Apomnemoneumata

31쪽

ADDENDA ET CORRIGENDA.

ἀντὶ αγαλμάτων εἶχον ἀργοὶ λίθοι. Dio Chr. r. 2, Ol. I, p. 4O6, Q cνδρaαργὰ καὶ ἀσημους λίθους. Ρ. 8. I, I, 15. Me apa Si Ut ni posito plum Dus dixi ad nes Stephani.

P. 45. I, 5 I. ει και κράτει καλόν τε κἀγaθον ἀνορὶ κτημά εστιν, πι- σκεψώμεθ εἴτι προυβίβaζε λεγων εις ταύτην τοιάδε Hic quoque eXSpectes προυβίβaζεν εἰς ταύτην λεγων τοιάδε, ouum PraepOSitione Priori potiu veru Opus sit aar altera Nini autem vel his in liliris frequentius voca Dulis inversis et perverSiS.-annot col. I, V. . a fine formae ponendum initio v. seq. Idem autem vitium quod est in Od. Clarom. H prom posito, alium corrupit locuna Euripidis, Ion. 559, tibi ausurdum Cooectori commentUII 5 σοί γε γίγνετaιdani olim notavi, sed verana nunc demum indagari Seripi Uram, περ σοι γίγνεται, deletoo et ex relicta deάπερ liter Wrestituto prononain laro inepte posita particula. P. 49 in Var. Ser. 6. Α. Sto D. l. μεν- Stob.

32쪽

xxvis ADDENDA ET CORRIGENDA.

Hisciana ausolutis nactus to Dae Florilegii antiquissina omnium codicis Escorialensis apud isserum Catalogi p. 49 excerpta, qui Dus Parisini, de quomodo dixi, apographi A. varietas nanis ci nitidum redi itur, quatenus OnEScorialens confirimatur, Su uno illa conspectu posui sic ut omissis teriori-Dus qui Dusdam vitiis ea tantum ast 1 rem in qui Dus discrepat ab iis quae ego ex Stob vel cod A. annotavi. P. 32. I, 3, 6 et . κόρον κaιρο ESc.-πεινῶντας-διψῶντας πεινῶντa- διψῶντα.

33쪽

ADDENDA ET CORRIGENDA. xxix

σθομενω, OmiSSi tum Oτι-εκεiνον. Et ouanquam to Dae omittentis saepe integra membra non major St auctorita quam Servantis e margine illetita, ut uix in praefatione, ni tamen quae Onsittit, non injuria jam IVeisicio indea illi ἐπει-a το κείνου μεμνησθa mni ViS Sunt interponi Ac facile credant quarti quoque libri exorilium, quod pariam congruit cum sis ut Dus praehitur, ut de secundi et terii exordiis dixi in praefatione, aliter fuisse conformatum a XenopnOnte.-πάντων τούτων. P. I 54. 4, 1, 3. ειναι Sem at V τε. αδάμαστοι Ἀie. γιγνομενους γινομέ-

34쪽

LIB. I.

CRIΜINI primo Socrati Vecto respondetur ita ut Socratem neque contemtoreΠ1 patriorum deoriam ne te novoriam auctorem suiSSe doceatur c. I.)Crimini alteri occurritur et demonstratur Socraten juventutem et discipulos non cor rupisse c. a. Denin docetur Socraten et ver Dis et sactis totalae vita talen fuisse ut et ipse noneste viveret et alios ad nonestatis studium excitaret primum igitur precando, sacrificando et eomaui voluntate exploranda rectum uisse deoriam cultorent deinde in cibo, potu Venereque teImperantiae Studuisse c. a. Deos esse Moae Oimini Du consulere demonstratur c. 4.)Temperantia, commendatur c. 5. Antipnontena Ophistam ciui cientem sibi victum aDiluuioue tenuem et gratis docendi consuetudinem refellit Socrates

c. 6. Quomodo Socrates a jactantia averierit nomine. c. 7.)LIB. . Socratis de voluptate et teinperantia cun Aristippo Cyrenaeo disputatio

c. I. I a1119 clem filium mastri iratum placat et pietatis Missas docet c. a.)Fratre invicem si Di iratos placat, et concordiana Ouunendat Socrate se. 3.)De a citiae pretio c. 4. Explorare se uenavi quanti si amicis aestimari POSSit, et ut magni aestiuietur, elaborare de Dere c. 5. De a1micis una deligendis tum conciliandis c. 6. Quomodo amicorur11 inopiae et anguSth Oc- cunere de Deamu et consilio et Opera docetur deninc usviae ad finem libri; nOc ver capite exemplo collo Pili uim Aristarcno niliti c. 7. Eulnerum Imercede operam locanteni ad convenientius vitae genus eligendum hortatur c. 8. Critonem a SycOpnantis tutum reddit c. 9. Αimicorum indigentiae Oecuuenduin eSS Deneficiis docet c. Io.)

Quid et ouantum inperatori sit scire necessariun Socrates docet c. I.)OSteIutitia Summum Imperatoris stacitati esse eos quinu praesit reddere beato c. a. Cuidati praefecto equitum creato deΠ1Onstras Socrates in ossici ejus esse ut et equos et equites meliores eniciat c. 3. Sociale docere

rem c. 4. De revocandis ad pristinati fortitudinein et felicitaten Allieniensibus c. 5. Glauconem imperitur11 adolescenteni a capeSSenda repuDhea avertit Socrates c. 6. Cnannidem verecundanteΠ1 ad CapeSSendaIn rempuD-licam conortatur Socrates c. 7. Captiosis Aristippi uuaestioni Dus de Dono et pulcro respondet Socrates c. 8. Sententiae Socratis variae de fortitudine, de Sapientia, de temperantia aliisque virtutinus et rebus c. 9. Curi artifici-uus de ipsorum arte disseris , almae ita prodesse si studet Socrates c. IO.)Cum neodote meretrice de arte amatoruIn alliciendoriam confaDulatur Socrates c. II. De Dona valetudine, firrilitate et O Dore corporis per exercitia

35쪽

SUMMARIA. xxxi

gyimnastica quaerendis c. I a. Varia Socratis commemorantur apophtheginata c. I 3. Sermones Socratis convivales magalitateIn commendant c. 14.)

Exponit artes varias qui Dus Socrates iuvenes alliciebat, oriam*ae ingenia diversamque indoleri tenta Dat, explorabat, et disciplina sua ad virtutem capessendaui forena tos Xcitabat Onanes c. I. Continuat anationem antecedentis capitis exemplo Euthydemi, Niem Sapientiae suae opinione inflaturi tam diu inter gando versat Socrates, donec confiteaim OmnΠ1In Seniariam rem1m aas antea callere existimaverat SSe plane ignariam c. a.)Socrates non prius ad reri uolicam iuvene aiat 1amcunqwe artem capessentam incitandos esse statuebat quam Ortim niuius fuisset praeceptis ad virtutem formatus, cujus fundamentum sit pieta erga deos. Igitur Euthydemum docet lio capite deos hones In Dias consulere et propterea colendOS esse c. 3. Juris civilis et naturalis Ontes et caussas aperit Socrates cum Hippia ophista disputans c. 4. Intemperantiae mala ostendunthir c. 5.)ΑrteΠ bene et recte de re IacumῬ1 p posita disserendi docet fantiliares suos Socrates c. 6. Demonstriit Socrates si et quantum in arte 1aPae, velut geometria, aSuOnormia, antlimetica, Imedica, diScendiana Sit, adeo ut Naaestioni nus intellectu difficili Dus usuque inaninus neglectis, ea re tantuΠ1 Ognoscere u Deat quae ad vitam domesticam civilenaque recte instituendam gerendaniviae pertinent c. 7. Demonstratur Socratem capitali judicio con- deuinaturi minime mendacii de daemomo Si Di significante, si quid sit mittendunt aut faciendum, coargui. Ad exuermum fit brevi repetitio argumentoriaΠ1 1ae perio commentario Sunt tractata c. 8.)

37쪽

υπερ Σωκράτους εγκώμιον Σωκράτους περaίνει εργον δ' υτοiς εστι κa πολλὰς ποθεσεις μου συμπλεκειν. Ci-

λεγομενου μη γιγνώσκοντες τι το βιβλίον τοῖτο τῶν Σωκρaτικῶν πομνημονευμάτων εστ το σχατον.

οι γραψάμενοι V. Diogenis Vita

ΣωκράτhJ Dolitana fere in linris

38쪽

2 MEMORABII IUMπολει η με γαρ γραφη κατ αυτου τοιάδε τις ν' αδικει Σωκράτης ους μεν η πόλις νομίύει θεοῖς ου νομίζων, τεραδε καινα δαιμονια εἰσφερων αδικε δε καὶ τους νεους διαφθείρων. ΓΙρῶτον μεν ουν ς υκ νόμιβεν ου η πόλις νομίζει

θεους ποίω ποτ εχρησαντο τεκμηρί- θυων τε γαρ φανερος ην πολλακις μεν οἴκοι, πολλακι δε επὶ των κοινωντης πόλεως βωμῶν, και μαντικτὶ χρωμενος ου αφανης ν

διετεθρύλητο γαρ ῶς φαίη Σωκρατη το δαιμονιο εαυτω

Hyperidet, ii Λεωσθένη in Epitapnio

custodivit Heraclides, ut Ostendunt viae de illo tan*1am a Menandro usurpat dicta sunt ad nesaurum Stepnani. Sed,εio ab aliis non vidi

menaoratum, nedum ut nae Omnia

39쪽

UB. CAP. I. 33 τιάσασθαι καινα δαιμόνεα εἰσφερειν ὁ δ' Οὐδεν καινότερον εισεφερε των ἄλλων, σοι μαντικην νομίζοντες οἰωνοῖς τε χρῶνται καὶ Ἱμαις και συμβολοι καὶ θυσία ς. ἴτοί τε γαρ πολαμβανουσιν τους ὀρνιθας οὐδε τους παντῶντας εἰδεναι τα συμφεροντα τοῖς μαντευομενοις, αλλὰ τοῖς θεοῖς δια τούτων αὐτα σημαίνειν, κἀκεῖνος δε ολως Ἀνόμιρεν ἀλλ' ο μεν πλειστοί φασιν π τε τω ορνίθων κά των ἀπαντώντων ἀποτρεπεσθαι τε κώ προτρέπεσθαι Σωκράτρος ' σπερ γίγνωσκεν, οὐτως λεγε το δαιμόνιον γὰρἈφη σημαίνειν καὶ πολλοῖς των συνόντων προηγορευε α με ποιεῖν, τα δε η ποιεῖν, ως του δαιμονίου προσημαίνοντος ' κά τοῖς με πειθομενοις αὐτω συνεφερε, 5 τοῖς δε η πειθομενοι μετεμελε καίτοι τίς ου αν ὁμολο

γησειεν αυτὸν βούλεσθαι μητ λίθιον μητ αλας να φαί

νεσθαι τοῖς συνοῖσιν εδὼκε δ αν αμφοτερα αὐτα ει προαγορεύων ως ὐπο θεοῖ φαινομεν ψευδόμενος φαίνετο. δηλον οἶν τι υ ἁ προυλεγεν ει μη πίστευεν ἀληθεύσειν. αὐτ δε τις ἁν ἄλλω πίστευσειεν λω; πί-

ωστεύων δε θεοῖς πῶς υ εἰναι θεοῖς νόμιρεν. ἀλλα μην

3. καινότερον καινὸν B., manu recentiori quidem, Sed multo antiqiliori iani

ita lini tolli posse videtur, ut dica renti itaque Socrati in Apologia Planius, quotiescunque divina illa vox tonica p. 26 C: 'H-aντύπaσί με φὴς

40쪽

MEMORABII UMεποίει καὶ ταδε προς Ους επιτηδείους. τα με γαρ αναγ

καῖα συνεβούλευε καὶ πράττειν, ς νόμιρεν ἄριστ αν πραχθῆναι περ δε των ἀδθλων πως ἀποβησοιτο μαν-

7 ευσομενους πεμπεν ει ποιητεα καὶ τους μελλοντας οἴκους τε και πόλεις καλῶς οἰκησειν μαντικης φη προσπιδεῖσθαι τεκτονικον με γαρ η χαλκευτικον η γεωργικον ζώθρώπων ἀρχικον η των τοιούτων ργων ξεταστικον

ηκούσaις πράξεσιν, ut Si , ,' VO-lens, quam ipse eos ad oracula Inisit, sed utrianique in univerSUIII suaSit, ut est D. 7, συνεβούλευε μαντικης επιμελεσθαι, et quanῬaarn consilio alios juvit, ut eSti D. I, ὁτι μεν υτος εἰδείη, πάντων προθυμότaτ εδίδaσκεν, inepte tamen diceretur aliis suasisse ut agerent uomodo non illi, sed ipse optimuim judicaret, ut Dene sensi Ernestus. Simillimas est locus Polynii Exe Vatic. 37, 4, 3 Διόπερ εἰκότως περ τῶν τοιούτων, ὼν ου εὐμαρες τηνaιτίαν εὐρεῖν), ἀκολουθοῖντες ταiς τῶν πολλῶν δόξαις διὰ την ἀπορίaν ικετεύοντες καὶ θύοντες ξιλασκόμενοι nisi legendurm ξιλaσόμενοι το θεῖον πεμπομεν ερησόμενοι τοῖς θεούς τέ ποτ ν λεγουσιν πράττουσιν μῖν μεινον εἴ κώ γε νοιτο πaῖλα τῶν νεστώτων κακῶν ων δε δυνατόν εστ την ιτ&νευρεῖν, ε ης καὶ δι ν γενετ το συμβαῖνον, ου μοι δοκεῖ τῶν τοιουτων δεῖν επὶ το θεῖον ποιεῖσθa την ἀνaφοράν' addit exeniplum εἴ τις οἶν περι τού - του συνεβούλευσεν εἰς θεοῖς πεμπεινεροσομενους τί ποτ ν η λεγοντες πράττοντες πλείονες γιγνοίμεθα κaικύλλιον οἰκοiμεν τὰς πόλεις δερ υ μά-τaιος ν φαίνετο της ἰτιaς προφανοῖς ὁπαρχούσης και της διορθώσεως ν

ζομενη. Hyperides Pro Euxenippo

γράφειν, ἀλλ' περ ὁ πρότερος μοῖ

7. η τῶν τοιούτων εργων ξε στι