Praelectiones theologicae ... quas in scholis Sorbonicis habuit Honoratus Tournely sacrae facultatis Parisiensis doctor .. Praelectiones theologicae, De sacramentis poenitentiae, et extremae unctionis ..

발행: 1731년

분량: 326페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

311쪽

rani & communem inter orthodoxos doctrinam de charactere per Com. firmationem impresso, quo fit ut non possit iterari, petitur ex veteri ritu per quem redeuntes Haeretici in Ecclesiam recipiebantur, per impositionem scilicet manus & unctionem. De vario illo ritu sic loquitur LGregorius L. Ir. Epist. 67. aliis L. 9. Epistola 6 I. Ab antiqua, inquit, Patrum tradiume didicimus, ut quiIibet qui apud baeresim in Trinitatis nomine baptisantur, cum

ad sanctam Ecclesiam redeunt, aut unctione chrismatis, aut impositione manηs,

aut sita professione fidei ad finum matris EeeIese remeentire. unde rianos per impostionem manus Occidens, per unctionem vero sancti ebrismatis ad imgressum sancta Ecclesia catholisae Oriens reformat. Monophysitas veris ρο alios ex sola vera confessione recipit. Graeci vero simul cum unctione chrismatis Verba haec adjungunt, Signaculum doni Spiritus sancti, in quibus positam esse apud ipsos Sacramenti Confirmationis Prmam, iura ostendimus. Inde gravis inter Theologos contro Versia, an nempe ritus ille per quem conversi ab haerest recipiebantur , fuerit Verum Confirmationis Sacra

Sunt qui cum Sirmondo in secundo Antirrhetico cis.& Uustrissimo Petra L. R 'de Marca in notis ad Concilium Claromontanum, affirmare Videntur. ,s . ζ' . Alii vero distinguunt inter Haereticos, eos nempe qui Perant baptisati inhaeresi, &eos, qui baptisati in Ecclesia , per apostasiam inhaeresim subinde deflexerant: istos, cum ad Ecclesiam redibant, receptos dicunt per impositionem manus in poenitentiam , illos vero per Confirmationis Sacra memtum, quod tamen idcirco proprie iteratum dici debere negant, quia nempe arbitrantur apud mereticos vere & Valide non conferri Sacramentum Confirmationis, ob defectum scilicet conditionis ab Ecclesia appositae ,

qua non observata, nullum habentab Haereticis collatum Sacramentum r comditio vero illa haec est, ne fidelis sit & orthodoxus Sacramenti minister ;eo sere modo quo Ecclesia nullum declaravit S irritum, Matrimonium sine praesentia Parochi & testium contractum. Ita Maldonatus de Confirmatione et . in fine, Morinus L.9. de prinitentia e. r I. Goarius in Euchologio pag. 888. Alii denique volunt, quoslibet Haereticos modo antea confirmati suiu sent receptos esse per manus impositionem & unctionem pure caeremonialem, quae dicebatur in Spiritum sanctum, quia gratiam Spiritus sancti quasi suspensam & sopitam propter haeresim j excitabat per reditum ab Ecile ssam. His praemissis, sit

Sacramentum Confirmationis characterem imprimit, unde itetari non potestia Probatur T. ex cap. 6. Epistolae ad Rebr. V. I. ubi sic loquitur Aposto sus : Non rursus facientes 'ndamemum poenitentia ab operibus mortuis, ct f- dei ad Deam, Baptismatum doctrina, mpo tionis quoque manuum . Quo loco er, manus impofitionem designarr ab Apostolo Confirmationem, cen ent Interpretes Graeci, Chrysostomus, Theodoretus, Oecumenius,, TMO Phil actus, quorum verba exscribit Arcudius L. I. de Confirmatione C. 23. unde Estius ad hune locum addit, magno consensu inurpretes Gracos fer Latia , . Taurn est de Baptis. or consa m.. T I nov

312쪽

nos totum hane exponere de Sacramento confirmationis . Sub ungit autem ibiae Apostolus v. q. impossibila esse eos quι semel illamimali sani, gustaveruni etiam donum coHeste, o parιicipes facti sum Spiritus sancti, ct prolapsi sunt, rursus renovari ad paeniιeur1am, quorum verborum hunc esse sensum iidem referunt Interpretes, nempe: heri nulla ratione posse, ut homo per Baptismum illuminatus, manuum impositione consignatus, & Spiritus sancti iactus particeps, si lapsus fuerit & in peccatorum profundum demersus, iterum Baptismo, & ea, quae Baptismum antecedit Poenitentia, purgetur ac renovetur, aut denuo manuum impositione accepta, Spiritus sancti fiae particeps. Lege S. Chrysostomum in nunc locum. Probatur a. ex SS. Patribus, tum iis qui Christianos Confirmatione signari tanquam milites, dixere, quales lunt Tertullianus L. de Pruseriptionibus, Cornelius S. Pontifex in L piliola ad Fabium Antiochenum, MCyprianus Epist. 73. Innocentius I. Epist. ad Decentium , S. Leo Serm. q. de Nativitater porro signum illud deleri non potest, quod in transfugis etiam ac desertoribus conservatur. Tum iis qui disertius affirmant, non posse Sacramentum Confirmationis iterari. Ita S. Augustinus disputans adversus Donatistas, qui contendebant nullum esse apud Han eticos Baptismum, quia nullum quoque est Sacramentum Confirmationis, eo quod aixit Scriptura Psalmo I o. Oleum peccaιoris non impinguat caput tuum; ostendit va. lare apud Haereticos & Baptismum S: Connrmationem , neque iterari debere, quia nempe Sacramenti Virtus & efficacia non ex privata ministri conis ditione petitur, sed ex meritis Christi. Quod sirepeti propterea debent S cramenta quae ab Hareticis dantur, quia non est apud illos gratia Spiritus sancti, pariter repeti debent, quae a raptoribus, auulteris, homicidis munistris conferuntur, quia nec illi quoque possident Spiritum sanctum; & t, men neque Cyprianus ipse , neque Donatistae rejecerunt tanquam nulla Zeirrita Sacramenta per malos ministros administrata. Igitur, concludit sanactus Doctor, nec Baptismus, nec Confirmatio ab Haereticis data iteranda est . Verba S, Doctoris alias in Tractatu de Sacramentis in genere fusius retulimus .

S. Gregorius Magnus L. Iq. Epist. II. sc loquitur: Hoc vos rite tenero δε--, h. c. Hi 1, Podis an recessoribu nostris traditum accepimus I id est, ut quoties tam ' da Baptismo aliquorum vel Confirmalione, quam de EAclesiarum consecratione dubitatio habetur utrum baptisati, vel confirmati, De Ecclesiiae consecratae fnt, urbaptifentur talas, confirmenιur, atque Ecclesia canonice dedicentur , na talis dubitatio raina Fidalibus fiat: quoniam nos monstratin iterarum, Pod non certis indiciis ostenditur rite peractum. - ι Concilium Toletanum VIII. an. 633. cap. 7. Sanctum, inquit, cisi acorus . . latum, o aliaris honor avelli nequeunt. M, B. Gregorius II. Epist. II. ad Bonifacium an. 716. De bomine, inquit, Pi . Nomoee eonfirmatus fuit, denuo illi talis reuerario prohibenda est . , Concilium Cabillonense II. ann. 8I3. Can. 27. Dictum est mbis, inquit , C-. h. quod quidam de pIeba bis auo ιer ab Episcopis, linor ιibus iisdem Episeopis,a 78.Α. confirmentum. Rhide nobis vaseim est, eamdem casfirmationem, scia nee Baptismum, iterari mis . debere.

His adde Canonem Concilii Tridentini initio citatum . Dicea confirmatio est impositio manuum in Spiritum sanctum, Act.8.

Atqui

313쪽

DE SAcR, MENTO cON IRI ATIONIS. Ips qui manus impositio iterari saepius potest , judice S. Augustino L. 3. de

Ibaptismo contra Donatistas c. I 6. mnus imposito, inquit, non scut Baptismus repeti non potest. Quid est enim aliad, ηιβ oratio super hominem Ur H7. 2.tio autem iterari saepius & potest, & debet. Resp. dist. min. Manus impositio caeremonialis ac reconciliatoria quae fit extra Sacramentum Confirmationis & Ordinis , iterari saepius potest . concedo: manus impositio confirmatoria, nego . Manus igitur impositio aliquando saeramentalis est, seu pars Maamenti, quae Orationem tanquam formam saltem partialem adjunctam habet; & haec, sicut oratio ipsa iterari non potest, aliquando vero est caeremonialis . De ista posteriori loquitur S. Augustinus citato capite M . & maxime cap. 23. Lib. s. ejusdem operis, , ubi ait: Manus impositio, ' non adhiberetur ab haresi vemenii, tanquam ex- C Etra omnem eulpam esse coeretur r propter ebaritatis autem copulationem ,

quod est maximum donum Spiritur Iancii, sine quo non valent ad Diutem quaeramque alia sancta in hamine fuerint, manus inretieis correctis imponisuri Manus autem impositio confirmatoria distinguitur ab oratione, velut materia a forma; & reipsa Act. 8a latraque distinguitur : Imponebanι manus, orabant κι acciperent Spiritum sanctam. Oratio igitur simpliciter ut oratio, iterari lapius potest: at oratio quae sorma est Sacramenti quod non iteratur, nec iterari quoque potest.

Ritus quo Haeretici conversi recipiebantur in Ecclesiam, non erat verum& proprium Sacramentum Confirmationis, sed mera dumtaxat caer

monia institutionis Ecclesiasticae. Probatur Quia duplicis ordinis Haeretici generatim distingui possunt. i. si qui in Ecclesia baptisati ad haeresim postea defecerant. a. ii qui inhaeresi fuerunt baptitati. Atqui nulli ex ipsis, cum ad Ecclesiam redierunt, recepti sunt per Sacramentum Confirmationis. Non Haeretici in Ecclesia baptisati, in qua etia Confirmationem perceperanti P. rim Patet I. ex S. Cypriano Ep. 7 r. ad Quintum, ubi approbat Stephani consu tudinem, baptisatos in Ecclesia Haereticos, ubi ad eam se recipiunt, admitte, Vtis per impositionm manuam in pinirentiam. Quod nos quoque, inquit, hodie obstruamus, ut qkoseonstet hic baptisator esse, cta nobis ad Ilareticos tranfige ,si postmodum peccato suo cognito re errore digesto , adventatem ρο maιricem redeant, satis Dan paenitentiam manum imponere, uι quia ovis fuerat, hanc ovem abalienatam σερο p. 131.

bundam insuit suum Pastor reeipiar. Idem repetit in Ep. q. ad Pompeium in fine. Patet a. ex Concilio Eliberitano c. et r. ubi sic statuit: Si quis de catholica Ecclesia riis. ad baeresim transitum fecerit, rursasque ad Ecclesiam recurrerat, placvis huic Cone. . non esse negandam pareitentiam, eo quod cognoveris peccatum suum. Qui eιiam 973. E. decem annis pinnitentiam aras, cui in decem annos commvnio prestari debet. Unius poenitentiae mentio fit in isto Canone, non iteratae Confirmationis. Patet 3. ex S. Augustino. Lib. 3. de Baptismo cap. II. sic loquitur: cyprianus ri, rum ederis statuis, ut si ab heresibus redirent ad Ecclesiam, quicumque μεν ι in ea ras. B. kaptisati, non am per Baptismum, sed per paenitentiam reciperentur.

Neque etiam Haetatici baptisati extra Ecclesiam recepti sunt per Sacramen. T tum Dissiligod by Corale

314쪽

tum Confirmationis, in Ecclesia Romana. Asticana, Orientali, & Gallicana. Non in Ecclesia domana, teste S. Stephano&Pontifice, qui solemne istude A,.. misit Decretum in semesa de Baptismo Haereticorum controversia, Si quis ρκρ. ergo, inquit, is quacumque haeresi veneris ad nos, nihil innovetur nisi quod ira ditum est, ut manus illi imponatur in paenitentiam. De omnibus indiserimunatim loquitur Haereticis, sive qui in Ecclesia, sive qui extra Ecclesiam .erant baptisati; atque immerito S. Cyprianus Decretum istud restrinxit ad eos qui fuerant in Ecclesia baptisati. Stephani Decretum approbarunt su sequentes Pontifices, teste S. Hieronymo Dial. adversus Luciferianos , Iulius, Malchius, Sylvester. Unde idem S. Hieronymus eodem Dialogo testatur & multis probaico

stantem esse Ecclesiae usum, Haereticos ad Ecclesiam redeuntes recipere per poenitentiam; &hoc ipsum ostendere conatur eK Apocalypsi. 2.mquid,

i., t inquit, Angelus dixis: Rebaptis vir qui in fide Nιcolairaram sunt bapti

p. 3o . fati λ vel imponantκr eis manus, qui eo rempore apud Pergamenos crediderunt Quin potius, Age, inquis, paenitentiam. T,. i. Adde Innocentium Ι.qui in Epistola I 8. dicit Arianos baptissos in haeres su-Gne. p. stipi in Ecclesia per manus impositionem sub imagine pretientia: quibus ver- τώ9 P bis opponit eorum poenitentiam, gravi & luctuosae poenitentiae apostatarum. Non aliter recepti sunt in Ecclesia Asticana, teste S. Augustino, qui Lib. 3. de Baptismo loquens de illa manus impositione qua recipiebantur Haeretici, quam S.Cyprianus sine Baptisino prodesse negabat, satis signi-f-. ficat illam reconciliatoriam dumtaxat fuisse, non conlirmatoriam: M it 1. B. nus autem impotio, inquit, non sicut Baptismus, repeti non potest. Quid enim est aliud, no oratio super hominem p Et Lib. s. cap. 23. Manus autem imposito, ibid. h. si non adhiberetur ab hares venienti, tanquam extra omnem ex am esse iudi-rs 7. C. caretur: propter c,Witatis autem copulationem, quod es maximum donum Spiritus san ti, fra quo non valen3 ad DIutem quacumque alia sancta in iam ne fuerint, manvs Hareιicis correctis imponitur. Idem S. Doctor disputans contra Donatistas , ostendis a paritate Co firmationis quae apud Haereticos valida est, ratum quoque esse apud eos Baptismum; atque praecipuum eorum evertit fundamentum, nempe idcirco nullum esse apud eos Sacramentum Confirmationis & Baptismatis, quia nullus esse potest eorum Sacramentorum apud Haereticos effectuse hoc , inquam, palmare fimdamentum evertit exemplo malorum & iniquorum ministrorum, qui certe non habent Spiritum sanctum, quem tamen per Sacramenta, quae caeteris administrant, eos tradere fateri coguntur Dona listae, qui non rebaptisant baptisatos ab adulteris, homicidis &raptoribus ministris. Ipsum vero Confirmationis Sacramentum Valere apud vireticos, multis in locis demonstrati duo tantum seligo testimonia, unum ex Lib. 2. contra Litteras Petiliani cap. Io . ubi Petiliano abutenti his Psalmi 132. Verbis, Sicut unguentum in capite, ut ostenderet nullum esse Confirmatio. M.1 3.nis Sacramentum apud Haereticos, sic loquitur S. Doctori In hoe unguen- v. to Sacramentum ebrismatis vultis interpreιari, quod quidem in genere visibilium

fgnaculorum sacrosanctum est, ficut ipse Baptismus: sed potest esse ρο in ho

315쪽

Discerne ergo Osibile sacramentum quod esse ct in bonis O in malis potest, Ib. F. illis ad praemium , illis ad iudicium, ab invisibili unctione charitatis' propria bonorum est. Ait erum testimonium petitur ex Sermone 267. alias s. ubi respondens Donatistis abutentibus Verbis Psalmi Isso. V. OleAmantempeccaιο- τὸ .ν vis non impinguat caput tuum , sic loquitur; Ergo oleum tuum erip Si tuum ios . E. es, nolo. Si tuum est, malum est. Si autem Dei est, ct per te malum , , num est. Cgnum non inquinas solis radium, o tu inquinas Dei otium Rusdem Ecclesiae testis est optatus Mile vitanus in Astica Episcopus. Libro enim 7. increpans Parmenianuat, quod dixisset Catholicos esse muscas morituraS, qua sacrum oleum corrumperent. Numquid, inquit, nos exterminamus oI 'um vestrum, uι meriιο nos muscas morituras appelletisy Quod vestrum est, apud Vos est ι σ si a vobis ad nos aliquis transitum feceris, sc 2 mbis servatin , quomodo a vobis dimmuaer. Quomodo dicitis, quia nos sumur musca moritura suavitatem Oisi corrumpentes , cum post vos nihil tale facimus 3 Et postear Si P. ror.

nos exterminaremus is vobis confectum oleum, merito nosmu cas morituras appellarepogetis: sed dum quod is υobis unctum est, tale servamus, quale suscipimus, musice moritura esse non possumus. Quibus certe verbis significat optatus, in Ecclesia Asticana ratum fuisse Sacramentum Confirmationis ab H reticis collatum . Eumdem fuisse usum in Ecclesia orientali probatur ex Concilio generali I. Nicaeno Can.8.quo jubet Novatianos redeuntes ad Ecclesiam recipi permanus P . . impositionem, haud dubie confirmatoriam; quia, teste Theodoreis L. 3. ha reticarum fabularum, Vovariani iis qui ab ipsis tinguntur, sacrum chrisma r. ρ. non praebent. Quocirca, inquit, etiam qui ex hac haeresi corpori Eeelsae eon- 23o. A. unguntur, ι datissimi Patres inungi praeeperant. Porro si commune istud filisset omnibus Haereticis, ut nullum haberent Confirmationis Sacramentum, quod proinde ipsis ad Ecclesiam redeuntibus necesse fuisset adminuri, quare de solis Novatianis id statuisset Concilium Nicaenum p Igitur id sngulare fuit Novatianis ut reciperentur per Sacramentum Confirmationis, quia illud apud suos non perceperant, Denique in Ecclesia Gali icana lexio ineunte saeculo, eumdem usum obtinuisse testatur Alcimus Avitus Episcopus Viennensis. Α Stephano Lugdunensi i terrogatus quo ritu quidam Donatista in Ecclesiam admitti deberet, sic re pondet Epist. a Manus impositionem personae, de qua scribitis, adhibete , f.

quam eonflat, si revera in supradicti schismatis professone versata est , c- ,. . ἐς

ministerio Baptismatis etiam ebrismate confignatam. ' Η . Ex quo testimonio Aviti tria colliges. Primum, Donatistas suis administrasse cum Baptismo Sacramentum Conhrmationis. Secundum, manuum imposi, tionem quam vult illi Donati, concedendam, non esse verum Confirmationis Sacramentum, utpote cui opponit chrismationem jam simul cum Baptismo perceptam: fuit igitur manus impositio in poenitentiam . Tertium denique, idcirco Sacramentum Confirmationis huic Donatistae redeunti ad Ecclesiam dandum non esse, quia eo Jam donatus fuerat apud suos, quod semel rite concessum, iterari non potest. - Probatur denique Conclusio rationibus Theologicis. Prima est, quia nulla proferri potest satis firma ratio, cur Ecclesia ratum habuerit Baptiimum datum ab Haereticis , & rejecerit Sacramentum Confirmationis; par enim est ex utraque parte ratio, & quibus omnino momentis

usus est S. Augustinus adversus S. Cyprianum ti Donatistas, ut evinceret

316쪽

tum esse ae validum apud HaTeticos Baptismum , iisdem probatur va lere quoque apud ipsos Sacramentum Confirmationis. Consule illas Doctoris rationes alias a nobis expositas. Secunda est: Si Ecclesia catholica tempore Stephani aut S. Au . in ea fuissed

sententia Confirmationem datam ab Hareticis nullam esse, adeoque iteraneam, invictum habuissent argumentum, tum Cyprianus adversus Stephanum, tum Donatista adversuSAugustinum, ostendendo nempe eamdem esse rationem Baptismi & Confirmationis, neque satis intelligitur quid huic argumento reponere potuissent aut Stephanus aut Augustinus. Atqui tametanon legimus eo unquam argumento usos fuisse, aut Cyprianum contra Stephanum, aut Donatistas contra S. Augustinum. Tertia ratio est, quia manus impositio confirmatoria est in Spiritum sanctum, tanquam causa per se; Sacramenta enim novae Legis in se, & operae Operato, ut dicitur, producunt gratiam; atqui manus impositio reconciliatoria , per quam recipiebantur Hazetici conversi, per se non conferebat Spiritum sanctum, quia illa manus impositio eodem modo operatur in his, qui ab heresi ad Ecclesiam convertuntur, quo depositio fictionis in iis, qui ficto antimo ad Baptismum accesserunta & postmodum per sinceram poenitentiam convertutur atqui in istis fictionis depositio non est causa per se gratiae baptismalis

quam recipiunt, sed tantum causa Peraccidem quae Dicem removet. Ita d cet S. Aug. L. I. de Baptismo c. 0. ubi comparando baptisatum in haeres,cum

eo qui ficto animo Baptismum in Ecclesia recipit, ita loquitur: Si t enm in illa qui fictur accesserat, fit ut non denuo baptfetur , sed ipsa pia conectione re ' si veraci confessione purgetin, qηodnon posset sine Baptismo, ut quod antedatum est. tune vadere incipiat ad salutem,eian illa fictio veraci confessione reresseriti se etiam iste, qui Baptisma Christi, quod inra amiserun3 qui se separaverunt, inimicuνeharitatis o pacis christi in aliqsa haeresi aut schismate accepit, quo sacrilego scelere peccata ejus non dimittebantur I cum se cσrrexeris re ad Ecelasia soc/etatem unitatemque veneris, non iterum baptifantas est, quia r a ei reeonciliatione ae pace prassaιur, aes ad remissionem peccatorum eius in unitare fam progesse incipiat Sacramentum. quod accepιum in schismate prodesse non poterar. Quam S. Doct. sententiam sic expressit S. Th. 3. p. q. 69.art. IO. ad 2. FHιo, inquit, mn rems-vetur per Baptismum, sed per pgnitentiam subsequentem; qua remota Naptismus aufert culpam ct reatum omnium peccatorum prscedentium saptismum .... Et sic ad Baptismi effectum consequendam erecurris Ea Umus oe pannitentia , sed Ba-pιUmvs Rul causa per se agens, pr nitentia Nero beat causa per acetiam, id est

removens prolabens. Solvantur obiection/ι.

objicies I . S.Cyprianus&Firmilianus cum suis in celebri causa rebapti sati niS,tanquam rem certam supponunt,Hereticos recipiendos esse PerBaptisinum S Confirma timem,atque Stephanum revera si recepisse per impositionem manusconfirmatoriam,ad accipiendum scilicet Spiritum sanctum: in ex hac ipsa Stephani praxi, tanquam ex re concessa, validum ,& ad hominem, ni dicitur , contorquent adversusillum argumentum,nempetsi nulla est apud H eticos manus impositio confirmatoria, scidcirco Stephanusredeuntes abhmessPer eam recipit, nullus quoque est apud Hameticos Baptismus; par enim est utriuique Sacramenti ratio. Duo haec manifesta sunt ex S.Cypriano. Pri.

317쪽

Primum, debere Haereticos per Baptismum & Confirmationem recipi cum ad Ecclesiam redeunt, probat in Epistola ad Stephanum a. 72. ubi ait, mreto. p. ii . cos re Sebimasicos profana aqua labe maculatos, quando ad Ecclesam venetarint bapti ari oportere, eo quod parum βι eis manum imponere ad recipiendam Spiritum sanctum, nisi oe recipiant Ecelesias Baptismum. Tune enim domum, inquit, plane sanctificari, o esse fili Dei possunt ; fi Sacramento utro- qua nascantur . Similia habet in Epistola ad Iubajanum: iisdem plane verbis,

utitur in Synodo Asricana Nemesianus a Thubunis . Igitur in mente S. Cyprianis illorum, quorum ibi sententiam refert, manus impositio qua retici ad Ecclesiam redeuntes recipiebantur, erat confirmatoria in Spiritum sanctum: praeter illam autem volebat Cyprianus, necessarium esse Baptisinum, νι utroque Sacramento, inquit illi re fierentur. Per utrumque autem Sacramentum nihil aliud procul dubio in elligere potuit , quam Baptis-

. inum, & Confirmationem. ' . . . .

Secundum, nempe Cyprianum &Firmilianum ex illa Stephahi praxi reeipientis Haereticos per manus impositionem confirmatoriam, tanquam ex re concessa, adversus ipsum duputasse, ut ostenderent, eos quoque recipi debere per Baptismum, patet I. ex Epistola S. Cypriani ad Pompejum n. 7 . ubi sic arguit adversus Stephanum: Si idcireo apud Haereticos Ecclesia non est, quia xna est, o dividi non potest: β ideo illis Spiritus non est, quia unus est , o esse apud prophanos re extraneos non potest; utique oe Baptisma, quod meadem anitato confinis, esse apud Haereticos non potest, quia separari neque ab Eccloa, neque a Spiritu sancto potest. Aut si e ectum Baptismi maiestati umminis ιribisnι, vi qui in pomine I. c. abicunque θ quandocumque baptisantur, innovati ct sanctificati iudicentur, cur non in ejusdem christi nomine illis oem As baptisatis imponitur ad aecipiendum Spiritum sanctum evr eadem eiusdem maiestas uomnis non pra Iet in manus impotione, quam valu e contendunt Mae uisematis sanctificatione λ Nam si potest quis extra Ecelesam natus templum Dei fieri, cur non possι super templum o Spiritus sanctus infund3 ar gumentum ad hominem quod S. Cyprianus adversus Stephanum contorquebat, . ductum ex ipsiuspraxi, qua baptisatos in haeresi recipiebat per manus impositionem in Spiritum sanctum, hoc est, per Confirmationem. Igitur non tantum in sua, sed in Stephani etiam sententia, ex qua argumentatur, supponit Scyprianus olim Η eticosreceptos fuisse per Sacramentum Confirmationis Eodem fere modo arguit Firmilianus Epistola 73. inter Cyprianicas. Quo- vid. μ piam, inquit, Stephams ct qui illi consentiunt, contendunt dimissonem pec- i46. catarum, ρο seeundam nativitatem in Haeretieorum BapuIma posse procedere,opud quos etiam in confit in Spiritum sanctum non e se, confiderent o h reddant, spiritalem nativiιatem fine Spiritu ege non posse. Resp. Concedimusquidem existimasse S. Cyprianum Haereticos redeuntes recipi debere & per Baptismum & per impositionem manus confirmatoriam; in eo qu ippe Versabatur errore, nullum ac plane irritum esse Sacramentum inhaeresi datum & acceptum , sed negamus hanc fuisse sententiam, aut Stephani, , aut aliorum contra quos d i sputatS. Cyprianus; neque hauc ipsis affingi a san-- cto Martyre colligi potest ex verbis ipsius. Incitatis ad Stephanum& Iubajanum Epistolis, nondum Cyprianin imp gnat sententian Stephani, quam nondum noverat, sed improbat consuetudi- nem quorundam Asticanoram, qui baptisatos ab Emticis recipiebant per solam

318쪽

solam manus impositionem; ac contendit non sufficere hanc manus impositio-- , , nem, sed opus esse conferri Baptismum simul&manus impositionem, quatri

quidem ipae confirmatoriam esse debere judicabat, licet illi Αωicani, con,

tra quos agit, nonnisi reconciliatoriam adhiberent. In Epistola vero ad Pompejum disputat contra Stephanum, & quidem amisgumento ad hominem ducto ex praxi ipsius circa Haereticos ad Ecclesiam red untes recipiendos. Istos Stephanus, non per Baptismum, ut contendebat Cyprianus, sed per impositionem manuum in p/nιtentiam ad accipiendum Spuritum sanctum , admittebat; quo uno facto fatebatur S. Pontifex, illos Haereticos Spiritum sanctum non accepisse cum in haeresi baptisati fuerunt: unde inferebat Cyprianus, nullum miste hunc eorum Baptismum, utpote qui caruit Spiritu sancto, & consequenter iterandum esse. Istud quippe erat erroris Cy priani iundamentum, nullum esse quoad substantiam Sacramentum , quod tuo privatur effectu, fatebatur autem Stephanus, Baptismum in haeresi datum suo effectu privari, hoc est non dare Spiritum sanctum, & eam ob causam redeuntes ab haeresi per manus impositionem admittebat ut eum reciperent;inde directe concludebat in sua erronea opinione S. Cyprianus, nullum quoquae fuisse, adeoquede novo conferendum ipsis Baptismum: qua in disputatione , ut clarum est, quaestio non erat, an impositio manuum Stephani verum esset, vel non, Confirmationis Sacramentum; sed unum hoc scopo Cypriani sufficiebat, Stephanum agnoscere Haereticos illos in haeresi baptisatos Spiritum sanctum non percepisse; ergo, inserebat Cyprianus, rebaptisandi sunt. Erae

istud totius controversiae caput praecipuum.

Ad locum igitur ex Epistola ad Stephanum ubi ait , Hareticos utroque

Sacramento debere renasci,

Resp. S. Doctorem loqui vel in propria sua sententia, quam fatemur talemisisse, ut voluerit Haereticis conferri debere Baptismum & Confirmationem ;vel in sententia Alaicanorum, quos impugnat, & per utrumque Sacramentum non intelligit Confirmationem & Baptismum, sed utramque Baptismi paretem, nempe & Sacramentum exterius, & gratiam interiorem, . fine qua nullum est, tu mente Si Cypriani, Sacramentum : Vel nomen Sacramenti inlatiori significatione usurpavit, si illud manus impositioni reconciliatoriae, qua Stephanus recipiebat Haereticos, adaptavit. Ad testimonium vero ex Epistola ad Pompejum, ubi armidex praxi Stephani, & videtur supponere in mente ipsius nullam esse apud Haereticos Confirmationem. Dico I. si hoc supponit sanctus Doctor, deceptus fuit& aestu dis putationis longius abreptus. Dico a. si hoc supposuit, id factum esse ex falsa , qua laborabat opinione, i nullum esse Sacramentum, ubi nullus est ipsius effectus; ex quo inserebat , in mente quoque Stephani nullam esse Confirmationem apud Haereticos, apud quos Spiritum sanctum non dari ipse fatebatur .. Dico 3.& quidem ad mentem S.Cypriani aptius, eum tantum supposuisse,quod Verum erat & concedebat Stephanus, nempe Haereticos Spiritum sanctum non accepisse; unde concludebat Cyprianus, falso nixus principio , eos non tantum per manus impositionem in Spiritum sanctum recipiendos esse , sed etiam per Baptismum. Fundamentum Verci erroris S. Cypriani fuisth, quod τ, o. p. non satis distingueret inter Sacramentum & elus effectum, atque nulliinesse Sa-

16s .R. cramentum contenderet; cum nullus est ipsius effectus, ostendit S: Aug. L.

de Baptismo Io.&LI. c. r. ubi sic loquitur; ob aliud illis temporibus,

319쪽

oisum est quibusdam etiam egregiisviris Antissisus CPristi, inter quos pro.espuὸ beatus Cyprianus eminebra, non esse posse apvs Haereticos vel schisma. tuos Baptismum cisisti, nisi qria non ostιrivebatur Satramentum ab effectu, vel usu Sacramentι. Et quia eius essectus atque Uuν in liberatio te is pecemus re cordis rectaurine apud Hereticos non inveniebatuν, ipsum quoque S eνamentum non His esse putabatur. Instabis i. Sacramentum N effectus illius nec sunt, nec in usu communi ae r ceptoriciesre, duodici possunt Sacramenta, sed unum atqui tamen S.Cyprianus,citata ad Stephanum Epistola,ait necesse est e ut Heretici redeuntes utreque Sacramento renascanturAErgo per utrumque Sacramentu non intelligit Baptismuti Spiritum sanctum, sed Baptismum & manus impositionem connrmatoria m..

Confirmaturi Quia utrumque intelligit Sacramentum, de quo disputabat cum Stephanor at disputabat de Baptismo N Confirmatione; ergo per utrumque Sacramentum intelligit Baptismum & Confirmationem. Resp. reipsa in usu communi & recepto Ecclesiae, Sacramentum & effectum ipsius non duo esse, nec dici posse Sacramenta; sed mirum vider, non debet S. Cyprianum ab usu communi & recepto more loquendi Ecclesiae recessisse, qui ab ejus fide ac doctrina recesserat circa veritatem Baptismi ab Haereticis dati rSacramentum & ejus essectum duo quasi Sacramenta esse voluit, quia nullum esse Sacramentum sine effectu contendebat. Quod autem per utrumque Sacramentum intellexerit aquam Baptismi, & Spiritum sanctum, manifeste patet ex Epistola 3 ubi sic loquitur inquit, baptisari eos oportet qui de ha- P. res ad Eccissam veniant, no qui Iegitimo o Cero atque unico sancta EceleprBaptismo ad Regnum Dei regeneratione divina praparaηtur, Sacramento utroquo nascantur, qvra scriptum est, rus quis renatus fuerit ex aqua ct Spiritae sancto , non potest introire in Regnum Cariorum. Eandem rationem eidem Scripturae testimonio subnixam adducit in Synodo Carthaginensi Nemesianus a Thubunis. Quod ficontendas, per utrumque Sacramentum intellexisses Cyprianum Baptismum & manus impositionem per quam Stephantis Haereticos redeuntes ad Ecclesiam recipiebat, didemus Cyprianum latiori sensu nomen Sacramenti usurpasse, quando manus impositioni reconciliatoriae illud adaptavit. Ad confirmationem nego min. Disputabat enim praesertim S. Cyprianus de Baptismoejusque effectu, & contendebat nullum esse apud Haereticos Baptismum, quia nullus est ipsius eisectus; in quocerte errabat ille . Fatebatur qui dem Stephanus,apud Haereticos non esse Spiritum sanctum, unde redeuntibus ad Ecclesiam mavus imponebat ut illum acciperent: sed inde inferre, sicut inserebat Cyprianus, nullum esse revera quoad substantiam apud Haereticos Baptismi Sacramentum, error erat. Igitur per utrumque Sacramentum, de quo disputat S. Martyr, intelligit Baptismum,&Spiritum sanctum, qui a Sacramento inseparabilis esse debet, ut illud ratum ac validum habeatur. Instabis 2. Minus impositio perquam Stephanusredeuntes ad Ecclesiam H reticosrecipiebat, ea ipsa erat culus mentio fit c.8. Actuum Apostolorum, ubi Petrus&Ioannes leguntiirmata imposuisse Samaritanisa Philippo bapti satis: sed haec erat veram Sacramcntum Confirmationis ex dictis; ergo&c. Major constat ex Epist. h. S. Cypriani ubi sic loquitur: Quod autem dicunt quidam de iis p. qui in Samaria baptisiti fuerant, advmientibus Apostolis Petro Ooanna, ιantum

320쪽

nx DE SACROAMENTO co IRI AT IONIS . Resp. nego mas. Neque enim Stephanus istud exemplum ex Actibus Apostolorum ductum proferebat; sed alii quidam ignoti , qui sane male omnino arguebant, ut observat S. Augustinus Lib. 3. contra inmatistas cap. I. exemplum Istud proferendo, quod aci rem appotitum non erat. Inflabis 3. Manus impositio in Spiritum sanctum est verum Confirmationis Sacramentum: atqui illa manus impositio qua Stephanus Haereti. cos recipiebat, erat in Spiritum sanctum; ergo dic. Resp. dist.maj. Manus impositio quae per se tanquam Vera causa producit Spiritum sanctum, est Sacramentum Confirmationis, concedo: quae tantum illum producit ratione alterius, nempe poenitentIae adiunctae, per quam sciliacet Haereticus charitatem habere incipit, ac remoto obice gratiam Baptismi consequitur,nego. Porro talis es anus illa impositio reconciliatoria. Solutio patet ex tertia ratione Theologica inter probationes Conclusionis adducta. Oriicies. 2. Ecclesia occidentalis Haereticos recepit per eam manus

impolitionem quae ut ab Episcopo, & per quam datur septiformis Spiritus: sed illa eli verum Confirmationis Sacramentum . . Malor probatur nonnullis testimoniis ..I. Siricii S. Pontificis in Epistola ad Himerium Tarraconensem Episcopumr.m.1. C. I. ubi Vetat ArianOS bapti lari, Guos, inquit, nos cum Novalianis aliisque Cone. . Haere icιs, ficut es in Synodo con tutam, nempe Arelatensi i Gan. 8. perapit. Ainvocationem solam Iept Drmis Spiritus, Episcopalis manus impositione, Calbo. Iicorum conventui sociamus ; quod etiam ιotus Oriens Occidensque eustodit . . Porro Novatiani qui verum non conserebant apud se Confimationis Sacramentum, per illud cum ad Ecclesiam redibant, recipiebantur. Ergo, cum , teste Siricis , caeteri Haeretici eodem modo, quo Novatiani, reciperentur, dicendum est, eOS per Sacramentum Confirmationis receptos fuisse. II. S. Leonis Epistolar 3 s. alias 37. c. a. ubi sic loquitur: Quod ibi defuit eon. feratur, ut per Episcopalem manus ιποβιionem virtutem Spiritus sancti conse- quantur. Et Epistola ad Nicaetam quae numero estias . alias 79.c.7. Qui Baptismam, inquit, ab Hareticis acceperunt, eum baptisati antea non fuissent, sola. a. invocatione Spiritus sancti per impositionem manuam eonfirmandi sunt, quia Dimam tantum Baptismi sine sanetificationis. Oraute sumpserunt. III. Idem videtur posse colligi cx Synodo Arausicana I. n. I. ubi potestatem facit Presbyteris, Haereticos in periculo mortis, fi desimi Episcopi, sacro e b: cbrismate confignandi. Quem Canonem supra nos de Sacramento Confirmati i V. s. nis interpretati sumus, agendo de ministro Confirmationis extraordinario , sicut&Canonem Concilii Epaonensis. Concilium quoque II: Arelatense c. II. τι. 4. lubet Mnosiaco1 cum: brasmate o maηus impostione in Ecclesia recipi:

Coue p. Resp. nego in . Sacramentum enim Confirmationis est causa per se gratiar, in Q i 3 B, eamque ex opere operato producit: illa autem manus impositio reconciliat ria, causa est dumtaxat removenSobicem, aut potius etesignum, quod supponit tam per poenitentiam & sinceram conversionem cordis obicem remo

tum esse. Inde est quod S. Gregorius Lib. II. Epistola 67. aliis L. 9. Epist. 6 I. . inhaerens doctrinae S. Augustini, tribuit gratiam, quam in diresi baptisati Nab ea conversi recipiunt dum redeunt ad Ecclesiam, ipsi Baptisino, qui toc, G. i.= inquit, in illis utres emundartonis accipit, eum vel illi per impositionem maii 67. B.nus Spiritum sancIum acceperint', vel oti per professonem verae fidei sanctara umvarsalis Ecclor visceribus fuerint: unisi

SEARCH

MENU NAVIGATION