deus sibi ostenderet; quantum in hoc uitae gencre proficeret, quendanim urbe Alexandria putorem monstratum esse, per somnium, cui compararetur. Postridie Antonius ueniens in urbem, accedit ad sutorem, exploratu. 3ἡus illius exercitia Cr dona, collocutus cum homiabe,nihil audit,nisi mane eum pro univcrsa riuitate haucis uerbis orare, delade arii suae operam dum Hie intellcxit Antonius non ese iustifcutioisem tri bucndam illi uitae generi, quod supceperit.

495쪽

DE VOTIS de persessione, tamen cliter re ipsa sentiunt.veni

dunt enim merita, Cr applicant pro aliis hoc primtextμ,s obbc uent priscepta Cr coit ilia, quare re

ipsa sentiunt sibi superesse merita. Qilia est autem arrogare sibi persectionem, si hoc non si Dcinis de in ipsa confutatione positum est, s monastici

contendant propius fecundum Euangelium uiuerire. Tribuit igitur pesctionem truditionibως huis manis, si ideo propias secundum Euangelium uiatiunt Monachi, quia non babent propri , quia sunt coelibes, quia obediunt Regula inu uestiti si cubiis ex similibus nugis.1levi confutatio dicit nonachos mereri utritam aeternam auctio rem, er ullinunt scripturam. oesi reliquerit donium erc. pcilicet hic quot peris fictionem arrogat facticijs religionibus, Sed hie locus scripturae, nihil facit ad uitam monasticam. Noli enim hoc uult christus, s deserere parentes, coniugem, fratres, sit opus ideo faciendum, quia mereatuν remisionem peccatorum Cr uitam aeteris nari. Imo maledicta est illa debertio. Fit enim eximeontumelia christi, si quis ideo deberat parentes , aut coniugem, ut hoc ipso opere mereatur remisissionem peccatorum er uitam aeternam. Duplex

autem debertio est, quidam fit sine uocatione fine

mandatur

496쪽

mundulo De bane non probat christumam opera a nobis elicta, sint inutiles cultus. clarius auatem hic apparet, christum non probare hanc μαgam, quia loquitur de deserenda uxore, π liberiris. Scimus autem s mundatam Dei prohibet deriserere uxorem er liberos. Alia desertio est, qκα sit mandato Dci , uideliset, cum cogit nos potestμ

aut orannis cedere, aut negare Euangeli . Hic

habemus mandatara, ut potius fustineamus iniuriacm,potius eripi nobis patiamur, non solum facultates, coniugem, liberos, sed vitam quos. Hanc deo

sertionem probat christus , ideos addit, propter Euangelium, ut signisicet se de his togat, non quis ac sint muriam uxori Ct liberis , sed qui propinter eo 1gionem Euangelij sustinent iniuriam.

si s nostrum etiam desierere debemus propter

Euangeliinia Hic ridiculum fuerit sentire,s cultus De sit , seeipsum Occidere er relinquere comm ne mandato Dei. Ita ridiculum est sentire s culistus Deipt , deserere pos Uiones , amicos, coniurigem, liberos , sine mandato Dei. constat igitur male detorqueri dictum christi ad uitam monastiacan. Nisi ortusis hoc quadrat , s centuplum in hac uita recipiunt. Plurimi enim sunt Monachinoo propter daangclim, sed propter culinam Z er ociara

497쪽

er ociis qui pro exiguis patrimoni s inueni f. amplifimas opes. Sed ut tota res monasticus uuis iurionis plena est , ita falso praetcxtu testimonia scripturae citant, ut dupliciter peccent, hoc est, ut fallunt homines, er fallant protextu nominis dia per imu csse,uade,uende qua habes, et da pauperiribias er ueni, Cr sequcre me. Hic Iocus exercuit

multos qui finxerint perfici non esse posseβω-

ales ac domisia rer- abycere. sinamas Philosori phos Aristippi praedicare, qui magnu auri poni. dus abiecit in mare. Talia exempla nihil pertiment ad christianam perfictionem. Rerim divi sio ,dos minia er possio, sumi ordinatioties ciuiles apri proba uerbo Decin praecepto. Non surtuni faricies. Desertio facultatum non bubct mandatum , aut consilium in scripturis mam Euangelica parta pertus non est desertio rerum , sed non esse auariram, non eonfidere op bus , sicut David paupererat,in ditifimo regno. mare cura dcfertio facultatum sit mere traditio limana, s in ullis cultus. Et immodica sunt illa Encomta in extrauagante, qui ait abdicationem proprietatis ominum m

498쪽

pregnantem c- ciuili conbuetudine,talibusi minori ratulaudibM esterre. At christus bis perfectiois nem uocat. Imo, Iniuriam faciunt textui,qui trimis eatis allegant. Persectio est in hoc, quod addit christus, sequere me. Exempl- obedientis in Macatione propositura est, Et quid uocationes disia miles sint, ita hic uocatio non est omnium , sed proprie ad illam personant, cum qua ibi loquitur christus,pertinet, sicut uocatio David ad Regnu, Abraham ad Nuctandum filium non sunt nobis imitandae, Vocutiones sunt personales , sicut negoci ipsa uariant temporibus Cy personis, sed ex α. p obedientiae est generale. Perfictio erat Aturira illi iuueni, si huic t 'cationi credidisset Cr ob diuisset. ltu perfictio nobis est, obedire siqvcmb aera fusus uocationi, Tertisan uotis Monasticis promittitur ca

sitas , Supra autem diximus de coniugisSacer αtum,non posse uotis aret ligibus tolli Iuue naturae in homin. bus. Et quia non omnes habent donum conαimentis , multi propter imbecillitatem infoeliis citer continent. Nel utro ulla uota , aut ullae te

499쪽

am. hoc votum non est licitum bibis qri non habent domun continentiae, sed propter tabcacillitatem eontaminantur . De hoe toto Isco satis

supra dictum est, in quo pro Acto mirum est, cum

versentur ob oculos pericula Cr scandula, tamea aduersarios destudere suus truditiones,contra murininum Dei praeceptum. Nec commouet eos nox

christi , qui obiurgat Pbdriscos , qui traditiones eontra munditum Dei merantimario. Liberant hos qui uiuunt is Monia sterque impii cultus, quales sunt prophanatio Misa

ad quaestum collatae pro mortuis, culm sanctoru, iis quibus duploe uitium est,er s sancti in locum christi surrogantur, Cr impie coluntur, scut sinaxerunt Doniinicastri Rosarium B. Virginis quod est mera Εα τIολογία. non misius stulta, quam impla uanfimam siducum alens. Dcinde hae ipse impietates, tantum constrinigr ad quaestum. Iuni Euangelum de gratuita remigione peccatorum propter christum,de iusticia sidei, de uera poeniα tentis,de operibia quae habent malidat uni Dei, nerio audiurit, neq; docet. sed uersantur aut in PhiIo Dphisis dilutac ibia, aut in traditionibus co Monuraeni

500쪽

MONAsricly. ἔτ' tomartan ovcurant christum. Non his diceis pnaes de illo toto cultu ceremoniar , de lectioniabuseantu, er silmilibM rebin qui poterunt tolara .Hι, si haberentur pro exercitiis, sicut lectioncs in scholis, quarum Auis est docere audientes, Cr inster docendum aliquos commouere ad timorem , aut freni. sed nunc singunt bas ceremonias esse eultra Dei, qui mereantar remisionem peccatorum ipsis er alijs. Ideo enim augent hus ceremsAIas, si si sciperent ad docendos, Cr adhortandos guditores , breues Cr acuratae lectioncs plus proridesciit,quam illae infinitae CατIολ για . Ita tota

uita monastica planas h pocrisi, ex falsis opianionibus. Ad haec omnia acced t cir hoc periculu, qui sunt in illis collegijs coguntur assentiri pers. seqgentibus ueritate an Multae igitur graues Crmagnae rationes sunt, ut liberant bonos uiro Ab hoc uita generc. Postremo multos liberant ipsi canones,qui aut illicti artibus Monachorum sine iudicio uoueta runt , aut coacti ab amicis uouerint. Talia vota, ne canones quidcm pron ciant esse uota. Exadisi omnibus apparet plurimas ese causas, qui docent