Apomnemoneumata

51쪽

κράτη μη προτερον τα πολιτικα διδασκειν του συνοντας σωφρονεῖν. γ δ προ τοὐτο μεν ου ἀντιλεγω παντας δε του διδασκοντας ορ αυτους δεικνυντας τε τοις

μανθάνουσιν Ἀπερ αυτοὶ ποιοῖσιν α διδάσκουσι καὶ τω18 λόγω προσβιβάζοντας οἰδα δε καὶ Σωκράτη δεικνύντα

μενον κάλλιστα περ αρετῆς καὶ των αλλων ανθρωπίνων. οἰδα δε κἀκείνω σωφρονοῖντε, στε Σωκρατε συνηστην, ου φοβουμενω μ ρημιοῖντο η παίοιντο υπὸ Σωκρατους,

19 Ἀσως ουν εἴποιεν αν πολλοὶ των φασκόντων φιλοσοφεῖν ὁτι υ αν ποτε ὁ δικαιος ἄδικος γενοιτο, ουδε ὁ σω - φρων βριστης, οὐδε ἄλλο ουδεν ων μαθησίς εστιν ὁ

μαθων ἀνεπιστημων αν ποτε γενοιτο εγὼ δε περὶ τούτων οὐχ πω γιγνωσκω ορῶ γαρ σπερ τα οὐ σωματος εργα του μ τα σωματα ἀσκοῖντας υ δυναμενους ποιεῖν,

ουτ και τα της ψυχῆς εργα του μ την ψυχὴν ἀσκοῖν-

τας ου δυναμενους Ἀμε γαρ ἁ δει πραττειν ἴτε ν δεια ἀπεχεσθαι δυνανται διο καὶ Ους υἱεῖς ι πατερες, κανῶσι σωφρονες, δμως ἀπο των πονηρῶν ἀνθρωπων εἰργουσιν, ως την με τῶν χρηστῶν ὁμιλίαν ἄσκησιν υσαν της ἀρετῆς, την δε τῶν πονηρῶν καταλυσιν μαρτυρε δε καὶ τῶν ποιητῶν τε λεγων,

52쪽

16 MEMORABILIUM

Ἐσθλῶν με γαρ ὰπ σθλὰ διδάξεαι η δὲ κακοῖσι συμμίσγ'ὶς ἀπολεῖς καὶ τον ἐόντα νόον

καὶ ὁ λεγων,

21 κάγω δε μαρτυρῶ τούτοις ορῶ γαρ ἄσπερ τῶν εν μετρω

πεποιημενων πῶν του μη μελετῶντας πιλανθανομενους,

ουτ και τῶν διδασκαλικῶν λόγων τοῖς ἀμελοῖσι ληθηνεγγιγνομενην. ταν δε τῶν νουθετικῶν λόγων πιλάθηταί τις, πιλελησται καὶ ων η υx πασχουσα της σωφρο

συνης επεθυμει τουτων ' πιλαθόμενον ουδεν θαυμαστον2 καὶ της σωφροσυνης πιλαθεσθαι. ορ δε καὶ Ους εις φιλοποσίαν προαχθεντας καὶ τους ει ερωτας εκκυλισ- θεντας ηττον δυναμενους τῶν τε δεοντων πιμελεσθαι καὶ

τῶν η δεοντων ἀπεχεσθαι πολλοὶ γαρ α χρηματων δυναμενοι φείδεσθαι, πριν ρῆν, ερασθεντες οὐκετι δύ

νανται, καὶ τα χρηματα καταναλώσαντες, ων προσθεν ἀπείχοντο κερδεων, αἰσχρα νομίζοντες ιναι, τούτων Ουκ23 ἀπεχονται. πῶς οὐν υκ ενδεχεται σωφρονησαντα προσθεν

αὐθι μη σωφρονεῖν κα δίκαια δυνηθεντα πραττειν αὐθις ἀδυνατεῖν παντα μεν οὐν μοιγε δοκεῖ, καλα καὶ τάγαθα ἀσκητα ιναι, οὐχ ηκιστα δε σωφροσύνη εν γαρ τω αὐτω σωματι συμπεφυτευμεναι τη ψυχρ ii 4δοναὶ πεί-

53쪽

I IB. I. CAP. II. 7θουσιν αὐτη μη σωφρονεῖν, ἀλλα την ταχίστην εαυταῖς τε κα τω σώματι χαρίβεσθαι. et α Κριτίας δ' καὶ δελκιβιαδης, ως μεν Σωκρατεισυνηστην, δυνασθην κείνω χρωμεν συμμαχω των μηκαλῶν πίθυμιῶν κρατεῖν ' κείνου ' ἀπαλλαγεντε, Κριτίας με φυγων εἰς Θετταλίαν κε συνην ἀνθρωποι ανομία

ι ἀλλον η δικαιοσύνὶ χρωμενοις, Αλκιβιάδης δ' υ διαμεν καλλος ὐπο πολλῶν καὶ σεμνῶν γυναικῶν θηρωμενος, δια δε δυναμιν την ν τὶ πολε καὶ τοις συμμαχοις ποπολλῶν καὶ δυνατῶν κολακεύειν ἀνθρώπων διαθρυπτό

μενος, πο δε του δημου τιμώμενος, καὶ ραδίως πρωτευων, ωσπερ ι τῶν γυμνικῶν ἀγωνων ἀθλητα ραδίως πρωτευ- οντες όμελοῖσι πης ἀσκησεως, ούτω κἀκεῖνος ημελησεν 25 αὐτοῖ τοιούτων δε συμβάντων αὐτοῖν, καὶ ὐγκωμεν μενεπὶ γενει, επηρμεν δ' πὶ πλούτω πεφυσημενω ' πὶ

δυναμει διατεθρυμμεν δε πο πολλῶν ἀνθρώπων, επὶ δε

πῆσι τουτοις καὶ πολύν Ρονον ἀπο Σωκρατους γεγονοτε, αλτί θαυμαστον ει περηφάνω γενεσθη εἰτα ει με τιεπλημμελησατην, τουτου Σωκρατη ο κατηγορος αιτιῶται, οτι δε νε ὀντε αὐτω, νίκα και ἀγνωμονεστατω και κρατεστατω εἰκος εἰναι, Σωκρατη παρεσχε σωφρονε, οὐδενος

27 επαίνου δοκεῖ, κατηγορ ἄξιος εἰναι; ου μην τά γε

54쪽

18 MEMORABILIUM

αλλα ούτω κρίνεται. τίς με γαρ αυλητης, τίς δε κιθαριστης τις δε ἄλλος διδασκαλος κανους ποιησας τοῖς μαθητας, αν προς ἄλλους ελθόντες χείρους φανῶσιν, αἰτίαν εχει τουτου τίς δε πατύρ, αν Ο παις αυτο συνδιατρίβων τω σωφρον9, στερον δε ἄλλω τω συγγενόμενος πονηρος γενηται τον προσθεν αιτιαται, ἀλλ' ὐχ σω ἄν

παρα τω στερω χειρων φαίνηται, τοσουτω μαλλον παι- νει τον προτερον ἀλλ ο γε πατερες αυτοὶ συνοντες τοις υἱεσι, πων παίδων πλημμελουντων, Ῥυ Κτίαν εχουσιν,2 εα αυτοὶ σωφρονῶσιν. υτ δε καὶ Σωκρατη δίκαιον νκρινειν ει με αὐτος ποίει τι αὐλον, εἰκοτως ἄν δόκει πονηρος εἰναι ει δ' αὐτος σωφρονων διετελει, πῶς ἄν δικαίως της οὐκ νούσης αὐτω κακίας αἰτίαν εχοι; 2 9 Ἀλλ' ει καὶ μηδεν αὐτος πονηρον ποιῶν κείνους αὐλαπράττοντας ορῶν πθνει, δικαίως ἄν επιτιμωτο Κριτίαν μεν τοίνυν αἰσθανόμενος ερῶντα Εὐθυδημου, και πειρῶντα χρησθαι καθαπερ ι προς τἀφροδίσια τῶν σωματων ἀπολαυοντες, ἀπετρεπε, φασκων ἀνελευθερον τε ιναι καὶ οὐ πρεπον ἀνδρὶ καλω ἀγαθω ον ερωμενον, ω βούλεται πολλοῖ ἄξιος φαίνεσθαι, προσαιτεῖν σπερ τους πτωχοῖς ἱκετεύοντα καὶ δεόμενον προσδοὐναι, καὶ ταλα μηδενος

clis finitim ex lasinis Symposio 47 M. SCHΝ.

55쪽

3 αγαθοὐ του δε ριτλυ τοι τοιουτοις οὐχ ἡπακούοντος ουδε ἀποτρεπομενου, λεγεται τον Σωκρατ αλλων τε πολ

λῶν παροντων καὶ του Εὐθυδθμου ειπεῖν τι ικον αὐτῶ δοκοίη πασχειν ὁ Ἐριτίας, Ἀπιθυμῶν Εὐθυδημω προσ-3 κνησθαι σπερ α δια τοι λίθοις. εξέν η καὶ μίσειτον Σωκρατη ὁ Κριτίας, στε καὶ τε τῶν τριακοντα ννομοθετης μετα αρικλεους γενετο, ἀπεμνημονευσεν αὐτῶ καὶ ε τοι νόμοις γραφε λόγων τεχνην μη διδάσκειν,

ἐπηρεα ων κείνω και οὐκ εχων π9 επιλάβοιτο, ἀλλα τοκοιν τοι φιλοσοφοις π τῶν πολλῶν πιτιμωμενον πι- φερων αυτῶ καί διαβαλλων προς τους πολλους οὐδε γαρεγωγε ου αὐτος τοὐτο πωποτε Σωκρατους κουσα υτ 3 αλλου του φασκοντος ἀκηκοεναι σθομην. δηλωσε δε επε γαρ ι τριακοντα πολλους μεν τῶν πολιτῶν καὶ ὐ

δοῖς χοιμ ν δημον ευμενεστερον. Aristopnanes Pac. 954 . Κατα σάφ' οἶδ οτι φυσῶντι καὶ πονουμεν προσ- δώσετε δ που' IIII Ουδεὶς προσδώσει μοι σπλάγχνων Ου a οιόν τε μῖν προσδιδόναι πρίν κεν λύκος ιν με -

3o. διαJ Ita tanquam non Atticum notaverat Pm Butimannus Jriini. Vol. 2, P. 442. Ceter u varietas Scripturae quae ni est Ostendit etiam Maximo Tyrio restituemlum SSeπροσκνησθa pariterque Dioni Coerys., miem citat ValckenariuS, varietas προσκεῖσαι. Nec Valelcenarii iniustaeS Suspicio, Naum aυτῶ desit indunt. et Ald. o intercidisse ante vel Otius, ut S. 32, ου θαυμαστόν οἱ, OSt)ύικόν. Quod alteri additum vel suD-stitutum ab iiDrialis notavit Oen ad Gregor. P. 84, et annot. OStra ad Hist. r. 7, 1, 38. 3I. νομοθέτης ΗiSt. r. 2, 3, 2 Ἀδοξε τῶ δημω τριάκοντα ανδρaς ελε σθaι, τους πaτρίους νόμους συγγράψουσι, κaθ ολ πολιτευσουσι. ubi dixi quaedam in annotatione. SCHN. λόγων τέχνqν Diog. L. f. I9 Ἀλλα καὶ οἱ τρείκοντα υτιν εκώλυσaν τεχνας διδάσκειν λόγων, ς φησι Ξενοφῶν. το κοινn QUOmodo vulgo artermulcendi interpretauantur, ii philosophis vel Opnistis invi Lana sacere vole Dant, videlicet biso nττω λόγον κρείττω ποιε ιν, rem inferioren facere dicendo superiorem, ut AriStOpnanes in Nu Diuus. Conf. Geli. N. A. 5, 3, queΠ citat indenu Ruhn-kenius contra intelligeDat ὁ δολεσ-χεiν περὶ τῶν μετεώρων, quod nilosophis a. O cis fuisse crimen OD-jectum operose docet vir doctus . nilosopli antiquissimi Allienis et ali Digopilistae audie Dant, lique primum PnySIca tractaDant, postea etiam dicendi artem, veluti Gorgias aliique. Cons. Ciceronis Bruti cap. 8 SCΗΝ.

56쪽

20 MEMORABILIUM

Tους χειριστους απεκτεινον, πολλους δε προυτρεποντο ἀδι

κεῖν, ω που ο Σωκράτης τι θαυμαστόν οἱ δοκοίη εἶναι, εἴ τις γενόμενος βοῶν γελης νομευς καὶ τα βοῖς λάττους τε καὶ χείρους ποιῶν η ὁμολογοίη κακος βουκόλος

εἰναι ετ δε θαυμαστοτερον, εἰ τις προστάτης γενόμενος πολεως καὶ ποιῶν του πολίτας ελαττους τε καὶ χείρους μηαισχύνεται μηδ' οἰεται κακος Βαι προστατης της πόλεως.

33 ἀπαγγελθεντο δε αὐτοῖς τουτου, καλεσαντε ὁ τε Κριτίας καὶ ὁ Καρικλης τον Σωκρατη τον τε νομον δεικνύτην αὐτω καὶ τοῖς νεοις ἀπειπετην μη διαλεγεσθαι ὁ δε Σωκράτης επηρετο αὐτω ει ξείη πυνθάνεσθαι, εἴ τι ἀγνοοῖτο34 τῶν προαγορευομενων τω δ' φατην. 'Εγω τοίνυν, φη, παρεσκευασμαι με πείθεσθαι τοῖς νομοις ὁπως δε η διἄγνοιαν λαθω τι παρανομησας, τουτο βουλομαι σαφῶς μαθεῖν παρ υμῶν, ποτερον την τῶν λογων τεχνην συντοῖς ρθῶς λεγομενοις εἰναι νομίζοντες η συν τοῖς μηορθῶς ἀπεχεσθαι κελεύετε αὐτης. εἰ μεν γαρ συν τοῖς

Ορθῶς δηλον ὁτι ἀφεκτεον εἰ του ρθῶς λεγειν - δε συν35 τοι μη ορθῶς, δηλον τι πειρατεο ορθῶς λεγειν. και ὁ Xαρικλῆς ὀργισθεις αὐτω Σπειδη, φη, ω Σώκρατες,

αγνοεις, αδε σοι εὐμαθεστερα οντα προαγορευομεν, τοῖς

νεοις λως μη διαλεγεσθαι καὶ ὁ Σωκράτης, Ινα τοίνυν, φη, μη ἀμφίβολον η ορίσατε μοι μεχρι ποσων τῶν δει

57쪽

νομίζων νεους εἰναι του ανθρώπους καὶ ὁ πικλῆς, 'Oσουπερ, εἰπε, χρόνου βουλεύειν υκ ξεστιν, ως ουπωφρονίμοις οὐσι μηδε συ διαλεγου νεωτεροι τρίακοντα 36 τῶν Μηδ αν τι νῶμαι, φη, ν πωλὴ νεωτερος ριακοντα τῶν ερωμαι πόσου πωλεῖ ΝΗ τα γε τοιαῖτα,

εφη ὁ αρικλῆς ἀλλα τοι συγε, ω Σωκρατες, εἰωθας

σε ἀπεχεσθαι, φη, δεησει Σωκρατες, τῶν σκυτεων καὶ τῶν τεκτονων καὶ τῶν χαλκεων καὶ γαρ οἰμα αυτους δη

37. τῶν σκυτεων καὶ των τεκτονωνJ

Sin littusines et exempla, quae Ocrates a fulloninus, coriariis, figulis petere Oleuat, Saepe Opnistis risi ii fueriint. Callicles apud Platoneni GOrg. p. 299 Ἀει σκυτεaς τε κaὶ κναφεας καὶ μαγείρους λεγων κaὶιa οὐ οὐδεν παύει. Adde Dion Clios.

Or. 55. p. 56 D, 564'. et liban. Apol Socrat. p. 6 3 C. Sed hanc

disserendi attoneu plus nauuisse in recessu ouam Dontei ueret praeclare docet Plato b inpOS. p. 335 .RUHΝK. Scilicet haec Xempla si Di plures veluti oppriurium artis suae Vici suspicati irascellantur Socrati, quod ex verbi tJTannonam satis sititanifestum. Alvii ipse Socrates apud Xenophontem in pologia . 29, fatetur Anytum Si Di irasci, quod dixisset filuam ejus in arte coriaria non de Duisse exerceri In Apolo a Platonica . Io, fatetur Ocrates sibi Iraturi Anytum περ τῶν δ'μιουργων, ODOpificeS n. e. quod coriariam et alia Opificia veluti in contemtum filii sui

ret. Atque in Platonis Menone Socrates cum Anyt patre colloquens Saepiuscule et sutore et alios opifices nominat et dum dii Ditat num virtus doceri et tradi a parenti Dus possit filiis utitur exemplis talium viroruna, quos velut virtutis non satis ipsos coimpotes derideri iisque adeo Se etiam inclum putat et Socrati irascitur Anytus Hoc fundamento nititur narratio lilianti in poloσia Socratisci. p. 6qa, Anyti filios a initio SocrateniaumviSSe, sed patrem iratiani fuissSOCrati, quod arteria coriariam vel ii contemtum Suuua nominaSSet Ad sit deinde Anytum promisisse nilOSOptio, Si is porro tacere de arte ista vellet, Se a accusatione destiturunaeSSe. Q.Va quidem in m ratione vides prioreui partem ipso eno-

pnontis et Platonis testimonio niti; alteram aliunde sine uni traxit Ia-Danius. Quare non erat, quod fidem ejus in fluuitationen adduce1 CONR-retur . . in Bibliothel de alten Litteratur, parte a 3. Recte etiarm Anytum istutia dialogi Platonici, Menonis Oinin inscripti, ipsum Socrati accusatorem intellWi, censet edi-ke p. 7. CH. Rus mira credulitas.

58쪽

22 MEMORABILIUM

Σωκράτης, καὶ των πομενων τούτοις Ναὶ μα Δί', εφη Xαρικλῆς, και των βουκόλων γε - δε μη, φυλάττου πως 38 μη καὶ συ λάττους τας οὐ ποιήσεις. νθα καὶ δῆλονεγενετο τι ἀπαγγελθεντος αὐτοῖς του περὶ των βοῶν

λόγου ἄργίζοντο τω Σωκράτει.οῖα μεν ουλὴ συνουσία γεγόνει Κριτία προς Σωκράτη 3 καὶ ως εἰχον προς αλλήλους εἴρηται φαίην δ' αν εγωγε

μηδενὶ μηδεμίαν ιναι παιδευσιν παρα του μη ἀρεσκοντος.

Κριτίας δε καὶ λκιβιαδης υκ ἀρεσκοντος αὐτοῖς Σωκράτους μέλη την ον χρονον μιλείτην αὐτω, ἀλλ' εὐθυς ε - ώρμηκότε προεστανα της πολεως. ST γαρ Σωκρατε συνοντες οὐκ ἄλλοις τισὶ μὰλλον πεχείρουν διαλεγεσθαι ν τοις μάλιστα πράττουσί πω πολιτικά. o λεγεται γαρ Ἀλκιβιάδην, πριν εἴκοσιν ετῶν εἰναι, ΙΠερικλεῖ

επιτρόπω μεν οντ εαυτου, προστάτ9 δε της πόλεως, τοιάδε

- διαλεχθῆναι περὶ νομων. Ειπε μοι, φαναι ΙΠερίκλεις, εχοις αν με διδάξαι τί εστι νόμος . IIάντως δήπου, φάναι

tincidui ipsis iv Platon. apolog dialogo cognomine inducitur loquens

59쪽

Αλκιβιάδην ως εγω ἀκουων τινῶν επαινουμενων ἔτι νόμιμοι ανδρες εἰσὶν οἰμαι- αν δικαιως Ουτου τυχεῖν του

δ επαίνου ον η εἰδότα τί στι νόμος Ἀλλ' οὐδέν τι χαλεποῖ πραγματος πιθυμεις ώ λκιβιαδη, φανα τον

ΙΠερικλεα, βουλομενος γνῶναι ι εστι νομος πανTες γαρουτοι νομοι εἰσὶν, ὁ το πληθος συνελθον και δοκιμασαν

εγραψε, φράζον α τε δει ποιεῖν και α μη ΓΙότερον δε τἀγαθα νομίσαν δεῖν ποιῶν η τα κακα; ἀγαθή νη Δία,

43 -αι, χειράκιον, τα δε κακα ου. αν δε η το πλη- θος, ἀλλ ωσπερ που λιγαρχία στὶν, λίγοι συνελθόντες γράψωσιν ο τι χρη ποιεῖν, αὐτα τι εστι ΓΙάντα, φαναι, - αν το κρατοῖν της πόλεως βουλευσάμενον αχρη ποιεῖν γραφηὶ νομος καλειται καν τυραννος οὐν κρατῶν της πολεως γραψ τοις πολίταις α ρη ποιεῖν, καὶ

ταὐτα νομος εστι Καὶ ὁσα τυραννος ἄρχων, φαναι, γραφει,4 AH ταὐτα νομος καλειται Βία , φαναι, καὶ ανομία τιεστιν, Ιερίκλεις ἄρ οὐχ ὁταν ο κρείττων τον ηττω μηπείσας αλλὰ βιασάμενος Ἀναγκάσ ποιεῖν ο τι αν αὐτωδοκpG Ἐμοιγε δοκεῖ, φανα τον Ιερικλεα Και ὁσα ἄρα τύραννος μη πείσας τοῖς πολίτας αναγκάρει ποιεῖν γράφων, ανομία στί; Δοκεῖ μοι, φανα τον ΓΙερικλεα ἀνατίθεμαι

γαρ τλ ίσα τυραννος φη πείσας γραφει νομον εἰναι. 45 σα δε οι λόγοι τους πολλους μη πείσαντες ἀλλα κρα-

τοὐντες γράφουσι, πότερον βίαν φῶμεν χη φῶμεν εἰναι; ΓΙαντα μοι δοκεῖ, φανα τον Ιερικλεα, ὁσα τις μη πείσας ἀναγκάρει τινὰ ποιεῖν, εἴτε γράφων εἴτε μη, βία ἀλλον

60쪽

24 MEMORABILIUM

νομος εἰναι. α οσα ἄρα το πῆν πληθος κρατουν των ταχρηματα χοντων γραφει μη πεῖσαν, βία ἀλλον 4 6 νομος αν ιη ; αλα τοι, φάναι τον Ιερικλεα, λκι- βιαδη, και μεῖς τηλικοῖτο οντες δεινοὶ τα τοιαυτα μεν τοιαυτα γαρ κώ εμελετῶμεν κάὶ σοφιζόμεθα οιάπερ κά συνυν μοὶ δοκεῖς μελετῶν τον δε Ἀλκιβιαδην φαναι Εἰθε

σοι Περίκλεις, τότε συνεγενόμην τε δεινότατος σαυτOὐ47 ταυτα ησθα επεὶ τοίνυν τάχιστα των πολιτευομενων ὐπελαβον κρείττονες εἰναι, Σωκρατει με οὐκετι προσῆσαν ομe γαρ αὐτοῖς ἄλλως ρεσκεν, εἰ τε προσελθοιεν, περων μαρτανον ελεγχόμενοι χθοντο ' δε της πολεως 4 επραττον, νπερ νεκεν και Σωκρατε προσηλθον ἀλλα

Κρίτων τε Σωκρατους , ομιλητης καὶ αιρεφῶν καιXαιρεκρατη καὶ Ερμο νης κά Σιμίας κά Κεβης κάὶ Φαιδωνδας καὶ ἄλλοι Τ κείνω συνησαν, οὐχ ινα δημηγορο

ter μάλ et Propter Oι, quomun neu nim reStituit recte et Vere, cetera non