Apomnemoneumata

41쪽

λογιστικον η οἰκονομικον η στρατηγικον γενεσθαι, παντα

τα τοιαυτα μαθητὰ καὶ ανθρώπου γνώμI αιρετὰ νόμιρεν

εἰναι τα δε μέγιστα των ε τούτοις φη του θεους αυ- τοῖς καταλείπεσθαι, ν οὐδε δηλον εἰναι τοι ἀνθρωποις. ομε γαρ τω καλῶς ἀγρον φυτευσαμεν δθλον ὁστις καρπωσεται, με τω καλῶς οικίαν οἰκοδομησαμεν δηλονοστις νοικησει, υτε τω στρατηγικω δηλον ει συμφέρει στρατηγεῖν, με τω πολιτικω δηλον ει συμφέρει της πόλεως προστατέῖν, με τω καλην γημαντι, ν εὐφραίνηται, δηλον εἰ δια ταυτην ἀνίασεται, με τω δυνατους εν τὴπολει κηδεστας λα ντι δηλον ει δια τουτους στερησεται της πόλεως τους δε μηδεν τῶν τοιουτων οἰομένους ιναι δαιμονων, ἄλλα παντα της ανθρωπινης γνωμης, δαιμονῶν

ἔφη δαιμονὰν δε καὶ τους μαντευομενους ἁ τοις ἀνθρωποι ἔδωκαν ι θεοὶ μαθοῖσι διακρίνειν, οἱον ει τις ἐπερω- τω πότερον πιστάμενον νιοχεῖν επὶ εὐγος λαβεῖν κρέ,-

επὶ την ναῖν κρεῖττον λαβειν - επιστάμενον, λὰ ξε

στιν ἀριθμησαντας η μετρησαντας η στησανTας ειδέναι, τους τα τοιαῖτα παρα τῶν θεῶν πυνθανομενους θεμιτα

ποιεῖν γεῖτο ἔφη δε δεῖν ἁ μεν μαθοντας ποιεῖν δωκανοι θεοὶ μανθανειν, ἁ δε η θλα τοῖς ἀνθρώποις εστ πειρῶσθαι δια μαντικης παρὰ τῶν θεῶν πυνθάνεσθαι τους θεους γαρ οἱ αν σιν λεω σημαίνειν.

42쪽

6 MEMORABILIUM

io Aλλα μην κεῖνός γε ἀεὶ μεν η εν ω φανερω πρω τε

γαρ εις τους περιπατους και τα γυμνάσια γηει καὶ πληθούσης ἀγορὰς κε φανερο ην, καὶ το λοιπον ἀει της μέρας

ην που πλείστοις μελλοι συνεσεσθαι καὶ λεγε μεν ςa το πολύ, τοῖς δε βουλομενοις θ' ἀκούειν. ουδεὶς δε πω ποτε Σωκρατους οὐδεν ἀσεβες οὐδε ἀνοσιον με πράττον- τος εἰδεν με λεγοντος κουσεν οὐδε γαρ περὶ της των παντων φυσεως περ των ἄλλων οἱ πλειστοι διελεγετο σκοπῶν πως ὁ καλουμενος π των σοφιστῶν κόσμος

εχει και τισιν ἀναγκαις καστα γίγνεται τῶν Οὐρανίων,

ἀλλα και του φροντίροντας τὰ τοιαῖτα μωραίνοντας ἀπε-

Io. πρω VitiosuΠ πρωὶ notavi ad nauet io defendi possit. De omine

7564 Πολλὴν τινα παρεῖχε τὴν ἀπορίαν ligendae diSputationes pullosopnon1111

σοφιστῶνJ V ad 4, 2, 1, de Signi Sed εχε melius puto. ERNEST.ncatione duplici nujus vocaucii di ἀπεδείκνυ Alienani a Xenopnontecenda fornaam -υ notavi ad Cyrop. 6, 4, 6, κόσμος Est quae antea φύσις ἡ τῶν Sustulique eandem 3, 4, I, etsi πάντων dicitur, nec solum coelum cuim init ni praesita legitimae est in A., sideri Diis dicitur Appellationis au ut adlauc crede Datur, alio inuoquector licitur Pytnagoras apud Plio apud Xenopnontem, ut dixi Didem,tiun Bibliotn cod. 659 SCHΝ. in iiDris 1melioriDus in deteriorem de-Conf. rot Histor. Ol. 8, p. 573. pravatae, Sed haud raro vel apud re- εχει εφυ, 10d est in nonnullis, centiore Servatae.

43쪽

a 2 δείκνυ και πρῶτον μεν αυτῶν σκοπε ποτερα ποτε νομι-

σαντες ἱκανῶς δη τανθρώπινα εἰδεναι ρχονται επὶ το περὶ τῶν τοιούτων φροντίρειν η τα μεν ανθρώπινα παρεντες, αδαιμόνια δε σκοποῖντες ηγουνται τα προσηκοντα πρατ

33 τειν. θαύμαρ δ' εἰ μη φανερον αὐτοῖς στιν ὁτι αὐτα υδυνατόν εστιν ἀνθρώποις εὐρεῖν επε καὶ τους μεγιστον φρονοῖντας επὶ τω περὶ τούτων λεγειν ου αὐτα δοξάρειν ἀλλήλοις, ἀλλα τοῖς μαινομενοις μοίως διακεῖσθαι προς δ αλληλους τῶν τε γαρ μαινομενων του μεν οὐδε α δεινὰ δεδιεναε, τους δε καὶ τὰ μη φοβερα φοβεῖσθαι και τοι μεν οὐδ' εν χλω δοκεῖν αἰσχρον εἰναι λεγειν Η ποιεῖν ὁτιοῖν, τοι δε οὐδ' ξιτητεον εἰς ανθρώπους εἰναι δοκεῖν καὶ τους

μῶν, τους δε και λίθους α ξύλα τὰ τυχόντα καὶ θηρία

σεβεσθαι τῶν τε περὶ της τῶν παντων φυσεως μεριμνων- των τοις με δοκεῖν εν μονον το ὁ εἰναι, τοις ' απειρα το

πληθος καὶ τοῖς μεν ἀεὶ πάντα κινεῖσθαι τοι δ' οὐδε αν

l. altero. 4. φοβερὰ δεινὰ Stob. θείων θεῶ Stob. θηρία τὰ θη-

44쪽

8 MEMORABILIUM

πOT κινηθηναι και τοι μεν παντα γίγνεσθαί τε καὶ ἀπολ- λυσθαι, τοῖς δε μ ν γενεσθαι ποτε ουδεν ουτε ἀπολε- 15 σθαι. σκοπε δε περ αυτῶν καὶ ταδε - ῶσπερ οἱ ἀνθρωπεια μανθάνοντες γουνται οὐθ' ο τι α μαθωσιν εαυ- τοῖς τε καὶ των αλλων τ α βουλωνται ποιησειν, OUTω καὶ οι ταχεῖα ζητοῖντες νομίζουσιν, πειδὰν γνῶσιν αἶς ἀνάγκαις καστα γίγνεται, ποιησειν, τα βουλωνται, καὶ ἀνεμους καὶ δατα καὶ ρας καὶ του αν ἄλλου δεωνται τῶν τοιούτων η τοιοῖτο μεν οὐδεν οὐδ' εὐίρουσιν, ἀρκεῖ δ' αὐτοῖς γνῶναι μόνον η τῶν τοιούτων καστα γίγνεται. 16 περὶ μεν οὐ τῶν αὐτα πραγματευομενων τοιαῖτα λεγεν

αὐτος δε περὶ τῶν ἀνθρωπείων ἀει διελεγετο σκοπῶν τίευσεβες, τί ἀσεβες, τί καλον, τί αισχρον, τί δίκαιον, τί ἄδικον τι σωφροσύνη, τί μανία, τί ἀνδρεια τι δειλια, τιπολις τι πολιτικος, τί ἀρχη ἀνθρωπων τι ἀρχικος ανθρω- πων, καὶ περὶ τῶν αλλων, α τους μεν εἰδότας ηγεῖτο καλους κἀγαθους εἰναι, τοῖς δ' ἀγνοοῖντας ἀνδραποδωδεις αν δικαιως κεκλησθαι.

17 σα μεν ου μ φανερος ην πως γίγνωσκεν, οὐδενθαυμαστὸν ὐπερ τούτων περ αυτο παραγνῶναι τους δικαστάς ὁσα δε πάντες δεσαν, ου θαυμαστὸν ει μη τού- 18 των νεθυμηθησαν . βουλεύσας γαρ ποτε, καὶ τον βου-

defendebat Zeno Eleates, qui miΠΗΠ , , O 3 8, 3, 4 3, in q, 4, uortum et finem simul negaDat SCH. 4 6, I, confert Grot Histor Vol. 8, ἀπολεσθαι Disse11Stim veterrimo P. 557, 596.riim PnySicoriam et arietatem opini- σωφροσυνη Platonis AlciDiades , Onum nemo nodi taraim , milt m p. 138 C: ο aίνεσθa πά γε πε-nia indeminumentUm adversus Utili- ναντίον σοι δοκε τω φρονεῖν, Plato latent studii ejus potest duci. SCHΝ. Reip. I, p. 33 E τις λάβοι παρὰ 15 αυτων Ρnysicos intelligit. SCH. φίλου ἀνδρὸς σωφρονοῖντο Ἀπλα, εἰ ποιησειν Ιmitando reddere vel em- aνεὶς ἀπαιτοi, τι οἴτε χρ τ τοιΩὐτacere id iod didiceriant Quod si ἀποδιδόνaι. SCHΝ. nondum in ceteris, in tonuriuus crete aλοὐ κἀγαθοῖς Vulgo Sic appel- et fulminibus imitandis vi electrica labantur viri potentes in civitate et adhibita praestiterunt nysici nostri puDlica, negotia administrantes O- Superest ut prae sidere nae et cavere crate autem id virilitem nomen re- noxam quo indam discamus. SCH. Die Dat SCΗΝ.

45쪽

σειν, πιστατης ν τω δημω γενομενος, πιθυμησαντος

του δημου παρα τους νομους εννεα στρατηγοῖς μια ψηφωτους ἀμφὶ Θράσυλλον καὶ 'Eρασινίδην ἀποκτεῖναι πάντας, ου ηθελησεν πιψηφίσαι, ὀργιζομένου μεν αυτ του δη- μου, πολλῶν δε καὶ δυνατῶν ἀπειλουντων ἀλλα περὶ

πλείονος ποιησατο ευορκεῖν η χαρίσασθαι τω δημω παρα19 το δίκαιον και φυλάξασθαι τους ἀπειλουντας. καὶ γαρ επιμελεσθαι λους νόμιβεν ανθρώπων ου ον τρόπον οἱ πολ-

N EST. Hoc quidem patet etiarm sine loco illo neinistu, sinailique I bansi vol. 3, p. 67, 7 ῶν ἀμφὶ Θρύπυλ-

λον καὶ ΙΠερικλέα τοῖς οἰκείους κΩλῶ, praesertia in foranula τοὐς ἀμφί. Sed ni veri)a non apte interposita schollilia Dent speciena, ut non Sine ratione j iudicavit Ualclcenat ius, assentiente Corae, ne ire aui etiam in Plat Apologia P. 32 Η, nomina ornitti .

πρυτάνεών τινων οὐ φασκόντων προθῆ- σειν τὴν διαφῆφισιν πaρὰ τον νόμον ἐβόων καλεῖν τούς οὐ φάσκοντaς οι δεπρυτάνεις φοβ θέντες μολόγουν πάντες προθήσειν πλqν Σωκράτους του Σω

ψηφίσασθαι. SCHΝ. Citat e n. l.

Harpoci'. in .

19. ἐπιμέλεσθαι Νulliana inlinitivi

hujus forniae vestigium in Oc Droaut in codici Dus aut apud tot aeuna, walia nonnulla certe supersunt in cyropaedia, ut dixi ad , , LO, et in

46쪽

λοὶ νομίζουσιν ' bτο μεν γὰρ οἴονται τους θεοῖς τὰ μεν εἰδέναι τα υκ εἰδεναι Σωκράτης δε πάντα μεν γεῖτο θεους εἰδέναι, τά τε λεγόμενα καὶ πραττόμενα καὶ τα σιγ9

βουλευομενα, πανταχου δε παρεῖναι καὶ σημαίνειν τοις ἀνθρωποι περὶ των ανθρωπείων παντων.

: Θαυμάζω οὐν πως ποτε πείσθησαν Αθηναῖοι Σωκρατη περὶ θεους μη σωφρονεῖν, τον ἀσεβες μεν οὐδενποτε μ εἰποντα υτ πράξαντα, τοιαῖτα δε καὶ λεγοντα καὶ πραττοντα ι τις αν καὶ λεγων καὶ πραττων εἰ τε καὶ νομίζοιτο ευσεβεσTαTOς.

pii Attica l. 97, 1, apud Rangati si

τες, εἶ μεν εὐγνωμονῶμεν, πιμελη

σόμεθα ὼς θεοῖ κτημάτων, προλαβόντες ὁτι τω δεσπότη νόμος, ταν θέλη τὰ εαυτοῖ κομίζεσθat, nisi vera est codicis Augustani Scriptiirί ἀπολaυσόμεθa pro ἐπιμελησόμεθa, quod clim o ' certe Inuit Iminus apte conjungitur alte . Alteriarm qui pro Dei, credat licet dani Plissonem ae legisse, qui iterum p. I 82, 23: a γὰρ γην κa ἴδω κaὶ

τῶν δίας πάσaς ου ἴδι κέκτη ι κέκτησa blanget.), σθ' O τι ν ιερείου τρόπον προσάγη, το θεοῖ προσ- άξ κτ μα. Indlicativus ἐπιμέλοντaι aegre servatuci plerisque Infra , , 7 et Saeptu participium, nec minoris est superstitionis Xenophonti aut innis aut in intinitivo mouere utriuS-que alternationem forinae Iam Thu-cvdidi aut Platoni.

γὰρ μῆς κακὸν μεν ουδὸν πώποτε ἐποιησaμεν. Di item nonnulli oὐδε πώποτε Vel ουδέποτε.περὶ τους θεούς ante Og εἰπόντa, tan*Iam ex antecedenti DUS einere repetita, auctore Reifici deleta ah Ernesto, mini non Solum temere repetita esse videntur, Sed minus etiam graeca. Nam περὶ θεῶν ειπεi κaὶ πράττειν licitur graece, ut Statim Sequitur, minime ver περὶ τοὐς θεούς:Contra εὐσεβεῖν, σωφρονέι e ἀσε8εiν περὶ τους θεούς graecum est. SCHΝ. Delendutia etiam περὶ θεῶν post πράττοντa. Nam ne hoc idem graece dicitur u λέγοντia.

47쪽

L IB. CAP. II. 11ΚΕΦ. B. Θαυμαστον δε φαίνεται μοι καὶ το πεισθηναί τινας ς Σωκράτης τους νεους διεφθειρεν, ὁ προς τοι εἰρημενοις πρῶτον με αφροδισίων καὶ γαστρος παντων ανθρωπωνεγκρατεστατος ην, εἰτα προς χειμῶνα και θερος καὶ πάντας πόνους καρτερικώτατος, ετ δε προς το μετρίων δει- σθαι πεπαιδευμενος Ουτως στε πανυ μικρα κεκτημενος πάνυ αδίως χειν ἀρκουντα. πῶς υ αυτὸς ων τοιοῖτος

αλλους αν η ἀσεβεῖς η παρανόμους η λίχνους Ἀφροδι-

σιων κρατεῖς η προς το πονεῖν μαλακους ποίησεν αλωεπαυσε μεν τουτων πολλους, αρετης ποιησας πιθυμεῖν

καὶ λπίδας παρασχων, αν εαυτῶν πιμελωνται, καλοῖς 3 κἀγαθους σεσθαι καίτοι γε οὐδεπώποτε πεσχετο διδάσκαλος εἰναι τουτου, ἀλλα τω φανερὸς εἰναι τοιουτος νελπίζειν ποίει τοῖς συνδιατρίβοντας εαυτω μιμουμενους 'κεῖνον τοιουτους γενησεσθαι ἀλλα μην καὶ του σώματος αυτός τε υκ μελει τους ἀμελοῖντας υκ πβ νει το

μεν ουν περεσθίοντα περπονεῖν ἀπεδοκίμαρε, το δε σα

SCΗΝ. venire dixi ad Thes Stepnani v Τοι- μικρὰ Rem suam ipse Socrates όσδε, p. 226 D.

48쪽

12 MEMORABILIUM

ηδεως η υχη δεχεται, αὐτα ἱκανῶς εκπονεῖν ἐδοκίμαρε.ταύτην γαρ την ξιν γιεινην τε ἱκανῶς εἰναι καὶ την Ης ψυχῆς πιμελειαν ου εμποδίρειν φη ἀλλ' ου μην θρυπτικος γε οὐδε αλαζονικος ν ου ἀμπεχόν ουν ποδεσειομε ρ αλλy διαίτθ. ου μην οὐσέρασιχρημάτους γε τους

συνοντας εποίει των μεν γαρ αλλων πιθυμιῶν ε παυε, τους

λδ αυτολεπιθυμοῖντας ουκ πραττετο χρηματα τούτου δ' ἀπεχόμενος νόμιρε ελευθερίας πιμελεσθαι τους δε λαμβανοντας της μιλιας μισθὸν ἀνδραποδιστας εαυτῶν ἀπεκαλει, δια το ἀναγκαῖον αὐτοῖς εἰναι διαλεγεσθαι παρ ων

λαβοιεν τον μισθόν. θαυμαρ δ' εἴ τις ἀρετην ἐπαγγελ- λομενος ἀργύριον πράττοιτο καὶ μη νομόροι το μεγιστον κέρδος ξειν φίλον αγαθον κτησάμενος, ἀλλα φοβοῖτο μη

γενομενος καλος κἀγαθος τω τα μεγιστα εὐεργετησαντι

μη την μεγίστην χάριν ξοι Σωκράτης δε επηγγείλατο

μεν οὐδενὶ πωποτε τοιουτον οὐδεν, πίστευε δε των συνον-

των εαυτω τους ἀποδεξαμενους ἄπερ αὐτος δοκίμαρεν εἰς τον παντα βίον ἐαυτω τε καὶ ἀλληλοις φίλους ἀγαθους

εσεσθαι. πῶς οὐν αν ο τοιοῖτο ἀνη διαφθείροι τους νεους; ει μη ἄρα η της ἀρετης πιμελεl διαφθορα εστιν.

Ἀλλα νη Δία, ὁ κατηγορος φη, περορῶν ποίει τῶν

καθεστωτων νόμων του συνοντας, εγων ω μῶρον ἰητους μεν της πόλεως ἄρχοντας ἀπο κυαμου καθισταναι,

49쪽

LIB. I. ΑΡ. U. 3κυβερνηπὶ δε μηδενα θελειν χρησθαι κυαμευτω, μηδε τεκτονι, μηδ' αυλητὴ μηδ' ε ἄλλα τοίαυτα, α πολλω λ - τονας βλάβας ἁμαρτανόμενα ποιεῖ των περὶ την πόλιν ἄμαρτανομενων τους δε τοιούτους λόγους παίρειν φητους νεους καταφρονεῖν της καθεστωσης πολιτείας κόIO ποιεῖν βιαιους εγὼ δ οἰμαι τους φρονησιν ἀσκοῖντας καὶ νομίζοντας κανους εἰναι τα συμφεροντα διδάσκειντους πολίτας κιστα γίγνεσθαι βιαίους, εἰδοτας τι θ μεν βία πρόσεισι εχθραι κα κίνδυνοι, δια δε του πείθειν κινδυνως τε καὶ μετα φιλίας αὐτα γίγνεται. οἱ μεν γαρ βια-

σθεντες δε αφαιρεθεντες μισοῖσιν, οι δε πεισθεντες ως κεχαρισμενοι φιλοῖσιν Ουκουν των φρονησιν σκουντων

τ βιάρεσθαι, ἀλλα των ἰσχύν νευ γνώμης εχόντων το

βιάθεσθαι τολμῶν δεοιτ αν υκ λίγων ο δε πείθειν δυνάμενος οὐδενος καὶ γαρ μονος γο, αν δυνασθαι πείθειν. καὶ φονευειν δε τοῖς τοιούτοις κιστα συμβαίνει τίς γαρ

ἀποκτεῖναί τινα βούλοιτ αν ἀλλον η ζῶντι πειθομενω χρησθαι; 1 Aλλα Σωκρατει Ἀφη ὁ κατηγορος, μιλητα γενομενω

Κριτίας τε κω λκιβtαδης πλεῖστα κακα την πολιν εποιησατην Κριτίας με γαρ τῶν ν 5 λιγαρχία παν- των κλεπτίστατός τε καὶ βιαιότατος καὶ φονικώτατος γε

50쪽

14 MEMORABII IUMνετο, Ἀλκιβιαδης δε α τῶν ν η δημοκρατία πάντων 13 ἀκρατεστατός τε και βριστότατος κω βιαιότατος εγωδ

ει με τι κακον κείνω την πόλιν ποιησάτην, υκ ἀπολογησομαι ' πην δε προὶ Σωκρατη συνουσίαν δευτοῖν, ως

I 'γενετο, διηγησομαι. εγενεσθην με γαρ η τω ἄνδρε τούτω φυσει φιλοτιμοτατω παντων Ἀθηναίων, βουλομενω

τε πάντα δι αυτῶν πράττεσθαι καί πάντων νομαστοτάτω

γενέσθαι. δεσαν δε Σωκράτη ἀπ ελαχίστων με χρη

μάτων αὐταρκεστατα ζῶντα των δονῶν δε πασῶν εγκρατεστατον οντα τοι δε διαλεγομενοις αυτω πῶσι χρώμενον 15 ἐν τοι λόγοις πως βουλοιτο ταὐτα δε ορῶντε καὶ ντεοὶ προείρησθον, ποτερον τις αυτ φθ του βιου του Σωκρατους επιθυμησαντε καὶ της σωφροσυνης ην κεινος εἰ ν ορέξασθαι της μιλίας αυτοῖ η νομίσαντε ει μιλησαίτην κείνω, γενεσθαι ἄν κανωτάτω λεγειν τει κω16 πραττειν; εγω μεν γαρ ηγοῖμαι, θεοῖ διδοντος αυτοῖν

ζην λον τον βίον σπερ ῶντα Σωκράτη εώρων η τεθνάναι, ελεσθαι ἄν αυτ μὰλλον τεθνάναι δηλω δ εγενε- σθην εὐων πραξάτην - γα τάχιστα κρείττονε τῶν

συγγιγνομενων γησασθην εἰναι, ευθυς αποπηδησαντε Σωκρατους πραττετην τα πολιτικα, νπερ νεκα Σωκρατους