Vitarum Italorum doctrina excellentium qui saeculo 18. floruerunt decas 1. 6.. Auctore Angelo Fabronio

221쪽

leges & munia complexus est . Quo confecto , Princeps confirmavit illi scribendi munus quidquid memoria dignum Patavino in

Lyceo in posterum contingeret. Poterat quidem tractatio historiae amplissimus esse camin pus Facciolato ad laudem . Sed cum ipse nimis ieiune res praeteritas attigisset , nec semper vere de prauentibus iudicasset , expectationem , quam sui concitaverat, minime sustinuit. Idem non meliori successu aspiravit ad poeticam laudem , quanquam ab adolescentia multa tum Italica . tum Latina carmina confecerit . Sed tamen vivet iaculis innumerabilibus Facciolati nomen propter excellentem eius pnellantiam in Latina eloquentia , & in omni Latine scribendi ratione . Etenim perpaucos invenies, qui in hoc laudis genere , hoc praesertim iaculo , cum illo comparari queant . anquam is esset , ut in primis consideret. Ciceronem , eius

que sermone uteretur , non tamen abhorrem

bat ab Apuleio, huiusque aequalibus , quoties accidebat , ut aliqua Latine dicenda essent . quae , vel-ii uni , vel primi dixissent e sedi ita

222쪽

II ita iis utebatur , ut illos ad se , non se ad illos adiungeret , di illos ipses quodammodo

Τullianos efficeret . Haec praeclaram famam pepererunt Facciolato , qua permotus Lusitaniae Rex eidem , ingenti proposito praemio , praesecturam obtulit Collegii nobilium adolescentium , quod Ulysii pone instituerat . At ille aetatis iam pene exactae excusatione usus, obtinuit ab humanissimo Rege , ut bona eius cum gratia in urbe Patavina , suoque

in munere maneret . Detulit tamen ei omisnem operam, quae in tanta terrarum longinquitate praestari posset. Credibile est non vanam oblationem fuit se , quandoquidem paullo post ingens munus planeque regium vasorum Sinensium ab eodem Rege Facciolatus accepit . Quod quidem munus & gratum per se , Neo magis etiam gratum , quod Facciolatus ipsum domesticis usibus destinavit. Nam ut inscriptione , sic in omni re domestica , omnique vita munditiam , non affuentiam assectabat . Neque zloc praeteribo, quanquam nonnullis leve visum iri putem . Cum hortulum haberet , nihil in illo plantaverat ac seruerat nisi

223쪽

2 igni si quod optimum & rari ssimum esset; nec

vile aut vulgare existimabatur quatuor aut quinque pomis a Facciolato donari. Cum eDset liberalis non excludebat ab usu rei suae familiaris amicos , cum quibus omnia hab re communia videbatur . Adeo vero illum tangebat aliorum indigentia , ut non magis illorum misereret qui suam misericordiam requirerent , quam qui minime efflagitarent . Non mirum igitur si supremae ejus tabulae ac voces nil nisi pietatem in pauperes praese tulerint . Ut amicitiis eluxit , sic inimicitiis minime caruit ; nec desunt adhuc qui li. benter de ipse detrahant, & eius memoriam

in invidiam vocare contendant . Ipse autem quoad vixit malevolorum voculas contem P sit , suaeque sortunae animo maximo velificatus est. Porro si tum in scribendo, tum

in iudicando de alienis scriptis se suis finibus, non iis quidem ampli ssimis , continuise

set , non adeo multos habuisset suarum laudum adversarios obtrectatoresque . Vixit ad extremam senectutem valetudine secunda . at tulitque ei mortem ileus via. Kal. Septembris

224쪽

ORATIONES LATINAE . Harum multae separatim emillae fuerunt . Primum eas collegit Ioannes Maiaste , ediditque Patavii aia. II44. in 8. cui a praelationibus librorum , epistolis philologicis , Aeadem te is eo inmissionibus , Seholasticis disputationi. bus, & vita Philippi a Turre . Idem Typographus Ioannes Manste XXVII. Orationes a Faeciolato conscriptas , quarum nonnullae erant ineditae , an. a 767 typis Seminarii vulgavit. LOGICAE DISCIPLINAE RUDIMENTA ex Uriamis fontibus deduicta , Ο Latine explicata opera o nudio Iacobi Reeiolati in Pataυina Academia Pineis riorum Ana6ticorum Interpretis ad usum privatae Scholae. Venetiis I 28. apud D. Baptictam Auritium Hieronymi M. in 8. Haec rudimenta ita contexuit Faecio latus, ut de se praedicare potuerit Ciceronis illa in lib. de Inuent. a. : Omnibus in unum eoactis scriptoribus, quod quisque commodissme praecipere vi-d tur , excerpsimus , ex Duriis ingeniis euellentis a quaeque libaυimus . ACROASES DIALECTICAE . Separatim editae primum suerunt, mox relatae in librum , cui inscriptio: IACOBI FAC IasTI LOGI A tr;a eomplectens s Rudimenta , Institutiones, Aeroases XL Venetiis IPSO.

rvis D. Baptissae Auritii M. in ου. DE UITA ARDINALIS CORNELII EPISCOPIPATAVINI. Extat in Actia Eruditorum Lipsensium

225쪽

A FI FACCIOLATI EXERCITATIONES in

duas priores Ciceronis orationes et editis altera , cri juncta ea epi Ola ad ' narrem Asiae Praeto)em de ratione regendae provinciae. Rutavit inio Semina. νύ I73 I.

ANIMADVERSI ES cRITICAE in I. Lipteram

Latini Lexiei evi titulus m Magnum Dictionarium Latino Gallicum collegit Or υernaetiti fermone reddi dis Perrtis Danetitis Patavii apud Dan. Manss173 I. in 3. -- in x. Alteram eius m Lex i. Extant Incollectione vase. scienti e. Caugera tom. πια δε-

SCHOLIA in Libros Ciceronis de Veiis, de senecture, amrcitia , somnio Scipionis , paradoxis , ique petiti ne . Ueneriis ex rypographia D. Baptistae Auritii Hieronymr M. in ta magno . Verrit etiam Faccio latus in Italicum sernionem commentariolum de pelirions

226쪽

22 L Itidio atque opera eollecti ab an. I 26Ο. ad annum T ss. Hartes III. Putasti opis Seminarii 17s7. apud T. Manseb in a. SFERA E GEOGRA FIA per te sevole de' Ean eiulli . IL GIO NE CITTAMNO infrevito nesia Aleuis etiale , a uelle leui des amici ia . In Pado I - .nella Stamperia det Seminario appres Geto. Mano .in 8. CICERONIS VITA LITTERARIA . Patavii typia Seminarii . VIra ET AUD TESU CHRISTI fecundum utra que generationem divinam is humanam . Aeeerit Da lieus Christi sermo ex monte habitus . Patavii I76 I. pis Seminarii. in a . VIIA ET ACTA B. MARIAE C. IESU CHRISTI MATRIS ex Euangeliorum fibris excerpta . mistavit i76 4 rnis Seminarii . Addenda libello de vita actis T. C. in 24. NARRAM NE Gmpendiosa de a Uita di GFStrCHRIS LO Stenor nos ro e L MARIA VERGINE Hivi mdre. Iu Padova i76 . nena Stamperia deI S

minario . in ΣΑ.

VIATCA THEOLOGICA x. quibus aduersus Reis

ligionis disdia Catholieus viator munitur . Paravit 3763. ex edipo raphia Seminarii . EPIS IMAE LATINAE CLXXI. Deobi Fieeiolati ἐκ Putavina Aeademia Professoris omeriti Bisorici . Patavii 176 s. ex opograPhia Seminarii ta 8. magno . Quam contulerit operam Faec latus in Lex DCon Calepini , nee non Niaolii , & Schrevellii , in Latinas Turselinii Particulas, ceterosque hujus generis libros ad Graecae Latinaeque linguarum fluctum tum utiles , tum necessarios stipra commemoravi.

musa

PETRO

227쪽

222 PETRO ANTONIO S ERASSIO.

. . .

ANGELUS FABRONIUS. F. P. D.

antea cupiebam ex instituto meo vi

tam Alexandri Guidii explicare , tu vero postqMam cogoovi esse quosdam , qui sum

rei Poetae laudem ei detrabere non merentur ,

id ipsum Oebementissime optata . Eramur coram lectissima eruditissimaque Matrona Pb lippus Bonamicius O ego , oe, ut sit, gar riebamus qaidquid in baccam veniebat. casu incidi in mentionem Ghidii , nee dubitavi de hoe poeta sie praedicare , unum esse e nostris, qui, tendit quoties in altos nubium tractus, proxime ad Pindarum accedat. Tum illar c tera , inquit, assentior tibi, minime vero qua praedicasti de Guidio: is enim non delectu uti, non alia lege duci quam impeta O temer tate , omninoque ebrio similis furere in baechari mihi videtur: propter elegantiam sermo ris , fabularum eopiam, utilia gravesque seu tentias, μnήλων sanam esctionem malim me

Mestatuto, quam Guidis similem esse . concessi

228쪽

223Matrona MenEinium in summorum Lyricorum sede ponendum , O ipsum nonnullis inviirtutibus .incere Guidium: hunc autem esse poetam contendebam Ingenium cui sit, cui mens divinior, atque os Magna sonaturum .

Si is est Ueνo qui nesciat primas in Poesi eon-redendas esse magniloquentia λ Hanc veluti insignem quandam notam proponit Horatius , qua scripta poetarum a scriptis eorum , qui hoc nomine indigni sunt, facile dignosci possint. Ait enim veros poetaι ita scribere , ut si quis .eclus eorum dissolvit, O ad solutam orationem redigax, ordine Perborum inverso , oe metro penitus adempto , nihilominus dictio poetica reliquua futura sit, quam dictionem ille eleganter appellat membra poetae disjecti . Hae ct alia non pauca attuli . qua idonea existimavit ad meam de Guidio tuendum sententiam. Hanc Sero ut planius apertius exponerem , deliberaeti satim colligere qua ad ejusdem poeta vitam pertinent; in qlia tontexenda ,

tribuendisque Guidio praeoniis si quidquam

229쪽

2 mibi exeidit, quod offendat medioeritatem illam , qIa inter nimium γ parum esse debet , volo a te , prudentissime optime se. rassi , emendari. Gautum enim judicio valeas satis ostendant multa , qua ligata σ soluta oratione in vulgus em isti, in quibus nil nisi et gans, bene moratum , perpolitum , O perfectam videre licet. Fac valeas , meq ιe mutissdiligas. vo=a Kalend. Sextil. MDCCLXX.

ALEXANDER GUI DIU .

LEXANDER Ouinius Bernardi filius . ta Magdalanae Figarollae cravium Papiensium lucem Papiae aspexit poli. id. Iunii an . MDCL. In hoc natura quid essicere possit ad informandum poetam videtur experta . Politioris humanitatis, S communium litterarum institutionibus ab ineunte aetate imbutus, non adumbrata , sed expressa indicia dedit futurae vim tutis 3 quae sicuti alieno in 1olo clarius splendescere falet , ita Guidius Parmam se contulit . Vixit ibi aliquot annos carus Raynia tio II.

230쪽

223tio II. Farnesio, ab eoque non mediocribus praemiis donatus est. Is enim Poesim amabat, nobilissimisque poetis longe praeponere Guidium videbatur. Edidit hic an . MDCLXxxi. Ita liea carmina quae ad lyram , tibicinemque cecinit in 1 ia Parmensi commoratione , in qui bus facile cernere licet naturale bonum degeneravi sse vitio depravatae consuetudinis . Nullus enim erat in Italia locus , quo non illius iaculi in tolleranda barbaries pervasit-set. Eodem etiam anno edidit melodramma, quod inscribitur Amalas ta , quodque Parin mae in nobilium , ut vocabant, coltcgio exhi-hi tum est . Nemo ignorat quantis fluctibus Regia illa femina agitata fuit , donec per Theodatum Etruscorum Principem illis depulsis, tranquilla & beata vita frui potuit. Hos

advertos prosperosque Amalassentae casus profecto non ita tractavit Guidius , ut desicatum , moratumque dramma illud dici possit, tale tamen fuit, ut maximos meruerit plausus. His initiis ac fundamentis gloriae positis , Romam venit, cuius visendae urbis diu mirabi

Ii flagrabat cupiditate. Exceptus ibi honorifi- P ce