장음표시 사용
161쪽
IAB. III. CAP. VI. 2513 σει Σκώπτομαι, φη ὁ Γλαυκων Ἀλλ' εκείνου γε τοι, εφη, ιδ' ὁτι ου ημεληκας, αλλ εσκεψαι, πόσον χρόνον
ικανος εστιν - της χωρας γιγνόμενος σῖτος διατρεφειν τ0ν πόλιν, και πόσου εἰς τον ενιαυτὸν προσδειται, να μη
τούτου γε λάθ9 σέ ποτε η πόλις ενδεης γενομενη ἀλλ'
βοηθεῖν τε καὶ σώθειν αυτην Λεγεις, φη ὁ Γλαύκων,
παμμεγεθες πρῆγμα, εἰ γε καὶ των τοιουτων πιμελεσθαι δή δεησει Ἀλλα μεντοι, φη ὁ Σωκρατης, οὐO αν τον αυ- τοὐ ποτε οἰκον καλῶς τις οἰκησειεν, εἰ, παντα μεν εἴσεται ν προσδειται, πάντων δε πιμελόμενος εκπληρώσει. αλλ' πει η με πολις εκ πλειονων η μυρίων ἱκιῶν συνεστηκε, χαλεπὸν δ' εστὶν ἄμα τοσούτων οἴκων πιμελεσθαt,
πῶς οὐχ ενα τον του θείου πρῶτον πειράθης αὐξῆσαι; δεῖται δε καν με τοὐτον δυνy, καὶ πλείοσιν επιχειρήσεις 'ενα δε μη δυναμενος φελησαι πῶς αν πολλους γε δυνηθείης ωσπερ εἴ τις ἐν τάλαντον η υναιτο φερειν, πῶς ου φανερὸν ὁτι πλείω γε φερειν οὐO επιχειρητεον αὐτε;
i5 Ἀλλ' γωγ φη Ο Γλαύκων, ἄφελοίην αν τον του θείου
οἰκον, εἴ μοι θελοι πείθεσθαι Πτα εφ ο Σωκράτης, τον θεῖον ου δυνάμενος πείθειν, 'Aθηναίους πάντας μετὰ του 16 θείου νομίρεις δυνησεσθαι ποιησαι πείθεσθαί σοι φυλάττου, φη, ω Γλαύκων, ὁπως η του εὐδοξεῖν πιθυμῶν εἰς
τουναντίον λθ9ς. η οὐχ ὁρας ς σφαλερον εστι το α μη οἰδε τις, αὐτα η λεγειν η πραττειν ; ενθυμο δε τῶν ἄλλων, ἴσους οἰσθα τοιουτους, ιοι φαινονται καὶ λεγοντες
162쪽
μη ἴσασι και πραττοντες, πότερα σοι δοκοῖσιν επὶ τοῖς τοιουτοις παινου μὰλλον η ψογου τυγχανειν καὶ πότερον
θαυμάρεσθαι ἀλλον η καταφρονεῖσθαι ενθυμοῖ δε καὶ
των εἰδότων ο τι τε λεγουσι καὶ ο τι ποιοῖσι καὶ ως εγωνομίζω, εὐρησεις εν πὰσι εργοις τους μεν εὐδοκιμοῖντάς τε καὶ θαυμαζομενους ε των μάλιστα πίσταμενω οντας, τους δε κακοδοξοῖντάς τε καὶ καταφρονουμενους εκ των αμαθεστατων. ει υν πιθυμεῖς εὐδοκιμεῖν τε καὶ θαυμά- ρεσθαι ν τὶ πόλει, πειρῶ κατεργάσασθαι, μάλιστα τοεἰδεναι, βούλει πράττειν εὰν γαρ τούτω διενεγκὼν των ἄλλων πιχειρ9 τα της πολεως πραττειν, υκ αν θαυμα- σαιμι, εἰ πανυ αδίως τυχοις ων πιθυμεις.ΚΕΦ. .
Xαρμίδην δε τον Γλαύκωνος ορῶν ἀξιόλογον μεν ἄνδρα
οντα καὶ πολλω δυνατωτερον των τα πολιτικὰ τοτε πρατ- τουτων, ὀκνοῖντα δε προσιεναι τω δημω κα των της πόλεως πραγμάτων πιμελεσθαι Σιπε μοι, φη, ω αρμίδη, εἴ τις ἱκανὸς ων του στεφανίτας αγῶνας νtκὰν καὶ διὰ TOὐτο αὐτος τε τιμῆσθαι καὶ την πατρίδα εν τη Ελλάδι εὐδοκιμωτεραν ποιεῖν, Ῥη θελοι ἀγωνίβεσθαι, ποῖον τινα
ss. Sintilis dittographia videtur eSS σεως. neages collocutu eSSe cum apud Oll. 8, 29 Ἀπενεγκων, παγ Socrate ponitur l. 92, 3 CODL ad γεί aς, ἀπενεγκaς. Xenophonti H Gr. I, 2, I escio 1. Xaρμίδην Cnarinideni, Glmaconis an idem sit narinides, qui de pau-nlitani, Critiae tutoris patruelem, et pertate Ua queritur, cum antea dives qui praeterea a genere materno Pyri fuisset, in Convivio , I SCHN. lampia avunculu erat, Omnium Sua Idem est videturque vivitias amisis- uetatis juvenuΠ pulcneninauri et mo Se et rei familiaris calamitatem fortiter destissimulta, Critia Socrati in con tulisse. lotest fieri ut Opes coreuerint suetum eui et disciplinam trauli post sumti Diis ad ludos iam Ditiositis factis, pugnam apud Potidaeam, ut refert ut no sit 1od dicit Socrates Theagis Plato in suavissimo Dialogo nomine l. c.'' PrinSterer Prosopogri lat. p. Cnarnaidis inscripto. In arm no Diti p. 2Ι4 autem liban. ad 3, 6 I, genere Iuveni ImodeSti magis citatus. adimirandat nter decem Piraeei εὐδοκιμωτερaν ποιεῖν Pleraque Om- arcnontes naruliden deinde nota nia in iurica carmina, quae Supernavit Xenophon H. r. 2, 4, 9. ES Sunt in eiusmodi victoriis cete Dranulis etiam in Tneage Platonis locus p. verSantur, quorum Partem Praecipuam
163쪽
L IB. III. CAP. VII. 127 τοὐτον νομίζοις αν τον ἄνδρα εἰναι : Δηλον ὁτι, φη, μα- λακόν τε καὶ δειλόν Εἰ δε τις, φη, δυνατος ων των της πόλεως πραγμάτων ἐπιμελόμενος την τε πόλιν χειν καὶ αὐτος δια τοὐτο τιμῆσθαι, ὀκνοίη δη τοῖτο πραττειν, Ουκαν εἰκοτως δειλὸς νομίζοιτο Ισως, φη ἀτὰρ προς τί με ταῖτ' ἐρωτας τι, φη, οιμαι σε δυνατον οντα ὀκνεῖνεπιμελεσθαι, καὶ αὐτα ων νάγκη σοι μετεχειν πολίτ9 γε
εργω καταμαθων αὐτα μου καταγιγνωσκεις Ἐν ταῖς
καὶ γαρ ταν τι ἀνακοινῶνταί σοι, ορῶ σε καλῶς συμβου- λεύοντα, καὶἰταν τι ἀμαρτάνωσιν, ρθῶς πιτιμῶντα. υταὐτόν εστιν, φη, ω Σώκρατες, ιδία τε διαλεγεσθαι κω ν τω πληθε ἀγωνίβεσθαι Και μην, φη, ο γε ἀριθμεῖν δυναμενος οὐδε ηττον εν ω πληθε η μόνος αριθμει, καὶ οι κατὰ μόνας ἄριστα κιθαρίζοντες Ουτοι καὶ εwτω πληθε παλτιστευουσιν. ἰδῶ δε και φοβον, φη, οὐχ ορας εμφυτα τε ἀνθρώποις οντα καὶ πολλω μὰλλον εν τοις ὀχλοις η εν ταῖς
ἰδίαις μιλίαις παριστάμενα; α σε γε διδάξων εφη, ωρ
μημαι, ὁτι με του φρονιμωτατους αιδουμενος με τους ἰσχυροτατους φοβούμενος εν τοι ἀφρονεστατοι τε καὶ ἀσθε ωνεστάτοις αἰσχυνε λεγειν. πότερον γαρ τους γναφεας αυτῶν
γους η τους εμπορους τους εν β ἀγορα μεταβαλλομενους καὶ φροντίβοντας τι λάττονος πρtάμενοι πλείονος ἀπό-
164쪽
δωνται αἰσχυνειν εὐ γαρ τούτων παντων η Ἀκκλησία συνίσταται τι δε Τει διαφερειν ' ποιεῖς η των σκητῶν οντα κρείττω τους ἰδιώτας φοβεῖσθαι συ γαρ τοις πρωτευουσιν ν τί πολει, ν ενιοι καταφρονοῖσί σου ραδίως διαλεγόμενος, καὶ των πιμελομενων του θ πόλει διαλεγεσθαι πολυ περιων ε τοι μηδεπωποτε φροντίσασι των πολιτικῶν μηδε σου καταπεφρονηκόσιν ὀκνεῖς λεγειν,
πολλακις οι εν ν ἐκκλησια τῶν ρθῶς λεγοντων κατα -
λαπι Καὶ γαρ ι ἔτεροι, φη δ. και θαυμάζω σου, εἰ
εκείνους, ταν τουτο ποιῶσι, αδίως χειρούμενος, τούτοις
μηδενα τρόπον οἴει δυνησεσθαι προσενεχθηναι. γαθε, μηαγνοει σεαυτὸν, μηδε ἁμαρτανε α ι πλεῖστοι αμαρτανουσιν οι γαρ πολλοὶ δερμηκότες επὶ το σκοπεῖν τα τῶν αλ- λων πράγματα ου τρεπονται επὶ το εαυτοῖς ξετάβειν μηοῖν ἀπορραθύμει τουτου, ἀλλα διατείνου μὰλλον προς τοσαυτω προσεχειν καὶ μη ἀμελει τῶν της πόλεως, εἴ τι δυνατόν εστ δια σε βελτιον χειν τουτων γa καλῶς εχοντων υ μόνον οι ἄλλοι πολῖται, ἀλλα καὶ ι σοὶ φίλοι καὶ αὐτος συ υκ λαχιστα φελησει. ΚΕ Φ. M. 'Αριστίππου δε επιχειροῖντος ελεγχειν τον Σωκράτη,
pertinet locus Ciceronis Tuscul. 5, 36 dederunt: et adhuc Hant Ita est
165쪽
LIB. III. CAP. VIII. 129ωσπερ αυτος π κείνου το πρότερον λέγχετο, βουλόμενος τους συνοντας φελεῖν ὁ Σωκρατη ἀπεκρίνατο οὐχ σπεροι φυλαττομενοι μη p ὁ λόγος παλλαχθI, ἀλλ ως αν
πεπεισμενος μαλιστα πραττειν τα δεοντα ὁ με γαρ αυτὸν ηρετ ει τι ειδείη γαθον ἴνα, εἴ τι εἴποι των τοιούτων, Οἶον
σιτίον η ποτὸν χρήματα λύγίειαν η ρωμην η τόλμαν, δεικνύοι δ' Οὐτο κακον νίοτε ον ὁ δε εἰδως τί εάν τιενοχλὴ μὰς δεόμεθα του παύσοντος, ἀπεκρίνατο περ καὶ 3 ποιεῖν κράτιστον 'δρά γε, εφη, ερωτας με εἴ τι οἶδα πυρε-
γ ερωτας με εἴ τι ἀγαθὸν οἰδα ο μηδενὸς ἀγαθόν εστιν,
Παλιν δε οὐ ριστίππου ρωτῶντος αυτὸν εἴ τι ειδείη καλον, Καὶ πολλα, φη Ἀρ υν, φη, πάντα ὁμοια ἀλληλοις οἱον τε μεν οὐν εφη, ἀνομοιότατα ενια. ΓΙῶς οὐν εφη, το τω καλω ἀνομοιον καλὸν αν - Οτι νὴ Δἴ, εφη, στι με τω καλ- ος δρόμον ἀνθρώπω αλλος ἀνό-
I. πεπεισμένος cnneuterias Ula' πεπεισμενοι. 2. οἱοὐχ οἱον εἰ B. γείa B. 3. γε ΡariSinu UnUS. Oa B. τι ὁτι B. ει τιθεἶ, potius B. 4. ἀνθρώπωJἰνο B., ut Vaticani et Hor unus, iidemqwe Onane post Oc γ πάντως νόμοιοι Ἀλλος γa προς δρόμον, τερος προ πά- I. το πρότερον Compara , c. I. quid responderet ejusmodi, quod SCHN. propter ambiguitatem aliPIam detor- βουλόμενος-ὼφελεὶν Exemplis Ser queri in alienain a ipSius mente sen- monum Singulorurm cum Cunicis de tentiam posSet, aut quo adversarius reuus ad ipsos pertinenti Dus D ito aDuti ad ipSum capiendum posset. riani SuDito Xenophon hoc et sevuenti Apposuit idem locum Aristote stoli- capites interponit varia. definitiones te. I, 6 Aἴτιον δε ταύτης τω ἀμφισ- Socrati ouasi extortas a sophistis in- 'τήσεως κaὶ δ ποιε του λόγους πaλ-vidiosis QuaestioniDus enim Onim λύττειν, qui Optime demonStrare pot- captiosis cita respondit Socrates, ut Si enSum Uiu loci SSe, ne res, seniper a coriarm praesentiuna ratio Quae cin disputatione versatili , cinnem aberet oriamoue Utilitati m utramctu parien tractarum Diova red-spiceret Capite demum lectua et datur De notione vecti παλλάττειν sequenti Dus ad extremunt usque ii dixi ad AriStot Polit. I, 5, 8, p. 53, Drum tertiuna Xenophon continuat iterumque ad 6 I, p. 368. SCHΝ.
anaicis et discipulis vel una civiuus o et ad Socratem referendunt, ii in amicoriana praesentiuna sunt ha non solum laudis et gloriae causa dis- littorum. modum, quo prospicere putando rem propoSitam Minere et discipuloruim Ouirmodis praesentiuna vincere conaretur, Ut SuDtilis esse vi- conaDatur Socrates, dum ad captiosa deretur et acutus Omo, Sed qui om- Aristippi quaestiuncula respondeuat, ni Pane ageret X aniΠ1 Sententia et Signincant veru varia interpretatione persuasione ageret atque ad officulni et conjecturis vexata. SCHΝ. et virtuteri referret. SCHN. επ λαχθρJ Ernestus interpretatur 2 ποιεiν Refertur ad ἀπεκρίνaτο. XEN MEM.
166쪽
μοιος καλος προ παλην, στι δε ἀσπὶς καλη προς τοπροβαλεσθαι δε ενι ἀνομοιοτατ τω ἀκοντίω καλω προς
5 το σφόδρα τε καὶ ταχ φερεσθαι οὐδε διαφερόντως, εφη, ἀποκρίνει μοι - δτε σε ρώτησα εἴ τι γαθον εἰδείης.
Σ οἰεί, φη, αλλο μεν αγαθον, αλλο δε καλον ναι; ου οἰσ δτι προς ταὐτὰ πάντα καλά τε κἀγαθά στι; πρῶτον με γαρ η ἀρετὴ ου προς ἄλλα μεν αγαθον, προς
αλλα δε καλον εστιν επειτα οἱ ανθρωποι το αυτ τε καὶ
προς τα αυτα καλοί τε κἀγαθοὶ λεγονται προς τα αὐτὰ δε και τα σώματα των ανθρώπων καλά τε κἀγαθὰ φαίνεται, προς αὐτα δε καὶ τἄλλα παντα ι ἄνθρωποι χρῶνται καλά τε κἀγαθὰ νομίρεται, προ απερ ἄν θρηστα .6 Aρ δ' φη, και κόφινος κοπροφορος καλον εστι ΝηΔι, φη, καὶ χρυσῆ γε ἀσπὶς αἰσχρον, αν προς τα ἐαυτῶν εργα ὁ με καλῶς πεποιημενος γ λδε κακῶς. Λεγεις συ εφη, καλά τε καὶ ισχρα ταμ εἰναι Και νὴ Δί' εγω , φη, ἀγαθά τε καὶ κακα πολλακι γαρ το τε λιμοῖ
ἀγαθον πυρετο κακον εστι καὶ το πυρετο ἀγαθον λιμοὐ κακον εστι πολλακι δε το μεν προς δρομον καλον προς παλην αἰσχρον, το δε προ παλην καλον προς δρομον
αισχρόν πάντα γαρ ἀγαθὰ μεν καὶ καλά στι προς ἄν δ
σκόπει δε δε 'Αρά γε τον μελλοντα ικίαν οῖα χρὴ εχειν τοὐτο δεῖ μηχανῆσθαι, πως δίστη τε ενδιαιτῆσθαι καὶ χρησιμωτάτη σταιν τούτου δε ομολογουμενου, Οὐκ-
167쪽
LIB. III. ΑΡ. IX. 131οῖν ηδ με θέρους ψυχεινην χειν, δωδε χειμῶνος ἀλεει- νην επειδ δε και τοὐτο συμφαιεν, οὐκοὐν εν ταῖς προς μεσημβρίαν βλεπούσαις οικίαις του με χειμῶνος ὁ λιος εἰς ας πασταδας πολαμπει, του δε θερους περ ημῶναυτῶν καί τῶν στεγῶν πορευο μενος σκιαν παρέχει. OUκ-
οὐν ει γε καλῶς χει αὐτα υτ γίγνεσθαι, οἰκοδομεῖν δειυψηλοτερα μεν τα προς μεσημβρίαν, να ὁ χειμερινος ηλιος μη ἀποκλθηται, χθαμαλωτερα δε α προς ἄρκτον, is Da o ψυχροὶ μη ἐμπίπτωσιν νεμοι δε δε συνελόντι
ειπεῖν ποι πάσας ἄρας αυτός τε αν διστα καταφεύγοι καὶ τ οντα σφαλέστατα τίθοιτο, αμ αν εἰκότως ηδίστητε καὶ καλλιστη οἰκησις εἰη γραφαὶ δε καὶ ποικιλίαι πλείονας ευφροσυνας ἀποστεροῖσιν η παρέχουσι ναοῖς
γε μην καὶ βωμοῖς χώραν φη εἰναι πρεπωδεστάτην τις εμφανεστατη οὐσα ἀστιβεστατ εἰη ηδ με γαρ ιδόντας προσεύξασθαι ηδ δε ἄγνῶς χοντας προσιέναι. ΚΕ Φ. Θ.ΙΠάλιν δε ρωτωμενος τανδρεία πότερον - διδακτον
tuta est, ut unus aliquis familiarium deoriam maxime in tutela civitas vide- Socrati respondeat. SCHN. tur esse, et Iovi et Iunoni et Minei - παστάδας Ex 1. l. Olli1 7, 22. Vae, in celsisSim loco, unde moenitam Sto Daei apaστάδa praefere Dat Ern maXima par conspiciatur, arae sissTi-estus, uoniaIn eodem Xenophon in uantur. V Alterique , 5 Uiiuuarn Hierone II, 2, usus sit. At in illo plurima pars moenium e templis de- loco aραστάδa chim fori et templis oriam conspiciatur-siuilliter si cir-
168쪽
φυσικον, Οἰμαι μεν, φη, σπερ σῶμα σωματος ισχυρο τερον προς τους πόνους φύεται, λω καὶ ψυχην ψυχης ερρωμενεστέραν προς τα δεινὰ φυσει γίγνεσθαι. ορ γαρ
εν τοις αὐτοῖς νομοις τε καὶ θεσι τρεφομενους πολυ δια-
φεροντας αλληλων τόλμηὶ νομίζω μέντοι πῆσαν φύσιν μαθησε καὶ μελέτὶ προς ἀνδρείαν χεσθαι δηλον μεν
γαρ τι Σκυθαι καὶ Θρακες υκ αν τολμησειαν σπίδας
και δόρατα λαβοντες Λακεδαιμονίοις διαμαχεσθαι φανερο δ οτι Λακεδαιμόνιοι ει α Θραξ πέλταις καὶ ἀκον- ντίοις με Σκύθαις τόξοις ἐθέλοιεν, διαγωνίβεσθαι. ορῶδ εγωγε καὶ επὶ τῶν ἄλλων παντων μοίως και φυσει
διαφέροντας αλληλων του ανθρωπους και επιμελεία πολυ
επιδtδόντας ε δε τούτων δηλόν εστιν τι πάντας χρηκαὶ τους ευφυεστέρους καὶ τους ἀμβλυτέρους την φυσιν νοὶ αν αξιόλογοι βούλωνται γενέσθαι, αὐτα και μανθά
Σοφίαν δε καὶ σωφροσύνην υ διώριβεν, αλλὰ τω τὰ
μεν καλα τε κἀγαθὰ γιγνωσκοντα χρησθαι αὐτοῖς καὶ τωτ αισχρὰ ειδοτα εὐλαβεῖσθαι σοφον τε καὶ σωφρονα
εκρινε προσερωτωμενος δε ει τους επισταμενους μεν αδε πράττειν, ποιοὐντας δε τἀναντία, σοφούς τε και εγκρα-
τεις εἰναι νομίζοι Ουδέν γε μὰλλον, φη, η ἀσόφους τε
169쪽
καὶ ἀκρατεῖς παντας γαρ οἰμαι προαιρουμένους εκ τωνενδεχομενων ἁ οἰονται συμφορωτατα αὐτοῖς εἰναι, αὐταπράττειν. νομίζω οὐ τους μ λ ορθῶς πράττοντας μελσοφους με σωφρονας εἰναι. φη δε καὶ την δικαιοσύνην καὶ την ἄλλην πὰσαν ἀρετην σοφίαν εἰναι τα τε γαρ δίκαια καὶ παντα σα ἀρετ9 πραττεται καλα τε κἀγαθαεἰναι καὶ λ αν τους αὐτα δότας ἄλλο αυτ τουτωνοὐδεν προελεσθαι με του μ επίσταμενους δυνασθαι πραττειν, ἄλλα καὶ λ εγχειρῶσιν, ἁμαρτανειν. Oυτω καὶ τα καλα τε κἀγαθα τους με σοφους πραττειν, τους δε μησοφους ου δυνασθαι, ἀλλα καὶ αν εγχειρῶσιν, ἁμαρτανειν. επεὶ οὐν τα τε δίκαια και τἄλλα καλα τε κἀγαθα παντα
ἀρετην πραττεται. δηλον εἰναι Ιτι καὶ δικαιοσύνη καὶ 6 ἄλλη πὰσα ἀρετ σοφία εστί μανίαν γε μην εναντίον μενεφη εἰναι σοφω, ου μεντοι γε την ἀνεπέστημοσυνη μα νίαν νόμιρε το δε ἀγνοεῖν αυτον, καὶ μ' ἰδε δοξάρειν τε καὶ σθαι γιγνώσκειν, εγγυτάτω μανίας λογίβετο
εἰναι τους μεντοι πολλους φη, α μεν οι πλεῖστοι
ἀγνοοῖσι, τους διημαρτηκότας τουτων υ φασκειν μαινε- σθαι, τους δε διημαρτηκότας ν οι πολλοὶ γιγνωσκουσι μαινομενους καλεῖν εάν τε γάρ τις μεγας Ουτως οἴηται εἰναι στε κύπτειν τὰς πύλας του τείχους διεξίων, άν τε
ουτως ἰσχυρος στ επιχειρεῖν οἰκίας αἴρεσθαι η ἄλλω τω
170쪽
επιθεσθαι τῶν πὰσι δηλων τι δύνατα εστί τοὐτον μαι- νεσθαι φασκειν τους δε μικρῶν διαμαρτανοντας ου δοκεῖν τοις πολλοῖς μαίνεσθαι, αλλ' σπερ την ἰσχυρὰν πιθυμίαν ρωτα καλοῖσιν, ἴτω καὶ την μεγαλην παρανοιαν
Φθόνον δε σκοπῶν ο τι εἴη λύπην μεν τινα εξηύρισκεν αὐτον οντα, με μεντοι την επὶ φίλων ἀτυχίαις με τηνε εχθρῶν εὐτυχίαις γιγνομενην, ἀλλα μονους φη φθονεῖν τους επι ταῖς τῶν φίλων εὐπραξίαις ἀνιωμενους θαυμα- οῖντων δε τινων εἴ τις φιλῶν τινα επι τὶ εὐπραξία αυτοῖλυποῖτο, ἡπεμίμνησκεν τι πολλοὶ λω προς τινας εχουσινώστε κακῶς με πραττοντα μη δυνασθαι περιορῶν, ἄλλα βοηθεῖν ἀτυχοῖσιν, εὐτυχουντων δε λυπεῖσθαι τοὐτ μεν-
τοι φρονίμω με ἀνδρὶ ου αν συμβῆναι, τους λιθιους δε
δει πασχειν αυTό. Σχολην δε σκοπῶν τί εἰη ποιοῖντας με τι τους πλείστους εὐρίσκειν φη και γαρ τους πεττεύοντας καὶ τους γελωτοποιοῖντας ποιεῖν τι παντας δε τουτους φη σχολαύειν. ξεῖναι γαρ αὐrοῖς ἰεναι πράξοντας τὰ βελτίω τούτων ἀπο μεντοι τῶν βελτιονων επὶ τὰ χείρω ἰενα οὐδενα σχολάρειν. εἰ δε τις οι, τοὐτον ἀσχολίας αὐτω ούσης κακῶς φ τοῖτο πράττειν. 1, Bασιλεας δε και ἄρχοντας ου του τὰ σκηπτρα εχοντας