장음표시 사용
201쪽
XIII. orista, maxime primi, verborum in . M, quae vocem activam non habent, acetive ut plurimum signita cant, atque interdum etiam passive , ut a veroo λι οπιοι, ora- λ, h, i scit, dissserui ab ἰαιορ ι -δεὶς, i. e. curans, vel curatus ἰεχομαι, οῦ ς λχθιὶς, sui excepit , vel excepi s es , - λαθην, conἰemplatus sum, vel Asratas
Quae observatio , Praeteritis etiam persectis eorundem pals adt verborum accommodari poteli. Dicunt en in διείλιγμαι,
signitie pro disputavi im quibusdam praeterea , quorum in usu activum et , ut , sin ιγμή, pro id est, sendi a n&νομαι, apud Demosthen pro Corona, alibi passim:
verbum IV. Verbum et ivum , maximeque sensum, aut act eum Q. , significans, cum suo casu ungitur, licet casum alium
i tui semper similem esse. Sic apud Xenoph. . Memorabilium , is , arοση τι , εἰλνιιι Verbalim, terram, quanta
merces in navim imi sui Cet Rarius hic Graeci stant Latini, in quibus Suet in Aue. c. I. Neque crebrius aut perfidi ui reh ιlantes gravioremnquam MULTATUS EST poena pro Multavit. Sed codicum dissensio nam nonnulli dant ultus est. rem dubiam lacit, quare aliudex laerone addam pro Mil. cap. 3. init. Cujus tu inimicis sinum multo erudesius etiam PGNITUS ES. Qinae verba, ut
haec : Eabruatus es gladium figurate dici ex Quinctiliano
lib. IX, . . refert P. Manuistius , additque loca ex ossic. lib. I. Tuscul. Quaest. 46 Latini tamen hoc imitati sunt. Sic notissima haec in eis rent loci scin ME in quibus in gaudiis , Et Ipsum si noris quam elegans formarum pectator siem. Huc refertur illud Maro. nis AEn. I. s. 77.
Ubi tamen adjunctum verbum nullaim sensum vel adsectum significat. Ob jucundam auribus nostris idiotismi hujus elegantiam non possum non aliud atque aliud addere exemplum. Sic enim Plut Vit Cic. pag. 878. n. O. 'Ο Μ λωιTON RITE PΩN λίσαι μὴ
202쪽
ἔνι μήποra συκασεις, verbatim novi te , quod uis situm quiesces , id ei , novi te nunquam quieturum. Ita . -- σπω ἀπεκωνα, verbatim, memini sui, quomodo
XU. Verba interrogationibus Cresponsionibus servien Verba ita, tum etiam, cum illa a tertio quodam referuntur, eo interrodem plane modo cum sequentibus ordinantur , quasi inter gandi r0gatio Wrcsponsito fieret potius , quam narraretur. Plu respon tarch. in Alexandro , εαι σοὶ - π , , lasei, -
quaerente Philippo, quam bene Graecis inter se convenit' id
Sic duni narrant, quid nuntius dixerit, eodem naodo loquentem illum inducunt, quo Dominus rem ipsi mandaverat ut in Evangelio, cum se illi a Pharisaeis ad Joannem missos esse dicerent , ut ex ' quaererent, Tu cui es t Graece, σἰ, τι id est , . σι α ια ο ειη, quinam alis an dem estisql responsionibus similiter, ut de eodem B. Joanne dieitur, respondit, quia non sum ego Chrsus , στι-- ει- έ, ο pro τι - , ωςοι id it se non es Christim. Quo loco verba sonare videntur , responsum a Joanne ει ille , Nuncium ipsum aut Evangelistam non esse Christum: proindeque haec loquendi ratio, ad tollendam sensus ambiguitatem diligenter observanda erit. XVI. Digna hoc in genere sunt , quae observentur ex
xunc dicebat , qui Alexandri hospitium exprobrabat mihi , ideli, Et vero Iam jam dicebat, si abs me Alexandri l pitis crimiis dari. Nam ο την, c. ipsiillima verba sunt silibus Λ Eschines adversus Demosth usus crat ibid. v Phi-
. χεῖρον αγωνιση Milo metuens Ciceronem . ne spectaculi se uentia, mitius feliciter a fam
turi, vobis volumus dicere. Pro a κρrias. Confer priorem
Petri epist. cap. II. comm . T. 4 Pag. 3I8, in. 46. Ubi noli in conjunctionem στι mutisti πανελκον diuere, euatenus
203쪽
lippi literas Ilx aperte declarat , ac profitetur, Aod haec ego feci, metutes Atheisiansibus, id est, haec ab sese facta es eo alioqui sensuseilet, rerum illarum Demosthenem ipsum audiorem fuisse. Quo in exemplo , aliisque similibus, nota etiam conjunctionem στι omnino παμλκειν, hoc est , abundare
est index ipsissimorum verborum , quae quis locutus in,&cujus vicem in superiori exemplo explet participium λώι. Conse Nostrum cap. VIII, I p
o verborum genera addere, quorum alterum μιμῶκον desinit semper in similitudinem , vel imitationem notat ejus rei, a qua derivatur: ita v. g. locus dicitur λιμίθιν, qui speciem portus refert, apud Polyaen lib. IV. Hinc defluxit, quod Latini dicunt, Favere par tibus alicujus , sare ab aliquo, Facere cum aliquo. c. Graecos uno verbo desinente in se
derivato a nomine ejus, cujus partibus favetur, exprimere. Exemplorum satis unus Plutarchus in vita Demosthe. nis khibet. Sic ακεσονιζε:ν. Aiaeedonibus stare pag. 8sa. I in. 22. Φιλι soι, Cum Philippo facere pag. 8s . in fine. Sic ψαι 'ειν etim udaeis facere &c. udaeorum religioni dhaerere pag. 864. in . 23. Δη-μοι ζ pag. 872 lin. 49 Sic λα , 5 , unde nostrum pia, tomitin. Qualia pud nos seoctam significare solent. Hinc subilantiva Meno 3- ,
Accusabatur imprimis , o eum Medis sens et Tale substantivum aliud post se habens o. nainis proprii , in Generandi Casu, per periphrasin redditur. ibid. cap. 33. ω δὲ ΗΔ ΣMΟΥ ΤΟΥ ΠΑΥΣΑNlΟΥ,
monii, iis Athenienses eis gatis, etiam Themisoclem crimi. nabantur . quod cum M 'dis fi - , quemadmodum ausanias fecerat. At, sequente Dandi Casu , mutatur sententia pro natura substantivi, quod subjungitur Sic, qui Graecam linguam loquitur , dicitur 'Eλλ--
τ χ ο νη. apud Eschin. Contra Ctesiph pag. 99. in . 1 I. In passivo quoque Ελληνι- ο γαό τινος est, discere ex aliquo inguam Graecam Thuia cydi d. lib. 2. Cap. 68. EM--
dicerunt iuguam Graecam, quae nunc est in usu, ex Ambraciotis. Ubi cum accusativo construitur. Non absimili modo vox ipsa
dicitur . . . A βικιζειν. i. e.
juxta Atticam dialectum formari. Ita uotius testatur de Herodia Diqilia i fle
204쪽
XVII. Singularis numerus a Poetis , nonnunquam pera Singula. plurali usurpatur quod tamen non nisi sobrie admodum tis pro imitandum. Pindarus , Μελιγάρυες ἐννοι σερων α λwmpluralia τελλεται , Pro , τελλικται , id est, Melliti omni poseriorum carminuo principia sunt Quod interdum etiam a solutae orationis auctoribus usurpatur Aristot Oo e ι bis .d pr. - , -- τα pro, Non innasesebantur aliis pili, aliis Pennae.
diano, in excerptis ejus libro.
Ium eum uti vocibus περατὶικιζουσαις non supra modum Atticis.
ea voco, quae, cum auctores quidam citantur , eorum Ver bis praemittuntur x cum stu. et eorum proxime conveni. unt. . . Si oetae verba citantur: δεώς μοι τι Petro ιχ s. Si dixis Poeta pro ουτως πεν.
Remiges mirer scripsit Je sagit
το et I Λ Ο Σ ΟΦΟΣ Dd, O divi GE. Eodem modo apud Eschin Socr. Dialogo μυ τουτου pag. 46. T Α κι II DII IN US A I. idetur ab Archilocho dictum. Eodem modo Latini utuntur verbo facio. Ita Terent in prolog Eunuch. Bonas matronas FACERE,
49 Si verbum ἐνεξ ΟυιΤ adulsertur, uxta Atticorum loquellam apud caeteros Graecos reisceptam, singularis numerus Hhil nou parit . quanquam sic ieet rarissime , verbum plurale invenitur. Exemplura est in ab Ceb. -- α Φ
Omnia mali, dicis Per ovem , inmu , respondit sequuntur. Sed & citra hanc Atticorum consuetudinem praemissio nomini pluralis numeri, aliud diversi numeri cum vero h additur , ut videre est apud AElian. V. H. lib. I, cap. I. ITA NTE αὐ- ili' πα καΤa
205쪽
Ei jam igna navium putrefacta sunt, Iunes ju contriti. Ub, itidem praecedente utrobique nomine plurali , alterum tamen verbum in singulari ponitur. Confer posteriorem Petri epistolam cap. III, Io ΣΤΟΙ-x Ea καυσωμυα Λ Υ Η - ΣONTAI, 9 TA' eo αδ i, Ept RATARA Η ΣET AInementa arsura solventur, Stellus , quaeque in ea sunt opera exurentur. Item Euang. Joan. Cap. X comm. 27. Vid. Steph. ad locum Thucyd. lib. I. cap. uet in fine. Simili modo singulari pro plurali utitur vid. Trist. lib. I, el. 3. s. o.
Non aptre profugo sis py- te FUIT. est , quin eum furentis inexe cuti insidiantis fratrem adpe
secundum imaginem et militudinem nostram N IMPERAM TO piscibus maris &c. Ubi perpluralem numerum totum genus intelligitur , qua . de re plura congessi supra ad C. III, Seet. 3, N. A numero plurali ad singularem,' contra a singulari ad pluralem transit Herodot. Melis
immutarier ex amore, ut non eo.
Contra plurali pro singulari utitur Sophocles , j. Flayvs. 73
Pro Κποκαλῶν. Neque qui quam in singulari quuntur . a praecedentibus 'H5bκαι' m. γοcori numero differundi, Sunt , vita, nomenes urcae , ' ipsi e venatioue victitantes. Initidiantur Gr. In sdiaturo conscensa arbore. Quae sequuntur , iterum in plurali.
quarum per omnem reogionem magna es frequentia. Ubi τα ε ι, cum praecedat ,hων
206쪽
De idiotimis Indicativi , Imperatisi , Optativi, Subjunctivi propriis.
Indicativus saepe pro subiunctivo Ac optativo usurpatur Indie. idque per omnia fere tempora , ubi αν -κη particula praes. commode adhinita fuisset. in primum quidem in praesen pro substi Xenophon Histor. 6. m Ali μιβοφάρ , . ιι mi vel op-ε ιν σοι ποιεῖν ἰ/υι id cit, Mercenarius apud me nemo latis , qui non idoneus es , pro , qui non idoneus si eadem facere, quae abs me sunt. Quo loco verbum, miro , vel , positum est Philo de Legat ad Crium , Διαί- γελείν - , .m εο ι7, φημ ης Verbatim, Nunciata igitur quod aegrotat . 1 in , id et , vulgata de ipsus morbo fama r ubi , , ,οχιν, pro Orici ci .. α μυίη, positum
est II. In Imperfecto: idem Xenophon . ejusdem operis, Item
id ell, Nulluis utri que iam breve telum erat, quo non se mu lact. tu araivgebant: id est, tringerentu ubi ξικνουν. pro νιικνοῖ, sumitur
III. In Practerii persecto Demosthen Olynth. a. Item
ritum so Latini quoque crebro usurpant indicativum pro vh. junctivo. Sic in praesenti a. pud laut. Nunc dicam , u.
Ne inibi conjugium fata imo portuna negarent, Gus ERAS, cum quo sciam cubilia vellem. Obrem venerim. Adde Ter Andr. to Unus ei es. Act. IV. c., vs. 26. saramitatur Maro AEn IV. pers india pro plusquar persis subi utens. Si non pertaesum thalami tae
207쪽
pit, pro decepora, ubi πι, pio ἀν Φενακι πειιν, utar pavit . IV. In Aorii l. cnoph. ποιαν-. 2. Οιδε πωποδε αστα ί .eειπα , τε ποι α , ω κυνθη hoc est, ibi unquam ei, mel dictum abs me, factum es, amis erubuit, pro erubue rit ubi Σίνθη posuit, pro αν κιαννὸ η, V. In Futuro saepissime, At illoteles 8. Histor Animal. Η Καμηλ , inquit, τι πολε 4 πι, προτερον, ν σν ωο ραξ i. id est, Camelus e sutiis non bibi , antequam eos conturbabit pro αν in μαξει , vel conturbari M.
id quod apud Atticos frequentlsamum eli, etiam praecedent ii, significante, i quidem, si modo, si tamen. Quae loquendi ratio etiam Cicerbia mirum in modum placuit. Demost h. Olynth. I. 'Eιπ, τι recto itas A. Si quis his mentem adhibebit locutio satis obscura , clarior crit , si resolvatur hoc modo , i 4 λλέ τις ἡμῖν ἄροσέχειν νων, id est, si quis de vobis cogitatura est quod idem est
ac si diceretur , αν - του ἄλλους μῖν προσοχω σε
νων, id eli, si alios vobis studere volueritis. VI. Imperativus apud Graecos nude usurpatur , ubi Latini praemittunt verbum In Demosthen passim, κοι ιβ ε Nec enim putatote, id est , nolite enim exissimare
ubi rare barbarus 1let, qui diceret, si , ιι βου
VII. Imperativo Poetae nonnunquam utuntur, maXim que me igitur lux es : quae si Non orta fui set, Nulla VII miser festa Gidenda mibi. Pro fuisset. Et de Tullio v. venatis lat. X. Antoni gladios POTUIT contemnere, si Aramula dixis-Confer Virg. l. AEu. XI, L
NE VENI nil futa iocum sede inque dedi Pant. Uem pro venissem. Item Curi. . s In praeterit plusquam persecto citui intus est ideat Vira AEn II. s. s. ει , si fata Deum , si mens non laeva Dillet, IMPULERAT ferro Argolia
eas foedare latebras. Pro . Impulisset. Item Ora. tius lib. IL M. 7. s. 28. Me truncus illapsus cerebro
nus ictum. Dextra tiua ep. - .s Eodem modo laut non semel . ut Blue sursum ADSCENDERO , atque inde optime stipeum virum vi , Uen.
208쪽
persona secunda futuri indicativi. Eu prDc, pro quia factarus sis L Et vice versa, secunda persona sui indicativi saepe pro a. n. timperativo usurpatur: ut Matth is a I. Οὐ φονα,εις. Non oc tit in cides, pro μ φονασον , ne occidito sic apud Latinos, vale diciti, fu, fialbebis , pro, et ale. Virg. AEneid. a. imper. Referes ergo haec, is uncius ibis Pelidae genitori V.
Imo pro iuta nitivo apud Oratores. Demosth Philipp. I. 7. Imper. procinis sinit. s Similiter lat in Phae. dro pag. 36, in. 4. Tvi, δὲ
oratione dixeris , juxta el, das in Irmpia de solido metallo flabis. Eodem modo Virgilius Ecl. VII, s. s. de Priapo.
pore fecimus a tu, Si foetur ei egem suppleverit, reus ESTO. Pro EriI.s Cic. lib. V ad lam ep. II, in fine. Tu interea non cessabis, ae ea, quae habes instituta , perpolies , nosque diliges. Vade. Imo cum imperativo futurum conjungit Curtius, lib.VIII, c. I Antigenes tu Leon. nate N Tauron. I HIMLNI in mediam aciem, S URGEBITu frontem. Mire quoque variat Virgilius lib. V. AEn vs. 3o8. sed in a. persona. Omnibus hic RIT unus ο-
ACCIPIENT. avaque caput NECTENTUR olioa. Primus equum baleris insignem ciuis lGBETO
AID Ama niam pharetram plenamque sagittis Threiciis et lato quam circummplectitur auro Baltheus , ' tereti subnectieraula gemma. Tertius Argolici hac galea contentus ABITO. Habet hoc dioma magnam emphasin , si id fiat cum interis rogatione. Ita Herodianus, lib.
λέγω, rasin desne, i. e. Quindesne indigna te resuperiori tua
vita dicere. Confer quod dic tu infra Cap. VII, sect Ia r. 3.s Pag. I 6, lin. 3 a. Sed exemplum desidero clarius; nam participium δεηθει , quod ad ipsum reseratur, iam habet, nem p τοσῶῆν neque dicit, κρ πιο Τε τοσῶῆν, sed δεηθει τοσῶὼν id , quod precatur est τοσοῦ- ἐν quod mo , quasi repetita de integro sententia , Aplicat,
Neque sacile potuit dicere θεὶς τοσωθ. κρινειν, nisi ante δκοίνω per repetitionem subaudito participio heri. Contra infinitivuin pro imperativo uis surpari , docebitur stet seq.
209쪽
diceb.et immissam hominilus justi iam uidi r Atque hic usus crebrior it praecedente uia ex sequentibus particulio ...u, λυ, -- , Wως Exempla passim obvia LIX. De Subjunctiv pauca haec notanda. Primum est, a. in subjunctivo saepius, quam in Optan praetermitti, ut,
Oμκ oi δα, 4 ι τε λογν ζἡet , - ποι τραπωVSAE. Nescio quid dicrurus sim , aut quam in partem me conversurus. Sic obae, λη , pro βουληθιιης , quaecunque olueris. Praeter mittitur tamen etiam cum optativo ut eg supcriori τι
imperativo ponitur, comitante particula αν. Ita Sophocl. Iectr. T. 493. a I statim intro. Triclin Schol. ιωθασι ει γ
Vel em nulla forem . - - . 'isso Diserte nor. . suhliinctivi pro futuro indicativi utitur Joannes , Apocal. cap. 2. 'O
210쪽
D idiotismis Unitivi, si emporum quorundam
De Infinitivo pluscula sunt observatione digna. Primo, Cumaeis interdum a Genitivo ad accusativum o in modo san cusat. situs sit. Isocrates cum dixistet, reuisa in pro al. κροάσεο , addit o θυπιλν , pro Mu Ois ἱντων. Vos obsecramus , casu. sit . . . benevolentia atidiatis, cogitantes ista vide C. . de Nomine, Sect. I. Reg. I. II. Secundo , nominativum in eodem modo pro ceu Infinit. sativo ab Atticis usurpari , etiam cum - e cum no
possuere , facile tamen iis contentus esset Demo then. eum artic neutro nominativum etiam conjungit , ut pro Coron. Σεμνυνομm, τύ γροφεὶς ω φυγεῖν. Artor , non accusatione absolutus fuerim. Rarius etiam , quod ibid. sequitur, cum eod. artic. δ
ciprocationem gnificans , hocsbi peculiare habet. Herodot.
rarius, sed toties fieri videbis. quoties diversitas personarum. diversos casus exigit nec apud Atticos solum , sex reliquos Graecos . ia ex Herodoti exemplo liquet. Nam persona I. r quaς Disjljas by Orale