장음표시 사용
171쪽
Quomodo autem nullo eris numero, quem in iis solis . quae penes te sunt, aliquem tisa portet 7 Eidem opponit πέρμεγα Ari. stoph. Εq. vs Is 8. Ω - - 'or Δ EeΣ, αυριον
mis aude dignos censeo, quicunque prius uilo fuerint oco, feris maximus. Pro quo nec postea magni evaserunt.
De Nominibus τοσουτον Φθίν o, Ne χρ .
Tοσοῦτον interdum Attice idem est, quod motu δoe
duntaxat unum Demosthen passim , τοσῶχον - 1 est, i ho unum addidero Herodot. lib. 2. τοσήνδε eod. fere modo usurpavit, pag. I i. 'Aλλα - ,διυ αλλα or μακρότατον πυθομα id eli, in id quod sequitur fuso admodum commemoranus audivi. Quod minus assequuti videntur Interpretes. Vide cap. s. Se ei. a. Reg. 7. '
quam quaeres fortasse respicit Auctor Cap. III, Sect 8. M. I 3 ubi Herodoti verba ex lib. H, cap. 28 in sine citantur, qui Iocus hunc paululum praecedit, ubi itidem interpres eorrigitur. Caeterum τοσῶτον &ora se mutuo in partitionibus sequuntur alterum alteri respondet , ut apud Latinos. Tam, quam Thucyd. l. I. c. 88
Lacedaemonii , foedera sisse rusta , ex bellum gerendum, non
tam sociorum inducti oratione quam, quod metuebant Athenien .seS. Est alius hujus nominis usus, quo cum adjectivo τι 'econstruitur significatque τιμιτανοῦτος, is totidem , is tantum Isocr. in Panegyrico p. 4 I. Την μιν γε μιρ Ἀγησιλια σροι-
Agesilai octo menses suis sumptibus aluerunt: qui autem pro ipse periculis sese objecerant eos his tanti temporis , vel , bis totidem mensum stipendio privaverunt.
172쪽
II. υχὶ φνι,- , nulla invidia , id est, libenter vero, ac ' M. ι, fete praecedente αλλα , in dialogismisci ut obsecranti, o MM ,
ρ παλαι φιλιας η φθονη rata καν et ιι a m antiquam amicitiam, libenter.
η hoc etiam ἰnvideas, continuo respondeaS, αλλ' διι Φθ. ος, id est, go vero perlibenter ejus copiam fecerim posset etiam verti , Doc oram liberaliter feri decet 2 ut , ἔγωνι id est , rem equidem tecum libenter communicabo , damico feri liberaliter decet ' . IlI. q. xi aliquot elegantes habet significatus primum , αχιμenim, c ' In exemplo, quod nobis
exhibet Plat in Tim pag. 23. lin. 36. αλλα sequitur. Ibi Solon a sacerdotibus sciscitatur, Drans , ut de antiquis su cl-vibus historiam accurate persequantur. Responsum sert. ΦΘΟ Ν ΟΣ ΟΥ Δ ΕΥΣ, Λο-
l. e. Libenter, o Solon grat: aan tuam dicam. Idem observandum in cognato et leni is . Ἀδὶ, κωλυ , αλλοι partI'cula sequente Xenoph. h.
impedit quominus audin m. At tu modo dic , quid de bis entias.
96 Nomen Σαλις vix prae terire possum, quin aliquid de ejus usu notem. Ubi Latini dicunt referre vel agere gratiar, ibi Graeci adhibent quartum hujus Nominis Casum cum ver
bis bono a . Vii , τελεῖν .i- Exempla passim obvia.
Utuntur' plurali numero, ut iam μαι χάρι- apud Dem epist. a. pag. III. indine. Res autem, Pro qua gratiae aguntur. generandi casum obtinet. Uti se σοι χικοι τουτου Vid eundem pro Megal pag. 4. n. 4. Contra γαριν σεσε εδε dicituris, qui benefici est immemor. Plat Gorg. pag. 52O lin.
Proprie r debeo tibi gratias pro hac re Latines Hoc tibi acceptum refero.
Gratisco tibi in hoc. IV. ἐν χών, omissa praepositione. In tuam gratiam Uesupra diximus ad Cap. l. reg.
V. Frequentissima est sacris scriptoribus vo χαρις eo Gratia , quando pro benescio Divino ponitur , quod scilicet Deus hominibus largitur , nulla cujusquam merit ratione habita , sed pro libera sua a mortales voluntate. Hinc tolles
173쪽
IV. Secundo coram , vel continuo Poly- . ius lib. s. Τῆς ινολογι- - νομι- id eli, Coram harum s bito colloquio sic χιιρ. ι ατ αροκειμενων, continuo remtim urgere. - . ,
i. e. regnum iliconcussum, quod accipiunt fidelesti quod ingens prosecto est benescium , cui statim subjungit Paulus debitas
gratias, εχω χαριν denique ostendit modum, quo pro tanto beneficio optini Deo gratias agamus, nempe τύ λατρευ- ει εὐαρες- - - ιω c. Verba Pauli itaque sic verto Ouare, quoniam inconcu sum regnum ae-eephnus , habeamus gratias, per quas Deo digne serviamus , cu 1 pudore ac metu. Caetera abunde alicunde haurire possunt tirones. 9 Item, 'Mειν is re δε μα-χην vid insta ad Cap. , sect. IO reg. 6.98 Unde si mii in vis manuum, pro certaminis ardore; Mυ ειοω φέρει vini manuum
sexcenta alia. At cum εχπis in hac significatione nondum inveni. Verba sunt Apostoli ad Hebraeos scribentis cap. lI, 28. Διο απι Aea MEN A PIN, '; λασήι εἰλαήιεις. Illud χω - χαριν vertit interpres Latinusci retineamus gratiam Gallus rete non Ia grae Belgaci Taaton de genade vasthouden. Satis quidem saneci sed est tanae cur dissentiam , vertereni alim , habeamus , i. e. aga mus gratias primo quia verbum εχ cum accusativo χα- , junctum . nunquam , quod sciam hanc significationem admitti r dein quia rebus mutationem subituri perituris, non gratiam , sed inconcussum regnum opponit Apostolusci cdenique , quia altera versio
optime praecedentibus ac se thm ι -- Eata E
174쪽
verbatim in manuum lege propulsare, ulcisci e re a fore da combat vel Ἀ-ἀμναῖ ouer sur I champ. Idem in Theseo , Εἰ-ωθει ut τοι -ῖ οιο. Sinus cum
adversariis conserere . . . ..
VI. Quarto , eodem fere sensu dicitur , -- ut
Aster sint, is is acie ceciderun , Gallice Dr a place Leod. seu.
VII. Quinto /ῶ, Πα-ν Verbatim inissarum xii, manuum incipere: id est, injuriae a rorem esse iacessere, o
rixam movere ut, πρερν αν χειρωνυμ- τ α ξ . .pe r id est , qui prior injuriam Jecerit, eam perpetuo multare eAilio '. - Denique ς NMG, non tantum de congressu emco, sed etiam de amis dicitur , ut idem sit, quod εις ἡμιω- shi ιν ι ι, apud Thucyd. cascineris excussionem, mitiori quadam , -θωτικη Toce, bulae. atque id ex instituto Solonis, teste Plutarcho , in ejus vita. Σει-π etiam dicebatur , unde verbum M --ν,
tum multa, irruere. Ita Hom timi in hostilitatem rus I. E UL SO6. o. h. ME NOUxEIPITN muIlli ero recta acie tendebant in hostem sive ex adverse irruebant. Nam utrumque significat . . Genitivus χειρων saepe excidit subaudiendus ut AElianus lib. I. V. H. cap. 4. Λεγε ναυ
175쪽
x auis, ubstantiu uin , . . fere usurpatur ad significandurn excessus excessum aliquem, tam in bonam , quam in malam partem , sic μεγα Ἀ--, ingens quiddam in quo sensu Tul- ius ad Atticum, de Antonio loquens, Teucri riua ' inquit, lentum saxe uegotium , id est Lmta, admodum est Graece. II. Saepe cum Genitivo singulari jungitur, ut ἰπ MUG- - που, id est equus eximius, ἰξα νιῆν χ' in ore Q, egregius adolescens: Θεσπιν - , χρημα - , ο - , o Mας, id est , divinum ingenium, divina iudoles' li-
nitivo singulari. Idem observandum in nomine de quo id supta ad sectionem X reg. 8.
dius lib. I v, ab T. Haer quum tentare: in qua
RES UM CIBI. Simili modo ait Seneca i. e. quis sipet cibus Idem ob- Philosophus, Epist. 9s Homo, servandusii in nonunibus' SACRA RES, homo jam peruis, in de quibus supra ad
quens sit, in Graecis tamen nescio quem nativum habet leporem. 3ixemplum exstat apud Herod. Clio. e. 36. Ε, ο - μή
Bh ia aper exstitit ingentis magnitudiuis Proprie Apri res magna Cela II4uot din ban
dixit Aristoph. in lut. s. 89s. i. e. Magnum piscium δε-ctorum, albanum carnium o
piam. Et παμπολυ τι χρημα Π' Ελλω νων Ingens Graecorum mun
titudo AElian V. H. lib. II, cap. II. Eodem modo Xenoph. Dropaed. lib. II cap. 2. ς mn
176쪽
quando per appositionem usurpatur , ut , --,
principis exemplar ac specimen. III. Rarius, sed tamen aliquando cum Genitivo plurali Cum geleopulatur. Eusebius lib. I. Praeparation Euanget ipso nit plui'ltatim initio. is δέ σοι, nempe μιιξιν υ αβγιλια-ν Θιia Iali. Ἐπις οπών χρημα , - εὐχαῖς ἐπιφωνησα. Eandem tibi , δε- monserationem Evangelicam qui sacrum Episcoporum decus, ornamentum es, ad iunctis etiam recitas eo ecWavi Aristophati in Nubib. Adtu . Ω ευ Βασιλεῖ , τε - - των
IU. liquando reddi Latine debet, ut qui maximo, vel minime , ' per omnia genera cum particulis Plato in haedones, ubi Socrates ineptum se esse ait ad Physica:
minime, verbatim, ut nulla res. U. Pecunia foenore occupata, Vulgo argent mis en ren te , νεργα χρ ,MQ, quasi operantes pecuniae quemadmo T νιακῶdum otiosam pecuniam, ιγα, μα)α nominabant. lucrum liqω- , autem ex foenore proveniens , evire, id est, vel ιρ- renus. γασία , quasi operatio dicebatur ' quanquam ενοι ria latius
Exsima eos, qui sua prodigunt, de tuis bonis impensas facere,
aue rem familiarem augent, οἷ-dem tuas opes augere. Constru et um cum dativo χM ME . . sub auditum vult accusativum sit . signitica , .m pecuniariam exercere Demos h. pro Phormione, pag. 6os Min. 32. Em os ἐμπερίιμ X P, Μ, Σ IN EPPAZOMENDIS
Emenim in mereatu N interrassa mines, quaestum pecuniarium exisercentes seduli videri N probum esse ingens miraculum. Ubi obiter observa νε νει- voculae ηλἱκου, in fine positae , de qua vides, quid supra sect 3 4. . notaverimus. Cum praepositione is construitur in Evang. Idalth.
177쪽
patebat Leprinespal. quasi antiquum caput, et κιφλαιον sol uni vocabatur Usura vero , Gallice, es interes , Graece , . τοκοι . Denique , quod ultra summam excurrit , Vulgo te sur-
plus, Graece, τε αυσον, Vel το aras, ut, χ λεαι , at9:1 το προσαν, vel, προι, id est, ... drachmarum milita ouod ulira excurrit . . Rν - VI. X-μάα ισιμα bona eorum dicebantur , qui crimine
ἐπι- α aliquo tenebantur , legum tamen adhuc munita praesidio, quaeque proinde occupare nemini liceret ut, mri se se, ut integrae adhuc erat conditionis, famae in μι2εια flatus illius, conditionis integritas. Contra Iero α μαμαΤm, quae impune cuivis diripere licuisset , --.,
Ferss. Matth. cap. XXV I6. Q δε o Metraca τάλ- λας-E PPA 2ATO 'EN ΑΥΤΟΠΣ. Profectus autem ille, Aut quinque taιenta acceperat, ex illis quae sum fecit. Caeterum, quamvis M. - non nisi multitudinis numero pecuniam significare didicerimus est tamen ubi in singulari numero eημα Pecuniam notat, ubi non in genere e cunia, sed certa illa, quae ex agri, merciumve venditione redit, intelligitur, ut in Act A. post cap. IV. in sine 'Υ--
νιν τὶ μι- is πισδε ..ta τῶν ' σολ- Cum esset illi ager, eum vendidit. pecuniam sive pretium ejus adde. des apsolorum deposuis. Apud AKschin contra te- sph. p. 289 lin. II. Hinc , quia ratione usurae magna est pecuniae summa, pro magna pecuniae summa ac-s
Mibi magna pecuniae summa haec civitas consitit.
se iterum eum insectatur. tilia oenore accepisset, neque buram neque Iortem solvi fet. Ubi obo
sectationem ejus faciem , pro Eum insectans. Vide infra ad cap. , se IO. g. s. Ipsa porro usura in dandi casu cum praepositione , verbo additur. v. g. Quod nos dicimus:
178쪽
σκae αῖ , quali aurum in supellectile. Murum infectam ναι , λη vel . 4 4 id est, in materia, vel is materia a Gallice, en masse, en lingois. Aurea vina, χρησμή docuκημα ad usum. Quod autem de auro dicitur , de argento dici poteli Plutarch. in
cI aurum , partim infectum , partim gnatum, partim ad esum, potum , octilis, aliis quibus iam comprehensum. Idem lib. de Providentia , αυγυερ , , χαυσον distin tui in duo genera , oidiua ,--.ημον, quae licet proprie, Itile, fi ηatumque soncnt, tamen latius pro infecto factoque sumi videntur cum, viri in infecto, bignatum in facto cera- seri possH. Falli antem eos puto , qui argentum factum εργα αργος Vel dici volunt sunt nim potius ιπιnrisiai-6e, ut supra ollendimus in nomine Θα Cap. 3. Sect. q. Reg. 2. VIII. ι, in dandi casu sumitur pro τύ de quo x vi'pra cst, loco vice ac fere cum particula ἐν ut ἐν m λῶναι , insidiatoris loco captum esse: quod etiam dicitur per accus cum verbo ut σα ili πα
tumultuarie facta sunt , periuri ac si nulla sint, habetui X. Seci indo, εν χωρα κιμ est, u loco Est ordine, ne usi perturbatione conis iere cui opponitur, που λυχε sm, ac temere, prom cue. X. Tertio , καΤα χώραν χειν, et Vel ταεμεῖν, bo . sic manere constanter , Ut immotum quod etiam Isocrat.
alii dixerunt, bet.H. Transfertur ea quoque igni si '
eatio ad dignitatis gradum, unde εαν τινα καὶα χωοαν , id est, sic aliquem non novere , vel dignitatem ei suam defendere :Verbaturn ere aliquem secundum locum
Sect 7 regula s. t Locus utuntur. Exempla ubique Lodem modo Latini suo j obvia. cp. in . Eumenis Ira cap.
179쪽
XI. Ω, per sese , ac sine verbo substantivo , significat
tempus es , , juvat ut , as νυν Μ στερεν τρα- πεβ ιιι λογον , alteram nunc disputationem istituere uoai.
Quo seris reddi quoque potest per Idioma Gallicum je
1ι fassion Latine, uo tempore ut πιαν hors de Gu-IOn: sic δε να μεδεαι dicuntur puellae nubiles '. XII. Ωραι , denique in plurali , tempsalem , vel anni tempus significant ut ad amicum suae quemque empsalis
fructum mittere , περεπειν - φίλον σα φεζουσεν ωρα , quae ferunt tempora. p. I. Hunc Iocum tenuit amicitiae apud Philippum annos se ptem. Ubi Ioeum pro dignitatis gradu , ut ipse explicat in sequentibus. Illo interfecto , eo, dem gradu fuit apud Alexandrum annos tredecim Conser Curi lib. IX, cap. 2. In propiorem ejus qui tum reg=ι et amicitiae locum admotum Io Luculento hoc exemplo confirmat lat in Critia pag.i II 3. in . set I 'AN- ' Σ Ω 'Am ἐκ vi , e. yam ad nubilem aetatem prouecta
3 Imo , ut periodum istu dat Pronomen inter hoc verbum interponitur vocabulum quo fit, ut sensus paulo videatur intricatior. Ita in
180쪽
ri ψι Τησιφῶν l ,-- ιλαίον eo, σπουδης μοι. . Vos autem confossuros exi timo, caussam hanc esse mihi cum Cte-Bhoni commanem , ibitoque minore mihi Furio defendendam. Ibid. I, υμῶν , τινι εξωθεν λοπιι η-άλλε.τΓιωτε- ς ὐπερ ὁ γραφης δικαίων ἐκύη 9. Ut nemo vestrum alienis abductus erbis . . accusationi huic defensionis meae jura ponentem, alieniore animo audiat. Ibidem, O et Ἀ- σι ταυτα ἐρών ε υτι ι AP estot ce - , qui tenolens ces discourn Sic τοσὶ apud Demosthenem saepius , cum praesertim insectandi causa adhibetur, ut, o ειδεα ηος γα -- ης τοσι, id est, mercenarius se, ac proditor 'rii I. Dativi μοι - σοὶ, ouemadmodum apud Hebraeos, Latinos Gallos, saepe πανελκυσιν ut σφοορως -Του μοι ' σπα ζαῖ , rem mihi alacriter suscipe. Sic ρω
id est , opus hos discite licet ideatur, paucis ego die
bus absolvam. III. Possensivum pronomen , , ire', novo more significat potius, aliquid alterius erga te, quam tui Ma alterum. Sic Plato in Gorgia , ' Καί μοι δε ευ- νεὼ οὐ ρω νῆ σῆ. id cit, A viri ne tu mihi succensas , a enim dicam pro mea erga te benevolentia cave enim Vertas, pro tua erga me sic apud Homer. O . . Anticlea
id est, I Pronomen secundae personae dii, ultimum locum obtinet in Evang. Oh. c. 4 I9. 'ν. Domine, video, te esse Prophetam. Confer cap. IlI 48. I Ita tamen , ut ego quidem arbitror haec pronomina ut latentem secum adserant significationem quandam. Notant enim vel aliquid. dethio quomodo , imperiose prolatum . vel tenerum ad M.
stum. Sed quoniam hic loquendi modus Graecorum non tantum est proortu sed ScHebraei Latini . Galli J Belgae eundem in suis linguis admittunt, inter Graecae lingua eidiotismos horum pronominum conitructioni locum nou darem. Pro dativo amem invenias ali quando accusativum ' Poetice. Sic apud Homerum non se