Apomnemoneumata

171쪽

LIB. III. CAP. IX. 135

εφη εἰνα ουδε τους πο τῶν τυχοντων αἱρεθεντας οὐδε τοῖς κληρω λαχοντας ουδε του βιασαμενους οὐδε τους ξαπα- 11 ησαντας, ἀλλα Ους επισταμενους ἄρχειν. πότε γαρ τις ὁμολογησειε του μεν ἄρχοντας εἰναι προστάττε1 ο τι χρη ποιεῖν του δε ἀρχομενου το πείθεσθαt, πεδείκνυ ν τε νηὶ τον μεν πιστάμενον ἄρχοντα τον δε ναυκληρον καιτους ἄλλους τους εν τη νηὶ παντας πείθομενους τω πιστα- μενω καὶ ε γεωργία τους κεκτημενους ἀγρους καὶ εν νόσω τοῖς νοσουντας, καὶ ε σωμασκία τοῖς σωμασκοὐντας, καὶ τους ἄλλο παντας οἱ υπαρχει τι πιμελeίας δεόμενον ανμεν αυτοὶ γῶνται πίστασθαι επιμελεσθαι ει δεχη, τοῖς

επισταμενοι Ου μόνον παρουσι πειθομενους, ἄλλα καὶ ἀποντας μεταπεμπομενους, πως κείνοις πειθόμενοι ταδεοντα πραττωσιμ ε δε ταλασία και τὰς γυναῖκας επεδείκνυ ἀρχουσα των ἀνδρῶν, δια το τὰς μεν ειδεναι πως 1 χρη ταλασιουργεῖν, τους δε μ ειδεναι ει δε τις προς ταυτα λεγοι τι τω τυράννω ξεστι θ πείθεσθαι τοις

ορθῶς λεγουσι, Καὶ πῶς αν, φη, ἐξείη μη πείθεσθαι,

επικειμενης γε ζημίας, άν τις τω υ λέγοντι μη πείθηται εν - γαρ αν τις πράγματι μη πείθηται φευ λεγοντι,

13 ἁμαρτησεται δηπου, ἁμαρτάνων δε ζημιώσεται. ει δε φαίη

τις τω τυραννω ἐξεῖναι καὶ ἀποκτεῖναι τον ευ φρονοῖντα, Toν δε ἀποκτείναντα, φη, τους κρατίστους τῶν συμμάχων

οἴει ἀζημιον γίγνεσθαι η ς τυχε ζημιοῖσθαι πότερα γαρ

αν ἀλλον οἴει σώρεσθαι τον τουτο ποίουντ η υτω καὶ ταχιστ αν ἀπολεσθαι

1 Ἐρομενου δε τινος αυτὸν τί δοκοίη αὐτω κράτιστον ἀνδρὶ επιτηδευμα εἰναι. ἀπεκρίνατο εὐπραξία χρομενου

172쪽

136 MEMORABILIUM

δε πάλιν ει καὶ την εὐτυχίαν επιτηδευμα νομίζοι ειναι, Πὰν μεν ου τουναντίον γωγ φη, τύχην καὶ πρῆξιν γοῖμαι το μεν γὰρ μη ζητουντα πιτυχεῖν τινι των δεοντων εὐτυχίαν οἶμαι εἶναι, το δε μαθόντα τε καὶ μελετησαντά τι ευποιεῖν εὐπραξίαν νομίζω, καὶ οι τοὐτ επιτηδεύοντες δώ- 15κουσί μοι υ πράττειν. και αρίστους δε καὶ θεοφιλεστα- τους φη εἶναι εν με γεωργία τους τὰ γεωργικα ευ πράττοντας, ε δ' ατρεία τους τ ιατρικα, ε δε πολιτεία τους τα πολιτικά τον δε μηδε ε πράττοντα με χρησιμον

Οὐδεν εφη εἰναι με θεοφιλη.

ΚΕ Φ. . Ἀλλα μην καὶ ι ποτε των τα τέχνας εχοντων καὶεργασίας νεκα χρω μενων αὐταῖς διαλεγοιτό τινι, καὶ του - τοις φελιμος ν. εισελθων με γαρ ποτε προς Ιαρρα-

σιον ον ζωγράφον καὶ διαλεγόμενος αὐτω, Ἀρα, φη, ΙΠαρράσιε, η γραφικη στιν εικασία των ρωμενων τὰ γοὐν κοῖλα καὶ τὰ ψηλὰ καὶ τα σκοτεινα καὶ τα φανα καὶ τὰ σκληρὰ καὶ τα μαλακα καὶ τὰ τραχε καὶ τα λεῖα

και τα νεα καὶ τα παλαια σωματα δια των χρωματων

ἀπεικάζοντες εκμιμεῖσθε. Ἀληθη λεγεις, φη Καὶ μην

τά γε καλα εἴδη ἀφομοιουντες, πει ου ραδιο εν ἀνθρώπω περιτυχεῖν ἄμεμπτα παντα χοντι, εὐπολλων συνάγοντες τὰ ξ καστου κάλλιστα ουτως λα τὰ σώματα

173쪽

LJB. III. CAP. X. 1373 καλὰ ποtεῖτε φαίνεσθαι ΓΙοιοῖμεν γὰρ, εφη, ουτω Τί γαρ; εφη, το πιθανώτατον καὶ ὐδιστον και φιλικώτατον καὶ ποθεινότατον και ερασμιωτατον ἀπομιμεῖσθε της ψυχῆς θος οὐδε μιμητόν εστι τοὐτο ΙΠῶς γαρ αν, φη, μιμητον εἴη, Σώκρατες, ο μήτε συμμετρίαν μήτε χρῶμα μήτε ν συ εἰπας ἄρτι μηδεν χε μηδε λως ορατον εστιν 'δερ υν, εφη, γίγνεται εν ἀνθρωπω ο τε φιλοφρονως καὶ το εχθῶς βλεπειν προς τινας Εμοιγε δοκεῖ, φη. οὐκοὐ τοὐτό γε μιμητον εν τοις ομμασι Καὶ μαλα, φη Ἐπὶ δετοῖς των φίλων ἀγαθοῖς καἰ τοῖς κακοῖς μοίως σοι δοκοῖ -

σιν χειν τα πρόσωπα οἴ τε φροντίζοντες καὶ οἱ μη ὰ Δί' ου δῆτα, φη ' πὶ μεν γαρ τοῖς ἀγαθοῖς φαιδροὶ, επὶ δε τοῖς κακοῖς σκυθρωποὶ γίγνονται Οὐκοῖν, φη, καὶ 5 αὐτα δυνατον ἀπεικάρειν α μαλα, φη Ἀλλὰ μην

καὶ το μεγαλοπρεπές τε καὶ λευθερων καὶ το ταπεινόν τε καὶ ἀνελευθερον καὶ το σωφρονικον τε και φρονιμον καὶ τοὐβριστικον τε καὶ ἀπειροκαλον καὶ δια οὐ προσώπου καὶ δια τῶν σχημάτων καὶ στωτων καὶ κινουμενων ανθρώπων

διαφαίνει. 'Aληθῆ λεγεις, φη. οὐκοὐ καὶ αὐτα μιμητὶ Καὶ μαλα, φη. ΓΙότερον ουν, φη, νομίβεις διονορῶν του ανθρώπους δι ν τὰ καλά τε κἀγαθὰ καὶ γαπητα θη φαίνεται θ δι ν τ αισχρα τε καὶ πονηρὰ καὶ μισητά. Πολυ νὴ Δἴ, εφη, διαφερει Σώκρατες.

ΓΙρος δε λείτωνα τον ἀνδριαντοποιον εἰσελθών ποτε κα διαλεγομενος αὐτω, οτι μεν, φη, Ἀλείτων, καλοὶ

ους ποίει δρομεας τε καὶ παλαιστὰς καὶ πύκτας και παγ-

174쪽

κρατιαστα ορῶ τε καὶ οἰδα δ δε μαλιστα ψυχαγωγε διατης ψεως του ανθρώπους, το ζωτικους φαίνεσθαι, πῶς τουτο νεργάβε τοι ἀνδριὰσιν επε δε ἀπορῶν ὁ Κλείτωνου ταχυ ἀπεκρίνατο, Ἀρ, εφη, τοις τῶν ζώντων εἴδεσιν ἀπεικάζων το εργον ζωτικωτερους ποίεις φαίνεσθαι τους ανδριαντας Και μαλα, φη Οὐκοῖν τα τε ὐπο τῶν σχημμάτων κατασπώμενα καὶ τἀνασπώμενα εν τοις σώμασι καὶ

τα συμπιες μενα καὶ τὰ διελκόμενα καὶ τα εντεινόμενα καὶ τα ἀνιεμενα ἀπεικάζων μοιότερά τε τοι ἀληθινοῖς καὶ πι- πιθανωτερα ποιεῖς φαινεσθαι ΓΙανυ μεν οὐν εφη. ο δε καὶ

τα παθη τῶν ποιουντων τι σωματων ἀπομιμεῖσθαι υ ποιεῖ

τινα τερψιν τοῖς θεωμενοις Eικος οὐν εφη Οὐκοῖν

και τῶν μεν μαχομενων απειλητικα τα ομματα ἀπεικαστεον,

τῶν δε νενικηκοτων εὐφραινομενων η ψις μιμητες Σφόδρα φη Δεῖ ἄρα, φη, τον ἀνδριαντοποιον τα της ψυχης εργα τω εἴδει προσεικάρειν Προς δε ΙΠιστίαν τον θωρακοποιὸν εισελθων, πιδείξαντος αὐτολτω Σωκράτει θώρακας ευ ειργασμενους, ἡ την Ηραν, φη, καλόν γε, ΙΠιστία, ο ευρημα το τὰ μεν δεόμενα σκεπης πολ ἀνθρώπου σκεπάβειν τον θώρακα, ταῖς δε χερσὶ, κωλυειν χρησθαι ἀτὰρ, φη, λεξον μοι, ΙΠιστία, δια τί ει ἰσχυροτερους με πολυτελεσTερους τῶν ἄλλων ποιῶν του θωρακας πλείονος πωλεις τι, εφη Σωκρατες, εὐρυθμοτερους ποιῶ. ον δε ρυθμον,εφη, πότερα με - σταθμω ἀποδεικνύων πλείονος τιμα;

ζωτικους Labri et Stob. ζωτικόν ενεργάζει ευεργάζη ituri et Stob. sed

δεικνύων.

175쪽

σώματα γε ανθρωπων τα μεν εὐρυθμα εστι, τα δε αρ

σωματι ἁρμοττοντα τον θωρακα υρυθμον ποιεῖς; σπερκαι ἁρμόττοντα, Ἀφη ὁ ἁρμοττων γαρ εστιν ευρυθμος. 1 Δοκεῖ μοι, φη ὁ Σωκρατης, το ευρυθμον υ καθ' εαυτολεγειν, ἀλλα προς το χρώμενον ωσπερ αν ει φαίης ασπίδα, - ἁρμόττ9, τούτω ευρυθμον εἰναι, και χλαμύ- 13 δα, καὶ τἄλλα σαύτως εοικεν χειν τω σω Oγω. ἴσως δε καὶ ἄλλο τι υ μικρον ἀγαθον τω ἁρμοττειν προσεστι. Δίδαξον, φη, ω Σώκρατες, ει τι χεις Ἐττον, φη, ω βάρει πιεζουσιν οι ἄρμόττοντες των ἀναρμοστων τον αὐτον

σταθμον εχοντες. O με γαρ ἀναρμοστοι η λοι κ τωνώμων κρεμαμενοι η και ἄλλο τι του σωματος σφοδρα

πιεύοντες δύσφοροι καὶ χαλεποὶ γίγνονται' ι δε ἄρμότ

τοντες, διειλημμενοι το βάρος το μεν πο των κλpδῶν καὶ επωμίδων το δ' ἡπο των μων το δ' πο ου στηθους,το δ' πο ου νωτου, το δ' ἡπο της γαστρος, λίγου δεῖν 14 ου φορηματι, ἀλλα προσθηματι εοικασιν Εἰρηκας, φη, αὐτο δι οπερ εγωγε τἄμα εργα πλείστου ἄξια νομίζω εἰ-

176쪽

140 MEMORABILIUM

ρακας ἀλλον νοῖνται Ἀλλα μην, φη, ει γε δια ταυταμ ἁρμόττοντας ἄνουνται, κακον εμοιγε δοκουσι ποικίλον 15 τε καί πίχρυσον νεῖσθαι ἀταρ, εφη, του σωματος μημενοντος, ἄλλα τοτε μεν κυρτουμενου, τοτε δε ὀρθουμενου,

πῶς αν κριβεις θώρακες ἁρμόττοιεν οὐδαμῶς, φη. Λεγεις, φη, ἁρμόττειν ου τους κριβεῖς, ἄλλα τους μηλυποὐντας εν θ χρεία Αὐτος, φη, τουτο λεγεις ώ Σω

κρατες, καὶ πανυ ορθῶς ἀποδεχει. ΚΕ Φ. A. Γυναικος δε ποτε ούσης ν τ πολε καλης, ονομα νΘεοδότη, καὶ ἴας συνεῖναι τω πείθοντι, μνησθεντο αὐτης

τῶν παρόντων τινος κω είποντος τι κρεῖττον ει λογου

το κάλλος της γυναικος, καὶ ζωγράφους φησαντος ισιεναι

προς αυτην ἀπεικασομενους, ις κεινην επιδεικνυείν αυτης

καὶ καταλαβόντες ζωγράφω τινὶ παρεστηκυῖαν θεάσαντο.

177쪽

I IB. III. CAP. XI. Ill

παυσαμενου δε του ζωγράφου, ἄνδρες, εφη ὁ Σωκρά

της, πότερον μὰς δει μὰλλον Θεοδοτθ χαριν χειν τι ημῖν το κάλλος αυτης πεδειξεν, η ταύτην μῖν τι λασάμεθα ἀρ ει με ταύτ9 φελιμωτερα εστὶν Ἀπίδειξις, ταύτην μῖν χάριν κτεον, ε δε ημῖν η θεα, μῆς ταύτIGLειπόντος δε τινος τι δίκαια λεγοι, υκοῖν, φη, αυτ μενηδη τε τον παρ μῶν παινον κερδαίνει καὶ πείδαν εις

πλείους διαγγείλωμεν, πλείω φελησσαι ' μώς δε ηδη τεων θεασαμεθα επιθυμοῖμεν ἄψασθαι κα ἄπιμεν ποκνι- ρόμενοι, καὶ πελθόντες ποθησομεν. ε δε τούτων 1κὸς ημὰς με θεραπεύειν, ταυτην δε θεραπευεσθαι. καὶ η Θεοδότη, ὴ Δί', εφη, τοίνυν ταυν ούτως χει, με α δεοι ἡμῖν της θεας χάριν εχειν εὐδε τουτου ὁ Σωκράτης ὁρων

αυτην τε πολυτελῶς κεκοσμημενην καὶ μητερα παροὐσαν αὐτ εν σθητι καὶ θεραπεία ου τ9 τυχουσ9, καὶ θεραπαίνας πολλα και εὐειδεῖς, και οὐδε ταυτας μελημενως εχούσας, καὶ τοῖς ἄλλοις την οικίαν ἀφθονως κατεσκευασμένην Ε πε μοι, φη, ω Θεοδότη, στι σοι αγρός Oυκ

οικια, φη Ἀλλα μη χειροτεχναι τινες οὐδε χειροτε χναι, φη. ΙΠόθεν οἶν, φη, τἀπιτηδεια εχει 'Εάν τις, εφη φίλος μοι γενόμενος ευ ποιεῖν θελθ, ἴτός μοι βίος λεστι. Νη την Ηραν, φη, ω Θεοδοτη, καλον γε το τη- μα καὶ πολλω κρεῖττον η οἰῶν τε καὶ ιγῶν καὶ βοῶν φιλων ἀγελην κεκτησθαι ἀτὰρ, φη, ποτερον τύ Uχβεπιτρεπεις, άν τίς σοι φίλος άσπεμ μυῖα πρόσπτηται, 6 η καὶ αὐτη τι μηχανῶ ΙΠῶς δ αν, φη, γω τουτου μηρο

χανην εὐροιμι. IΙολ νη Δί', εφη, προσηκόντως μὰλλον

178쪽

142 MEMORABIMUM

α φάλαγγες οἰσθα γαλῶς κεῖναι θηρῶσι τα προ τον βίον Ἀράχνια γαρ δηπου λεπτὰ φηνάμεναι, ο τι- εν-7 αὐθα εμπεση, τουτω τροφη χρῶνται. Και μοὶ οὐν εφη, συμβουλευεις φηνασθαί τι θηρατρον Ου α δ ουτωγε ἀτεχνως οἴεσθαι χρη το πλείστου αξιον αγρευμα φίλους

θηράσειν. οὐχ ορας τι και το μικρου αξιον του λαγῶς

θηρῶντες πολλὰ τεχνάζουσιν; τι μεν γὰρ της νυκτος

νεμονται, κύνας νυκτερευτικὰς πορισάμενοι, ταύταις αυτοῖς

θηρῶσιν οτι δε με ημερα ἀποδιδρασκουσιν, αλλας

δε ποδωκεις εἰσὶν στε καὶ κ του φανερου τρεχοντες ἀπο- φεύγειν, αλλας αυ κύνας ταχείας παρασκευάζονται, νακατὰ πόδας ἁλίσκωνται οτι δε και ταύτας αυτῶν τινες ἀποφευγουσι, δίκτυα ἱστῶσιν εἰς ας τραπους, τὶ φευγου- σιν, ν εἰς ταυτα εμπίπτοντες συμποδίζωνται. D οὐν,

εφη, τοιούτω φίλους αν εγὼ θηρωην Ἐὰν νη Δί εφη,

αντὶ κυνος κτηση στις σοι ἰχνευων με του φιλοκαλους καὶ πλουσίους εὐρησει, εὐρων δε μηχανησεται πως εμ- Ιο βαλη αυτους ει τα σα δίκτυα Καὶ ποῖα, φη, εγω δίκτυα εχω; Tν με δηπου, φη, καὶ μαλα ευ περιπλεκομενον,το σῶμα Ἀνὰ τούτω ψυχην, τὶ καταμανθανεις καὶ ς αν

179쪽

LIB. III. CAP. XI. 143εμβλεπουσα χαρίζοιο, καὶ ο τι α λεγουσα εὐφραίνοις καιοτι δει τον μεν πιμελομενον σμένως ποδεχεσθαι τον

εντρυφῶντα ἀποκλIειν, καὶ ἀρρωστησαντός γε φίλου

φροντιστικῶς επισκεψασθαι, καὶ καλόν τι πράξαντος σφόδρα συνησθῆναι, και τω σφόδρα σου φροντίζοντι λη γῆ ψ I κεχαρίσθαι φιλεῖν γε μην υ ιδ οτι πίστασαι υμονον μαλακῶς, ἀλλα καὶ υνοῖκῶς καὶ τι αρεστοί σοί εἰσιν φιλοι ιδ τι οὐ λογω αλλ εργω ἀναπείθεις. Maτον ι , ψ ὴ Θεοδότη, γω τούτων οὐδε μηχανῶμαι. Καὶ μην, φη, πολ διαφερει το κατα φύσιν τε καὶ ρθῶς λ ανθρωπω προσφερεσθαί κα γαρ δη βία μεν δε αν λοις OUT κατασχοις φίλον ευεργεσία δε καὶ δονὴ, θηρίον

τοὐτ αλωσιμον τε καὶ παραμονιμον εστιν 'Aληθη λε- γεις, φη Δεῖ τοίνυν, φη, πρῶτον μεν του φροντίζοντας Ι σου τοιαῖτα ἀξιοῖ οἶ ποιοῖσιν αὐτοῖς μικρότατα μελήσει επειτα δε αυτην ἀμείβεσθαι χαριζομένην τον αὐτὸν τροπον ούτω γαρ αν μάλιστα φίλοι γίγνοιντο και πλειστον χρόνον φιλοῖεν καὶ μεγιστα εὐεργετοῖεν χαρίζοιο δ' Ι3αν μαλιστα, εἰ δεομενοι δωροῖο α παρα σεαυτῆς ὁρας

γαρ τι και τῶν βρωματων τα διστα, α με τις προσπι

φερI πρὶν πιθυμεῖν, ηδῆ φαίνεται, κεκορεσμενοι δε και

plura vitiosa explicanda on dubi-

180쪽

144 MEMORABII IUMβδελυγμίαν παρεχει εὰν δε τις προσφερ9 λιμον εμποί- 1 ησας, καν φαυλότερα , πάνυ δε φαίνεται ΙΠῶς ουν

αν, φη, γω λιμον εμποιεῖν τω των παρ εμοὶ δυναίμην; E νη Δι , φη, πρῶτον μεν τοις κεκορεσμενοι μητε προσφεροις η' υπομιμνησκοις, ως ν ης πλησμονης παυσάμενοι παλιν δεωνται, πειτα του δεομενους πομιμνησκοις ς κοσμιωτάτ τε μιλία και τω μη φαίνεσθαι βου- λομενη χαρίβεσθαι, καὶ διαφευγουσα, εω ανῶς μάλιστα δεηθῶσι τηνικαῖτα γαρ πολυ διαφερε τα αυτ δῶρα 1 5 πριν πιθυμησαι διδοναι. καὶ η Θεοδοτη δ' οὐ ου συμοι, φη, ω Σωκρατες, γενου συνθηρατης τῶν φίλων; 'Εάν γε νη Δί', εφη, πεί ς με συ ΓΙῶς ουν αν, φύ πειροσαιμί σε. Ζητησεις, φη, τοὐτο αὐτη καὶ μηχανησει, εάν 16 τι μου δεθ. Εἴσιθι τοίνυν, φη, θαμινα. καὶ ο Σωκράτης επισκωπτων την αυτο ἀπραγμοσύνην, λλ', Θεοδότη, εφη, ου πανυ μοι ραδιο εστι σχολασαι καὶ γαρ διαπραγματα πολλα καὶ δημοσι παρεχει μοι ἀσχολίαν εἰσὶ δε καὶ φίλαι μοι, α ομε μερας ουτε νυκτο αφ' αὐτῶν εασουσί με ἀπιεναι, φίλτρα τε μανθανουσαι παρ μοὐ καὶ

λ επωδας. Eπίστασαι γαρ, εφη, καὶ αὐτα Σώκρατες Αλλα δια τί Τει, φη, Ἀπολλοδωρον τε τόνδε καὶ Ἀντισθεν ουδεποτε μου ἀπολείπεσθαι. δια τι δε καὶ Κεβητα