[Kritike kai exegetike melete en to pempto vivlio tou Thoukydidou] [microform]

31쪽

πρὰττειν, Ἀνεργά N προσαγόμενα χωρία του Θουκυδ. βιβλ. 1 142, 1 μέγιστον ὁ τῆ τῶν χρημάτων σπάνει κωλυσονται, ταν σχολη αντὰ ποριςόμενοι διαμέλωσι 3, 46, 2. . E T αντο δώναται σχολη καὶ ταχυ ξυμβηναι; 78, 3 τι μάλιστα ἐαυτῶν σχολη ποχωροώντων ,καὶ , b, 4 . σχολῆπληρουμένων ου συνδυάζουσι το σχολῆ τω γίγνεσθαι

ἀδοκητω και ξαπίνης ἀμφοτέρωθεν τους Ἀθηναίους Θορυβηθηναι Stalu και Ῥoppo διαγράφονσι τον και ἀναγινώσκοντες τω ἀδοκήτιο ξαπίνης . θορυβηθηναι κατὰ , 36, 2 ξαπίνης ναφανεὶς τ ἀδοκητω ξέπληξεν,, ClaSSe τηρῶν τον και παρατηρει οτι το ξαπίνης πλεοναστικῶς προς ει φασιν του ἀδοκήτε τέθη ' Η θέσις αυτῶν πλησίον αλλήλων καθίστησι τον σύνδ. καὶ ως μοι δοκεῖ, ἀναγκαῖον, κατέρου τηρουντος την σημασίαν αυτου και επιδρῶντος επι το θορυβηθῆναι, τοὐ δευτέρου μνπλεοναστικῶς κειμένου Mθηναῖοι χθορυβήθησαν διατ απροσδόκητον της φόδον, ην ου προσεδόκων), κα μάλιστα δια τὰν αιφνίδιον τρόπον της επιθέσεως του ρασίδου και Κλεαρίδα. πο μεν δηλονότι αναφέρεται ι το

Aυτώ9 8. επιπαριών τω δεβιῶ π πιπίπτων κατὰ το δεξιον κέρατος, φορμῶν στράφη προς το δεξιόν. Παρβ. 4, 108, 3 . . πιπαριέναι κελευοντες ,και 1, 1, 1. ἄγησθοντο και τους μετὰ Ἀριστέως πιπαριόντας Aντώθι ἀποθνήσκει παθητ μετὰ της π α ἀποκτείνεσθαι, Φονείεσθαι Παρβ. 1 9, 2 τρυσθέως . . . in Ηρακλειδῶν ἀποθανόντος. 20, 2 Ἱππαρχον οἷονται φ' Ἀρμοδίου και Αριστογείτονος . . ἀποθανειν. 3, 58 4

32쪽

λέγεται πι των ταντη ἀποθαν. D. 4, 107, 3 Πιττακω ...

Asτεθ 9. οἱ δε αυτο ξυστραφέντες πλῖται επι τον λωον τον τε Κλεαρίδαν μένοντο και δις ηορις προσβα

περ του ποκειμένου του μένοντο. Statil, o oppoκαὶ ἄλλοι λαμβάνουσι ὁ ο δ αυτ οs, ξαλείφοντες τοὐπλῖται καὶ χρονικως κλαμβάνοντες την μετοχ ξυστραφέντες. Cla8Se εννοων το αὐτο επιρρηματικῶς α ναυτ τψ τόπω, ω'ησιν υποκείμενον τὰ οἱ πλῖται οἱ ξυστραφέντας ἀπορρίπτων τ τὰν λόφον, περ ως προσθηκην ἀντιγραφέως θεωρεῖ πρὰς επεξήγησιν το επιρρ. αυτ os D παλαιὰς πολιαστης το Θουκυδ. σημειοῖ δινο- ρουμένως οἱ αντοντο Κλέωνος και οἱ εν τ αυτ τόπον . 6 κεν. , ελθών ὁ Κλέων τε και καθίσας επι λόφον

εκέλευεν ἀναχώρησιν και παρήγγελλε . . . πάγειν επι της Ῥιόνος . . καὶ Ἀπηγε την στρατιὰν δῆλον ποιοῖσιν, τι οἱ θηναῖοι Ουκέτι επι το λόφον ησαν, αλλ εις ἀναχώρησιν, το μεν νώνυμον πρὼς την Ηιὀνα, περ δη και προεκεχωρῆκει, τὰ ὁ δεξιὰν θορυβηθ ἐν διὰ τὰ αιφνίδιον της εφύδου στη και ν υπεχώρει ἡτο δε γενομένου κατὰ την ἐφόρμησιν τοῖ Βρασίδου α' αυτ ἔστατο ουχὶ μακρὰντο λόφον, ξ ου ξεκίνησεν. κειθεν δε πεσόντος του Κλέωνος οἱ πλῖται αντο στραφέντες και μεταβάντες προς τὰν λόφον, στις ο πολλτης πτώσεως του λέωνος πεῖχε, και ὀχυρωθέντες μίνοντο. Ω ἀνωτέρω οἱ μεν Ἀθηναῖοιον αισθωνονται, οἱ δε πλησίον ἄραντες πηνεγκαν ουτωκα ενταῖθα και ο με Κλέων . . . ἀποθνησκει, οἱ δεξυστραφέντες επι τὰ λόφον δεῖται αντο . . . μίνοντο. Ἐστε ποκείμενον λαμβάνεται τὰ οἱ πλῖται αυτοῖ τὰ

δε ξυστραφέντες προσδιορισμὰς κατ επεξήγησιν Ληλονότι οἱ πλῖται αuetos το Κλέωνος οἱ ξυστραφέντες επιτὼν λόφον μένοντο τοῖτο δε διά της παξ θέσεως τοῖάρθρου σοδυναμε τω οἱ δε αυτο ξυστραφέντες η οἷ δεξυστραφέντες αντο οπλῖται οἱ δε ξυστραφέντες οπλῖται αντον. δ αυτου δύσκολον ενταῖθ' επιρρηματικῶς εννοη- θηναι διότι ει τοὐτο ν εἴη ν οὐχι ξυστραφέντες κίνησιν

33쪽

σημαῖνον, λλὰ μείναντες, ενστάντες εἴτι τοιουτον δυνάμειτο αυτόθι Το α το υ ναρθρον ἰσοδνναμεῖ τῆ απιτο-παθεῖ ἀντωνυμ καὶ τῆ κτητικῆ ὁ ἐμαυτον φίλος α ὁ φίλος

μου εμὰς φίλος ' σαωτου - φίλος σου, ο σος φίλος. Ἀαντον φίλος α ο αττου φίλος, ὁ φίλος αυτο καὶ κοινῶς ο φίλος τον οἱ ε)αντον ξυστραφέντες οπλῖται οἱ ξυστραφέντες οπλῖται, αττου και κοινῶς οἱ ξυστραφέντες ὐπλῖταί του Ἐὰν δ το αυτου ληφθῆ απλῶς τριτοπρόσωπος ἀντων η οριστικη δυνάμει της κτητικης αυτης εννοίας, διότι ενταὐθα γενικη κτητικη θεωρητέα, εἰς την πρῶ- την εκδοχὴν μεταπίπτει - δε αντον του Κλέωνος ξοστρ.οπλῖται ο δ ξυστρ οπλ. αντον του Κλ. κτσ. οῖτο σίνηθες τω Ελληνικ λόγω, ἀρχαίου τε και νεωτέριρ. φ. 11. ως ηρ τε ν τέμνουσι λέγεται περ της επὶ των νεκρῶν θυσίας διὰ το ν η ' των σφαγίων ἀποτέμνεσθαι τὰς κεφαλάς' ιτω γὰρ θυουσι τοις γονίοις. χολ. Κεφ. 14 4 ἄστ αδώνατα εἰναι φαίνετο 'Aυγείοις καιωθηναίοις ἄμα πολεμεῖν . ο στε ξοβελίζουσιν οἱ πλεῖστοι των σχολιαστῶν, μη δεχόμενοι το δι αντο ἐκφερωενον ς συμπέρασμα των γουμένων. Graiah ἀναγινώσκει παρενθετ. ἀδυνατα δε . . .), Oppo ἀδύναταεῖναι . . . , b ClaSSe προτείνει με την ει ολως τ διόρ--9ωσιν, αλλὰ ν τ εκδδσει τηρεῖ αυτό. ομίζομεν, τι τοδιά του- σνε εκφερόμενον συμπέρασμα περιορίζεται ὁπλῶς μόνον εν τω κυκλω των σχέσεως των Λακεδαιμονίων προς τους υργείους, συναγόμενο εκ ου ξυνέβαινε δ . . ως ἐπόμενον ποθετικου Ιτιολογικοῖ ὁγου ει υργεῖοι καιὰλλας σπένδεσθαι υκ θελον επ' ἐξόδω ουσῶν των προς τους Ἀργείους τριακοντο πίδων σπονδῶν αυτῶν, ει μη . . ., εφαίνετο αυτοῖς ἀδυνατα χλ. -πειδὴ σννέβαινε τὰς τριακ. σπονδὰς εα εξόδω εἶναι και λλας ουκ Θελον σπένδεσθαιο Alr. ει μη τις . . ., λογίζοντο ποιητέα εἶναι την ξυμβασιν, ἐπει ἀδυνατα φαίνετο . . . T ολον συμπέρασμαε σχήσει προς τους Ἀθηναίους πεται διὰ του ταῖτ' ουν ἀμφοτέροις αυτοις λογιζομένοις εδόκει ποιητέα εἰναι η ξυμ

βασις . . .

φ. 15, 2. ησαν γὰρ οἱ Σπαρτιὰτα αυτῶν πρῶτοι τε και μοίως σφίσι ξυγγενεῖς uολλὴν σπονδὴν και συζή-

34쪽

τησιν παμ τοῖς πολιασταῖς γειρε το χωρίον τουτο, νοὶ μεν το ἀτυχες μοίως εἰς γενικην μοίων μετέβαλον, οἱ δε ει δοτ ομοίοις, οἱ δε εἰς οἴκοις πιφανέσι την φρὰσιν μετεμορφωσαν, οἱ δε εἰς νομ. μοιοι καὶ ἄλλοι ἄλλως, μηδεμίαν επιτης συγχύσεως πιστην και ἀκριβηεξήγησιν κατορθώσαντες Πάντες μονοοὐσιν, τι μαρτη

o Belcher ομοίοις, ineri Si και Si eu ομοίοις του τελευταίου προσάγοντο εκ ου Πλουτ Νικ. κεφ. 10 τηναντὴν εννοιαν ' οἱ γὰρ εὐπύλον κομισθέντες σαν ζ οἴκων τε πρώτων της Σπάρτης και φίλους και συγγενεις τους δυνατωτάτον ποντες 'o Oppo μοιοι, . Classen κτου χωρίου του Πλουτ ορμώμενος προτείνει την δυνατὴν διόρθωσιν ουτω πρῶτοί τε και οἴκοις πιφανέσι ξυγγενεῖς'.Ἐπειδὴ δε τινες παρατηροῖσιν, τι πὰντες οἱ ε της Πώλου κομισθέντες Σπαρτιῶται οὐκ αν ἐσαν πρῶτοί τε και μοιοι,

τινῖς Σπαρτιὰται εξ αυτῶν. φος μείζονα δ' ἀπορίαν

μνημονείουσι και τον Σχολιαστὴν τοs 'Ἀριστοφάνους παραπέμποντα ει το χωρίον τοῖτο Ο Θονκυδ. οπερ προσάγει

ἀναλλοίωτον καὶ μοίως ξυγγενεις . Η δυσκολία τῶν πολιαστῶν, ς φαίνεται, κεῖται ντῆ λέξει Ῥοίως τοῖτο δε υδἐνυλλο σημαίνει ενταῖδα καθ' ομοιον τρόπον, πίσης, σαώτως, ε ομοίου κτλ.Παρβ. 1, 2 6 τομοίως αυξηθῆναι. b, 2 πανταχου μοίως ερωτῶντες. b, 4 μῶν μιν οὐκέτι μοίως φίλων . .. οντων. 2 49 8 τοτ δε και λήθη λάμβανε ... των πάντων μοίως. 3, 39 6 πάντες ημῖν μοίως πέθεντο Σοφ Φιλ. 390 μοί θ' ομοίως και θεοῖς εἴη φίλος Ησίοδ. Ler. 184 μ αε τονομοιον ἄγει θεὰς ς τον μοῖον Ἐὰν πλοίστατα ς ἔχει το κείμενον ξηγήσωμεν τὰς λέξεις κατὰ την κανονικὴν αυτῶν πλοκὴν ποριζόμεθα τήνδε η εννοιαν ἐσαν οἱ Σπαρτιατα εξ αυτῶν τῶν ζωγρηθέντων και πρῶτοι της

Σπάρτης και συγγενεῖς αυτῶν πίσης, καθ ομοιον τρόπον, ε του μοίου κατὰ Πλοίτ. και εἶχον συγγενεῖς μοίους τοι τῶν Σπαρτιατῶν δηλ τοιοίτους, Τους και αυτοι εἶχον. Ἐπειδη γνωρίζομεν, τι παρὰ τοι Σπαρτιάταις και ἀλλαις ἀριστοκρατικαῖς και λιγαρχικαῖς πολιτείαις μοιοι κα- λουντο οἱ πολῖται οἱ ποντες σον και το αυτ δικαίωμα

35쪽

εις πάντα τα ξιώματα και τὰς ρχὰς, ει των κοινῶν την διοίκησιν και εις της δημοσίας αγωγης και παιδευσεως την ἀπόλαυσιν ἰω Ληρ. 204 10 μετὰ των μοίων κυριον - νεσθαι της πολιτείας συμπεραίνομεν, τ οι κομισθέντες ε Πυλου Σπαρτ ησαν και πρῶτοι υπερέχοντες των ἄλλων πλοττω, τιμη, δόξη, δυνάμει και συγγενεις αυτῶν καθ' ὐμοιον τρώπον, δηλον4τιὰς ἀνήκοντες ει τους καλουμένους ομοίους, ους Πλούτ δυνατωτάτους νομάζει, διότι αττοι περιεβάλλοντο πολιτικὰ ξιώματα και αρχὰς εἶχον

συγγενεῖς κ των καλουμένων μοίων, ε της τάξεως τῶνομοίων, σπερ οἱ Σπαρτιῶται αντοί. ουτέστι η σχέσις του τρόπου της μοιότητος της συγγενείας πάρχει μεταξὐτῶν καλούντων και καλουμένων, ἔτινες επίσης συγγενεῖς

σον δουσα και προς την του Πλουτάρχου διαλίσει το σκ4- τος, περ ι σχολιασται διὰ συγχώσεως της φυσικης σημασίας του μοίως πέχεαν ' Ο Ελληνικὰς αδ εν ὀμοίαις περιπτώσεσι λέγει οἱ ξόριστοι εἰνε εισι πρῶτοι τοῖχωρίου και παρόμοια συγγενεῖς με οὐ προἰσταμένους θέλων δηλῶσαι, τι και συγγένειαν πουσι τοιαὐτην, ἔανοὶ προiστάμενοι του χωρίου, δηλ. σχυρὰν εὐυπόληπτον,επιθροην ασκουσαν. δ ει οἱ εν Πίλω εἰκοσι και κατὰν Σπαρτιῶται πάντες πρῶτοι και μοίως συγγενεῖς σαν, διττῶς ξεταστέον. εν Σπάρτη πηρχε μεγάλη η τήξις τῶν καλουμένων μοίων πολιτῶν, ουδῖν ἄπορον πάντας τούτους πρώτους και συγγενεις εἶναι ει δε η υδαμῶς

οἱ ζωγρηθέντες ε Πύλου Σπαρτιῶται νηκον εις επιφανες γένος, σοι αν εἴησαν, ου ηξίωσε διακρῖναι αυτοῖς ις επιφανεῖς και φανεῖς, καθ οσον η διάκρισις αυτ ουδῖν προσετίθη εις τον σκοπον αντos. Ε δ' ἰσως κα ου πάντες επίτιμοι σαν, συνεβάλετο πρὰ τον σκοπὴν αὐτοῖμῆλλον χρησασθαι τη κοινη φήμη, τι οἱ ζωγρηθέντες Σπαρτ. επιτιμοι και συγγενεῖς τῶν σχυόντων εν Σπάρτη ησαν, ἔναδιὰ τοίτου ξεικονίση την επιθυμίαν τῶν Σπαρτιατῶν προς τὰ κομίσασθαι, και τὰ βαρ τραυμα και ἔνειδος της ηττης, δι' οπερ την γνώμην πρὰς την εἰρήνην και τάς σπονδὰς εἶχον ' Η δημώδης λῶσσα πλεῖστα τοιαυτα παραδείγματα πει 'υλον ὁ τάγμὰ ποῶ 'σκωτώθη 'ς τον πόλεμον σαν

36쪽

παλληκάρια καὶ σπουδαῖα πρόσωπα εἰς την πόλιν καὶ συγγενάδε εἶχαν Ἀπας ο εν τη μάχη πεσών λόχος ἀνδρεῖοι καὶ σπουδαῖοι καὶ συγγενεῖς τοι πολίταις σαν.

Βεβαίως Ουτε πάντες ανδρεῖοι, υτ πάντες σπουδαῖοι καὶ συγγενεῖς τοις πολίταις Ἀσαν. διότι χ λέγων ουτ ειδεν αντον πολεμοὐντας ου τε τὰς σχέσεις αυτῶν πάντων γινάσκει, ἀλλα την κφρασιν αὐτην ποιειτα επι το ἐμφαντικώτερον η κ της γνώσεως νίων ε αντῶν ανδρείων καὶ σπουδαίων και συγγενῶν η κ της ἀκοης παρ' ἀλλων-ικτον

λαβόντων πῆ το πεσόντος λόχου Ῥυτόθι ηρξαντο μεν ον καὶ ωθν μετά την ἄλωσιν αυτῶν πράσσειν, ἀλλ' ο ιυθηναῖοι οπι πως θελον - φερόμενοι επὶ τ' ἴση καταλέεσθαι Πόντα τὰ χειριγραφα φέρουσι 'ην Ἀραφην

λιαστας πάντες παραδέξαντο τοντο μεταμορφώσαντες τοὐνα- ει Ῥυπως. εῖς προκρίνοντες α γνήσιον ουπω

πειρασόμεθα τον δυνατὰν λόγον δουναι Θουκυδ. Ἀνβιβλ. 4 41, 1 γράφει γ 4,Κομισθέντων ε των ανδρῶν οιωθηναῖοι βούλεουσαν δεσμοῖς μεν αυτον φυλάσσειν μέχριο τι ξυμβῶσιν, ην δ' οἱ Πελοποννησιοι προ τοὐτου ες την γην πάλλωσιν, ἐξαναγόντες ἀποκτεῖναι ,και κατωτέρω ζεπρεσβείοντο Αακεδ. παρ αυτοῖς Ἀθην. και ἐπειρῶντο την τε Πίλον και τους ἄνδρας κομίζεσθαι οἱ δε μειζόνων τε ἀρήγοντο και πολλάκις φοιτώντων αττοὐς ἀπράκτους ἀπή- πεμπον . G Θονκ βεβαιοῖ ν η περιγραφη αὐτη ότι οἱ

'Ἀθηναῖοι Ῥυδαμῶς πέρριπτον τὰς προτάσεις των Λακεδ.

περι ειρηνης,-λλὶ θέλησις αντῶν ἀπέβλεπεν εις μείζονα

πλεονεκτήματα τουτέστιν ἐκ θελον επὶ σοις ροις συμβηναι οπερ ισο 0ται τε μειζόνων ό ρέγοντο, Μαειδῆενόμιζον τι ευ φερόμενοι καθυπέρτεροι σαν. Ἀρα μέχρι τίτε, οτε η εν ἰσον αντοὼς περτέρους νόμιζον. οὐκ ηθελον επι ἶ σ3 επι ἴσοις οροις, ἄνευ πλεονεκτημάτων καταλέεσθαι. Oώπως πι καν Μιδένα τρόπον, ουδαμῶς, ἀντίκειται και προς το ἰση, ἡ περ εκφράζει τοὐς π τῶν Αθηναίων προταθέντας ορους της- συμβάσεως, καὶ προς τον παρατατ Θελον τεθέντα κατ' ἀντιπαρὰταξιν προς το ,ἀπράκτους ἀπέπεμπον' ἄλλως εἰ παντάπασιν οἱ Ἀθη- ναιο ηρνοῖντο η οὐκ ηθελον συμβημαι, ρμοττεν α μαλλον

37쪽

τῶν Ἀθην προς την ειρηνην φοίτων πρεσβευόμενοι παρ'

κα ει ν πως γεγραμμένον ν εἰ- αν η σημασία αυτονουχὶ τ δαμῶς, αλλά πως, κἄπως, τρόπον τινὰ, της αρνήσεως χωριζομένης, οἰον αλλ' ο 'ην. υκ θελόν πως, κὰπως, τρόπον τινὰ ξυμβηναι, περ δηλοι προσποίησιν, υπὀκρισιν τοτ ου θέλειν, αληθῶς δμως θέλειν ἁλλαις λέξεσι μῶλλον υκ θελον ἡ θελον. ο πλησιάζει - ουπω, ουχὶ δε υδαμῶς θελον. οὐτου νεκα οἱ ακεδ μετὰ την νΛηλω Dμφοράν τῶν Ἀθηναίων ἐπαναλαβόντες τὰς περιειρήνης προτάσεις επέτυχον του σκοπου, πει γίνωσκοντό τε προτερον τῶν Ἀθην φρόνημα και το μετὰ την συμφορά m. γνόντες μολλον- ενδεξαμένους τ 10). φ. 16, 1. τότε δε κατήρ τη πόλει σπεώδοντες τἀμὰλιστ' αυτήν . . . ,Πολ ὀρθῶς πρῶτος ο Stah επανήνεγκε την ἀληθη ἀρχικὴν γραφὴν μάλιστ' αυτὴν ἀντι της

εν τοις κώδιξιν ευρισκομέν η μάλιστα την, τῶν πολιαστῶν συμπληροώντων τό ἄρθρον την διὰ του γεμονίαν, ομολογίαν, μόνοιαν, συχίαν κτλ. ο 099 γράφει ν τ' εαντο εκδόσει αυτὴν ὴγεμονίαν) υλ εστιν ολως ἀπίθανον τὰ α υτὴν τὰ γεμονίαν ὁρίζειν, καί ' ,τι ο λόγος περι ειρήνης γίγνεται πρὀς την εἰρήνην μῶλλον τὴν γνώμην εἶχον 4, 1 καί 16, 1 Iπερ ἀμφοτέρωθεν μάλιστα ἐναντιοὐντο τ ειρήνη).Aττόθι . ρδνω δε προτρέψαι τους Αακεδαιμονίους φεέγοντα αυτὴν ε Λυκαιον διὰ τὴν της Ἀττικης ποτε μετὰ δώρων δοκοῖσαν ἀναξώρησιν ναι τὰ χωρίον τοῖτο πολλην συζήτησιν παρὰ τοι πολιασταις γειρε. ινὰ τῶν χειρογρύφων μετὰ τὰ δώρων φέρουσι δόκησιν, αλλαδικησιν εως και κατὰ διόργωσιν δόκησιν ς. ἀἀριστα δ' αττῶν χουσι δοκουσαν εως. αρχαῖος χολ. τονΘουκυδ παρατηρεῖ οἱ μεν τὴν ὁκησιν ἀντι του δοκήσεώς φασι κεῖσθαι διὰ τὴν της Ἀττικῆς ποτε μετὰ δώρων δοκήσεως ἀναχώρησιν, οἱ δε τηρήσαντες τὴν δόκησιν τὴν ἀναχώρησιν μὰλλον αντ ὰναχωρήσεως δέξαντο ἄλλοιδε τὴν δόκησιν Ἀπι της λήψεως τῶν δώρων λαβον κτλ.

38쪽

O 2οτίδας σημειοῖ, δώρων δόκησιν - τὴν δωροδοκίαν. . Θοvκυδ Poppo reclφει ἐν τῆ αττο ἐκδόσει διὰ την ε της Ἀττικης ποτε μετὰ δώρων δοκησεως ἀναχώρησιν. Statil δεξαε ωσαύτως μετὰ δώρων δοκησεως. 'orand Dulce μετὰ δώρων δοκοsσαν. Belcher παραβαλὼν πάσας τὰς γραφὰς δέξατο μετὰ δώρων δοκοs-

σαν το δε ἄπορον καὶ ανεν σημασίας πισθεν ως απορρίπτει. Classen σύμφωνος τω Belcher παρεδέξατο μενενο εκδόσει την γραφην μετὰ δώρων δοκοῶσαν ἀλλα

προτείνει προς θεραπείαν του ἀνοητο εως την γραφην'.

διὰ την ε της 'Ἀττικης ποτε μετὰ δωροδοκήσεως ἀναχώρησιν. οτι τὰ μετὰ δώρων σημαίνει δωροδόκησιναχ τὼς ο Θουλυδ δι αλλων λέξεων εὐβιβλ. 2, 21, 1 δηλωσεν , Ἀθηναῖοι δέ . . . καί τινα ελπίδα εἶχον εις τὰ εγγυτόρω αυτορ μη προiέναι, μεμνημένοι και Πλειστοάνακτα τὸν Πανσανίου Λακεδαιμονίων βασιλέα, τε σβαλῶν της 'Ἀττικης ες Ἐλενσῖνα και Θριῶζε στρατω Πελοποννησίων πρ τουδε του πολέμου τέσσαρσι και δέκα τεσιν ἀνεχώρησι πάλιν ς' τὰ πλοῖον ουκέτι προελθών διὰ δη καιη νγ φαντ εγένετο εκ Σπάρτης δόξαντι χρημασι πεισθηναιτην ἀναχώρησιν' Ῥ δυσχέρεια εγκειτα εν τε ἀνοήτωεως Ἐπειδη τὰ αριστα χειρόγραφα φέρουσι την γραφὴν μετὰ δώρων δοκοῖσαν, φρονοῖμεν, τι τὰ ως ως ἄρισταευοδωθηναι δίναται, ἀν πρ του ε προστεθ η τὰ γρῆμμα τέως α μέχρι τότε κατὰ κεφ. 7 τέως μεν ησίχαζεν,επειτα ναγκάσθη ... 6 61 7 τέως μεν ζήτουν τὼν 'Ἀλκιβιάδην και του με αντο ... 8, 9 φοβούμενοι τέως τὀ των Πελοποννησίων ναυτικόν . 'Η Πυθία προέτρεφε του Αακεδ. Τνα παναγάγωσι τὰν Πλειστοώνακτα ε της εξορίας εις την πὰτρίδα, καταφυγόντα εις , καιον ενεκα της εκ της Ἀττικης ποτε αναχωρησεως αντο της μέχρι τότε μέχρι οὐ Πυθία πεισεν αυτοῖς νομιζομένης πὀτων Λακεδ μετὰ δώρων, τουτέστιν οτι γένετο μετὰ δώρων, μετὰ δωροδοκήσεως. ' πρόμαντις πείσασα αυτορ εις τοῖτο πειράθη βεβαίως ἀφελεῖν του νον αυτῶν την μέχρι

τότε, την ἐπικρατοῖσαν τι δόκησιν δόξαν περ δώρων, δωροδοκήσεως. ην λέξιν δῶρα μεταχειρίζεται συνεχῶς δημώδης φωνὴ ν τ εννοί το χρήμασι διαφθείρεσθαί τινα δωροδοκεῖν β δωροδοκεῖσθαι γ ελαβε δῶρα και βο-

39쪽

επείσθη κτλ. δωκε δῶρα και πηλλάγη η ἐνίκησεν τω δικαστηρίω δωροδόκησε Λι δώρων η μετὰ δώρων καικοινῶς με δῶρα σώθη δωροδοκησας σώθη. Κεφ Π, 1 . . εν ειρήνη μεν ουδενὸς σφάλματος γιγνομένου και ἄμα των Λακεδαιμονίων τον ἄνδρας κομιζομένων π ει ειρην εἰ- εν ῆ ονδῖν σφὰλμα γίγνεται καὶ ἄμα ι Λακεδ τους ἄνδρας κομίζοιντο. υτ49 2. Καὶ τόν τε χειμῶνα τουτον ησα ες λόγους και προς ο εαρ . . . T. 18 τότε δη παρακαλέσαντες . . Περὶ της συνδέσεως των διαφόρων μερῶν της περιόδου ταίτης και περ της γνώμης τοD Jul. teup, ισχυριζομενον, οτι απὸ του κεφ. 13 μέχρι της δε της περιόδου πολλαὶ παρενθηκα και προσθ)ηκα ἐπ ἀντιγραφέων γένοντο, καιενισχυομένου ει τουτο και εκ των τεσσάρων, ἀλλαχοῖτο Θουκυδίδου ἀπαντωσῶν λέξεων διαγίγνεσθαι, ενδ υμία, ἀνεπίληπτος και νπως, και περὶ της στίξεως ὁ τὰς κριτικὰς παρατηρήσεις ClaSSen βιβλ. , , , στις ὀρθότατα απολογεῖται Προσδε ετέον μόνον, τι η λέξις ἐνθουμία ἀπαντ παρ Θονκνδ. ' ονδετ. καταλήξει εὐβιβλ. 7, 50 4ενθένιον ποιοίμενοι. ὐτόθι περιαγγελομένη κατὰ ὁλεις ς ε επιτειχισμόν . O κώδικες φέρουσιν ς επὶ τειχισμόν. Σχολιαστὴς ξηγῶν λέγει Α μελλόντων φρούρια επιτειχίσειν ν νυττικη των Λακεδαιμονίων . Oρθῶς οι πλειστοι τῶν πολιαστῶν γράφουσνῶς πιτειχισμόν Παραβ. βιβλ. 6, 93, 2 στε τῖ επιτειχίσει της Λεκελείας προσειχον ηδ τὼ νου . . P, 18, 4 α εν τω χειμῶνι τούτω σίδηρόν τε περιήγγελλον κατὰ τον ξυμμύχους και ἄλλα ερραλεῖα τοίμαζον ε τὸν πιτειχισμόν. 28, 3 τὰ γαρ αυ- τοὐς πολιορκουμένους επιτειχισμω π Πελοποννησίων .Ἐπειδὴ δε ο χολ. διὰ της ξηγήσεως δηλοι τὰ δοξαστικὰ σκοπὰν τῶν Λακεδ. ,ώς μελλόνTων . . . επιτειχίσειν ε τῶν πολιαστῶν οι μεν παρεδέξαντο την πρόθεσιν ς

γράφοντες ς ε επιτειχισμήν, οἱ δε τηρουσι την γραφὴν ς επιτειχισμόν. Ἐπειδὴ δε τὰ μνημονευθ ἐν χωρίον 7 18 4 περιήγγελλον ε τὸν πιτειχισμὰν κατὰ τους ξτμμάχους ,φέρε ες τὰ ἐπιτειχισμὰν κλίνομεν μῶλ- λον ποδοκροάσαι την παρενθήκην ες, λαμβάνοντες τὰ ς

40쪽

προθετικως - - περιαγγελλομένη κατὰ πόλεις ες επιτειχισμον, καθ' ὁσον η - πρόθ. μετ' αἰτιατ ως τοὐβασιλέα, ως την γοράν, ως το πεδίον της μάχης πράζει κυρίως οὐχὶ τε τελικὼν σημεῖον της πράξεως, ἀλλα την κίνησιν ἀπο τοι πρώτου σημειον μέχρι του τελευταίου καιτην πρόθεσιν και γνώμην του ποκειμένου Παρβ. ' Ηροδ. 2, 121. 4ννοια αυτ ον ἀπθδει προς το παρὰ χωρίον, καθ' σον οἱ ακεδ ἀπειλητικῶς την ναρξιν δηθεν τουμιτειχισμου βουλείσαντο κατὰ πόλεις περιαγγεῖλαι. οπληρες, νομίζομεν εχε οντω περιαγγελλομένη κατὰ πόλεις κοίσας η ξονσας ς επιτειχισμόν. Aυτόθι γ και επειδη κ των συνόδων αμα πολλὰ δικαιώσεις προενεγκόντων όλληλοιο ξυνεχωρεῖτο . . . προενεγκόντων ἀπόλυτος γενικ. ένεν ουσιαστικου- εν , 52, 3 τά τε ερ εν οις σκηνηντο νεκρῶν πλέα ην, αντου ἀποθνησκόντων. I, 2, 1 και εν μεν ειρήνη ον αν εχόντων πρόφασιν νδ ετοίμων παρακαλεῖν αυτους, πολεμουν-

των δ . . . , 94, 2 καθεστώτων δε ες την τάξιν και δημελλόντων ξυνιέναι, Ιπποκράτης . . ελεγε . . m προσαγαγόντων, προτεινάντων. Παρβ. 3, 64 3 μη προφέρετε την τότε γενομένην ξυνωμοσίαν και 1, 5 εν - βιβ. την ξυνθήκην προφέρειν. πο ουδέτερον θοφέρειν π προωτασθαι, προέχειν, ξέχειν. Παρβ. 1, 123 ει αρα πλοττω τε νυν και εξουσία Ῥλθον προφέρετε. I, 9, 3 4υφοί -υδῖν προφέρουσι. I, 64, 2 εἴτις τι τερος τέρου προφέρει επιστήμην η εν φυχ' Tην γεν. προενεγκόντων ενταῖδα δυνώμεθα και ς' ἀπόλυτον θεωρῆσαι, ἀλλ' Α ἀνανο-

ρικὰν προσδιορισμὴν του Ἀννοουμένου πιυτων έ Ἀθηναίων και Λακεδ. Ἀκφθάζοντα την σχέσιν των συνόδων α κτων συνόδων αυτῶν, οῖ προήνεγκον, προέβαλον, προέτειναν σννάμα πολλὰς δικαιώσεις. φ. 18, 1 και μοσαν κατὰ πόλεις περ με τωνιερῶν των κοινῶν Θυειν και ἐναι και μαντευεσθαι καὶ θεωρLῖν κατὰ τὰ πάτρια τον βουλόμενον και κατὰ γην καικατὰ θάλασσαν ἀδεῶς εν ἀγκυλαις ἐναι πάντες οἱ εκδόται θεωρουσιν ἁ προσθήκην ερμηνευτον προς ξήγησιν του θεωρεῖν. I ClaSSe προτείνει νευ και ἐπιταχθ'ηναι οὐ βουλύμενον Φρονουμεν, τι Ουδεις ερμηνεντὴς προ εξήγησιν του θεωρειν π πέμπεσθαι μετὰ