장음표시 사용
171쪽
missa recipitis , nisi forte a ceteris Patriarebis mittatur, nuIIus ad Praesulatum , -I alterius ordinis Clericatum, siue ad Praeposituram μηasteriorum pr ebitar , nisi iste bunc approbeι, ct commendet , atque de illo ipsi Patriarchae suggerat, o ipse praescie-
ter. Hactenus Anastasius. XX. Priscum quoque suit eorumdem Cursorum munus publicos Sacros Codices reservare, pro occasione exscribe n. dos tradere, aut Ob enatas Echlehasticas controversias , ad EeeIesias deserre . Curam conficiendorum qua memendatissimὶ Merorum Codicum Caesariensi Eusebio demandaverat Constantinns. Illos ad Comitatum per Caeseriensis Ecclesiae Diaconos , quibus duo concessit ex publico cursu vehicula , voluit deserri . Qua de re exstat Imperatoris ad Eusebium epistola, apud Socratem lib. I. c. 9. , ubi pag. s. inter alia scribit . Ceterum duorum pubIicorum υebiculorum usum autorita. te bHus epistolae accipias . Sic enim quae eleganter aes ripsa sunt, ad conspectum nostrum commodissime perferentur : Uno scilicet ex Ecclesiae tuae Diaconis id ministerium obeuute . sui quidem ubi ad vos perisnerit , humanitatis vostrae experimentum capiet. Et Sophronius Synodicam suam directurus , Diaconum elegit , ex eo praesertim munere commentatum , M legimus act. II.
Conci l. VI. pag. 11sq. Iare molaede supplico vestrae Fraternae dilecti i, Leontix Deo amabilem Diae num Sanctae cisisti Dei Hstri Resarecti is, ct nostri υ erabilis Meretarii cancellarium , primamque Norariorum , ct Religiosum Fratrem nostrum PolΗκ-ctum, qxi badius nostrae senodicae Scriptinae Ministrisunt, pia. cito υvItu, S condecenti con 6censione suscipere . Ita vero Ministri Scrinii Episcopalis Cancellarii erant, ut etiam avit synodicae , aut Encyclicae , fiqua ad Ecclesias mittebatur, subseribere tenerentur . Uigilius enim , quum in controversia trium Capitulorum primum edidisset scriptum , quod vulg6 Iudieatum dicitur,illud a Primicerio Scrinii Apostolici, atque a Diacono Cursore subscriptum suisse, docet in damnatione Rustici, & Sebastiani , qui eiusdem suerant Diaconi, oc quibus Iudicatum tradiderat . Exstat sententia Tomo III. Concit. in Synodo V. collat. I. pag. III. . Nam cum occasionem eum is ad Sisiliam reperisses, ct Iudicatam no-frum , Iaassesque ejus , ubi etiam Mii nostri Diaconas , Primiceri que ιecam ma estum est fabscripsisse, filiis mseris Pelagis
172쪽
I 19 Dinebis, aliisque dirigere Ivsses. Percurratur eadem sententia ad majorem rei hujus illustrationem .
XXI Autographum Encyeliei cujusvis scripti ab eodem
Primicerio in Ecclesiae scriniis erat reservandum , ejusdem que exemplaria Episcopi voluntate , dc assensu mittenda .
Quapropter Vigilius ibid. Rustico vitio vertit, quod Iudicatum Primicerio tradere dillulisset . Ouomodo etiam in Palatio , ut fratri nostro Menae , ad quem scripseramus , celeriter traderetur , institeris, nulli babetur incertum e ita ut filio nostro Surgentio Primiceris petenti scbedam ipsam Pudienti vostri , ut apud se pro loco suo secundum consuetudinem retineret , per mi IIos dies dare penitus noluisses , doηec exemplaria per plurimos Saeerdotes , S L icos , sed S per gloriosum Virum Drannum , Magia fleam Militum , aliosque L icos in Africam Proυineiam destinares , quod in Ecclesia nostra a Diacono nunquam factum est ; ne
nobis nescientibus do exempla desinares. Id autem antiquissimi moris est . Namque mittebantur etiam Presbyteri, quum Episcopi alicujus apostasia erat ceteris manifestanda . Usurparunt id Ursacius, di valens , quum occasione Lampsaceni Concilii, de quo nos in coment. ad Patrum Chalcedonensium Adlocutionem, intellexerunt, Germinium Sirmiensein Episcopum , eiurato Ariminensi conciliabulo , ad Orthodoxos commigrasse'. Agebant illi Singedunense Concilium , titillo sermὰ collabentis caussae praesidio, si reapse Germinius ad ali cna castra transiisset . Id ergo sive ut certius dignoscerent , sive ut iacturae aliquatenus consultum irent, Sirmium miserunt Secundianum Pres te in , Pullentium Lectarem , ct Candidianum moresam. Quod legimus in fragmentis Hilarii pag I36 I. Rescripsi ad haec tentamen ta Germinius, & a suscepta semel orthodoxorum professione ne hilum quidem deinceps recessurum se sere testatus est in Epist. sua ibid. exstante pag. 136 ., cujus postrema verba si intan notanda Sane intimo caritati υUrae,me bule Epistolia propterea quod inanus dolorem , subscribere non potuisse : Subscribendum autem mandasse Fratribus , ct Compres teris nostris Innocentis , aυio, o Catulis . Id moris etiam Romae servatum legimus ad tempora Nicolai I. qui in epistolis ad Michaelem Imperatorem , exstantibus in actis Synodi VIII. , asserit harum publicarum epistolarum exemplaria duo fieri consuevisse: Ita ut
173쪽
s 3o Authographum in scrinio Apostolicae Sedis reservaretur , alte rum Provinciis, aliisque dirigetur. Diaconorum proinde id erat officium , qui, utpote Cur res , subscribebant; tum Primicerii scriptum publicum adeommune Ecelesine bonum spectans, religiosE servantes, inenatis de eodem concertationibus ipsi testes adhibebantur indubii . Hi ne quum Theognis Nicaenus eum Eusebio Ni-eomediensi s qui primi vexillum pro Ario erexerunt judicium adversus S. Athanasium vulgassent in caussa Mareotidis paludis pro Ischira impostore , idemque Eeelesiis intimassent , unde prima S. Athanasii depositio eonclamata est , Patres Sardicenses, excogitatam fraudem detecturi , di improbitatem judicii, Diaconos Theognitis vocarunt , eorumque testimonia exceperunt . Atque iccirco in Encyclica pro Athanasio , Tom. I. Concit. P. 663. , promotae calumniae testes , Diaconos proponunt , eorumdemque testimonia . Et baec convixcebant ii , qai tise Theomiti Diacones
XXII. Sed quae hactenus de Diacono,Cursore Dominico, disputavimus, qui vel epistolam responsivam ad eum , qui Encyclicam direxit, vel saltem delationis testimonium exigebat, vix intelligi pro merito possunt, nisi publicorum Cursorum , atque eorum praesertim , qui Magistriani dicti sunt, notitiam,atque munera exposita habeamus,& reserata . Magistriani itaque Ministri erant, qui Imperatorum magni ponderis edicta deserebant . Hinc in actis S. Abereii , exstantibus apud Baronium , legimus: Valerianum, Basianum Magistrianos diυinorum nostrorum officiorum misimus . Et Marcus Gazensis in vita Porphyrii Gazensis Episcopi . inuit Magisria- nur, epistolas affereηs Imperatorum. Eorumdem opera Constantinus Nicaeni Concilii epistolas, quas ipse enucleaverat . , quaquaversum direxit , Gelasio Cyziceno teste lib. 3. Et Iohannes Antiochenus situm ad Urbem , di Ephesinum Concilium adventum Patribus significaturus , in contesta- tione ad S. Cyrillum , Parte I. Conc. Ephes pag. I 349. relata , scribit: Deest aurem praeseatiae Sanctae Gnodi Iohannes Antiochenus Episcopus , qui ct ipse jam in Dηvis est, iuxta quae nuper suis literis laetimavit, per eos , quos praemisit Praefestianos , atque Musrianos nisciata sunt. Unde
174쪽
quum Leo Imperator ad omnes orbis Episcopos Eneyeli eam direxit , ut Episcoporum judicium , S unanimem de Chalcedonensi Concilio professionem eliceret, opera Magistrianorum est usus, ut testantur epistolae Episcoporum resiponsivae . De hoc autem ossicio prolixe Pancirolus in notitia Imperii cap. I 6. XXIII. Episcopi autem continuo tenebantur respondere, ut demonstrant epistolae in Tomo it Io Encyclico , ubi di acceptam a Μagistriano satentur epistolam, di simul datum eidem responsum: quod quidem si differri oportuisset, Magistriano tenebantur oblatae epistolae testimonium reddere, seque eandem tradidisse proprio Notario, testari. Rei huius documentum exstat in Synodico Cassinensi c. I 27. , ubi Iohannes Antiochenus per Μagistrianum Alexamdro Hieropolitano intimavit, ut vel Pacificae epistolae, cui subscripserant orientales, ipse quoque subscriberet, vel sedem relinqueret. Porro in ejus capitis epigraphe legitur. φilla Alaxandri Episcopi in personam Magistriani, qui praefatas attulerat literas . Redditum autem testimonium hocee subjicitur. Epistolam mihi reddebat admirabilitas tua Antio-ciant. Quam non suscepi propter aliquas Ecclesiasticas quaestiones. Lecta vero mibi est is bonitate rua . Et ut Me possis osteκ-dere, hanc episolam Dei ad tuam nobilitatem , declarans , quod in bis , quae praecepta sum a piissimo, ct amira Christi Impera-
rore nostro , permaneo: αι Me fatiger nunc ad ejus pium comitarum , S in mea Ecclesia persistam , orationes faciens pro ejus minporto. Notarius ver) qui mecum est , accepit ejus exemplar. Ubi vides, Cursorem publicum delatam epistolam legere consuevisse , ejusdemque exemplar relinquere, quod Ecclesiae NO-tarius custodiendum accipiebat . Unde quae hactenus probata
XXIV. Quoniam vero istiusmodi homines quamaptissimi erant Domini et Ecclesiarum cursores, eosdem quandO-que ad Clericatum eligere Episcopi consueverunt. Ita Alexandriae Diaconus a Cyrillo eIectus est Theodorus, qui Laicus eodem ossicio defunctus fuerat, quod pariter, clericus subinde electus atque ordinatus, egregie Ephesini Concilii tempore obivit. Id ipsemet Theodorus testatur in li
175쪽
duos plus minus annos in sobola devotis morum Magistrianorum Subadjuυa s ita ex Graecis eodicibus legendum i eo resatus sum: ηustam adυersus memet fum dans aIiquando represensionem, aut querelam , sperans magnae illius sobolae mereri pri-υiIegia . Sed S Sanctae , o Beatae memoriae Carilias deputatum me habuit, re maximὸ in tempore, quo facta est sub eo
in 'beso Gnodus ; S sine ulla querela miη rans faη to illi , ct per Deum facto Concilio, Davi pro sinceritare, ει studio meo,
magnae Alexandrisae Ciυitatis ab ipso mererer. XXV. Subadjuva is erat, qu in eodem Μagistrianorum officio veIut adjutor aderat, quo perspecta sedulitate ejus fidelitateque in his praestandis muneribus, privilegia, ut aiebat Theodorus Diaconus, Magistrianorum obtineret. Vocis eiusdem mentio, atque usus occurrit in altero libello ,
eadem Act. III. Chalced. relato. Accusatur ibi Dioscorus , quod Ecclesiae pecunias distraxerit, & Eunucho Chrysaphio dederit, per quem Ephesinae Latrocinalis Synodi tragoedia peracta est . Chrysaphius ergo Magistrianos misit . Sic enim in Actis pag. 33 . , ubi de pecuniis Ecclesiae a Dioscoro usurpatis. utias is nobis magnificentissitnus , ct gloriosissimus Nomus pre virum deistum , Severum Magistrianum, ct quondam Subadj am ejusdem devotissimae Magistrianorum sobolae , accepit. Subadjuvae itaque , velut Magistrianorum adjutores, exercebantur, ut & ipsi Magistriani fierent. XXVI. Ecclesiastici tandem Magistriani officium Diaeo. nus is exercebat , qui Diaconicam promerebatur, qua hujus fiebat muneris obeundi iacultas. Magistrianus hic Ecclesiasticus, seculi more, suos habebat Subadiuvas , seu coadjutores, qui sua in deserendis Ecclesiasticis epistolis fide probata , viani sibi ad Dominici cursoris gradum , & Diaconatus ordinem sternerent : quos quidem inferiorum ordinum, ut Subdiaconi sunt, & reliqui, Clericos suisse reor. Ut propterea, quoties per Subdiaconiim , Acolytum , Lectorem, aut Exorcistam Encyclicas Iatas legimus, id de hisee adjutoribus, quos Subadjuvas ea aetas vocabat , sit intelligendum . Nostrae conjecturae argumentum est Libellus citationis missae a Felice Papa ad Acacium,& exstantis Tom. II. Concit. pag. 829. , ubi Uranii Subdiaconi, di Subadio vae mentio fit. EpiscopaIi diligenia commonente inquit Pon.
176쪽
responsio sanciae memoriae Praedecessoris mei per υirum devotum Granium Subadjuυam Subdiaconum apud clementissimum Principem , quid apud te quoque literae ipsius in ca sa Alexandrinae Ecclesiae profecerint , indicare . Tametsi ergo nuperus Conciliorum collector Harduinus v.' Subadjuvam a textu submoveri debere conjecerit; quum nihilominus, di in antiquis Codd. exstet, & res ipsa in Ecclesia olim viguerit , qua de caussa ille a textu ad notas vocem rejecerit , minime assequor. Quum autem Felix vitio vertat Acacio, quod Uranio Subadjuvae responsum tradere noluerit, magis ad struitur , quod ex Codicis Cassin. exemplo animadvertebamus , Episcopos videlicet obstrictos suisse , publicis hisce Cursoribus testificari, di respondere . De Uranii missione loquitur quoque Eutychian istarum Breviculus, annotans haec fuisse gesta , fune eniente Uranio Sabadjuva . In Synodo v. etiam Collat. r. adducta est Vigilli Chartula, Tom. III. Concit. pag. I 86., qui quaedam nosse cupiens ex Antiochenis Archivis , se illuc Thomam , ut per' quireret atque deserret , misisse testatur, inquiens sub finem . Pro hac etenim caussa destinaυimvs Noniam de ii mum , agentem in rebus, ct badjuvam . Exigebantur enim rei consectae testimonia in Archivis Antiochenae Ecclesiae adservata : unde Subadjuvarum requirebatur officium , SOpera, qua proinde voIuit uti Vigilius. Notum quippe quod in Historia Miscella Edit. Canisii l. I . pag. s 28. legitur :qui Subadjuυae dignitate habebatur insignis . Adde quod Olympius, S Gerontius, qui epistolas ad Leonem Magnum in caussa Timothei Aeluri , ct Encyclicas pro Chalcedonensi Concilio detulerant, dignitate Subadjuvae legantur insigniti in epistola Leonis, edit. Quesnel. 17., ad Episcopos Aegy- oti. Lyerelas tamen dilectionis vestrae praeveniens , Clementissimo , Gristianissimo Principi de tantorum malorum remediis supplicaυi,'per filios nostros Gerontium, oe Obmpium Subadiuυas diverso tempore depoposci. Et in epist. 98. ad Iulianum Coensem . Et cum omnibus occasionibus feribere non quiescam , quibusdam tamen so iptis meis , iis est, per filium nostrum Subadiuvam Rodaxum, Dominicum filii nostri, υiri illustrissimi ripa-racii datis , nullum responsκm tuae fraternitatis accepi . De
177쪽
DE PRESBYTERIS DOCTORIBUS, DIACONO, DOMINICO CURSORI, ADSOCIATIS.
I. Cur Diaeovo Cursori adsociarentur Presisteri. II. Morem praeformarunt Apostoli. III. Susceperunt Apostolicae Gela-Fae. IV. Exemplo Alexandri L. Pont. , ct Mnodi Siculae silustratur . V. Ex S. Asbanasii epistolis. UI. Ex Conei- Iio Antioebeno II. c tra Paulum Samgarenum . VII. Exeaussa Albaκasiana apud Iuliam Pontificem agitata. VIII. Ex epistola Gradi Singedunensi s. IX. Ex damnatiove δε-υisiani a Sirieio eυulgata . X. Expenditur Ambrosii responsum . XI. Morem eundem Albana o proponebar Basilius M. XII. D accurate obser υit Apostolica Sedes. . I. Iaeono equidem, Dominico cursori, Encyclieas ad Ee-O clesias orbis laturo, unum alterumve Presbyterum eium fuisse datum , cum in sequenti Dissertatione demonstrabitur, tum apud Ecclesiasticos Scriptores tam certum est , ut quod certissimum . IlIud tantummodo disquirendum est, quo fine scilicet Diacono Presbyter comes sit datus. Presbyteri, qui cum Diacono mittebantur, delecti sere erant ex Presbyterio, quod, ut dictum est, Doctoribus Presbyteris constabat . Quoniam vero ii ob doctrinae excellentiam , morumque gravitatem consiliarii Episcopo aderant , in tantum ut absque illorum votis nunquam ad deliberationem veniret, e re publica Ecclesiarum erat , ut graviori urgente controversia, aut regione aliqua inse'a haeresithus, non scriptis tantum consulerent, sessi unus insuper ali.
quis ex illis eligeretur , qui viva voce, α quae conscriptatuerant explanaret, & sensa tueretur , atque insanos grassantis
178쪽
santis haeresis impetus opportune infringeret. Nemo enim melior, atque aptior seligi ad id poterat Doctore Presbytero, qui, ut non nisi exercitatissimus scient immusque trahator deligebatur, ita in condenda Encyclica adsessor suerat, ct in Presbyterio approbator, non iners iccirco futurus,
nec ignarus decretorum eorumdem assertor apud Ecclesias.
II. Si rei hujusce inquiramus originem , Apostolica haec est , & in Encyclica Hierosolymitana luculenter expressa , in qua deserenda Dominicis cursoribus socii dati sunt Paulus,
ct Barnabas . Sic enim Actor. I s. v. 23. legimus. Placuit
nobis colle. iis in unum , eligere viros s Cursores nempe Silam ,& Iudam S mittere ad vos cum ebarissimis nostris Barnaba, et Paulo hominibus , qui tradiderum animas suas pro nomine Domiηi Iesu Gristi. Ad haec observat in Comment. Chrysostomus , merito praeter latores, missos quoque suisse Doctores, cujusmodi erant Paulus, & Barnabas , cum perbrevis esset epistola , di ad eos, qui Iudairantium haeresi tenebantur, directa. Illos autem iam Presbyterii Antiocheni declaratos fuisse Doctores, notum oppido erat, di cap.
Iῖ. Actorum v. I. proditum, ubi , non secus ac in Encyclica Synodica , Barnabas, & Paulus hoc ordine recensentur, ut Paulo Barnabas praeponatur. III. Apostolicum institutum primitivae Ecclesiae Patres lunt secuti. Etenim in Paschatis concertatione, Victorem inter, S Polycratem Asianum Exarcham habita , Pontifice in jus summum propendente , Lugdunensis Ecclesia Encyclicam adversus quosdam emisit , qui tunc ad Fratrum perturbationem ultro vitam persecutoribus offerendam asseverabant: unde plurimi lapsi sunt. Irenaeum proinde Presbyterum Ecclesia eadem dirigere voluit , ut motae contrO- versiae modum faceret. Irenaeus autem is est , qui antea epistolis ad humanius cum Asianis. agendum, Victorem adhortatus fuerat, teste Hieronymo in libro de Viris Illustribus in Irenaeo. Feruntur ejus oe aIiae ad Victorem Episeopum Romanum de quaestione Pasibatis episοIae , in quibus commonet eum , non facile debere unitatem Collegii scindere . Non absimiliter quum Alexander Hierosolymitanus Antistes eIectus est , Clementem Alexandrinum Presbyterum , Hierosolymis tunc commorantem , cum epistola ad Antiochensem
179쪽
s1 36 Eeele iam direxit, in qua de sua agit ordinatione . In ea autem sic de latore. Porro has literas, Domini fratres , per
Beatum Presbditerum Clementem ad vos mis, virum υirtute praeditum , ct probatum quem υos re nostis jam , o amplius eo-gnoscetis . Qui quidem Dei nutu, ac Pr identia , dum bie apud nos praesens esset, EceIesiam Cisisti re confirmavit , o magnopere aκxis. Λdversus Iudaeos, nisi me fallit conjectura e- certans . Nam Eusebius qui lib. 6. c. H. haec fragmenta epistolae refert, cap. II. addit, Clementem librum edidisse de Getesiastica Regula , seu adversus Pudaeos. IV . Illustre exemplum cum Encyclicae, tum Diacono sociati Presbyteri Doctoris, exstat in Synodo SicuIa , cujus acta Authori Praedestinati debemus. Ille enim de haeresibus i.
I. c. I 6. haec habet ad rem. Sextadecima haeresis Heraelaonitarum, ab Heracleone a linυrata est, γae Baptizatum homi-ηem, sive justum , si υe peceatorem , Ioeo Sancti computari docebat , ηibitque obesse Baptietatis peccata memorabat , dicens : F-eut non in se recipit natura ignis gelu, Da Baptizatus non in se recipit pecca u/m Hic in partibus Siciliae incisaυit δε- eere . Contra hune susceperunt Episcopi Siculorum Eustaebius Libbaeorum , ct Panormenorum Theodorus : Quique omnium , qui per Siciliam eraηt Episcoporum Samdum ex antes , gestis eum audire decre ruri: Et Mniversas adsertiones ejus dirigentes ad S. Alexandrum Urbis Episcopum, rogaυerunI, MI ad eum confutandum aliquiae ordinaret . Tune S. Alexander ad si Alaquaeque capita dri singulos gladios Dei Verbi de υagina Di-υinae Legis ejiciens, librum contra Heracleonem ordinans , ferismatismum in ingenio Sabinianum Presisterum destinaυit , qui S scriptis Episcopi, ct adsertione sua ira eum confuIaret, ut nocte media naυis praesidio fugeret. In quo facto ordo gestor im attendendus est. Μutuae primo Lilybaeianum inter &Panormitanum Episcopos scriptae sunt epistolae : Synodus deinde habita est , & Sinodi Encycli ea ad Pontificem delata: ae tandem Pontificis refutatio emanavit , missusque ab eo Sabinianus, Presbyter Doctor, qui etiam Oretenus frangeret haeresiarchae audaeiam proterviamque. V. Hinc moribus receptum fuit, ut Presbyteros quosdami mitterent in regiones, aliqua praesertim erroris labe insectas, qui reto & doctrina fidelium , fideique caussam susciperent
180쪽
137 perent defendendam. Athanasium disciplinae hujus perquam licitum suisse, ejus passim testantur epistolae . EXitat Inter alias illa , quam ad Iohannem , & Antiochum Comprei-byteros suos dedit , Tom. I. pag. 93I , & in qua eos audat ob missas ad se relationes circa Hierosolymitanae Ecclesiae statum , & ut idem prosequantur , hortatur. In alta similiter, quam ad Palladium Presbyterum dedit , memorat quae sibi de Cappadociae in S. Basilium motibus denuntiaverat. Et, ut alia plura mittamus, quum Draconitus 1uga sese proripuisset, ne Episcopus fieret ,hortatoriam ad eundem epistolam scripsit S. Doctor , ostensurus debitum suscipiundi in iis circumstantiis Episcopatus : atque in luper praeter epistolam Ρresbuterum dirigit, de quo lic pag. 939. Hac de caussa dilectos nostros Hieracem Presbyterum morum , o Maximum Lellarem adsertatus sum istuc ire, μι e ιam Wrbis te incitarent, I ex illis 'noscere missis , qWo cum ostri tu dia scripserim, S periculum simul , quod tibi imminet ex sita ιιι Irectatione ordinis sacri . . . VI. Quum caussa Pauli Samosateni Antiochiae agitaretur, duo Alexandrini Presbyteri, ambo doctissimi, Eufe-bius , ct Anatolius in Syriam prosecti fortasse quando Dionysi is Encyclicae a Synodo mi ssae rei potadens . eoidem Dominico cursori sociavit: Eusebii enim Presbyteri in exstantibus apud Euseb. in Hist. epistolarum fragmentis cum laude meminit Dionysius tanto telo , ac doctrina i plenduerunt , ut Laodiceni utrumque successive in Epiicopos suos elegerint. De his praecitatus Eusebius I. I. c. , ubi Laodicenorum Episcoporum seriem referens, haec icribit . Apud Laodiceam vero post Socratem Episcopus fuit c ratus, domo Alexandrinus. Caussam ex Patria migrandι et praebuit negotium Pauli Samosatent. Cujus gratia cum in Syrιrem venuset, ab iis qui eoelestium rerum amore illic flagrabant aerenIus, domum redire probibitus est ..cui quidem nostra memorIn amabilis quidam Religionis thesaurus fuit , quemadmodum ex verbis etiam Dionsii supra allatis facile cognosci potes gra=de substitutus es AnatoIjus , bonus quod aiunt boni virι Iuccessor , inc quoque domo Alexandrinus . Pergit deinde eorumdem gesta re Arre . Plures enim Doctores PresbyterGS cum Uaulo Samosa teno disputationes iniisse, idem advertit Eusebius.