Apomnemoneumata

발행: 1862년

분량: 337페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

145και Σιμίαν Θηβηθεν παραγίγνεσθαι ε ἴσθι τι αὐτα

ου ανευ πολλῶν φίλτρων τε καὶ επωδῶν κα ἰυγγων στί. I X ρησον τοίνυν μοι, φη, την ἴυγγα, να επὶ σοὶ πρῶτον ελκω αυτην Ἀλλα μα Δί , ἔφη, ου αυτος ελκεσθαι προς σε βουλομαι, ἀλλα σε προς με πορευεσθαι. λλα πο

ρεύσομαι, φη μόνον ποδέχου Ἀλλ' υποδέξομαί σε, εφη, α μη τις φιλτέρα σου ενδo n.

Ἐπιγένη δε τῶν συνοντων τινα, νεον τε οντα καὶ τοσῶμα κακῶς εχοντα, δων, ς ἰδιωτικῶς, φη, το σῶμα εχεις, ω 'Επίγενες καὶ οὐ ' Ιδιώτης γαρ, εφη, εἰμὶ, Σώκρατες. Oυδέν γε μὰλλον, φη, τῶν εν λυμπία μελ-

pnontis Atheniensis lilius, quel inter Sodales suos nominat Socrates in Apologia Platonica. CUN. Cons. Pnaedon p. 59 B. mn Sterer. ProSopogr.

disciplina gynanastica firImandi Curaim gerit, Attice aσκητqς, qui ne ligit, ἰδιώτης, et qui corpore infirna est, ἰδιωτικῶς εχειν, male nec altiletice Senalbere, dicitur. Supra , , P Tων

educati. RΝEST. Ουδέν γε μαλλον Ιntellige ἰδιώτης

M. V. R 3, 1. . Si qU Stadiuna et certaim in Olyna pica ingreditur, victoriae cupidus, Vere die potest. ιδιώτης:etiarnilbi, EpigeneS, concedere POSSjΠ1ἰδιώτην te profitenti. Contra majorΘte ui e ἀσκητη aliquis manuerit vel

182쪽

146 MEMORABILIUM

λόντων ἀγωνίβεσθαι η δοκεῖ σοι μικρος ναι ὁ περὶ της ψυχῆς προς τους πολεμίους ἀγων, δν θηναῖοι θησουσιν,

τος καχεξίαν ἀποθνησκουσί τε ἐν τοις πολεμικοῖς κινδύνοις και αισχρῶς σώβονται πολλοὶ δε δι αὐτο τουτο ζων -

τες ὐάλίσκονται καὶ ἀλοντες τοι δουλευουσι τον λοιπον βίον, ἐαν ουτω τυχωσι, την χαλεπωτατην δουλείαν, η εις τα ἀναγκας τας ἀλγεινοτατας εμπεσοντες καὶ ἐκτίσαντες

norminaverit, a quidem certar nanellica uia te patria vocat CiUeIII, curia Wrmpicis, quae nenio invitus Subit, Ou paraverit. Atqui Paelmadmodium nic, qui victoriae olympicae

negligat ei corporis cuinam de ita Imnon naDeat, merito Sit culpandus multo vero magis ille est increpanduS, qui crina ad certamina Dedica patria SuDeunda Iovi tetmpore paratuSesse de Deat. Omnerm corpori curii ndeponit adeo ore vires admodun infirma as aut plane nullas Delti eis inton-Du Opponere potest. SCHΝ.

ὁ περὶ τῆς ψυχῆς Al. περὶ ψυχῆς.

Cyro p. 3, 3, 44 si γὰρ περὶ ψυχὴν τῶν μετέρων ὁ ἀγων. Sed ὁ περὶ της ψυχῆς ἀγων est de Inced Tep. IO, 2. Sintiliter Hipparcn. Ι, Ι9, ἀγωνίζεσθat

περὶ τῆς ψυχῆς. SCHN.

δι' αὐτο τοὐτο propter enndem Orporis infirmitate111 vel aχεξίαν. SCH. ζῶντες τε λίσκονται usissuri inlis is praeter B τε etsi facile potuit intercidere, fieri tamen potest ut alia lateat fritia iiDrίinomani. Quo PauΠ1ego nuperi praefat. ad Cyrop. est. LitPS. . in Saepe conjecissem branae Atticae G sunstituisse participi uim ζῶν, limae restituissen Aristopnani Av. 1o78, Dicit Dii 'Hν ἀποκτείνη τις υμῶν Φιλοκράτ τον Στρούθιον, λήψετaι τάλαντον δε δε ζῶν ἀγάγγὶ τετταρα, scri Dendo δε ζών τις ἀγάyy τετταρα, aliud deinde apud ipsuu Xenopnontem depretiendi Hus fraudis XempluΠ1

nifestum. Quodsi illo Ana Dasis loco ζὼς λαβεi scripsit Xenop non fortZSSe

tando participio Contri Meinet ius in loco Aristopnanis non Solum recte nuper recepit quod conieceram, Sed etiam cis pro si restituit Thesm. 77Q ιτ εστ ετ ζὼς ε', ἀπόλωλ' Ευ- ριπίδης.εὰν ούτω τυχωσί HiSt. r. 4 I, 34

τειν καὶ Ἱδενος δεινολοντος κa ουτως

183쪽

LIB. III. CAP. XII. 447

ενίοτε πλείω τῶν παρχοντων αὐτοῖς το λοιπον βίον εν - δεεῖς των ναγκαίων οντες καὶ κακοπαθοῖντες διαζῶσι

πολλοὶ δε δόξαν αἰσχρὰν κτῶνται, δια την του σώματος ἀδυναμιαν δοκοῖντες ἀποδειλιῶν η καταφρονεῖς των πί- τιμίων της καχεξίας τούτων, καὶ ραδίως ν οἴει φερειν τατοιαὐτα καὶ μην ἐμαί γε πολλω ρα καὶ δίω τουτων

εἰναι α δει πομενειν τον πιμελόμενον της του σωματος

ευεξίας η γιεtνότερόν τε καὶ εἰς ταλλα χρησιμώτεροννομίβεις εἰναι την καχεξίαν της ευεξίας ν η των δια την

εὐεξίαν γιγνομενων καταφρονει και μην πάντα γε ἀροναντία συμβαίνει τοῖς τα σωματα χουσιν η τοι κακῶς. καὶ γαρ γιαίνουσιν τα σωματ ευ χοντες καὶ ἰσχυ- ουσι καἰ πολλοὶ μεν δια τοῖτο εκ τῶν πολεμικῶν γω -

νων σωρονταί τε εὐσχημόνως καὶ τα δεtνα πάντα δtαφεύγουσ6 πολλοὶ δε φίλοις τε βοηθοῖσι και την πατρίδα ευεργετοῖσ καὶ δια αὐτα χάριτος τε ἀξιοῖνται καὶ δόξαν μεγαλην κτῶνται καὶ τιμῶν καλλίστων τυγχανουσι, καὶ τον τε λοιπον βίον διον καὶ κάλλιον διαζῶσι καὶ τοις εαυτῶν παισὶ καλλίους ἀφορμας εἰς τον βίον καταλείπου-

το πολεμον, δια τοὐτο καὶ δία ἀμελεῖν, ἀλλα μηδεν τ- τον πιμελεσθα . ε γαρ σθι τι οὐδε ε ἄλλω οὐδενὶ ἀγῶνι οὐδε εν πράξει υδεμια μεῖον ξεις δια το βελτιον

το σῶμα πaρεσκευάσθαι προς πάντα γαρ ὁσα πράττουσιν ἄνθρωποι χρησιμων το σῶμα εστιν εν πασαι δε ταῖς τοὐ σωματος χρείαις πολυ διαφερε ως βελτιστα το σῶμα

184쪽

148 MEMORABILIUM

6 εχειν επε καὶ ε ω δοκεῖ ἐλαχίστη σωματος χρεία ειναι,

ε τω διανοεῖσθαι τις υκ οἰδεν τι κα εν τούτω πολλοὶ

μεγαλα σφαλλονται δια το μ' ὐγιαίνει το σῶμα καὶ ληθη δε καὶ ἀθυμία καὶ δυσκολία καὶ μανία πολλάκις πολλοῖς διὰ την του σώματος καχεξίαν εις την διάνοιαν ἐμ-

πίπτουσιν μως στε καὶ τα ἐπιστημα εκβαλλειν τοῖς δε α σωματ ευ χουσι πολλη σφαλεια καὶ Ουδεὶς κίνδυνος δια γε την του σώματος καχεξίαν τοιουτον τι παθεῖν, εἰκος δε μὰλλον προς τἀναντία των δια την καχεξίαν γιγνομενων την εὐεξίαν χρησιμον εἰναι καίτοι των γε τοῖς εἰρημενοις ναντιων ἔνεκα τί ου αν τις νουν ἔχων ὐὐπομείνειεν αἰσχρον δε και το δια την ἀμελειαν γηρῆναι,

ου ἀντιπροσερρηθη, Γελοῖον, ἔφη, το εἰ μεν το σῶμα κάκιον χοντι ἀπηντησάς τω, μη αν ὀργίζεσθαι, τι δε

λυπεῖν.

185쪽

ΙΠαυσασθαι σθίοντα, φη Ἀαι διον τε και ευτελέστερον

καὶ υγιεινότερον διαξειν παυσάμενον. Ἀλλου δ α λεγοντος τι θερμον εἰ παρ εαυτῶ τουδω ο πίνοι ταν αρ, εφη, βουλ θερμω λουσασθαι,

χρῶνται ΙΠότερον δε εφη, το παρὰ σοὶ δωρ θερμότερον

Oτι κινδυνευεἱ δυσαρεστότερος εἰναι των τε οικετῶν καὶ των ἀρρωστουντων.

Koλασαντος δέ τινος ἰσχυρῶς ἀκολουθον, ηρετο τί χαλεπαίνοι τω θεράποντι. Oτι, φη, ψοφαγίστατός τε ν

natura aquae non indicata Cons. Diruvii I, 2. SCHΝ.

Ἀμφιαράου De Amphiara mini

nondum satis liquet. Allienis in arce aram ejus suisse testatur ausanias 1, 34, 2, Sed prope ropum, cujus possessio diu variavit inter Attienienses et Boeotos, sui tenapiuna cum fonte, cuj11s Psi usi sunt aegroti, ut Pausanias uiderm S. 3, tacet. SCHΝ. Ἀμφιαράου Διος ιερο prope Oropiar Inermorat Dicaearcnus qui dicitur in ulteri Geo raphis Vol. I. p. I , . Cons. Hupericles Orat.

186쪽

J50 MEMORABILIUM

βλακοτατος εστι και φιλαργυρώτατος ων ἀργοτατος. Ἐδη

ποτε οὐν πεσκεψω ποτερος πλειονων πληγῶν δεῖται, συ

φοβεῖ την πορειαν ου και οἰκοι σχεδον ὁλην την μεραν

περιπατει και κεῖσε πορευομενος περιπατησας ἀριστη - σεις, περιπατησας δειπνησεις καὶ ναπαυσει. υκ οἰσθαοτι ει κτείναις Ους περιπάτους ους εν πεντε η ἐξήμεραις

περιπατεῖς, αδίως αν Ἀθήνηθεν ει ολιμπίαν ἀφίκοιο χαριεστερον δε καὶ προεξορμὰν μερα μια μὰλλον η στε- ρίβειν το μεν γαρ ἀναγκάρεσθαι περαιτερ του μετρίου μηκύνειν τὰς δοῖς χαλεπὸν, το δε μια μέρα πλείονας

πορευθηναι πολλην ραστωνην παρεχει κρεῖττον οὐν εν β

θεὶς, ρετο αὐτον ει α φορτίον φερε. α ι ουκεγωγ φη, ἀλλα το μάτιον Μόνος δ' πορεύου, φη, καὶ ἀκόλουθος σοι κολούθει Ἐκολούθει, φη. ΓΙότερον κενὸς, φη η φερων τι Φερων νη Δί εφη, τα τε στρώματα καὶ τἄλλα σκευη. Kαι πῶς, φη, ἀπηλλαχεν κτης ὁδοὶ Ἐμοι με δοκεῖν, φη, βελτιον μου. λοὐνίεφη, εἰ το κείνου φορτίον δε σε φερειν, πῶς αν οἴει δtατεθηναι; Κακῶς νη Δι, φη μὰλλον δε οὐδ' αν δυνη- θην κομίσαι. ὁ ουν τοσούτω ττον του παιδος δύνασθαι πονεῖν πῶς σκημενου δοκεῖ σοι ἀνδρος εἰναι;

187쪽

Καταμαθων δε ποτε τῶν συνδειπνουνTων ινα του μεν

δοκεῖ ου Σχολὶ γ αν, φη, ἄλλος τις ὀψοφάγος εἰη.

καί τις ἄλλος τῶν παροντων. δε μικρω σιτω, φη, πολυδέον πεσθίων Εμοὶ μεν, φη ο Σωκρατης, καὶ οὐτος δοκεῖ δικαίως ἁν ὀψοφαγος καλεῖσθαι και όταν γε ο ἄλ

λοι ἄνθρωποι τοῖς θεοῖς ευχωνται πολυκαρπίαν, εικοτως ἁν οὐτος πολυοψίαν λοιτο ταὐτα δε οὐ Σωκρατους ειποντος, νομίσας ὁ νεανίσκος ει αυτόν ειρησθαι τα λεχθεντατ μεν ψον υ επαύσατο εσθίων, ἄρτον δε προσελαβε.

καὶ ὁ Σωκρατη καταμαθων, Ιαρατηρεῖτ, εφη, τοὐτον οἱ

πλησίον, ὁπότερα τω σίτω οὐ- τω φω σίτω Ρησεται.

188쪽

152 MEMORABILIUM AB III. CAP. XIV.

τελεστερα ὀψοποιι η μαλλον τα ψα λυμαινομεν η ην ὀψοποιεῖται νάμα πολλα εσθίων καὶ ἄμα παντοδαπὰ δύ

σματα ει το στομα λαμβανωπι πλείω μεν γε των ὀψοποιῶν συμμιγνύων πολυτελεστερα ποίει ὰ δε κεῖνοι μησυμμιγνυασιν, ως οὐχ ἁρμοττοντα, ὁ συμμιγνυων ειπερεκεῖνοι ορθῶς ποιοῖσιν. ἁμαρτανει τε καὶ καταλυει τηνωτεχνην αυτῶν. καίτοι πῶς Ου γελοῖόν εστι παρασκευάρεσθαιμεν ψοποιους τους ἄριστα ἐπισταμένους, αυτον δε μηδ

μετατιθεναι και ἄλλο δε τι προσγίγνεται τω - πολλαεσθίειν θισθεντι μη παροντων γα πολλῶν μειονεκτεῖν ἄν τι δοκοι ποθῶν το συνηθες ὁ δε συνεθισθεις τον ναψωμον ενὶ ψω προπεμπειν, τε μ παρείη πολλα, δυναίτ

εὐωχεῖσθαι καλοῖτο τ δε ε προσκεῖσθαι φη επὶ τω ταυτα εσθίειν- μητε την ψυχην μητε το σῶμα λυποι μητε δυσεύρετα - ώστε καὶ το εὐωχεῖσθαι τοι κοσμίως διαιτωμενοι ἀνετίθει.

189쪽

BIBAION TETAPTON. ΚΕ Φ. Q. Oύτω δε Σωκράτης ν εν παντὶ πράγματι καὶ πάντα τρόπον φελιμος, ῶστε σκοπουμενου -κά μετρίως αἰσθα

νομεν φανερ0ν εἰναι τι Ουδεν φελιμωτερον ν του Σωκρατε συνεῖναι καὶ μετ κείνου διατρίβειν ὁπουουν καὶ νοτωουν πραγματι, επει καὶ το εκείνου μεμνησθα μη παροντος ου μικρα φελει τους εἰωθοτας τε αὐτω συνεῖναι καὶαποδεχομενους κεῖνον. καὶ γαρ παίζων οὐδε ηττον η σπουδάζων λυσιτελει τοῖς συνδιατρίβουσι πολλάκις πεφη μεν αν τινος ερὰν φανερος δ' ην υ των τα σωματα

προς ραν, ἀλλα των τὰς ψυχὰς πρὸς ἀρετην υ πεφυκό

των φιεμενος. τεκμαίρετο δε τας ἀγαθας φυσεις εκ ου ταχυ τε μανθανειν οἱ προσεχοιεν καὶ μνημονεύειν α μα- θοιεν καὶ πιθυμεῖν των μαθηματων παντων δι ν εστινοικέα τε καλῶς οἰκεῖν καὶ πολιν καὶ το λον ἀνθρωποις τε καὶ τοῖς ἀνθρωπίνοις πράγμασιν ὁ χρησθαι τους γαρ τοιουτους γεῖτο παιδευθεντας υκ αν μόνον αυτους τε εὐδαίμονας εἰναι καὶ τους αυτῶν οἴκους καλῶς οικεῖν, ἀλλα

aνθρώπων τῶν αἰσθaνομενων, ubi scito SCHΝ Huic igitur potius articulosio φρονίμων interpretatur Sintile opus est quam alteri participio.

190쪽

154 MEMORABIIIUM

και αλλους ανθρωπους καὶ πολεις δυνασθαι εὐδαίμονας 3 ποιεῖν. O TOν αυτον δε τροπον επὶ παντας θει, ἀλλα τους μεν οἰομενους φυσει γαθους εἰναι, μαθησεως δε καταφρονοῖντας, δίδασκεν τι α αρίσται δοκουσαι εἰναι φύσεις μαλιστα παιδείας δεονται, επιδεικνυων των τε ἴππων του ευφυεστατους θυμοειδεῖς τε κώ σφοδρου οντας ει μενε νεων δαμασθεῖεν, εὐχρἹστοτατους καὶ πίστους γιγνομενους, ε δε αδαμαστοι γενοιντο, δυσκαθεκτοτάτους καὶ φαυ- λοτατους καὶ των κυνῶν ων ευφυεστατων, φιλοπονων τε

οὐσῶν και επιθετικῶν τοι θηρίοις, α με καλῶς ἀχθείσας ἀριστα γιγνεσθαι προ τας θηρας καὶ Ἀησιμωτάτας, αναγωγους δε γενομενας ματαίους τε καὶ μανιώδεις καὶ δυσπειθεστατας ομοίως δε καὶ τῶν ανθρώπων του ευφυεστ TOυς ερρωμενεστάτους τε ταῖς ψυχαῖς οντας καὶ ξεργαστικωταTOυς ων αν εγχειρῶσι, παιδευθεντας μεν καὶ

μαθοντας α δε πραττειν, αρίστους τε καὶ φελιμωτατους γίγνεσθαι πλεῖστα γαρ και μεγιστα ἀγαθα εργάβεσθαι απαίδευτους δε και μαθεῖς γενομενους κακίστους τε καὶ βλαβερωτατους γίγνεσθαι κρίνειν γαρ υκ επισTαμενους δε πραττειν πολλακι πονηροῖς πιχειρεῖν πραγμασι,

μεγαλείους δε καὶ σφοδρους ὀντας δυσκαθεκτους τε καὶ

δυσαποτρεπτους ειναι' δι πλεῖστα καὶ μεγιστα κακα εργά-

ρεσθαι του δ' πὶ πλούτω μεγα φρονοὐντας και νομίζοντας οὐδε προσδεῖσθαι παιδείας, ξαρκεσειν δε σφίσιτον πλOὐτον οἰομενους προς το διαπράττεσθαί τε ο τι νβουλωνται και τιμῆσθαι πο τῶν ανθρωπων, φρενο λε-γων οτι μῶρος μεν εἰη, Τ τις ιεται- μαθων α τε φε-

λιμα καὶ τα βλαβερα τῶν πραγματων διαγνωσεσθαι, μῶρος δ', εἴ τις μη διαγιγνώσκων μεν αὐτα, δια δε τον πλοῖτον ο τι αν βούληται πορις μενος οἴεται δυνησεσθαι τα συμφεροντα πραττειν, λιθιος εἰ τις μη δυναμενος

- συμφεροντα πραττειν ευ τε πραττειν οἰεται καὶ τ προς

SEARCH

MENU NAVIGATION