장음표시 사용
191쪽
neretur. II. Pontifices in iis disponendis moderandisque , vel per occidentalium Synodum, vel ipsos aut horitate sua usos , eursores Dominicos , vel Doctores Presbyteros eum Encyclica direxisse . III. Quum Schismata, di frequentiores essent Episcoporum lapsus, Athanasium monet, ut ex occidentalium , aut Romani Pontificis Encyclicis discat, qua ratione incedendum sit , summo ne , an remisso jure :propendet autem ipse, ut dispensatorie, atque ex Ecelesiastica oeconomia potius, quam summo jure cum Schismaticis, Lapsisque agatur. VII Athanasius, acceptis hisce Basilii monitis, consenississe se Μeletio Antiocheno epist. 37. scribit, hortaturque, ut ipse quoque epistolas Dorotheo tribuat, eique consentientes adjungat Episcopos , si non subscriptos , quod in
promtu non erat, nominibus saltem compellatos . Decretumes, si bis ipse Frater Dorotbeus Romam usque proficiscatur , permovear quosdam ex Italia , ut nos invisant , idque per mare, quis eos effugiam, A quibus poterunt impediri. Ualentem scilicet , Ursacium , Basilium Ancyranum aliosque , qui plurimum in aula poterant . Qua autem de caussa Ecclesia isticam oeconomiam adhibendam in superiori epistola scripserit, hic idem aperit. Intellexi enim eos, qui apud rerum Dominos potentes sunt, nihil neque GIIe illis, neque posse de cause
ejectorum suggerere, sed boc luero deputare, I hibit in Gelsis
pejur geri υideatur. De ad jungenda autem Meletii epistola in hunc modum pergit . Igitur si s prudentiae tuae consilium nostriam utile visum fuerit , dignabere , ct epistolas formare , et monita dare , de quibus oporteat ipsum narrare, es ad quos requando. Uidesis ea de re sequentem epistolam. VIII. Quamlibet ergo Encyclicam epistolam , a Romano Pontifice in Provincias, ut subscriberetur , evulgatam , Meltropolitanorum erat Suffraganeis, sive in tua omnibus Sede
manentibus, sive in Coetum apud se collectis , substri hendam proponere, & communi sussragio suscipiendam . Hi ne de Dogmatica S Leonis epistola, per orientem evulgata, le--S igimus Act. 4. Chalced. pag. 439 M a est episo a almi --cbiepiscopi Leonis iis , qui ubique essent Metropolitis, S sub- , scripta est . Quod non absimiliter in occidente factum . Euia si sebius enim Mediolanensis eandem in Synodo proposuit,
192쪽
9rescripsique Leoni. Admonitis ergo Fratribus, ct Coepiscopis
meis , babitoque conventu , wstram Formam tenuimus literarum .
Eadem pariter ad Ravennium Arelatensem perlata, in Synodo subscripta est . Responsi va utraque exstat inter Leotinis epistolas. Quin etiam Leo ipse in epistola ad Thessalonicensem Primatem audacter asserit , id genus epistolarum subjectis Episcopis a Primatibus esse proponendum. Scribit enim pag. χχs. Plenius vero observari debent quae ea ri ad
ipsum Fratrem, S Coepi)copum nostrum Anastasium scripsimus,
eaque in vestram notitiam literis ipsius υolumus perυenire, δε quibo Fraternitatem υGram nolumus deviare . Merito quidem . Cum enim hae epistolae sartam tectamque intenderent fidei unitatem, animorumque concordiam , necesse erat, ut a Capite in membra communionis , atque pacis
consortium diffunderetur. Quae equidem disciplina anti quissima est , & Apostolica, eaque imbuti gloriosissimi Martyres , quum in caussa Lapsorum sententiam suam proserrent, Episcopis per Cyprianum intimandam esse arbitrati sunt ;qui proinde scribit epist. I 8. ad Presbyt. Carthag. Legi autem es unisersorum Confessorum Iiteras, quas υoluerunt per me Collegis Omnibus innotescere. Rescribere interim tenebantur Μetropolitae ipsi . Quod idem Leo in epist. ad Metropolitas per Illyricum constitutos docet . Quum enim quarumdam rerum observantiam illis injunximet, monet insuper . Haec vero , quae per filium meum Nicolaum Pres terum rescripta direximus , recurrenribus tireris, ut HI eadem sciamus accepis-sς , rescribite . IX. In gravissima de die celebrandi Paschatis concertatione , quae eX recepta , atque universaliori Ecelesiarum consuetudine agitabatur, Victor, ut eommunem ab Apostoliea institutione ad illa usque tempora usum, disciplinamque perseverantem commonstraret, non ad Episcopum Hierosolymitanum, omnium licet augustissima Episcopatus sundatione spectabilem, sed ad Theophilum Caesareensem Pa. Iaestinae Primatem, scripsit. Testantur id aperte Actorum Synodi Caesareensis fragmenta,apud Balvetium in nova Conciliorum collectione . Tunc Papa Victor, Romanae Urbis Episcopus, direxit, ut daret authoritatem ad Thubilam Caesariensium Palaesinae Provinciae Episcopam, quia ικα non Hier
193쪽
Isofudima MetropoIis videbatur , ut isde Pasibalis ordinatio pro viniret, ubi Cbristas fuerat in corpore comersatus. X. Instituti rationem reddiderat Leo in epist. cit. ad Ιl-Iyrici Metropolitas , quod videlicet per hoc Charitas Dominica eustodiretur, quae in unione membrorum cum Capite suo persistebat. Et ante ipsum S. Coelestinus in epis . ad Nestorium, Tom. I. Conc. edit. Hard. pag. I IOI., trutinatis Nestorii scriptis, & definitivam in Haeresiarcham sententiam dieens, sub finem haee addidit verba. Quam Formam ad te sostri judieii per Possidoniam Diaconum eum omnibus ebaristis ad Sanlium Confacerdotem meum , memoratae Alexandrinae Urbis Antistitem , qui ad nos super Me ipso plenius retulit , deis stinavimus, ut agat vice nostra, quatenus saIutum nostrum , ct tibi ,munivisis FraIribus innote1cat: quia omnes debent nosse quod agirur , quoties omnium ea fa tractarur . Equidem ubi haec servabatur forma, facillimὲ di illico definita controversia poterat innotescere. Similiter eisdem de rebus Cyrillo scripsit , di epistolam claudit . Eadem autem Icripsimus Sad Sanlios Fratres , ct Coepiscopos nostros , Bbanum, R um, Iuvenalem , ct Haυianum , ut nora sit de eo nostra, imo Gristi nostri diυina Iementia . Haec quidem sedulo diligenterque expendenti continuo subit Apostolica commendanda institutio, saepissime commonens , ni id ipsum sapiamus, ut Ordinate omnia fiant, per unanimem scilicet in una fide professioneque concordiam , quae istiusmodi Eneyclicarum opedc medio quamaugustissim E servabatur. Per Capitis enim ,& principalium membrorum influxum ad reliqua derivatum, dc fidei manebat incolumitas, ec erroribus quamcelerrime adhibebatur modus. εXI. Quanti porro facerent subjacentes Provinciarum Episcopi EneycIieas, sibi a Metropolitanis propositas , quantive apud eosdem ponderis esset praestitus a Metropolitanis conis sensus, propriaque subscriptione firmatus, docent Ephesini, dc Chalcedonensis Concilii acta. In Ephesinis quidem legimus, Episcopos aliquos, fidei decreto subscribentes , inter urgentiora motiva adducere Metropolitanorum subscriptionem, consensionemque. Miserat Cyrillus, ante Synodum Ephesinam, Encyclicam , in Alexandrina Synodo conditam , ad Metropolitas, qui jam subscripserant, editam . Assensum illum
194쪽
illum , grande.Velut argumentum, urget Eutychitis Erthororum Episcopus, quum iterum Act. I. Ephesit habita, eadem subscribenda recitarentur , inquiens in sua interlocuistione . Sanctoram Patrum oraculis persuasus , diversarum Provinciarum Metropolitanorum , qui ct fidei a Treceκtis deeem Sosio Saariis Patribus Nicaenis expositae, ct epistolae nihilominus , quam Sanctissimus Episcopus Qrillus ad Nestorium dedit, assenserunt, demonstratiovibus indullus, ct ego quoque eadem confiteor, o credo. Eodem modo Dynatus, in Epiro ve teri Episcopus, quum sciret Donatum Metropolitanum in Illyrico eidem epistolae subscripsisse, in plena Synodo Ephesina ipse quoque subscripsit , inquiens. cuare quae DonaIus Metropolis meae Episcopus sentis, affirmavitque , ego quoque sentis, S adfirmo. In Concilio pariter Chalcedonensi Act. I. Ιllyriciani, & Palaestini Episcopi, qui primum a partibus stabant Dioscori, paullatim resci piscentes , non singuli , sed
Iuvenalis primum Palaestinorum Metropolita , ct Nicopolitanus Illyricorum ; ceteri autem illorum vota sequentes, ad Catholicos accesserunt. Et Ast IV. , ubi iterum subscripta est S. Leonis Dogmatica , plures Episcopi testantur, se confirmare quod antea in proprii Metropolitae persona
XII. Sed receptissimae hujus, necessariaeque consuetudinis alia plurima documenta proferri possunt , quibus praestantissima haec Metropolitanos inter,& subscribentes subiectos Episcopos harmonia emineat. Mittimus, Petrum Chrysologum Eutycheti reposuisse, se, inconsulto Italiae Prima te R. P., in caussis fidei nihil posse proserre . In eluctabile nobis exhibet argumentum sormula , qua Meletiani schismatici resci piscentes ad Catholicam suscipiebantur unitatem. Ii, excuso Alexandrini Episcopi, cui parebant, jugo, proprias Ecclesias Acephalorum instar regebant , &in antiquis Metropolitanorum turbandis juribus errabant. Compressi deinde per Nicaenum Concilium, quod antiqua Alexandrinae Sedis jura confirmavit , hac formula rescipiscentes suscipiebantur, quam in 'Arsenio, antea Meletiano, deinde Catholico, videre licet apud Athanasum in Apolog. 2. , ubi Λrsenii conversionem , & Schismatis ejurationem ex ejus epistola sibi inscripta,ita prodit. Athanam Beatissimo Pa
195쪽
pae Arsenius Episcopi s Ciυitatis ' eIitarum , evi aliquando praefuit Meletius, una eum Presisteris ,.Diae onis , in Domino. Et nos quoque diligentes pacem , es unanimitatem eum Ecclesia Carbolica , cui tu per Dei gratiam praefectus es ; volentesque
Ecclesiastico Canoni pro veteri instituto subjici , scribimus tibi ,
Pape dilecte , promittimusque in Nomine Domini, nos deinceps non communicaturos cum Sebismaticis , aut cum iis , qaibus nondum
teri , siis Diaeoni , neque eum illis in concilio coituros , neque literas Pacificas ad illos daturos , neque inυicem ab illis aecepIuros , neque citra tuam sententiam , utpote Metropolitani Episcopi, ullum de Episcopis , aut aIis dogmate communi,' eleis fastico decretum edituros , sed erifuror Camnibus ante susceptis . Erat ergo Metropoliticiim jus ex Ecclesiastico Canoxe, & pro veteri instituto, ut Meretum nec susciperetur, nec ederetur ullum pro dogmate, aut communi Ecclesiasico negotio citra sententiam Metropolitani. Quis hic non videat & Canonis VI Nicaeni sensum , & germanam ejusdem explanationem , quippe quem ex Meletiano Schismate occasionem habuisse, nulli non sit exploratum 8 Quis non pIane perspiciat & Ecclesiasticum Canonem vetusiue institutum , quod tot monumentis, atque exemplis commonstravimus; di quem tuemur Encyclicarum scopum , quo cum fidei animorumque concordia, tum modus di ordinata in publicatione ,&subscriptionibus dispositio intendebatur λ Hac equidem de caussa S. Maximus Martyr in disputatione cum Pyrrho Patriarcha Constantinopolitano , & Monothel ita , qui ad confirmandam Ecthesim in Synodo sub ipso editam, EneycIicam vulgaverat , atque adeo Monothelitica dogmata anathemati hariam plius non posse colligebat, quae in Synodo,& in Ecthesi, atque in Encyclica a plurimis fuissent subscripta ; Maximus, innuam , modum statuit , unde Eneyclica irretractabile magisterium ex Ecclesiarum consensu evadat. Ait enim . Subiι me admiratio, quomodo Gnodum voces, quae non est habita , ut Ieges,eCanones senodiei, jura Ecclesiastica jubent. Nec enim epsola Enoclica ex consensis Patriarebarum euita est , neque Iocus , neque dies conisniendi decretus e non fuit aliquis actor , aut accusator : sui convenerunt, epistolas CommendaIlitas non babueri ni nec Epijcopi a Metropolitanis , nee Metropolitani a Patriar-
196쪽
Is 3cbis: non epistolae , neque mearii ab aIiis Patriarebis missi sunt. Quis igitur particeps rationis 'nodum sustinent appellare , quae scandalis, ne discordia cunctum orbem implevit. Legatur tota disputatio, quae E. in Tom. VIII. Annal. Baronii. Liquet
interim, quanta cautione in condendis Encyelicis Ecclesia incederet, quatenus qui subscribebant, Primatibus censerentur conjuncti, atque adeo in mutua unione, ordine, doctrina , di prosessione Capitis, atque Episcoporum, subscriptio
Ecclesiarum consensum , & irretractabile magisterium re
XIII. Eximius itaque laudatus ordo non prioribus tantum seculis Ecclesiastico Canone ,& veteri instituto roboratus , exemplisque firmatus obtinuit , sed seculis etiam sequentibus, quibus retentae usque ad Nicaenam II. Synodum consuetudinis illustre monumentum habemus in Macholio Episcopo, ob posthabitam consuetudinem non leviter incusato. Ediderat Germanus Patriarcha Constantinopolitanus Encyclicam pro cultu Imaginum, adversus quas tunc Manichaeorum instinctu bellum gerebatur. Nacholiensis Antistes, Iconomachis ad sociatus , a S. Germano per Encycli eam & ipse fuit commonitus. Sed quam jure canonum Metropolitano suo insinuare debebat , ut cum ipso reliquisque assensum praeberet suum , vir improbus abscondit . Actio hinc instituitur in eadem Synodo VII., quae suit II , &Tarasius advertit. Has literas fuscipiens Nacbesiensis, abscondit, non dedit eas MetropoIitano suo. Atque iccirco prolata est altera S. Germani epistoIa , in qua refractarium Nacholiensem objurgat, quod , posthabitis Metropoliticis juribus , Encyclicam epistolam absconderit . Addit autem ibi Germanus . Hoc autem sciat, quod donee episolam nostram tribuerit Deo amabilissimo Metropolitano suo erat is Synadensis Metropolita ex authoriinte Sanctae, S Consubstaηtialis Tri
nitatis non habeat potestatem qualemcumque, contingere Sacerdotale oscium . Atque hinc Concilii Patres in suis interIocutionibus iustam legitimamque Nacholiensis depositionem appellant, quod jura haec Metropolitica pessum fecisset. XIV. Metropolitae autem erat, Encyclicas hasce, & autographa scripta in Ecclesiae suae Archivis religiose di Iigenterque custodire. Id supra vidimus observatum a Cypriano,
197쪽
priano , qu Saturo Diacono, cursori Dominico jussit, ut Encyclicas, emissasque ab Episcopis mutuas subscriptiones custodiret , & cupientibus exscribendi copiam faceret. Eodem modo Eneylica Concilii Lampsaceni , per Eustachium Sebastenum Romam allata , di a soo. Episcopis subscripta, lecta quoque est in Tyanensi Synodo, &quemadmodum Romae, ita & Tyani suit adservata. Quod testatur S. Basilius epist. 81. Patrophilo Episcopo data, ubi Eustathii Sebasteni apostasiam objurgans, eundem una cum sociis convinciteriminis ex subscripta Encyclica, quam in Romano, ac Tyanens archivo reservari asseverat. Noa cogitant quod Romae
seripium ipsorum, quo Nicaenam fidem confessi sunt , reconditum
habetur : nee quod e Roma acceptum Iibellum Hanein Gnodo obtulerunt ; quin re apud nos eandem bane fidem babens , repostus est. In Caesareensi nempe Ecclesia, quae, utpote Ecclesiastico Ponticae Dioecesis Exarcha tu praesulgens , cui Tyanensis Metropolitica Urbs subdebatur, ii Ilus exemplar eustodiendum acceperat. Passim occurrunt prisci hujus moris vestigia, de quo in seqq. Differt. sermo redibit . Quoniam ergo tanta suit Primitivae Ecclesiae cautio, ut Eucyclicas Metropolitae susciperent , subjectisque intimarent , unde ex unanimi omnium consensu , di subscriptione in premum Ecclesiae judicium eminebat; mirum hine non vi debitur, si, quum eadem Encyclica scripta in spectatim marum Ecclesiarum archivis religiosa custodia servarentur, Iaudata in controversiis , atque adducta indubiam facerent
fidem: quod infra singulari disputatione complectemur . s. XII.
198쪽
F. XII. DE RECITATIONE ENCYCLICARUM.
I. Apostolico exemplo inductum , uι susceptae moelicae populis
recitarentur . II. Inde etiam manaυit , ut in Ecclepis p=ι-
mlhn , haeresi aliqua infectis , recitarentur . deI. 'ud -- tropoliram , qui subscribere tenebatur. III. Ubi Ckrior repuIsam pateretur, suo jure poterat recitare . IV. Staιιs annadiebas relegi consuevire . V. Quam arcte sit EncFcIIcarum publicam lectionem obstringerentar, an S. Leonis Dogmairca exispenditur . VI. Eorumdem erat Enoclicas craremo expendere. VII. Acta recitationis moeliearum proponun aer an Uni
ne Grillum ister , oe Oriearales Sebimaucos sub Abanne . VIII. Refractarii post recitationem, aut baeresim durabant, aut Canonicis poenis 1 ubjiciebautur . IX. Recitationis , o Haereticorum palinodiae documeata proferuntur ex ea fa Ne- floriana . X. Siquid in factis errarent Enoclicae , denunciabat Metropolitanus . XI. Cursor recitatae Enoclicae exemplar subscriptum apud Eeclinas relinqMehat. XII. Qui contrariax Enoclicas acciperet , Tractatoria re1poηaere consueυit . I. Uum Cursor Dominicus, Diaconica munitus, ad Μetropoliticam Sedem pervenisset, Metropolita epistolam illico suscipiebat , quae in Presbyterio primum lecta, ct communi ejusdem voto probata, populis tandem in Ecclesia recitabatur. Consuetudinis huius .primordia splendent in saepius laudata Apostolica Hierosolymitanae Synodi Encyclica, quae prim tim delata est ad Antiochenam Ecclesiam , omnium tunc spectatissimam , Syriaeque Metropolim. De eadem Actor. I s. v. 3. Illi ergo c cursores videlicet Dominici dimis, descenderunt Antioebiam , ct congregula multitudine, tradiderunt episeolam , quam cum legissent , gaυ μης super consolatione . Ecclesiae ergo Antiochenae tradiderunt , ut custodiretur e Cursores autem , ejusdem acceptis
199쪽
exemplaribus, civitates alias Peragrabant, illam promulgantes , v. go. Paulus vero, electo Sila , profestiis 6ὶ Perambulabat autem Griam , 6 Ciliciam, confirmans Ecclesias: praeeipiens custodire praecepIa Apostolorum, o Seniorum . Recitatam ergo fuisse perspicuum est. II. Quod si regio quaepiam, haeretica labe insecta, per Eneyclicam esset expurganda , in illam primum recitanda dirigebatur epistola I ita tamen , ut ad viciniorem Metropoliticam Ecclesiam mitteretur , quae tenebatur, mutuo relcripto
suam in profitendo definito dogmate unanimitatem testari. Quod apostolica quoque institutio edocuit. Qitum Simoniani Collossenses , atque Laodicenses pravis doctri uir insectos, a recepta fide avertissent, Paulus confestim Tychico Diacono in Dominicum Cursorem electo , epistolam in eisdem Ecelesiis recitandam dedit. Ac proponit quidem in illa, primo se Christi esse Ministrum , & cum Collossensium, tum Laodiceno. rum curam se gemere . Instruit subinde illos de suscipiendis dogmatis , atque erroribus rejiciendis , concluditque tandem cap. ult. v. I 6. Et cκm Iecta fuerit apud vos baee , facite ui in Laodicensium Ecclesia legatur, S eam , quae Laodicensium est, vis legatis . Tenebantur enim Laodicenses receptae hujus per Tychicum epistolae , una cum testificatione , quod Collos- sensis Ecclesia iogmata in ea definita recepisset , exemplar apud se retinere , ac simul etiam rescribere, se in eadem fide perseverare quatenus mutua hac contesseratione ejusdem in fide, & doctrina sententiae censerentur qui fuerant per Simonianos circumventi.
III. Si vero Diaconus , Dominicus Cursor , Diaconica munitus , & cum Encyclica missus , apud Metropolitam quempiam repulsam pateretur, usque adeo, ut sibi recitandae epistolae locus minime tribueretur , poterat ii Ie suo jure Ecclesiis eandem legere, populisque de nunciare. Quum proinde schisma ab aliquibus contra S. Cyprianum conflatum esset, iidemque Encyclicam ad Cornelium per Pelieissimum direxissent, Pontifex quidem a Cypriano epist. s s. commonitus de rebelli ausu , recitationi obstitit : sed illi Comminantes ,si Iiteras , Pas attulerant, non accepisset, publies eas recitarent. Id , ut alibi annotabimns , a Novatianis factum est . Quod equidem tametsi, ceu a Schismaticis factum, violentiae potius sit index,
200쪽
index , eum nihilominus addubitaverit Cornelius, an id prorsus esset impediendum,ostendit in Cursoribus Dominicis hanc fuisse ex receptis moribus potestatem. Enimvero nisi persecutionum temporibus,quibus Ecclesia propriae potestatis exercitium liberum non habebat, id Cursoribus Ecclesiarum fuisset concessum , quotquot oves aliquo errorum contagio in-
. sectum habebant Pastorem, prorsus fuissent insanabiles: quippe eorumdem Pastorum artibus salubris porrecta medicina pro libito poterat impediri. Certis Romanum Episcopum , summum visibilis Ecclesiae Hierarcham , epistolas omnes Encyclicas ad se missas, Presbyterio primum , deinde Plebi recitare consuevisse, indubia fide testatur in eadem ad Cornelium epistola Cyprianus . Et quamquam sciam, Frater charilsime , pro mutua dilectione , quam debemus , S exbibemus intacem nobis , florentissimo illic Clero , tecum praesidenti, ct sancitissimae , atque amplismae Plebi Iegere te semper literas nostras . Praesidenti itaque Clero, seu Presbyterio , deinde Ecclesiae collectae Encyclicas recitare tenebatur Ponti sex, ut eae per Presbyterium una cum ipso examinatae , & probatae, velut totidem fidei professiones , sive etiam expositiones , Fidelibus proponerentur.
IV. Eeclesiasticae istiusmodi servatae consuetudinis mentio occurrit in II. , praecedenti Seculo apud Dionysium I 7 Corinthiorum Episcopum , qui simili suscepta a Romano Pontifice Encyclica , rescribit , apud Eusebium l. 6. c. 2, 3 Is& docet quemadmodum eam receperit, & publicε recitarit. Hodie sacrum diem Dominicum transegimus . In quo epsolam -- Iram legimus, quam quidem perpetuo deinde legentes , perinde se priorem illam nobis a Clemente scriptam epistilam , optimis praeceptis , ae documentis habebimus. Ex quo discimus , priorem Clementis Encyclicam diligenter ad annum usque ibo. fuisse custoditam . Quum autem haec Soteris Pontificis epistola ejusdem esset conditionis, se illam in Ecclesia recitasse, scribit Dionysiis , ac cum a Itera Clementis spondet servandam , ut in posterum utraque legentibus prodesse queat . Utramque vero amplissimis Corinthiacae tune spectatissimae Metropoliticae Sedis provinciis , subjectisque Ecclesiis fuisse intima tam , ambigendum non est . Sane Cyprianus epist. 42. infra laudanda , testatur , Encyclicas cum de Cornelii electione,