Scotus, et scotistae Bellutus, et Mastrius expurgati a'probrosis querelis Ferchianis earundem centuria pars prior a' fr. Bartholomeo Mastrio Meldulense subtilissimae Scotistarum Academiae oblata anno Domini 1647. Et a'Paulo Pinzarinio physico Meldule

발행: 1650년

분량: 683페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

, sed distinctasἰait, inter se quondam loquitur de sobstantia, non composita ex causa materiali, &formali realiter di δε tinctin realiter distinctis exeonstructione gramaticali in- , ter se, non autem ac inpolito, quia comparat eas ad nonis compositum. Neque rertio loquitur Doctor Subtilis, deis partibus nexistentibus, ac transactis; immo icquitur de, Angelis, qui secundum communiorem doctrinam nonsue, compositi ex causa materiati. formali. Si autem non fue,e compositi, liquido constat partes essentiales in ipsis non e L

. se transactas.

Tertius locus in . d. a.' p. E. docet composita essentia- is iter deprehendere a causis intrinsecis quamdiu existunt, is anulla extrinseca sic dependere, nisi a prima Haec Vox At Faventinus reclamaret, quonjata aliud promittitis iri aliud datis. Nam Scotus hic scribit, Psi igitur accidens abis solutum requirit subiectum oportet, quod hoc si prop-ri ter aliquam dependentiam ad ipsum essentialem, sed nun. la est dependentia, si inpliciter necesJaria alicuius ab lutiis ad aliquid, qu non est deessentia eius, sed tantum est, causa extrinseca, nisi ad Mu'm extrinsecam simpliciter primam scilicet ad Deum. Tunc diceret doctissimus Pater, is accidens absolutum non dependet essἡntialiter ad illud is uod non est de essentia. hcedo hanc negatiuam, sed D a vultis inferre, ergo dependet essentialiter ad illud, quod

.. est deessentia. Nego hanc affirmativam, ii quidemini is a Logica. ex negativa non concluditur assirmativa Lx, emitum. Nullum vivens dependet essentialiter ad ani, mali quod non est rationales, ergo dependet essentialiter

autem

362쪽

- . . . . . ,

, autem propter quam non est dependentia essentialis interis rem, ullud, quod est deessentia est identitas realis ipsi. us rei includentis ad illa, quae sunt deessenna,&in propo, sito sunt transacta inessentiam. His ita perpensis clausi librum vestrum dicens siquid boni. eli ex Arist vel Scoto in hoc libro, illud in Aristi vel Seo- . to legam. Neque ab anno I 638. librum aperui usque ad

, hodiernum diem t8. Decembris s- quem rursus aperui, ut quod mihi contigerat, annotarem. Huc recidunt vestrae, laudationes de controuersia, adeo Dexacte pertractata st, atque de omnibus Dadamosii j praeuiss s ac seda. , iis obiectiunculis G contra graues Viros,in strenue de-

Certantes

Hucusque Ferchius pro doctissimo Patre Faventino desudati

Quartadecima Expurgatio Mastrij.

polita sibi eonnaturali dieaestate, semel de iterum Nos calumniatur Ferchius in hac Faventina deo sensiones de toto, partibus. JPrimum,quod diximus in disp. s. Phyli q. r. a principio, Arisnoti docuisse in de anima4.7 F.Metaphit. T. c Metaph: . . . Metaphit. 4 a. a.Metaph LIs Lex materia,&forma fieri Unu perses J quia materia est per sep eentia, forma est per se actus. quando ipse librum Aristi prae manibus habens,diligenterque considerans, examinas, expendens,finaliter deprehendit citationes illas esse falsas,

nihil ibi repetiti ad propositum, atque sic a nobis fuisse

363쪽

deceptum Secundum, prodeadem idispis. phys qu. q. a p. concl. 3. . praeterea)quo loco,inquisiex dependentia, eg oml Hotius pallibus, Nos probare di itisinsonem realem totius a partibus, Hermus ostendere eo nrta Patrem abrum, quod Scotus dixem totum d 'pendere essenti ad literi partibus unitis,cum ipso toto exauentibus, idque tris fibus locis, ex Scoto, in quibus nihil ad proposituna. Pro eluenda hac gemina calumnia ad lydium lapidem de-. uerme debemus, tu cest, extus citat, ex Aristi&loca Scoti praerata, cum libris Aristri, eon laetenda sunt . ianc apparebit, quinam nostrum saltator, deceptor fu rit Num scilicet pro auro, Scoriam pro Allijs Caepas dederimus An duo novelli Scotistae vi clarantiquae duo. Hercules eterani non vide uni N Sed antequam id aggrediamur placet primo monere Lectorem incidere Frachium in muscipulam quam parauerat

Nobis. Si quidem pag. is n. 4. citat ex nostras. disp: physica sq. 34 i tamen tota illa disputati s tredecimi, quaelltam Liamum o auditur, ut est videre in praedi-

icto Tomo, tum Rorme, tum Venetijs impresso igitur ipse est, qui citat citationes falsas. YInsuper ibidem ait. Nos ad pag. nostram 4s 8 col. 2.eidem 'dentia essentialitotius partibus velle probare distinctio nem realem totius a partibus quod pariter falsissirnu est. quoniam, illa,est una probatio cones. qua erat talis. Dicimus tertio distinctionem reailem, quae versatur inter totum, partes unitas, esse positivam,& mutuam, quapropter, ob eam rationem solita robare cotendimus, diitin. ionem realem versantem inter totai vi partes,esse positivam

364쪽

stiuam, non autem esse te alem. Hoc enim iam propositulaetari atque probatum supra conclusione 2 quae erat ista. Dicimus secundo totum essentiale, Δ partes simul unitet . realiter distinguuntur in igitur qui pra:dicat, non falsificandum, falsificat At ommitamus illa satis Ferchio. familiaria Veniamus, inquam, ad Lydium lapidem, quo purum ab adulterino dinoscitur aurum . primo librum Ariu: accipiamus. postmodnm itidem de Scoto faeturi. Quinque extus ergo ex diuersis Atili libris, a Nobis citantur, ut ex omnibus f collectim sumptis inferatur Ex shilosbpho nolirum assimplum. ex materia, forma fieri per se unum; quia materia est per se potentia, forma: per se actus JPrimus est lib. a. de animat. . qui sic habet. si autem aliquiduommune in omni anima oportet dicere, erit utique primus actus corporis naturalis instrumentalis unde non oportet quaerere, si unum est anima,&corpus, sicut neq;:i ceram,&figuram, neque omnin uniuscuiusque materia,&id cuius materia, unum enim, Messe cum multiplex di- du, quod proprie est, actus est . me AristAd hunci Fere hius dicit. Hac quide in a. de animato docetis Arist: materiam, uniuscuiusque, di formam esse unum non tamen rationem sumit ex per se potetis,4 per se actu sed D praecise ex actu. quia, quod proprie est & unum est actus, a nihil tame ostea sus ex iuuersitate in ratione trire Fer- , chius. Sed quam impropria sit lim expositio Ferebiana; es quare fiat unum per se, non semirationem ab Aristi ex po- lentia,&actus sed solum ex actu Ex verbis, mentec Philosophia Ducibus doctissimis eius interpretibus consi-

365쪽

Et primo audiatur Doctissimus raventinus, perchi cliens in hac causa contra Ad uocatu suu lib. iti Meta ob di si ' cap. 7 pag. col. a. lin is clarissime scribens fa de anima. r. r. ait scilicet Aristi J nullam aliam esse rationem propterquam ex materia, & forma fiat num per se s nisi quia numeliactus, aliud potentia. Non ergo ex prς-cisa ratione factus,J ad placitum Ferchianum inquit Aristrin illo, fieri Unu per se, sed ex acta,vi potentia; ad sen.

sum Faventini,&nostrum.

Secudo Appollinaris offredus in expositione illiust sic inquiti Remouet dubium, quod Antiqui dubitabant, dicens, quod non oportet dubitare, quomodo ex anima in Corpore fiat Vnuin, quia per se notu est. ex actu, potentia fieri nihi quemadmodum ex figura,vicera sit num Sed animaeibactus. ωCorpus sicut potentia agitur per senorum eis, exanima, Corpore, fieri Unum, quare&subdit quod cum Unum,&ssitas multipliciter dicantur illud, quod vere et Ense iLachus. Haec Doctissimus Interpraes. Proculumaiori intelligentia notat quod non est quaerenda Causa, quare ex materia, & forma fiunt num tum quia,

hoe est pet se notam, ut dicitur in textu,cum Unum fit, tentia in relinquum actus eius hucusque os redus ergo ad sensum Sapientissim Interpretis habetur, ex hoei Aristet

rationem Vnius suismi, non solum praecise ex actu ut e chius vult sed etiam ex potentia, citHuic interpraetationi concinnit Petrus Tartar: Subtilissmus Scottila in hunc textum. lib. a. de nima scribens. .uubdit

Suod non oportet perquisere, o scilicet Misi Vtrum

366쪽

anima vi Corpus sint Unum, scut neque de cera, figura, nec dea ct ' potentia, quia actus, pqtentia habent ex suis naturas ut constituant num totum. ex illo tex melicitur haec authoritas Non est quaerenda causa,J supple ex .rranteca: quare ex actu,& potentia fit num,nisi quia hoc et tactus liud velo potenti ad Haec Subtilissimus Interprςs. Videat, examinet, consideret Ferchius. An ratio Vnius, su-- matur prςcise in illot.ex ratione factus.JAn Nos recte citauerimus hunc t. ad probandam per se Unitatem comitantis exam terra,&forma. quaa illa est potentia, haec vero Aelius quando Iudice Tarraretio ex hoc r. 7. haec auo thoritas eliciatur JToturn hoc confirmat mirabiliter Ioannes de Ianduno, Ari- , motis Auerois fidelissinnis immitator, qui super hunc rei istum, mouens hanc quaestionem. Vtrum ex anima, &Corpore fiat Vnum per se. scribit. Ad quaeitionem dicendum videtur, quod ex anima, corpore fitens nim pers cuius causa elliquia ex actu, Meo cuius est actus fit ens Vnum, sed anima est actus Corporis, ut probatum est ergo, c. maior recipitur pro manifesta, & per se notas nec opportet huius aliquam causam intrinsecam quaerere principalem; sed solum ex hoc, quod Unum est actus. alterum est ens in potentia, fit ex eis unum; tamen Aristisi bene consideretur, videtur hoc confirmare haec Iandanus ergos bene Ferchius considerasset .aristescit ut monet Interpres eruditissimus; aduertisset, non ex praecisa ratione Lactus, J sumere Arili Unitatem per se Unius nisi vexatio per se actus nugis conspicua est, ut restat per se unum i quemadmodum luper hunc . exponit Piccolom: ex Scoto

infra

367쪽

Quartadecima Expurgatio iam vij. 3 3

' distinguitur, sicut maretia determinatur, quia est Mite . hsahs per formam sic genus habet rationem materiae, χω torminat super disseremias quae habent rationem formae.

Faventinus piiss in hocca in quo agitur ea professori de uno per se quale est compositum nostrum substatutalea

aliter distinctum a patribus inuenit ad propositum in ex ploadducto ab atast illos term in s. f genus, dc differen α - tiam, matellam, oc formam, actum,&po Griam in quae mesan Unum per se .Ferchius oeculatior Faventino , quem hoc loco defendendu suscite; audet scribete feni. , latinuenisse ad propositum Eat; Se primum Advocatus ipse, concordet cum cliente at conferam tertiam Citationem. :' in

Ea est . lib. s. Metaph: stet 4 dat initium capi: simine: D secundae illius libis cuius cap tituliis et Dariens per accidens, quidque illud sitici adducitur a Scoto a. d. 3. 4. in argumento ad oppositum. De hoe e. Ferchius sicis scribi t. Exam 'tertiam Citationem e G Metap ti,, . di collatam cum libro Arist: falsam deprehendo. Iam, que tertia citatione perturbari caepi. Tertio scilicet deceptus

Uerum quam falso id scribae, legantur onmes exposito res praecitati super hunc extum,&videbitur, quod illi assir mane cum scoto locescit Philosephum in ultima parte tex. assignare digerentia interem per accidens,i ens per se quoniam huius est generatio; illius sunt generationes, i inquit, Alensis, quapropter magis debet dici sentia, quam h Vnum Ens, quia nullam Unam Naturam dicit. Cum et

Philosophus ibi declaret, ens per accidens, vidistinguis tur

368쪽

3 cuartadecima Expurgatio astri

eur ab ente per se. Nec citatio illa falsa erit; nec omnino extra propositum, quando compostum substantiale seens per se unum, ad illud, sit una generatio tantum, quae

virtute agentis naturalis, educendo actu ex potentia, fit Preterquam quod t.4. in eum finem fuit a nobis citatus ut una cum alijs textibus coniunctim citatis, magis corrob raretur nostrum assumptum de Enre no per se coalescete ex materia& forma, quod ptiaestat egregie, dum dissec rentiam entis per accidens ab ente per se declarat. At perugamus ad 4 citationem.

Quartus textus fuit r. lib. 7. Metaph: Nunc autem primo dicamus quatenus in Analiticis dedissinitione non eurdictum. qui ex .est initium cap. I praelitu lati s quo pacto ex dissinitionis partibus num fiat. JHic est ille singulatis e. quo Scotus fatetur Se edidisse textu alem expositionem in Metaph: .d M. qu. 3. U. C. sad confirmationem. J De hoc t. Ferchius scribit. Expendo quartam ex . Metaphis t. a. atque exerto libro Plutosophio nihil tepeati. haec ille. Opus erat miserclit, ut post exertum librum, ipsum etiam Is geres, considerares. ad quid librnm exerere, Hecturam eius negligere Non sic fecit Subtilissimus Praeceptor notaster Scotus in Hoc praecitato qui postquam reiecit opinionem S. Thomae super hunc textum habet haec verba fEst ergo intentio Philosoqhi, quod illud quod importaret per genus est nihil nisi pontentiale respectu specierum Meodem modo illud, quod sequitur, quod finalis disserentia erit terminus, di dissinitio nullo modo potest intellisi quod

369쪽

cumadecima Expurgatio nostris:

qu od tota ratio quidditativa sit in ultima digerentia, tune

enim omnino genus semper flue et in diis nitione. quia M., a vitiina disserentia tota messisietati re exprimereti, sed debet intelligi, quod completiue est tota substantia rei

sicuti alii ma ultima, est completiue tota essentia haben-: tis formam. Eodem modo assignat ipse hic unitatem dis. finitionis, quomodo dixit se praemisisse in Anatat is, quomodoma, Metaph: cap. pen assignat Unitaten, rei ιν quia fac utibi dicit, quod ex duobus conitituitur compositum te ais, quia hoc actus, potentia illud i ta hic dieit,quod ex duohus conceptibus componitur. Vnus coceptus quid- drativus,l seu diffinitivus, quia iste conceptus est potentia... Iis, ille actualis N icut ibi actus eii principatior, quam po- tentia, per consequens principabor ratio unitatis, sicut, -'5 entitatis; ita hic, quia conceptus vltimae differentiae est conceptus actualior, de principalior ratio unitatis dissi. nitionis Phaec ScotuS. . Ex quibus gerbis elleio primo,quam Tu falsis afferas o rex- ,, pqndo a. citi atque ex Erto libro nabi repeti v quando Seotus reperit nitatem per se disinicionis, pendere ex genere tanquam potentia dc ex disserentia tanquam ab actu. quod est prorsus notirum intentum cum illum tex tum ci- . tauimus i: m Elicio secun ieitationem nostram quintam exra Metaphrt. I. esse verissimam idque continere, quo prcbare in Rendlanus . Dequacitat Tum et inqui Aspicioquin - , tam cie de eam a Doctore Subtili iactam reminiscens, con-

370쪽

dens nimirum, hane clarissimam ei tationem, vilis, ga. fmm suarum nubeculis obumbrat, posse. Scribit Tan- isum obseruaui, aliud indita sextu. Arist:aliud in declaratio, ne scoti, Arist: na ueposuit actum, dc potentiam, non appulsuit per sexad actum, do potentiam Scotus aurem deis clarando adiecit, ut in composito per se uno intelligantur,c per se actus,& perseJ potentia. Non est autem iuitiam, viri Scothdeclaratio, tanquam tex: Arith: Liretur, cum saepe mari,, xi malit in declarat Ionibus diuellitas, m textu nitas. haec Ferchius qui per rimulas omnia scrutatur, Virulenis amanimum tuum in Scotum,& in Nos ostendat.

Sed allute nimis tacuit locum, ubi in Scoto obseruauerit adiectam particulami perses actui, & potentiae. Cur Ferchi,

non exeris textum Scoticum, ubi pote litiae Nactui ad lj

eston edisseram ego . Ibi eruauerat Ferchius, Scotum in lib. 8 Metaph. 4 in p. sene. q. v. N. s. ad larga

mentum igitur in Φ l. 3. C. C. ad confirmaticiis nem, i in a. d. I a. q. p. D. sed quaero. mentici. nem utique fecisse huius tex. Is libri 8. Metaphis.

Sed nunquam actui, solentiae adiecisse particulam spe sed Audiatur hic ultimus, fit alter Metaphysicae locus. Sed quero sede partibus compositi, unde habeant, quod illardant esse per se Unum, d liae non. Respondeo Phidolopbus . Metaplati c., is quίecit quare aliquid est,nu & dicit, quod simplex est unu quia tatim est id quod est. Sed in compositis, est dare aliquam rationem, ,eseruit Philosophus aliam dare. nisi'aia hoc est actus,& illud potentia. haec Scotus. Sic in Metaphys loc cit scribit

. ' si

SEARCH

MENU NAVIGATION