Pauli Voet, Gisb. ... De duellis ex omni jure decisis casubus, liber singularis

191쪽

ι86 P. V o E Tlocum habere non potest mul-.cta, quae poena est pocuniaria, ossieio judicis imponenda. . Cessante enim causa, cessat effectus. Verum ubi quis se-0.eod i. cundum . modum a legibus . , ' ' praescriptum tuetur vitam, ibi l. is io. nihil agitur, quod poenam aut paup. Ergo. Qui d Mod nulla ad versus provocatum competat a-

, ctioisi provocantem oceiderit.. ut nihil debeatur,quo nomine, conveniri possit. Clim 'actib sit jus persequendidi exigendi. quod sibi debetur. Ratio, i, x 2 Quia lex non debe Si t esse I ara in ejusfavorem, qui in legem commiis. Ut non de at vul- . nerari, aut occisi amicis, qui , t injuria aliquem fuerat ador tus applicari summa quae pe cumaria, aut impensarum reparatio 'in vulnus factarum. Indignus enim censetur beneficio legis, qui legem transgre-ι di

192쪽

De Daestis. Eitur. CEd auctori damni acce- Arg.l. . Dii, ratione damni illati nulla facienda reparatio.

rumque sit permisia φ

Num injustitiae genus, . eorum qui dia ferunt injurias i & alierum Est, eorum qui ab iis,' quibus insertui I si possint,eas non propulsant. Ut eleero et qui non defendit alium, secundum Ciceronem,tam sit in ultio j quam qua patrrim aut serentes deseri Vnde inter ' i' interpteres anxie Uisputaturi: iutrum quis adcilterius , in pe-- . - riculo constituti derentionem eones. H.

193쪽

Builaeus de tribus

disp. 33

num. 3

388 P. . V o E Ttamen quemcunque abstante ad defensionem alterius hornia. nis in periculo constituti, obaligari. In tantum ut id . jure possit, etiam occidendo iniquum aggressorem. Atque haec nostra sententia

etiam praestantassimis pilacu rejurisconsultis, dein talitum displicuit opinio Barioli, ut Baldus dixerit, eum propter hanc in inferno cruciatri. Estque Baldi sententia in .lantuin vera , ut etiam is, qui proximi defensionem neghectui habui

Leges certe civil ,multis io locis hanc comprobanti: planionem. Non tantum enini inter paren tes & liberos,aliosique sanguinis Vinculo nobis junctos, natura constituit aliquod vinculum, Verumstiasin adi quam cognationem, &so ciationem inter omnes siqmiu nos. Vt quemadmodum ne

194쪽

fas est hominem homini in si i de diari , ita hominem homini opem ferre & auxilium, fas sit Maiih'

& aequum. I inimo uti nefas est no-bs I 8. e.

eere patriae, ita &civi, quoniam pars patriae est. Quod si do ita. , nocere nefas, etiam opitulari fas erit. Neque enim membra inter se consenturni, neque pM triae succurrunt,ad quod omni jure tenentur, nisi ad singulorum civium concurrant defensionem; quod singulos servari intersit universi. Ne dicam,

quod de jure civili nihil refe- rat, an quis ipsi sibi iuccurrat,

an proximo, cui vis infertur.

U t si ad defensionem sui ipsius recte occidat aggretarem, 'id quod liceat ad defensionem proXi .m usimi, in dubio vitae discrimine

constitvii.

Quid quod ille, qui damnum l. s. in non prohibet, quod prohibere A potuisset, quodque fieri passus quil.

195쪽

π 'o P. I o n. teneatur. Id quod Ulpianus proruinciat de domino, qui passus est aliquerae

l. a.&3. 8 servo occidi, cum eum prohi-Μ.isi. ro P tubier. ' . MLon. . Manilestum id erat Intervisi'. . I a 8 -oui erant de familia, qui nisi

Ad Sena armis, etiam corporis objectu, tusc. λὶδ cum possent, domino periclitantii auxiIium tulissent , ultimo supplici. subjiciebantur. Te .unie. . Idem obtinuit in Vasallis, si qui qui Seniorem periclitantem de feod. In praelio deleruillent , trudosin culp- merito privabantur. -- Neque obstat. 1. Quod Ul-D. quod pianus ex Pomponio refert i cere cuipiam ab alio pecuniam

stipulari, dc accipere hunc in

finεm, ut ipsum adversus ho-. stium incurius tueatur. Vnde inferri posse videtur, gratuito& ex officio neminem ad alte . rius defetisionem esse obstrictum. Quod turpiter agere Vi- .deretur,pecuniam accipiendo, quo

196쪽

quo magis suum ageret ossicium. Respondeo enim, hoetum demum procedere, quando quis alteri operam de se sonis locat ad vitae dies, vel ad

certum tempus; quod citra

turpitudinis notam permis sum est, atque licitum. Neque enim quispiam tenetur , nisi qui forte est de famulitio, aliquem. perpetuo comitari, aut

ejusdem curam gerere, nisi ad hoc data mercede, aut promisso honorario, Vel conductus sit, vel gratis suam operam ad dixerit. Verum bic non est casus propositus, quando fortuito & casu aliter quispiam in manus latronum incidit, qui illius vitae insidiantur. Tunc enim qui non juvat & tuetur

periclitantem,etiamsi de nercede , aut silario conventum non sit, aeque tenetur, ac si vim innocent jntulisset. Neoue obstat. a. Quod non

197쪽

&tegula gotio alieno ImmIlicet. Re- eum alienum

..hal negotium non gerere, neque sese immiscere rei ad se non pertinenti, qui id facit ad quod naturae lege, & ossicii necessitate est obstrictus. 'Neque obstat 3. Quod passim in legibus agatur de pro prii corporis defensione. Neoque enim hoc ipsum statuitur ad exclusionem corporis alterius; quod satis si id aliis logibus esse expressum . . t. Nec juri civili praxis adversatur, uti notat Berlichius antea allegatus. Et tradit Igneus, in tantum hoc obse vari, ut si in conspectu multorum , qui rixantes prohibere potuissent, ne se mutuo offenderent, homicidium fuerit commissum,omnes a Principe litteras, suas innoantiae Vo--nt, obtingis tangamur, quia bus

198쪽

De mellis. 79 3bus sese extra culpam constitutos fuisse, docere possint. Hane itidem sententiam

eanones multis in locis comprobarunt. Ita enim ex senis . tentia Ambrosii dicitur. Fortitudo, qua vel in bella tuetur a barbaris patriam , vel domi defendit infirmos, vel a latronibus socios,

plana justitia est. Et alibi. uui non repellit a serio injuriam,s ρο-

tes, tam est in vitio, quam qui fa cit. 6c, qui definit obviare cum ρο- rest, γηθ tr. &, qui potest obri re, O perturbare perrersos, ct non facit, nihil aliud est, quam sapere eorum impietati. Et licet plerique canonistae,

hosce canones tantum ad con

scientiae forum restringant: dicendum tamen videtur, illos etiam ad forum contentiosum referendos esse, quod rationes Oorum sint prorsus generales, adeoque omnibus dictae Id enim usitatun

199쪽

is P. V o A Tiure canonico, ut si aliquid aliter obtinere velit in conscie tiae foro,quam in foro judici Ii, id in specie exprimat. Neque dissidet jus divinum, quod exemplis & rationibus consi mari potest. Ratio r. est. Quia qui fratrem odio habet, eundem occidisse censebitur. Quod qui odio eum habeat,

pro homicida habeatur. Verum, qui eundem non tuetur, qui non consert ea vitae adminicula , quae conferre poterat, qui fratri periclitanti non succurrit, eum odio habet.Ut occidisse sit dicendus. Idque secundum illud Lactantii, qui

succurrere perituro potest, si non succurrit, occidit. Ratio 2.est. Quia sicuti quisque tene-ltur semet adversus vim atque injuriam tueri, ita etiam obiugatur,ut proximi vitam,quantum in se est, tueatur: ut qui

illi charitatis nexu conjunctus

200쪽

ne Duellis. est. Quisqueehim ex

divino,proximum diliti Luc. o. netur, sicut semetipsum. Ra v. 7.tio M. est. Quia charitatis justitiae praeceptum suadet, ne PrOV.Σε. innocens opprimatur, ab in

quo aggressorer verum, ut si rialterum perire necessum potius violentus pereat op Ephecipretar, quam is, cui innocentia patrocinatur.' Ratio . est. Quia expressum est divinum mandatum , ut pro fratribus

ponamus animas. Et ea lex dicitur esse charitatis,ut Vita pro amicis exponamus. Ratio s. est. Quia quod tibi in casu Matth. e.

simili fieri velis, idem fac aliis. 7 Verum quivis in mortis periculo constitutus sibi succurri desiderare , ut idem etiam ingratiam eorum , qui opprimmuntur facere, teneatur.

Neque desunt exempla Virorum sanctorum, qui gloriosum hoc duxerunt periclita I a tibus Ips