Pauli Voet, Gisb. ... De duellis ex omni jure decisis casubus, liber singularis

발행: 1658년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

l. . Cod. Quorum appell.

166 P. V o E Tbetur, ei impune resisti potest. Neque obstat a. Quod quis potius adhibita jui is forma experiri debeat , quam ut resistat personet publicae. Quia si periculum in mora non sit, actione , aut alio quo juris remedio experiri debebit. Ita ab eXecu tore , qui habet exequendi mandatum, appellare debebit conventus, si modum in exequendo excesserit; quem tamen si sine mandato alicujus bona capiat, licite repellimus. Neque 3. obstat exemplum Davidis, qui socero Saulo manus inferre noluit, addita hac ratione, quod esset unctus d mini. Neque enim Saul, ut privata, sed ut publica persona Davidem insequebatur, cui,licet in officio excederet, resistendum non erat. Verum cogitandum erat illud Senecae, si innocentem insequitur, cede fortunae. Ne dicam Davidem

172쪽

De Duellιs. nondum constitutum fuisse in eXtremo vitae periculo , cum fugere potuerit, alioque me

dio consulere saluti propriae,&incolumitati. Et forte dici poterit, Davidem tum temporis aliquid de suo jure remisissecti filii Ser vja stricto jure Sau-1ci necem intentassent. Neque denique obstat sententia Paulina. Qui resistit magistra- Roman. tui, divinet resistit ordinationi. P 33 Nam Apostolus ibi loquitur de privatis personis sese opponentibus superioribus, quidem in iis rebus,quae ipsorum

spectant ossicium. Verum nos loquimur in casu , quo . non tam resistimus ordinationi superioris, quam repellimus malum inique nobis illatum. Ne- ique tam resissimus personis publicis, quam privatis, qui iid agunt, quod ad ipsorum OL ificium non spectabat. Ut hac

in parte, jure merito privatis sitat annumerandi. CAP.

173쪽

Co 'arra 3, Pari,

c. quam .

C A P. XXI.

Urrum eum liceat occidire,qui aliquem ameritπ,animo tantum

mutuandi φ QUemadmodum in mode

ramine inculpatae tutelae non necessario requiritur ut praesens sit mortis periculum; ita non semper opus est, ut proxime immineat periculum mortis ; quod sufficiat adesse vulneris periculum, aut mutiis lationis membrorum. Idque verum de jure canonum, quo irregularitatem non incurrit, qui seipsum defendens, adversus mutilare volentem, ag gressorem occidit. Mors enimes membri mutilatio in casu subjecto habentur pro aequi- pollentibus. Idque etiam pro- cetiit de jure civili, quod non semper exigit defendentem esse in mortis periculo,sed suL

174쪽

r 1 Duellis.ficere adesse aliquod perimis tum , adversus quod se licithtuetur. Defensor enim propriae salutis in nullo peccasse videri potest. Verum non ille i 3 tantuni salutis est defenso qui cis,fies. mortem avertit, sed etiam qui de ε r. vulnera , qui membri amputationem. Amplius quicunque se Vulnerari patitur, nullώ modo se nietur. Quod tamen omni jure potest. Ut si muri-

lantem occIdat, tantum bene- .

steio legis usus fuisse dicatur. Quid quod impune quis furem occidat, cui sine periculo suo

parcere non p&uit. Ut qui l.9. Cod. mutilantem occidit . ideo disi, exculatur, quod aliter pericu- de Stear lum evitare non potuerit. Deinnique id indistincte permissum cuivis , quod ad tutelam sui

corporis recerita verun non ille tantum qui necare Volentem occidit, aliquid fecit ad corporis tutelam, sed S v

175쪽

X Q P. .: V Ο Β Τὰ olentem mutilare. Neque enim defensio corporis tantum in mortis consistit propulsatione, sed etiam vulnerum aves sone. Clim etiam ad vulnera, . quae ad mensuram non inm- guntur; ad membri amputationem mors nonnunquams,bsequatur. . .

. . Idqm suadent , omnes illae . rationes S cripturariae, quibus necessariam defensionem etiam in conscientiae foro licitam esse demonstrabatur. Neque inc'utrariuna suadet,quod iliges

. loquantur de periculo mortis . avertendo ; ut si tale periculum non sit, nec videatur ag- gressor licite necari.. Respondeo enim, quia intentioni laedentis, non semper respondet eventus , neque vuloera admodum infliguntur, ideo adversus eum, qui vulnerare voluit,tanquam adversus aggressorena iniquum dc latronem

176쪽

r De DuHi. . J t trpos et j uie tuemuC Ubi epitu vulnus infligitur , ibi mortis imminet periculum . si non proxime, saltem remote, & inmientia. : Praeterquam , quod ex aliis hiris rex bust man λ- .stre appareat y etiam ubi proxime mortis periculum n. nest, aggressorem impune occidi

Utrum fugere teneatur qui fugere

T si insultatus periculum

aqisanaum in se est' evitare teneatur, in tantum etiam, ut si insultantem interimat, modo aliter sibi consulere potuisset; in L Corneliam de Sicariis incidat. Tamen . quia nohnunquam, si non plerumque, qui fugae se mandat, in periculum incidit, diuendum eum non Hi sem

177쪽

semper fugere teneri. Ratio Mest, quia ille extra culpam constituitur, qui aliter adversuavim & injuriam se tueri non potuit, quam id faciendo Quod . fecit.Veriini qui loco conustiti non aliter se potuit tueri. Ig-tur extra culpam eo casu ' constituetur. Rasso a. est. Quia nemo tenetur tale evadendi

medium eligere , quod sibi maxime periculosum est, & quo electo, in majus saepissi me periculum incideret. Verum qui fugit, medium evadendi maxime periculosum eligiti Ergo. Unde etiam in j ure nul-

tibi dicitur, quod quis fugere

teneatur, Verum tantum quoa periculum effugere debeat. Idque non tam fugiendo, quam avertendo malum illatum, adversarium vulnerando,aut ne cando. Quid, quod ideo dixero,neminem praecise fugere teneri, quod ipsa fuga quandoque

178쪽

que sit injuria; quam quis suta

Si tamen fugiendo pericu- Ium effugere potuerit, fugere certe tenebitur Unde qui ma- ruit oesistere Ioripedi , vel cui pes amputatus est, quam fuge re, sese in periculuin conjecisse dicetur, ut si adversarium ne Laverix, non fit extra culpam i

constitutus. L c. ditientiunt canones, ' . '

qui non aliter fugam suadenr, squam si periculum per eam EVitare valeamus. Neque hic i uicquam. obest. praeceptum ' lChxitu ,: quasi incistincte tu, nduin jsit, quando fugien- ldum statui e una civitate in aliam. l Ibi: enim persecutio ipropter fidem praeiupponituri

ut fuga opus sit,non resistentia. . . 'Praeterquam quod authoritate' ..publica illa persecutio sit insti- tuta,cui parendum est,licet du- , i imponantur. . Verum in ca

179쪽

iu nostro proposito laquPati

de privatis vim nobis infrem tibus, quibus impune nosmet opponimus, ur, si fuga tuta non sit aut salutaris, re enos mn locum tueamur, injurialis o

T raq. de Neque tamen hic audiindi Nobii Q Poctores; qui distinguunt, . u. ter plebejos & nobiles .. ' Inter ibidem. rusticos & milites; quasi hisce Aibo . ' ignota iniasM adeoque Ctim.c. fugere non debeant; illis hon ι' ratem. Et quia circa mecessa- Constit. Iiam defensionem, 'quae j iiris crim.C est naturae, idem propulsatio 1 o. nis mod uS an eminibus 'an

bur. ε ju, inter Milaba dimi autem lites, plebe ogndbiles. Ut litisti Jui. nos aliquam distinctio: nat. gent. nem ad hiberi velimusὶ Et 4u iaahges'i. ignominia eum ni anere,fin. deli potest, qui maluit ad tempus inlata'. cedere furenti. Militi quidem οπ acie fugere, stationem sibi

180쪽

De Duellis. 173 ab imperatore exercitus assi gnatam deserere, turpe est &ignominiosum. Verum aggre rem, quem te inferiorem& viribus & armis novisti, ad tempus vitasse, noisin probro, sed in laude positum erit. Nedica, iniquam fore commutationem, si quis ob tutelam honoris, qui ad mores probos non spectat, nec reipublicae utilis est, vitam adimat proximo. Cum ille quidem resarciri pose sit, haec vero nunquam repeti,

aut revocari.

C A P. XXIII. ' M

utrum mortem minantem liceat occidere r

Non semper ad justam deia

sensionem requiritur, ut quis percutiat, aut inserat uuisnus, Verum quandoque lassicit

SEARCH

MENU NAVIGATION