Aristophanis Comoediae: ex optimus exemplaribus emendatae : cum versione latina

141쪽

ΙΠΠΗΣ.

144쪽

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΝΙΚΙΑΣ, ΑΛΛΑΝΤΟΠΩΛΗ Σ,

145쪽

EQUITES.

ΜΟSTHENES, NICIAS, HICIARIUS, CLEO, CHORUS.

DEM IATTATAEAc hein mala Mattatae' Qui illum Paphla-Fnem, recens emtum malum, male dii perdant cum ejus consiliis Ex quo enim in hanc domum se inins intulit avibus,plam assidue infliot servis.Νie Pessime heres pereat primarius iste Paphlago una suas calumniis l M. Infelix, quomod te habes ΝIc. ale, sicut et tu.DEM. A iun hiis ades, ut lamenta misceamus, Olymp1 flebiles liniisti modos.

146쪽

ias EQUITES.

M. Qua lamentamur Dustic nonne ponebat nos quaerere aliquam salutem nobis, et non flere amplius ymo Quaenam lotur evenire nobis possit salus' dic tu.DRM. Quin tu die mihi, ut ne tecum contendam.

Nic. Equidem, ita me amabit Apollo, prior non lixerim.Sed si audacter deinde dicam etiam sibi. M. Utinoem mihi diseres, piae me dicere UOriet smo. Sed mihi non inest confidentia barbara. Quo vindemmodo dicam hoc actis, et Euripideo mores DRM. Apage ne iniandicem anili innuisse M l Inveni ali- me. Die en continentes zgramus. DEM AD, dico rUamus. NM Nunc su*unge trans isti Elam M.

o. O me. Mumi masturtium, nune muto sensat die giamus deinde se Ierner, subjuncto trans. M. Fugiamus trans granatas transfugismis. NIc. Hem, nonne jucundum est DRM. Sane hercle, ut dicis sed e tu hoc omen timo..

149쪽

EQUITES. 4 I

D M. Quia cutis abscedit In turbantibus. - . Optimum lotur nobis est pro praesenti rerum sinu, ut aure me accidamus in cuiusvis signum des. - Signum quale signum Quaeso enim, Putasne esse deos Nae Em quidem.

THM. Quonam vero edoctus argumento Nie. Quia diis invisus sum immerito meo. I RM. Facile me ad lucis in tuam sententiam. e. Sed dispiciamus aliam mi Ionem. M. Vin ut rem omnem speciatoribus enariem ZNIC. Non ab re fuerit: sed unum hoc eos rogemus, manIs tum ut nobis vultu laciant, an semonibus nostris et rebus desectentur. I AM. Iam eloquar. Nobis est herias seris moribus, s aes ara, cereti ostis, Demus Pnycensis, inorosus aeniculus su daster. Iste superiore novilunio emit servum, coriarium Paphlagonem, miseri Inum, calumniatorem pessimum. Ille, e vecto senu itigenio, coriarius Paphlago, canis in modiun heros sulumluens, blandiri, suppalpari adulari coepit, euinque d e Pere, m- praeseminibus coriorum minutis, haec dicens romenis, clamarum, ii prius unam litem disturicaveris sume strin, fracte, omnia, cape traO-um: urn ti cmenam tibi ammo-nam Deinda abripiens quodcunque nostrum quispiam paru--M, heri illud larotii Paphlago. uper etiam quum ei

150쪽

42 EQUITER

magam pinsuissem In Pylo Moonimum --aeno Misaein vomis modo inreumventi, sumptamque Us is adposui hero, quamem insueram. Nos autem in , nee ianuis hemina inua lata xeoria urnis tum tenena, eaenin adstat hero, et rhetoriis arcet canuque oracula inde senex intentam mbyllis habet mentem ille vero ubi eum Me sis si jam stupidum opus adgreditur. Nam dimissare aprete misis criminibus accusat deinde tam caedimur nos. Ipse vero Paphlago circumclusiin famulos, esit, turbat, munera captat, haec sicens: Videtis, in 'ias propter me agris eaedisviri niti me Placaveratis, hodie moriemini. mos vero illi damus: in aluer, conculcati a sene octuplum cacraniis. Nunc ita lue diliMnter consideremus, o bone, quamnam viam insistere, et in heau--ni nos onvertere de emn M.

omnia inspectat. Habet enim emas utenim an Pylo, ultramim in eonmone. maribus uaque ei in tanto intervallo divaricatis, eQua re in ea in tantia mamin utraque in P uia a meruvero in cimi maritia. NIc. ori itaque optimum erit nobis ae vi ut mori

muri tum maxime viriliter.