Pauli Voet, Gisb. ... De duellis ex omni jure decisis casubus, liber singularis

221쪽

216 P. V o E Ti. a 7- enim ea ipsa Princeps vult esse Preeibu, rata, quae legibus repugnantii per, quau non a se ex certa scientia

e 'e' prosecta. Verum quid ali

eonu. ud statuunt leges, quam ut a

Mngeramus in hostes quique bile , eorum loco reputantur, qua Ies sunt transfugae,patriae prin'ditores, sacra & devota capita, quibus cassibus quis publicam vindicat devotionem; non autem in socios, nisi violenti sint invaseres. l.I. 2.cod Atque haec sententia de jure eanonico certissima est, qui nie.sine, quid in contrarium nitatur l

vj: t Fragosa. Si enim generalis illa l

' consuetudo jure canonum im- probatur, quae ejusmodi permittit provocationes, etiam improbabitur illo jure restri optum Principis, aut edictum, quod tales partibus permittit.. Ratio consequentiae est: Quia quod illicitum in consuetudi-

222쪽

Duellis. 'bebit in rescripto. Antecedens comvero de jure carisnum mani-Ieitum, quo omnis consuetudo

peccati nutritiva improbatur; quia irrationabilis , adeoque

nulla. Atque talem consuetudinem, tale edictum expresse improbat Concilium Triden- ConeiLtinum. Imperator, reges, Principes, Marchiones, comites, ct quocunque alio nomine domini tem porales, qui locum admonomachi- ί Absinam in terris suis concesserint et eo

dictione, O dominio cipitatis , - d, isri, aut loci, in quo, vel apud quem duellum fieri permiserint, quod ab ecclesa obtinent, privati intelli Phtur: olf dalia sint, directis dominis satia, acquirant r. Quod etiam multorum Pon tificum Pii s. Gregorii i 3. Clementis. 8. constitutionibus fuit confirmatum; quas omnςS descriptas & collectas videre licet apud Barbosam in suis coΙ-

testaneis. Hi Quod

223쪽

118 P. V o E τ . Quod si quis inquirat in rationes Theologicas, illae non

Contemnendae, quibus manifesto probatur,etiam concessio

ne Principis inita duella inter socios, esse illicita. r. ian ullibi sacra pagina talia litium componendarum, ac dissi-dsorum amputandorum remedia pret scripsit: ut nostrum non st, aut Principis cujusvis talia remedia eligere. Idq; ne videamur velle Deo esse sapientiores. Quapropter etiam ecclesiastici in Anglia circa ann.r 63 b. Carolo regi dissuaserunt, ne

duorum Scotorum congressum permitteret, qui tamen licentiam singularis certaminis impetraverant. Alter eo, rum erat Comes de Ree, alter, nobilis, vocatus Maex el. Et tantum Theologorum rationes apud Regem valuerunt ut duellatores a proposito revocaverit. a. Quia medium illud

224쪽

- De Duellis 1 1' Bustra adhibetur, quo saepe ininnocens indigna & injuriosa

morte assicitur . nocens autem periculum evadit. Neque enim semper Deus partem ejus protegit, qui bonam fovet causam, quod hoc medio in divinam legem impingat, bonitatem causae Vindictae cupiditate coinquinando; adeoque se indignum praebeat auxilio divino. Praeterquam quod nonnunquam Deus talem duellatorem propter alia occulta peccata in hoc duello superari patiatur. 3. Quia tales congressus nonnisi ex mera malitia ac vindictae cupiditate oriuntur, ut merito sint rejiciendi. Quicquid enim causam agnoscit malam, id ipsum malum esse oportet: Cum quale quid est in origine,talis sit ejus.

dem effectus; nec arbor mala fructus bonos proseratq. Quia tales congressus ut plurimum K a cru-

225쪽

crudelitatis pleni , neque unquam sinent Principem eos Permittentem in conscientia securum esse , tanquam ejus mali auctorem. Exemplum ejus memorabile suppeditat Historia Gallorum, quod accidit Henrici a. Regis Gallia.. Tum tempore. Qui ut permisit duellum quod minime debuit inter Vidum Cabotium Thu n. Jarnacium, & Franciscum Vi-I.3. Vonum Cattaneum, Viditque spectando provocatorem Ca- . staneum cui favebat penetrabili corporis sectione transver beratum occumbere, tantus ejus conscientiam perstrinxit, dolor, ut Sacramento confise maverit , se posthac in monomachiam nunquam consensu

rumo

226쪽

De mellis. 22 a C A P. XXIX. suasit occasio duellorum p

QUod post lapsum generis

humani locum habuit, id etiam num in universo obtinet. Ubique pugna est,ubique bellum; ut merito ex antiquis nonnullus dixerit , omnia concordi qua discordia inter sese connexa 'ac concatenata stare. Bellum immortale secum gerunt pugnantia mundi elementa,alterumque alterius perit essicacia & ostensione. Inter astrorum cursus dissensum deprehendimus, & magnam

contrarietatem.

Brutorum ut & herbarum perpetuae dantur & synp thiae, M antipathiae. Dissidia sempiterna inter mortalesserit, Dea multorum origo malorum Nemesis; quam merito Pandoram e

227쪽

222 P. V o E Tlapiam cum Lucifero dixerit,

iit multo damno homines mactaret. Hinc accidit, ut cum sociatione naturae homo ho

mini junctus, Deus es edebeqret, id est beneficus, alter alterist Daemon, & maxime male

M . . .

ficus. Quivis vel levicula de

causa in proximum insurget, neque adeo frivola excogitari Poterit, quae non cuique Vel instar damae timido, moveat

. bilem. Quisquis alicujus no alae videri vult,vel adinstar Gugantis, ipsum Iovem, id est virum nullius injuriae illatae sibi

conscium, ad duellum provoricabit, addita hac minaci voce et aut tu me si potis es tolle, aut ego te tollam. Cujus mali, si quis investiget occasionen , ea in prψmptu est. Praecipua est, vindictae cupido, ira intussi

mulante a quae adeo transve sum rapit animum, ac fraenunia rationis Oa cutit, .ut non ain a plius

228쪽

pthis sui juris sit. Quam facile

enim homini calidioris tem peramenti , sanguis ebullit ci ca cor, quam facile bile tumet

jecur λ Idque facillime illis accidere animadvertimus, quo rum regio, . adeoque corporis

temperies nostra calidior est. Et ut in juventute maxime dominatur vindictae cupido, prsdominatur ira, ita animadvertere licebit, iuvenes senibus ad singulare certamen esse proniores. Scilicet illis Imp rhat Martis fervor, hisce Saturni tarditas. Illis non tam adjuncta prudentia,quam quibdem ardor, non fortitudo, sed audacia, non consilium,sed temeritas. Spiritus quippe igniti vehementiores in juvenibus, quique propterea faciliusmnia commovent,& comm , ventur.

Altera occasio mihi fuisse videtur in ipsis Potestatibus.

229쪽

quae quod auctoritate aut potentia omnes subditos, praesertim potentiores , 8c maxime factiosos in ossicio continere non poterant , nec gladio justitiae coercere audebant, si

forte deliquissent, simultates& inimicitias inter illos per

artes quasdam Hverunt. Tandemque passi sunt eos in somutuo irruere, singulari insti tuto certamine ; praesertim cum ferocientes vel quasvis duellorum occasiones captarent. Atque ita cum tales invicem essent carnifices, ab illis otiosis,'factiosis liqminibus respublica liberabatur,ac Principis tranquillitati magis erat

consultum.

Tertia occasio est, praesumptae gloriae cupido, cujus adeo appetens est homo, ut mori satius ducat, quam ejus non esse particeps. Omnes enim, qui non recth omnia expendunt, , duel-

230쪽

duelIatorem laudant, ut alterum martem eundem suspiciunt. Et non aliter atque apud populum Romanum applaucium merebantur praeclari an

ragonistae, dicti, quod in conspectu populi depugnas ient; ita homines quidam vani

provocatomm adspiciunt, V nerantur , .quasi: ille sortitudini.oria inter alios eminea non aliter atque luna interminora sidera. Quod ut prudenter advertit Taurini Praefectus o regius Iob annes Lanius duellatores super ponte dςςiL .lὀs inclusit, usque ad noctur-

num tempus, nemine ad spe, ctante , ut ita ejusmodi inglorium duellum aspernarentur. Plerumque enim talis conatus

Vel praemiis pascitur, vel applausu incitatur; in tantum etiam, ut inultoriernamus periculi amatores constitutos,