Apomnemoneumata

21쪽

End of μεγαληγορία percepti Die in illo Monaora Dilia as veli in

- It ni gli do urged agat si altrinis, inat the language of tne Apol0gy contain notuin to suggest a later date inan ne age of

22쪽

standiu in calua dignit of Socrates, Ahould exaggerate nis siet consciouSneS O innocence, pnien ivo se in Plato' Apolo inridi in Moniora Dilia, into a declaration Dout is innocene and meriis, andrina ne liould Inalce Socrates niuasel spuat oscit in

GrOtius autem Histor vol. 8, p. 6 I, quod scit Manis littio

Piece Dear a Ver erroneous ille, and Dua y 0SSiles no De ne compositionis Xenopnon, a the ouarmentator generali amrm; Dut it nas eve Hippearance facingi vori oscine timo,' o sis via Senneiderus egoque diximus ad locos singulos Satis apparerear Ditror non modo enopnonte, sed otiam aetate ejus indignum esse iiDellum, mi in medio relinquendum est quot annis ante Athenaeum o Diogenem fuerit conscriptus Illud tamen apertum est, quae de Socratis cun Hermogene in carcere collo pii communia sere sunt Apologiae scriptori cum capitis octavi auctore, ea nune aut ex illa, petiisse aut utrumque ex eodem sente nausisse, totumque illud collotimuim in capito octavo ita interponi ceteris ut ne certuΠ o iidem sit ejusdem Ouinia esSe scriptoris. Restat ut postquam satis inulta dixi de iis quae non sunt Xenophontis, nonnulla aliciam de is quae reapse sunt illius. Socratis, cuius nomen onoptio nis Comimentariis a crimes Dus im-

23쪽

pietatis et cor ruptae juventutis vindicare et quam juste esset damnatus ostendere voluit, Vitam Scripsit Diogenes inertius a, 18 7. mae quum ejusmo si Si reserta tulis quas odio vix rotali operae pretium Sit, quippe eti a nomini Du rerum, temporiam omnisque istoriae imperitis, veri autev nini fore continuat quod non sit a Platone aut Xenopnonte relatum, ego pauca, tantum e ea eXcerpta infra OSui, an cum Xenopnontis scripto essent coniuncta. Plura enim de Socratis vita et doctrina quidosidoret sponte adiDi Groin Histor Vol. 8, p. 55 Seqq. Thirl- valli Histor. c. 32. Osdeuiore in MuSei nilol. Canta Dri Vol. I, p. 53 Seli. ESSert3tioneΠi, qui etiam Xenoplioratis locos amultos attigeriint, neque huius areationi Dus, quas Gi otius . t vocata niere heleton of the reality, ita ut Valchenaniis initio annotationunt, XpreSSum putarunt ingenium Socratis. In Pio an nihil sierit amplius iam quod in eo agnoverit de eooae retulerit Xeno- pnon, cta autem Sint quae Plato ei muriat naud Millo ariora, duditavit etiam niHWalliis p. 53 se*l. ut Letronniu Vitae p. 393. Una taliae in re Diogeni iiij lima facta videtur, quun ita XOP-SuSQ Σωκράτης Σωφρονίσκου μὲν η υιος λιθουργου καὶ Φaιναρέτης μαίας, ως καὶ Πλμων ἐν Θεαιτήτω φησὶν, Ἀθηναῖος των δημων Ἀλωπεκῆθεν, antequam ad magistros Socratis transiret, nae interposuisse creditus est: Ἐδόκει δε συμποι ἐν ΕυριπίδV θεν νησίλοχος υτ φησί

και πάλιν Ευριπίδης σωκρατογόμφους.

καὶ Καλλίας Πεδηταις'

Ἀριστοφάνης εφέλαις

Ευριπίδης δ' ὁ τὰς τρaγωδίας ποιῶν

τὰς περιλaλούσας Ουτός εστι τὰς σοφάς.

Quae non solum interrumpunt quae conjungenda erant, qui DIIS parenti Dus Soci'ate natus et qui Dii usus esset ImagiStriS Ἀκου- σας δε 'Aναξαγόρου κατά τινας, ὰλλα καὶ Δάμωνος κ τ λ. Sed etiam

praepostere initio Vitae posita insuperque gravissimis repleta sunt errori Dus, ut ostenclit ita Euripidis ex codice Aui Drosiano odita a Elnisloso post Bacchas: Ἀναγνους δε noe S Sermone ByZantino, Qtiuui litteris operam dedisset, ut in locis Joannis Malalae quos indicavi in Thes Stepta ani V Ἀναγιγνώσκω, p. 3I9 D, et apud

24쪽

xx PRAEFATIO.

HeSyenimn Παραμείνας, παραναγνούς. Quod non intelligens Tnonias Mag. in Vita Euripidis posuit γχίνους δε ν, εἴπερ τις,

καὶ τω ποιεῖν εaυτον κδεδωκως ει τραγωδίαν τράπη επὶ τραγωδίανετράπη, καὶ πολλα προσεξε-ε ως δνακουστης γενόμενος 'Aναξαγόρου καὶ Προδίκου καὶ Πρωταγόρου καὶ Σωκράτους ταῖρος δοκεῖ δε αυτω καὶ Σωκράτης ὁ φιλόσοφος καὶ Μνησίλοχος συμπεποιηκεναι τινα, ως ψqσι ηλεκλείδης ' νησίλοχος δε κεῖνος φρυγικόν τι δραμα καινον

Εὐριπίδὶ καὶ Σωκράτης ποτίθησιν. Teleeliden scripsisse, νησίλοχός εστ 'έκεῖνος ὁ φρύγει τι δραμα καινον Εὐριπίδη καὶ Σωκράτης τα φρύγαν' ὐποτίθqσιν anunadveres G. Dindornus ad fragm. Ari-Stopnani P. II ed Oxon. Pium Tηλεκλείδης pr o νησίλοχος ἔxpini Diogenem reStituenditu conlecisset Elmsi jus. Inepta autem illa Ευριπίδης σωκρατογόμφους 'Αριστοφάνης Νεφέλαις, quum alius Comici sit quod sequitur D uisentum, ni nilque ad Euripidis uim Socrate societatem pertineant Aristoplianis iiDes vel Diogenis superant incuriaim, qui Nu Des ita citat afra ut proferat piae reapse sunt in illis, nusquam electaeu aut Calliatii. Drsus

olimn alienuui a Vita Socratoa illud quod Aristopliani iungitur

fraginenturii, quum init in eo sit de Socrate, nisi τὰς σωκρατογόμφους si stituatur illi τὰς περιλαλούσας, Iae G. Dindorsu conlectura fuit. Qua ipsa quunt novae in Scriptorem conferatur ulpa --

fusionis, re tibi litis mini est omnia nae Ἐδόκει σοφά Diogeni illata osse o Vita Euripidis pleniori quam fertur in codici Dus Am Drosian et minus pleno Havniensi, eo pie ipso et locus quo posita sunt et quod Dagmentum aDent ad Euripideui, non ad Socraten periinens, aut, Si periauit, inepte in duo discerptum,

ceteritae gravissimi e Ores et scripturae vitia eXplicar videnturi Ad Xenopnontem autem quae pertinent, haec Sunt s. 38 ' πηνέγκατο μὲν ουν την γραφη ὁ Μέλητος, εἶπε δε την δίκην Πολύευκτος, ως φησι Φαβωρῖνος ἐν ΙΠαντοδαπὴ στορία συνεγραψε δε τον λόγον Πολυκράτης ο σοφιστης, ως φησιν Ερμιππος, Aνυτος, ως τινες προητοίμασε δε πάντα Λύκων ὁ δημαγωγός. 39 Ἀντισθενης δ' εν ταῖς των φιλοσόφων Διαδοχαῖς καὶ Πλάτων ε Ἀπολογία τρεῖς αυ-

του κατηγορησαί φασιν, Ανυτον και Λυκωνα καὶ ελητον, τον μεν Ανυτον, ως περ των δημιουργῶν καὶ των πολιτικῶν ὀργιούμενον, τονδε Λύκωνα περ τῶν ρητόρων, καὶ τον ελητον περ τῶν ποιητῶν,οος παντας ὁ Σωκράτης διέσυρε Φαβωρῖνος δε φησιν ν τω πρώτω τῶν Ἀπομνημονευμάτων μηθιναι ληθη τον λόγον τον Πολυκράτους

κατα Σωκράτους. εν αυτ γαρ φησι, μνημονευε τῶν ὐπο Κόνωνος τειχῶν νασταθεντων ο γεγονεν ετεσιν ξ της του Σωκράτους τελευτης

25쪽

PRAEFATIO. xxi

ειχε τον τρόπον. πόκειται γαρ τι και νυν, φησὶ Φαβωρῖνος, ε τω Μητρωω. αδε γράψατο και ὰντωμόσατο ελητος ελήτου Πιτθευς Σωκράτει Σωφρονίσκου 'Aλωπεκηθεν Ἀδικεῖ Σωκράτης Ους μεν η πόλις νομίζει θεους ου νομίζων, τερ δε καιν δαιμόνι εἰσηγουμενος

γράψαντος ἀπολογίαν υτω διαναγνους φη, Καλος με ὁ λόγος, Λυσία, ου μην ἁρμόττων γ' εμοί. δηλαδη a ην το πλεον δικανικος εμφιλόσοφος. 41 εἰπόντος δε του υσίου Πως, ει κaλός εστιν ὁ

δήματα - αν εμο ανόρμοστα; Quae etsi ipsa quoque, Iatenus LiVSiae cum Socrate collovitium referunt, de init Iacta sunt, ut infra lidetur, tamen quod initio Inoua orant Polveratis exstitisso accusationem Socratis, falsis Imixta vera continent et piae ad Xenophontis emptuui rectiu Plana adnue facti ni ei at intelligemluui plurimur eonferant. Pol Vcrates enim sopitista, secundium Aeselamonem Salonina apud Allienaeum 8, p. 335 C, την γονην Ἀθηναιος, λόγων τι παιπάλημα καὶ κακη γλῶσσα, o Secundum Dion Vsium Isae c. O, p. 627, 2,

tangit Aristotelesines. 2, 24, Busiridis quidem et Ct VinemneStrae, qua erat pervet Sitate ingenii, en comia Socratis vero mortui accu-Sationem seripserint. Et Busiridis quidem aiulationen Isocrates, necusationein vel o Sota alis LiVsias si Di refutandam si impsit. Unde duple naitis recenti Om1In Ousinum error, ut et Polucrati declarmati in isti in nuti HusP10 socioru111 Se1 ipta phitaretur et Liysia desensi Socratis a Polvcorate in usitan Soeriitis conua AnVtuni et res Pios. En morent fidem erroreII PIIII14 I RVOmnia redar 0'uisset argiument quod Imemorat Diogene S. 39, alterum nutu non urinius ravo addidemini Valesius De critie I, II, p. 15, et antequam illa' il sit dita essent, Bonti us in Dissori de pistolis Socraticis c. 6 Tuod ducturi est ex Vei'bis socratis in Blasim do P. 222 B, iiD Imortuo, non vivo Socrati l)jeeisse Polucraterniniano in illum non aderont declarat: Aισθόμενος ουν ου ηκιστά σε με γαλαυχούμενον ἐπί τε τὶ Βουσίριδος πολογία κοὶ τῆ Σωκράτους

κατηγορία πειράσομαί σοι ποιησαι κατaφανες Πολυ του δεοντος νὰμφοτεροι τοῖς λόγοις διήμαρτες. πάντων γa εἰδότων ἔτι δει τους μεν υλογεῖν τινας βουλομενους πλείω των προχόντων γαθῶν αυτοῖς προσόντ' Ἀποφαίνειν, τους δε κατηγορουντας τὰναντία τούτων ο ῖν,

26쪽

τοσούτου δεῖς ἴτω κεχρῆσθαι τοι λόγοις, ωσθ' υπερ μεν Βουσιριδος ἀπολογήσασθαι φάσκων ου οπως της παρχούσης αυτὸν διαβολῆς ὰπήλλαξας, ὰλλα καὶ τηλικαύτην αυτ το μεγεθος παρανομίαν προσῆψας, ης Ου εσθ' Oπως ν τις δεινοτερα εξευρεῖν δυνηθείη των γαραλλων των πιχειρησάντων κεῖνον λοιδορεῖν τοσουτο μόνον περι υ- του βλασφημουντων ως εθυε των ξένων τους ὰφικνουμενους συ και κατεσθίειν αυτον του ανθρώπους,τιάσω Σωκράτους δε κατηγορεῖνεπιχειρησας, σπερ εγκωμιάσαι βουλόμενος Ἀλκιβιάδην δωκας αυτωμαθητην ον υ εκείνου μεν ουδεὶς σθετο παιδευόμενον, τι δε πολῖδιηνεγκε των λλων παντες, ὁμολογησειαν τοιγαροῖ ει γενοιτεξουσία τοῖς τετελευτqκόσι βουλεύσασθαι περὶ των ε ιρημενων, ὁ μεν Socrates a σοι τοσαύτην χοι χόριν περ της κατηγορίας σην υ

δεὶς των παιροῖν αυτον εἰθισμενων. Bentiens auteni iod Di0geni S. 38 ressistit anni Hermippii in sic ortasse, ut Limnetilianus Instit.2,I7, 4. Polycrate cona posuiSse rationem, quae Si ha Dii a contra Socratein ilicitiir ' Thein istius r. 23, p. 296 Οι δικασταὶεγοητεύθqσαν πο ου λόγου ον ξυνεγραψε Πολυκράτης, ' νυτος δεεμισθώσατο, et epistolae Socraticae I scriptor, deniqDe consulatus a Perigonio ad elianuin V. H. 11 IO Oῖτος ὁ Πολυκράτης καὶ την κατηγορίαν ἔγραφε την κατα Σωκράτους, Suilis, paullo SecUUIIS

fident lia Duit Diogoni qui Hermippo affinxit iod non cadere in

illuni animadvertit obeliis NOV. Lieet. p. 777ς. Alter autem ori or de Iusta oratione, contra Polycratem Scripta pOS morteui Socratis, in nitri vero, ut narrat Diogene S. 38 SO- crati vix ODlata et a hoc sepudiata, ut credideriant etiani Cicero De Orat. I, uinctilianias Inst. 2, 5, 3 II, II, et M ad noViSSiΠ1R, IS 1 ten)poi a Diinu: L, ut quia11 Ps Plutarchiis Vitae decem ratomini p. 36 B, Glicat: ισὶ δ αυτ καὶ τεχνα ρητορικαὶ

confutato.

Ne Diogenis qui 10111, sed librariori1m gare Vitimi Σωκράτην Ἱσοκράτην. culpa nonininus graveati errorem Rifingi Contra Photiu BiDi cod. 26o, p. 86, Hermippo et 45 Ἀρμιππος ἐν τε περὶ QScipulos ISocratis eodem risine re- Θεοφράστου καὶ Σωκράτην φησὶ Γρύλλου censen quo Ps Plutarctius Vitae decem εγκώμιον γεγραφεναι, Ῥ1od et IPSum re oratorum p. 8M C, 1um illis praemittit diderat enitorius, non opus est multis Ξενοφωντα δν Γρύλλου, DSurde Isocra- dici, postquam Gam Is Vossius apud is Solus facit discipulum Socratis, quod LiuZacium Lieci Att. p. I 49 Sustulit ut miror credi sisse Letronnium Titae p. 372.

27쪽

Almae undem Poly ratem a Xenopnonte consutam, Di unum sei κατήγορον, Ι,2, 9, Ia 26 49, I, 56,58, certiSSiniuII reddunt masto de Pol veratis illa declamatione supersunt Dagmenta cum Xenopnontei prorsus congnientia. De 1 qui multa disputavit Co Detus Nov. Lieet. p. 726 seqq. tauten non solum Apologiae I Dansi, qhia infra dica in Polycratis declamationem confutatam simul

praesenteni dici calvinniatorem, non qui olim in diei Socritiem

esset calumniatus. Polycratea autem declamittionis fragulentori1In Iae Supra Diemoravi x scholiasta Aristidis altemini: Toυτο δ' υκ ργῶς εἶπεν, ἀλλ' πειδη χε ον Σωκράτη προς τους νεους εὶ τοὶ δυσσε θαυμάζοντα δια την τοιαυτην ρὰ ιν ως Πολυκράτης ν τω κατ υτου λόγω φησὶ και δευσίας ε τω προς Πολυκράτην περ αυτου, ὁ μεν συνιστῶν ἔτι την δημοκρατίαν ε τούτου καταλύειν Πεχείρει, πaινῶν τον δυσσεα, τοῖς με βασιλευσιν παινουντα επιτιμῶντα λόγω,

τους δε ιδιώτας τύπτοντα Ουδεν ὁ δε λεγων φροντίζειν μὰλλον αυτου αυτον της τάξεως, ita congruit una Ver DIS Xenopnonti I, 2, 58 4 ὁ δε Ομήρου ὁ κατήγορος ψη πολλάκις αυτον λεγειν τι δυσσευς

et relivia). ταυτα η υτον ξηγεῖσθαι, ὁ ποιητὴς Παινοίη παίεσθαι τους δημότας καὶ πενητας, ut ipsum Pol ratem diei τον κατήγορον l vi coneeSSuria Sit Co Dei p. 768. Non Iminus manifesturi est quae Xenophon licito, a 12 Ἀλλα Σωκράτει γ Qφη ὁ κατήγορος, ὁμιλητὰ γενομενω Κριτίας τε καὶ 'Aλκι. βιάδης πλεῖστα κακα την πόλιν ποιησάτην, Oberatem Spectare, quem solum uanilina Alci Diadem fecisse Socrati μαθητὴ Isocrates testatur loco Supra p. xxii citato Critiam enim quod Aesen inescontra Tilma renum p. 24, 33, Socratis tacit viscipulun Επειθ'

28쪽

ἡμεῖς, ω Ἀθηναῖοι, Σωκράτη μεν ον σοφιστην ἀπεκτείνατε, τι Κριτίαν φάνη πεπαιδευκως, ἔν των τριάκοντα των τον δημον καταλυ

eum accepisse olucrate intellexit aut Co Detus p. 767. Adderelicobat dom adorem Daniunt in Apologia Socrati V0l. 3, p. 52, 16:Συ δε Anutus Ἀλκιβιάδην καὶ Κριτίαν λέγεις πολλοῖς δὲ χρηστους

παραλείπεις, qui Dus addri recensuΠ1 discipuloruri Socratis. Atque illo aliarii loquo naDet ita congruentia cum sis Iae e Polycraten doctauiatione aut clioliasta repetit Aristitas aut Xenopnon peti-iSS Videtur, ut quantunivis Anyto respondeat, Polucratis decla-Πiationen et legisso et auranulo usurpatam re sidisse videatur. Nam odiviae domusiod0 ἔργον δ' υδεν νειδος lla Dei p. 3O I, OΠ-Veniunt cum Xenopnonteis I, 2, 57, aliisque hueta sunt de Pindaro et neognide, ia non sunt apud Xenopnontem, Sed suemini, Si recte coniicio, apiid olVcratem, et piae cle Palladio rapto D ei p. 36, Q Γι οὐχ ηδικε Σωκράτης Ῥέλανθος ως ἐνίκησε λέγων-δε

των ρώων κλεπτε των τα τιμιώτατα των του ενελάου κεκλοφότων

το Παλλάδιον φησὶ τ ὰπο ροίας ὁ γαρ Δημόφιλος Δημοφῶν Vale-Siu ad Harpocrat. Vol. 2, p. 242 ed. Xon. παρὰ Διομήδους ἁρπάξας εις την πόλιν alter Ode λαβόντος δε Διομηδους ἁρπάσας ἀπο τοὐτου Δημόφιλος Ἀθήναζε ηγαγεν ως Λυσίας ε τω περ Σωκράτους προς Ιολυκράτην λόγω φησὶ addit alter). Quod si ita est, ut supra lixi, Li Dani Apolo a sei' conservata est declanaatio Polv- cratis. Quam Xenopnon, Piuna Paullo OS componeret empta

illa Socratica, ita 'Aπομνημονεύματα et Οἰκονομικος vel Oικονομικα insum Duntur, non ut L 'Sia et Ortasse Li Dantiis, into amrefelloro lignatus est, sed nonnullas tantuu ejus ineptias notavit,

nomen a item emptoris non 'agi ponere SuStinuit quam accusatorum Socratis, illos Uticen τους γραψαμένους, i Unστον κατήγορον.

Undo intolligiti tristiam non XenophontiS, Se i ilage uiuu ini prorsus ignorantis napostoris QSSo et particula illa. Ἀπομνημονευμάτων, Di Solus non inritiit Meletus, et Apolo ian ubi cum Anuto conjunctus. Nam innos illos laomines ita detesta Datur senophon Ut normina OoIIII, Di OSSet prelneret, Ioc eum etiam aliis in normini Dus Dorminiun si Di invisoriam secisse Satis constat, ut ipsi n0n miniis alis trulus Delli tam alieni a ingenio ijus visi is fuissol

29쪽

scriptor Iam nodie omni Dus videatur, si 1is explosae a multis Ap0logiae mente captus Xoriatur defensor. Jckenarius autem etsi ereavit, Ium Apologiam a Viciens tamen postremo Commentariorum capit ipsis*io Epist0lis quae ferrentur Xenopnontis usus est tan*iam Xenopnonteis, et 1 certo posuit 10d ne pro Da Dde Iidem est, ejusdeIIa Scriptori eSSe

Apol0giam et pilogum Curopaediae, laudandus tamen est 1od et apud Xenopn0ntem et apud Euripidem plus in no genere vidit et ausus Si plerisque aequalium. Qui amenti Di indagandis

illis veteratorum satis saepe et anti Piomam et callidoruin fraudi Dus sagacita te ad tantam desciverant Securitatem tinem sternusiris

Apologia non minus delectaretur quam Bunnicenius Agesilao, Mamandus autona pnigeniam in Aulido, vitae iasi colluvies quaedam est indignissimarum saepe ineptiam1 , ita tractaret ut

nullum in ea Versum suspectum aDoret, et si 1id niuii aDsonum occureeret. Ut admiraDile notaret potius iam fraudes illas depre-nenderet quae inde a Porsono demum perspici coeptae ne nunc Piidem Onanes sunt animadversae d.

Cujusmodi imposiores ipsi risissent commentorum uorrem laudatores, ut hodie ridiculus videtur P copius, qui exordia illa singuloruri Ana Dasis inde a secundo si Dromam, de qui Dus supra dixi p. vii, Xenopia ontis esse opinatus, ad Ver Dum XpreSSit, qUum Secundum de A sediticiis iiDmam ipse pioque exorsus est 'Οσα μὲν δη- ἱδρύσατο, ἐν τ εμπροσθεν λόγω δεδήλωται, similiterini tertium et 1intum, ut Persicoriun initio nucvdidis XpreSserat XOrdium.

Superest ut paucis dicar vi fere tempore Xenop non composuisse videatur lios de Socrate commentarios et qui Pn ante Ciceronis et nilodem, ut lixi p. iv, aetaten si iis disjunctus est salogum de oeconomia, interposita fortasse am tum vel paullo post clausula, de qua dixi p. in aut Apologia Socratis, de iap. v. Quo via iam ipsis primis illorum ver Di πολλάκις ἐθαυμασα prodat naud paullo post mortem Socratis scriptos ad refellendas non solum accusator uua in judicio, sed etiam Polycratis in scripto,

ia Agamemnonis inde ab v I 255- ικτρα συνετό εἰμι καὶ τα μὴ φιλῶ I 275 orationi postrema tantum indigna εμαυτου τεκνα μαινοίμην γαράν. Nihilo Euripide tuticarent, totam illam decla melior est, II 3I: Thν πάῖδα τhν σὴν τήν Inationem rati licere debebant, ineptis- εμην φελλεις κτανεῖν, aliiῬaes haud sinio inchoatan disticho ' γὼ τά , pauci, de quibus aptiori loco dicetur.

30쪽

satista sit pro Da Dite circa deui fere tempus uisu moae Scripsisse contra Olveratem, tale erit ponendunt quod longius ausi aD Socratis nece quana a Livsia morio, id est rester Ol. 99. Cui ipsi satis convenit quod et in Comulentarus 3 5, 26 de MVSi et Pisidis adem sis leui fero si Dis dicunti1 mia in Ana DaS 3, 2, 23, et in Oecononiic I9 de Cum in te ea lena quae in illa, I, 9, 3Ι, 1asi uterque liuer eodem fere scriptus sit tempore AnaDasin auten ipsam quo Pie viginti circiter annis post expeditionis l. 94,4 tempora Scriptam prodere filios Xenop ontis in illa memoratostan piam Scilliante una patre venantes, IO nullo dum aDuerat in Thracia, dixi s d illaria p. xxvii. Quodsi recte negariin Mit-s la HiStor. c. 23, . , annot alniae, de qui Dus SenneideruS praef. ad Histor M. p. xiii Xenopliontem interfuisse proelio ad Deliunt l. 89, 1, unde una a Socrate Diatum perni Dent Diogenes et 1i 0 ἐπὶ πολλοῖς σταδίους asportatum narent SuaDO,

A inenaeus autem otiani Convivi Ol. 89, 3 non ii ipse putat, )cete Drato, licet noc quiden ipse aflirmet Xenopnon, ito illius

tempore puer fuerit cui quum addii fortasse ne natum quidem fuisso, non cogitavit se ita facere Ana Dasis tempore ducein Graecoruui adolescentem vicenarimu), O igitur si recte ne vi Mit- sordus quod loci Ana Dasis, qui Spectant aetaten Xenopnontis, juveni potius circiter tricenam conveniant quavi Vtro lupri quadraginta anno nato, Xceptorum Diguos 2, 38, Di Seuthes et liam ei sualia offert, et Si laa D ipse meat, uxorem petit, Xenopnon, quuΠ1 OS Scri Deret Onamentarios L quinquaginta circiter vire fuit

annorunt. Sic enim pol tu vertendum vocabu consuetitisinis caussa, ut dirisio in libros tum graecum quam emorabilia. Quae et capita. inscriptio milii servanda fui receptae