장음표시 사용
311쪽
τί δαὶ Δράκυλλος κ Εὐφοριδης ἡ Πρινίδης
οἶδεν τις ὁμῆν ἀκαταν η τους μονας; οὐ φασίν ἀλλ' ὁ Κοισυρας, καὶ Λάμαχος,
313쪽
Dic. Non sane, si Minachus stipendia non mereat. LAM. At ego adversum Peloponnesios ouines bellum semperteram, eosque quavis mitione lacessitos, navitnis, tenesinbusque eopsis, commotos reddam, quantum Porum. Dic Em veri praedico Lacedaeuioniis Ouinibus et Magarensibus et Boeotiis, ut emant Vendantque in foro meo sed Lain
Cnoa. Homo iste vincit arminentis, et populum inducit, ut mutata sententia probet indum et sed accingamus nos ad an paestos meum S. Ex quo poeta nostis omnima antinum adpuli elioris, noniam pri diu spectatoribus dieturus scuum lepidumque se esse. Quoniam autem falso insimulatur ab inimicis apud Athenienses praecipue consili, quasi civitatem ludibrio sibi habeat, populumque proscindat conviciis, opus est ut respondeat illis apud
Athenienses mutare soluos consilia. Em autumati in multorum se vobis bonorum auctorem esse, cujus operii factum,
ut non amplius tam facile patiamini vobis a pereninis verbatici, nec adulatoribus delectemini, nec remisse rempubliciam adminis iis Antehac autem legati ab urbibus missi, si vellent in circumvenire, primo violis coronatos vos appellabant quintsimulac dixerat quispiam, statim propter coronas in priuiruribus natibus sedebatis. Tum si quis vobis subpalpans diceret, nisissime pingues rhenae is quam vellet rem conficiebat, obpinme sinem, in vos, anquam apuas, perunxerat. Haec qiua seeu γε- multorum bonorum causa vobis exuvit tum in aten sit sociarum civitatum incolas, ut populari re-tur imperio. Itaque tu ex urbibus imbutum vobis adserentes venient, videat cupientes p tam hunc praestantissimum, qui periculuin non refugit quominus diceret Atheniensibus quae Justa sunt Tam late autem eaus ainlaesae iam pervagata est, ut ei Magnus Rex, legatos explorans Laciasemoniorum, sciscitatus
314쪽
fuerit ex ipsis primum, utri etiam praevalerent drinde uima si ea futuros, et hello longe superaturos, qu1 ejus utemuturconsuus. Propterea Lincedavnoisu vos ad pacem invitant, eici nam sibi reddi Motant, non quini insulpinatam inii faeimi, - uti uiri burie e pat-- auis ,rium . Se Vos neutiquam uineatis, ns quando corno docens traducat, et in ludibrium vereat justa consilia autumat diro se multa bona vos docturum, ut beati fiatis, non suppalpundo, non mercedem ostentando fautoribus, non haudibus aut Vrstitiis fallendo, nee laudibus demulcendo sed ea ipsa quae optima erunt Meendo. minde Cleo machinetur, et quidlibet adversum restritat nam a meis partibus honestuan et justum stabis, nee unquam depreliet utar erga rempublicam tuis, qu- ille bimidus et morbosissimus. SEM. Huc ules, lasa, quae flagrantem ignis diabes vim, acuta Achanaica, qualit AE Musis ilignis favilis subsilit, in lo
315쪽
ετους γὰρ ἔφη τους ἀνθρώπους ολὴ βελτίου γεμασθαι,
τὸ γὰρ ὁ μετ' ἐμοῖ, καὶ τὸ δικαιονεώμμαχον ἔσται, κοὐ μηπρὸ ἁλῶ
316쪽
κα ἀνελκυσας ἐρωτα, σκανδάλη ' ἱστας ἐπων, ἄνδρα Τιθωνον σπαράττων, και ταράττων, καὶ κυκων. 6 δ' ὁπο γήρως μασταρύζει, κῆτ οφλων ἀπερχεται'eIτα λυζει, καὶ δακρυει, και λεβι προς τους φίλους Ουμ εχρην σορον πριασθαι, τουτ Φλων οπερχομαι. Ημ. αδτα πῶς ικοτα γέρον ἀπολε- σαι, πολιὸν ανδρα περ κλεψύδραν, -ολλὰ δη ξυμπονησωπα, καὶ
Θερμὸν ἀπομορξάμενον ἀνδρικον ἱδρῶτα δη καὶ πολ ,
317쪽
inrendi impositi sunt pisciculi, dum alii Thasiam miseener rentem muriam, alii pinsunt hinnama sic veru rapidum carmen, intensum, agrest', lacum sereris, ad me popularem tuum. CHOR. Nos senes vetusti cinister incusamus et non enim P dimitate rerum a nobis in pnEliis navalibus gestMurn alimur in senectute; sed Merini perpetimur a vobis: in quando nos senes sititnis implicaveritis, ab oratoribus adolescentibus nos sinius haberi tu librio, quum nihil simus amplius, sed hebe-ies et detriti, quiniis pro Neptuno Tutore est baculus. Stainus autem murmurantes ad lapideum tribunal, nihil videntes p-ier nebulam Iustitiae cireumfusam. At juvenis, qui secum Ino-ilitatus est causas orare, cito reum sein rotundis, quae copulat, verbis deinde protractum Intererim, tendiculas verborum statuens ithonum lacerans, turbans, exans at iste prae senectute labia conti alui deinde multam debens abit: postea inn- ut et lacrimast, aenicis te dicti Q o mihi sandapila erat
emunda, hoc multatus abes. SEM. occine modo aequum est senem perdere, canum hominem, apud Clepsydram, qui nautios labores cum sodalibus pertulit, et calidum abstersit virilem sudorem, eumque laborem, qui sortent se praesulit arassione pro republiea Ilane vero, quum vigebamus, hostemmaraui e persequendo premimus,
318쪽
et nunc is hominibus improlatis preriamur miriini bus, Et Condemnamur demunc Quis Marpsias contra haec auquad di-CEOR. Quomodo enim aequum est, hominem senio incraTvum, qualis est Thucydides, perire, tanquam Scythicae iniPHontum solitudini, nemium habentem cum hoc Cephiso semo, Ioquaciumsi lim Quippe nimisitim sum, et iaminia mi is aeterer, quum viam sagiuario vexari senem viriana,Miuu siden tuum, itar, Ita me Ceres amet, quum integer esset aevi, ne Cererem quidem ipsam lacile passus fuisset silai molestam esse verum Primum qindem luctatulo deiecisset Euathlos decem, clamando nutem et vociferando superasset sagulatriorum tia millia, tum sagittis eonfixismi sagium ii ipsia pateritos e natos. Sed quando istidem nos senes somnum capere non sinis, decreto pes licto aetacite causarum cognitiones seorsum fieri, ut advinum Senem senex ore edentulusque causidicus, junioribus autem ob natur inaedus et loquax, et Cliniae filius. Et judicio quidem malas peraequi ponet dein ps at si quis amur reus, Nahatam irroget senex seni, juvenis autem 'veni.
DIc. Isti sunt limites sori mei. Hic mercari PeloPonnesiis licet et, egarensi iis, et Boeotiis, ea iege ut mihi eridant, macho auior non Agoranomos autem, qui foro Praesint, 'onstituo tres sorte lectos, quibus lora sunto Lepreaiaca Iano
319쪽
προς τάδε τίς ἀντερει Μαρψίας . . o. N γαρ εικος ἄνδρα κυφον, λίκον Θουκυδίδν,εξολέσΘαι, ξυμπλακέντα πῆ Σκδων ἐρημώι, τωδε τω Κηφισοδημε, τω λά- ξυνηγὰγ ωστ πω μὲν ήλ-φα, φπομορξάμην, ἰδωνανδρα πρεσσύτην οπ αν, τοξότου κυφώμενον,ος μοι την Δαγητρ', κῶνος ήν. ἡ Θουκυδι ης, οὐδ' ἄν αὐτην την 'Aχαιὰν ριμέως ήνέσχετο .αλλὰ κάεπάλαι-εν αν μὲν πρωτον Εὐάθλους δεκα, κατε ησε δ' ἄν κεκραγὼ τοξόταις τρισχιλίους, περιετόξευσεν δ' ἄν αυτου του πατρος τούς ξυγγενεῖς. ἀλλ' ἐπειδη τοδ γέροντας ου ἐῶb' ἄπνου τυχεῖν, ψηφισα δε χωρὶς εἶναι τὰς γραφὰς επως ἀνJτω γέροντι μὲν γέρων αὐ νωδος ὁ ξυνηγορος τοῖς νεοι- δ' a inrρωκτος, καὶ λάλος, ω Κλεινιου. καξελαύνειν - τολοιπόν κν φύγη τις, ζηροοῖντον γεροντα - γεροντι, τὸν νέον δὲ τω νέω.
ii ΟΡΟΙ με ἀγορἁς εἰσιν με της μης- ενταῖ' ' αγοράζειν τοῖσι Πελοποννησίοις ερεστι, καὶ εγαρεῖσι, καὶ Βοιωτίοις, ἐφ ω τε πωλεῖν προς εμὲ, Λαμάχω δὲ μ η- αγορανόμους δὲ τηρ ἀγορας καΘίσταμαι