Hug. Grotii Florum sparsio ad ius Iustinianeum

321쪽

316 HVG. GROTII FLOR. SP. ratem. Vtriusque enim naturae N Mν η ν - --ο ν, credimus. Et sic loquitur edictum illud in jure Graecoromano, de quo diximus. guem constemur, ac credimusJ Mos Imperatorum loqui de se plurali numero. Sic Iustinus epistola 7: Divinum nobis auxilium den tur a quirere . Petimm ergo vestrum paternum assectumJ Et haec est illorum temporum locutio. Apparet e

epistola Fortis , Episcopi Afri , ad Silvanum, Episcopum Cirtae: Liberii Episcopi Romani, ad Episcopuin Vercellensem, & ad Orient Ies &ad valentem. Sic & Eusebius Vercellensis : Augustinus , Victorinus , Collatores Afri, Episcopi Afri in Conciliis: & alii: ipse etiam Iustinianus epistola I I I ad Hormis-

Deitus te confervet per multos amosi Data fuit haec Imperatoris epistola v I Ianuarii

Ob ervantes ea , q- ab ipsarum sunt statuta PontificeJ Hoc est Papae munus, quae ab aliis pontificibus secundum canones acta sunt, o servare dc observari facere. DE SACROSANCTIS ECCLESIIS,

& de rebus & privilegiis earum.

L. Tambeat unusiquissue licentiam ,sanctifimo, ea- tholico, venerabilique concilio decedens, bonorum quod optaverit relinquereJConcilio,id est, clesiae. Hanc legem reduxit Iustinianus. Caeterum

multi post Constantinum Principes, quod E clesiis indultum erat,id clericia singulis non n-

322쪽

AD IVs IVsTINIAN EVM. 3r dulsire, ad vitandas captationes, & alias malas artes. Ambrosius Valentiniani tempore: Scribun-tin testamenta templorum ministris: nusim excipiatur profanu3, nustus ultimae conditionis: nusim prodi M verecundia: boli ex omnibus clerico commune jm clauditur, a quosiola pro omnibuΗ votum eommune suseipitur, officium commune defertur. nulla legata vel gravium vi rarum, nussa donatio . is ubi in moribus culpa non deprehenditur. tamen officio mi vita praescribitur. Luod siacerdoribus fani legaverit Graniana vidua, valet: quod

ministris Dei,non valet. Duod ego non ut querar, hed ut sciant quid non querar, comprehendi. Malo enim nos pecunia minores esse , qu m vntia. Sed referunt ea qua vel donata, vel relicta fiunt Ecd m, non esse temerata. Sic & Hieronymus ad Nepotianum: Pudet dicere. Sacerdotes idolorum

auriga ct mimi, is scorta hereditates capiunt. solis clericis'Monachu id lege prohibetur, non a persecuroribus, sed a Principibu/ Christianu: nee

de lege conqueror ,sed doleo cin meruerimm hanc legem. Cauterium bonum ea, sed quo mihi istarem, ut indigeam cauteris ' provida severaque legis causis. sire Romano paganorum deos heredes instituere non licebat, nisi eos de quibus id Senatusconsulto , aut constitutionibus Primcipum concessum erat. Vlpianus in instituti

nibus, qui heredes institui possunt. L. Omni innovatione ce sante.

Omni innovatione cessante J Hoc ideo , quia Chalcedonensis Synodi tempore Illyricum P triarchalem curam Romani Episcopi agnoscebat. Chal. conc. Act. x v, 28. Zonaras ad eum locum. Socrates VII , Is, 37, 48. Le

O 3 epistola .

323쪽

gete HVG. GROTII FLOR. s P. epistola 8 . Gregorius Magnus IV, 3. Pro Constantinopolitano sunt conc. VI , I 8: Leo philosophus in disputatione de Ecclesiae thronis. Iustinianus ipse solita sibi inconstantia Romae rursus hanc inspectionem adjudicavit Novella

L. Sancimus nemini. Sod ab his aut hac susicipere aus fuerint, modis

omnibm vinilicariJ Sacerdotes in omnibus se me judiciis, quibus Iustinianus moderabatur, victores abibant. Et ipse multa male sibi parta dabat Ecclesiis. Ita certe narrat in arcana historia Procopius p. 6O.

Nis centum annorum curricula excesserintJ Si eidem Procopio in eadem arcana historia , de Suidae in II E,ιμηνος,credimus, Iegem hanc, & Novellam Ix Tribonianus cudit hac occasione. Emesenorum Ecclesiam heredem jam olim instituerat Mammianias , patritia diagnitate opibusque eminens. Pristus erat apud Einesenos falsarum literarum egregius faber. Is plurimas consecit literas falsas, velut manu ditiissimorum , qui quondam vixerant Eme sae, hominum signatas , quibus illi se ingentes summas Mammiano debere profitebantur. Eas falsas tradidit Procuratoribus Ecclesiae Emesenae. Sed obstabat praescriptio tricenaria di Theodosii temporibus passim recepta , & qu dragenaria,quam adversus hypothecarias acti

nes Iustinianus introduxerat. Procuratores eunt

BZZantium , 8c, ut erat Iustinianus facilis de alieno largiri Ecclesiis, legem impetrant, ne

324쪽

AD IUS IUSTINI AN EvΜ. 3rs qua praescriptio, minor centenaria , adversus Ecclesias, quae usquam essent in orbe Romano, valeat. Ex ea lege damnati sunt multi: sed tandem miro casu falsimonia detecta est: lex ipsa revocata postea per Novellam c x I, dc

c x xx I, II.

L. Constantinopolitana.

Constantinopolitana Ecclesia omnium aliarum in caputJ Aliarum , id est, praeter Romanam r& caput, id est prima ordine ex decretis Concilii Constantinopolitani, & Chalcedonensis,& lege decernimus, supra. Hunc sensum nobis tum alia exhibent, tum epistola Iohannis ad

Hormisdam post epistolam Ao, 3c epistola Epiphanii post epistolam 72. DE EPISCOPIS, ET . CLERICIS,& Orphanotrophis & Xenodochis, &Brephotrophis, & Monachis,&c. Monachis Christianis valde similes fuere,non modo Essent apud Iudaeos,sed & Samanei apud Indos, de quibus Porphyrius libro de absti

nentia IV.

L. Si quis non dicam.

Sacratissimas virginest Quae Socrati, οέ παρθενοι sol αναγκαμ γρου c. - . iacie ληαωννονι: Virgines in catalogo Eccle arum descripta.

L. umcunque.

euicunaue residentibi J Haec lex breviter ex stat C. Iheodos xv I , tit. II. inde sumta

Carolo Calvo in epistola , quae est inter O Ηincinari .

325쪽

3ro HVG. GROTII FLOR. s P. Hincinari opuscula. sed totam legem,plenamque nobis exhibuit vir optime de sacris literis, virisque bonis meritus,& mereri quotidie non desinens, Iacobus Sirmondus in appendice ad Codicem Theodosianuin,quain edidit anno

L. Eum qui .

. Extraneam sibi mulieremJ Quas ι-ει-1eliqvocat magna Synodus Nicaena canone , Gregorius Nazianzenus in versibus, & Chrysostomus in orationibus ejus argumenti.Vocabantur & inter se ἁγα- . Hieronymus ad Eustathium, de custala virginali.

L. Si quenquam.

Vt eos, quos par facinus coinquinat, is aquarim ex Lucano libro v: Facinud quos inquinat, Quat. L. Visaquaeque. Vna que civitas Oroprium episeopum habe- tol Vnum scilicet, idque ex Canone Nicaeno. Clun in magnis urbibus, ut Romae, 8c Antiochiae de Alexandria id negat Epiphaniusὶ plures saepe in una urbe egiscopi fuerunt: nempe quod erant conventuum Ioca: sicut Archisynagogi Iudaeorum mi quot in urbe synagogae. Hinc factum,ut earum Ecclesiarum initiis, denominibus Episcoporum disconveniant scriptores. Ignarum se hujus Canonis ab Episcopo vivente iactum Episcopum Hipponensis Ecclenae dicit Augustinus.

326쪽

i L. San tismarum.

Annale ipsis de imm decretum J Etiam

Monachi uxor intra annum nubere poterat eTlege: cujus meminit Eustathius de temporum intervallis, Titulo de anno , f. s. Sed ea lex neque hic exstat, neque relata fuit in Basilica.L. Claris. Is vel ea, qui vel qua tempore antiquior HLEigaturJ Qui mos olim in multis Ecclesiis valuerat ad Episcopuin constituendum , nempe ut recedente priore , alter succederet. Docet id qui ad epistolas Paulinas , sub Ambroia si legitur nomine. Sic & in Africa pro Metropolitis erant senes: id est primi ordine receptionis Episcopi. ε φαστα semper fuit. modus constituendi , non idem semper , aut ubique

L. Cum lege Leonina.

Haec lex inscripta est Iohanni praesecto prae torio. Is est Iohannes Cappadox,homo illiteratus , sed ad avaritiam Imperatoris ingeniosus minister,eam dum satiaret; non Deum,non homines pensi habere solitus. His eum titulis depingit Procopius Persicorum r. ubi & narrat, quomodo is postea in iram Theodorae, atque inde in exsilium bonorumque confiscatione inciderit.

327쪽

m ΗVG. GRoΤII FLOR. SP. DE EPISCOPALI AUDIENTIA, ET

diversis capitibus quae ad jus, curam que , & reverentiam pertinent pontificalem. Episcopos Christianos a riesbyteris disti guit Adrianus Imperator in epistola quae est apud vopiscum Saturnino. L. f.

Vide Iesem Constantini recitatam tomo LII, p. Io6. Conciliorum a Sirmondo editorum.

L. Nemo deincepS.

εορσων πιδεδεευ α κοις.-, οἰνώννους ες μηδisa νικωνεις. IESs temporibuου Imperator missa epistola in honorem P uatis, omnes qui in earceribin tenebantur,liberos emiserat.Hanc ergo cum ad Imperatorem venerit, siace dos nosis

epistolam 'sep eget, sua que ipsi leges in memo

riam reducet, dicens ei: Temet mone, o tuorum memor esto. A te habes exemplar. Nolusi justam eadem facere, o injustam poteris admittere ' condemnatos convictosfesti temporis r

verentia dimisi , ct non accusatos, non βntes damnabis '

328쪽

AD Ivs IUSTINIANEUM. 32sdamnabis Scriptor de unctione Chrismatis,qui apponitur Cypriano: Hodie patent carceres , damnati libertate donantur. Severitate deposita hodie judices mansiuescunt. Habes eorundem Imperatorum, qui huic legi praescribuntur , sitniles epistolas quinque, criminibus exceptis, in appendice Sirmondiano ad Codicem Theodosianum: & est ejusdem indulgentiae sormula apud Cassiodorum XI, AO.

L. Episcopale judicium.

Haec lex hoc loco curtata est. Integra autem

exstat in appendice illa Sirmones. Per judicum quoque ossicia, ne sit cassa episeopalis cognitio, de initioni executio tribuatin J So-

-τοῖς Θα Γωλ. Vt ea q- ab episcopisIudicata erant, exsequerentur magistratus, qui eis apparent milites. DE H AE RE TI CIS, E Τ ΜΑ NICHAEIS,

& Samaritis. . L. Manichaeos.

Manichaod Horum dogmata venise magis veteribus cognosces, si quae de iis habet Angustinus & alii, conferas cum iis quae sunt apud Porphyrium libro de abstinentia I v. Manichaeis favebat Theodora, ait in arcana histo ria Procopius , quod ipse prima aetate multum cum magis, & veneficis esset conversatas Ο s L. Dam

329쪽

324 HvG. GR ΟΤΙ Ι FLOR. S P. L. Damnato. Duemadmodum Ariani ab Ario, es diva me-' Constantini, ob smilitudinem impietatis e Porphyriani a Porphyrio nuncupanturi Μale haec distincta: tollendum colon: non enim dicit Arianos ab Ario nominatos , sed Arianos ab Ario venientes, dictos Porphyrianos, quod ad exemplum Porphyrii, Christi deitatem oppugnarent. Narrat rem in historia Socrates. Sic ubique participes nefaria secta Nestoria, Nestoriani iscentur J Lege , Simoniani vocentum et considera sequeucia. L. Sandiae. Samaritanorum Synagoges Quales etiam Romae fuisse discimus ex Cassiodoro III, 4s. ubi Samareae superstitionis populum vocat. De Iustiniani saevitia, in Samaritis ad Christianismum cogendis, quae vastitatem toti eorum regioni intulit, vide Procopium arcana historia. Non po1sunt successores habere ex testamento,uel ab intesatoJ Generaliter a Iustiniano constit tum, ne Montanistae, Sabbatiani, aliique haer lici liberis aut propinquis bona relinquerent, ait in dicta historia Procopius. NEMINI LICERE SIGNUM SAL-

vatoris Christi humi, vel in silice,

vel in marmore aut insculpere, aut pingere.

L. T.

Qua occasione lex haec lata sit,disces ex Ρaulo Diacono libro xvi II historiae Miscellae, de

330쪽

τωλους σέ viri. Dignum mi tu est in Iudeis, quod eum caelum, s eos qui sunt in coelo amelos vene rentur. Respondet origenes: .l οἱ , , τ Μωb-

--cουσι τύθεω τ ουσννον : Eos Iudaeos quis eundum Moses Givunt legem , non dicera coelum Deum esse, neque eos juxta Deum, coelum venerari. Addit hunc morem esse Fνομου legi contrarium. Erant ergo alii Iudaei, qui de illa in quam majores eorum saepe ceciderant superstitione, vide Amos V, 2 s. Ierem. VH, I XIX, I 3. AEL VII, 42. in multum retinebant. Videamus an hi sint quos in AEgypti descriptione

vocat Benjaminus Tudelensis. Videntur ab his ortum habuisse Elcesaitae de Samsari,quorum meminit Epiphanius. De Iudaeis vide titulum Codicis Theodosiani, Constitutionem Valentiniani, & ea quae sunt in torno tertioeonciliorum Galliae,p. 33. dc conc. Paris. Cainuone I , &sequentibus.

L. Taguod Cornelia D ia universitati Iudeorum, qui in Antiochensium civitate constituti siunt,peti non potem Secundum jus vetus Romanorum, quo nec respublica ulla heres institui, aut praecipere poterat. Plinius v, epist. 7.