Praelectiones theologicae ... quas in scholis Sorbonicis habuit Honoratus Tournely sacrae facultatis Parisiensis doctor .. Praelectiones theologicae, De sacramentis poenitentiae, et extremae unctionis ..

291쪽

ctum in Baptismo pereipiendum praepararet, concedo r manus imposuit ut conferret Sacramentum Confirmationis, nego. Nondum quippe baptisat erat Paulus, quomodo igitur eum Manias confirmasseti Solutio mani ita est ex sacro Contextum r7.&I8. Abiu Anaηias, o intromit in donum ro imponens ei manus, dixit, Saiae starer, Dominus misis me Iesua, qui apparuis tibi in via qua veniebas, vi videas, re implearis Spirita sancto . Ea confisim euaderunt ab oculis ejus l. Fam squama, re et ri recepist resu gens bapιrsatus M. Instabis: qui potest majus potest & minus: atqui potuit Ananias , po sunt & simplices Sacerdotes Baptismum conferre qui necessitate ae dignitate praestantior est Confirmatione. Resp. nego ant. In rebus hujusmodi sola audienda est voluntas Christi instituentis, se Ecclesii citaequentia traditior porro ex utraque certissimum est. solum Episcopum a Christo institutum esse ordinarium Confirmati nis ministrum. Quod si valeret ratio in obiectione proposita, etiam Iauci, qui baptisant, possent & confirmaret imo simplices Presbyteri , qui ordinarii sunt Baptismatis ministri , possent & alios Presbyteros creare seu ordinare &e. at nihil absurdius. Obiicies x. auctoritatem S. Hieronymi duplici in loco. r. Epistolaror .aliis 3 s. ad Evangellium . crid, inquit, facis excepta ordinatione Episcopas , quod non faciam Presbyter λ a. Dial. adversus Luciferianos plura scribit ex quibus inserri potest, Episcopum nonnisi ab humana & Ecclesiastica auctoritate habere, ut ordinarius sit Confirmationis minister. x. Ius illud repetit i consuetudine Ecclesiarum. Annestis, ait Luciferianus alloquens orth doxum, Ecclesiarum hune esse morem , ut baptisasis possed manus imponantur ....ion abnuo , ait orthodoxus , hane esse Ecclesiis e suetudinem. 2. Fa- με. tetur hanc esse Ecclesiae legem: Sed quale est, inquit. M leges EceIoa adhaeresim transferas λ Ait multis in locis id factitatum 4 Multis m Deir , inquit, idem fictitatum reperimus. q. Addit id adbo rem potius Sacerdotii factum, quam ad legem Mevitatis. 3. denique ,quia, inquit, si ad Episcopi tantum imprecationem Spiritus sanctus demit, lugendi sunt qui in remoιroribuν locis per Presbyt/ros baptifati, antὸ dormierunι, quam ab Episcopis inviserentur. in Resp. ad I. ex Epistola Ior. Hieronymum non asserere nihil prorsus facere Episcopum, quod Presbyter non faciat; agnoscit enim manifeste in Dial. adversus Luci serianos, Episcopum manus imponere , consignare ac dare Spiritnm sanctum, quod non facit Presbyter: Episcopus pariter Pres byteros ereat seu ordinat, non item Presbyter . Mens igitur Hieronymi est , excepta ordinatione, nihil fere Episcopos facere, quod non faciant & Pre byteri; & reipsa multa isti faciunt, quae cum Episcopis communia ipsis sunt; baptisant; absolvunt a peccatis; Christi corpus consecrant, nihil minus haec omnia, Hieronymi aetate, praesente Episcopo, nonnisi de ipsius licentia & conressione perficere poterant. Ad secundum ex Dial. adversus Luciferianos, satio lupponit Dallaeus , cujm est haec obiectio, mentem Hieronymi esse, Episcopos ex tala iaci fastica regula & institutione ordinarios esse Confirmationis dispensatores. Disce, inquit loco citato, hane observationem ex ea octoritato descredrre , qνω post astensum Domini Spiritus sanctus ad Apossolos de stendiι. Divinat autem iustitutioni, & humanam seu Ecclesiasticam regulam addit sanctus Din

292쪽

ctor; sicut praecepto divino de percipienda ι Confirmatione & Eucharistia accedit& praeceptum Ecclesiae, quae Sponsi in Christi voluntati semper obsequitur : nihil autem vetat rem eandem iure divino simul & Ecclesiastico necessariam esse, quo uno observato in fumos abit tota Dallaei oriectio;&aperta est ad I.&2. responsio. Ad 3. mutiis in Iocis idsuctιratum,quidem, ait Hieronymus, non In omnιbus. At pomultos, vel omnes inicit viii. Vel t cite carpit nonnullorum aetatis suae Episcoporum negligentiam, .qui ad remotiora loca baptisatis manus imposituri non excurrebant Ad A. duplex. est interpretatio, una Baronii, Ladan. Christi 1sq. n. I s. altera Bellarmini de Confirm. c. D. Baetimus istorum Hieronymi verborum, adhoxorem poιικι Sacerdotis, quam ad legem necessotatis, hunc sensum reddit: Cum potestas essentialis administrandi Confirmationem ad solum Epistopum non pertineat , sed Presbyteris etiam committi possie , ad bonorem potius Sacerdotii ursicolis reservata est, quam ad legem necessi talis, quia absolute a Presby eris dispensari Confirmatio potest; nec essentiale est huic Sacramento , ut ab Episcopoconferatur. Bellaruamus vero haec verba, quam ad legem necessitatιι, non refert ad legem ministrandi Confirmationem, sed ad legem consuque dat salutis, ut sensus site Solis Episcopis reservata est potestas ordinariac firmandi, ad bonorem Sacerdotii potius quam ad legem necessιatis , . quia nempQ. Sacramentum hocabsolute ad falutem necessarium non eli;quem sensum ape te innuunt verba quae sequuntur apud Hieronymum, Si ad Episcops lanium imprecaιionem Spiritur sanctus defuit, Iugendι sunt qui in rem1ιoribus locis per Presbyteros baptisti, ante dormierunt, quam ab Episcopis inviserentur. D plici ergo de causa solus Episcopus institutus est ordinarius Confirmati nis minister, tum ut maior dignitati Episcopali honos conciliaretur; tum ut declararetur Sacramentum illud absulute, seu necessitate medii necest l. C1- sarium non esie ad salutem . Unde S. Ioannes Chrysostomus Hom. I 8..in p. cap.8. Act. Apost. quaerens quare Philippus Samaritanis , quos baptitave- '' rat, Spiritum sanctum non dedisset, duas asseri causas& rationes: nempe quia Philippus Apostolos honorare voluit, & quia ipse non acceperat facultatem dandi Spiritum sanctum. Aliam responsionem, quae ad mentem Baronii accedit, proponit idem Bel-ν..i. larminus loco citato. Dιcι potest, inquit, loqvi Hieronymum de lego qua sui s. B. matur ex natura rei, ut sensus sit; id esse tributum solιs Episcopis, non ob legis ne- C. cessitatem i id est, non quod id necessario requirat naιura rei , quasi aliιer ferin posseι sed quia voluια Dominus bac re bonorare Episcopalem ignatatem. obiicies 3. Conc. Regiense an. 439. Can. s. Sacerdoti licentiam tribuitriis. i. consecrandi Virginem , & neophytum confirmandi, en verba: risum est. e. . omni Presburo per familιas, per agros, per privatas domos, pro desidereo m desium, factiliatem benedιζiιonrs aperire .... in .Ecclesia quoque in qlla ordinasus fuerit, consecrandi Virginem, sicut eonfirmandi neophytum, ius babebit. r 'Et Conc. Barcinonense II. Can. a. statuit, AEt cum chrisma Presbyteris dimis . c. ς san pro neqpDtis confirmandis , nisu pro liquoris pretio accipiatur . Cone. . Supponit igitur Concilium , Iicitum esse Presbyteris confirmare neophyrinos.D tos chrismate, quod ab Episeopo consecratum fuit. Resp. ad Conc. Regiense, non unum & eundem esse Sacerdotem , cui

in prima Canonis parte datur facultas benedicendi, & in posteriori parte , consecrandi virginem, oe neo γιum coormandi: siquidem in lita posteriori pari

293쪽

te agitur de Armentario Episeopo deposito, cui ima permittitur parochia in qua consecrare virginem, N neophytum consignare possit, non tamen extra .istam Parochiam; imo nec in illa istud ei conceditur, si praesens adfuerit Episco pus. Cum vero Armentarius Episcopali charactere donatus esset, potuit legit, me deputari ad confirmandosneophytos Parochiae, cui praepositus fuerat. Ad Conci Barcinonenset Non aliud decerni quam ut a Presbyteris nihil exigatur pro chrismate quod ab Episcopo percipiunt,& quo neophyti confirmantur; non quidem a Presbytero neque enim id Concilium asseri sed ab Epis,aeopor quamquam non desunt inter nostros, qui verbo, eonfirmandis, eo in Canone intelligunt unctionem baptismalem verticis, quae latiori quodam sensia confirmatio dici potest. Ita malafridus Strabo: quo sensu verbum idem adaptatur B: Eucharistiae, & caeremoniae per quam Olim Haeretici ad Ecclesiam re- , . deuntes recipiebantur, sic me dicendis paulo post manimium erit. obiicies .Synodum IL Carthaginensem anno 39o. & tertiam item Cartha- sinensem an.397.quibus chrismatis confectio Presbyteris prohibetur. Ergo , concludit Dallaeus, antea licita ipsis erat: quidni & usus hujus inlisimationis i Resp. nihil hac obiectione levius proferri posse, ex qua hoc unum extundi potest, nonnullos simplices Presbyteros confectionem chrismatissibi aliquando arrogasse , quorum temeritatem repressit utraque laudata Carthaginensis Synodus. Qua vero machina inde cum Dallaeo concludi possit, aut illam chrismatis confectionem, ante prohibitionem, illis Presbyteris permisitam ae licitam fuisse; aut illos eochrismate usos, ut impund baptisatos confidimarent, fatemur non satis nos. intelligere.

Oblities s. Ex Pontificali Damasi in vita Sylvestri, Sylvester istud Epistcopis privilegium concessit, ut baptisatum cons ent propter haretica x, o v sonm I excepto casu periculi mortis, quo potestas fit Presbyteris eoi sia mandi infantes, propter occasionem, inquit, transitus monss. Porro , sit Danὲaeus, si Sylvester hoc privilegium Episcopis indulsit, ut baptisatos consi ment; ergo ante Decretum istud Prestyteris cum Epistopo commmis fuit . iapotestas bapti fatos consignandi. t ae . . ,

Resp. nego ant. Liber quippe ille Damasi eruditis suppositionis ae lalsi talis merito suspectus videtur: recentior est, quam ut fidem terram laciat. Baronius&Bellarminus scriptum amni ab Anastasio Bibliotheeario , qui anno 838. vel etiam paulo serius seripsit. Alii Anastasio antiquiorem piratant, quia laudatur a Walafrido L. de exordiis & incrementis rerum Eocles. c.26. Et ab Amalario L. N. de officiis Ecclesiast. c. et . & a Rabano L. r. Me Institui. Clericorum.. alastidus autem vivere desiit anno 8 9. Aomalarius vero scribebat ancio 83o.& Raban anno 8ι o. Praetere, verisimile non videtur, Sylvestrum initio quarti sectili ius ilIud seu privi Iesum assiministranda Confirmationis Episcopis primum contulisse, cuius riginem ex Apostolorum exemplo ac traditione repetunt, Cyprianus, Firmilianus, Irunocentius primus, Hieronymus, Ambrosius, Chrysostomus , Augustinus ;di alii quos antea Iaudavimus. . -

Objicies cl. Canonem x. Synodi I. Arausicanae an. 6 I. quo decernitur, Herniras m mortis dis ias positos , si de ι π scopus, d Presbyteris tum T. ...

Cone. Epaonensis, ad an. II. Presbyteros proprer DIutem animarum , quam

294쪽

- pelam, ebra aιε permιιιmus rubumire. Quod omnes eo Cresari , β fari suat, ab Episcopo noverinι expeιendum. Inde concludit Dallatus . Prest teris licitum ruisse conversos ab haeresi in mortis periculo chrismate umgere , multo magis neophytos. Resp. r. incertum plane esse, utrum illa unctio seu chrismatio per quam Haeretici ad Ecclesiam redeuntes olim recipiebantur, verum fuerit Sacramentum Confirmationis; an mera caeremonia, cujus ritus valde amnis erat

ritui Confirmationisi de qua controversia paulo post dicturi sumus. Resp.2. hoc unum ad summum inde concludere posse Dallaeum , in casu necessitatis simplices Presbyteros delegatos fuisse ministros Confirmationis extraordinarios , quod quidenr fieri posse mox ostendemus. , Objicies T. Venerabilem Bedam in Psal.26. aia haec tituli verba, i g. α quam liniretur David Oc. Seiandum est, inquit, quod 3M unctio , quae per γα mania impositionem ab Episcopis, quasi aIta a duabus praedictis olei nimiarum & chrismatis, quarum prior Baptismum praecedit, posterior subsequitur re vastis c firmatio dieitar, eadem est eis secunda, nempe Verticali proner arrogantiam ramen non comesia Ut molis Saeerdotibus, ficuro malia atia. Ergo, cO Iudit Dallaeus, frontis unctio , quae Confirmatio dicitur, reipsa eadem est cum unctione verticis r attamen propter arrogantiam Presbyterorum, istis prohibita fuit, & solis Episcopis reservata . Suspicantur nonnulli, textum hunc Bedae e ruptum esse ac mutilum, cujus prior pars sensum obscuru m & impersectum exhibet; sed quidquid sit.

Resp. Be clam triplicem eo loci distinguere unctionemr unam quae fit a te Baptismum, qua illuminamur oleo Catechumenorum: alteram, qua neω . .. Phili post Baptismum unguntur in vertice ἔ tertiam . quae fit in Coelo . RNso. ροὶ, inquit, in titulo didium est, Priusquam Iiniretur r quia videsiere vox est perfecta animae desiderotis veram uncinnem qua in me in nobis perficietur . Nune autem in Sacramento olei o chrismatis aenimur, per quod Sacramentum

L . -- ο ius bae, quod in fine fumri sumis, significatur ... Et . Paulo post: Potest quoque, ait, F cui libuerit, illuminatis ad prunam tantiunxnctionem, in qua fimpliciter abrenunciamus μι ae, referri ἔ falas veris ad secundam, in qua magis firmamiar, quia o nomen christi in ea profitemur, ct Meo η meu accipi s, quibus certe verbis distincte Beda exprimit verum Confimmationis Sacramentum. Cum igitur verbis in obiectione relatis ait unctionem, quae per manuum impositionem fit ab Episcopo, eamdem esse cum secunda quae fit in vertice, intelligendum est, eamdem esse , tum ratione materiae, tum ratione significationis, quia utraque & oleo constat, & gratiam christianismi significat, non vero eamdem natura & e ctu; unctio enim baptismalis in vertice pura est caeremonia , uiatio vero seontis verum sacramentum, quod gratiam ex seseuex opere operato producit. Ad erimam abrenunciatio satana, ad secundam silas pertinet. Primam administrant Presbyteri; alteram soli Episcopi, non Presbyteri, ne sorte isti a rogantius superbirent, & Episcopis se coaequales esse jactarent, si eodem cum ipsis ordinario iure confirmandi neophytos donati fuissent. Objicies 8. Ambrosiastrum Comment. in c. q. ad Ephec ubi ait apud IZ ptum Presbyteros consignare, si praesens non fuerit Episco s. , Resp. hu;usce Scriptoris nomine, quem Luciferianum fuisse. aiunt, Paruia CatholicOS moveri, cum nullum ille testem proserat, vadem nullum facti

quod

295쪽

quod narrat. Esto apud aegyptios Presbyteri consignent: dubium est r. an

consignatio haec seu unctio verum fuerit Confirmationis Sacramentum; an mera cieremonia. a. quo lure consignaVerint; an ordinario, an ex delegatatione tantum; si ordinario; an mos ille approbam S tuerit, vel improbatus: si ex delegatione; a quo laeta illa fuerit, an a privatis Episcopis, vel a Romano Pontifice. Haec omnia in suspenso relinquit Dallanus: nihil igitur certi ex testimonio tam inccrto ac dubio concludere ille potest. Obiicies 9. Greci Presbyteri non tantum ex delegata & extraordinaria, sed etiam propria & ordinaria potestate dispensant Sacramentum Confirmationis, non tantum a tempore inducti schismatis per Photium , sed etiam ante: ipse siquidem Photius in Epistola ad omnes Orientales Episcopos, Nicolaum dure exagitat, eo quod iussisset iterum confirmari, quos Graeci Presbyteri in Bulgaria confirmaverant; contenditque hane esse Ecclesiae suae omni memoria superiorem consuetudinem: imo ad jusi uim primaevum recurrens, quaerit unde veneris Ma lex, qDod soli Episcopi confirment Quis illius adicior Quis Aporeolorum' is Petrus y An ex Synodis aliqua Θ Sed ubi quando habita , quorumnam confirmata sententiis ' 'Non licet , inquit , Sacerdoti baptisatos oleo Mnare Certe tum nee baptisare . Atqui tamen v let apud Graecos etiamnum datum a Presbyteris aure ordinario Sacramentum Confirmationis.

Inde est quod Nicolaus I. Grgeos non damnat simpliciter ob istam praecise cautam, quod confirmassent; sed itam quod in ea regione id sibi assiimp- sistent, in qua nullum ius habebant, nempe in Bulgaria , quae sublecta non erat Patriarche Constantinopolitano: tum quod propter inductum schi Dina suspensi essent ab omni ordinum suorum exercitio. Ita factum Nicolai explicat Adriatius II. S. P. in Epistola ad Ignatium verum ac legitimum Patriarcham Constantinopolitanum, quo adhuc vivente Photius Sedem hanc vi ac dolo invaserat. Refertur hujus Epistolae stagmentum in HIL Synodo Oecumenica . Quod si ditas, inquit Adrianus alloquens Ignatium, rim L prius a nobis Constantinopolitanae Dis cestos Presbyteros in ea regione Bulga- mrit p.rorum ) sacrificare prohibitos, haud inficias imus. Erant Photiam , illiusque Τὼ si Asymmissae, quibur non solum in Bulgarorum Provincia, sed ubique Gentium sacerdotali munere interdiximur, interdicιmvsque. Inde quoque est, quod Innocentius III. antea citatus, solis presbyteris Latinis Constantinopoli commorantibus prohibuerit, ne Confirmationis

Sacramentum ministrare attentarent.

Resp. errare inter Graecos, quotquot existimant simplices Presbyteros institutione divina ordinarios esse Sacramenti Confirmationis ministros. Id quidem contendisse videtur Photius schismatis auctor, qui ad veterem Ecclesiae suae consuetudinem provocat, nullamque contrariam legem esse in Scripturis aut Traditione tam confidenter supponit. Sed quam facilis ac proclivis est a schismate ad haeresim lapsust quam istud omnibus Novatoribus familiare, &errores suos praesidio Scripturae ac M. Patrum confirmare, & Catholicos onerare mendaciisl ' Nonne Photius ipse in citata Epistola multa manifeste falsa Latinis imponit p V. g. eos abominari nuptim, quia Presbteros fortisitoni es prohibent , chrisma ex aqua fluminis conficere; agnum in Pascha move Judcorum mper altare pariter cum dominico corpore benedicere o osse

re oec. Verum quid aliud reportavit Photius λ nisi quod a Romanis Pontificu urnely de Bapti'. 9 confrm. S 3 bus Distrigod by Corale

296쪽

hus constanter damnatus ac proscriptus fuit; ac iterata Confirmatio a suis Presbyteris sine legitima dispensatione collata. Reipsa vetus est in Ecclesia Graeca consuetudo, quae etiamnum obtinet, ut nempe simplices Sacerdotes statim post Baptismum confirment; neque legimus Ecclesiam in Concilio Florentino nullum & irritum declarasse istud Sacra memtum. Unde necesse est inferre,quod ex Goario jam observavimus, Romanam Ecclesiam tacito saltem consensu approbasse, ut Graeci Presbyteri ex delegatati extraordinaria auctori tate ministri sint Sacramenti Confirmationis. Ad factum Nicolai I. resp. merito improbatum ab eo fuisse quod a Sacerdotibus Graecis gestum fuerat in Bulgaria. r. quia illi Photiani Sacerdotes in

eodem, cum duce suo Photio, errore versabantur, nempe simplices Presbyteros , jure ordinario, non ex dispensiatione, ministros esse Confirmationis. a. quia jus illud usurpaverant in ea regione Bulgarorum; in quam nullam amctoritatem habebant. 3. quia etsi supponeretur, cum illis ante inductum schisma dispensatum fuisse ut confirmarent, . ab illa tamen gratia exciderant , tum Vitio schismatis, tum poena excommunicationis qua percussi fueranta Nicolao I. Adrianus autem II. S. Pontifex tina aut altera adducta rati

re, alias non censetur negare & excludere.

Ad Constitutionem Innoc.III.dico revera illum Latinis dumtaxat Presbyteris Constantinopoli commorantibus prohibuisse administrationem Sacramenti Confirmationis,quia nulla ipsis concessa fuerat dispensatio; atque postulabat

ratio & aequitas, ut moribus Ecclesiae suae Latinae vi verent, consuetudinem vero Graecorum, tametsi dispensatione aliqua suffultam, non sequerentur. Minister extraordinarius Confirmationis. Quaeritur utrum simplex Presbyter possit ex delegatione , tanquam extraordinarius minister,Sacra mentumConfirmationis Valide conserre.Circa quet sti nem hanc duplex generatim est Scholae opinio, negans una, affirmans altera. Negant Robertus Pullus Cardinalis parte s. Sententiarum c. 2 3. Hugo Victorinus Lib. 2. de Sacram. p.7.c.2. Altissiodorensis L. q. c.3. Durandus in . dist. 7. q. 3. & q. Gabriel in q. dist. 7. art. 2. concl. 3. Inter recentiores Estius in . dist. 7. parag. et r. 21. Aurelius in Anarretico Pag. 33. dc in o thodoxo pag. 33I. Sanbovius Tract. de Sacramento Confirmationis&c. Inter istos Scriptores sunt qui cum Durando existimant contrariam opini nem non solum falsam, sed etiam fidei ac Ecclesiae periculosam e fle. Affirmant vero Iacobus a Vitriaco Cardinalis Serm. in Vigilia Penteco-

res, Bellarminus, de Valentia Tom. . disput. s. q. a. buncto I. ubi contendit opinionem istam post Concilium Florentinum ad tidem pertinere , Syl-Vius & alii inter recentiores bene multi, quorum sententia in Scholis communior jam videtur. Divisi tamen sunt in varias partes: sunt enim qui volunt ab uno solo S.Pontifice posse ministerium ilIud Presbyteris committi; alii etiam ab Episcopis in suis Dioecesibus ; alii non tantum Presbyteris, sed &Diaconis provinciam hanc demandari posse existimant; alii denique putant, etiam absque ulla dispensatione posse simplices Presbyteros valide , tametsi non licite, Sacramentum Confirmationis ministrare. Rem istam in Concilio Florentino definitam asserunt nonnulli; de illa multum in Conc. Trid. disputatum narrat card. Pallavicinus L. y. Hist. Conc. Trid. cap. 7.

297쪽

i συιrum Eeclesia .re conciliis Florentino, πιι Tridentino, quidquam demnierit circa ministrum extraordinarium confirmaιionis ΘΑfirmant Baronius, Gregorius de Valentia &α propter auctoritatem vel Concilii Florentini, vel Tridentini, vel utriusque. In Concilio Florentino, seu Decreto Eugenii ad instruendos Armenos dicituri confirmationis ordinarius minisser est Episcopus . Et paucis interimetis: Legitur tamen aliquando per Se s ApostoIIcg dclpensationem ex rationa-διIι ρο urgente admodum causa, fimpi cem Sacerdotem ch male per Episcopum confecto, hoc adminiurasse Confirmationis Sacramentum. In Conc. vero Trid. Sess. . Can. 3. sic definitur. Si quis dixeris confir- matronis ordinariam ministrum non ess/ sorum Episcopum, sed quemvis simplicem Sacerdotem, anathema M. . .

Uerum, neque Florentinum, neque Tridentinum Concilium quidquid hic velut fide certum definivit. Non Florentinum, seu S. Pontifex Eugenius in Decreto seu Instructione Armenorum.

I. Quia, qui dici rupiscopum esse ministrum ordinarium Confirmationis,

non continuo definit simplicem Presbyterum esse posse ministrum extraordinarium. Prius, quia certum est, Concilium definivit; de altero, quia ince tum, silet: esto istud subobscure insinuet, aperte tamen non declarat; neque unum ex alio necessario sequitur . Quemadmodum , cum ait Eusenius Epilcopum ordinarium este consecrationis, qua Presbyteri & Diaconi ordinantur, ministrum: an recte inferes, ex mente ipsius simplicem Sacerdotem esse huius consecrationis ministrum extraordinarium ρ Sic locuti sunt utriusque Concilii Patres, ait Eslius iu ε. dist.7. parag. 22. ad a. q d quamonem Inter do tores controversam definire nollenι r qηomodo ct locuti sunt de mini. mo Sacramenis Ordinis , propιer controversiam de minoribus ordinibus.. II. Recte observat alia in occasione Bellarminus L. de Confirmatione C. 9. in responsione ad primam Kemnitii obrectionem, non omnia qua babentur m Decretis, avι Conciliis ad fidem pertinere, sed solum ea, qua definiuntur. Quod autem spectat ministrum extraordanarium Confirmationis hic non definitur, sed obiter tantum innuitur. III. Multa eo in Decreto dicit Eugenius circa materiam Confirmationis, confectionem chrismatis ex balsamo; item circa porrectionem instrumentorum, quam velin essentialem lacrae ordinationis materiam assignat, quae

tamen gravissimorum Theologorum iudicio ad fidem non pertinent, sed ad meram Scholae disputationem; circa quam sequutus est Eugenius Armenos in struens, suam probabiliorem putabat Scholasticorum sententiam. IV. Iam luperius,ubi de so a Sacramenti Confirmationis, observatum in his fuit,Decretum illud Eugenii,post ditatutam Synodum ac Graecorum discessum latum fuisse,non a tota Synodo. Quapropter cum sub finem hujus Synodi, Decretum illud datum dicitur Florentia in publica Sessione Synodali solemnitεν in E eclesia majori celebrata i de solis dumtaxat occidentalibus Episcopis intelligi istud debet qui Florentiae,praeside Eusenio congregati, tribus serὰ annis remam serunt. Quod quidem non eo animodicimus , ut quidquam detractum velimus hujus Decreti auctoritati, absiti sed ut intelligas quaecumque in eo continen-

Conea Florari. ID

298쪽

I9. U. Observat Estim in A. dist. 7. parag. 22. ad a. Comitium non virmare id δ δε aliquando fastum esse, nam revera, inquit, Dotum esse probari non potest sed id legi Oel in decreto Gratiani, vel apud Scholasticos Doctores , qui Delum Gregorii iuxta suam opinionem sunt inierpreιati , eamque ob causam se addidisse ordinarium, quod ita opinantibas praejudicare nollet . Fallitur , noctro quidem judicio, Ellius, ciun ait, probari non posse aliquando reipsa diu pensatum a Summis Pontificibus cum Presbyteris, ut Sacramentum Confirmationis ministrarent: contrarium mox Patebit. - . .

Quantum vero ad Concilium Tridentinum , certum est rem inter Scho. lasticos controversam, pro more suo definire noluisse, ut ulli opinioni prae-3udicium inferret: declaravit quidem, tanquam fidei caput, solum Episcopum ministrum esse ordinarium Sacramenti Confirmationis, nulla pro sus facta mentione ministri extraordinarii. Vide Pallavicinum Hist. Concilii Tridentini L. 9. e. . Prasens igitur controversia una ex iis est quae salva fide in utramque partem agitari possunt. Itaque sit

CONCLUSIO.

Possunt simplices Presbyteri, ex delegata auctoritate seu dispensatione , administiare Sacramentum Confirmationis.

Probatur I. auctoritate Eugenii S.pontificis in Decreto seu instructione Armenorum, quod si non a toto Florentino Concilio, saltem ab omnibus Latinis adhuc Florentiae, post Graaeorum discessum, congregatis, probatum suit.Qua de causa Cardinalis a monte Praeses Concilii Tridentini in Congregatione generali die 26. Aprilis an. Is 47. Episcopo Clodiensi, qui contendebatBullam unionis Iacobitarum idcirco non pertinere ad Concilium Florentinum , quia di lutum jam fuerat anno I 39. cum tamen Bulla illa data esset an. IHI.dixit, hallucinari, eos qui putant finem impositum fuisse Concilio, quando i unio Graxorum facta est; cum illud per tres ferme annos ab unione facta d

raverit, Occidentalibus cum Eugenio Florentiae remanentibus. Ita referunt Spondanus ad annum I 39. n. I 8. & Pallavicinus Hist. Conc. Trid.L.6. C.I I .Sua igitur firma stat huic Decreto auctoritas, ac debetur reverentia; tametsi ex certa fidei lege non teneantur Theologi, ea omnia sequi quae circa materiam & formam nonnullorum Sacramentorum In eo continentur.

Concilium igitur, seu Eugenius, postquam eo in Drereto dixit, solum mpiscopum ordinarium esse Confirmationis ministrum, statim addit: Legituν tamen aliquando per Apostolicae Sedis dispensationem ex rationabili o urgente admodum causa, fimplicem Sacerdotem , chrismate per Episcopum confecto bos administrasse confirmationis Sacramentum. Exempla illa dispensationum non refert quidem S.Pontifex, sed supponit, e 4 que approbare censendus est, cumineas ex rationabilictu ente admodum causis coacessas filisse:neque dubitandi locus est, quin occidentales Episcopi exempla illa sedulo & accurare perpenderint. Pra cipua hic reserenda. Vim non faciemus in testimonio Ambrosiastri, seuHilarii Diaconi asserentis, apud aegyptum, ac per totam Alexandriam Presbyteros, absente Episcopo, consgnare; plus enim ex illo atque aliis hujuscemodi testimoniis, qtiae

Dallaus odicit, effceretur, quam permittat Catholica doctrina : nem-

299쪽

m simplices Presbyteros . non tantum ex delegatione, sed proprio & ordinario iure ministros cile ConfirmationiS. I. Igitur licentiam administrandae Confirmationis in casu necessitatis con- r...i

cessisse videtur Concilium Arausicanum I. anno ψ I. Can. I. IIaereticos , lim Coe.p.

quit, in mortis discrimine positos , si Catholici ege desiderant, si desit Episcopus, i 4 q7.

a Presbteris eum chrismate ρο benedietione consignare placuit... Idem & placuit Concilio Epaonensi anno sI7. cap. I 6. Paes0teros , in- Tom. q. quit, propter salutem animarum, quam in cunctis optamus, desperatis decum- Cρ' p. bentibus haereticis, s conversonem subitum petant, chrismate permittimus sub- Τῖ 'venire. Quod omnes conversurι, hsam sunι, ab Episcopo noverint expetendum. Non ignoramus ex nostris multos cristimare , his in Canonibus designari meram caeremoniam, per quam olim redeuntes ab haeresi in Ecclesia reci-Piebantur, non autem verum Sacramentum Confirmationis ratias, inquiunt,

saepius iteratum fuisse Sacramentum illud, dicendum foret. Verum, multos aliter sentire latcndum est , imprimis doctissimum &Illustrissimum Petrum de Marca in notis ad Concilium Claro montanum anni iops. Neque sequitur, saepius iteratum fuisse istud Sacramentum: nam- m. io. que Verisimile prorsus est, illos Haereticos, de quibus mox laudati Ca- Cone. p. noncs, Verum apud suos Confirmationis Sacramentum, sive ex errore,

siVe ex negligentia, non percepisse. . 'Il. Cum S. Gregorius Magnus anno s93. Epistola 9. L. . Presbyteris Calaritanis prohibuisset, ue baptisatos infantes signare in fronte chr*mate praesu- Tos. merent, sed eos ungerenι in pectore, vi Episcopi postmodum ungerent in fron- οι9. s. re : anno proxime sequenti cum accepisset hac sua prohibitione multos o sensos & scandali tos fuisse, Epistola 26. respondetr Et nos quidemsecun- IMLq. dum usum Oeterem Ecclesine nostra fecimus; sed si omnino hac de re aliqui eom 70s tristantur , ubi Episcopa desunt , ut Presbyteri etiam in fronιibvs baptisatos chrismate ungere debeant concedimus Aliqui juxta editionem Parisiensem anni is yy. legunt baptifindos, non baptisatos: unde inserunt loqui S. Gr Eorium de unctione ante Baptismum, seu Verticis, quam illi Presbyteri contra usum Ecclesiae Romanae in fronte faciebant ; non vero de unctione confirmatoria, qta e Baptismum sequitur. Verum e vanescit penitus haec observatio, si Epistola illa 26. per quam S. Pontifex liccntiam restituit, quam Prius abstulerat , conseratur cum Epistola 9. in qua ccrtum est mentionem fieri de unctione facienda baptis alis, non baptisandis. Ad istud S. Gregorii exemplum respondebant nonnulli , aetate ipsa S.

Thomae, ipso metreferente in dist. T. q. 3. art. quaestiunc. 3. in corp. salmctum Gregorium non dedisse facultatem conserendi Sacramentum Confirmationis, sed aliquid sacramentale, mile illι Sacramento: scut alieni porrigitur panis benedictus loco Eucharistiae: id cst S. Pontificem non Sacramentum, sed meram caeremoniam , administrandi licentiam indulsisse : quam Q. lutionem sequuti sunt Adrianus VI. in . dist. 7. art. 3. Petrus de Marcadissertatione ad Canonem 28. Concilii Claro montani an. Io9s. Licctenim doctissimus auctor existimet, ex gravi causa posse simplicem Sacerdotem ex dispensatione Sacramentum Confirmationis conferre ; negat i

.men ex eo loco, id est facto Gregorii Magni, confici istud posse . Al-

sentitur Estius in . dist. T. parag. 22.

Verum responsio haec gratis ficta videtur. I. Quia id concessit LGrego. rius

300쪽

di 81 DE SAc vi MENTO CONFIRMI IONIS. rius per Epistolam 26. quod negaverat per Epistolam s. atqui per Episto

Ibid. p. iam 9. conceptis Verbis prohibuerat, ne Presbyteri baptisatos infantes Inare 6 9- saero chrismate infrontibus pra sumant, sed eos ungant in pectore, ut usscopi postimodum ungere debeanι in fronte, quae sane unctio frontis verum erat Comfirmationis Sacramentum; neque enim aliter apud Veteres solebat designari. a. Si de una dumtaxat caeremonia quaestio fuisset , quare illam in a sentia dumtaxat Episcopi Presbyteris S. Gregorius permisisset An non jure ordinario Presbyteri omnes Baptismi caeremonias observabant Unde tamia Calaritanorum offensio, scandalum tantum, si de una caeremonia dumtaxat actum fitisset At, inquies I. Si de vero Confirmationis Sacramento egisset S. Grego lib. rius, illud haud dubie, quod sine legitima licentia &auctoritate contulerant Presbyteri Calaritani, nullum & irritum declarasset, iterumque eos jussisset confirmari, quod factitatum a Gregorio non legimus. II. Cur S. Pontifex unum opponit Ecclesiae sitae Romanae usum, non vero institutionem Christi, quae longe masoris ponderis ac momenti suisseti Resp. ad primum, ex oeconomia & prudenti dispensatione sic egisse S.

Gregorium, ne Calaritanos gravius adhuc offenderet ac perturbaret. Quin - . & conjici non immerito potest , supposuisse Pontificem, ex consensu saltem tacito Ecclesiae Romanae, datam Calaritanis Confirmationis administrandae facultatem; unde judicavit necesse non esse ut juberet eos iterum confirmari. Reipsa quidem facultatem hanc revocaverat ipsemet Gregorius : at re maturius expensa, brevi, anno nempe sequenti eam restituit,

non improbatis iis quae ab illis Presbyteris gesta fuerant... Ad secundum: institutionem quidem Christi non opponit Gregorius , at nec etiam negat; imo hunc Ecclesiae suae usum, quem objicit, supponit haud dubie in ea divina Christi institutione subnixum esse.

III. Vel Graeci non habent verum Confirmationis Sacrainentum , quod plane absurdum & falsum esse demonstrant Goarius, Arcudius, & alii; quia revera Latini, cum de unione restituenda quaestio fuit, nusquam ipsis Obsecere nullum esse apud illos Sacramentum Confirmationis: vel fatendum est posse simplices Sacerdotes, ex dispensatione Ecclesiae, Sacramentum hoc administrare; certum enim est Graecos Presbyteros illud dispensare. Qui ergo paulo ante laudati fuere M. Pontifices, improbaverunt quidem Graecorum abusum, qui videbantur duce Photio sibi arrogare ordinarium hujus S cramenti administrandi jus & officium: at tandem, tacito saltem consensu & lapsu temporis , permiserunt eos in antiquo suo usu permanere . Rem ita explicat Goarius in suis notis ad Eucliologium Graecorum. Quae- P. 367. stio est, inquit, solvenda, virum solus Episcopas Sacramenti Confirmalionis sit minister λ Satis sit, pergit ille, nobis docvitarem abrumpere, o nodum prα- scindere vel ictu levi. Cum puerorum ρο aduIιorum confusa plebs, non amplius solemnibus Paschatis, Pentecones, o Theophaniorum festissaero Baptismaιis fonte Iustraretur ab Episcopis, cum individua comes ex antiquo instituιo ebo maris consignatio seu perfectio ct manus eius ultima haberetur, ne forsan pueri moν- re immatura praerepti, sancti aliivs msterii fierent exortes, ita consentientibus primo totius Orientis Episcopis, Sacerdotes confirmandi vicium vel arrogaruns, vel sibi conceβum ad hune usque diem retinuerunt. Ita Goarius, qui ita hanc

rem laudat ibid. testimonium Gabrielis Philadelphiensis Episcopi.