Pauli Voet, Gisb. ... De duellis ex omni jure decisis casubus, liber singularis

발행: 1658년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

284 P. . V o E TU t frustra ad arma confugiant partes,quas magistratus secundum suam iurisdictionem potest compescere, & quarum lites sine sanguine sopiri poteruiit. inu .E S T. 3. Utrum duellam religionis gratia, sumptum,st licitum y A Deo altas radices religioli inum animis infixit, adeosse effervescens est e rum circa religionem amor, ut licet zelo inordinato , ea omnia probanda existument,

quae pro ecclesia fiunt,quae ipsi pro religione faciunt. Unde .etiam duella suscipi posse cendine cum hominibus impiis, Mi

1n Deum supra modum injuriis. Praesertim, si eam quam profitentur religionem, calumniis,ac dicteriis gravare, atq; conspurcare satagant. Dicen- , dum,

292쪽

De Duellis. 23 dum, nihilominus, licet zelus pro religione laudandus sit, non tamen ille, qui est inordinatus, excedens illos limites, qu Deus ei posuit in suo vembo. Ratio r.est. Quia aequum non est religionem aut fidem,

ex fallaci &fallibili medio suspendi. Quod fit, dum de bo

nitate & veritate religionis per duellum judicium petitur,& fit indicium. Ratio a. est. Quia non temere muculum a Dφo exspectandundaut petendum , in easu, quem Deus

ordinario modo,non eXtra or

dinem decidi voluit. Sunt mises , & Prophetae, sunt euangelia, sunt, Apostolorum scripta, ex iis convincendi & . iis superandi adversarii , non

certamine sanguinolento. In conversione & confutatione haereticorum opus est armis

spiritualibus, non gladio. Ut hie lacus sit illi dicto Salvato

293쪽

1M P. V Ο Ε τris, qui gladius ringi gladio

peribit. Ratio 3. est, quia vindicta gratia injuriarum Deo, Γλή 'No. aut ejus verbo illatarum, nul-ci, G pr νεῖο adversus privatum, ui concessa, ut quam Deus sibi, sphemia. tanquam majestaticum & re-

rao ait s phemias usque progredianturd inquis pessimi, prodita sunt in comm . alia remedia, magistratui gi mppηβ. dius ultor concessus est,aliique ivindicandi odi , quibus in tales, id ite secundum leges,

secundum statuta etiam mili- taria animadvertendum est. . Mitiore tamen poena alia

quem puniendum esse cense. rem,si contemplatione pietatis& religionis,licet caeco & pe Verso impetu, duellucum hoste religionis intuerit; quasi, ut alibi glossa,minus sit peccatum occidere paganum,quam Christianum. Et ita falium etiam lin patria civitate. Heusda. In

qua '

294쪽

.. De Duellis. 28 qua cum miles, centuriae D.

Harbor origine Scotus, cui nomen David Hanhocli, milite Gallo provocatus esset, etiam nominibus injuriosis ejus religionem tangentibus, quod puritanus esset, praci ista,&c. irritatus, duellum oblatum suscepit, Gallum se molatque iterum in terram prostravit, & tertium cum illo

concurrens ad necem usque vulneravit. Causa ad consilium militare delata, Veniam delicii impetravit, quod religionis quam profitebatur, gratia duellum, sibi oblatum, inivisset. Simile exemplum resertzyparus, de Nobili quopiam, Belgicas ditiones regente Maria Hungariae. Is , inquit, in rixa, ob religionem mota, haereticum quendam sic loquitur θ, gravi pugno occiderat,& pro abolitione criminis,

295쪽

2ρo P. V o E Treginae supplicabat.' Quae ob zelum & abolitionem ei d dit, & praeterea nobile ossicium, quod sorte tum temporis

vacabat. , inu .E s T. 4. .

Utrum duellum licitum , quod inter rivales suscipitur φλ MI Ulto reperiri vanos a-ti ubrii. aramatores , qui amoris

Dan .c p, fortunam armis decidendam

it, esse censeant, comprobant, M

. p s. superioris,&nostri aevi exempla. Neque alia videtur occasio fabularum in Amadisiis, quam torneamenta atque duella varia, inter corrivales viris ginum adamatarum gratia su-icepta. Unde quq situm, utrum talium generum certamina, amoris aestu inita, ut licita tolerari possint, aut saltem excusari φ Respondeo, etiamsi nihil sit vehementius cupidinis fu-

a rore,

296쪽

De Durisis. rrore, neque amoris insania ra. No G.

tionis fraeno se regi aut subju-'vgari semper patiatur, ut eam cohibere ac compescere philosophiae sit persectae. Attamen, quia cuivis ex ossicio incumbit, ut suis imperitet affectu-bus, ne modum excedant; de peccat in leges, qui eos sinit iustitiae limites transilire; diacendum erilitati duello justam provocandi causam non subesse. Ratio 1. est. Quia injuste agit, qui adversarium per Vim

& metum, quin per arma, eo conatur adigere, ut abstineat ab eo , quod suum non est, aut sibi debitum; ut evitet consortium ejus, in quam nihil juris

habet provocator. Nondumenini cum virgine contracta

sponsalia, nondum intercessit

Votum, ut commune bonum

sit dicendum, quod cedet primo occupanti, & in quo nihil jinis huic aut illi etiamnum N a quM

297쪽

P. V o E Tquaesitum. Ratio a. est. Qtii qui in singulari certamingratia puellae suscepto ad vel 1arium interfecit, id agit animo invido, atque ima levolcidque consortis impatienti: Ut homicidium destinato animo factum, & quidem pravasse tu incitante, veniam nomereatur. i Ratio 3. est destin pta ab incommodo, quod talduellum comitatur. Aut en is qui provocat corri valem occdit, aut ipse in infausto duelloccumbit. Si illud evenias

sperato sine excidet, fructu amoris privabitur, dc eXtera oras, Ut eX torris, aut exul leges e compelletur, quo sese funestis carnificis eximat manubus. Qtiin imo quae forteum antea animitus adamabat am, tanquam homicidam detestabitur, & jure merito odi persequetur. Sin vero pereat

loco maximae Delicitatis, sor

298쪽

De Duessis αρ tem miserabilem subit; quod

una cum amore, honorem dc vitam amittat,&nisi forte circa postremum Vitae momentum paenitentiam agat, animam simul eat perditan, Atque ita, cuI minime favebar, hae occasione Viam apertam reddidit sua morte, eam invisendi, si forte remissionem impetraverit, quae hactenus tamquam aureum vellus, inter dracones custodita asservab

tura

De jure tamen civili csieeenseo) dici posset, eum mis

tiori poena eiis assiciendum, qui captus infelici cupidine, de amoris furore compulsus corri valem exanimavit; quod aliquo auxilio, & misericor

dia dignus sit hasendus. i

299쪽

la vero non Barbaris a Ethnicis, verum Christnis potissimum scribo, nonnulla duella dissuadenin medium proseram; quibforte animus , non in totudepravatus, sisti possit, ne riad vindictam per grande triculum. uisquis igitur duella proclivis est,&ea provocar, ςogitet, sese idqex illo trito , miserum futrum: quod prOVocatores ra

Abiciat. s pst, quod de cignis refert ristoteles. Nunquam pugna inchoant, impetiti autem :aquilis semper superiores eInunt. Idque juxta illud Astiphontis, oratoris Attici: Ii CAP. XXXIV. Rationes dissuadentes . singuti

certamen, proponuntM.

300쪽

. Denustis. 29scipienti ubique magnae poenae statutae sunt, defendenti vero nulla poena de nunciatur. Enemplo suo id amplius declaravit Romulus qui ab Acrone

Cercinensium rege provocatus , occiso Acrone, fusisque

hostibus, opima de eo spolia Iovi Feretrio tulit. Quod si quispiam fuerit provocatus , cogitet se non ideo timidum sise aut ignavum, quod proVocanti congressulii deneget, sed potius fortem dc animosum, ut qui id deneget, quod in conscientia illicitum esse judicat,& per leges humanas prohi- ibitum. Ille enim qui provo-eat,suriis cupiditatum horsum vorsum jactatus, non aliter at que levis arundo vento impetuoso, sui juris non est. Ille vero, qui provocanti non paret, securus est, adinstar cubi immobilis, ut qui affectuum turbine non agitatur. Qui eo

SEARCH

MENU NAVIGATION