장음표시 사용
231쪽
aliis teneri. At dicat aliquis Accursum diuinasse, quod
isthaec distinctio non solum ex testibus non appareat, sed etiam ex l si .contrarium colligatur,ibi enim de praescriptione longi temporis fit mentio, & deinde de piscatore subditur,unde ut exemplum conueniat regulae,
necesse est lateri,quod ibidem piscator longo tempore in quasi posessione suerit. Hoc tamen non obstante,vela est solutio supradicta, si subtiliter declaretur, Nam longa possessio aliquando usucapionem parit,& ius d minii & sic loquitur d. l. fina .quae utili,quod in locis i te gentium publicis ex possessione non procedit vluc
pio dominii, ut in duobus exemplis ibidem. Piscator ibidem non dicitur suisse in quas possessione, ex qua
usucapio oriretur,etiam si pluribus annis piscatus, qua intellectus ex natura tituli colligitur, scilicet quod titu. de usucapionibus inscribitur. At vero in t .si quisbuam, cum piscator pluribus annis piscaretur, nudum usum ex ea quasi possessione praescripsit,sicivi quamdiu uteretur lacultate piscandi, alios prohibere poterat, ne eum in usu turbarent,quod etiam ex eo ipsb titulo,qui de diuersis &teporalibus praescripst. inscribitur, colligitur. Vnde suffcit eo loci praescriptio ad nudam viendi facult tem . Apparet ergo veritas solutionis, quia piscator in
diuerticulo multis annis piscatus in l. contraria, non
fuit in quasi possessione, quoad usucapionem dominil, at in l. si quisquam suit in quasi posessione ad praescribendam facultatem utendi,ne ab alio in suo Hu turbaretur.Caeterum si is piscator per tempora legitima via desisset,poterat lacultas piscandi eo loci ab alio 'crii pari, nec potuisset a primo piseatore iure dominii pro limberi, quod per d.l.fina.recte dc eleganter determinatur, dum de aedificio in littore posito & derelicto, ni mentio, sicque lex legem determinat . Et certe clim ibidem post exemplum aedificii ,de piscationis diuerticulo siuditur, non potest res aliter intelligi, quam ut praediximus. At hodie ius piscandi consiletudinibu* usurpa-
232쪽
tionibus mutatum est,t.in standem & a quibus, implicabiliter videtur dissidere cum l. liquis,ff.quar in fraudem creditor.quia illic dicitur libertates intercidere,si aliis creditoribus non seluatur, etiam ubi priores creditores dimissi suntaeatus contrarium inl.siquis, plane habetur. Gl.in d .l. in fraudem,diuinat inepte. Ange. tenet solutionem s.quod in d.l. in fraudem , textus i quatur de fideicoinmissaria libertate. Sed hoc est aperte contra textum ibidem, cum exprimit libertates testamento datas . Dicendum tamen, quod varis generis creditores habuit,quorum aliqui priores erant tempore, alij posteriores , omnes tamen extabant tempore quo in fraudem alienavit, unde non sufficit priores tempore dimittere, nisi& residui, quibus adhuc non erat soluitim, dimittantur. Et haec solutio sundatur ex verb.residuos . Dicendum tamen , quod hoc casu l.erit Solinis. super indubitato posita . Sed sorte dubitatio in eo est, quod dum libertates dedit,voluit tantummodo fraudare priores:sed hoc non poterat,nisi etiam residuis noceretur.Putabat residuis consultum esse, si priores dimisterentur, S sic non erat fraus destinata contra residuos ad quod potest sacere l.in fraudem I .eod.titu.s quia quibus.
de con. causa data causa non sec.& l.natu lis,s. I st. de praescr.verb. Nam priore, si dedero tibi pecuniam , ut tu des Stichum. non contrahitur emptio: cuius diuer umposteriore lege docetur,ibi enim , si pecuniam dedero.
233쪽
et Stichum accip am,emptio est. Sed eum nodum . explicuit Bar. nempe quod in t .naturalis g. I . contrahebatur per ver.accipiendi, quod generale est, nec Vrget translationem dominij,sicut verb.dandi , in d. l.fin.quae solutio mihi Zasio non vera videtur, nam & ex commo. dato, ex precario, ex traditione, & ex varijs figuris cau-- Drum accipitus, in quibus non transit dominium, id quo 1 citidentia docet. Et D .ad hanc itutionem l.aliud est eapere,fLde verborum signific. Sed multa occurrii quae ad hanc solutionem collidere videntur. Nam sit stane verbum accipiendi generale, per hoc non impellitur , quod ideo id genus contractus, Do, ut accipiam, emptio sit, Sinon potius contractus in nominatus. Deinde quia id exemplum, in tractatu do ut des, positum est,recte & iure verbum accipiendi,ex verbis dandi regulare erit. Et tandem si is contractus ad emptionem coerceretur,iam edet do ut tradas,quod ad dictam eam speciem qua dicitur do ut des, accomodari non poterit. ciam tradere sit factum,atque adeo potius in secunda specie contractuum innominatorum contineretur. . Ad has dissicultates Doctores tantum abest ri responi derint,vi ne aduerterint quidem.Nos ad primam obiectionem ita respondemus quId tametsi .verbum accipiendi sit generale ad varias conuetiones,tame coe cenda est ad speciem contractus nobiliorem,& frequ tiorem , sicuti est emptio pro quo Liciti. 2. in princ. in Verbo contrahitur,sspro emptore. Ad secundam & ter
tiam obiectionem puto dici pose, quod n cotractu dout des,verbum dandi,traditionem no excludat, id quod necessarib inpi lino exemplo recipiendum est. Et li- cet tradi rem, fit factum, momentaneum tamen verbo dandi proximum , quod disperatur a contractu, Mo, ut facias, quod tractum habet siccessivum : cum . quatuor sint contractus innominati : Do ut des. do ut sarias, facio vides facio ut facias, in que nullo contmeatur do ut tradas,nisi in primo, unde habes quod re tram
234쪽
i factis non connumeratur, ad limitationem,l. stipul iones,non diuiduntur,ffide verborum obligat.
EX di metro pusnat l. interesse, .de acqui.poc
cum licet,s rei. st.depositi. Nam illic dicitiir,sequestratione non dimitti possessionem, nisi ea mente sequestretur & id ipsum aperte fuerit approb tum . At hic d nierim dicitur, nempe in sequestrati ne neuti uin possidere: id enim agi, quod neutri ius pos sessionis procedat. So. putat illam per hanc determim Aluus. nari,ut tunc dicatur hoc constare, cum de contrario noappareat. Doct.suspenso pede in hoc dissicillimo contrario transeunt. Veram solutionem puto,quod d.l.ii terelle loquatur, quando res sequestratur causia custodiae, nec est conflictus, circa possessionem, id quod ex s.. ne d .l.interesse liquet, quando res sequestratur cauta custodiae, nec est conflictus circa posscssionem,id quod ex sine d .l.interesse satis constat, quia tunc is qui possidet non perdit possessionem, nisi ea mente ad custodiam dederint, ut dimittant pollessionem : quod tamen non praesumitur,nisi .aperte constiterit. Sed in s.licet,f. rei, circa postes sonem erat conflictus, quod facile ex ea l. colligitur: unde non ad custodiam, sed neutrius posses soni praeiudicaretur, facta est sequestratio : & meritoncuter possidet , postouam utraque pars hoc egisser sumatur. 5 .
235쪽
Pugnant. 37. r. Qualem, de cum l. Si conuenoissi. de re tuo
N I. qualem,ss de arbitr. deciditur conueniri et per litigantes non posse, ut certam arbiter serat sententiam : at nic in posteriore l.contrariudisponitur.Gl.Bart.&DD.varie soluunt. quorum sol tiones reprobari nihil attinet, cum pro suo quilibet capite hic probet, ille reprobet . Vera sblutio est, quod non licet conuenire ut cerram in indiuiduo sententiam vel arbiter, vel iudex serat tunc enim iudicium esset da nihilo, deficeret iudicandi cardo, quem Cicero iudicationem appellat,& hoc voluit d.l.qualem. At vero conuenire inter partes in genere subalterno potest, ut iudex non ad totam causam, sed ad ea resticiat quae missis sint controuersa.Sic ergo pronunciatio iudicis finibus quibusdam temperatur & perputatur, non ad indi uiduum coercetur, quo casu ei iudicationis scopus relinquitur.Simile est in Rhetoricis, cum partes litis causam partiendo seiunctione ututitur, controuersum a n6 controuerso separant, ut &controuersia certis finibus conclusa clarius appareat, & iudici eo facilior sit via iudicationis inueniendae,ut sic l.si conuenerit, ex Rhet licis deprompta videatur.
n.in glue l. allet. L si Titio .g. I .f. de Uubruc. N l .sructus,fLde rei vendicat.cum concordant. I in olo. ibidem allegatis, dicitur quod fructus pendentes pars sandi esse videamur. Ediuer
236쪽
A in I.& an eadem,s.qui cum partem,t de excepi .rei iudic.cum l. si Titio,g. I.fodevstiis. habetur,quod usus. siticius non sit portio stindi,sed personae . Haec res non multum est dissicilis: fructus enim pendentes sunt quodammodo pars fundi, vel potius una & eadem res clini fundo l .sn .g.fructus,ssi quae in fraud. credi. Sedusiissiuctus ius est quod personae cohaeret,i.recte.ff. de verbora significat. Nam facultas fruendi sundum nee maiorem nec minorem melioremve, nec deteriorem facit: siue enim fruatur is ususructuarius,sive non fruatur,lando nihil deerit nec accedit. Et sic mirabiliter, fructus qui leuantur portio landi sunt: ius leuandi personam respicit,facultas leuandi ius personae, & non fundi.
pugnant. 3 9.i.si p is cumscia cum Uers fori in eadem, t.
N l. si quis eum sciret, . pro emptore , videtve I l. scipsam subitertere, & in sese collidi. Nam
is, qui scit venditorem pecuniam consumpturum, & tamen emit ab eo, usicapit. Id quod etiam glo, ibidem tenet. Et mox velut si mili exemplo, qu i a venditore emit luxurioso, & protinus scortis daturo pecuniam, is non usii capit, cum tamen nulla st differentia inter consemptione in genere,&cosumptionem in specie.utrobique enim columituricut ergo 'no loco cosiu-mit, & alio loeo non dicetur consumpsisse. Paulus de Castro putat interesse, an ematur ab eo quem constat in usum incertum consumere , quia tunc usucapiet: aut qui in malum certum usum,ut sic no usucapiet &c. Hoetamen in cflectu non placet, & videtur unicus esse in tota lege casus, ita, ut is qui pecuniam ab emptionem dat venditori consumpturo,nihilominus usucapiat,id quod Iureconsultus duplici ratione probat: tum quia bona
237쪽
sdes eum contractum defendit,tum quod vitatur absur dum . Nam si consimipturo venditori emptor pecuniam dando no vi caperet, sequeretur quod etiam emptor ad rei emptς vsir capionem non admitteretur, si luxurioso vel in scorta coimpturo pecuniam daret,quod Iurecosultus putat esse absurdum, per rationem in textu insertam, ibi . omodo enim mala fide &c. Deniaque quid refert siue in malum usiam incertum, siue ce tum consimat venditor,emptore id sciente i utrobique enim malus Isius est . Dum iactum malum est,non admittetiar disserentia, siue sit certum,siue incertum malum factuin:& posset sortasse incerta consumptio in malum usum peior essh, quam consumptio in scorta, id 'od ad seiasium c Inoscitur. Cum igitur ad contractum emptionis sustin indum,sussiciat consensus, mem& pretium cum bona fide, ista extrinseca dc impertinen contractum eiusque effectum non Insciunt, quod ex textu d. l. siquis, in d .versi. quomodo enim mala fide &c. sulitiliter pensitato facile colligitur. Sic enim in dicto contractu emptionis aestimati con-uderatur qu. E citca rem est, non quae in circumstantiis extrinsecis versatur l. si sterilis. g. cum per venditorem. n.de act.enapi. Et quod cosumere vel alias perdere pecuniam aequitialeat,tex.est in I.quod si minor. g. pe. E. te minoribus, ubi etiam euidenter cauetur, quod contractui emptionis no inficitur sed pretiit ex necessitate soluendum est,etiamsi emptor sciens, venditori perdituro pecuniam daret, eo saluo, quod minori restitutio competeret. minori autem natu ius in nihilo subtieniret. Pecuniam itaque in scorta conmmere vel alias perdere, non d inert. Et pro mea assertione facit tex. in l. 3.*.nec non, si. de in rem verso. Porro si dilapidare, perdere pecunia non datur vitio ei qui re sita se abuti putat, i. sed Ctu lege, g. consuluit, st. de petit.h. Pred. nisi forte ei bonis interdictum esset, ut habet communis opinio in l. iscui, s. de verborum obliga. Cur ergo in dicto casilui
238쪽
uis cum sciret, in s. usucapio in recto contractus ven- ditionis impediretur Ordo igitur sensius t Ii quis cum sciret,ita habet, quod non sit in anata fide qui a domino etiam consumpturo pecuniam,emit quomodo enima nata fide cinisse videtur Hui a domino emit qu e ratio in utroq; responsi pariter locu habet, nec ulla iusta po
terit disterentia disparitatis introduci,ut supra dictu est. Pugnant.
ηd.ὶ.se,e debems, 3. Cum respou. fi de uerb. ολ N I scire debemus. 3.responsb, T. de uerborum I obligat.dicitur, itiod quamuis si plures res usia. stipulatione promittantur,una conficitur stipia ratio. sed obijcitur urgentissimed. pluribus, eodem tir.
ubi pluribus propositis, si postea subdatur stipulatio sub
signo uniuersiali, non erit una, sed pitires stipulationes, ut sit harum legum expedita solutio , refert tu singulae res exprimantur isc proponantur a principio , & postea. subdatur esausula relatoria stib signo uniuersali, time enim erunt multae stipulationes, quia signum uniuersa- de non comprehendit seu concludit in se multa ,sed causa declarationis ad multa resertur ; ut lancem, calicem, equum, si indum, omnia haec supra scripta promittis. Caeterum si a principio sub signo uniuersali multa comprehenduntur, quae prius non sunt enumerata , tunc erit una stipulatio propter uniuersalitatem , que mu ita sub uno comprehendit. Hoc casu procedit d.l .scire debemus casu priore d.l. pluribus. Et pro ista seliuione facit tex. inl.qliod dicitur eod. tit. dc uerborum obliga. Sie e diuersis si promittuntur uel legantur aliqtuae res ita genere,&postea enumerantur specieς causa declafationis, per hoc non conficiuntur plures res particulares,
239쪽
sed erit penus legatum uel promissiam argumento.l.qu stum.*.fin.ff. de fund. instr. quam tamen rem latius ibi
tractat Barti post glo. Pugnant. r. cum I. Da. 1 G t: asia is .exbib. tui. N l. r . 6.hoc interdictum,fsde tab.exhib.dicia I tur, interdictum locum habere , etiam si falsiim esse dicatur testamentum . Cuius oppositum ex prosesso in I. fin.eod.tit.traditur. Nempe si ad publicam quaestionem pertineret tabulas non exhiberi. Per publicam autem quaestionem intelligi neces e est falsi criamen,quod certe publici iudicij esse nemo ignorat. Glo. utrobique uarie sbluit, & nihil resoluit, nisi eo loci quo dicit,in casu. l.s.criminaliter agi,alibi ciuiliter: Quae se Iulio bene declarata uera est, licet Barto. eam non recitet. Vnde dicendum uidetur,quod in s.hoc interdictum principaliter ad hoc agebatur, ut tabulae exhiberentur,&sic principaliter fuerat actio ex interdicto proposita. Porro e contrario opponebatur non esse exhibendas, quia salsae essent, in quo certe aduersiarius non auditur, qui cogitur exhibere sine ulla exceptione. At in i .fina. principaliter uertebatur quaestio falsi contra Notarium uel scribontem, qui criminabatur falsum scripsisse uel sibi adscripsisse, vel alio casu in poenam legis Corneliae testa mentariae incidisse: is reus tabulas exhiberi pe- tijt, sed non auditur,tum quia falsi crimen fortasse comtegere credebatur , tum uel maxime quia tabulae test menti non exhibentur, nisi eis qui aliquod commodum ex testamento habere putantur, d.l. I .g. solent. At is reus nihil commodi ex testamento habere praetende bat. Et hanc stlutioneni puto veram.
240쪽
DyςITVR in . si quis missus fuerit, in
prin. Liae uis fiat ei Sc. quod is qui prohi-Duit missionem in possessionem vel expulit, & interdicto ne vis sa tenetur,& extra ordinem manu militari coercetur, vel praetoria potestate, eiusdem decreta exequi, compelliatur . Cuius diuersum docetur in l. i.g. si necesiarib T. si mulier ventr.nom. ubi si mulier sit in posessionem missa,quae possessionem in alium transtulerit. Iste alius is nebitur interdicto, at manu militati non urgebitur &c. Glo. in utrisque iuribus varie λluit nonnulli tamen putant diuersos utrobique est casus. Nam in t .si quis mi sus, prohitio uel expulsio intercessit: at in s. neces irio, nihil illorum, quia mulier, quo minus in possessionem mitteretur, nemo prohibuit. Porro is cui a muliere tradita est possessio,nullam vim fecit. cur ergo manu militari teneretur,qui nec ex contumacia,nec ex rebelli ,- ne intrauit Contra eum ergo ordidarium interdiacium siliscit. Pugnant. 3. LI.f. tum matria cum lXAmcthiasi . . pact