Philosophia pollingana ad normam burgundicae in quinque tomos distributa, quorum tractatus post monitum ad lectorem recensentur. Authore r.d. Eusebio Amort ... Tomus primus sextus Tomus tertius. Physicam particularem, et metaphysicam continens

발행: 1734년

분량: 727페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

401쪽

De Anima , Sstri I. suae . V.

vetur ad imperium animae deboet informari

Resp. ne . ant. ad prob. neg. cons. qiria orget na ope ationum Uitalium , ac instrumenta praesupponuntur ad operationem vitalem, non verb sunt subjectum illaru mi operationum. Res 2, trans. anti neg. cons. quia spiritus vitales habent mavrem continuitatem sitarum partium in nervis , quam sanguis in

26 Obi. s. ossa vivunt, & adeps , quin anima in iis exerceat operationem vixalem; ergo idem potast fieri in . sanguine. a. Ungues , di eapilli vivunt; ergo etiam sanguis, quia est longh nobilior pars, quam ungueS,& capilli . - 27 Resp. ad I. nea. ant. Anima enim exer cet operationes vegetativas , saltem conser vando ossia. Resp. ad 2- neg. cons. & paritatem. qu Iaelicet si nauis sit nobilior pars seeundum quid , tamen non est nobilior simplieiter ob desectum principii vita Iis , neque omnet Ilud est nobilius , quod est magis necessarium a

28 οbi. s. contra 4. Conclus. Dentes non habent susscientem continuitatem eum alveolis ἔ ergo non vivunta ant. Prob. quia deis acili exeidunt e suis alveolis . a. Et iam lapides habent certam figuram , & terminum magnitudi reis; sie enim reperiuntur lapides exacte referentes figuram cubicam sti notas alearum in agro Ba densi , alii cernuntur in specu Panormidano referrei figuram dentium , alii habent figuram tibiarum vertebrarum . aliolumque ossium , scilicet in Insula Melitensii, & Κyemensi re Periuntur in .magna, copia lapides reserentes figuram linguae aspidum. ; ergo ex regu iat iis, rura non probatur vita in dentibus.... ι R 6 Un-

402쪽

corporiSi ergo non vivunt.

29 a. neg. snt Quia dentes habent suas radices , quibus exsugunt laeeum ab alveolis .

Resp. ad 2. ner cons.. Disbaritas est , quia illa figura lapidum non est con natura olis ipsis lapidibus , a lioquin conveniret omni lapidi , utpote proprietas lapidum ; sse num ergo est , quod illae figurae tantum proveniant a figura corporum in lapides eonis versorum , constat enim varia vegetu bilia v. g. ossa , & ligna , aut linguas pone converti in lapides . ad 3x nee ant. capirii enim & ungues sunt ductus evaporationum , ne tam cito disesipentur a vicino aere.

3o Obj. ro. Capilli non habent certam suguram , nec magnitudinis terminum, ergo ex hac ratione nihil probatur. ant . prob. se enim in microscopio observatur aliquos capillos esse trianstulares , alios quadranstulares , di vix tinum esse similem alteri , quod vero non na beant magnitudinis terminum , eonstat ex longitudine erinium v. ar. Absalonis , eujus caesaries singulis an nis tantum capiebat incrementum , ut ducentos siesos ponderaret . 2. Ungues Ec capilli crescunt etiam post mortem , ergo tyrsorum inerementum non provenit a princinio vitali . ant. prob. ab experientia . Sic Baratus Medieus seripsit , ultra 2s. annos asservatum a se fuisse cadaver aromatis , di balsamo conditum , euius tingues , dr ea pilli saepius resecti semper redierint ad pri- sinam Ionaitudinem . Isbrandus refert his visum eadaver hominis pridem sepulti , cuius crines ultra humeros , barba ad umbilicum usque defluxerant, cum tamen vi

vens custos capillos, brevem barbam aluisset ε

403쪽

- fer . 3'. Si capilli animarentur ab anima νtunc in reseolione capillorum semper fiereo homi ei dium , ae mutilatio , utpote partis vicvae resectior sol &c. ergo. . at Resp. ad s. nest. an r. licet enim disseranti in figura accidentaliter , non tamen disseiuno 'sibstantia litur ι se enim etiam homines disiserunt quoad magnitudinem , & figuram , dctamen dicuntoriabere ex suo gonere certunum agnitudinis terminum. Resp. ad 2. c. ant. neg. cons. vel dist. Non provenit , principio vitali univo eo in vita . . di post mortem' c. aequivoco ne . Hujus augmenti post' mollem potest triplex assigna. xi eausa ; in primis potest dici: quia humores corrupti adhue pergam per suos ductus capillitios , te ungulares evaporari ex humano corpore : elim vero delati in frigidam regionem aeris subitδ' concrescant , ideo mutantur in densorem substantiam, &per iuxta postionem emetundi augmentum ea.

pillorum , di unguium . a. potest diei rq ubd ex corruptione humani eadaveris, saea liquod vestet abile , quod eum trabeat dispositiones humano corpori analogas , Pro ducit etiam essectus humano corpori an logos , neque id mirum Wideri debet' elim ab innumeris experientiis conflet , inhumanis eorporibus eriam, vivis. adhue nata esse vegetabilia ver b. gr. plantas. I. Potest diei : quod in radicibus capillorum , & unguium nascatur post mortem ex putridis humoribus certum genus animalium quod reperiendo dispostiones humano eorpori cognatas idem operetur , quod opera . batur anima rationalis invita, nee figmenta sunt ista animalia . Sicut enim constat encorpore humano generari vermes, pedicu ,

los, pullees εω. ita poterit fieri post mors tem : quin imis Levvenhcatis observavis

404쪽

In poris corporis humani. Eiu latere innum eis

ta animalcula. - ι

Resp. ad 3. neg. M. resectio enim par-

Dum superfluarum non vocatur mutilatio o

1 π' Ria sunt genera animarum , rat ἰωA nalis, senutiva , dc vegetativa . De rationali nunc videtur certum esse, quod sit indivisibilis ; de vegetativa certum est , quod sit divisibilis , quia constat quamlibet partem plantarum adhuc exercere operationes vitales , & producere plantam tibi conspecificam . De anima sensitiva multi distinguunt. aliqui enim de anima sensitiva brutorum persectorum tenent, esse eandem indivisibilem: de anima vero brutorum imper inctorum seu insectorum , qualia sunt Ner mes , muscae, dic. concedunt esse divisibiles 2. Diso I. Arimae b utorum perfectorum sunt indi υ, biles. Prob. Conclusio. Si animae brutorum persectorum non habent partes actuales, tune sunt indivisibiles : sed &c. ergo. M. patet. de eontinuo , ubi ostensum est idem non possie dividi a se ipso . m. prob. si animae brutorum sunt totae in toto , nec habent quantitatem determinatam , tunc non habent partes actu : Sed &e. ergo. m. prob. quantitas est tantum proprietas materiae s

3 Prob. Conclusio, Si animae brutorum

essent divisibiles, tunc non esset ratio, cur una Parte operante Impediretur altera pars ab operatione, nee esset ratio, cur dolente una

405쪽

una parte doleret eoam altera: Sed hujus reae debet dari ratio ergo ia Μ. probia si animata essene divi sibiles, tunt deberent dari tot animae , quot deberene dari partes , adeoque una. dolente, non necessario doleret altera. o Probis Conclusio 3, Si animae essent divisibiles , tunc deberent da ri multae millioli ex knimarum in quovis animal culo : Hoi I non potest dici ergo. Μ.. probi deberent dari tot animae, quot darentur minimae particulae immateriai conpot is organici fit tales particulax . sunt innumerae . ergo Μ. prob. si semel eon-eedatur qu aliqua pars animae possid in r- mare diras particulas materiae, tunc nulla est ratio , cur non possit insor mare tres , aut quatuor , adeoque totum eorpus

3.. Probia Conclusio 4, Nulla est' necessitavi e partium , & animarum in uno corpore ergo tantum datur unica Cons. patet, qui in sempe identitas melior est disti intone adeoque natura, quae semper iacit optimum tamdiu utitur identitate . quam di in potest uti.- Accedit, quM entia nota sinu multiplicanda sinὶ necessitate . an re prob si potest concipi anima sensitiva informans totum corpus, tun cirrina est necessitas talis distinctionis: Sed&e

ergo'. m. probat. . possumus. formali ter, con-cipere animam. rationalem secundum partem,

sensitivam , non concipiendo partem rationalem : Atqui secundum hunc gradum persectio nis poterie se Deus communicare. brutis

ergo.

o Prob. ne lusib s. Arimi elas. negat darii

partes in animabus brutorum ergo . Prob.

antia Aristoteles. lib. de Onu, ου ἐψe iis doce caceretione mi animalium persectorum fieri , monent , quod augescit . eodem secundlim, parves formalcs, non autem secundum maiestates , nempe quδd in , augmentatione anim δ' vum. corpori accedand novat partes mater

406쪽

Trae , non autem novae partes formae

ν Prob. Coneluso 6. Si animae essent divisibiles, tunc facta separatione membrotum possent permanere illae animae: Sed hoc nomst; ergo. M. prob. tota ratio cur dicantur animae brutorum imperfectorum esse divisibiles, est , quia facta separatione adhne d prehenduntur operationes vitales in partibus

resectis ς ergo idem deberet fieri in brutis

g. Prob. Conelusio 7. Si datur modus operandi ii divisibilis in brutis persectis , tune etiam modus essendi est indivisibilis r Sed

die. ergo. m. prob. quaelibet operatio senstiva in brutis persectis resplcri integram hariata toniam corporis orsniet , & cooperationem partium 3 ergo modus operandi totius corporis organici est intrinsece indivi

0 Prob. Conelus. g. Si animae essent divi sibiles, non daretur suffietiens ratio , cur bruta habeant certum terminum magnitudinis rat huius deiat dari ratio β ergo. M. Prob. In hypothesi divisibititatis semper posset ae- crescere ipsi an iniae nova pars, & se in i

Io Prob. Concluso s. Si anima est divi ubilis, tunc vel eadem animae pars est simul cognoscitiva , Be appetitiva, vel non ς' Neutrum potest diei , ergo . m. prob. si dica- . tur , quod una sit appetitiva , altera cogno se itiva, sequeretur salsificari illud principisum , quo dicitur: derit esse princψί um e noscitivum , Θ appetitivtim in uno e denaque subiecto. 2. Scqueretur partem appetitivam serri in aliquid in eoenitum G alia enim pars in ove cognosceret lupum , & alia pals animae , quae non cognosceret lupuna , fugeret lupum . Si vero dicatur , qubd eadem

407쪽

pars st smni cognosci tua , & apperitiva stunc quaero, an omnes partes animae, tameae, quae in capite resident, quam illae, qua vivunt in extremitate eapilli eo noscantidem objectum , vel non Sr eognoscerent omnes , tunc sequeretur , quos una pars in Iove cognoscat caput lupi , altera pedem sinistrum , altera dextrum, & se nulla pars animae haberet integram speerem lupi , adeoque non fugeret lupum , sed pedem ii pi. Si vero omnes animae cognoscant idem obiectum , totaliter res at tora ratio multiplicandi tot animulas in eodem corpore , quia unica potest regere totum corpus ori Prob. Conclusio ro. In hypothesi ni murtim divisibilium non potest explicarr, unomodo animula residens in vertiee eapitis term i net an imulam re sidentem in calcaneo ad' Capessentim sugam a lupo : Sed dec. essto. M prob. una animula non esset sibiecta alterit , iiis ratione unionis ad invicem , qua semel admissa non implicat animam residentem hi eapite immediate uniri ipsi mu

I 2 Prob. Conesusio tr. Animae indivisibiles. brutorum non repugnant ἔ eruo defacto dantur. ant. prob. partim negative, partim rosei vh , quia nempe etiam ens materiale potest esse indivi fibile , lieἡt habeat quantitarem , di magnitudinem , prout minima Physica actu sunt indi visibiliω , dein soribdiei potest r animas, brutorum in nullo differre ab anima rationali , nisi quo. ad persectionem λ eognitionis , & finem re quantum anima rationalis eognoscit entia . abstracta , , Deum dc principia homnestae ix moraxis 3 non vero animae bru torum.& ideo etiam sint corruptibiles ob.

408쪽

desectunt titiis . Probarur , ae conomatrer, quidquid est possibile naturaliter , & pertinet ad persectionem universi exigitur a natura , adeoqiae datur; ergo, si animae indivisibilessu ne possibiles , sine dubio pertinent ad persectionem Universi r & dantur, maxime quia decet in natura reperiri varietatem.& praecipuas species entium. Probatur eonseqilentia secundos quia ut Aristotelςs habet, natura semper saeit optimum , di ob hoe lib. I . de juventute , & senectute c. I. postquam dixerat, animalia imperfecta assimilari multis animalibus in unum eoadunatis, statuit maximam unitatem in brutis persectis o ime inquiens constitit a animalia hoc non pariuntur , propterea quod natura ipsorum ut possibile es, maxime

a 3 Prob. Conclusio I 2. Si animae essent divisibiles, non posset reddi ratio, cur animal in periculis exponeret partem unam pro defensione alterius: Sed&c. ergo. pros M. in hypothesi divisibilitatis quaelibet pars animae haberet aequale ius ad desensionem proprii membri , nec tenetur cooperari ad destru- monem sui ipsius , ut servet alteram par

tem. ' .

14 Prob. Concluso I 3. Partes animae, si haee Ioret indivisibilis, deberent esse homogeneae: Sed hoc non potest dici s ergo . M.

Patet . quia alioqti in vera ratio animae non reperiretur in partibus heterogeneis. m.prob. - partes homogeneae non possunt habere operationes in sinstulia corporis membris 3 ergo. ant. patet . quia non potest anima videre in

pede . Conseq. prob. quaelibet forma absolute exigit subjectum dispositum ad omnes suas operationes , si nou invenit tale subj

Etum, disponit sibi ipsi suum subjectum ;

as Diso 2. Anima brutorum imperfectoriam

409쪽

pleraque arg. menta pro animabus brutor uti imperfectorum , quae pro animabus persecto-

Prob. Conelusio 2. Nulla est neeessitarmultiplicandi entia ; ergo 16 Prob. Conclusio 3. Argumenta, quibus adversarii probant divisibilitatem in brutis impersectis, non satis probant illam divisibilitatem ι erilo. ant. prob. Argumenta illa petuntur ab operationibu, vitalibus , quae deprehenduntur post divisionem insectorum in partibus refellis et Sed tales non probant &c. ergo . Amprob. omnes illae op rationes possunt adscribi spiritibus vitalibus adhuc intr1 poros resectarum partium conclusis ; vel potest d ici a quod sensatio ies illae , quas deprehenduntur ii3 partibus resectis , tantum sint aliquod accidens non proveniensa principio vitali, sed ab organtea dispositione pZrtium οῦ ereo . antis prob. si illae opera' tiones provenirent , principio vitali, tunc deberent diutius durare , tamdiu nempe , quamdiu manet organitatio partium . At boc non

ut , ergo ia

a I Obi. r.eontra T. Conclusionem. Si bru- eorum perfectorum animae essendi adivisibiles, tunc existerent totae in toto, & totae in qualibet parte : Sed hoc non pytest dici s ergo. m. probis hie modus exi stend leon νen it tantiiman 'xationali, & spuitibus , & est tantae persectionis, ut non debeat tribui entibus materialibus , nisi essicaciter probetur : sed hoc non fit, ergo ia M. prob. modus existendito.' talitea ita loco spatio tant a tribuitus animae

410쪽

rationali, quia est spiritualis , di immori

dis . probat, ea de M. quoad 1. membruto. Dantur aliqua animalia , praesertina marina tantae magnitudinis, ut sequent etiam ma-rnitudinem Insulae, prout San. Basilius testatur de nonnullis balenis , & Lypsius M- serit , in Bibliotheca Constantinopolitana asservatum sitisse Draconis intestinum , centum viginti pedes longum , cui tota Homeri Illias , & odi mea litteris aureis erant inscripta ι ergo esset magnae persin Gonis, si aliqua anima indivis biliter coextenderetur tanto spatio, cui nequidem coextenderetur anima rationalis. a 8 Restomf. con. M. ne g. m. ad probat. rem M. quoad utrumque membrum . In

primis enim constat , qudd etiam corpora smplicia habeant aliquam extensionem adeoque ex illa iit tota in toto spatio sicut spiritus e de in eo ipso , qubd iste modus exi-sendi conveniat etiam corporibas simplicibus , persectio tanta non est , utpote cumst communis etiam entibus vilissimis stratia minimis corpusculis : qudd vero dicitur : nequidem animae rationali concedi tantam extensionem , id uerum est de hae vita , non de altera ,' quin potius temnendum animam in altera vita tantam extensionem habere posse , quantam n nhabet totum. universum . Accedit , quod magnitudo mollis tantum proveniat ab im.

persectione , non a persemone , quia per feci ius est in paucis , & minimis per

δ una esse , magnitudo corporum regulariis ter tantiim impedit magnitudinem an iis'. Ist Objἰe. eontra I. Conelus. quandois eunque eonfiat, aliquod praedicatum coninvenire seth omn/bus inferioribus sub ali .vius genero contentis , tunc censenduna est

illud

SEARCH

MENU NAVIGATION