장음표시 사용
41쪽
sngulisq; rebus cum cura , & ratione perpensis resarent quisq; suam de retinenda, aut deserenda arce sententiam. Illi accurate cuncta considerarunt. Acconuocato c6cilio F. Antonius, quia non videt paruam arce continentibus ruinis omni iam ex parte nudatam a tanta hostium multitudine, de impetu diutius posse defendi, relino uendam existimat,& tormetorum, quae in arce sunt, usum hostibus preripiendum, di homines ad potiora loca ex barbarorum libidine, dc crudelitate seruandos. Alii contras liunt, ct ex sacro militaris ordinis instituto , ct cx more maiorum, qui nefas scmper esse duxerunt militi Hicroselymitano locum in pugna dcserere, ad unius internecione esse defensandam : non remittendam patriam Virtutem, sed ortam ex virtute fiduciam, S specimen antiquae Rhodiorum sortitudinis ad ultimum discrimen rcsistendo ba baris ostentadum. Quibus, si cognouerint nostroru animos languere, crescet profecto mirum in modum tem ritas, & audacia. quae audacius cohibenda vel nostrorum extremo periculo est, ac confringenda aduersum omnem
impctum ,& sertunam pertinacia . Qua magis ex digni late probata sententia, cum Rij, qui presidio sunt, nullum periculum refugiant, dc optent omnes arcis desenti nem virtutis ergo suscipere, receptis sauciis CL. rerent intcgriq; milites cum ductore F. Gernio in arcem obse
ro lumine noctis immittuntur, ' fletio proximae noctis sacri ordinis milites XXX. Quicquid autem a certaminiabus quietis, de otii datur, id militaribus operibus imp
ditur in muris, munimentiri , interdiu, ac noctu roscie dis . Magnus praetcrea conatus ad excindendum pontem
adhibitus nequicquam fuit: donec audens quidam miles, de animo firmior in fossam domissus bonam illius partem sacc combussit. Sub idem fere tempus in arce S. Angeli in ossicina, ubi fabricabatur, tormentarius puluis casu, vescuiuspiam secordia famam cx igne concipiens decem homines, qui presentes erant, exanimauit, unde hostes io
42쪽
titiam pro re ipsa maiore accepere. Nee segnior est otia pugnatio; pricipum; omnem in prohibendis auxiliis diligentiam poniit; ac pretier seloperiarios positos in eo loco, qui Grotta Alliatet dicitur a specu, quod non loge abesta cauea, per quam auxilia intromittebantur ,m veni cita arceant, etiam in Renellae sinu actuarias cymbas collocat, quae scaphas intercipiant. Tum iterum arcem adoriutur, ac lentius praelium incipiunt, ac tormentis primu terrent,
dein sagittis, S sclopetiis feriunt, solumq; id agunt, ut territi, suspensiq; fatigetur: mox sensim acrius lacessunt.
ac urgent vehementius. Itaq; praesium atrox accenditur.
Diem, & nocte pugna continuatur cum multoru utrinq;, ct optimorum militum, & ducum occisione. Nostr rumq; praestantissimi intereunt Mirada,& F. Petrus Me siles. Prima vero luce maioribus copiis practium renouat, inq; certa spem victoriae adducti redintcgratis viribus, ac ficto impetu acriore arcem undiq; in uaciunt, nudatamq; a longa caede propugnatoribus capi ut . Vigesimo autem quarto die, quam oppugnari cepta est, capta est. Capta est autem profesto S. Ioannis Baptistet die. Ingens ortus est circum clamor turcarum, & alacritas; subitoq; signa regia in moenibus captet arcis pr figuntur ; atq; evestigio classis uniuersa ornata vexillis magna cum pompa, tubarus tympanorumq; sonitu , tormentorum bombis, gentisq; tripudiis ducitur in Misidis portum. quanquam antea singulis sere noctibus latenter illum aliqua nauis actuaria sa- . ibat, seq; in aliquem tutum sinum, sexumi, recipiebat.
Hoc ipso die Dragutes ex vulnere superiori praelio ut diximus) accepto moritur. Cuius mors turcis no fuit certe leuis. Tot etiam turcarum trierarchi, militumq; ductores, ac principes viri in unius arcis expugnatione cocideriit, ut victori et nuntium, quod Sciroccus unus ex Algerii piratis Constantinopolim attulit, ob tantorum virorum lacturam non satis laetum ne Solun anno quidem ipsi fuerit. Suspectus autem proditione quibusdam fuit F. Paulus
43쪽
Auogadrus, quod lingua grsca, quam opsme ollebat. in debiliorem muri partem hostes aduocasse, atq; immi sisse diceretur. Quam rem vanam ex perfugis, captiuiri cognouimus. Quin ipse F. Paulus inter pugnantes sortiter dimicando occiditur. Nec difficile sane suit post interceptam auxiliis viam in dirutam, & vacuam desensbribus arcem introrumpere. Nam magna pars occubuerat,
pars etiam vulnerati, pauci reliqui erant, & ij ipsi vigiliis, stu, laboribus fessi, lassiq;; ut Uregia eorum virius putanda sit, quod tot dies tatam oppugnationem sustinu rint. Hosti qui in tota hac expugnatione cecidere, Iam merus VI. m. sertur. Nostri mille homines supra CXL. sacri militaris ordinis deperdideriit. Caetcrum crudelitas, quam superbe non modo in viventium corpora , sed in
moriuorum quoq; cadauera exercuerunt, plus quam bam bara fuit contra omne ius belli, omnemq; humanitatem. Nam primo capita ceruicibus absciderunt, tum in crucis formam pectoribus dilaceratis foedum in modum viscera extraxerunt, eandemq; crucis forma in plantis incidour,
postremo corpora nudantes, colligatest multa simul inter se brachiis, pedibusue in mare proiecerunt. Nabat tu sorte aquilo, & fluctus ad litora impulsus aliquot cadau
rum, quae fccum deuoluebat, in terram exposuit. Quorum aspectus cum inaudit crudelitatis execratione,&ira magnum dolorem,& misericordiam attulit, lachmmasq; cernentibus excitauit. Paucis anima relicta suit; quos victoris auaritia seruauit. Qui vero se in mare coniecerit
capti fuerunt ab his, qui litora circum scaphis obsederat. Vnus, ct alter nando perfugerunt. At M. Magister silos tanto luctu, & vulnere id os partim publico , partim etiapriuato ut aliqua oratione sustentaret , simul etiam te rore perculsos ad virtutem erigeret, huiusmodi verba locquutus suisse dicitur. Nolim casus iste vos terrear sacri Gquites. Nam capta arx , quam prius expugnata non filisti miramur, no terrorem vobis debet, sed animum addere:
44쪽
nee interitum lugere nostrorum , sed virtutem imita idecet. Quid enim obsecro illis accidit non optandum a nobis' Pro christi nomine, pro Christianorii defcnsone,
pro nostra religionc sortiter in bello occubuerunt,& cx mortali hac in immortalcm illam vitam emigrat ut . Quid aute aliud nobis in animo propositimus, quado huius omdinis sacramento nos astrinximus, qua quod illis euenit Mors naturq cst: veru coli a Christiani nominis hostes p Mado vitae fine c5tingere, hoc Hiero lumitanoru mili-
tu propriu est opus, ct decus. Hoc est in Deo feliciter mori, & naturae gloriose cocedere. Forti, & genero militino alius propositus est vitae finis, qua virilis in bello mors. Et nos arma, ct cruce in pcctore gestamus prostetes sacros milites csse, & pro Christo morti vitam lubeter obiicere. Qua re militi Christiano nihil beatius, & optabilius esse potest. Hoc illis diuina quadam serie contigit. Et misereri potius illorum seriem, quam optare' & felice cxitum desere magis, quam facta extollere dignum ne V bis censetis' Viri sortes strenuam morecm amplecti, vita ignauam sugere, decus, ct immortalitatem quaerere. Dcpiidem nullum beneficium a Deo militibus Hierosol mitanis contari maius puto, quam s illis contigerit pro religione dimicado sanguinem essundere. Nec profecto si nobis ullus est moeror, illis est ingens ex istac victoria gaudium. Tot illorum caesi , tot strenui desdcrati, tot vulnerati bello amplius inutiles sent; ut longe maior illo lorum iactura, quam nostra putanda sit. Lachrymas igitur, & luctum mulieribus relinquamus ; nos ad illorum virtutis, ct pietatis aemulationem decet accendi : & quid valeat militaris ordo D. Ioani sacer, Claristians reip. munimentum , barbarorum metus fictis, non verbis ostendere. Probabile porro est inde turcas in nos arma coue suros: sed arcem illam magis opore, quam loco munitam, nec opere quidem satis ad resstendum, tantummodo ad
primos hostium impetus excipicdum paruam, & angusta
45쪽
si tot dies, noctesq; tanta vi , tanta militum , & armorucopia, vix tandem sine maxima sitorum caede, post intera clusam nostris auxiliis viam expugnarunt ; nunc praelio ru,& laborum diuturnitate, atq; Hlu descis, viribus coni si, melioribus bello consumptis qua arte, qua vi, qua mi
litum virtute has arces natura , manuq , munitas capient
An secum illi non reputabunt, si in hac una expugnati
ne, quq facillima videbatur, tot dissicultates adfuere, quiderit in aliis negocii ' Accedit, quod si qua in illis audacia
est, minuitur metu Christianae classis; quam paratam esse nobis nuntiant, illi venientem in dies formidant: vic gatur terra, mariq; semper instructos csse. Ita copiae, &animus diuidi. Haec sane res metum illis, & anxietatem
parere, nobis animu, ct sortitudine augere debet. Quo virtus illa , quam ante ostentabatis cupidi adeo pugnassicum his ipsis hostibus, qui semper intulae vastitatem, di nostri orὸinis exitium minitati sunt; ne, quod imminero bellum singulis annis sutiebatur , illud dubi)s animis amplius expectare cogereminis sed aliquando virtutem v hram experti ab omni temeritate , iactantia , conuicioo; abstinerent' An crimus ante periculum audaces, in ipso periculo timidi Salus armis , non dedecore nobis quγrenda est; quos sola virtus audaces debet esscere quibus aut moliendum in praelio, aut Vinccndum est. Vtrumq; vobis dignum, qui gcnere, virtute , religione nobiles Gquites estis. Equites D. Ioannis contra impios, & ba baros hominta, strenui contra ignavos, besto periti contra imbellem multitudinem pugnamus. Illi sine ulla prγmii, aut praedae spe , coacti magis imperio tyranni, qui ullius honoris studio ; nos sponte , pro religionis nostrae defensione, pro sima, & salute nostra. Salis est vobis inmemoriam virtutem vestram redegisse. Vos ipsi intelligitis in quo bello versemur, & quanto animo, dc virtute opus sit. Mox ut omnem trepidatione, & tumultum c primeret, publicumq; ludum coerceret, edicto cauit, ne
46쪽
quis gemitus, aut comploratus exaudiretur. Hoc interImpro certo nuntiatur ingentem classem Messanae paratam, instructamq; esse , ac Gartiam breui subsidio adfuturum. Quo nuntio mirum in modum omni u animi arrecti sui: quos liostium inopinata crudelitas ad obsistendum quoq; magis excitat. Nam ubi animum aduerterunt ab hoste nullam salutem sperari posse, effecit desi eratio, qui nuulum periculum praeuidet, audaciam ; audacia metum expulit ; metu expulso vires, antrariusq; creuere. Ita timor animi hostium squilia exacerbati a desperatione salutis in audaciam conuerius est. Quamobrem vel ipsi Melitensci homines, quanquam rerum bellicarum imperiti, neq; H-lis armis assueti, timidiq; natura, tamen certii discrimen adesse cognoscentes, ac deiecti ab omni spe clementiae,&lenitatis impetrandae ab hostibus, omnem opera deinceps
in tota Obsidione impigre nauarunt. quorum nimirum
ob oculos ultimi cruciatus, ct foedissima mori obuersabatur. Mustapha post expugnata D. Erasini arcem, ' exhibitam crudclitatu ratus in sua vota reliquos metu descensuros, legatum ad M. Magistrum de deditione mittit. Is eaptiuum quendam hispanum, aetate senem praemissi qui Oradi ficultatcm rogaret. Sed captiuus acriter reprehensis, & grauiter monitus suit, ne quis amplius accederet, ni vellet in crucem tolli. Legatione nihil opus esse; ammis , non verbis decertandum : fossam , quam cernebat ostendebant autem sonam circum moenia diductam s pulchrum sere turcarum . Nullam unqua illis cum equitibus Rhodiis neq; pacem , neq; pactionem fore. Nihil se metuere, ac malle prius omnia perpeti, quam in deditionem , aut foedus ullum venire. Missa quoque suit codem tempore ad oppidanos legatio, quae illos ad societatem, & comunitatem vitae, victusque pelliccret. Sed is gatus velatis oculis inter duos milites Hierosolymitanos ad
oppidi praesectum deductus est : qui literas ad Melitenses scriptas reddidit . quas qui legeret interpres, cum inu
47쪽
nIretur nemo, ipse legatus sum illarum expilau t . erat autem Nicensis, qui a Christiana religione ad Mahom
tanam desciuerat. Literarum sententia hec erat: Bassant eos habere sociorum loco, non ducerem nostium numero ; omnes ipsorum fortunas, & corpora inuiolata fore rvt pacem tuto agitent, & rerum inter se commercium libere habcant, velle: ne quid hostile metuant, neq; a tu carum consuetudine abhorreant monere, & spondere.
Ad quae oppidi prauectus respondit. Qui Rhodiis equitibus hostcs sunt, eosdem esse Melitusibus aduersarios; nec unquam se talem consociationem permissurum. Itaq; ex oppido velatis adhuc oculis educitur ad sitos, qui in D. Martini haud abhinc longe illii morabantur numero CC. Quam rem M. Magister minus probauit. Nolebat enim turcarum quenqua audiri. Postquam vero Bassa nostros pertinaci animo stare ad resistendum vidit, insulam Se glae, ct vicum simul obsidere, atq; inde summa vi oppi gnare sestinat: machinas, & tormeta trahi iubet, torm torumq; munimentis, ct aggeribus loca designat, quaeq; in oppugnationis sunt usiam, celerrime administrat. CO-tra nostri pariter ad uniuersa opera militaria incumbunt;
quibus aduersum omnem oppugnatione armentur. Nec
viri solum Melitesci cum seruis, verum etiam pueri, atq; mulieres in cord cndis cespitibus, in exhaurienda terra, in iaciendis aggeribus, in extruedis vallis, in deducedis fossis, in subministrandis lapidibus, tabulis, virgultis , strame tis pro se quisq; dies,& noctes elaborant. Excubant ducta ad opera, singulos'; hortantur, ut labores lubeti an mo perferant, neq; ullum omnino tempus ab opere r mitrant: rem communem geri; tempus nihil laguidi, &remissi pati. Est sacerciste militaris ordo in diuersi generis hominibus institutus, pariterq; in nationes diuisiis, quas linguas appellant. Quibus singulis nationibus sunt autε octo certa loca munienda, ct defendenda attributa sunt. insula Italorum est: quibus praeest F. Petrus de monte.
48쪽
In vico, in quo M. Magister agit, plures sunt stationes. Quod muri est prope Xenodochium, Germanis assignatum fuit . quibus cum Angli, quonia pauci numero sunt, censentur. Angulus muri iuxta litus infirmariae a stetila Hispaniae nomen obtinuit: a quo ad alterum angulum Aragonae nomine signatum prope marginem medii pomtus deducti moenia, di propugnacula partita sunt Frachis, Arvernis, & Prouincialibus; quos olim Romani Brach tos Gallos vocaverunr. Ac ita quidem nationibus loca distincta sunt , ut etiam communi ope, absq; ullo gentis,
generisue discrimine defendantur. Seper tamen interim manus aliqua turcarum praedabunda per agros passim, &insulam vagatur. In praeruptas autem illas rupes, quae ad libycum mare conuersae sunt, nobiles D. Magdalenae t plo, XL. circiter Melitesci cum uxoribus,& liberis ab initio se se metu abdiderant. Spelunca, in qua abditi latebat, tantum ab imo rupis extollitur, & a sumnto deprimitur, ut aut per senem se demisisse, aut scalis eo conscendisse necesse fuerit. Qua re comperta ex captiuis,C sermo h stes eo loci spe praedae conuolant, latitatori; homines, ac nulla vi per ignauiam , & pauorem obsistentes capiunt. Quod postquam oppidi praesecto nuntiatu est, nulla mora interposita F. Vincentius Anastasius cum LX sclope tariis, quem totidem equites duccias F. Coroncitus subs
. quutus est, ad rupes gressum accelerat. Ad quaru summitatem Vt peruentu est, monet, ut ne quis strepitus edatur, sed effuso simul univcrso terrore ex improuiso inopinantes hostes,& incautos opprimant. Illi ad fonte aquq duucis corpora rescientes, nec unquam tale quicquam sperates, neglecta omni custodia otiose iacebant in litore cum praeda rcrum, & mancipiorum . in quos nostri dato sgno Vna repente omnes scioperiis semel , atq; iterum e rupissumo iaculantur, ac illorum V. prius occidunt, quam a ma capiant inopinato casu perterriti : arreptis armis, &Lrcinis uvestigio se in fugam coniiciunt. quibus tempe-
49쪽
stiue iter pracidi non potuit ε, quoniam deterrima cst ad litus via, praeceps, ct an sa. Qui vero expediti Ocyra descenderunt, fugientes audacter,& acriter insequuntur. Ex quorum numero XII. amissis, & ductore, XX. quoq; captiuorum tanquam graui sarcina relictis, reliqui peric tum celcritate effugere. Ita seruati , qui imprudenter prae metu se occultauerant, ct turpiter capti prae ignauia suerant. Rursim alias e CCC hostibus I. caesi sunt amissa pecoris praua , quam ad oppidum rapuerant, tribus dumtaxat e nostris olneratis. In his suit dux equi-rum F. Petrus Antonius Barcsius, M. Magistri equiso, E-guarasit successor; qucm vulnus ut ante diximus in Ye tebra manus acccptum minus habilem ad pugnam reddiderat. Sic hostium excursones ab equitatu sςpe cohibit , di pleraq; secundo euentu praelia commissa sunt: quae hostilem audaciam infregerunt, ac nostrorum ad virtutem studia cxcitarunt. De omnibus aute rebus, quae gerebantur, aediscatis ad transinittendum fretum paruulis nauiculis, atque coriis intextis, Gartiam Toletanum certiorem aciebant; ut ne salutem ipsorum desperaret, sed iuuaret auxiliis, atq; Opem in tepore afferre properaret, neq; realioquin in graui existentem discrimine ad cxtremum ca-
.sum perduci sinerct, quado nullis subfdiis subleuari po
sit. Modo nullis aduersariorum classibus oram maritima teneri, equitatum pcr totam insula libere percursare, hostes nullam rem magis, quam equitatum timere, equit
tus praesdio tuta,& expcdita itinera a litore ad oppidum fore: caeterum ipsos nulla re aeque , ac militum paucitate amictari. Quaobrem cliam, atq; etiam orare, ut subta diu aliquod mature mittat. Igitur IIII triremes deli litur, Siculae dus, duet itidem Melitenses, quae DC. milites
transportent. Ioannos Cardona dux triremium no semel ad nigram usq; petram inuectus cst, nec unquam ausus suit in terram auxiliares copias oponere. Quam alis in ta tis rerum obscuritatibus, ancipitri; fortuna cautione v
50쪽
rabant, alii formidinem interpretabantur; ut qui nullum periculum praesens viderent. Postremo Martinem quenciam ad oppidii misit, uti praesectu moneret, cum auxiliis ipsum adesse, ac disceret quo in loco exponi possent, Vtq; tutu excensum crebro ille sumo significaret. Qui mand tis non niter peractis, insequente nocte ad Cardonam redit. Sed cum totum diem nauigando nuspia illum inuenisset, coactus cibariorum inopia post lucis extremum ad oppidum reuertitur. Adiunctus deinde illi socius est F. Chensius Gallus, rerum maritimarum minime ignarus. cui praeterquam quod mandarunt, ut ad Siciliam usq; nauigaret, si no in propinquis Meliis locis Cardona reperiret, tum illud praecipue , ne quam de expugnatione D. Erasini cuiqua mentione saceret, sed caute omnia tegeret, prudenterq; dissimularet. Occulta enim esse principum consilia, menteri; volubiles. Quae quidem res sipienter
cogitata fuit. Nam si quid de D. Erasini Cardona sens
sui, nunquam ex Garti praecepto milites e nauibus exposuisset. Quod sane subsidium obsessis silutem, instili in-
solumitatum attulit. Cum igitur per multa loca nauigasesent , tandem ad Puralium appellunt; est sinus iste in australi ora Siciliae XX M. pall. interii allo distans a Pachyno, a turri, quae illic extructa est, ita nominatus ubi Ioannem Cataonam offendunt varia de Martine, ac de hostibus suspeetante, illumq; hortantur, ut intrepide cla sem ad Melitam applicet. Docent excubias a nostris agi, ignes perpetuo fieri, nullam viam ab lioste impedita esse, equitatum per uniuersi loca libere peruagari, omnia tuta fore. Quorum verbis animatus e PuZallo soluit, vela ad
Fursuram dirigit , cospectoq; igne pridie Kal. Iulii nocte socia quanta potest festinatione DC. milites in nigra p. tram exponit; Hierosolymitanos milites LX. CXXX. mulites veteranos ducit Melchio Robles praesidiorum Sicilio& Syracuserum praesedius; CXX. F. Augustinus Riccia; reliqui nauales milites, di volutarii: in quibus nobilissmi